Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής
Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η φωνή. - Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω από τη μηλιά...
- Ποια είσαι εσύ; είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη... - Είμαι μια αλεπού, - Έλα να παίξεις μαζί μου, της είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος... - Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού, γιατί δεν είμαι εξημερωμένη. - Α! συγνώμη, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Αλλά τι θα πει «εξημερωμένη»; - Δεν θα είσαι από εδώ, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
- Ψάχνω να βρω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Μα, γιατί ψάχνεις τους ανθρώπους; ρώτησε η αλεπού. Οι άνθρωποι έχουν τουφέκια και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ κακό. Ακόμα μεγαλώνουν κότες. Μόνο αυτό τους αρέσει να κάνουν. Μήπως ψάχνεις για κότες; - Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας, ψάχνω για φίλους. Θα μου πεις τώρα, τι σημαίνει «εξημερώνω»; - Είναι μία λέξη που την έχουν ξεχάσει όλοι Θα πει «δημιουργώ δεσμούς».
- Δημιουργώ δεσμούς; Τι εννοείς; Θα μου εξηγήσεις; - Ναι, βέβαια, Άκου και θα καταλάβεις τι εννοώ: Για μένα αυτή τη στιγμή εσύ είσαι ένα αγοράκι όμοιο με πολλά άλλα μικρά αγόρια. Εγώ δεν έχω την ανάγκη σου. Ούτε εσύ έχεις την ανάγκη μου. Για σένα αυτή τη στιγμή, είμαι μια αλεπού όμοια με πολλές άλλες αλεπούδες.
Μα αν εσύ με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο... - Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Σαν το λουλούδι μου που με έχει εξημερώσει. Για μένα είναι μοναδικό στον κόσμο. - Αλήθεια; Τι να πω! Πάνω στη Γη βλέπει κανείς διάφορα πράματα... - Ω! Κάνεις λάθος! Το λουλούδι μου δεν είναι στη Γη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Αλλά πού είναι; ρώτησε η αλεπού. - Σε ένα άλλο πλανήτη, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. - Υπάρχουν κυνηγοί σε εκείνο τον πλανήτη; ρώτησε η αλεπού. - Όχι, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. - Ένας πλανήτης χωρίς κυνηγούς! Τέλεια! Πες μου μήπως υπάρχουν κότες στον πλανήτη σου; Μου αρέσουν οι κότες! - Όχι, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. - Ουφ! Τι κρίμα! Τίποτε δεν είναι τέλειο, αναστέναξε η αλεπού. Ουφ! - Γιατί αναστενάζεις;
Τότε η αλεπού άρχισε να εξηγεί στο μικρό πρίγκιπα το πρόβλημά της. - Δε μου αρέσει η ζωή μου. Βαριέμαι. Κάθε μέρα κάνω τα ίδια πράγματα. - Δηλαδή, τι κάνεις; - Εγώ κυνηγώ κότες, και οι άνθρωποι κυνηγούν εμένα. - Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας, που λυπήθηκε την αλεπού. - Αν θέλεις να με βοηθήσεις πρέπει να με εξημερώσεις. Έτσι η ζωή μου δε θα είναι πια βαρετή, απάντησε η αλεπού.
- Πώς θα σταματήσει να είναι η ζωή σου βαρετή; - Αν με εξημερώσεις θα σε γνωρίσω καλύτερα. Έτσι θα έχω ένα φίλο να περιμένω Θα γνωρίσω το θόρυβο που κάνεις όταν περπατάς. Έτσι, κάθε φορά που θα ακούω τα βήματα σου θα τρέχω να σε βρω. Θα είμαι χαρούμενη όταν θα βλέπω πράγματα που θα μου θυμίζουν εσένα. - Τι πράγματα; - Το σιτάρι! απάντησε η αλεπού. - Το σιτάρι;
- Ναι, μέχρι τώρα το σιτάρι δεν είχε καμία σημασία για μένα. Τώρα όμως θα βλέπω το χρυσαφένιο σιτάρι και θα θυμάμαι τα χρυσαφένια σου μαλλιά, - Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με! Ο μικρός πρίγκιπας συγκινήθηκε. - Το θέλω πολύ, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, μα δεν έχω καιρό. - Γιατί, τι έχεις να κάνεις; ρώτησε η αλεπού. - Θέλω να κάνω καινούριους φίλους και να γνωρίσω νέα πράγματα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. - Δεν μπορείς να κάνεις φιλίες με ανθρώπους - Γιατί ;
- Γιατί ξοδεύουν το χρόνο τους σε άλλα πράγματα και δεν έχουν καιρό για φιλίες, απάντησε η αλεπού. - Δηλαδή τι κάνουν; - Δεν κάνουν τίποτα! απάντησε η αλεπού. Τα αγοράζουν όλα έτοιμα από τους εμπόρους. - Τι αγοράζουν; - Τηλεοράσεις, υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια και πολλά άλλα, απάντησε η αλεπού. - Τι είναι όλα αυτά; - Είναι πράγματα που σε κάνουν να ξεχάσεις πώς χρειάζεσαι φίλους. Έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους.
- Μα δεν καταλαβαίνω! Πώς γίνεται να μην έχουν φίλους; - Είναι πολύ απλό, Για να κάνεις φίλους πρέπει να έχεις χρόνο για να τους μάθεις καλύτερα. Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο για να γνωρίσουν άλλους ανθρώπους. - Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε εμένα! - Εντάξει! Θα σε εξημερώσω. Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Πρέπει να έχεις υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις μακριά από εμένα, όπως κάνω τώρα εγώ, πάνω στο χορτάρι.
Εγώ θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου και εσύ δεν θα λες τίποτε. Αυτό θα το κάνεις για αρκετές μέρες. Κάθε μέρα, θα έρχεσαι και θα κάθεσαι πιο κοντά σε μένα... Ο μικρός πρίγκιπας έκανε ότι του Έτσι πήγε να τη δει και την επόμενη μέρα. - Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι την ίδια ώρα, κάθε μέρα - Γιατί; - Για να σε περιμένω με χαρά και αγωνία μέχρι την ώρα που θα έρθεις. Έτσι θα νιώθω ευτυχισμένη, απάντησε η αλεπού.
- Δηλαδή αν σου πω πώς θα έρθω στις 4 το απόγευμα; - Τότε από τις 3 κιόλας, θα είμαι χαρούμενη! Και λίγο πριν τις 4 το απόγευμα, θα έχω αγωνία να σε δω! - Και αν δεν έρχομαι την ίδια ώρα κάθε μέρα; - Τότε θα είμαι κουρασμένη επειδή θα σε περιμένω όλη μέρα και λυπημένη επειδή δε θα ξέρω πότε θα έρθεις, απάντησε η αλεπού. - Τώρα που το σκέφτομαι, έχεις δίκιο, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. - Χρειάζονται ορισμένα τυπικά,
- Τι είναι ένα τυπικό; - Κάτι που κάνει μία μέρα να είναι διαφορετική από τις άλλες μέρες. Κάτι που κάνει μια ώρα να είναι διαφορετική από τις άλλες ώρες. - Μπορείς να μου το πεις πιο απλά; είπε ο μικρός πρίγκιπας - Για παράδειγμα, οι κυνηγοί κάνουν κάτι τυπικό. -Τι κάνουν; - Κάθε Πέμπτη χορεύουν με τις κοπέλες του χωριού, απάντησε η αλεπού.
- Κατάλαβα! είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Αλλά και για μένα η Πέμπτη είναι μια όμορφη μέρα! - Γιατί η Πέμπτη είναι και για σένα μια όμορφη μέρα; - Γιατί λείπουν οι κυνηγοί και πηγαίνω για περίπατο μέχρι το αμπέλι για να φάω νόστιμα σταφύλια. Αν οι κυνηγοί χόρευαν όποια μέρα ήθελαν, οι μέρες θα έμοιαζαν όλες ίδιες για εκείνους. Αλλά και για μένα θα ήταν όλες οι μέρες ίδιες, γιατί δε θα είχα ποτέ διακοπές. Κάθε μέρα θα πήγαινα στο αμπέλι,
- Τελικά, έχεις δίκιο, χρειάζονται ορισμένα τυπικά, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Έτσι ο μικρός πρίγκιπας, έκανε ότι του είπε η αλεπού και σιγά σιγά την εξημέρωσε, ώσπου στο τέλος έγιναν φίλοι. Μετά από μερικές μέρες ο μικρός πρίγκιπας είπε στην αλεπού πώς πρέπει να γυρίσει στο δικό του πλανήτη. - Αχ! είπε η αλεπού... θα αρχίσω τα κλάματα. - Δικό σου είναι το λάθος, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Εσύ ήθελες να γίνουμε φίλοι και τώρα λες πως θα αρχίσεις να κλαις! - Ναι, έχεις δίκιο, - Τότε, από τη φιλία μας, δεν κερδίζεις τίποτα! είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Κάτι κερδίζω, - Τι κερδίζεις; - Κερδίζω το χρώμα του σιταριού. Εσύ μου έμαθες να το αγαπώ και όταν το βλέπω θα σε θυμάμαι, απάντησε η αλεπού. - Δηλαδή έμαθες να αγαπάς και να σε αγαπάνε! Και τώρα σου φαίνονται όλα όμορφα. Έχεις δίκιο! Κερδίσαμε και οι δύο! είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Πήγαινε πάλι να δεις τα τριαντάφυλλα του κήπου, θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο.
Όταν θα έρθεις να με αποχαιρετήσεις, θα σου πω ένα μυστικό. Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να δει τα τριαντάφυλλα και άρχισε να τους μιλά: - Δεν είστε ίδια με το δικό μου, τους είπε. Κανείς δεν σας έχει εξημερώσει και εσείς δεν έχετε εξημερώσει κανένα. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Κι εκείνη ήταν ίδια με πολλές άλλες. Όμως εγώ την έκανα φίλη μου και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο. - Σταμάτα να μιλάς, του είπαν θυμωμένα τα τριαντάφυλλα του κήπου. Πού ήξεραν πώς ο πρίγκιπας είχε δίκιο. Αλλά ο μικρός πρίγκιπας συνέχισε:
- Σίγουρα, κάποιος άνθρωπος, όταν δει το λουλούδι μου, θα νομίζει πως μοιάζει με εσάς. Μα, το λουλούδι μου, είναι πιο σημαντικό από όλα εσάς. Γιατί εγώ το ποτίζω όταν διψάει. Εγώ το βάζω κάτω από ένα γυάλινο δοχείο για να μην κρυώνει τα βράδια.
Γιατί ΑΥΤΟ είναι που ΕΓΩ του έβαλα ένα παραβάν για να μην το φυσάει ο άνεμος. Γιατί ΑΥΤΟ είναι που ΕΓΩ του σκότωσα τις κάμπιες για να μην το φάνε. Γιατί ΑΥΤΟ είναι που ΕΓΩ το άκουσα κάποιες φορές να γκρινιάζει ή να καμαρώνει, ή και μερικές φορές να μη μιλάει. Γιατί ΑΥΤΟ είναι το τριαντάφυλλό μου. Ο μικρός πρίγκιπας έφυγε από τον κήπο με τα τριαντάφυλλα και πήγε ξανά στην αλεπού. - Γεια σου, είπε ο μικρός πρίγκιπας. - Γεια σου, - Θα μου πεις το μυστικό σου; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας
- Κάθισε δίπλα μου να σου πω το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Ό,τι είναι σημαντικό δεν το βλέπεις με τα μάτια σου Αλλά το καταλαβαίνεις με την καρδιά σου. - Ότι είναι σημαντικό δεν το βλέπω με τα μάτια μου, είπε ξανά ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται. - Είναι ο χρόνος που έχεις περάσει με το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό, - Είναι ο χρόνος που έχω περάσει με το τριαντάφυλλό μου είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, Όμως εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Πρέπει να φροντίζεις και να νοιάζεσαι για αυτόν που έχεις εξημερώσει. Να φροντίζεις το τριαντάφυλλό σου... - Να φροντίζω το τριαντάφυλλό μου... είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να μην το ξεχάσει. Έτσι ο μικρός πρίγκιπας αφού χαιρέτησε την αγαπημένη φίλη του, την αλεπού γύρισε στον πλανήτη του.