ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Λευκωσία, 25 Μαΐου 2015 Θέμα: Στρατηγικό Σχέδιο για την αντιμετώπιση της παράνομης παγίδευσης άγριων πουλιών (2016-2020), το οποίο ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 13 Μαΐου 2015 Ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, το Κυπριακό Ίδρυμα Προστασίας του Περιβάλλοντος Terra Cypria, οι Φίλοι της Γης Κύπρου, η Επιτροπή Ενάντια στη Σφαγή των Πουλιών (Committee Against Bird Slaughter CABS) και το Ίδρυμα για την Προστασία της Βιοποικιλότητας (Foundation Pro Biodiversity SPA) εκφράζουν την έντονη αντίθεσή τους με τον εναλλακτικό σχεδιασμό, τον οποίο πρόσθεσε αιφνιδιαστικά στο Στρατηγικό Σχέδιο για αντιμετώπιση της παράνομης παγίδευσης άγριων πουλιών το Υπουργείο Εσωτερικών και ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 13 Μαΐου 2015. Οι οργανώσεις δηλώνουν ότι ένα Στρατηγικό Σχέδιο το οποίο περιέχει παρέκκλιση για «επιλεκτική θήρευση μόνο αμπελοπουλιών» ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για την νομιμοποίηση του κυνηγιού αμπελοπουλιών, αντί να στοχεύει στην πάταξη του φαινομένου. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις είναι κάθετα ενάντια στον εναλλακτικό σχεδιασμό που συμπεριλήφθηκε στο Στρατηγικό Σχέδιο, επειδή πρώτον, δεν θα λύσει το πρόβλημα της παράνομης παγίδευσης πουλιών, το οποίο παρουσιάζεται ότι θα λύσει, και δεύτερον, επειδή η παρέκκλιση που ζητείται δεν επιτρέπεται με βάση την Οδηγία για τα Πουλιά (2009/147/ΕΚ). Αναφέρουμε συνοπτικά τους λόγους για τους οποίους είμαστε ενάντια στον εναλλακτικό σχεδιασμό που προστέθηκε στο συγκεκριμένο Σχέδιο Δράσης: Μηδενική ανοχή κατά του εγκλήματος κατά της άγριας φύσης: Το εγκεκριμένο Στρατηγικό Σχέδιο δεν βασίζεται στην αρχή της μηδενικής ανοχής, όπως συμφωνήθηκε ομόφωνα μέσω της Διακήρυξης της Λάρνακας, στο 1 ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο κατά της Παράνομης Θανάτωσης Πουλιών (Συμβούλιο της Ευρώπης, Λάρνακα, Ιούλιος 2011), από όλους τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένου και του Υπουργείου Εσωτερικών και της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας. Διερωτόμαστε πώς μπορεί ένα Στρατηγικό Σχέδιο που έχει ως στόχο την πάταξη μιας παράνομης δραστηριότητας, να συμπεριλαμβάνει την εξέταση παρέκκλισης για ουσιαστική νομιμοποίηση αυτού του φαινομένου. Χαλάρωση της υφιστάμενης αυστηρής νομοθεσίας: Αυτή η παρέκκλιση δεν θα αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα κατά των παράνομων παγιδευτών και δεν θα βελτιώσει την εφαρμογή του 1
νόμου, αντίθετα θα αποτελέσει ακόμα μια «τρύπα» στην εθνική νομοθεσία για να χειροτερεύσει την ήδη δραματική κατάσταση που επικρατεί με την παγίδευση πουλιών. Δηλαδή θα συνεχιστεί η παράνομη παγίδευση αμπελοπουλιών και παράλληλα θα επιτρέπεται και το κυνήγι τους. Η «νόμιμη και επιλεκτική θήρευση αμπελοπουλιών» δεν θα επιλύσει το πρόβλημα της παράνομης και μη-επιλεκτικής παγίδευσης και εμπορίας αμπελοπουλιών: Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί το νόμιμο κυνήγι της τσίχλας. Παρότι πρόκειται για ένα θηρεύσιμο είδος, αυτό όχι μόνο δεν λειτουργεί αποτρεπτικά όσον αφορά την παράνομη παγίδευση τσιχλών με δίχτυα κατά τη χειμερινή περίοδο, αντίθετα το συγκεκριμένο πρόβλημα, κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, ανέρχεται στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το πρόβλημα της παράνομης παγίδευσης αμπελοπουλιών κατά τη φθινοπωρινή αποδημητική περίοδο, σύμφωνα με στοιχεία των ιδίων των αρχών πάταξης της λαθροθηρίας. Οι οργανώσεις λαμβάνουν συχνά παράπονα από κυνηγούς για την εκτός ελέγχου κατάσταση με τα δίχτυα για τις τσίχλες. Απουσία συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων και ποσοτικών στόχων σταδιακής μείωσης και οριστικής αντιμετώπισης του προβλήματος: Το εγκεκριμένο Στρατηγικό Σχέδιο δεν περιλαμβάνει τα αρχικώς συμφωνημένα τρία στάδια σχεδιασμού και εφαρμογής (το βραχυπρόθεσμο, το μεσοπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο στάδιο, με ορίζοντα υλοποίησης το 2015-16, 2017-18 και 2019-20 αντίστοιχα). Ακόμη χειρότερα, οι ποσοτικοί στόχοι σταδιακής μείωσης και οριστικής αντιμετώπισης του προβλήματος έχουν επίσης αφαιρεθεί και έχει προστεθεί η πρόνοια για «επιλεκτική θήρευση μόνο αμπελοπουλιών, κατά παρέκκλιση». Άρθρο 9 της Οδηγίας για Πουλιά (2009/147/ΕΚ): Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, παρεκκλίσεις δύναται να δοθούν για συγκεκριμένους λόγους, μεταξύ των οποίων, α) για λόγους υγείας, δημόσιας ασφάλειας, αεροπορικής ασφάλειας, και καταστροφή καλλιεργειών, β) για ερευνητικούς και διδακτικούς σκοπούς ή σκοπούς επανένταξης των ειδών, και γ) «για να επιτραπεί με αυστηρά ελεγχόμενους όρους και τρόπο επιλεκτικό η σύλληψη, η κράτηση και η ορθολογική εκμετάλλευση ορισμένων πτηνών σε μικρές ποσότητες». Πιστεύουμε ότι η παρέκκλιση, που έχει περιληφθεί στο εγκριμένο Στρατηγικό Σχέδιο για «επιλεκτική θήρευση μόνο αμπελοπουλιών» (δηλαδή κάτω από το Άρθρο 9, παράγραφος 1, εδάφιο γ της Οδηγίας για τα Πουλιά) δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τους εξής λόγους: o Σύμφωνα με το «Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεων των άγριων πτηνών Οδηγία για τα Πτηνά» του 2008, για να δοθεί παρέκκλιση με βάσει το Άρθρο 9, παράγραφος 1, εδάφιο γ, θα πρέπει καταρχήν να πληρείται η συνθήκη της μη εναλλακτικής λύσης. Δεδομένου ότι το είδος αυτή τη στιγμή και από το 1988 δεν θηρεύεται, δεν μπορεί η θήρα να παρουσιαστεί ως η μόνη εναλλακτική και μάλιστα για την πάταξη της λαθροθηρίας. o Επιπλέον, σύμφωνα με τον Οδηγό για τη Θήρα, οι μόνοι λόγοι για παρέκκλιση για θήρα που αναφέρονται στον Οδηγό αφορούν θηρεύσιμα είδη, που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ της Οδηγίας. Το αμπελοπούλι δεν είναι θηρεύσιμο είδος και δεν αναφέρεται στο Παράρτημα ΙΙ. o Τέλος, προηγούμενες αποφάσεις του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχουν καταδικάσει Κράτη Μέλη που επέτρεψαν το κυνήγι μη θηρεύσιμων ειδών, κάτω από παρέκκλιση (π.χ. Ιταλία). Η παράδοση δεν αποτελεί δικαιολογία για παρέκκλιση: Στο εγκεκριμένο Στρατηγικό Σχέδιο από το Υπουργικό Συμβούλιο αναφέρεται ότι «θα πρέπει να μελετηθεί λόγω των ιδιαιτεροτήτων της Κύπρου και του παραδοσιακού χαρακτήρα που έχει λάβει, διαμέσου των αιώνων, η παγίδευση και βρώση των αμπελοπουλιών στην Κύπρο». Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και συγκεκριμένα στην υπόθεση C-79/03 (9 Δεκεμβρίου 2004) μεταξύ Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Ισπανίας, ο ισχυρισμός και αιτιολόγηση ότι μια μέθοδος θήρευσης αποτελεί παραδοσιακό κυνήγι δεν αποτελεί λόγο για παρέκκλιση. Στη συγκεκριμένη υπόθεση η Ισπανία προσπάθησε να νομιμοποιήσει τη χρήση του parany στην επαρχία της Βαλένθια, μιας μεθόδου παρόμοιας με τα ξόβεργα, με τον ισχυρισμό ότι είναι παραδοσιακό κυνήγι. Το Δικαστήριο καταδίκασε την Ισπανία 2
και στην αιτιολογική του έκθεση εξήγησε ξεκάθαρα ότι το γεγονός ότι κάτι αποτελεί παράδοση δεν σημαίνει ότι μπορεί να γίνει αποδεκτό ως λόγος παρέκκλισης. Καμία «παράδοση» σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την «κατά παρέκκλιση νομιμοποίηση της θήρευσης αμπελοπουλιών με επιλεκτικά μέσα»: Όπως συνέβη και στο παρελθόν με άλλες «παραδόσεις» που στρέφονταν εναντίον αναφαίρετων δικαιωμάτων ή / και κοινωνικών ομάδων (π.χ. πρακτικές και αντιλήψεις που αφορούσαν ζητήματα ισότητας των φύλων και κατάργησης των έμφυλων διακρίσεων), έτσι και σε αυτήν την περίπτωση «η συνέχιση μίας παράδοσης» δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επίδειξη ανοχής απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή λαθροθηρίας και εγκλήματος που στρέφεται ενάντια στην άγρια ζωή. Επιπλέον, το αεροβόλο, το φλομπέρ ή οποιοδήποτε άλλο σύγχρονο κυνηγετικό τυφέκιο και πυροβόλο όπλο δεν αποτελεί «παραδοσιακή μέθοδο κυνηγίου», όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές του εναλλακτικού σχεδιασμού. Στην ουσία, υπό το πρόσχημα μια παραδοσιακής μορφής κυνηγίου, προτείνεται η θανάτωση αμπελοπουλιών με σύγχρονα μέσα με μόνο στόχο τη βρώση αμπελοπουλιών. Έτσι, όταν κάποιος συλλαμβάνεται να τρώει αμπελοπούλια θα μπορεί να επικαλείται ότι τα θανάτωσε με φλοπέρ, αεροβόλο κλπ και στην ουσία ο νόμος δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί. Άρθρο 13 της Οδηγίας για Πουλιά (2009/147/ΕΚ): Το άρθρο αυτό συνηγορεί στο ότι η παρέκκλιση δεν μπορεί να επιτραπεί και για νομικούς/ιστορικούς λόγους. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, εφαρμογή της Οδηγίας, συμπεριλαμβανομένων και των παρεκκλίσεων της Οδηγίας, από ένα Κράτος Μέλος, δεν μπορεί να οδηγήσει σε υποβάθμιση της κατάστασης της διατήρησης ειδών άγριων πτηνών, συγκριτικά με την κατάσταση που επικρατούσε προ της ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας στην εθνική νομοθεσία. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τόσο η παγίδευση με μη-επιλεκτικές μεθόδους και η εμπορία, όσο και η θανάτωση / το κυνήγι με επιλεκτικά μέσα και η κατανάλωση αμπελοπουλιών έχουν απαγορευτεί βάσει της νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1974 και το 1988 αντίστοιχα, μία τέτοια παρέκκλιση δεν μπορεί να εγκριθεί. o Βάσει της νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η παγίδευση και εμπορία άγριων πτηνών απαγορεύεται από το 1974, μέσω των Άρθρων 10 ( απαγόρευση θήρας κλπ ορισμένων αγρίων πτηνών, χωρίς το αμπελοπούλι να συγκαταλέγεται ούτε στα προστατευόμενα, αλλά ούτε και στα θηρεύσιμα είδη), 14 ( απαγόρευση προσφοράς θηράματος ή αγρίων πτηνών εις εστιατόρια κλπ ) και 15 ( απαγόρευση χρήσης προβολέων, παγίδων, παραπλανητικών μεθόδων, ξοβέργων και παντήματος ) του περί Προστασίας και Αναπτύξεως Θηραμάτων και Άγριων Πτηνών Νόμου του 1974 (39/1974). o Το 1988 η Κυπριακή Δημοκρατία επικύρωσε τη Σύμβαση της Βέρνης για τη Διατήρηση της Ευρωπαϊκής Άγριας Ζωής και των Φυσικών Οικοτόπων, την οποία είχε ήδη υπογράψει από το 1979. Το αμπελοπούλι συγκαταλέγεται στο Παράρτημα II των Αυστηρώς Προστατευμένων Ειδών Πανίδας Πτηνά του περί της Συμβάσεως διά την Διατήρηση της Ευρωπαϊκής Άγριας Ζωής και των Φυσικών Οικοτόπων (Κυρωτικού) Νόμου του 1988 (24/1988). o Το 2003, στο πλαίσιο εναρμόνισης με το κοινοτικό κεκτημένο και συγκεκριμένα την Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (κωδικοποιημένη έκδοση της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ης Απριλίου 1979), η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε τον περί Προστασίας και Διαχείρισης των Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμο Ν.152(I)/2003 (όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια από τους Ν.151(Ι)/2006, Ν.5(Ι)/2009, Ν.129(I)/2012 και Ν. 104(Ι)/2014). Συνεπώς, η παγίδευση και η εμπορία άγριων πτηνών απαγορεύτηκαν 30 χρόνια πριν την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας στην κυπριακή νομοθεσία, ενώ η θανάτωση (κυνήγι) και βρώση (κατανάλωση) αμπελοπουλιών απαγορεύτηκαν ακριβώς 15 χρόνια πριν την εναρμόνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το περιβαλλοντικό κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παραβίαση της χρηστής διοίκησης και διαδικασίας διαβούλευσης: Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός Στρατηγικού Σχεδίου Δράσης (ΣΣΔ) κατά της παράνομης παγίδευσης πουλιών στην Κύπρο έλαβε χώρα μεταξύ 2013-2014, μέσα από εργαστήρια που διοργάνωσε ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου και του Υπουργείου 3
Εσωτερικών και της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας, έλαβαν μέρος και συζήτησαν για το περιεχόμενο ενός ΣΣΔ. Στη διάρκεια αυτής της δημοκρατικής, διαφανούς, συμμετοχικής και ολοκληρωμένης διαβούλευσης ποτέ δεν τέθηκε ως θέμα συζήτησης η εξέταση «παρέκκλισης για θήρευση αμπελοπουλιών». Παρόλα αυτά, το Υπουργείο Εσωτερικών και η αρμόδια Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας προχώρησαν μονομερώς, χωρίς διαφάνεια και λογοδοσία, στην υποβολή αυτού του καταστροφικού Στρατηγικού Σχεδίου για έγκριση προς το Υπουργικό Συμβούλιο, χωρίς να ενημερώσουν ολοκληρωμένα το Υπουργικό Συμβούλιο σχετικά με τη συμβατότητα του Σχεδίου με το Κοινοτικό Κεκτημένο. Το ΣΣΔ όπως συζητήθηκε από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς το 2013-2014, το οποίο δεν περιλαμβάνει τον εναλλακτικό σχεδιασμό, έχουν εγκρίνει οι Επίτροπος Περιβάλλοντος, η Διοίκηση των Βρετανικών Βάσεων, το Τμήμα Δασών, ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού, ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, το Ίδρυμα για την Προστασία της Βιοποικιλότητας Terra Cypria, οι Φίλοι της Γης Κύπρου, η Επιτροπή Ενάντια στη Σφαγή των Πουλιών, το Ίδρυμα για την Προστασία της Βιοποικιλότητας, η RSPB (εταίρος του BirdLife International στο Ηνωμένο Βασίλειο) και το Migratory Birds Conservation in Cyprus. Κοινή γνώμη για την παράνομη παγίδευση πουλιών: Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, έχουν γίνει διάφορες δημοσκοπήσεις για το θέμα της παράνομης παγίδευσης αμπελοπουλιών. Μεταξύ άλλων, τα ευρήματα από τις δημοσκοπήσεις αυτές απορρίπτουν τον παντελώς αβάσιμο ισχυρισμό ότι «το 90% στην Κύπρο τρώει αμπελοπούλια». Παράλληλα, τα ευρήματα όλων των δημοσκοπήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί για το εν λόγω θέμα καταδεικνύουν ότι οι υποστηρικτές της παράνομης παγίδευσης παραπληροφορούν, ιδιαίτερα ως προς την «ευρεία αποδοχή» της κοινής γνώμης για συνέχιση της παγίδευσης αμπελοπουλιών ως κομμάτι της «παράδοσης» μας. Ειδικότερα: o Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Πτηνολογικού Συνδέσμου Κύπρου, η οποία διεξήχθη από την εταιρεία RAI Consultants Public Ltd, μεταξύ 22-26 Αυγούστου 2005 (σύνολο ερωτηθέντων 568 άτομα) και 27 Αυγούστου-3 Σεπτεμβρίου 2008 (σύνολο ερωτηθέντων 557 άτομα), με τη μεθοδολογία της τυχαίας πολυσταδιακής στρωματοποιημένης δειγματοληψίας, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων από το τηλεφωνικό κέντρο της RAI Consultants Public Ltd: Στη δήλωση Τα αμπελοπούλια είναι μέρος της κουλτούρας μας και πρέπει να μπορούμε να τα κυνηγούμε ελεύθερα : To 2005, το 57% φαίνεται να διαφωνεί, το 18% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και μόλις το 24% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. Το 2008, το 58% φαίνεται να διαφωνεί, το 16% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και μόλις το 26% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. Στη δήλωση, σύμφωνα με την οποία Τα αμπελοπούλια έχουν ωραία γεύση και πρέπει να μπορούμε να τα κυνηγούμε ελεύθερα : Το 2005, το 54% φαίνεται να διαφωνεί, το 25% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και μόλις το 21% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. Το 2008, το 53% φαίνεται να διαφωνεί, το 24% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και μόλις το 22% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. Στη δήλωση ότι Το κυνήγι των αμπελοπουλιών βλάπτει την εικόνα του λαού μας στην Ευρώπη και πρέπει να σταματήσει : Το 2005, μόλις το 32% φαίνεται να διαφωνεί, το 16% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και το 52% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. Το 2008, μόλις το 28% φαίνεται να διαφωνεί, το 16% να μην έχει άποψη ή να μην γνωρίζει και το 56% να συμφωνεί με την πιο πάνω δήλωση. o Σύμφωνα με μία άλλη δημοσκόπηση του Κυπριακού Ιδρύματος Προστασίας του Περιβάλλοντος Terra Cypria για το έργο BioForLife, η οποία διεξήχθη από την εταιρεία RAI Consultants Public Ltd, με τη μεθοδολογία της τυχαίας πολυσταδιακής στρωματοποιημένης δειγματοληψίας, μέσω τηλεφωνικών συνεντεύξεων από το τηλεφωνικό κέντρο της RAI Consultants Public Ltd, τον Νοέμβριο του 2012, τον Νοέμβριο του 2013 και τον Ιανουάριο του 2015: Στην ερώτηση Πόσο συχνά τρώτε αμπελοπούλια; : Κατά μέσον όρο, μεταξύ 2012-2015, 85-86% των ερωτηθέντων Δεν τρώει ποτέ αμπελοπούλια, 9-10% Τρώει μια (1) φορά το 4
χρόνο, μόλις 4-5% Τρώει δύο με πέντε (2-5) φορές το χρόνο και 1% Τρώει συχνά, πάνω από δέκα (10) το χρόνο. Τέλος, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης δημοσκόπησης καταδεικνύουν και αποδεικνύουν ότι η κατανάλωση αμπελοπουλιών είναι ως επί το πλείστον ένα ανδρικό προνόμιο, που παρατηρείται περισσότερο σε μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες, στις επαρχίες Λάρνακας και Αμμοχώστου. Είναι σαφές μέσω των πιο πάνω δημοσκοπήσεων ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της κοινής γνώμης είναι εναντίον της παράνομης παγίδευσης αμπελοπουλιών και συνεπώς καταρρίπτεται η άποψη των υποστηρικτών της «κατά παρέκκλισης νομιμοποίησης της θήρευσης αμπελοπουλιών», αλλά και των καθ ύλην αρμόδιων αρχών, σύμφωνα με την οποία «το 90% στην Κύπρο τρώει αμπελοπούλια». Ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, το Κυπριακό Ίδρυμα Προστασίας του Περιβάλλοντος Terra Cypria, οι Φίλοι της Γης Κύπρου, η Επιτροπή Ενάντια στη Σφαγή των Πουλιών και το Ίδρυμα για την Προστασία της Βιοποικιλότητας καταδικάζουν τη συμπερίληψη της πρόνοιας για «επιλεκτική θήρευση μόνο αμπελοπουλιών, κατά παρέκκλιση», στο Στρατηγικό Σχέδιο και τονίζουν ότι το πρόβλημα της παράνομης παγίδευσης αγρίων πουλιών είναι ένα πολύ σοβαρό και επίμονο οικολογικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά στα πλαίσια ενός Στρατηγικού Σχεδίου, στη βάση της αρχής της μηδενικής ανοχής. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν το Υπουργικό Συμβούλιο όπως αποσύρει το Στρατηγικό Σχέδιο υπό τη συγκεκριμένη μορφή και υιοθετήσει το Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης που συζητήθηκε και αναπτύχθηκε με όλες τις αρμόδιες αρχές και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς κατά τη διάρκεια του 2013-2014, το οποίο έχει ως βάση τη μηδενική ανοχή και δεν περιλαμβάνει οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις για νομιμοποίηση αυτής της παράνομης και καταδικαστέας πρακτικής. 5