Δημοσιεύθηκε στην «Karfitsa» free press, το Σάββατο 25.1.2014 Η ΞΕΦΡΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται και οι φόροι παραμένουν στην κορυφή των κοινωνικών θεμάτων. Η ραγδαία αύξησή τους τα τελευταία έτη, δεν επιτρέπει να φύγουν από το προσκήνιο. Η αρχική εντύπωση που είχε δοθεί για το 2014, ήταν ότι πρόκειται για ένα φορολογικό έτος, που θα αποτελέσει τον τερματισμό μιας ανηφορικής φορολογικής πορείας. 1 / 7
Το «ξεσκάλισμα» όμως των διαφόρων φορολογικών διατάξεων που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται στη Βουλή, δεν επιτρέπει κανέναν να εφησυχάσει. Είτε πρόκειται για επιτηδευματία, είτε για μισθωτούς και συνταξιούχους. Το πρώτο θέμα που θα προκύψει το 2014, είναι ο νέος τρόπος φορολόγησης που έχει νομοθετηθεί με τον Ν. 4110/13 για τα εισοδήματα που απέκτησαν οι Έλληνες πολίτες κατά τη διάρκεια του 2013. Με βάση λοιπόν τη νέα μέθοδο και τις νέες κλίμακες, η πλειονότητα των απασχολούμενων κατά το 2013 (όσοι κατάφεραν και κράτησαν τις θέσεις εργασίας τους), θα καταβάλουν περισσότερους φόρους εισοδήματος. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί μια τετραμελής οικογένεια (ο σύζυγος, η σύζυγος και δύο παιδιά) όπου: Πρώτη περίπτωση: μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι δύο με ετήσιες καθαρές αποδοχές του συζύγου 15.000 (1.071,5 μηνιαίως) και της συζύγου 13.000 (928,5 μηνιαίως). Συμπεριλαμβάνονται ενοίκια κατοικίας ετησίως 3.600 (300 μηνιαίως Χ 12), έξοδα φροντιστηρίων 1.000, ιατρικές δαπάνες 800 και άλλες δαπάνες (γενικές αποδείξεις) 7.000. Ο φόρος εισοδήματος από 1.080 το 2013 εκτινάσσεται στο ποσό των 1.960, με αύξηση 81,4%. Δεύτερη περίπτωση: επιτηδευματίες και οι δύο σύζυγοι, με ετήσιο εισόδημα 18.000 του συζύγου και 14.000 της συζύγου. Διαθέτουν ιδιόκτητο σπίτι 110 τμ και αυτοκίνητο 1.600cm, με έξοδα φροντιστηρίων 1.000 ετησίως και ιατρικές δαπάνες 1.200. Ο φόρος εισοδήματος για το 2013 ανέρχονταν στο ποσό των 2.110 και αναρριχάται στα 8.320, με αύξηση 294,3%. Δεν είναι λάθος, είναι η απίστευτη πραγματικότητα, όπου τετραπλασιάζεται ο φόρος εισοδήματος. Το δεύτερο θέμα είναι η διατήρηση για ένα ακόμη έτος πολλών φορολογικών επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ΕΝΦΙΑ. Ο γνωστός φόρος επί των ακινήτων που αντικατέστησε το «χαράτσι της ΔΕΗ» μαζί με τον ΦΑΠ, έστω και μειωμένος σε σύγκριση με το άθροισμα των προηγουμένων. Ένας έκτακτος φόρος μονιμοποιήθηκε. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος που επιβάλλεται επί των 2 / 7
ακινήτων. Υπάρχουν και άλλοι όπως ο ΤΑΠ που εισπράττεται από τους ΟΤΑ. Το φαινόμενο «της διατήρησης» των φορολογικών επιβαρύνσεων, επαναλαμβάνεται και στο ΦΠΑ που τα προηγούμενα έτη αυξήθηκε από το 19% στο 23% με ταυτόχρονη μεταφορά πολλών αγαθών πρώτης ανάγκης των οικογενειών από τον χαμηλό συντελεστή (13%), στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ (23%). Για τους επιπλέον φόρους επί των καυσίμων και των τσιγάρων περιττεύει κάθε σχολιασμός μιας και έχει χαθεί «το μέτρημα στις αυξήσεις». Μόνο που οι αυξημένοι έμμεσοι φόροι, οδηγούν σε περιορισμό της ιδιωτικής κατανάλωσης και συνεπώς σε αύξηση της ύφεσης, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο και οδηγούν τους εργαζόμενούς τους στην ανεργία. Το τρίτο θέμα είναι τα εξοντωτικά πρόστιμα που έχουν θεσπιστεί. Η ελληνική κοινωνία θέλει να τιμωρηθούν οι επιτηδευματίες που φοροδιαφεύγουν, αλλά να επιβάλλεται πρόστιμο 39.045 το έτος για 4 δεν είναι παράλογο; Κι όμως εξαιρετικοί φοροτεχνικοί έχουν τεκμηριώσει ότι με τις νέες νομοθετικές διατάξεις (Ν.4174/13), αν ένας επιτηδευματίας που απασχολεί έναν εργαζόμενο με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 700,00, αποφασίσει να αποδώσει συγκεντρωτικά (ετήσια) 56,00 (4 Χ 14) τα 4,00 που προκύπτουν ως μηνιαίως φόρος μισθωτών υπηρεσιών, θα του επιβληθεί το εξωπραγματικό πρόστιμο των 39.045. Γι' αυτό πρέπει κάθε μήνα να χάνει δύο ώρες από τον πολύτιμο παραγωγικό του χρόνο για να εκτυπώνει από το διαδίκτυο την ταυτότητα πληρωμής και να απευθύνεται στην τράπεζα για την πληρωμή του «μεγάλου ποσού» των 4,00. Αλήθεια αυτή είναι η καταζητούμενη φοροδιαφυγή; Σε ποια προηγμένη χώρα από αυτές που πολλές φορές μας παρουσιάζονται ως υποδείγματα, ισχύουν ανάλογα φορολογικά πρόστιμα; Αποτελεί φοροδιαφυγή η συγκεντρωτική απόδοση ασήμαντων μηνιαίων ποσών; Όπως φαίνεται το Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να τιμωρήσει όσους δηλώνουν όλα τα εισοδήματα τους, όσους αναγράφουν την περιουσία τους στις φορολογικές δηλώσεις, όσους συνεχίσουν να προμηθεύονται αγαθά από την ίδια τη χώρα μας και όχι από τις γειτονικές. Όλα αυτά γιατί δεν κατάφερε να συλλάβει όσους φοροδιαφεύγουν. Αλήθεια ποιος ξένος επενδυτής θα στρέψει και θα διατηρήσει το επενδυτικό του βλέμμα στην πατρίδα μας, μαθαίνοντας όλα τα παραπάνω; Πώς θα προκληθεί ανάπτυξη χωρίς ιδιωτική κατανάλωση και χωρίς περιορισμό της γραφειοκρατίας; Πώς θα προσελκύσουμε νέες επενδύσεις όταν τιμωρούνται όσοι δηλώνουν τα πραγματικά κέρδη τους, επειδή δεν βρήκε ακόμη το Υπουργείο Οικονομικών τον τρόπο σύλληψης των αδήλωτων εισοδημάτων; Πόσα χρόνια χρειάζονται ακόμη να ταλαιπωρούνται οι Έλληνες πολίτες για να επιτύχει το Υπουργείο Οικονομικών τα αυτονόητα. 3 / 7
ΠΑΝΟΖΑΧΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Οικονομολόγος Msc Εφαρμοσμένης Λογιστικής & Ελεγκτικής Πολιτευτής ΝΔ Α' Θεσσαλονίκης Χρόνος φεύγει, χρόνος έρχεται και οι φόροι παραμένουν στην κορυφή των κοινωνικών θεμάτων. Η ραγδαία αύξησή τους τα τελευταία έτη, δεν επιτρέπει να φύγουν από το προσκήνιο. Η αρχική εντύπωση που είχε δοθεί για το 2014, ήταν ότι πρόκειται για ένα φορολογικό έτος, που θα αποτελέσει τον τερματισμό μιας ανηφορικής φορολογικής πορείας. Το «ξεσκάλισμα» όμως των διαφόρων φορολογικών διατάξεων που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται στη Βουλή, δεν επιτρέπει κανέναν να εφησυχάσει. Είτε πρόκειται για επιτηδευματία, είτε για μισθωτούς και συνταξιούχους. Το πρώτο θέμα που θα προκύψει το 2014, είναι ο νέος τρόπος φορολόγησης που έχει νομοθετηθεί με τον Ν. 4110/13 για τα εισοδήματα που απέκτησαν οι Έλληνες πολίτες κατά τη διάρκεια του 2013. Με βάση λοιπόν τη νέα μέθοδο και τις νέες κλίμακες, η πλειονότητα των απασχολούμενων κατά το 2013 (όσοι κατάφεραν και κράτησαν τις θέσεις εργασίας τους), θα καταβάλουν περισσότερους φόρους εισοδήματος. 4 / 7
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί μια τετραμελής οικογένεια (ο σύζυγος, η σύζυγος και δύο παιδιά) όπου: Πρώτη περίπτωση: μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι δύο με ετήσιες καθαρές αποδοχές του συζύγου 15.000 (1.071,5 μηνιαίως) και της συζύγου 13.000 (928,5 μηνιαίως). Συμπεριλαμβάνονται ενοίκια κατοικίας ετησίως 3.600 (300 μηνιαίως Χ 12), έξοδα φροντιστηρίων 1.000, ιατρικές δαπάνες 800 και άλλες δαπάνες (γενικές αποδείξεις) 7.000. Ο φόρος εισοδήματος από 1.080 το 2013 εκτινάσσεται στο ποσό των 1.960, με αύξηση 81,4%. Δεύτερη περίπτωση: επιτηδευματίες και οι δύο σύζυγοι, με ετήσιο εισόδημα 18.000 του συζύγου και 14.000 της συζύγου. Διαθέτουν ιδιόκτητο σπίτι 110 τμ και αυτοκίνητο 1.600cm, με έξοδα φροντιστηρίων 1.000 ετησίως και ιατρικές δαπάνες 1.200. Ο φόρος εισοδήματος για το 2013 ανέρχονταν στο ποσό των 2.110 και αναρριχάται στα 8.320, με αύξηση 294,3%. Δεν είναι λάθος, είναι η απίστευτη πραγματικότητα, όπου τετραπλασιάζεται ο φόρος εισοδήματος. Το δεύτερο θέμα είναι η διατήρηση για ένα ακόμη έτος πολλών φορολογικών επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ΕΝΦΙΑ. Ο γνωστός φόρος επί των ακινήτων που αντικατέστησε το «χαράτσι της ΔΕΗ» μαζί με τον ΦΑΠ, έστω και μειωμένος σε σύγκριση με το άθροισμα των προηγουμένων. Ένας έκτακτος φόρος μονιμοποιήθηκε. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος που επιβάλλεται επί των ακινήτων. Υπάρχουν και άλλοι όπως ο ΤΑΠ που εισπράττεται από τους ΟΤΑ. Το φαινόμενο «της διατήρησης» των φορολογικών επιβαρύνσεων, επαναλαμβάνεται και στο ΦΠΑ που τα προηγούμενα έτη αυξήθηκε από το 19% στο 23% με ταυτόχρονη μεταφορά πολλών αγαθών πρώτης ανάγκης των οικογενειών από τον χαμηλό συντελεστή (13%), στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ (23%). Για τους επιπλέον φόρους επί των καυσίμων και των τσιγάρων περιττεύει κάθε σχολιασμός μιας και έχει χαθεί «το μέτρημα στις αυξήσεις». Μόνο που οι αυξημένοι έμμεσοι φόροι, οδηγούν σε περιορισμό της ιδιωτικής κατανάλωσης και συνεπώς σε αύξηση της ύφεσης, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο και οδηγούν τους εργαζόμενούς τους στην ανεργία. Το τρίτο θέμα είναι τα εξοντωτικά πρόστιμα που έχουν θεσπιστεί. Η ελληνική κοινωνία θέλει να τιμωρηθούν οι επιτηδευματίες που φοροδιαφεύγουν, αλλά να επιβάλλεται πρόστιμο 39.045 το έτος για 4 δεν είναι παράλογο; Κι όμως εξαιρετικοί φοροτεχνικοί έχουν τεκμηριώσει ότι με τις νέες νομοθετικές διατάξεις (Ν.4174/13), αν ένας επιτηδευματίας που απασχολεί έναν εργαζόμενο με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 700,00, αποφασίσει να αποδώσει συγκεντρωτικά (ετήσια) 56,00 (4 Χ 14) τα 4,00 που 5 / 7
προκύπτουν ως μηνιαίως φόρος μισθωτών υπηρεσιών, θα του επιβληθεί το εξωπραγματικό πρόστιμο των 39.045. Γι' αυτό πρέπει κάθε μήνα να χάνει δύο ώρες από τον πολύτιμο παραγωγικό του χρόνο για να εκτυπώνει από το διαδίκτυο την ταυτότητα πληρωμής και να απευθύνεται στην τράπεζα για την πληρωμή του «μεγάλου ποσού» των 4,00. Αλήθεια αυτή είναι η καταζητούμενη φοροδιαφυγή; Σε ποια προηγμένη χώρα από αυτές που πολλές φορές μας παρουσιάζονται ως υποδείγματα, ισχύουν ανάλογα φορολογικά πρόστιμα; Αποτελεί φοροδιαφυγή η συγκεντρωτική απόδοση ασήμαντων μηνιαίων ποσών; Όπως φαίνεται το Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να τιμωρήσει όσους δηλώνουν όλα τα εισοδήματα τους, όσους αναγράφουν την περιουσία τους στις φορολογικές δηλώσεις, όσους συνεχίσουν να προμηθεύονται αγαθά από την ίδια τη χώρα μας και όχι από τις γειτονικές. Όλα αυτά γιατί δεν κατάφερε να συλλάβει όσους φοροδιαφεύγουν. Αλήθεια ποιος ξένος επενδυτής θα στρέψει και θα διατηρήσει το επενδυτικό του βλέμμα στην πατρίδα μας, μαθαίνοντας όλα τα παραπάνω; Πώς θα προκληθεί ανάπτυξη χωρίς ιδιωτική κατανάλωση και χωρίς περιορισμό της γραφειοκρατίας; Πώς θα προσελκύσουμε νέες επενδύσεις όταν τιμωρούνται όσοι δηλώνουν τα πραγματικά κέρδη τους, επειδή δεν βρήκε ακόμη το Υπουργείο Οικονομικών τον τρόπο σύλληψης των αδήλωτων εισοδημάτων; Πόσα χρόνια χρειάζονται ακόμη να ταλαιπωρούνται οι Έλληνες πολίτες για να επιτύχει το Υπουργείο Οικονομικών τα αυτονόητα. ΠΑΝΟΖΑΧΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Οικονομολόγος Msc Εφαρμοσμένης Λογιστικής & Ελεγκτικής Πολιτευτής ΝΔ Α' Θεσσαλονίκης 6 / 7
7 / 7