ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΤΩΝΗ ΤΣΑΚΩΝΑ Υγεία - Πρόνοια Οι υπηρεσίες υγείας πρόνοιας σχετίζονται με τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, δηλαδή της ίδιας της εργατικής τάξης. Από αυτή την πλευρά οι υπηρεσίες υγείας βρίσκονταν και βρίσκονται σταθερά ενταγμένες στην στρατηγική του κεφαλαίου. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων οι υπηρεσίες υγείας πρόνοιας αντιμετωπίζονται σαν κόστος. Σε αυτή την κατεύθυνση δεν μπορεί να ελπίζει ο λαός μας ότι θα βγει ωφελημένος μαζί με τους εκμεταλλευτές του. Δεν μπορεί να ελπίζει σε ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών υγείας, όσο αυτές καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου. Χειρότερη μπορεί να γίνει καλύτερη όχι. Πάνω από 25 χρόνια, η συζήτηση και οι αποφάσεις της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, είτε μονοκομματικές, είτε συνεργασίας και όλων των αποχρώσεων, φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές κ.α. (φυσικά και Ελληνικών), στόχο έχουν να υπηρετούν αποτελεσματικά την καπιταλιστική ανάπτυξη. Όταν λοιπόν στρατηγικός στόχος της οικονομίας, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, αυτό προϋποθέτει να γίνει όσο και πιο φτηνή γίνεται η εργατική δύναμη. Αυτό επιτυγχάνεται: Με τη μείωση των πραγματικών μισθών, των συντάξεων, την κατάργηση του 8ωρου και την παράταση του χρόνου εργασίας, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την αύξηση των εισφορών υγείας και ασφάλισης των εργαζομένων και την φοροληστεία που μειώνουν παραπέρα τους μισθούς. Στην ίδια πολιτική οφείλεται η ανεργία (στη Δ. Μακεδονία ξεπερνά το 30%), η ημιαπασχόληση, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η ανατροπή του σταθερού χρόνου εργασίας, οι απλήρωτες υπερωρίες, το δουλεμπόριο, η διάλυση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων, η κατάργηση του πενθήμερου, συνεχής δουλειά χωρίς ημέρες ανάπαυσης. Σε αυτή την καπιταλιστική ανάπτυξη οφείλεται η έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, με αποτέλεσμα τα εργατικά ατυχήματα, οι επαγγελματικές ασθένειες να οδηγούν στην αρρώστια, την αναπηρία, ακόμα και στο θάνατο χιλιάδες εργαζομένους. Όλες αυτές οι καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις που έζησαν και ζουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια στο όνομα του ξεπεράσματος της κρίσης, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης επιδείνωσαν τραγικά τις συνθήκες ζωής, εργασίας, κατοικίας, την ποιότητα και ποσότητα διατροφής, την παροχή περίθαλψης και φαρμάκων, την έλλειψη θέρμανσης, γεννούν την φτώχεια, την ανασφάλεια των εργατικών λαϊκών οικογενειών, τους αστέγους. Γεννιόνται δηλαδή όλες οι συνθήκες και οι παράγοντες που επιδεινώνουν συνολικά το βιοτικό επίπεδο των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, οδηγούν τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα στην πρόωρη φθορά 1
της υγείας τους, αυξάνουν την νοσηρότητα και θνησιμότητα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Παράλληλα οι κυβερνήσεις μειώνουν την συνεισφορά των επιχειρήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία (μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας). Μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες του κράτους για την υγεία πρόνοια. Ρίχνουν όλα τα βάρη για τη συντήρηση και αναπαραγωγή της λαϊκής οικογένειας, δηλαδή της εργατικής δύναμης, στις πλάτες των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, πρώτα - πρώτα με φθηνούς εργαζόμενους, με κίνητρα όπως φοροαπαλλαγές - φοροελαφρύνσεις, μειώσεις εργοδοτικών εισφορών, αναπτυξιακά πακέτα, επιδοτήσεις κτλ. Την ίδια πολιτική ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έταξε προεκλογικά ότι θα ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Βασικός στόχος όλων των οδηγιών και κατευθύνσεων της ΕΕ προς τα κράτη μέλη και όλων των κυβερνήσεων, είναι να μηδενιστούν οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού σε υγεία - πρόνοια - ασφάλιση, να μεταφέρουν το κόστος αυτών των δαπανών στους ίδιους τους εργαζόμενους. Έτσι εξηγούνται οι αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων συνολικά και με το τελευταίο ασφαλιστικό νόμο (του Κατρούγκαλου), η φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα. Οι κοινωνικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για υγεία - πρόνοια, μειώθηκαν σε πρωτοφανή και τραγικά επίπεδα από το 2009 και μετά. Οι λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων από 2,81 δις ευρώ πριν την κρίση, σήμερα είναι κάτω από 1,5 δις ευρώ. Μείωση 50%, -1,5 δις ευρώ περίπου. Στο προϋπολογισμό του 2018 προβλέπεται παραπέρα μείωση κατά 350 εκατομμύρια ευρώ. Το μισθολογικό κόστος των δημόσιων νοσοκομείων για το μόνιμο προσωπικό, από 3,38 δις ευρώ το 2009, έχει μειωθεί σε κάτω από 2 δις ευρώ σήμερα. Η κρατική χρηματοδότηση για τις δημόσιες δομές υγείας και τον ΕΟΠΥΥ είναι μειωμένη κατά 638 εκατ. Ευρώ σε σχέση με πέρσι, με αντίστοιχη αύξηση πληρωμών από τον ΕΟΠΥΥ προς τις δημόσιες μονάδες υγείας και αύξηση εισφορών των ασφαλισμένων για τον κλάδο υγείας. Ταυτόχρονα από το 2009 καταργήθηκαν περίπου 750 κλινικές δημόσιων νοσοκομείων και 10.000 κρεβάτια. Ο αριθμός των κενών οργανικών θέσεων γιατρών και προσωπικού ήταν 27.000 σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ το Νοέμβρη του 2015. Είχαμε παραπέρα μείωση του αριθμού των μόνιμων εργαζομένων στην υγεία κατά 1619 άτομα την τριετία 2015-2017 (αφού οι πολυδιαφημιζόμενες προσλήψεις δεν καλύπτουν ούτε τις πρόσφατες συνταξιοδοτήσεις) με αντίστοιχη επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Δηλαδή δουλειά με ημερομηνία λήξης και μειωμένα δικαιώματα, όπου οι εργαζόμενοι πληρώνονται κυρίως από έσοδα των νοσοκομείων και προγράμματα του ΟΑΕΔ. Οι συνολικές δαπάνες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας από 6,6 δις ευρώ το 2009, έχουν μειωθεί πάνω από 60% σήμερα και βρίσκονται κάτω από τα 2,5 δις ευρώ. Κατά κεφαλή από 611 το 2009, σε 250 περίπου σήμερα. Παράλληλα η κυβέρνηση υποτίθεται ότι καλύπτει τις συνολικές ανάγκες των ανασφάλιστων, διαθέτει μόλις 100 εκατ. Ευρώ για 1.5 εκατ. Ανασφάλιστους, δηλαδή μόλις 67 ευρώ κατά κεφαλή για τις συνολικές ανάγκες. Ο αριθμός των γιατρών του ΕΦΚΑ, μόνιμοι και συμβεβλημένοι, περίπου 12.000 σήμερα, όταν μόνο οι γιατροί του ΙΚΑ πριν τις μεταρρυθμίσεις ήταν 30.000. 2
Αυτές είναι οι αιτίες που οδήγησαν όλες τις δημόσιες δομές και τις υπηρεσίας υγείας από το κακό στο χειρότερο και σήμερα βρίσκονται στα όρια κατάρρευσης, όπως συμβαίνει και με τα νοσοκομεία, τα Κ.Υ. και τα ιατρεία του ΕΦΚΑ στην περιοχή μας. Πραγματική διαχωριστική γραμμή πάλης η Πρόταση του ΚΚΕ για την υγεία Όλα τα πολιτικά κόμματα στο πρόγραμμά τους έχουν θέσεις και σχέδιο ανάπτυξης για το σύστημα υγείας - πρόνοιας. Κατά τη γνώμη μας για να βγουν σωστά συμπεράσματα από το λαό μας, πρέπει να σκεφτεί, να συνδέσει το ζήτημα της λαϊκής υγείας με το γενικότερο πολιτικό σχεδιασμό που υπάρχει στην οικονομία, την ανάπτυξη και ποιον τελικά υπηρετεί. Αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι οι όποιες προεκλογικές διακηρύξεις, είναι χάντρες και καθρεπτάκια για ιθαγεννείς, όταν στόχος της κάθε κυβέρνησης είναι η διαχείριση του συστήματος, η διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων η καπιταλιστική ανάπτυξη. Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και αυτοαπασχολουμένων, αλλιώς δεν διασφαλίζονται κέρδη. Να μετρήσει πολύ σοβαρά την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η σημερινή κατάσταση στην υγεία δεν οφείλεται σε κάποιες «ανίκανες» κυβερνήσεις, σε κυβερνήσεις που εφάρμοσαν «λάθος συνταγή», στη διαχείριση των πολιτικών υγείας. Αν ήταν έτσι κάποια συνταγή θα έπιανε τόπο. Αυτά είναι ασφαλή κριτήρια για να διαπιστώσουν οι εργαζόμενοι ότι οι διαφορές ανάμεσα στις προτάσεις και στις θέσεις των άλλων κομμάτων, έχουν διαφορές στα «σημεία», στην πραγματικότητα υπάρχει ταύτιση στο στρατηγικό στόχο. Από την άποψη αυτή υπάρχει άβυσσος, αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην πρόταση, στην αντίληψη του ΚΚΕ για το σύστημα υγείας και την γενικότερη πολιτική του πρόταση και στις θέσεις των άλλων κομμάτων. Η πραγματική αντίθεση, η διαχωριστική γραμμή είναι: ανάπτυξη, σχεδιασμός της οικονομίας με βάση την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων: Υγεία εμπόρευμα με κανόνες αγοράς όπως προτείνουν τα άλλα κόμματα ή ανάπτυξη, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού. Υγεία κοινωνικό αγαθό όπως προτείνει το ΚΚΕ; Επισημαίνουμε επίσης ότι στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης η ύπαρξη αποκλειστικά πχ δημόσιων νοσοκομείων δεν θα αναιρούσε την επιχειρηματική τους λειτουργία και διότι οι υπηρεσίες υγείας θα παρέχονται έναντι πληρωμής, αλλά κυρίως γιατί η λειτουργία τους θα εξαρτάται από τους επιχειρηματικούς ομίλους παραγωγής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, βιοϊατρικής τεχνολογίας κλπ θα είναι εκτεθειμένα σε εκβιασμούς από τον ανταγωνισμό, το κυνήγι του κέρδους που αποτελεί «θερμοκήπιο» ανάπτυξης της διαφθοράς, της εξαγοράς συνειδήσεων. Η πάλη του λαού, των εργαζομένων στην υγεία είναι καθήκον να μαζικοποιηθεί, να ενταθεί. Να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται, να αποσπάσει όσο γίνεται λύσεις στις σημερινές συνθήκες. Δεν αρκεί όμως αυτό. Πρέπει συγχρόνως να διαμορφώνει όρους ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας με 3
προοπτική την ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της παραγωγής, που θα ενισχύει τον αγώνα σήμερα, θα ανοίγει δρόμο για την λαϊκή εξουσία για την οριστική λύση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών. Για αποκλειστικά δημόσια υγεία για όλους, για υγεία κοινωνικό δικαίωμα. Η πρόταση του ΚΚΕ για την Υγεία Η θέση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας πρόνοιας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας - πρόνοιας, είναι η μόνη ρεαλιστική φιλολαϊκή πρόταση που ανταποκρίνεται στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών υγείας του λαού, συγχρόνως υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων στο κλάδο. Όσες ιδιωτικές δομές υγείας πληρούν αναγκαίες προϋποθέσεις, θα κοινωνικοποιηθούν, θα ενταχθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας, οι υπόλοιπες θα αξιοποιηθούν ανάλογα ή θα κλείσουν. Όλοι ανεξαρτήτως οι εργαζόμενοι θα απορροφηθούν από το δημόσιο σύστημα υγείας με μόνιμη σχέση εργασίας ανάλογα με την ειδίκευση τους. Οι επιστήμονες ιατροί, φαρμακοποιοί και όλοι οι επαγγελματίες υγείας θα είναι ενταγμένοι στο σύστημα υγείας με αμοιβές και σχέσεις εργασίας, που θα διασφαλίζουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, το κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας τους. Η προσφορά του ΚΚΕ βρίσκεται κυρίως στο ότι έχει επεξεργαστεί συνολικά την πολιτική πρόταση εξουσίας που απαντά στο ιδεολόγημα καλά είναι αυτά που λέει το ΚΚΕ, αλλά δεν γίνονται. Εμείς λέμε ότι γίνονται και παραγίνονται αρκεί ο λαός να αποφασίσει. Με την κοινωνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής (που είναι προϋπόθεση να μην αρπάζουν το τεράστιο πλούτο που παράγει ο λαός μια χούφτα παράσιτα της πλουτοκρατίας - δανειστές, τραπεζίτες, μέτοχοι επιχειρήσεων). Με το πλούτο που παράγει ο ίδιος ο λαός, λαϊκή περιουσία, μπορεί να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί ένα πανελλαδικό κρατικό σύστημα υγείας - πρόνοιας σε όλα τα επίπεδα: Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.), επείγουσας ιατρικής (ΕΚΑΒ), νοσοκομειακής περίθαλψης και μετανοσοκομειακής φροντίδας και αποκατάστασης, που θα παρέχει απολύτως δωρεάν, με κρατικές δαπάνες όλες τις υπηρεσίες χωρίς οικονομική, κοινωνική, εθνική διάκριση. Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας: Θα εξασφαλίζει όλες τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών οικογενειών (μόνιμη και σταθερή δουλειά, συνθήκες κατοικίας, διατροφής, πολιτισμού, άθλησης κλπ) που καθορίζουν την υγεία και το βιοτικό επίπεδο του λαού. Μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του υπάρχοντος υγειονομικού προσωπικού, να σχεδιαστεί η παραγωγή και όσους ακόμα χρειάζεται σε ειδικότητες και κλάδους, με εξασφαλισμένη εργασία και κοινωνικές παροχές από το λαϊκό κράτος, που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όλες τις περιοχές της χώρας. Μπορεί να αξιοποιήσει και να αναπτύξει την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία για την παραγωγή και διάθεση φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, τεχνικών βοηθημάτων και εμφυτευμάτων, να αναπτύξει σε ένα βαθμό την παραγωγή βιοϊατρικής τεχνολογίας. Με διακρατικές συμφωνίες και κρατικές συμφωνίες με μεγάλες ξένες επιχειρήσεις να διασφαλίζει όλα τα αναγκαία φάρμακα και υγειονομικά υλικά προς το συμφέρον του ελληνικού λαού και όχι με κίνητρο το επιχειρηματικό κέρδος που είναι παράγοντες διαφθοράς και σκανδάλων. 4
Μπορεί να αναπτύσσει την έρευνα στην ιατρική, την βιοϊατρική τεχνολογία, την φαρμακευτική για την παραγωγή αγαθών για την ικανοποίηση των αναγκών υγείας του λαού κι όχι πανάκριβων εμπορευμάτων που θα είναι απλησίαστα από τα λαϊκά στρώματα. Το εθνικό σύστημα υγείας θα βασίζεται στην ΠΦΥ που θα είναι η ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας με απόλυτη προτεραιότητα στην πρόληψη, αλλά και στη θεραπεία και την αποκατάσταση. Με πανελλαδική ανάπτυξη κρατικών Κέντρων υγείας και των αποκεντρωμένων ιατρείων τους σε όλους τους δήμους, στις πόλεις και τα χωριά ανάλογα με τη σύνθεση του πληθυσμού, τις ανάγκες κάθε περιοχής, συνδεδεμένων με τα κρατικά νοσοκομεία και αναπτυγμένο σύστημα επείγουσας ιατρικής (ΕΚΑΒ) καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες ΠΦΥ με όλες τις ειδικότητες γιατρών και εργαστηριακών ελέγχων. Τα Κέντρα Υγείας διαθέτουν όλες τις αναγκαίες υπηρεσίες: Υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, ψυχικής υγείας, προγενετικού ελέγχου, δημόσιας υγείας, κατ' οίκον νοσηλείας, κοινωνικές υπηρεσίες (προστασίας παιδιών, ηλικιωμένων κλπ), οδοντιατρεία, φαρμακεία. Στελεχώνονται με γιατρούς όλων των βασικών ειδικοτήτων κυρίως οικογενειακών, γενικών γιατρών, με όλες τις ειδικότητες επαγγελματιών υγείας, νοσηλευτές, μαίες, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγους κλπ., πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Διαθέτουν πλήρη και σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό για εργαστηριακές διαγνωστικές εξετάσεις. Από τα φαρμακεία των κέντρων υγείας παρέχονται δωρεάν όλα τα φάρμακα σε όλους τους ασθενείς καθώς και το υγειονομικό υλικό. Διαθέτουν κινητές μονάδες για την παροχή υπηρεσιών σε απομακρυσμένες περιοχές, εργασιακούς χώρους, ομάδες πληθυσμών όπως τσιγγάνοι, μετανάστες κλπ Τα κέντρα υγείας διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία, την πλήρη καταγραφή, εκτίμηση και ικανοποίηση αναγκών υγείας και πρόνοιας των οικογενειών και κατοίκων κάθε περιοχής. Συστηματική και εξειδικευμένη παρακολούθηση εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων εγκύων, βρεφών, παιδιών, ηλικιωμένων, ΑΜΕΑ, στο σπίτι, στο χώρο εργασίας, στο σχολείο, στο ΚΑΠΗ. Στόχος των Κέντρων υγείας, η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση, η δευτερογενής πρόληψη πρόσθετων κινδύνων ασθενειών από χρόνια νοσήματα πχ διαβήτης, καρδιαγγειακά νοσήματα, μυοσκελετικά, καρκίνο κλπ και αναπήρων. Τα γενικά νοσοκομεία αναπτύσσονται και λειτουργούν με βάση τις ανάγκες κάθε νομού. Στόχος είναι η πλήρης κάλυψη του νομού σε δευτεροβάθμια περίθαλψη, ανάλογα με την κατανομή του πληθυσμού. Είναι πλήρως αναπτυγμένα με τα ανάλογα τμήματα και εργαστήρια να καλύπτουν τις ανάγκες δευτεροβάθμιας περίθαλψης σύμφωνα με την ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης και της τεχνολογίας. Είναι στελεχωμένα με μόνιμο προσωπικό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με γιατρούς, νοσηλευτές, όλες τις αναγκαίες ειδικότητες επαγγελματιών υγείας. Τεχνικό, διοικητικό και ξενοδοχειακής υποστήριξης προσωπικό. Τριτοβάθμια περίθαλψη αναπτύσσεται από πανεπιστημιακά νοσοκομεία και υψηλά ειδικευμένων υπηρεσιών υγείας νοσοκομεία όπου κρίνεται σκόπιμο πχ αντικαρκινικό, καρδιοαγγειακών παθήσεων. Καλύπτουν ανάγκες του πληθυσμού σε εξειδικευμένες, ανίατες 5
και σπάνιες παθήσεις, έχουν την ευθύνη της έρευνας και της εκπαίδευσης σε συνεργασία με τα γενικά νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, την φαρμακευτική βιομηχανία, την βιομηχανία βιοιατρικής τεχνολογίας. Είναι στελεχωμένα με υψηλά εξειδικευμένο προσωπικό επαγγελματιών υγείας, επιστήμονες κι άλλους ερευνητές που προωθούν την έρευνα στην ιατρική επιστήμη προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρηματικών ομίλων. Αποκατάσταση Υπάρχει ανάλογος σχεδιασμός για κρατικά κέντρα φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης, ανάλογα με τις ανάγκες του πληθυσμού, που θα καλύπτουν πλήρως όλες τις ομάδες πληθυσμούς που χρειάζονται εξειδικευμένες υπηρεσίες και δεν μπορούν να προσφέρονται από τα Κ.Υ της ΠΦΥ και τα νοσοκομεία. Θα έχουν σκοπό να αντιμετωπίζουν: Γενετικές ή επίκτητες αναπηρίες που θα χρειάζονται εξειδικευμένες υπηρεσίες και κάποιες μακρόχρονες νοσηλείες με σκοπό: Την δευτερογενή πρόληψη έτσι που η βασική ασθένεια - αναπηρία να μην δημιουργεί επιπρόσθετες επιπλοκές Την ανάλογη αγωγή υγείας για να ενταχθούν ξανά στη φυσική κοινωνική ζωή, να ζουν με τις οικογένειες τους ή ακόμη και να διαβιούν εντός των κέντρων αποκατάστασης. Παράλληλα αναπτύσσονται με τον ίδιο σκοπό δομές για άτομα με ψυχικές ασθένειες και άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Στα σημερινά αδιέξοδα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ο λαός δεν πρέπει να απογοητευτεί, να κάνει πίσω από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Τώρα πρέπει να κάνει το βήμα μπροστά. Το πρόγραμμα του ΚΚΕ, οι θέσεις του για την υγεία - πρόνοια, αναδεικνύουν ότι στη χώρα μας και στη περιφέρεια Δ. Μακεδονίας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών υγείας όλου του πληθυσμού της χώρας. Τώρα πρέπει να αναπτυχθεί η πάλη του εργατικού λαικού κινήματος σε ενιαίο μέτωπο των μισθωτών εργαζομένων με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου. ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ: Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Υγεία πραγματικό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα Όχι στην ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της υγείας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο κλάδο της Υγείας - Πρόνοιας. Να καταργηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για την υγεία από εργαζόμενους αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους. 6