1
ISBN: Email: monaperises@yahoo.com 4
Mona Perises Το όνομά μου είναι, Χουσεΐν Μυθιστορηματική Βιογραφία Mona Perises 5
Διαβάστε την ιστορία του Χουσεΐν για να καταλάβετε πως... ο ''ΕΑΥΤΟΣ'' μας είναι καθαρά δικό μας θέμα... κι εντελώς δικός μας κεφάλαιο... Ο Χουσεΐν, είναι Πέρσης και δεν είναι λαθρομετανάστης κι ούτε ποτέ θα γίνει, γιατί οι Πέρσες δεν είναι σαν τους άλλους που έχουν έρθει εδώ. Αγαπούν με πάθος και λατρεία την πατρίδα τους, όταν φεύγουν από εκεί είναι μόνο για προβλήματα θρησκευτικά κι όχι νομικά κι εγκληματικά. Όταν θα διαβάσετε το βιβλίο είμαι σίγουρη ότι θα κλάψετε, αλλά είμαι και σίγουρη πως θα αγαπήσετε τους Πέρσες, όχι γιατί είναι όμορφοι, αλλά γιατί είναι εκείνοι, που ενώ υποφέρουν, δεν φεύγουν από την πατρίδα τους. Παραμένουν εκεί κι υπομένουν τα πάντα που γίνονται εκεί κι είναι καμωμένα από τους άθλιους υποκριτές και ρασοφόρους. Ο Χουσεΐν είναι μοντέλο, είναι γεννημένος το 1988 κι είναι μόνο είκοσι πέντε χρονών, κατάφερε εκεί κι έκανε ένα όνομα, έκανε κάτι που κάποιοι πολύ απλά θα πουν, σιγά το πράγμα... Από πολύ μικρή ηλικία πέρασε πολλά βάσανα, μετά έκανε και πέρασε άλλα τόσα και δεν είχε καθόλου την στήριξη της οικογενείας του, είχε μόνο του αδερφού του και την εσωτερική δύναμη της ψυχής του. Διδάχτηκε από τα λάθη και τις άσχημες εμπειρίες του κι έμαθε να αποφεύγει τις παγίδες και τώρα κοιτάζει μόνο μπροστά. Διάβασε από μόνος του και διαβάζει ακόμα πολύ, έψαξε και βρήκε τον ''ΕΑΥΤΟ'' του, για να μπορεί ανταπεξέρχεται με τα καλά και τα κακά της χώρας του. Είναι ένας σημερινός πολεμιστής του κατεστημένου και της ανισότητας, είναι χαρισματικός και για την εποχή μας είναι ένας πολύ σπάνιος νέος. Ζει εκεί που ζει, αν κι η χώρα του είναι μια απέραντη φυλακή, ο ίδιος κι η ψυχή του είναι δεμένοι με τον όρο και την έννοια της ελευθερίας, που δεν είναι η ελευθερία εντός των συνόρων, ή εκτός, αλλά είναι η ελευθερία της ψυχής κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Συνεχίζει να είναι δυνατός κι επιβιώνει σαν Επικούρειος άνθρωπος σε ψυχική αταραξία. Είναι ένας φίλος μου από μακριά, είναι ο γιος που θα ήθελα να είχα, ίσως αν ζούσε στη χώρα που ζω, να ήταν το παιδί της διπλανής πόρτας. Είναι ο άνθρωπος που έχει μάθει να χαμογελά και δεν ξέχασε να πολεμά, είναι αγωνιστής και πάντα θα έχει στο χέρι του μια ασπίδα κι ένα ξίφος. Αυτός ο νέος έκανε μόνος του το μέλλον του, είναι από μόνος του μια ολόκληρη ιστορία κι ας είναι μόνο είκοσι πέντε χρονών. Είναι ήρωας και συνεχίζει να γράφει την ιστορία του... Είναι ο Πέρσης Χουσεΐν, που λίγοι βοήθησαν και λίγοι ξέρουν, είναι η εξέλιξη του νέου ανθρώπου, είναι αυτό που έπρεπε να ήμαστε όλοι μας... ''Καληνύχτα αγάπη μου, αφήνω πάλι απόψε τις σκέψεις μου ελεύθερες σαν τα πουλιά, γιατί δεν μπορώ να τις κρατώ φυλακισμένες, είμαι μόνος και θα είμαι όλη την νύχτα με το όνειρο σου. Θα περιμένω να ξημερώσει και να ρθει η αυγή, για να πιω την καληνύχτα από τα βλέφαρα σου. Οι σκέψεις μου χάνονται στης νύχτας σου τα όνειρα και στης ζαλισμένης σου αγρύπνιας τα φιλιά. Νιώθω τα χάδια σου να περνούν σαν αεράκι πάνω από τα μάγουλα μου. Οι άκρες των χεριών σου βυθίζονται αργά μέσα στην ψυχή μου, ήθελα τώρα να ήσουν εδώ, για να μη ζήσω με τον τρόμο μιας υγρής και μοναχικής νύχτας ''... 7
Ξυπνάς κι ανοίγεις το παράθυρο, ψάχνοντας να βρεις τον ήλιο να δώσει λίγη ζεστασιά στη μέρα σου, ο ήλιος είναι καλά κρυμμένος, αφήνει την συννεφιά του με τις γκριζωπές τις αποχρώσεις, να ντύσει την πόλη. Εσύ όμως δεν συννεφιάζεις, πηγαίνεις κόντρα σε ότι μουντό θέλει να συνοδεύει τη μέρα σου. Φωτίζεις με θετικές σκέψεις σου τον ουρανό, βάζεις ακουστικά με δυνατή μουσική και ξεκινάς το πρωινό σου. Πάντα να κοιτάς την φωτεινή πλευρά της ζωής, γιατί εκεί είναι η καλύτερη θέα. Γεμίζεις την κούπα σου με χαμόγελα, όνειρα, χρώματα και στιγμές που σου θυμίζουν ποιος είσαι. Την γεμίζεις με καλοσύνη, αισιοδοξία και συμπόνια, αυτό το τελευταίο, εγώ τελευταία το προσπαθώ πολύ. Διακτινίζομαι, κάνω όνειρα, αλλά δεν θα σπαταλιέμαι σε και με λάθος αντιλαβού άτομα, που δεν πιάνουν το νόημα και την έννοια της ζωής μου. Οι πιο πολλοί είναι χρήστες και σαν χρήστες κάνουν ανοίγματα, τι εδώ, τι αλλού, αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι παντού, σε όλο τον πλανήτη. Είναι αλλού και πιστεύουν ότι κάτι είναι, δεν είναι ούτε καν οντότητες, αλλά είναι μόνο αντιπαλότητες. Εγώ μιλάω γενικά γι' αγάπη, δεν μιλάω για κανέναν συγκεκριμένο... γιατί οι ασύγκριτοι δεν έχουν, ποτέ μα ποτέ συγκεκριμένο. Τη νιότη μου από που να την αποστραγγίσω, να την αποσαφηνίσω, να την μάθω και να την μετατρέψω. Κάνω λες κι είμαι κανένας παλιόγερος, είμαι μόνο 22 στα 23. Λέω βαθιά μέσα μου πως τελικά είμαι αυτό που είμαι, γιατί εγώ γεννήθηκα για να είμαι ελεύθερος! Όμως με την πάροδο του χρόνου και σιγά σιγά άρχισα να στερούμαι την φυσική μου ελευθερία, αλλά και τι ελευθερία να είχα σαν νεογέννητο; Αφού για την επιβίωση μου, ήμουν πάντα υπόχρεος στους γονείς μου. Είχα μήπως την ελευθερία για να αισθάνομαι και να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα όπως είναι; Υπήρξα κι εν μέρη υπάρχω ακόμα μέσα από υπαγορεύσεις, απαγορεύσεις, στερεότυπα και κοινωνικούς συμβιβασμούς. Στις μέρες μας η ελευθερία και τα δικαιώματα όλων μας, είναι καθορισμένα από το κοινωνικό μας περίγυρο και το συμβόλαιο του συντάγματος, της χώρας που ανήκουμε. Ελευθερίες του τύπου να εκφράζομαι ελεύθερα και τα λοιπά, εγώ δεν τις είχα ποτέ και δεν τις έχω Η αρχική αίσθηση της ελευθερίας που ένοιωθα στην ουσία δεν ήταν η ελευθερία μου, αλλά η φυσικότητα μου. Με τον καιρό κι όσο μεγάλωνα, άλλο τόσο μου έβαζαν κανόνες, πως να μιλάω, να ντύνομαι, να τρώω, να σέβομαι τους μεγαλύτερους μου, ή τους θεσμικούς. Τι εθνικότητας είμαι, τι να διαβάζω, πως να ξεχωρίζω και να λέω ευχαριστώ στους άλλους. Όλοι αυτοί οι κανόνες χωρίς να το καταλάβω έγιναν το ''ΕΓΩ'' μου και διαμόρφωσαν αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε σχεδόν όλοι ''ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ''... Έγιναν το μέσα και το έξω μου και σύμφωνα με την εσωτερική μου διαμόρφωση έβλεπα και το περιβάλλον μου. Όταν ήμουν λυπημένος, έβλεπα γύρω μου μόνο θλίψη, όταν ήμουν χαρούμενος, έβλεπα μόνο ευτυχία και θυμωμένος όταν ήμουν, έβλεπα μόνο το μίσος κι ήθελα κι εγώ να μισώ. Άρχισα δηλαδή να κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά τα ''ΙΔΙΩΝ'' μου δεν μου ανήκαν και ποτέ δεν ήταν δικά μου, δεν ήταν το φυσικό μου, αλλά ήταν διαμορφωμένα από τους κανόνες τους. Η ελεύθερη νιότη μου κι η τωρινή μου 8
Mona Perises Γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα έντεκα σε χωριό του Ν. Σερρών, μετά στη Γερμανία, στην περιοχή της Ρηνανίας Παλατινάτου, μέχρι και τα είκοσι μου. Eκεί τελείωσα το σχολείο μου και μια τεχνική σχολή πάνω στη μόδα. Ζω στην πόλη των Σερρών κι ασχολούμαι μόνο με την συγγραφή βιβλίων. Από μικρό παιδί πάντα έγραφα ιστορίες, τώρα γράφω μυθιστορήματα και μυθιστορηματικές βιογραφίες. ''Όμ Άλι, το γλυκό της ζωής'' είναι η πρώτη μυθιστορηματική βιογραφία που έγραψα. Είναι η δική μου ιστορία και την έγραφα δέκα χρόνια. Έχω δύο γιους, τον Άγγελο που είναι 27 και το Δημήτρη που είναι 25 χρόνων. Από το 2005 είμαι παντρεμένη με τον Ahmed που είναι από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Σαν συγγραφέας έχω γράψει τα παρακάτω βιβλία κι αυτό που ήδη διαβάσατε. 1. ''Έρωτας στην Κασπία θάλασσα''. Μυθιστόρημα, σε δύο μέρη. 2. ''Όμ Άλι, το γλυκό της ζωής''. Είναι η μυθιστορηματική βιογραφία μου, σε δύο μέρη. Πήρα δύναμη, κουράγιο και την έγραψα εγώ η ίδια... 3. ''Pushpaj, ο Ινδός αντιρρησίας''. Ερωτικό μυθιστόρημα για την Τάντρα κι όχι μόνο. 4. ''Ο έρωτας ήρθε από την στέπα''. Μυθιστόρημα, μια διπλή ιστορία με έρωτα, αγάπη και πολύ μυστήριο. 5. ''Φυλακίζοντας τον αέρα''. Canyoning περιπέτεια με αληθινές περιγραφές αθλητών του Canyoning, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. 6. ''ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ... στο όνειρο''. Ποιητική συλλογή - Γνωμικά Σκέψεις. 340
7. ''Ο Ρωμαίος και η Διωναία''. Μυθιστόρημα. ''Η έλευση ενός αγνώστου''. διήγημα. 341