ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΡΩΣΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Μερικές χρήσιµες συµβουλές για τη φωνητική των ρωσικών Το ρωσικό αλφάβητο αποτελείται από 33 ρωσικά κυριλλικά γράµµατα: 10 φωνήεντα (σηµειώνονται µε µπλε χρώµα) και 23 σύµφωνα. Ρωσικό γράµµα Προφορά Πώς λέγεται ελληνικά А а А а [а] март, дать, час, па рк / α/ (προφορά: α) Б б Б б [b] банк, бар, бла нк / µπαι/ (προφορά: µπ) В в В в [v] вино, ве чер, вода / βαι/ (προφορά: β) Г г Г г [g] год, гид, гость / γκαι/ (προφορά: γκ) Д д Д д [d] да та, дверь, день / νται/ (προφορά: ντ) Е е Е е [jе] éсли, éхать, éвро / ιε / (προφορά: γιε) Ё ё Ё ё [jо] ёлка, даём, ещё / ιο / (προφορά: γιο) Ж ж Ж ж [zh] мо жно, ва жно, ло жка / ǯαι/ (προφορά: ζ παχύ) З з З з [z] зал, зае зд, зака з / ζαι/ (προφορά: ζ) И и И и [i] июнь, три, имя / η/ (προφορά: ι) Й й Й й [j] йо гурт, сейф, мой / η κράτκαγιε/ (προφορά: ι ψιλό/ βραχύ) К к К к [k] ко мната, ключ, люкс / κα / (προφορά: κ ) Л л Л л [l] ла мпа, ви лка, туале т / ελ / (προφορά: λ) М м М м [m] март, но мер, вам / αιµ/ (προφορά: µ) Н н Н н [n] нет, нож, ночь / αιν/ (προφορά: ν) О о О о [o] но мер, бронь, сок / ο / (προφορά: ο) П п П п [p] пи во, пе рец, суп / παι/ (προφορά: π) Р р Р р [r] рад, вопро с, рис / αιρ/ (προφορά: ρ) С с С с [s] сало н, са уна, сейча с / αις/ (προφορά: σ) Т т Т т [t] телефо н, за втра, нет / ται/ (προφορά: τ) У у У у [u] стул, душ, у жин / ου / (προφορά: ου) Ф ф Ф ф [f] телефо н, фен, фа нта / αιφ/ (προφορά: φ) Х х Х х [h] [кh] хлеб, холл, вы ход / χα / (προφορά: χ) Ц ц Ц ц [ts] цена, цель, пи цца / τσαι / (προφορά: τσ) Ч ч Ч ч [ch] чай, часы, ча шка / tǯαι/ (προφορά: τσ)
Ш ш Ш ш [sh] душ, шеф, шум / ǯα/ (προφορά: σ παχύ) Щ щ Щ щ [shsh] щи, щука, щит / ǯ α/ (προφορά: σ παχύ) ь ь [' ] день, июль, соль / τβιόρντιι ζνακ (το ь είναι άφωνο)/ ы ы [yy] сыр, мы ло, вы / ị/ (προφορά: ι) ъ ъ [''] подъём, съел / µιάχκιι ζνακ (το ъ είναι άφωνο)/ Э э Э э [е] эта ж, э тот, сэр / αι/ (προφορά: ε, αι) Ю ю Ю ю [ju] мю сли, утюг, люкс / ιου / (προφορά: γιου) Я я Я я [ja] мясо, пять, пляж / ια/ (προφορά: για) Φωνήεντα Το ρωσικό φωνητικό σύστηµα περιλαµβάνει 6 βασικούς φωνητικούς ήχους: [а], [и], [э], [o], [у], [ы], που υποδεικνύονται από τα ακόλουθα γράµµατα: а, о, э, и, у, ы, е, ё, ю, я. Τα γράµµατα а, е, и, о, у αντιστοιχούν στα πέντε πιο κοινά φωνήεντα a, e, i, o, u σε διαφορετικές γλώσσες. Τα φωνήεντα [э], [o], [у], [а], [ы], [и] ([e,o,u,a,уу,i]), όταν θέλουµε να δώσουµε έµφαση προφέρονται µε περισσότερη δύναµη, για παράδειγµα: сэр [сэр], суп [суп], бланк [бланк], мы [мы], холл [хол], стул [стул], гид [гит]. Э э Το γράµµα э [э] προφέρεται ως ένα ανοικτό φωνήεν. Το γράµµα αυτό χρησιµοποιείται στην αρχή των λέξεων και µετά από σκληρά φωνήεντα: этот [э тат], этаж [этáж], эклер [эклéр], экран [экрáн], мэр [мэр], сер [сэр], эропо рт [аэропо рт]. О о Σε τονισµένη θέση το φωνήεν [о] προφέρεται όπως ο ήχος: сорт [сорт], порт [порт], стол [стол], но мер [нóм'ир], число [числó] о фис [óф'ис]. Σε άτονη θέση το φωνήεν [ο] προφέρεται σαν ένας σύντοµος ήχος, παρόµοιο µε το [а]: обе д [абéт], оди н [ади н], оте ль [атéл'], окно [акнó], опла та [аплáта], хорошо [харашó], пого да [пагóда], вода [вадá], да ма [дáма]. она [анá] вода [вадá] о пото м [пато м] [а] когда [какдá] а па спорт [пáспарт]
У у Το γράµµα у προφέρεται σαν τον ρωσικό ήχο [у] και δεν αλλάζει ποτέ. Στα ελληνικά είναι παρόµοιο µε τον ήχο [ου] στο ουρά, πούδρα, τούλι: тут [тут], стул [стул], у жин [у жын], зову т [заву т], ждут [ждут], бу ду [бу ду], стук [стук], услу га [услу га]. И и Στα Ρωσικά το γράµµα и προφέρεται σαν τον ήχο [и] (π.χ. [η] στο ψηλή ) και χρησιµοποιείται πάντα µετά από ένα µαλακό σύµφωνο ή στην αρχή µίας λέξης: три [тр'и], лифт [л'и фт], рис [р'ис], игра [игрá], внизу [вн'изу ], фи рма [ф'и рма]. А а Στα Ρωσικά το γράµµα a προφέρεται όπως ο ήχος [а] ανεξάρτητα µε το αν θέλουµε να δώσουµε έµφαση ή όχι (παρόµοιο στα ελληνικά µε τον ήχο σε µία τονισµένη θέση π.χ. µπάλα, καλά, πολλά). дам [дáм], там [тáм], нам [нáм], са ми [сáм'и], март [март], банк [банк], фами лия [фами л'ийа], караме ль [карам'éл'] Ωστόσο, η προφορά ενός φωνήεντος αλλάζει ως προς την ποιότητα και προφέρεται σαν ένας ήχος παρόµοιος µε [и] σε µερικές λέξεις, όπως: часы [ч исы ], к пяти [к п'ит'и ] ([и] = [η] στα ελληνικά). ы Το Ρωσικό γράµµα ы δεν έχει ισοδύναµο σε άλλες γλώσσες. Προφέρεται σαν τον ήχο [ы], παρόµοιο µε τον ήχο letterǯ, 'e' = [əi]; away, ago/ στα αγγλικά. Το γράµµα ы χρησιµοποιείται µετά από σκληρά φωνήεντα, στη µέση ή στο τέλος µίας λέξης: был, сын, ты, кассы. Για παράδειγµα: сыр [сыр], ты [ты], вы [вы], ры ба [ры ба], был [был], мы ло [мы ло], вы ход [вы хат]. 1. Ακούστε και επαναλάβετε. [о] [а] [ы] [у] дом том; дам там вы мы стул клуб тот ром зал рад сыр мыл душ труд зонт код бар сад быт ты куда туда фото тост дата - парк сын был суп друг порт торт банк март дым ры ба зуб фут 2. Ακούστε και επαναλάβετε: [э] это этаж сэр этот эти мэр эта этот эклéр сэр [и] тир тип вид пил приз бит пиво виза пи цца фи рма
3. Ακούστε και επαναλάβετε: тут там суп сам стул стол су мма зову т [заву т] у жин ну жен [ну жын] ми ло [м'и ла] мы ло [мы ла] бил [б'ил] был [был] мил [м'ил] мыл [мыл] пи ли [п'и л'и] бы ли [бы л'и] сыр тир [т'ир] 4. Ακούστε και επαναλάβετε: Σε τονισµένη θέση το о διαβάζεται ως [а] фо то э тот Ви ктор отве т обе д вопрóс [а] Υπάρχουν γράµµατα στο ρωσικό αλφάβητο που αντιστοιχούν σε δύο ήχους. Αυτά είναι τα γράµµατα я, ё, е, ю. Στην αρχή µίας λέξης ή µετά από ένα άλλο φωνήεν αντιπροσωπεύουν ένα συνδυασµό δύο άλλων ήχων: я [й+а], ё [й+о], е [й+е], ю [й+у]. Εάν µία λέξη αρχίζει µε ένα από αυτά τα γράµµατα е, ё, ю, я, θα πρέπει να προφέρονται [й] δλδ.[j] µπροστά από το φωνήεν (παρόµοια µε τους ήχους [για, γιε, γιο, γιου] στις λέξεις γυαλίζω, γιεν, γιόγκα, γιουβέτσι): я [йа], я блоко [йа блака], есть [йес'т'], ёлка [йо лка], юг [йук]. Το γράµµα ё είναι πάντα τονισµένο (παρόµοιο µε το [γιο] στις λέξεις γιορτή, γιόγκα): всё [вс'о ], полёт [пал'о т], даём [дайо м], печём [п'ич'о м], узнаём [узнайо м] Σε συνδυασµό δύο φωνηέντων όταν το δέυτερο είναι е, ё, ю, я, προφέρονται µε [й] µεταξύ τους (i.e. [j] για Αγγλόφωνους). Για παράδειγµα: встаю [встайу ), продаю (прадайу ), моя (майа). Σε άλλες πιθανές θέσεις, τα γράµµατα е, ё, ю, я επίσης επηρεάζουν την προφορά του προηγούµενου συµφώνου. Προφέρεται ως ένα µαλακό σύµφωνο: мя со [м а са], сесть [с ес т ], люблю [л убл у ], тётя [т от а], нёс [н'ос]. Όταν το γράµµα е [е] είναι σε µη τονισµένη θέση µετά από ένα µαλακό σύµφωνο προφέρεται ως [и], δηλαδή [ι] στα ελληνικά: дела [д'илá], неде ля [н'ид'éл'а], места [м'истá], февра ль [ф'ивра л'], тебя [т'иб'а ], весна [в'иснá], семья [с'им'йа], меня [м'ин'а ], стена [с'т'инá]. 5. Ακούστε και επαναλάβετε: она [анá] по то м [патóм] сре да [ср'идá] по е хать [пайéхат']
э то [э та] ом ле т [амлéт] во да [вадá] ок но [акнó] че мо да н [ч'имадáн] мо ло ко [малакó] от ве т [атвéт] ма га зи н [магаз'и н] так си [такс'и ] це на [цынá] те бя [т'иб'á] вес на [в'иснá] се мья [с'им'йá] се го д ня [с'ивóдн'а] Σύµφωνα Τα γράµµατα ь, ъ δεν αντιπροσωπεύουν καθόλου ήχους. Το γράµµα ь γράφεται για να δείξει ότι το προηγούµενο σύµφωνο είναι µαλακό (σηµειώνεται εδώ µε το σύµβολο ['] µετά από αυτό). Για παράδειγµα: гость [гост'], спа льня [спáл'н'а], дверь [д'в'ер'], соль [сол'], июнь [ийýн'], дека брь [д'икáбр'], пять [п'ат'], крова ть [кравáт'], то лько [тóл'ка], есть [йес'т']. Το γράµµα ъ δείχνει ότι [й] (δηλαδή το [j]) θα πρέπει να προφέρεται σε αυτή τη θέση. Για παράδειγµα: подъе зд [пад'йéст], съе л [с'йéл], объявле ние [аб'йивл'éн'ие]. Υπάρχουν 36 σύµφωνα στη ρωσική γλώσσα. 12 από αυτά τα σύµφωνα διαφέρουν ως προς τη σκληρότητα - απαλότητα. Τα µαλακά σύµφωνα σηµειώνονται µε το σύµβολο ['] εδώ: б б з з' н н' с с' в в' л л' п п' т т' д д' м м' р р' ф ф' Για παράδειγµα: Σκληρά σύµφωνα (1 η στήλη) - µαλακά σύµφωνα (2 η στήλη) был [был] бил [б'ил] вы ход [вы хат] Ви ктор [В'и ктар] дом [дом] де ло [д'е ла] зуб [зуп] зе бра [з'е бра] ма сло [ма сла] ми ни-бар [м'ин'и-бар] на до [на да] ня ня [н'йа н'йа] парк [парк]- пять [п'ат'] ры ба [ры ба] рис [р'ис] сок [сок] сёмга [с'о мга] гроза [гроза] грозя [граз'а] ты [ты] ти хо [т'иха] нос [нос] нёс [н'ос] Η προφορά των 3 συµφώνων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή: г г'; к к'; х х' (i.e. [g],[k], [h]). Μπροστά από τα φωνήεντα и, е προφέρονται πάντα µαλακά (η απαλότητα εδώ χαρακτηρίζεται µε το σύµβολο [']): г' гид [г'ит]
к' х' и, е ру ки за втраки хек [ру к'и] [зáфтрак'и] [х'ек] Τα Г, к, х προφέρονται ως σκληρά σύµφωνα όταν βρίσκονται µπροστά από τα φωνήεντα а, о, у. г к х а, о, у го род ка тер ку шать хала т [гóрат] [кáт'ир] [ку шат'] [халáт] Τα σύµφωνα ж, ш, ц προφέρονται πάντα ως σκληρά σύµφωνα. Για παράδειγµα: жил [жыл]; цирк [цырк]; шифр [шыфр]; маши на [машы на]; реши л [решы л]. Τα σύµφωνα ч, щ [ч ; ш :] είναι πάντα µαλακά. Για παράδειγµα: чай [ч'ай]; щи [ш':и], борщ [борш':], счёт [ш':от]. Το ρωσικό σύµφωνο й [й] εµφανίζεται στη µέση και το τέλος των λέξεων, µετά από φωνήεντα: музе й [муз'éй], мой [мой], дава й [давáй]; сейф [с'ейф], пойду [пайду ], райо н [райóн] ή στην αρχή των λέξεων: йод [йот], йо гурт [йóгурт], йога [йóга]. Υπάρχουν φωνητικά σύµφωνα στη ρωσική φωνητική (б, в, г, д, з, ж), τα οποία στο τέλος των λέξεων είναι άφωνα δηλαδή προφέρονται ως άφωνα σύµφωνα. б п клуб [клуп]; гриб [грип]; обе д [аб'е т]; в ф прав [праф]; гото в [гато ф]; г к друг [друк]; утю г [ут'у к] д т гид [г'ит]; го род [гóрат]; прое зд [прайéст]; вход [вхот] з с зака з [закáс]; газ [гас]; ж ш гара ж [гарáш]; нож [нош] бага ж [багáш]. Ο τόνος στα Ρωσικά Ο τόνος στις λέξεις της ρωσικής γλώσσας είναι: 1) Ελεύθερος/ µη σταθερός, δηλαδή µπορεί να µπει σε οποιαδήποτε συλλαβή (1 η, 2 η, 3 η )
гó-род, ба-гáж, мо-ло-кó; 2) Ευέλικτος, δηλαδή µπορεί να αλλάξει τη θέση του σε µία λέξη, ανάλογα µε τη γραµµατική της µορφή (απαρέµφατο ή παρελθοντικός χρόνος, ενικός ή πληθυντικός, κ.λπ.) по-ня ть пó-нял по-ня-ла ; ок-нó óк-на; гó-род го-ро-да ; 3) Σηµασιολογικός, δηλαδή µπορεί να καθορίσει την έννοια της λέξης: за мок (κάστρο) και замо к (κλειδαριά), уже (κιόλας) και у же (στενότερος). Πάντα προσπαθείτε να αποστηθίσετε τη σωστή προφορά και τον τόνο στις λέξεις που χρησιµοποιείτε τακτικά. Τονισµός Πλήρης πρόταση. ήλωση. Ελλιπής πρόταση/ µέρος της πρότασης Ερωτήσεις µε ερωτηµατικές λέξεις Ερωτήσεις χωρίς ερωτηµατικές λέξεις Μία πλήρης δηλωτική πρόταση έχει έναν πτωτικό τονισµό µε τον τόνο της τελευταίας συλλαβής να πέφτει απότοµα. Μία ελλιπής δηλωτική πρόταση έχει ένα πτωτικό τονισµό µε ένα σταδιακά αυξανόµενο τόνο πριν από την παύση. Η έµφαση είναι στην ερωτηµατική λέξη που ακολουθείται από ένα βαθµιαία πτωτικό τόνο. Αυξανόµενος τόνος στο σηµασιολογικό κέντρο της ερώτησης και απότοµα πτωτικός τόνος στις συλλαβές χωρίς έµφαση. \ Это Ивано в. Он наш гость. \ В нашей гостинице комфортно. \ Кто это? \ Где рестора н? \ Это мистер Иванов? \ \ Он наш гость? Πώς να προφέρετε συνδυασµούς πολλών γραµµάτων Στα Ρωσικά υπάρχουν συνδυασµοί γραµµάτων η προφορά των οποίων δεν είναι σύµφωνοι µε τους κανόνες που περιγράφτηκαν προηγουµένως: - сч, жч [sch]: счёт, мужчи на - зж [zh':]: е зжу [йéж':у], по зже [пóж':и].
- вств [stv]: здра вствуйте - стн [sn]: изве стный, уча стник [уч'áс'н'ик] - здн [zn]: по здно [пóзна], пра здник [прáзн'ик] - здк [sk]: пое здка [пайéска] - стл [sl]: сча стлив [ш':áсл'иф] - вст [st]: здра вствуй [здрáствуй] - стн [sn]: ле стница [л'éс'н'ица] - чт [sht]: in the word что, что бы [што бǯй] - тс [ts]: де тский - чн [shn]: in the word: коне чно - στη λέξη сегодня και στις καταλήξεις -ого and -его των αντωνυµιών και των επιθέτων, το γράµµα г προφέρεται ως [v]: сеѓодня (σήµερα), о коло э того до ма (κοντά στο σπίτι) - στις λέξεις που είναι δανεικές από άλλες γλώσσες, τα σύµφωνα παραµένουν σκληρά πριν από το γράµµα е: те ннис, компью тер Γένος των ουσιαστικών στη ρωσική γλώσσα Τα ουσιαστικά στη ρωσική γλώσσα ανήκουν σε τρία γένη : Αρσενικό (мужской род), Θηλυκό (женский род) και Ουδέτερο (средний род). Σε αντίθεση µε τα Αγγλικά, µερικές από τις γλώσσες της Λατινικής και τα βουλγαρικά, το γένος ενός ουσιαστικού στη ρωσική γλώσσα µπορεί να αναγνωριστεί εύκολα, απλά κοιτάζοντας την κατάληξή της στην ονοµαστική πτώση (βασική µορφή) στον ενικό. Ένα αρσενικό ουσιαστικό τελειώνει σε ένα σύµφωνο: σκληρό: сок, телефо н, но мер, рестора н, сейф, туале т, интерне т, холл, лифт, хлеб, сыр, тури ст µαλακό: день 1, июнь, отель, гость й (-ий): чай, музе й, трамва й, Алексе й, Ю рий, Анато лий Ένα θηλυκό ουσιαστικό τελειώνει σε ένα φωνήεν: -а: страна, гос-ти -ни-ца, ко м-на-та, ка-би -на -я (-ия): спа ль-ня, ку хня, фа-ми -лия, экску рсия, по рция - µαλακό σύµφωνο: крова ть, бронь Υπάρχουν µία σειρά από ουσιαστικά, που τελειώνουν σε -ь και µπορεί να είναι είτε αρσενικά είτε θηλυκά. Υπάρχουν γενικά µερικοί τρόποι για να το προβλέψετε αυτό. Συχνά, ένα ουσιαστικό που τελειώνει σε сть, -ость όπως часть (µέρος), сто имость (τιµή, αξία) ή τελειώνει σε -шь, -щь, -жь, -чь είναι θηλυκό. Ένα ουδέτερο ουσιαστικό τελειώνει σε ένα φωνήεν: -е: мо ре, по ле, кафе, пюре, биде, по-ло-те н-це -о: число, окно, о т-че-ство, е вро, о-де-я -ло, табло, пи во, вино, ма сло -ие: бро-ни -ро-ва-ние, об-слу -жи-ва-ние, же-ла -ние, ре-ше -ние -мя: имя, вре мя Αρσενικό он Θηλυκό она Ουδέτερο оно 1 Letter Ь ( soft sign ) is not pronounced, it indicates that the consonant preceding it is pronounced softly.
Сок страна мо ре Сыр гости ница по ле холл ко мната кафе (cafe) сейф каби на пюре лифт спа льня число хлеб ку хня окно день фами лия пи во июнь экску рсия вино оте ль по рция о зеро но мер крова ть жела ние тури ст бронь реше ние рестора н и мя интерне т вре мя телефо н Чай музе й трамва й Ю рий ко фе Υπάρχουν ορισµένες εξαιρέσεις σε αυτό τον κανόνα, αλλά είναι εύκολο να εντοπιστούν: - Υπάρχουν ορισµένα αρσενικά ουσιαστικά που τελειώνουν σε -a, -я; που συνδέονται συνήθως µόνο µε αρσενικά, όπως мужчи на (άνθρωπος), колле га, дя дя (θείος) де душка (παππούς), ко фе και παρόµοια αυτών, ή υποκοριστικά αρσενικών ονοµάτων Серëжа, Ва ня, Пе тя και ούτω καθεξής. Αυτά τα ουσιαστικά έχουν ένα χαρακτηριστικό που είναι εύκολο να θυµάστε: κλίνονται όπως τα θηλυκά ονόµατα, αλλά κάθε δεικτική αντωνυµία, επίθετο και παρόµοιες λέξεις κλίνονται όπως τα αρσενικά ουσιαστικά. - Τα ουδέτερα ουσιαστικά που τελειώνουν σε о, -е, -и, -ю που προέρχονται απευθείας από άλλες ξένες γλώσσες, όπως кафе, биде, пюре, е вро, кино, ризо тто, такси, фоайе, меню δεν κλίνονται, ανεξάρτητα από την πτώση στην οποία πρέπει να είναι, ωστόσο ορισµένα επίθετα και δεικτικές αντωνυµίες το κάνουν: диети ческое меню Αριθµός 1. Τα αρσενικά ουσιαστικά που τελειώνουν σε ένα зал за лы, лифт ли фты, σκληρό σύµφωνο παίρνουν ы για να σχηµατίσουν τον πληθυντικό -ы тури ст тури сты Τα θηλυκά ουσιαστικά που τελειώνουν σε -a αλλάζουν σε -ы ко мната ко мнаты, страна стра ны -ы για να σχηµατίσουν τον πληθυντικό ви за ви зы 2. Τα ουσιαστικά που λήγου σε -ь, -й, -я -и день дни, гость го сти τελειώνουν σε -и στον πληθυντικό музе й музе и, трамва й - трамва и ку хня ку хни, по рция по рции
3. Τα ουδέτερα ουσιαστικά που λήγουν σε o -a окно о кнa, о зеро озëра αλλάζουν σε a στον πληθυντικό 4. Τα ουδέτερα ουσιαστικά που λήγουν σε -e -я мо ре моря, по ле - поля αλλάζουν σε я στον πληθυντικό 5. Τα αρσενικά και θηλυκά ουσιαστικά -и парк па рки, бланк бла нки, που λήγουν σε к, -г, -х, -ж, -ч, -ш, -щ флаг фла ги, нож ножи, παίρνουν и στον πληθυντικό ночь но чи, пла щ - плащи ка-ран-да ш ка-ран-да-ши 6. ώστε προσοχή στις εξαιρέσεις: дом дома, го род города, но мер но мера, а дрес адреса, па спорт паспорта, по вар повара 7. Τα ακόλουθα ουσιαστικά χρησιµοποιούνται µόνο στον πληθυντικό. εν έχουν ενικό: часы, очки, брю ки, шо рты, джи нсы, де ньги 8. Προσοχή: οι ακόλουθες λέξεις δεν κλίνονται και δεν έχουν πληθυντικό: такси, меню, кафе, е вро, ра дио, ко фе, казино Γράψτε τις παρακάτω λέξεις στον πληθυντικό. рестора н рестора ны гость го сти но мер Но мера тури ст сок го род лифт банк па спорт Гид оте ль а дрес эта ж врач дом маши на апте ка ви за пляж мо ре моря фен су мка по ле авто бус дверь ка мера музе й магази н ключ Στη ρωσική γλώσσα ένα ουσιαστικό (καθώς και ένα επίθετο, ένας αριθµός και µία αντωνυµία) έχει διαφορετική µορφή. Για παράδειγµα: гид, ги да, ги ду, у ги да, с ги дом, о ги де. Κάθε µορφή έχει τη σηµασία της, απαντά σε µία ερώτηση και εκτελεί ένα ρόλο στην πρόταση. Οι µορφές αυτές ονοµάζονται (γραµµατικές) πτώσεις. Υπάρχουν έξι πτώσεις στη ρωσική γλώσσα: Ονοµαστική (Ονοµ.) Γενική (Γεν.) οτική ( οτ.) Αιτιατική (Αιτ.) Οργανική (Οργ.) - Кто? Что? - Кого? Чего? - Кому? Чему? - Кого? Что? - Кем? Чем?
Προθετική (Προθ.) - О ком? О чëм? Где? Κάθε πτώση έχει πολλές σηµασίες. Η ονοµαστική πτώση δείχνει ένα πρόσωπο ή αντικείµενο. Η γενική πτώση δείχνει κατοχή, αντικείµενο της άρνησης, τοποθεσία. Η δοτική δηλώνει τον αποδέκτη µίας δράσης. Η αιτιατική δείχνει το αντικείµενο της δράσης. Η οργανική δείχνει το µέσο ή το εργαλείο από ή µε το οποίο το υποκείµενο επιτυγχάνει µία δράση. Η προθετική δηλώνει τον τόπο της δράσης. Η ονοµαστική πτώση δεν χρησιµοποιείται ποτέ µε προθέσεις, ενώ η προθετική πτώση χρησιµοποιείται πάντα µε προθέσεις. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις µπορεί να χρησιµοποιούνται προθέσεις ή όχι.