ΟΡΘΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Transcript

1 αρασκευή 14 οεµβρίου 2018 Ἡ σύναξις νήµη τοῦ Ἁγίου καὶ πανευφήµου Ἀποστόλου Φιλίππου, καὶ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου εγαλοµάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ ἐξ Ὕδρας, τοῦ ἀθλήσαντος ἐν ἔτει 1800 ἐν τῇ νήσῳ τῆς Ῥόδου. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου. Ἦχος α Α πο στο λε α γι ε Φι λιπ πε πρε σβευ ε τω ε λε η µο νι Θε ω ι να πται σµα των α φε σιν πα ρα σχηταις ψυ χαι αις η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱεράρχου Ἦχος α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Oρ θο δο ξι ας ο φω στηρ Εκ κλη σι ας το στη ριγ µα και δι ι δα σκα α λε των µο να στων η καλ λο νη των θε ο 2

3 λο γων υ περ µα χος α προ ο σµα χη η τος ρη γο ρι ε θαυ µα τουρ γε Θεσ σα λο νι κης το καυ χη µα κη ρυξ τη ης χα ρι ι τος ι κε τευ ε δι α παν τος σω θη ναι τας ψυ υ χας η η µων Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ο δι η µας γεν νη θεις εκ αρ θε νου και σταυ ρω σιν υ πο µει νας α γα θε ο θα να τω τον θα να τον σκυ λευ σας και ε ε γερ σιν δει ξας ως Θε ος µη πα ρι δης ους 3

4 ε πλα σας τη χει ει ρι σου δει ξον την φι λαν θρω πι αν σου ε λε η µον δε ξαι την τε κου σαν σε Θε ο το κον πρε σβευ ου σαν υ περ η µων και σω ω σον Σω τηρ η µων λα ον α πε γνω σµε ε νο ο ο ον 4

5 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα τοῦ Ἀποστόλου Τήν σοφίαν καὶ Λόγον. Ἦχος πλ. δ. Ἐλατὴρ τῶν δαιμόνων ἀναδειχθείς, καὶ φωστήρ τῶν ἐν σκότει ἀποφανθείς, ἔδειξας τὸν Ἤλιον, ἐκ παρθένου ἐκλάμψαντα καὶ ναοὺς εἰδώλων, συντρίψας ἀνήγειρας ἐκκλησίας μάκαρ, εἰς δόξαν Θεοῦ ἡμῶν ὅθεν σε τιμῶμεν, καί τήν θείαν σου μνήμην, λαμπρῶς ἑορτάζομεν, καὶ συμφώνως βοῶμέν σοι Ἀπόστολε Φίλιππε, πρέσβευε Χριστῷ τῶ Θεῷ, τῶν πταῖσμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοις ἑορτάζουσι πόθω τήν ἁγίαν μνήμην σου. όξα. Τοῦ Ἱεράρχου ὅμοιον. Ἀποστάς τῶν ῥεόντων καὶ γεηρῶν, βασιλέων, καὶ φίλων καί συγγενῶν ἐκτήσω τά μένοντα, καὶ ἑστῶτα μακάριε, καὶ οἰκίαν πᾶσαν, καὶ γένος προσήγαγες τῷ εσπότῃ πάντων, σεπτὸν ὁλοκάρπωμα ὧν καὶ καθηγήσω τήν ὁδὸν ὁμαλίσας, ψυχήν σὺν τῷ σώματι ἁγιάσας ρηγόριε, θεωρία καὶ πράξει τε πρέσβευε Χριστῶ ἐκτενῶς τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου. 5

6 ΟΡΘΡΟΣ ΑΙΟΥ ΑΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΟΥ 6

7 7

8 Ὁ ψαλµός χύµα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 8

9 Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ νεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. 9

10 Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. 10

11 Οἱ Κανόνες Κανών τῆς Θεοτόκου. Ὑγρὰν διοδεύσας ὡσεὶ ξηράν. Ἦχος α Υ γραν δι ο δευ σας ω σει ξη ραν και την Αι γυ πτι ι αν µο χθη ρι αν δι α φυ γων ο Ισ ρα η λι της α νε βο ο α τω λυ τρω τη και Θε ω η µων α σω µεν ὶς Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν Ὦ ῆτερ τοῦ Λόγου καὶ αρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ δεινῶν με διάσωσον. ολ λοις συ νε χο µε νος πει ρα σµοις 11

12 προς σε κα τα φε ευ γω σω τη ρι αν ε πι ζη των Ω η τερ του Λο γου και αρ θε νε των δυ σχε ρων και δει νων µε δι α σω σον Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας αθῶν με ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς ἀθυμίας, ἐμπιπλῶσαί μου τὴν ψυχήν εἰρήνευσον, Κόρη, τῇ γαλήνῃ, τῇ τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου, ανάμωμε. α θων µε τα ρατ του σι προ σβο λαι πολ λης α θυ µι ι ας εµ πι πλω σαι µου την ψυ χην ει ρη νευ σον Κο ρη τη γα λη νη την του Υι ου και Θε ου σου α να µω µε 12

13 Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Σωτῆρα τεκοῦσάν σε καὶ Θεόν, δυσωπῶ, αρθένε, λυτρωθῆναί με τῶν δεινῶν σοὶ γὰρ νῦν προσφεύγων ἀνατείνω, καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν διάνοιαν. Σω τη ρα τε κου σαν σε και Θε ον δυ σω πω αρ θε νε λυ τρω θη ναι µε των δει νων σοι γαρ νυν προς φευ γων α να τει νω και την ψυ χην και την δι α νοι αν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας 13

14 οσοῦντα τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας τῆς παρὰ σοῦ, ἀξίωσον, μόνη Θεομῆτορ, ὡς ἀγαθὴ ἀγαθοῦ τε λοχεύτρια. ο σουν τα το σω µα και την ψυ χην ε πι σκο πης θει ας και προ νοι ας της πα ρα σου α ξι ω σον µο νη Θε ο µη τορ ως α γα θη α γα θου τε λο χευ τρι α 14

15 Κανών τοῦ Ἀποστόλου Ὠδὴ α Ἦχος πλ. β. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ταῖς ὑπερφώτοις ἀκτῖσι τῆς τοῦ Χριστοῦ, θεϊκῆς λαμπρότητος, ἐνηδόμενος τρανῶς, θεοκήρυξ Φίλιππε ταῖς σαῖς, κατὰ μέθεξιν αὐγαῖς, ἡμᾶς καταύγασον. Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁ τοῦ ατρὸς σοι τὴν δόξαν δι' ἑαυτοῦ, ὑποδείξας Φίλιππε, τῷ χορῷ τῶν αθητῶν, σὲ Χριστὸς ἐνέταξε τὴν σήν, προγινώσκων ἀρετήν, θεομακάριστε. Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. ῦν οὐκ αἰνίγμασι βλέπεις οὐδὲ σκιαῖς, ουδ' ἐσόπτροις άνσοφε, τὴν πηγὴν τῶν ἀγαθῶν, ὀρεκτῶν τὸ ἔσχατον Xριστόν, ἀλλὰ πρόσωπον ὁρᾷς, σαφῶς πρὸς πρόσωπον. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 15

16 Ἐκλελοιπότων Ἀρχόντων ἐκ τῆς φυλῆς, τοῦ Ἰούδα άναγνε, ὁ Υἱός σου καὶ Θεός, προελθὼν Ἡγούμενος τῆς γῆς, τῶν περάτων ἀληθῶς, νῦν ἐβασίλευσεν. 16

17 Ὁ Κανὼν τοῦ Ἱεράρχου. ᾨδὴ α Ἦχος δ Ἀνοίξω τὸ στόμα μου Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ῥητόρων οἱ ἔνθεοι καὶ θεολόγων οἱ πρόκριτοι καὶ γλῶσσαι θεόφθογγοι, δεῦτε συνέλθετε εἰς ἑνότητα ὑμνῆσαι κατ' ἀξίαν τὸν πνευματορρήτορα θεῖον ρηγόριον. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁ στῦλος τῆς ίστεως τῆς Ἐκκλησίας ὁ πρόμαχος, ὁ μέγας ρηγόριος, ἀνευφημείσθω μοι, ὁ πανάριστος ποιμὴν Θεσσαλονίκης, ὁ κόσμος τοῦ τάγματος Ἱεραρχῶν ἀληθῶς. όξα... Ἐκ βρέφους ἐπόθησας, κρείττονα βίον καὶ τέλειον άτερ ἐκ νεότητος, ἔστερξας φρόνημα καὶ ὁμότροπος καὶ σύμφρων ἀνεδείχθης, τοῦ συνωνυμοῦντός σοι, θεῖε ρηγόριε. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον ενοῦ μοι ανάμωμε, ζωῆς ὁδὸς ὁδηγοῦσά με, πρὸς θεῖα σκηνώματα ἀπεπλανήθην γὰρ καὶ πρὸς βάραθρα κακίας ὀλισθαίνω, ἐξ ὧν με ἀνάγαγε τῇ μεσιτείᾳ σου. 17

18 Κανών τῆς Θεοτόκου. ᾨδή γ. Οὐρανίας ἀψῖδος. Ἦχος Ου ρα νι ας α ψι δος ο ρο φουρ γε Κυ ρι ε και της εκ κλη σι ας δο µη τορ συ µε στε ρε ω σον εν τη α γα πη τη ση των ε φε των η α κρο της των πι στων το στη ὶς ριγ µα µο νε φι λαν θρω πε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ροστασίαν καὶ σκέπην, ζωῆς ἐμῆς τίθημι, Σέ, Θεογεννῆτορ, αρθένε, σύ με κυβέρνησον, πρὸς τὸν λιμένα σου, τῶν ἀγαθῶν ἡ αἰτία, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα, μόνη πανύμνητε. 18

19 ρο στα σι αν και σκε πην ζω ης ε µης τι θη µι Σε Θε ο γεν νη τορ αρ θε νε συ µε κυ βερ νη σον προς τον λι µε να σου των α γα θων η αι τι α των πι στων το στη ριγ µα µο νη πα νυ µνη τε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Ἱκετεύω, αρθένε, τὸν ψυχικὸν τάραχον, καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην, διασκεδάσαι μου σὺ γάρ, Θεόνυμφε, τὸν ἀρχηγὸν τῆς γαλήνης, τὸν Χριστὸν ἐκύησας, μόνη πανάχραντε. Ι κε τευ ω αρ θε νε τον ψυ χι κον τα ρα χον και της α θυ µι ας την ζα λην δι 19

20 α σκε δα σαι µου συ γαρ Θε ο νυµ φε τον αρ χη γον της γα λη νης τον Χρι στον ε κυ η σας µο νη πα να χραν τε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Εὐεργέτην τεκοῦσα, τὸν τῶν καλῶν αἴτιον, τῆς εὐεργεσίας τὸν πλοῦτον, πᾶσιν ἀνάβλυσον πάντα γὰρ δύνασαι, ὡς δυνατὸν ἐν ἰσχύϊ, τὸν Χριστὸν κυήσασα, Θεομακάριστε. Ευ ερ γε την τε κου σα τον των κα λων αι τι ον της ευ ερ γε σι ας τον πλου τον πα σιν α να βλυ σον παν τα γαρ δυ να σαι ως δυ να τον εν Ι σχυ ι τον Χρι 20

21 στον κυ η σα σα Θε ο µα κα ρι στε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Χαλεπαῖς ἀρρωστίαις, καὶ νοσεροῖς πάθεσιν, ἐξεταζομένῳ, αρθένε, σύ μοι βοήθησον τῶν ἰαμάτων γάρ, ἀνελλιπῆ σε γινώσκω, θησαυρόν, ανάμωμε, τὸν ἀδαπάνητον. Χα λε παις αρ ρω στι αις και νο σε ροις πα θε σιν ε ξε τα ζο µε νω αρ θε νε συ µοι βο η θη σον των ι α µα των γαρ α νελ λι πη σε γι νω σκω θη σαυ ρον α να µω µε τον α δα πα νη τον 21

22 Ὠδὴ γ. Τοῦ Ἀποστόλου. Ἦχος πλ. β. Οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς σύ, Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὑπάρχων ἔμπλεως φωτός, πρακτικῆς θεωρίας, τῷ φωτὶ τῷ μεγάλῳ, γενομένῳ μεθ' ἡμῶν, κατηξιώθης Χριστῷ, λειτουργῆσαι, Φίλιππε θεσπέσιε. Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Κρηπὶς δογμάτων εὐσεβῶν, ἡ σὴ μυσταγωγία, τοῖς πιστοῖς ἀνεδείχθη δι' αὐτῆς γὰρ τὸν Υἱόν, ἐπέγνωμεν συμφυῶς, ἡνωμένον, ὄντα τῷ εννήτορι. Στίχ. Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Λυχνία γέγονας χρυσή, δᾳδουχῶν τοῖς ἀνθρώποις, τὸ ἀΐδιον φέγγος, καὶ φωτίζων τῇ αὐτοῦ, τὴν οἰκουμένην σαφῶς, ἐπιγνώσει, Φίλιππε πανάριστε. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἐπὶ σοὶ πάναγνε σεμνή, πεποιθὼς μὴ ἐκπέσω, τῆς εἰς σὲ προσδοκίας, ἀλλ' ὡς ήτηρ συμπαθής, τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ, τῶν παγίδων, τοῦ ἐχθροῦ με λύτρωσαι. 22

23 ᾨδὴ γ Ὁ Κανὼν τοῦ Ἱεράρχου. Ἦχος δ Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Τὰ ῥεῖθρα τῶν θείων διδαχῶν σου φυλάττοντες πᾶσαν μηχανὴν τῶν κακοδόξων φεύγομεν, καὶ πάσας ἐκκρουόμεθα, σοῖς ἱεροῖς συγγράμμασι, φάλαγγας τούτων ρηγόριε. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σοφίας μωρὰς τῶν κακοδόξων, διέλυσας άκαρ τοῦ Θεοῦ, σοφίαν ἐνυπόστατον, ἔχων ἐν τῇ καρδίᾳ σου δι' ἧς μετ' ἤχου ἔθραυσας, τὰ σαθρὰ τούτων φρυάγματα. όξα... εκρώσας σαρκὸς τῆς φθειρομένης πᾶσαν ἡδυπάθειαν σοφὲ ἀσκητικῶς ἐζώωσας ψυχῆς σου τὰ κινήματα καὶ ταύτην θεῖον ὄργανον, θεολογίας ἀνέδειξας. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Ἐν γνώσει φρενῶν καὶ προαιρέσει αἰσχράν τε καὶ ἄσωτον ζωήν, ἐπιμελῶς ἠγάπησα, ἀλλὰ στοργῇ τῇ τοῦ Τόκου σου αρθένε Θεονύμφευτε, δῆσόν με θείᾳ πρεσβείᾳ σου. 23

24 Κάθισμα. Ἦχος πλ. δ Τὴν Σοφίαν. Ἐλατὴρ τῶν δαιμόνων ἀναδειχθείς, καὶ φωστὴρ τῶν ἐν σκότει ἀποφανθείς, ἔδειξας τὸν Ἥλιον, ἐκ αρθένου ἐκλάμψαντα, καὶ ναοὺς εἰδώλων, συντρίψας ἀνήγειρας, ἐκκλησίας άκαρ, εἰς δόξαν Θεοῦ ἡμῶν ὅθεν σε τιμῶμεν, καὶ τὴν θείαν σου μνήμην, λαμπρῶς ἑορτάζομεν, καὶ συμφώνως βοῶμέν σοι, Ἀπόστολε Φίλιππε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. όξα... Ὅμοιον. Ὀμβροφόρος νεφέλη πνευματική, ἀληθῶς ἀνεδείχθης τοῖς ἐπὶ γῆς, ποτίζων ὡς ἄρουραν, μυστικῶς τὰς καρδίας ἡμῶν διαδραμὼν γὰρ τῷ λόγῳ, δροσίζεις τὰ πέρατα, ὑετοὺς προχέων, τὰ μύρα τῇ λάρνακι ὅθεν διαπνεύσας, ταῖς ἀπίστοις καρδίαις, ὀσμὴν τὴν τοῦ νεύματος, ἐν αὐταῖς ἐθησαύρισας, Ἀπόστολε Φίλιππε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. 24

25 Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Τὴν ψυχήν μου αρθένε τὴν ταπεινήν, ἀπὸ βρέφους μολύνας ὁ μιαρός, καὶ λόγοις καὶ πράξεσιν, ἐμαυτὸν κατερρύπωσα, καὶ οὐκ ἔχω τι πράξαι, οὐδὲ καταφύγιον, ἀλλ' ουδ' ἄλλην ἐλπίδα, πλήν σου Κόρη ἐπίσταμαι Φεῦ μοι τῷ ἀχρείῳ! ιὰ τοῦτο ἱκέτης, πρὸς σὲ τὴν ανάχραντον, νῦν προστρέχω καὶ δέομαι, ὁμολογῶν σοι τό, Ἥμαρτον ρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναί μοι εἰς σὲ γὰρ πᾶσαν ἐλπίδα, ἀνέθηκα έσποινα. 25

26 Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ Ὡς ἀπαρχὰς. Ὁ μαθητὴς καὶ φίλος σου, καὶ μιμητὴς τοῦ πάθους σου, τῇ οἰκουμένῃ Θεὸν σε ἐκήρυξεν, ὁ θεηγόρος Φίλιππος, ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, ἐξ ἐχθρῶν παρανόμων, τὴν Ἐκκλησίαν σου, διὰ τῆς Θεοτόκου συντήρησον ολυέλεε. Ὁ Οἶκος. Ῥεῖθρα λόγου παράσχου μοι Κύριε, ὁ ὑδάτων τὴν φύσιν δειμάμενος, τὴν καρδίαν μου στήριξον έσποτα, ὁ τὴν γῆν στερεώσας τῷ λόγῳ σου, καὶ φώτισον μου τὴν διάνοιαν, ὁ τὸ φῶς ὡς χιτῶνα ἀναβαλλόμενος, ἵνα λέγω καὶ ψάλλω τὰ πρέποντα, καὶ ἀξίως ὑμνήσω τὸν σὸν αθητὴν ολυέλεε. Συναξάριον. Τῇ Ι τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου Ἀποστολου Φιλίππου, ἑνὸς τῆς πρώτης χορείας τῶν δώδεκα. Στίχοι Ἀρθεὶς Φίλιππος ἐκ ποδῶν ἐπὶ ξύλου, Τὰ τῶν ποδῶν σοι νίπτρα Σῶτερ ἐκτίνει. Ἤρθης κἀκκεφαλῆς δεκάτῃ Φίλιππε 26

27 τετάρτῃ. Tῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν ρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ αλαμᾶ. Στίχοι Φωτὸς λαμπρὸν κήρυκα νῦν ὄντως μέγαν, ηγὴ φάους ἄδυτον ἄγει πρὸς φέγγος. Tῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου εγαλομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ ἐξ' Ὕδρας, τοῦ ἀθλήσαντος ἐν ἔτει 1800 ἐν τῇ νήσῳ τῆς Ῥόδου. Ταῖς τῶν Ἁγίων σου πρεσβείαις, ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 27

28 Καταβασίαι τῶν Εἰσοδίων Ἦχος ᾨδὴ α Β Α Β νοι ξω το στο µα µου και πλη ρω θη Β σε ται νευ µα τος και λο γον ε ρευ ξο µαι τη Βα σι λι δι η τρι και ο φθη σο µαι φαι δρως πα Β νη γυ ρι ζων και α α σω γη θο µε νος τα αυ της την ει σο δον ᾨδὴ γ' Τους σου ους υ µνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω σα και α φθο νος πη γη θι α σον συγ κρο τη σαν τας πνευ µα τι κον στε ρε ω ω σον καν τη σε πτη ει σο δω Ὁ α χορός σου στε φα νων δο ξης α ξι ω σον 28

29 ᾨδὴ δ' Την α νε ξι χνι α στον θει αν βου λην της εκ της αρ θε ε νου σαρ κω σε ως σου του υ ψι στου ο ρο φη της Αβ βα κουµ κα τα νο ων ε κραυ γα ζε δο ξα τη δυ να µει σου Κυ ρι ε ᾨδὴ ε' Ε ξε στη τα συµ παν τα εν τη σε πτη ει σο δω σου συ γαρ α πει ρο γα µε αρ θε νε εν δον ει σηλ θες εν τω να ω ω του Θε ου ως περ κα θα ρω τα τος να ος πα σι τοις υ µνου σι σε την ει ρη νην βρα βευ ου σα 29

30 ᾨδὴ στ' Την θει αν ταυ την και παν τι µον τε λουν τες ε ορ την οι θε ο φρονες της Θε ο µη το ρος δευ τε τας χει ρας κρο τη σω µεν τον εξ αυ της τε χθεν τα Θε ον δο ξα ζον τες ᾨδὴ ζ' Ουκ ε λα α τρευ σαν τη κτι σει οι θε ο φρο νες πα ρα τον κτι σαν τα αλ λα πυ ρος α πει λην αν δρει ως πα τη σαν τες χαι ρον τες ε ψαλ λον υ περ υ υ µνη η τε ο των α τε ρων Κυ ρι ος και Θε ος ευ λο γη τος ει 30

31 ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν τον Κυ ρι ον αι αι δας ευ α γεις εν τη κα µι νω ο το ο κος της Θε ο το κου δι ε σω σα το το τε µεν τυ που µε νος νυν δε εν ερ γου µε νος την οι κου µε νην α πα σαν α γει ρει ψαλ λου ου σαν τον Κυ ρι ον υ µνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω ω να α α α ας 31

32 Τιµιωτέρα Ἦχος Στίχος α Β ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη ρι µου Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 32

33 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 33

34 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και 34

35 εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 35

36 Β κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Β Λο γον τε κου σαν την 36 ον τως Θε ο το κον

37 σε µε γα λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Ὠδή Θ' Α πας γη γε νης σκιρ τα τω τω πνευ µα τι λα µπα δου χου µε νος πα νη γυ ρι ζε τω ω δε α υ λων νο ω ων φυ σις γε ραι ρου σα τα ι ε ρα ει σο δι α της Θε ο µη το ο ρος και βο α α α α τω Χαι ροις παµ µα κα α ρι στε Θε ο το κε Α γνη α ει παρ θε νε ε ε ε ε 37

38 Ἐξαποστειλάριον Ἦχος γ' Ἐν πνεύματι τῷ Ἱερῷ. ρόμον ὡραίων σου ποδῶν, Φίλιππε ἀναστρέψας, πορείαν τὴν οὐράνιον, ἀνελήλυθας χαίρων, καὶ τῇ Τριάδι παρεστώς, ἐν ατρὶ τεθέασαι, Υἱὸν καὶ νεῦμα τὸ θεῖον διὰ τοῦτό σου πόθῳ, τὴν πανίερον καὶ θείαν, ἑορτάζομεν μνήμην. Ἕτερον, Ἦχος γ'. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. νεύματος θείου ἀκτῖνα, θεσπέσιε δεδεγμένος, καὶ κόσμον καταφωτίσας, τῷ φθόγγῳ τῶν σῶν ῥημάτων, ὑπὲρ ἡμῶν νῦν δυσώπει, τὸν Κύριον τοῦ σωθῆναι. Ἦχος γ' Θεοτοκίον. Ὑπεραγία αρθένε, δέησιν νῦν τῷ Υἱῷ σου, ὑπὲρ ἡμῶν σὺν Φιλίππῳ, τῷ θείῳ καὶ θεηγόρῳ, προσφέρουσα ἐκ παντοίων, κακῶν περίσῳζε πάντας. 38

39 Εἰς τοὺς Αἴνους. Ἦχος α α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι ι ι ι στοις Σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι δυ 39

40 να α α µεις α αυ του ου Σοι πρε ε πει υ υ µνοςτω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Στιχηρὰ ροσόµοια Εἰς τοὺς Αἴνους, ἱστῶµεν Στίχους δ' καὶ ψάλλοµεν Στιχηρὰ προσόµοια τρία, δευτεροῦντες τὸ πρῶτον. Ἦχος α Τῶν οὐρανίων ταγµάτων Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Τῶν οὐρανίων σου φθόγγων τὰ ἀπηχήματα, ἐπὶ τῆς γῆς παμμάκαρ, διεχύθη καὶ ταύτην, ἐπλήρωσε δογμάτων, δι' ὧν τὸν Υἱόν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ νεύματι, θεολογοῦντες Ἀπόστολε μυστικῶς, ὁμοούσιον δοξάζομεν. 40

41 Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Τῶν οὐρανίων σου φθόγγων τὰ ἀπηχήματα, ἐπὶ τῆς γῆς παμμάκαρ, διεχύθη καὶ ταύτην, ἐπλήρωσε δογμάτων, δι' ὧν τὸν Υἱόν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ νεύματι, θεολογοῦντες Ἀπόστολε μυστικῶς, ὁμοούσιον δοξάζομεν. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαις και ορ γα α νω Ὡς ἑωσφόρον σε πάντες τῶν Ἀποστόλων Χριστοῦ, καὶ φαεινὸν λαμπτῆρα, τῆς σεπτῆς Ἐκκλησίας, Φίλιππε τρισμάκαρ, ἔχοντες νῦν, τὰς ψυχὰς φωτιζόμεθα, καὶ ἐκ κινδύνων λυτρούμεθα δυσχερῶν, ταῖς πρεσβείαις σου 41

42 πανεύφημε. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον ιὰ σταυροῦ τὸν ἀγῶνα τὸν τῆς ἀθλήσεως, διηνεκῶς τῆς νίκης, ἀνεδήσω στεφάνους, Φίλιππε ἀξίως, μεθ' ὧν εἰσελθών, εἰς τὰ ἄνω βασίλεια, συμπαρεδρεύεις Ἀπόστολε τῷ Χριστῷ, καὶ πρεσβεύεις τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς. 42

43 Εἰς τούς Αἲνους όξα Ἦχος ι Nε ο ο ο ξα α α α τρι ι ι και Υι ω και α γι ι ω νε ε ευ µα 4 τι Φι α α α λαι των α ρω µα α τω ω ων εν κο ο σµω αι σι α γο ναι αις σου σο ο φε ω φθησαν Α πο ο ο στο λε Φι ι ι λι ι ι ιπ πε πε ρι κιρ νω σαι τοις πι στοις πο ο ο µα το ζω ο ο ποι ον πρα ξιν γαρ εις θε ω ρι ας ε πι βα σι ι ιν ε σχη η κως Χρι στου ου ου ου ο πα α 43

44 δος και προ ση γο ρο ο ος ε χρη µα α α τι ι ι ι σας την στει ραν και α τε κνον ε θνω ων Ε ε εκ κλη η σι ι ι αν ευ τε κνω θει σαν εν αυ τω κα τα ποι οι κι λα ας δι δα α χαι αι αι αις η ην και νυν δυ σω ω ω ω πει λυ τρω θη η η η η ναι δει νω ων και α α να αγ κων δυ υ να α σαι αι αι γαρ εν θε ε ω πολ λα α ε εγ γι ι ι ζω ων α αυ τω Β Και νυ υ υ υν και Β α α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην 44

45 Την πα σαν ε ελ πι δα µου εις σε α να α τι θη µι η τερ του Θε ου φυ λα ξον µε υ πο τη ην σκε πην σου 45

46 Ἦχος δεύτερος, Ἐπιλογές Ἦχος ι Nε ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως ο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη νη εν αν θρω ποις ευ δο κι ι ι α Υ µνου µεν σε ευ λο ο γου µεν σε ε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο ο γου µε εν σε ευ χα ρι στου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου ου δο ο ο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα α τω ωρ Κυ ρι ε 46

47 Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α α γι ον νε ε ευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι αι ρων την α µαρ τι ι αντου κο ο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του ου κο ο ο σµου ρο σδε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει ει µο νος Α γι ος συ 47

48 ει ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε ου ατρος Α µην Καθ ε κα α στην η µε ραν ευ λο ο γη σω σε ε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω νατου αι ω ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει ει ει Κυ ρι ε ε ο Θε ος των α τε ρων η µων και αι νε τον 48

49 και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους αι ω ω νας Α µην ε\\ νοι το ο Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα α α σου (γ ) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α Ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ο ον σοι 49

50 Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον µε ε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ει ο Θε ο ο ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι ι σου ο ψο ο µε θα φω ω ω ως α ρα τει νον το ε λε ο ος σου τοις γι νω σκου σι ι ι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ο ος 50

51 Ι σχυ ρος Α γι ος Α α θα να τος ε λε η σον η µα α α ας ίς ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Α γι ος Α α θα να τος ε λε η Ἀσματικόν σον η µα α α ας Ἀσµατικόν Α α α α α α α α α γι ο ος ο ο Θε ε ο ο ο ο ο ο ος 51

52 Α α α α α α α α α γι ο ος Ι ι σχυ υ ρο ο ο ο ο ο ος Α γι ο ος α α α θα να α α τος Ε λε ε η η σο ον η η µα α α α α α α α ας Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου. Ἦχος α Α πο στο λε α γι ε Φι λιπ πε πρε σβευ ε τω ε λε η µο νι Θε ω ι να πται σµα των α φε σιν πα ρα σχηταις ψυ χαις η µω ω ω ω ω ω ων 52

53 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 53

54 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 54

55 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Α µη η ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 55

56 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 56

57 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Στίχ. α. µη η ην Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. β. α κα ρι ος ου ο Θε ος 57

58 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος 58

59 ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. δ. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 59

60 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α 60 ας

61 Α µην Ἀντίφωνον. Ἦχος α Στίχ. Οι ου ρα νοι δι η γουν ται δο ξαν Θε ου ποι η σιν δε χει ρων αυ του α ναγ γελ λει το στε ρε ω µα Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου. Ἦχος α Α πο στο λε α γι ε Φι λιπ πε πρε σβευ ε τω ε λε η µο νι Θε ω ι να πται σµα των α φε σιν πα ρα σχηταις ψυ χαις η µω ω ω ω ω ω ων 61

62 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Σω Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου. Ἦχος α Α πο στο λε α γι ε Φι λιπ πε πρε σβευ ε τω ε λε η µο νι Θε ω ι να πται σµα των α φε σιν πα ρα σχηταις ψυ χαι αις η µων 62

63 Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱεράρχου Ἦχος α Oρ θο δο ξι ας ο φω στηρ Εκ κλη σι ας το στη ριγ µα και δι ι δα σκα α λε των µο να στων η καλ λο νη των θε ο λο γων υ περ µα χος α προ ο σµα χη η τος ρη γο ρι ε θαυ µα τουρ γε Θεσ σα λο νι κης το καυ χη µα κη ρυξ τη ης χα ρι ι τος ι κε τευ ε δι α παν τος σω θη ναι τας ψυ υ χας η η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ 63

64 Κοντάκιον Ἦχος ι Β Ο κα θα ρω ω τα α τος να Β ος του Σω τη ρος η πο λυ τι ι µη η τος πα στας και αρ θε νος το ι ε ρον θη σαυ ρι σµα της δο ξης του Θε ου ση µε ρον ει σα γε ται εν τω οι κω Κυ ρι ου την Β χα ριν συ νει σα γου σα την εν νευ µα τι θει ει ω ην α νυ µνου σιν Αγ γε λοι Β Θε ου αυ ρα α νι τη υ πα αρ χει σκη νη ο ο ος ε που 64

65 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ροκείμενον. Ἦχος α ένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς. Στίχ. Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι ἐν Κυρίῳ. ρὸς Κορινθίους Α Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 4:9-16 Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς Ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα, ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ οὐ πολλοὺς πατέρας ἐν γὰρ Χριστῷ Ιησοῦ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. αρακαλῶ οὖν 65

66 ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε. Ἀλληλούϊα. Ἦχος α Ὁ Θεὸς ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί καὶ ὑποτάξας λαοὺς ὑπ ἐμέ. Στίχ. εγαλύνων τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ. 66

67 ΣΕ ΑΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ Ἦχος η Εις πα α α α σα αν τη ην γη η η η η η η η η ην ε ε ξη η ηλ θεν ο φθο ο ο ο ογ γος α α αυ του και εις τα πε ρα α α τα της οι οι οι οι κου ου µε ε ε νης τα ρη η µα α α τα α α αυ του Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι 1 α 67

68 Κοινωνικόν Εἰς Ἀπόστολον. Ἦχος Ἔκτασις. η Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις πα α α α α α α α α α α α α α α α α α α σα α α α α αν τη η η πα σαν τη ην γη η η η η η ην ε ξη η ηλ θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε εν ο φθο ο ο ο ο ο ογ γο ος αυ του ου ου ου ου ου ου ου και εις τα πε ρα α τα της 68

69 οι κου µε ε ε ε ε ε νη ης τα α α α α ρη η η η η η η η η η η η η η η η η τα ρη η µα α α α τα α α α α α α τα α ρη µα τα α αυ του ου ου ου ου ου ου ου Αλ λη λου ου ι α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α 69

70 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 70