ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ Ι ΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΟΡΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΝΤΑΓΜΕΝΩΝ ΣΕ ΣΧΕ ΙΟ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΑΥΤΩΝ Ο τρόπος υπολογισµού των υποχρεώσεων των ιδιοκτησιών για διάνοιξη οδών, οι οποίες βρίσκονται εκατέρωθεν των ορίων ρυµοτοµικών σχεδίων, που έχουν εγκριθεί µε τις διατάξεις του Ν..17-7-1923 και του Ν.1337/1983 αντίστοιχα, είναι η σύνταξη πράξης σε εφαρµογή των διατάξεων του από 26-5-1993 Π. /τος (Φ.Ε.Κ.648/τ. /14-6-1993) «περί υπολογισµού υποχρεώσεων ιδιοκτησιών ευρισκοµένων εκατέρωθεν του κοινού ορίου περιοχών ενταγµένων σε σχέδιο πόλης µε διαφορετικό σύστηµα υπολογισµού υποχρεώσεων αυτών» και της Εγκυκλίου 41/93 του Υπουργείου Πε.Χω..Ε. µε το παράρτηµα που τη συνοδεύει. Επειδή πρόκειται για τη συνάντηση δύο περιοχών µε διαφορετικό σύστηµα επιβαρύνσεων, συνηθίζουµε να αναφερόµαστε στην όλη διαδικασία ως «ΣΥΡΡΑΦΕΣ». ΕΙΣΑΓΩΓΗ Για να ελεχθεί η αρτιότητα και οι οικοδοµησιµότητα των οικοπέδων απαιτείται προηγουµένως ο εντοπισµός του πολεοδοµικού διατάγµατος έγκρισης του ρυµοτοµικού σχεδίου. Με τον τρόπο αυτό διαπιστώνονται οι πολεοδοµικές διατάξεις µε τις οποίες εφαρµόζεται το ρυµοτοµικό σχέδιο στην περιοχή, δηλαδή οι διατάξεις του Ν..17-7-1923 ή του Ν.1337/1983. Με άλλα λόγια αν για το σκοπό της αποκατάστασης της αρτιότητας και οικοδοµησιµότητας των οικοπέδων συντάσσεται πράξη τακτοποίησης ή πράξη εφαρµογής. Η πράξη εφαρµογής του Ν.1337/1983 περιλαµβάνει ολόκληρη την έκταση στην οποία αναφέρεται η πολεοδοµική µελέτη ενώ η πράξη τακτοποίησης σύµφωνα µε το Ν..17-7- 1923 συντάσσεται µεµονωµένα για τα οικόπεδα του επισπεύδοντα και των οµόρων του και σε περιοχή έκτασης περίπου ενός οικοδοµικού τετραγώνου. Με την πράξη εφαρµογής καθορίζονται τα τµήµατα, που αφαιρούνται από κάθε ιδιοκτησία ως την υποχρέωσή τους για εισφορά σε γη. Για παράδειγµα εάν το εµβαδόν της ιδιοκτησίας είναι 1000τ.µ. και η εισφορά σε γη είναι 250τ.µ. τότε η ιδιοκτησία προς τακτοποίηση είναι 750τ.µ. Η τακτοποίηση των τµηµάτων που αποµένουν µετά την αφαίρεση της εισφοράς σε γη, γίνεται µε τις ίδιες διατάξεις που χρησιµοποιούνται στις πράξεις τακτοποίησης δηλαδή το Ν..17-7-1923, το Ν.690/1948 (Φ.Ε.Κ.133/τ.Α /8-5-1948), το Γ.Ο.Κ.1985-2000, κλπ. Η βασική διαφορά σε σχέση µε τις πράξεις τακτοποίησης και αναλογισµού εντοπίζεται στις πράξεις εφαρµογής στις αραιοδοµηµένες περιοχές όπου και δεν υπάρχουν αναλογισµοί µε την έννοια των διατάξεων του Ν..17-7-1923. Στις περιοχές αυτές αφαιρείται η εισφορά σε γη των ιδιοκτησιών από τα τµήµατά τους που ρυµοτοµούνται από τους εγκεκριµένους κοινόχρηστους χώρους, ώστε αυτοί να διανοιχτούν άµεσα. Εάν δεν είναι δυνατόν να Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 1 από 17
ολοκληρωθεί η διάνοιξη των οδών από την εισφορά σε γη, τότε τα υπόλοιπα ρυµοτοµούµενα τµήµατα θα πρέπει να αντικατασταθούν από νέα οικόπεδα, τα οποία επίσης θα προκύψουν από εισφορά σε γη µη ρυµοτοµούµενων ιδιοκτησιών. Εάν δεν υπάρχουν τέτοια οικόπεδα, τότε οι τυχόν υπόλοιπες ρυµοτοµούµενες εκτάσεις αποζηµιώνονται από τον οικείο ήµο. Στις πυκνοδοµηµένες περιοχές η τακτοποίηση και ο αναλογισµός συντάσσεται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν..17-7-1923 λαµβανοµένων υπόψη και των διατάξεων του Ν.1337/1983 για την εισφορά σε γη των οικοπέδων των εν λόγω περιοχών, που έχουν εµβαδόν µεγαλύτερο των 500τ.µ. ή ανήκουν σε πολυιδιοκτήτες. Προφανώς ένας µηχανικός, που µελετά το πολεοδοµικό καθεστώς ενός οικοπέδου θα πρέπει να ξεκινήσει µε το διάταγµα µε το οποίο αυτό εντάχθηκε στο σχέδιο. Εάν η απόφαση έγκρισης του ρυµοτοµικού σχεδίου έχει κυρωθεί πριν τον Ν.1337/1983, τότε η τακτοποίηση του οικοπέδου θα ακολουθήσει τις διατάξεις του Ν..17-7-1923. ιαφορετικά, και εφόσον στο σχετικό διάταγµα ρυµοτοµίας δεν µνηµονεύονται οι διατάξεις του ως άνω Ν..17-7-1923, τότε θα πρέπει να αναζητήσει την αντίστοιχη πράξη εφαρµογής που έχει συνταχθεί στην περιοχή. Τι συµβαίνει όµως στις θέσεις όπου «συναντώνται» τα ρυµοτοµικά σχέδια, που έχουν εγκριθεί µε τις δύο ως άνω διαφορετικές πολεοδοµικές διατάξεις; Ποιο καθεστώς διέπει τις ωφέλεις και τις υποχρεώσεις των οικοπέδων που βρίσκονται σε αυτές; Με ποιο τρόπο επιβαρύνονται οι ιδιοκτησίες και ο οικείος ΟΤΑ ώστε να διασφαλιστεί η διάνοιξη των αντίστοιχων οδών (περιφερειακές οδοί του σχεδίουν) και η επικοινωνία του παλαιού µε το νέο σχέδιο πόλεως; Αν και ένα µεγάλο πλήθος ερµηνευτικών εγκυκλίων αλλά και τροποποιητικών διατάξεων ακολούθησαν το Ν.1337/1983, καµία από αυτές δεν περιέλαβε τον τρόπο υπολογισµού των υποχρεώσεων των ιδιοκτησιών για την διάνοιξη ή διαπλάτυνση των περιφερειακών οδών, οι οποίες εκτείνονται εκατέρωθεν των ορίων ρυµοτοµικών σχεδίων, που έχουν εγκριθεί µε τις διατάξεις του Ν..17-7-1923 και του Ν.1337/1983. Μετά από µία δεκαετία εµπειρίας στην εφαρµογή του Ν.1337/1983 διαπιστώθηκε ότι ενώ οι εγκεκριµένοι από το ρυµοτοµικό σχέδιο της επέκτασης κοινόχρηστοι χώροι αποκτώνται από το δηµόσιο µέσω της εισφοράς γης στην οποία υποχρεούνται οι ιδιοκτησίες, οι περιφερεριακές οδοί, που εφάπτονται στο προγενέστερο ρυµοτοµικό σχέδιο, που εγκρίθηκε µε τος διατάξεις του Ν../17-7-1923, παραµένουν αδιάνοικτοι. Για τους λόγους αυτούς εκδόθηκε το από 26-5-1993 Π. /γµα (Φ.Ε.Κ.648/τ. /14-6-1993) και η Εγκυκλίος 41/93 του Υπουργείου Πε.Χω..Ε, που καθόρισαν τον τρόπο σύνταξης των πράξεων εφαρµογής στη συναρµογή των σχεδίων πόλεως, που εγκρίθηκαν µε διαφορετικές διατάξεις για των υπολογισµό των υποχρεώσεων και των ωφελειών των οικοπέδων. Ακόµη και µε µια απλή µατιά στο περιεχόµενο των παραπάνω ρυθµίσεων προκύπτει µε σαφήνεια το κύριο µέληµα του νοµοθέτη δηλαδή η διασφάλιση της άµεσης διάνοιξης των περιφερειακών οδών. Η ερµηνευτική εγκύκλιος µε αριθµό Εγκ.41/1993 συνοδεύεται και από µερικά βασικά παραδείγµατα για την αναλυτικότερη παρουσίαση των προβλέψεων του σχετικού Π. /τος. Οι ρυθµίσεις που εισάγονται µε αυτό γίνονται κατανοητές εάν κανείς γνωρίζει τις διατάξεις και τον τρόπο µε τον οποίο συντάσσονται οι πράξεις τακτοποίησης και αναλογισµού, όπως αναλύθηκαν λεπτοµερέστατα τις προηγούµενες ηµέρες. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 2 από 17
Για την καλύτερη εφαρµογή του Π. /τος και της εγκυκλίου του Υπουργείου Πε.Χω..Ε. και για διευκόλυνση του τρόπου µε τον οποίο θα συντάσσονται οι πράξεις εφαρµογής των περιφερειακών εγκεκριµένων οδών, οι περιοχές στη συναρµογή των σχεδίων πόλεως, ανάλογα µε το πολεοδοµικό καθεστώς µε το οποίο εγκρίθηκε το πολεοδοµικό τους σχέδιο θα ονοµάζονται περιοχές Α, Β και Γ (βλ. το άρθρο 2 του από 26-5-1993 Π. /τος). ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ Αναλυτικά, οι τρεις περιοχές για την εφαρµογή του από 26-5-1993 Π. /τος ορίζονται ως εξής: ΠΕΡΙΟΧΗ Α: (βλ. την παρ.1 του άρθρου 2 του από 26-5-1993 Π. /τος) Στην κατηγορία αυτή ανήκει µία περιοχή της οποίας το πολεοδοµικό σχέδιο εγκρίθηκε: α) Με το Ν..17-7-1923. β) Με το Ν.1337/1983 αλλά αποτελεί πυκνοδοµηµένο τµήµα οικισµού προϋφιστάµενου του 1923, το οποίο δεν υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 13 του Ν.1337/1983. ΠΕΡΙΟΧΗ Β: (βλ. την παρ.2 του άρθρου 2 του από 26-5-1993 Π. /τος) Στην κατηγορία αυτή ανήκει µία περιοχή της οποίας το πολεοδοµικό σχέδιο εγκρίθηκε: α) Με το Ν.1337/1983. β) Με το άρθρο 13 του Ν.1337/1983, πρώην περιοχή του Ν..17-7-1923. γ) Με το άρθρο 13 του Ν.1337/1983, πρώην πυκνοδοµηµένο τµήµα οικισµού προϋφιστάµενου του 1923. Σηµειώνεται ότι όπου στο από 26-5-1993 Π. /γµα αναφέρεται το άρθρο 13 του Ν.1337/1983 εννοείται και η τροποποίησή του µε το άρθρο 15 του Ν.2508/1997 στις διατάξεις των οποίων µπορούν να υπαχθούν «περιοχές εντός σχεδίου πόλεως ή εντός οικισµών προ του 1923, που είναι πολεοδοµικά προβληµατικές ή περιοχές που εντάχθηκαν στο σχέδιο µε τις διατάξεις του Ν..17-7-23 και µέχρι τη δηµοσίευση του Ν.2508/1997 δεν έγινε εφαρµογή του σχεδίου στο µεγαλύτερο τµήµα της περιοχής για οποιονδήποτε λόγο». Στην περίπτωση αυτή, κατόπιν έκδοσης σχετικού προεδρικού διατάγµατος εγκρίνεται η υπαγωγή της περιοχής στις διατάξεις του Ν.1337/1983 και οι αντίστοιχες ιδιοκτησίες υπόκεινται µόνο σε εισφορά σε γη όχι και σε εισφορά σε χρήµα. ΠΕΡΙΟΧΗ Γ: (βλ. την παρ.3 του άρθρου 2 του από 26-5-1993 Π. /τος) α) Με το Ν.1337/1983 και υπάγονται στις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του ιδίου νόµου δηλαδή πυκνοδοµηµένες περιοχές. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 3 από 17
ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ 1: (βλ. την παρ.ι του άρθρου 3 του από 26-5-1993 Π. /τος) Όταν ο εγκεκριµένος κοινόχρηστος χώρος διαχωρίζει περιοχές Α από περιοχές Β και εφόσον για τον χώρο αυτό δεν έχουν καταβληθεί οι αποζηµιώσεις λόγω ρυµοτοµίας µε προϊσχύουσες διατάξεις, τότε η πράξη εφαρµογής συντάσσεται ως εξής: 1) Υποχρεώσεις ιδιοκτησιών από πράξη αναλογισµού α) Υποχρεώσεις της (1) ιδιοκτησίας α1) (α) αυτοαποζηµίωση α2) (δ) αποζηµίωση στην (2) ιδιοκτησία β) Υποχρεώσεις της (2) ιδιοκτησίας β1) (γ) αυτοαποζηµίωση 2) Η εισφορά (β) της ιδιοκτησίας (2) υπολογίζεται στο εµβαδόν του τµήµατος µε στοιχεία Α- Β-Ζ-Ε-Α. Οι υποχρεώσεις σύµφωνα µε την πράξη αναλογισµού, δηλαδή το (γ), συγκρίνεται µε την εισφορά (β). Εάν β γ, τότε η ιδιοκτησία (2) επιβαρύνεται µε τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πράξη αναλογισµού, δηλαδή για (γ). Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 4 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 1Α Έστω ότι το εµβαδόν του τµήµατος της (2) ιδιοκτησίας, που εντάχθηκε στο σχέδιο της επέκτασης µε στοιχεία Ε-Α-Β-Ζ-Ε-Α είναι 1000,00 µ 2 και η εισφορά (β) υπολογίζεται ίση µε 225,00 µ 2 ενώ το εµβαδόν του ρυµοτοµούµενου τµήµατός της είναι Ερυµ.(2) = 500,00 µ 2 Η αυτοαποζηµίωση (γ) = 300,00 µ 2 και το υπόλοιπο (δ) = 200,00 µ 2 Μετά τη σύγκριση των δύο µεγεθών (β) και (γ) η ιδιοκτησία επιβαρύνεται µε το µεγαλύτερο. Συνεπώς πρόκειται για εισφορά (β)=225,00µ 2 <(γ)=300,00µ 2 δηλαδή η (2) ιδιοκτησία βαρύνεται για 300,00 µ 2 αυτοαποζηµίωση, ενώ θα αποζηµιωθεί από την (1) για (δ) = 200,00µ 2. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 5 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 1Β Έστω ότι το εµβαδόν του τµήµατος της (2) ιδιοκτησίας, που εντάχθηκε στο σχέδιο της επέκτασης µε στοιχεία Ε-Α-Β-Ζ-Ε-Α είναι 1000,00 µ 2 και η εισφορά (β) υπολογίζεται ίση µε 225,00 µ 2 ενώ το εµβαδόν του ρυµοτοµούµενου τµήµατός της είναι Ερυµ.(2) = 150,00 µ 2 Η αυτοαποζηµίωση (γ) = 120,00 µ 2 και το υπόλοιπο (δ) = 30,00 µ 2 Με τη σύγκριση των δύο µεγεθών (β) και (γ) προκύπτει ότι το (β) είναι µεγαλύτερο. Συνεπώς η (2) ιδιοκτησία βαρύνεται για το τµήµα (γ) = 120,00 µ 2 ως αυτοαποζηµίωση και για το τµήµα (δ) = 30,00µ 2 επίσης ως αυτοαποζηµίωση. Η ιδιοκτησία (1) οφείλει αποζηµίωση στον οικείο Ο.Τ.Α. για το τµήµα (δ) = 30,00µ 2. Για την ιδιοκτησία (2) υπολείπεται εισφορά (β) [(γ)+(δ)] = 225,00 (120,00+30,00) = 75,00 µ 2 τα οποία κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρµογής θα της αφαιρεθούν από το µη ρυµοτοµούµενο τµήµα της ιδιοκτησίας της ή θα µετατραπούν σε εισφορά σε χρήµα και θα αποζηµιώσει τον Ο.Τ.Α. προκειµένου να καλύψει την εισφορά της σε γη. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 6 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 1Γ Έστω ότι το εµβαδόν του τµήµατος της (2) ιδιοκτησίας, που εντάχθηκε στο σχέδιο της επέκτασης µε στοιχεία Ε-Α-Β-Ζ-Ε-Α είναι 1000,00 µ 2 και η εισφορά (β) υπολογίζεται ίση µε 225,00 µ 2 ενώ το εµβαδόν του ρυµοτοµούµενου τµήµατός της είναι Ερυµ.(2) = 280,00 µ 2 Η αυτοαποζηµίωση (γ) = 200,00 µ 2 και το υπόλοιπο (δ) = 80,00 µ 2 Με τη σύγκριση των δύο µεγεθών (β) και (γ) προκύπτει ότι το (β) είναι µεγαλύτερο. Συνεπώς η (2) ιδιοκτησία βαρύνεται για το τµήµα (γ) = 200,00 µ 2 ως αυτοαποζηµίωση και για 25,00µ 2 το τµήµα (δ) = 80,00µ 2 επίσης ως αυτοαποζηµίωση. Η ιδιοκτησία (1) οφείλει αποζηµίωση στην ιδιοκτησία (2) για τα υπόλοιπα (80,00 25,00) = 55,00µ 2 και στον οικείο Ο.Τ.Α. για τα 25,00µ 2 από το τµήµα (δ). Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 7 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 1 Κατά τον υπολογισµό των υποχρεώσεων των ιδιοκτησιών λαµβάνονται υπόψη και οι ανώτατες επιβαρύνσεις σύµφωνα µε τις διατάξεις του Α.Ν.625/1968. Για παράδειγµα: Η εισφορά της ιδιοκτησίας είναι 120,00µ 2. Το σύνολο των υποχρεώσεών της είναι 200,00µ 2 ενώ η µέγιστη υποχρέωση που µπορεί να της αποδοθεί µε εφαρµογή του Α.Ν.625/1968 είναι ίση µε 200,00/2 = 100,00µ 2. Η ιδιοκτησία υποχρεώνεται τελικά για 100,00µ 2 λόγω Α.Ν.625/1968 και για 20,00µ 2 για να καλύψει την εισφορά της. Ο οικείος Ο.Τ.Α. επιβαρύνεται για το υπόλοιπο 100,00 20,00 = 80,00µ 2 λόγω Α.Ν.625/1968. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 8 από 17
ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ 2: (βλ. την παρ.ιι του άρθρου 3 του από 26-5-1993 Π. /τος) Όταν ο εγκεκριµένος κοινόχρηστος χώρος διαχωρίζει περιοχές Α από περιοχές Β και εφόσον για τον χώρο αυτό έχουν καταβληθεί οι αποζηµιώσεις λόγω ρυµοτοµίας µε προϊσχύουσες διατάξεις µε τη σύνταξη πράξεων αναλογισµού, τότε η πράξη εφαρµογής συντάσσεται ως εξής: Υπολογίζεται η εισφορά της υπό ένταξη ιδιοκτησίας σύµφωνα µε το Ν.1337/1983. Συγκρίνονται οι υποχρεώσεις της ιδιοκτησίας, που προκύπτουν αθροιστικά από τις παλιές πράξεις και από τη νέα πράξη µε την υποχρέωση εισφοράς σε γη. Εάν η εισφορά είναι µικρότερη από τις λοιπές υποχρεώσεις τότε η ιδοκτησία υποχρεώνεται µε όσα προκύπτουν από την πράξη αναλογισµού. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 9 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 2Α Έστω Α-Β-Γ- -Α = 1000,00µ 2, Εισφορά = 225,00µ 2. Έστω η αυτοαποζηµίωση της (2) ιδιοκτησίας από παλιά πράξη 100,00µ 2 και η αποζηµίωση προς την (1) ιδιοκτησία 40,00µ 2. Αυτοαποζηµίωση από νέα πράξη ½100,00 = 50,00µ 2 και αποζηµίωση προς την (1) ιδιοκτησία ½80,00 = 40,00µ 2. Σύνολο υποχρεώσεων της (2) ιδιοκτησίας από τη νέα πράξη 50,00 + 40,00 = 90,00µ 2 και συνολική υποχρέωσή της από παλιά και νέα πράξη 140,00 + 90,00 = 230,00µ 2. Εποµένως η ιδιοκτησία (2) επιβαρύνεται για 230,00µ 2 > εισφορά=225,00µ 2. Η (1) ιδιοκτησία υποχρεώνεται µε τη νέα πράξη για το ½80 = 40,00µ 2 αυτοαποζηµίωση και για ½100 = 50,00µ 2 προς τη (2) ιδιοκτησία. ως Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 10 από 17
Αριθµητικό παράδειγµα 2Β Έστω Α-Β-Γ- -Α = 1000,00µ 2, Εισφορά = 225,00µ 2. Έστω η αυτοαποζηµίωση της (2) ιδιοκτησίας από παλιά πράξη 60,00µ 2 και η αποζηµίωση προς την (1) ιδιοκτησία 40,00µ 2. Αυτοαποζηµίωση από νέα πράξη ½40,00 = 20,00µ 2 και αποζηµίωση προς την (1) ιδιοκτησία ½60,00 = 30,00µ 2. Σύνολο υποχρεώσεων της (2) ιδιοκτησίας από τη νέα πράξη 20,00 + 30,00 = 50,00µ 2 και συνολική υποχρέωσή της από παλιά και νέα πράξη 100,00 + 50,00 = 150,00µ 2. Εποµένως η ιδιοκτησία (2) πρέπει να επιβαρυνθεί µε το µεγαλύτερο δηλαδή σύµφωνα µε την εισφορά=225,00µ 2. Επιβαρύνεται ακόµη και για το υπόλοιπο ½ από την αυτοαποζηµίωσή της, δηλαδή για ½ 40,00 = 20,00µ 2 για τα οποία θα έπρεπε σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις να υποχρεωθεί η (1) ιδιοκτησία για να αποζηµιώσει την (2) ιδιοκτησία. Για το λόγο αυτό η (1) ιδιοκτησία θα αποζηµιώσει για ½40,00 = 20,00µ 2 τον οικείο ΟΤΑ αντί της (2) ιδιοκτησίας. Συνολικές υποχρεώσεις της (2) ιδιοκτησίας, που προκύπτουν µετά τα παραπάνω είναι 100,00 + 50,00 + 20,00 = 170,00µ 2. Άρα αποµένει να υποχρεωθεί ακόµη για 225,00 170,00 = 55,00µ 2. Τα 55,00µ 2 θα αφαιρεθούν ως εισφορά σε γη κατά τη διαδικασία της πράξης εφαρµογής. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 11 από 17
ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ 3: (βλ. το άρθρο 5 του από 26-5-1993 Π. /τος) Όταν το όριο που διαχωρίζει περιοχές Α από περιοχές Β βρίσκεται σε οικοδοµικό τετράγωνο και τέµνει ιδιοκτησία διαχωρίζοντάς τη σε δύο τµήµατα, τότε για τον υπολογισµό των υποχρεώσεων και ωφελειών τα τµήµατα αυτά θεωρούνται ως ανεξάρτητες ιδιοκτησίες. Η ιδιοκτησία (1) µε στοιχεία Α-Β-Γ- -Α, ρυµοτοµείται κατά ένα τµήµα της για δηµιουργία οδού ενώ το υπόλοιπο τµήµα της µε στοιχεία Α -Θ -Γ- -Α, το οποίο της αποµένει µετά τη ρυµοτόµηση, είναι άρτιο αλλά δεν είναι οικοδοµήσιµο και τακτοποιείται σε νέα όρια Ι-Κ-Λ-Α - Ι. Οι υποχρεώσεις της λόγω ρυµοτοµίας υπολογίζονται στο πρόσωπο Α -Ι. Κατά τον υπολογισµό αυτό πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του Α.Ν.625/1968, οι οποίες εφαρµόζονται στο αρχικό εµβαδόν της ιδιοκτησίας δηλαδή στο εµβαδόν του τµήµατος Α - Θ -Γ- -Α. Η ιδιοκτησία (2) µε στοιχεία -Ε-Ζ-Η-Θ-Γ- τακτοποιείται σε νέα όρια Ι-Κ-Λ-Ε-Ζ-Η -Ι. Οι υποχρεώσεις της, λόγω ρυµοτοµίας, υπολογίζονται στο πρόσωπο Ι-Η ενώ οι διατάξεις του Α.Ν.625/1968, εφαρµόζονται στο τµήµα Θ -Η -Ζ -Γ-Θ. Η εισφορά της υπολογίζεται στο τµήµα Ε-Ζ-Ζ - -Ε. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 12 από 17
ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ 4: (βλ. το άρθρο 5 του από 26-5-1993 Π. /τος) Η ιδιοκτησία (3) υπόκειται σε εισφορά. Το τµήµα της ιδιοκτησίας (2) µε στοιχεία Α- -Ε - Ζ -Α είναι µη άρτιο και µη οικοδοµήσιµο και συνεπώς αναγκαστικά προσκυρωτέο στην (3) ιδιοκτησία. Τότε αυτή συµµετέχει στην πράξη αναλογισµού και ο υπολογισµός του Α.Ν.625/1968 υπολογίζεται για το εµβαδόν του τµήµατος Α- -Ε -Ζ -Α. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 13 από 17
ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ 5: (βλ. την παρ.1 και τα εδ.β και γ της παρ.2 του άρθρου 6 του από 26-5-1993 Π. /τος) Όταν το όριο που διαχωρίζει περιοχές Β από περιοχές Γ βρίσκεται σε εγκεκριµένο κοινόχρηστο χώρο τότε η πράξη εφαρµογής συντάσσεται ως εξής: Η ιδιοκτησία (2) µε στοιχεία Ε-Ζ-Μ-Λ-Ε, που βρίσκεται στην περιοχή Β (αραιοδοµηµένο τµήµα) οφείλει εισφορά σε γη σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις. Η ιδιοκτησία (1) µε στοιχεία Α-Β-Ζ-Ε-Α βρίσκεται στην περιοχή Γ (πυκνοδοµηµένο τµήµα) και έχει τις παρακάτω υποχρεώσεις: Για το τµήµα υπό στοιχεία -Γ-Ζ-Ε- ως αυτοαποζηµίωση και για το τµήµα Ε-Ζ-Η-Θ-Ε υποχρέωση προς τον οικείο ΟΤΑ. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 14 από 17
Όταν το όριο που διαχωρίζει περιοχές Β από περιοχές Γ βρίσκεται σε οικοδοµικό τετράγωνο τότε η πράξη εφαρµογής συντάσσεται ως εξής: Η ιδιοκτησία (2) µε στοιχεία Λ-Β-Α-Κ-Λ, που βρίσκεται στην περιοχή Β (αραιοδοµηµένο τµήµα) οφείλει εισφορά σε γη σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις. Η ιδιοκτησία (1) µε στοιχεία Β-Γ- -Α-Β παραµένει κατά ένα τµήµα της µε στοιχεία Β-Β -Α -Α-Β εντός του Ο.Τ., το οποίο είναι µη άρτιο και προσκυρώνεται στη (2) ιδιοκτησία. Τις υποχρεώσεις της (2) ιδιοκτησίας, που βρίσκεται στο αραιοδοµηµένο τµήµα και αποκτά πρόσωπο σε δρόµο µε την προσκύρωση σύµφωνα µε την πράξη τακτοποίησης και αναλογισµού τις αναλαµβάνει ο ΟΤΑ. ηλαδή ο ΟΤΑ θα αποζηµιώσει λόγω ρυµοτοµίας την (1) ιδιοκτησία για το τµήµα Α -Β -Γ - - Α. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 15 από 17
Στην περίπτωση που η ιδιοκτησία που βρίσκεται στο πυκνοδοµηµένο τµήµα είναι άρτια και χρήζει τακτοποίησης τότε η πράξη εφαρµογής συντάσσεται ως εξής: Η ιδιοκτησία (1) (πυκνοδοµηµένο τµήµα) µε στοιχεία Α-Β-Ζ-Ε-Α, τακτοποιείται στη θέση υπό στοιχεία Μ-Κ-Λ-Ε-Μ και µετέχει στην πράξη αναλογισµού µε πρόσωπο ΕΛ και υπολογισµό των υποχρεώσεων του Α.Ν.625/68 στην έκταση µε στοιχεία Α-Β-Ζ-Ε-Α. Η ιδιοκτησία (2) (αραιοδοµηµένο τµήµα) µε στοιχεία Μ-Ρ-Β-Α-Μ τακτοποιείται στη θέση υπό στοιχεία Κ-Ρ-Ζ-Λ- Κ και αποκτά πρόσωπο ΛΖ επί του δρόµου. Της υποχρεώσεις της τακτοποιηµένης ιδιοκτησίας (2) από την πράξη αναλογισµού αναλαµβάνει ο οικείος ΟΤΑ, ο οποίος δηλαδή αποζηµιώνει τη ρυµοτοµούµενη ιδιοκτησία για το ½ από το τµήµα µε στοιχεία Λ-Ζ-Γ-Λ -Λ. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 16 από 17
ΑΡΘΡΟ 7 ΤΟΥ ΑΠΟ 26-5-1993 Π. /ΤΟΣ Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.653/1977 οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται στην εκτός σχεδίου περιοχή υποχρεώνονται µε τη σύνταξη της πράξης αναλογισµού για την αποζηµίωση ρυµοτοµούµενων τµηµάτων, που δεσµεύονται για τη διάνοιξη οδών. Όταν οι ιδιοκτησίες αυτές ενταχθούν στο σχέδιο πόλεως υπολογίζονται οι εισφορές τους σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 8 του Ν.1337/1983 και αν το σύνολο των υποχρεώσεών τους για τη διάνοιξη της εκτός σχεδίου οδού (αυτοαποζηµιώσεις και τυχόν αποζηµιώσεις προς τριτους) είναι ίσο ή µεγαλύτερο των υποχρεώσεων που προκύπτουν από τον υπολογισµό της εισφοράς θεωρείται ότι εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους. Εάν όµως είναι µικρότερες, τότε επιβαρύνονται µε τη διαφορά, δηλαδή αφαιρείται από την εισφορά σε γη το σύνολο των υποχρεώσεων, που είχαν από τη διάνοιξη της οδού (βλ. σχετικό έγγραφο µε αρ. πρωτ. ΤΕ/β/89834/3398/23-3-1994 του Υπουργείου Πε.Χω..Ε.). ΑΡΘΡΟ 8 ΤΟΥ ΑΠΟ 26-5-1993 Π. /ΤΟΣ Κατά τον υπολογισµό των υποχρεώσεων ιδιοκτησίας η οποία εντάσσεται σε σχέδιο πόλεως σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.1337/1983 και η οποία είχε οικοδοµηθεί σύµφωνα µε τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 29 του Γ.Ο.Κ./1985-2000 σε τµήµα της που αντιστοιχεί στις ελάχιστες κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση απαιτούµενες για το εµβαδόν διαστάσεις αρτιότητας, που προβλεπόταν από τις πολεοδοµικές διατάξεις για τα απέναντι Ο.Τ., τότε για τον υπολογισµό των εισφορών της δεν λαµβάνεται υπόψη το οικοδοµηθέν αυτό τµήµα αλλά το υπόλοιπο τµήµα της ιδιοκτησίας (βλ. το σχετικό έγγραφο µε αρ. πρωτ. ΤΕ/987/69/4-2- 2000 του Υπουργείου Πε.Χω..Ε.). Τα παραπάνω παραδείγµατα, που εκδόθηκαν ως παράρτηµα της εγκυκλίου µε αριθµό 41/1993, αποτελούν τις βασικές περιπτώσεις, που µπορεί κανείς να συναντήσει κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρµογής. Ανάλογα µε τη θέση στην οποία βρίσκεται το διαχωριστικό όριο µεταξύ των περιοχών του παλαιού σχεδίου, που κυρώθηκε σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν.. της 17-7-1923 και της επέκτασης σύµφωνα µε το Ν.1337/1983 επιλέγεται και η αντίστοιχη επίλυση κάνοντας πιθανόν και συνδυασµούς των παραπάνω παραδειγµάτων. Βασικό συµπέρασµα είναι ότι η πρόθεση του νοµοθέτη µε τη θέσπιση αυτού του Π. /τος ήταν πρωτίστως η διάνοιξη των οδών, που βρίσκονται στις συρραφές των σχεδίων. Ουσιαστικά, στις περιοχές που εντάχθηκαν στο σχέδιο µε τις διατάξεις του Ν.1337/1983, οι εγκεκριµένοι κοινόχρηστοι χώροι διανοίγονται άµεσα µε τις ρυθµίσεις περί εισφοράς σε γη. Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου Νικολοπούλου Σελ. 17 από 17