Μελέτη 8: Για το Σάββατο 24 Μαΐου Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Εάν τας εντολάς µου φυλάξητε, θέλετε µείνει εν τη αγάπη µου, καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός µου, και µένω εν τη αγάπη αυτού.» Ιωάννη 15/ιε 10. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 19/ιθ 16-22, Ιωάν. 13/ιγ 34, 35, Γαλ. 6/ς 1-5, Πράξ. 17/ιζ 31, Ιωάν. 5/ε 30. Τα περισσότερα έθνη έχουν νόμους. Στην κορυφή βρίσκονται οι νόμοι της κυβέρνησης τους οποίους υποχρεούνται να τηρήσουν όλοι οι κάτοικοι της χώρας. Υπάρχουν και οι επαρχιακοί νόμοι στους οποίους υπόκεινται οι κάτοικοι συγκεκριμένων περιοχών. Τέλος, οι τοπικοί νόμοι αφορούν μικρότερες περιοχές. Μπορεί η εκάστοτε περιοχή μίας χώρας να έχει το δικαίωμα να θέσει νόμους, ωστόσο αυτοί οι νόμοι δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους του έθνους. Και παρότι οι καταστάσεις επιβάλλουν την εφαρμογή του νόμου με διαφορετικούς τρόπους, ποτέ δεν πρέπει να παρεκκλίνουν από το πνεύμα του κρατικού νόμου. Ως Κυρίαρχος του Σύμπαντος, ο Δημιουργός Θεός έθεσε νόμους για τα δημιουργήματά Του. Όταν ο Ιησούς οικειοθελώς ενσαρκώθηκε, αφιέρωσε τη ζωή Του στο να υπακούει στο θέλημα και στις εντολές του Πατέρα (Φιλιπ. 2/β 5-11). Επομένως, όλα όσα δίδαξε ο Ιησούς, η νέα διάσταση που έδωσε στο νόμο ήταν σε πλήρη αρμονία με το νόμο του Θεού.
Κυριακή 18 Μαΐου Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ Ορισμένοι πιστεύουν πως οι Δέκα Εντολές δόθηκαν μέσω του Μωυσή στο Σινά, και αφορούσαν το λαό Ισραήλ μέχρι τη σταυρική θυσία. Μετά το Σταυρό, έχουμε μία περίοδο χάρης όπου ο νόμος δεν δεσμεύει κανέναν. Άλλοι πάλι διδάσκουν ότι οι Χριστιανοί έχουν απαλλαχθεί από τον παλαιό νόμο και μόνο οι Εβραίοι πρέπει να τον τηρούν. Όπως είδαμε, η Αγία Γραφή λέει ότι τα έργα του νόμου δεν μπορούν να σώσουν κανέναν, ωστόσο, πουθενά δεν αναφέρεται ότι μπορούμε να παραβούμε το νόμο του Θεού. Πουθενά δεν επιτρέπεται η αμαρτία, ούτε αντιφάσκει η Αγία Γραφή σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Ο Θεός φανέρωσε τους όρους της διαθήκης Του στους Ισραηλίτες σε λίθινες πλάκες όπου ήταν γραμμένος ο νόμος. Ωστόσο, στην Αγία Γραφή υπάρχουν πολλές εντολές που περιέχουν λεπτομέρειες που δεν βλέπουμε στον Δεκάλογο. Στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού, οι ραβίνοι θέσπισαν 613 νόμους που βασίζονται στις Δέκα Εντολές. Ο Ιησούς ανακοινώνει ότι «δεν ήλθον να καταλύσω τους νόμους ή τους προφήτας» (Ματθ. 5/ε 17). Μπορεί οι Δέκα Εντολές να είναι η σύνοψη του νόμου του Θεού, ωστόσο κάθε εντολή που ειπώθηκε απευθείας ή μέσω των προφητών Του, αποτελεί μέρος του νόμου Του. Συγκρίνετε Ματθ. 19/ιθ 16-22 και 22/κβ 34-40. Τι μας λένε αυτά τα εδάφια για τον Ιησού και τις Δέκα Εντολές; Παρότι υπάρχουν εκατοντάδες εντολές που ο Θεός φανέρωσε στο Λόγο Του, οι Δέκα Εντολές παρέχουν σταθερές αρχές που μπορούν να εφαρμοστούν σ όλους τους άλλους νόμους. Ο Ιησούς αναφέρθηκε σε πέντε από τις Δέκα Εντολές όταν μίλησε στον πλούσιο νέο. Μία ακόμη πιο έντονη σύνοψη των εντολών του Θεού, να αγαπάς τον Θεό και τον πλησίον σου, βρίσκεται στο Δευτ. 6/ς 5 και Λευιτ. 19/ιθ 18. Ο Ιησούς λέει, «Εν ταύταις ταις δύο εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμονται» (Ματθ. 22/κβ 40). Ο Ιησούς και ο Πατέρας που είναι Ένα, παρακινούν τους ανθρώπους τα δημιουργήματά τους να αγαπήσουν όπως έχουν αγαπηθεί, και μόνο μέσα από την υπακοή στο νόμο αυτή η αγάπη μπορεί να εκφραστεί. ΣΚΕΨΗ: Πώς εκδηλώνεται στη ζωή σας η αγάπη σας προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο;
Δευτέρα 19 Μαΐου «ΕΝΤΟΛΕΣ» ΑΓΑΠΗΣ Στην Αγία Γραφή έχουμε πολλά παραδείγματα της αφοσίωσης του Ιησού στο νόμο του Θεού. Για παράδειγμα, στο Λουκά 2/β 49 φαίνεται από τα λόγια Του ότι γνώριζε το Ποιος ήταν, και παρόλα αυτά όταν η μητέρα Του εξέφρασε τη λύπη της που είχε απομακρυνθεί από την οικογένεια, με ταπεινοφροσύνη ακολούθησε τους γονείς Του και «ήτο υποτασσόμενος εις αυτούς» (Λουκά 2/β 51). Σε μία άλλη περίπτωση, στην έρημο, ο Ιησούς αρνήθηκε να προσκυνήσει τον Σατανά επειδή στον Θεό μόνο ανήκει η λατρεία (Λουκά 4/δ 8). Επιπλέον, υπάρχουν πολλές αναφορές για την τήρηση της ημέρας του Σαββάτου (Λουκά 4/δ 16). Ο Παύλος έγραψε ότι η ζωή του Ιησού χαρακτηριζόταν από την υπακοή Του στο θέλημα του Πατέρα (Φιλιπ. 2/β 5-11), και ότι ποτέ δεν αμάρτησε παρά τους πειρασμούς (Εβρ. 4/δ 15). Γι αυτό και μπόρεσε να πει, «εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου, και μένω εν τη αγάπη αυτού» (Ιωάν. 15/ιε 10). Διαβάστε Ιωάν. 13/ιγ 34,35. Τι εννοεί ο Ιησούς με το «εντολήν καινήν σας δίδω»;.. Ο Ιησούς γνώριζε τη σχέση μεταξύ της τήρησης των εντολών και της αγάπης. Ουσιαστικά, οι Δέκα Εντολές είναι «εντολές» αγάπης. Μας δείχνουν πώς να εκφράσουμε την αγάπη μας προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Ο Θεός είναι αγάπη (Α Ιωάν. 4/δ 16). Παρουσιάζοντας λοιπόν κατ αυτόν τον τρόπο τις εντολές στους μαθητές (Ιωάν. 13/ιγ 34,35), ο Ιησούς επέκτεινε το νόμο της αγάπης που προέρχεται από τον Πατέρα Του (Ιωάν. 3/γ 16). Εκτός του ότι πρέπει να αγαπάμε το συνάνθρωπό μας όπως τον εαυτό μας, πρέπει να αγαπάμε και τον Ιησού όπως μας αγάπησε. «Τον καιρό που τα λόγια αυτά ειπώθηκαν, οι μαθητές δεν μπορούσαν να τα καταλάβουν. Αφού όμως παρακολούθησαν τα πάθη του Χριστού, μετά τη σταύρωση, την ανάσταση και την ανάληψή Του στον ουρανό και μετά που το Πνεύμα το Άγιο τους επισκέφθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής, απέκτησαν σαφέστερη αντίληψη της αγάπης του Θεού καθώς και της φύσης της αγάπης εκείνης που έπρεπε να έχουν αναμεταξύ τους.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ. 483,484. ΣΚΕΨΗ: Έχοντας υπόψη το σηµερινό µάθηµα, διαβάστε Α Ιωάν. 3/γ 16. Πώς µπορούµε να εκδηλώσουµε αυτήν την αγάπη στη ζωή µας; Πώς µπορούµε να εξαλείψουµε το εγώ ώστε να έχουµε αυτήν την αγάπη;
Τρίτη 20 Μαΐου «ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΕΓΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ» Εξετάστε προσεκτικά τις αναφορές στο νόμο στην Α Κορ. 9/θ 19-23. Τι λέει ο Παύλος εδώ; Γιατί δίνεται τόση έμφαση στο νόμο;.......... Ο Θεός θέλει να δεχθούν όλοι οι άνθρωποι το δώρο της αιώνιας ζωής και να γίνουν πολίτες της αιώνιας βασιλείας Του. Στην Α Κορ. 9/θ ο Παύλος δείχνει πώς να ελκύσουμε τους ανθρώπους στη βασιλεία του Θεού. Κατανοεί τα εμπόδια που δυσκολεύουν τους ανθρώπους να πάρουν την απόφαση για το ευαγγέλιο. Ο Παύλος προτίθεται να υιοθετήσει τις συνήθειες των ατόμων που ευαγγελίζει, προκειμένου να τους οδηγήσει στη σωτηρία. Στο τέλος, όλοι όσοι μετέχουν στη βασιλεία του Θεού θα τηρούν το νόμο Του. Συνεπώς, και εκείνοι που εργάζονται για τον Θεό πρέπει η ζωή τους να είναι σύμφωνη με το θέλημά Του. Μπορεί ο Παύλος να χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους για την προσέγγιση των ανθρώπων, ωστόσο προσέχει να είναι σύμφωνες με το νόμο του Θεού. Στην επιθυμία του να σωθούν οι άνθρωποι, δεν συμβιβάζει τους νόμους που ζητάει ο Θεός να τηρηθούν. Υιοθετεί τους νόμους και τις συνήθειες που δεν έρχονται σε αντίθεση με τον απόλυτο νόμο του Θεού. Η αρχή στην οποία βασίζει την μέθοδό του ο Παύλος είναι «έννομος εις τον Χριστό» (Α Κορ. 9/θ 21) και δείχνει στη μέθοδο που χρησιμοποίησε ο Ίδιος ο Χριστός. Ήταν μία μέθοδος βασισμένη στην αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, και όχι μόνο σε ορισμένους. Ο Παύλος δεν λέει ότι ο νόμος του Χριστού είναι εναλλακτικός του νόμου του Θεού. Και οι δύο νόμοι εργάζονται αρμονικά, μιας και ο νόμος της αγάπης του Χριστού χρησιμοποιείται για να φέρει εκείνους που έχουν σωθεί με τη χάρη, στο νόμο του στοργικού Θεού. Για την ακρίβεια, όλη η περικοπή στην οποία ο Παύλος εξηγεί το τι κάνει για τη σωτηρία των ανθρώπων, είναι τέλειο παράδειγμα της ανιδιοτελούς αγάπης που εκδηλώνεται στο «έννομος εις τον Χριστόν». ΣΚΕΨΗ: Πόσο προτίθεστε να απαρνηθείτε τον εαυτό σας προκειµένου να φέρετε ανθρώπους στο Χριστό; Κατά πόσο ακολουθείτε το «έννοµος εις τον Χριστόν»;
Τετάρτη 21 Μαΐου ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Τόσο στα γραπτά όσο και στη φύση αποκαλύπτεται ότι ο νόμος του Θεού εμπερικλείει το θέλημα Του για τον καθένα που είναι ικανός να τον αντιληφθεί (Ρωμ. 1/α 20, 2/β 12-16). Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει τις βασικές απαιτήσεις του Θεού. «Επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ. 3/γ 23) προορίζονται για καταστροφή (Ρωμ. 6/ς 23, Ιεζ. 18/ιη 4). Ωστόσο, δεν έχουν χαθεί τα πάντα: η κατάρα αντιστράφηκε σε δώρο αιώνιας ζωής που μας προσφέρεται λόγω της ζωής, του θανάτου, και της ανάστασης του Ιησού Χριστού (Εφεσ. 2/β 8). Σύμφωνα με τον Παύλο, η χάρη δίνει τη δύναμη στον πιστό να ζήσει μία ζωή υπακοής (Ρωμ. 6/ς 15, Εφεσ. 2/β 10, Τίτον 2/β 11-14), παρότι όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ζωή μας δεν χαρακτηρίζεται πάντα από πίστη και υπάκουη όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με την Γαλ. 6/ς 1-5 πώς μπορούμε να εκδηλώσουμε το «έννομος εις τον Χριστόν»;.... Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πώς όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με πειρασμούς και ότι σε στιγμές αδυναμίας μπορεί να αμαρτήσουμε. Έχοντας αυτό κατά νου, είναι λάθος το να βιαστούμε να καταδικάσουμε κάποιον που θα πέσει στην αμαρτία. Ακόμη και ο Ιησούς που δεν αμάρτησε, ήταν πρόθυμος να βοηθήσει εκείνους που είχαν κυριευθεί από την αμαρτία. «Δεν επέκρινε την ανθρώπινη αδυναμία.» Ε. Χουάιτ Ζ.Χ. σ. 325. Ο Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς να υποστηρίξουν και να ενθαρρύνουν εκείνον που αμάρτησε, ώστε να μείνει στο νόμο του Θεού (Γαλ. 6/ς 1). Ο νόμος του Χριστού διευθύνεται από έλεος. Εάν δεν υπήρχε η εξιλαστήρια θυσία Του δεν θα υπήρχε και λόγος να τηρήσουμε το νόμο του Θεού. Ωστόσο, επειδή ο Χριστός έκανε εφικτή την αιώνια ζωή, υπάρχει κίνητρο για τους πιστούς να μένουν στο νόμο του Θεού ακόμη και μετά από στιγμές αδυναμίας. Οι πιστοί πρέπει να χρησιμοποιούν το νόμο του Χριστού ως το μέσο για την επιστροφή του αμαρτωλού στο νόμο της αγάπης του Θεού. ΣΚΕΨΗ: Θυµηθείτε ένα περιστατικό όπου κάνατε λάθος και λάβατε χάρη. Πώς µπορείτε να βεβαιωθείτε ότι θα θυµάστε τη χάρη που λάβατε όταν κάποιος θα ζητήσει από εσάς χάρη;
Πέμπτη 22 Μαΐου ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ ΙΩΆΝ. 5/Ε 30 Παρότι ο νόμος του Θεού είναι νόμος ελέους, ο Θεός θα τον χρησιμοποιήσει ως κριτήριο στην κρίση. Ο Θεός συνεχώς προσφέρει ευκαιρίες στους αμαρτωλούς για να μετανοήσουν και να δείξουν την αφοσίωσή τους σ Αυτόν, πλησιάζει όμως η ώρα όπου θα ακουστεί: «Όστις αδικεί, ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος, ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος» (Αποκ. 22/κβ 11). Αυτή η δήλωση είναι το προανάκρουσμα της τελικής κρίσης. Στην Αποκ. 14/ιδ 7 ο πρώτος άγγελος αναγγέλλει την κρίση του Θεού, αν και διαβάζουμε και σε άλλες περικοπές για την κρίση του Χριστού (Πράξ. 17/ιζ 31, Β Τιμ. 4/δ 1, Β Κορ. 5/ε 10). Πώς το εδάφιο Ιωάν. 5/ε 30 μας βοηθάει να καταλάβουμε τον ρόλο του Ιησού στην κρίση;.. Μπορεί ο Χριστός να παραμέρισε τη θεϊκή Του φύση όταν έγινε άνθρωπος (Φιλιπ. 2/β 5-11), ωστόσο, ποτέ δεν σταμάτησε να έχει ιδιαίτερη σχέση με τον Πατέρα. Όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες Τον κατηγόρησαν για βλασφημία, τους είπε πως ο Θεός Τού έδωσε την εξουσία να εκπληρώνει θεϊκά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου και της κρίσης (Ιωάν. 5/ε 19-30). Το γεγονός ότι ο Χριστός ανέλαβε την κρίση δείχνει το έλεος του Θεού. Επειδή ο Χριστός έγινε ένα με τον άνθρωπο μπορεί και να τον κατανοήσει. Στην πραγματικότητα, ο αμετανόητος αμαρτωλός καταδικάζει ο ίδιος τον εαυτό του όχι ο Χριστός όταν δεν τηρεί την εντολή του Θεού (Ιωάν. 12/ ιβ 48). Πολλοί γνωρίζουν το νόμο του Θεού αλλά δεν ξέρουν πώς να τον τηρήσουν. Ο νόμος δεν είναι μία λίστα που δείχνει το πόσο κοντά είμαστε στη βασιλεία, αλλά είναι το μέσο που εκφράζει τις αρχές της αγάπης. Η εκπλήρωση του νόμου δεν αφορά την τήρησή του για να κερδίσουμε την εύνοια του Θεού, αλλά μας παρακινεί να μοιραστούμε την αγάπη Του με εκείνους που την χρειάζονται. Ο νόμος δείχνει το επίπεδο της αγάπης που ο καθένας μοιράζεται με τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει τον αμετάβλητο νόμο της αγάπης του Θεού ως κριτήριο της τελικής κρίσης (Ιακ. 2/β 12).
Παρασκευή 23 Μαΐου Δύση ηλίου: 20:35 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού. Για μία ακόμη φορά βλέπουμε καθαρά πιο είναι το καθήκον μας. Πώς μπορούν οι ακόλουθοι του Χριστού να αψηφήσουν τόσο εύκολα αυτές τις εμπνευσμένες οδηγίες Δεν γνωρίζουμε πολλά για την καρδιά μας και για την ανάγκη μας για το έλεος του Θεού. Γι αυτό και δεν εκτιμάμε όσο θα έπρεπε το έλεος του Ιησού που καλούμαστε να εκδηλώσουμε στον πλησίον μας. Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι τα αδέρφια μας είναι αδύναμοι θνητοί, όπως κι εμείς. Ας υποθέσουμε ότι ένας αδερφός μας ήρθε σε πειρασμό και έκανε κάποιο λάθος. Τι πρέπει να κάνουμε; Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε ότι άνθρωποι που ο Θεός τούς ανέθεσε κάποιο σπουδαίο έργο, διέπραξαν τρομερές αμαρτίες. Ο Κύριος δεν το προσπέρασε, ούτε όμως και απέβαλλε τους δούλους Του. Όταν μετανόησαν τους συγχώρεσε, τους φανερώθηκε, και εργάστηκε μέσω αυτών. Αφήστε τους φτωχούς και αδύναμους να αναλογιστούν πόσο σπουδαία είναι η ανάγκη τους για το έλεος και τη συγχώρηση του Θεού και των αδελφών τους. Αφήστε τους να δουν πώς κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους.» Ε. Χουάιτ, The Signs of the Times, 25 Ιανουαρίου 1883. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Γιατί είναι σημαντικό να δείξουμε χάρη σε εκείνους που έπεσαν στην αμαρτία; 2. Θυμηθείτε κάποιους ήρωες της Αγίας Γραφής που αμάρτησαν και παρόλα αυτά ο Θεός τούς συγχώρεσε και συνέχισε να τους χρησιμοποιεί για το έργο Του. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτά τα παραδείγματα; 3. Πώς γίνεται να υπάρχει πειθαρχία στην εκκλησία, και την ίδια στιγμή να δείχνουμε χάρη και έλεος σε εκείνους που αμάρτησαν; Γιατί δεν πρέπει να βλέπουμε την χάρη και την πειθαρχία σαν δύο αντικρουόμενες έννοιες;
Believe παρουσιάζει η έκδοση για σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org