Λες, δεν διαφέρεις. Δεν είναι ομαδική παράκρουση, ο πόνος. Σκυμμένοι άνθρωποι, στα στασίδια.

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Λες, δεν διαφέρεις. Δεν είναι ομαδική παράκρουση, ο πόνος. Σκυμμένοι άνθρωποι, στα στασίδια."

Transcript

1 1

2 2

3 3

4 Η ζωή είναι μια νύφη, Ντυμένη, στα λευκά. Αν μπορεί να στρέψει προς τα πίσω, Θυμούμενη, τα γέλια, μικρή, Στο τραπέζι. Είναι οι αγώνες των φυλών, για δικαιώματα. Σ εκείνες τις παλιές φωτογραφίες που σπάνια θυμόμαστε, μα αγαπούμε. Είναι τα μαθήματα μουσικής, Και πόσο έχουν αλλάξει οι μελωδίες, όσο μεγαλώνουμε. Τα ρούχα. Η επίπλωση. Τα μάτια. Το ποιόν της χαράς στα μάτια. Είναι το βλέμμα του αθώου παιδιού, Ενόσω εξασκεί το μάθημα της άμυνας. Του είπαν, σκλήρυναν οι καρδιές, Χάθηκαν τα αισθήματα. Δεν νοείται, πλέον, σωστή παιδεία. Ότι πέτυχα, Το έκανα κατορθωτό, με αγώνες. Έστω κι αν πλήγωσα, όσους, Θεωρούσαν πως έπρεπε, κι η δική μου ζωή, Να κοντεύει στο τέλος. Προετοιμάζεται, με τις προσεκτικές κινήσεις των χεριών του χειρούργου, κάτω από τη βρύση, πριν την κρίσιμη επέμβαση βρίσκεται στα χέρια, όσων σκάβουν ακόμα, για έναν κουβά φρέσκο νερό. Η ζωή βρίσκεται μες την καρδιά μας. Σε ότι αγαπήσαμε, ή προσέχουμε ήδη. Σε ότι υποπέσαμε από λάθος. Την συναντάς στο κουρασμένο ύφος, Σε νυσταγμό. Με έκπληξη. Απορώντας. Επιβιώνει στην ανησυχία. Στιγμές, όπου γαληνεύουμε. Πιάνουμε ένα χώρο, κι αυτόματα Όλο τον κόσμο αγαπούμε. Δικαίωμα διαβίωσης, με άνεση, παραχωρούμε. Σε ότι πιστεύεις ή παλεύεις να διακρίνεις τον στόχο του. αντικειμενικά. Όπως όταν ωφελείσαι, με φυσικότητα, Σε περίπατο. Από τις ακτίνες του ήλιου. Σκέψεις στριφογυρίζουν. Πιθανά προβλήματα. Με κοινωνικό αντίκτυπο. Λες, δεν διαφέρεις. Δεν είναι ομαδική παράκρουση, ο πόνος. Σκυμμένοι άνθρωποι, στα στασίδια. Το μωρό να ζήσει. Αξίζει περισσότερα. Δεν με κατάλαβες, ενώ μιλούσα. Πιθανόν για πόλεμο. Αναπηρίες. Προβλήματα προσαρμογής. Σε απορρόφησε η μυρουδιά του φαγητού. Άραγε, ρώτησες να μάθεις Για άδεις κοιλιές, Πρησμένες, Ψυχών νέων μα και γηραιότερων. Είστε ερωτευμένοι, Ο κόσμος όλος, ξεχνιέται γύρω σας. Εξαντλείται Απορείς, προς τι, περαιτέρω εξερευνήσεις. Πάρε μαζί μου ένα σφυρί, λίγα καρφιά. Ακολούθα το σχέδιο. Χτίζω μια ζωή. Και για σένα. Μακάρι να είχαμε στην κατοχή μας, Προηγούμενα ανθρώπινα επιτεύγματα. Είναι ο πολιτισμός, σε λίγο χαμένος. 4

5 Δυστυχώς, Αδυνατώ να συζητήσω μαζί τους. Χαμογελώ. Κάποιος με αποδέχτηκε όπως είμαι. Ζωή κρύβεται μες τον πόνο. Ο πονοκέφαλος της, φορές, αβάσταχτος. Μα ζούμε, έτσι δεν είναι; Κράτησε μου το χέρι. Πες: δεν είσαι μόνος. Κάπου εκεί, πίσω από τα κάγκελα. Παρατηρώ, χίλιους ανθρώπους, Να ζωγραφίζουν την φυλακή. Τα συναισθήματα όμως; Παύει ο διάλογος. Τα χαρτί δεν μαλακώνει. Μακάρι να ξέρατε πως είναι Να ξυπνάς, χωρίζοντας την χώρα σου Μια πράσινη, ουδέτερη γραμμή-ζώνη. Υπό κατοχή, ένα κομμάτι. Καρδιά χωρισμένη, ισομερώς. Ζωή είναι το χαμόγελο των παιδιών μας. Η διαδικασία διάπλασης τους. Το πρόσωπο σου στη δουλειά Ορισμένα σημεία, Που θέλεις να διορθώσεις. Η ικανότητα προβολής του είναι μας. Σαν στίχοι ιδιαίτερου τραγουδιού. Ποιήματος με μουσικότητα λόγου. Η φωνή σου διαστέλλεται ολοένα. Άσε με να σε ακούσω. Να σε δω. Μου πάει το κούρεμα; Η σειρά σου. Απέναντι, μερικοί εργάτες, σκονισμένοι, Παλεύουν για το μεροκάματο. Βράδυ, μας περιμένει, λίγη διασκέδαση. Κόσμος πολύς να μας δει. Εισπνοές, εκπνοές. Χνώτα διάφορα. Επιστρέφοντας, ο ύπνος βαρύς. Ξημερώνοντας, ευχαριστείς την φύση. Έξω από το παράθυρο. Θα είμαστε πάντα μαζί; Η αισιοδοξία χτυπά απαλά την εξώπορτα. Βγαίνω στο μπαλκόνι. Όλα γύρω στη θέση τους Το βράδυ, ακούω αρκετά βήματα. Η πόλη μυρίζει αναμμένο σπίρτο. Ο άνεμος, μια κρυώνει. Άνοιξη, παρακολουθώ την θερμοκρασία ν ανεβαίνει. Καλοκαίρι, σχεδιάζω ένα ταξίδι. Μυρωδιές, αναδύονται, σαν μέσα από αραχνοΰφαντο παραπέτασμα. Κοιτώντας πίσω, νοσταλγικά. Μια Ακρόπολη. Υγιή σώματα. Ελεύθερες συνειδήσεις. Οι άνθρωποι είμαστε το σχήμα μας Ελκυστικό προς το αντίθετο φύλο. Χαμόγελο. Η γλώσσα του σώματος. Χρώματα. Αποπνέουσες αισθήσεις. Η λάμψη. Θυμάσαι τα λουλούδια στην φωτογραφία; Βγαίνοντας, χέρι χέρι, από το μετρό. Ο ήλιος μας καλωσόρισε. Μα εγώ σου είπα: πάμε. Να τον δούμε από το δωμάτιο. Είχε αγάπη η φωνή. Λάμψη, η απλότητα. Είπες, θα φροντίσω το ζωντανό. Πόσος μικρός θα ναι ο εγκέφαλος. Μάτια λαμπερά, σε εγρήγορση. 5

6 Βλέπω ένα σχολείο, ψηλά, στο βουνό, Να χτίζεται. Παιδιά, με πρόχειρους πάπυρους, Βαδίζοντας, προφέρουν το μάθημα. Σ επανάληψη. Πόσο καιρό, έχουμε να δούμε. Γιατρό. Σε κάποια πόλη, Διαφημίζει, κάτι, μια γυναίκα, Βαστώντας, τους δύο γυμνούς μαστούς της. Άνθρωποι αναρρώνουν. Νοσοκομεία γεμάτα. Ένας μπαμπάς, παίρνει πόζα. Με τον γιο, μωρό, αγκαλιά. Ένα πουλί, σαν στάσιμο, πετά, Τρέφεται με χυμούς λουλουδιού. Η ζωή είναι υπαρκτή. Όπως και οι φωτογραφίες, Θυμούμενοι, παλαιότερες ηλικίες μας. Άραγε, πότε πάψαμε, να είμαστε παιδιά. Όταν η γκρίνια, ονομάστηκε ωριμότητα. Ικανή, λόγω άγχους, Να σε πνίξει, Καταπίνοντας μοναχά, Ένα κομμάτι, μερίδας φαγητού. Χάσαμε κάτι ακόμα. Το γέλιο. Ανιχνεύουμε μοναχά, Κινήσεις, περιοχών μυών, Στο πρόσωπο. Διαβάζουμε, λέμε, την ψυχή. Δεν θα γίνει ποτέ, ότι εμείς. Κοινωνικά στρώματα. Χρήματα λιγοστά. Γεμάτο πορτοφόλι. Σε στοίβες, κάποιου χρηματοκιβωτίου. Χρώμα του χρήματος. Ηλιοβασίλεμα θωρούν, Μόνο οι Νομάδες. Κατασκηνωτές, σε διακοπές. Ταξιδεύοντας. Επιστρέφοντας ορισμένα ζευγάρια. Σε τροπικές χώρες, θεωρούν απλότητα και ελευθερία, να υποδέχονται οι γυναίκες, εκείνων των τόπων, Τους ξένους, γυμνόστηθες. Δεν είδα κανέναν, όμως, Να ενοχλείται, Λόγω της γύμνιας, κάθε μιας κυβέρνησης Η οποία υπέθαλψε, Πυρηνικά ατυχήματα, Σε αντιδραστήρες, παραγωγής ρεύματος. Θυμάμαι τοπικά- ένα απέραντο νεκροταφείο Από πλέον- παλιοσίδερα, Ραδιενεργά. Ζωές ξεκληρισμένες. Σχέδια αλλαγμένα. Νέα άτομα, πρόωρα θαμμένα. Πόσοι ανησυχήσαμε. Για έναν αόρατο θύτη. Υπαίτιο μελλοντικών δεινών. Τωρινών τότε- Λόγω μόλυνσης της τροφικής αλυσίδας. Πόσοι άραγε ανησύχησαν για τον κύκλο του θανάτου, γύρω από την Γη, Την περίοδο των δοκιμών στην ατμόσφαιρα; Ποιος θυμάται την δολοφονία, Ειρηνιστών, Ηγετών, και μη. Σαν σκηνή θεάτρου μοιάζει η ζωή, που φωτίζεται ολοένα περισσότερο, Πλησιάζοντας τους θερινούς μήνες. Περίοδοι για ύπουλα νομοσχέδια, Χάρη Ευρωπαϊκής προόδου! 6

7 Ορισμένοι υπεύθυνοι, Είναι, σαν ποικιλίες μήλων, που μαυρίζουν αρκετά γρήγορα, Αφού τα έκοψες στη μέση. Σαν μαραμένα, θαρρώ, πολύχρωμα άλλοτε, σφεντάμια. Ξεφυσώ. Η Άνοιξη πιστεύει, μέσα μου, Πως διακοπές, διανύει. Μείγμα μοναστηριού, Και υποδομής, εκπληκτικών! Ανέσεων. ΝΥΧΤΑ Η νύχτα κρύβει άλλου είδους πανουργίες. Ανώνυμες. Αινιγματικές. Τυλιγμένες με ένα πέπλο Τηλεοπτικού θρίλερ. Μοναστηριακού. Προϊόν διαθεσιμότητας, ευυπόληπτων πολιτών. Δικαστικών. Ενόσω, κακοποιό, με αφορμή, στοιχείο, Περιδιαβαίνει από σοκάκι, σε στενό, Πυλωτή ή αυλή, ελεύθερη δίχως κλειδαριά. Μόνο, ορισμένες υποτυπώδεις, Δικλείδες ασφαλείας, Παρουσίας αστυνομικών, Που ακόμα κι εκείνοι, Αδυνατούν να συνεισφέρουν. Μια χτυπημένη, στο μάτι, γιαγιά, παρακαλεί για συγνώμη. Πόνος που δεν γιατρεύεται. Άρρωστη πολιτεία. Κράτος ζαλισμένο. Παραδομένο. Κάθε βράδυ, Φασόλια μουλιάζουν σε νερό. Ο νέος φόρος μας στράγγιξε. Επιλέγω αυστηρά, φως και δωμάτιο. Η βρύση στάζει. Που λεφτά για υδραυλικό. Η τηλεόραση μουρμουρίζει, Υπνωτικά σχόλια. Δεν βγαίνω, ούτε στο μπαλκόνι. Ακούω μηχανή, βιαστικά βήματα. Ένα ραδιοφωνάκι, κρατά πλέον- συντροφιά. Στα σκοτεινά, Νεαρά παιδιά, Μαθαίνουν τον έρωτα. Ραγίζουν με κάθε απόρριψη, Συνάμα με διαφορετικές, για εκείνα, απόψεις. Γονιών καταδικασμένων σε γκρίνια. Όχι κορεσμένοι. Όχι λειτουργικοί. Παραπονιούνται γιατί μεγάλωσαν. Χωρίζουν. Αφήνουν δυστυχισμένα παιδιά. Ραγισμένα. Εσαεί Ναυαγισμένα. Μεγαλώνοντας, τσακίζουν τα νεύρα, κοντινών τους, Νέων ανθρώπων. Δίχως υπεκφυγές. Τύψεις. Ή συγνώμη. 7

8 Γουρούνα, σε σώμα ανθρώπου. Ευτυχώς, συναντάς εξαιρέσεις Η νύχτα λερώνει χωρίς παύση, Οποιαδήποτε, ήδη, υπάρχουσα, βρωμιά. Λάσπη, με μικρόβια μύρια. Όχι άοσμη. Αληθινή. Νύχτα γέρνω να κοιμηθώ. Ήρεμος. Μ ένα φόβο, αν θ αντέξει άλλη μια φορά, Άλλον έναν παρόμοιο σεισμό. Απορούμε, Πως μεγαλώνουν λιτά, ορισμένοι λαοί. Δωμάτια με ελάχιστα αγαθά. Θυμάμαι, ένα υπόγειο σύμπλεγμα δωματίων. Δροσερά, καλοκαίρι. Ζεστά, τον χειμώνα. Ας είναι ικανή, η χρωματική παλέτα, Να δροσίσει αληθοφανώς, Μάτια και ψυχή. Δικά μου. Κάτοικο πολύβουης πόλης. Δίχως χειροπιαστή, κοντινή, ηρεμία. Μοιάζουν, ορισμένα πρόσωπα, Ιερός τόπος. Πέτρα ζωγραφισμένη. Αισθήματα διαχέονται στην καρδιά μου. Γεύομαι μια ζωή διαφορετική. Θέλω να γίνω ο παραδοσιακός χορός Ινδιάνικου αίματος. Πόσο πιστά αποδίδεται. Ευτυχώς, ορισμένοι λαοί, Σέβονται παραδόσεις. Είναι σας δερματόδετος, παλαιός τόμος. Ιστορία καταγραμμένη. Όγκος πλοίου, ενόσω εισέρχεται σε λιμάνι Με χαμηλά σπίτια. Αναμνήσεις και αναμνήσεις. Νύχτα και ραδιόφωνο. Μιλιά και ζεστασιά. Μουσική, άλλοτε ρόδινη, σαν καρδιοχτύπι, -κατά τα μέτρα μας. Άλλοτε σαν άχρηστος συναγερμός. ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ Καλημέρα ζωή. Καλημέρα. Κλαδιά που γέρνουν, Καταπράσινα. Φλογίτσες ήλιου, ανάμεσα στα σύννεφα Μάτια παιδιών, Θυμούνται προηγούμενα σύνορα. Τόποι, Που δεν τους ανήκουν. Τα ζώα, όμως, δεν εννοούν διαφορά Πρωί πρωί, οι λαϊκές εξοπλίζονται. Αναμένοντας αγοραστές. Καροτσάκια σε παράταξη. Άδεια. Επιστρέφουν από νωρίς. Μαζί με τους ναυτικούς, στα πόστα τους. Ξημερώνει. Ο Αγέρας μου χτυπά, πρόσωπο, σώμα. Παλεύω να ξυπνήσω. Η κουκέτα, φυλάσσει, όποια πράγματα. Δικά μου. Σε περίοδο ύπνου, Μικρή παρέα, φύλων απ τα δύο φύλα- Εισερχόταν, μόλις, στο δωμάτιο. 8

9 Με τα καλά τους ρούχα της εξόδου. Πως ήξεραν, ότι θα ταξιδέψω; Δεν νομίζω να καπνίζουν. Τα ναρκωτικά δεν αγγίζουν Τ όμορφο καλούπι τους, Τ ανθρώπινο. Υγιείς. Χαρούμενοι. Ζωντανοί. Πίσω στην πόλη, Σώματα, Παλεύουν, προς απεξάρτηση. Ναρκωτικά. Δεκαετίες κατεστραμμένες. Αστυνομική βία. Ζούληγμα αξιοπρέπειας. «Εμείς αγαπάμε τον άνθρωπο, περισσότερο από εσάς. Η αγάπη είναι ελπίδα. Δεν ξοφλήσαμε. Όχι ακόμη. Ο πόνος αβάσταχτος. Ψυχιατρεία, ως πρώτο μέτρο. Ιστορίες μοναδικές. Αληθινές Ψυχή, σαν νησάκι στο ποτάμι, Μ ένα μοναδικό σπίτι, κι ένα δέντρο. Πλοία περνούν, γύρω μας. Άτομα, με πονεμένη πιστωτική. Βαριά εργαζόμενοι. Ανίδεες νοικοκυρές. Μισούμενοι ο ένας τον άλλο. Νεύρα, όχι σε καταστολή. Τους κοιτώ, όλους αυτούς, Εγώ, που μου λέτε, πως μισώ όλους εσάς, Επειδή δεν με περιθάλπετε. Ή επειδή, επιμένετε, Πως δεν νοιάζομαι για μένα. Σεις πρώτοι, Απιστήσατε σ εμένα. Μακάρι να βιώνατε τα διαλυμένα μου μέλη». Παρατηρώ το λαμπύρισμα του ήλιου, Στη θάλασσα. Πόσες φορές, αναρωτιέμαι, Κάποιος, Τα καταφέρνει μόνος του. Δες τον ήλιο. Πως με διαπερνά. Σαν σε όραμα. Όπου το κεφάλι, μένει μόνον, ορατό. Κέντρο διοίκησης κάθε απόφασης Τσιμπώ ένα τόστ. Φορτώνοντας λίπος, Εκεί που δεν θέλω. Δεν χρειάζεται. Ας το έδινα στα σκελετωμένα παιδιά. Μήπως εξισορροπηθεί η διαθεσιμότητα Οι φίλοι μου είναι εδώ. Δεν έχουν χρεία από συμβουλές τρίτων. Δεν τους αξίζουν, ξένοι καλοθελητές. Αντέχουν στην δοκιμασία του μαζί, Η οποία αποτελεί τον εγκυρότερο σύμβουλο. Η ζωή, φίλοι μου, είναι η δική μας σπορά. Εξακολουθούμε να υπάρχουμε. Άρα, κάτι θερίσαμε. Αξιόλογο. Άσε τους να μιλούν για οφθαλμαπάτες. Η κριτική τους, Μήλο που σάπιζε. Παντογνώστες. Άσε τους στην προσωπική τους κακομοιριά. Τέλειοι όπως είναι, Δεν βλέπουν, πέρα από την μύτη τους Οι φίλοι μου είναι διαθέσιμοι. Φιλικοί. Εγκάρδιοι. Αληθινοί. 9

10 Στέκομαι πλάι. Χαμογελώ. Που πάτε τελικά; Όλοι έχουν χρεία, να φεύγουν. Φίλοι μου. Πόσες στιγμές ακόμη, θα μας κατηγορούν, Πως δεν νοιαζόμαστε για εμάς; Πάνω μας, στρεβλά, στηρίζουν το ψωμί τους. Μα εμείς, μαγειρεύουμε. Διασφαλίζουμε όποιο νοικοκυριό. Όποια όνειρα. Θέλω. Πρέπει, Δικά μας. Φωτεινά. Σαν λάμψη ηλιόλουστης ημέρας, Ενώ γύρω μας, η γκρίνια, πληθαίνει τραγικά. Σαν ματωμένο, διαρκώς, ηλιοβασίλεμα. Μείς, δεν αγιοποιούμε κανέναν Πάπα. Δεν εξυψώνουμε, κανένα κληρικό. Η ζωή μας, ιερό δώρο όπως είναι, Κάποτε, καταλήγει Στην ολοκλήρωση. Λειψά, πες, Όμως, με αγάπη. Ενώ γύρω μας, Ο πόλεμος, Προκαλεί τους ανθρώπους, να δακρύζουν. Άνθρωποι ταπεινοί -από φυσικού τους- Αγκαλιάζονται. Μέλη φιλίας, Νέας, σύντομης, Ή στηριγμένης στο χρόνο. Πρέπει να ευχαριστούμε Για την ειρήνη. Δίχως σωματικό, δεκαετιών, πόνο. Για το ότι είμαστε άνθρωποι. ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΛΜΠΟΥΜ Οι γονείς των δικών μου φίλων, δεν φοβήθηκαν να δείξουν αγάπη στα τέκνα τους. Μια γροθιά είναι. Στηρίζουν κάθε αδύναμο. Χρεώθηκαν, για την σύνταξη της αγάπης. Επειδή επιτέλους, Τους αξίζει κάποια ησυχία. Επιπλέον ευτυχία. Χαμογελούν, Θυμούμενοι, κάθε μικρή, Σχολική ή συγγενική συγκέντρωση. Μάτια κουρασμένα. Πλέον, γαληνεμένα. Μια φίλη, παλιά, Μου έδειξε, όποια οικογενειακά άλμπουμ. Πόσο θαύμασα. Πόσο το ήθελα και εγώ. Ν ανήκω σε παρόμοια ευτυχία. Βρήκα χαρά στον ήλιο. Στη μουσική των φιλικών ματιών. Προς εξάσκηση μνήμης. Σταθερότητας. 1

11 Χάρηκα μ ένα ζευγάρι κινέζων, απέναντι. Αγκαλιασμένοι. Νέοι. Γεροί. Εκείνη την στιγμή, Ένα αναπηρικό καροτσάκι, Συνοδευόταν. Τι να σκέπτεται. Ποιες λάμψεις τον διαπερνούν; Γέλια τρανταχτά, Αλλοτινές στιγμές, Ενόσω τελικά, έκαψαν το φαΐ. Κι εγώ, φώναξα στην παρέα. Όλοι μαζί, γίναμε μια γροθιά Η ζωή είναι χαρά. Φωτογραφίες, διαβαίνοντας ένα στενό. Χαιρετάς τον ιδιοκτήτη. Απαντά. Κερνά ένα γλυκό συνήθως οι Κρητικοί. Σουβενίρ δωρεάν, σε όμορφες κοπέλες. Γενναιόδωρη φίλοι Διαβάζω ένα βιβλίο. Γιατί οι γυναίκες, δακρύζουν ευκολότερα. Αντέχουν στον έρωτα; Ποιανού η θέση, άραγε, υπερέχει. Η ζωή είναι ένα θαύμα. Κάθε ηλικιακή περίοδος, πανέμορφη. Δροσερό τσάι, με λεμόνι -πικρίζει για ποικιλία. Πρέπει να προσέχω. Εμένα. Εσένα. Ένα σύννεφο μας σκεπάζει. Άλλαξε η φωτεινότητα, εσωτερικά. Τι λες, να ζωγραφίσουμε ξανά, στις πεδιάδες. Σπίτια με κήπο. Πράσινο τοπίο. Χρώμα σε κάθε εκδήλωση. Μουσική φυσικά. Φαντασία. Όπως η φύση. Σηκώνομαι. Πάμε να δούμε, ένα σμήνος γλάρων. Πού πηγαίνει αυτό το πλοίο; Ρωτά, μια φίλη. Ίσως στην Αυστραλία, απαντώ. Θα θυσίαζα τα πάντα, παλαιότερα, για Μια παράλληλη τελικά- για εκείνη, σχέση. Θέλω να πεθάνω σε βαθιά γεράματα. Πως σου ήρθε αυτό; Θα μ αγαπά η γυναίκα μου, σε δέκα χρόνια. Θα με φιλά; Μεγάλοι, με ενήλικο παιδί. Μου λένε, δεν μ αρέσει η αγάπη όχι με όρους. Με χρονοδιαγράμματα. Σκέψου, όσους υποκρίνονται στον γάμο. Σα σκόνη, μετά από έκρηξη, στάσιμη! Φωτογραφικό στιγμιότυπο. Φαντάζεσαι έναν κόσμο μες την σκόνη; Δεν περίμενα τέτοια έκταση. Παράλληλες σχέσεις. Ψέματα. Μεγάλωμα, σε γάμο, παιδιών, άλλου. Πλήρης ελευθερία. Πληγώνει. Εσύ το είπες αυτό; Εγώ. Τι ακούς; Μια παλιά κασέτα. Των φοιτητικών μου ετών. Αλήθεια τι πέρασες, Που δεν είσαι ικανή να μου εμπιστευτείς; Μήπως τον φόβο του αιώνιου στίγματος. Λείπει η πίστη της αγάπης. Σε ποιο συρτάρι της αξιοπρέπειας, φυλάσσεται. Αχανής έκταση όπως είναι. Ισάξιο δημιούργημα της φύσης. Όσο και να ψάξω, άραγε, τι θα βρω. Πόσα πλήθη χωρούν. Αποκομμένα. Όπως το μωρό από το μητρικό γάλα. Όπου θέλουμε ν ανήκουμε. Μισή ζωή, χαμένη. 1

12 Ο άνθρωπος πρέπει να προσέχει τι λέει σε άλλους. Ορισμένοι, αντιμετωπίζονται όχι με γνωστούς όρους. Και ο έρωτας; Κανείς, μην τολμήσει να τον απαγορεύσει. Ο έρωτας είναι ζωή. Φωτίζει το καλυμμένο δωμάτιο. Γιατί μου λες να τον αποφεύγω; Δεν μπορείς να εξηγήσεις, εκείνη την στιγμή, Εγώ, πως αισθάνομαι. Παρομοίως με το ποδήλατο. Τα πρωινά, ξημερώνοντας. Το μυαλό του άλλου, πώς, εξηγείς; Όταν συζητούν κρυφά, δύο παρανυφάκια. Πως πλησιάζει ο παπάς, συνομιλώντας, μια γιαγιά. Δέξου ή απέρριψε κάτι. Μα μην απορείς για την ύπαρξη του. Όπως ίδιος, πως φορούν τσαντόρ, Οι αστυνομικίνες, στο Ιράν. Ή για διαφορές σε συνήθειες, λόγω θρησκεύματος. Προσωπικά, Δεν δέχομαι, όποιες γυναίκες κληρικούς. Όμως, υφίστανται. Για κάποιο λόγο. Όπως τα φερσίματα, ανά ηλικία. Για κάποιο λόγο, Άνθρωποι, νομίμως, θανατώνουν, ανθρώπους. Με ένεση. Σε καρέκλα, προς ηλεκτροπληξία. Στον πόλεμο, εκείνοι πιστεύουν, μόνο στο όπλο τους. Οι μόνοι νόμιμοι δολοφόνοι. Δες τον ήλιο, δείχνει ένας φίλος. Σάμπως να βγαίνει από την Μακεδονία; Ποια από τις δύο; Επιστρέφω την ερώτηση. Προδοσία και ψεύτικες χειρονομίες, Καλής θέλησης. Φτάνουμε. Θα πατήσουμε ξανά, γη. Ανθρώπων εργαζομένων. Με τσάντες στα χέρια. Ονειροπόλους θα δω; Πιστεύεις, η ακρίβεια, Αφήνει χώρο για ονειροπόληση; Συναντούμε, Όσα πλησίασε, κάθε νέο παιδί, Εξερευνώντας αισθήσεις. Σοκάκια. Όσα δέχτηκε ως δώρο. Απόλαυσε κάτι νέο. Έμαθε να μην είναι μόνο -Μεγαλώνοντας, γιατί αποφεύγει; Προσέχει κάθε πρόσωπο. Ένα χέρι, μου ακουμπά τον ώμο. Πως αισθάνεσαι; Γιατί στην πόλη δεν εκτιμούμε, όλοι, την φύση; Εδώ, σε κάθε εκδρομή, Κάθε ζωντανό ειδικά- πλάσμα, Τονίζεται. Οι φωτογραφίες αρκούν; Μάθε μου πώς να μην βαριέμαι. Ποιος είπε, κοίταξε με. Γίνε μια παράλληλη ψυχή. Νιώσε την άμμο στα πόδια. Το περίμενες, τόση ζέστη, Απρίλιο μήνα. Πόσο γρήγορα, τα κουρασμένη μέλη, Αναζητούν μια νότα ξεκούρασης. Νέες αισθήσεις προσφέρει η φύση. Προς αναζωογόνηση. Η φύση σε καλεί. Ακόμη δεν το πήρες χαμπάρι. Μην κλείνεσαι μέσα. Η φύση απαιτεί ικανοποίηση. Παρομοίως η Πατρίδα. Αλήθεια, ρωτάς, Αν με καλούσαν στα Σκόπια, 1

13 Θα πήγαινα; Όχι. Αν μάθαινες πως εδώ, πλάι μας, Περπατούσαν, Σκοπιανοί; Θα απομακρυνόμουν. Μα ας μη μιλάμε για ανούσιες χώρες. Θαύμασε τη φύση. Τη θάλασσα. Σου λείπει; Ναι. Το αίμα, νερό δεν γίνεται. Είναι δυστυχισμένη; Πιθανόν. Θα ειδωθείτε; Μη ζητάς από τον καιρό, Να χαριστεί σε κανένα. Πότε, οι άνθρωποι Θα καταλάβουν, πως είναι ίδιοι. Όταν μείνουν μόνοι. ΜΕΣΗΜΕΡΙ Τα τοπία, δεν σου ανήκουν. Μόνο η ζωή σου. Ορισμένες φωτογραφίες. Χρώματα αγαπημένα. Μια αίσθηση ασφάλειας. Μικρές παρασπονδίες. Κόποι. Ιδρώτας. Βλέμματα, ενόσω επικοινωνούν. Δέξου κάθε διαθέσιμη αισιόδοξη πλευρά Που βρίσκονται οι άλλοι; Αναπαύονται. ΗΡΕΜΙΑ Πως σου φάνηκε το ντους; Καταπληκτικό. Λες και επέστρεφα από μπάνιο. Την δροσιά των μικρών παιδιών Να χεις. Δεν ξέρω, αν, μακροχρόνια, θα εξοικειωνόμουν μαζί τους. Είναι απρόβλεπτος οργανισμός. Όπως οι σκύλοι. Δικαιολογημένα λοιπόν, δεν έχω. Ήρεμος, τάχα, κανείς., Είναι, Όταν δεν τον απασχολούν οι γείτονες -αν ζουν, ή αργοπεθαίνουν. Αν επιβιώνουν, ακόμη. Σκληρά επαγγέλματα, που όμως δεν μας αφορά, ο κόπος τους. Σκληρότητα στην φύση, λόγω σαρκοφάγων, που όμως εμείς δεν μιμούμαστε. Ήρεμο, χορτασμένο διογκωμένο- στομάχι. Συχνά ντοπαρισμένος οργανισμός. 1

14 Καφέδες, τσιγάρα Σου προκαλεί εντύπωση, Το ήρεμο πρόσωπο μου; Ναι, αγαπημένη. Ανατριχιάζω. Ξεφύλλισε με, Όπως θα μ έβλεπες, Στιγμές, που δεν συναντιόμαστε. Χαμένοι ο καθένας, Από υποχρέωση σε υποχρέωση. Σε φαντάζομαι σ έναν κήπο, Σε διακρίνω, ανάμεσα από κλαδιά, Φύλλα. Λουλούδια. Σαν σε όραμα. Δες με. Όπως η πραγματικότητα Χαράζει κάθε ανθρώπινο πλάσμα. Θυμήσου τι αξίζω. Αν επιστρέφει κανείς, στα κενά του, Πασπαλίζοντας τα με αναμνήσεις, Προηγούμενων δεκαετιών. Μια καντάδα, κάτω απ το μπαλκόνι, Συνοδεία, ενός αληθινού εαυτού Δες με, Όπως οι φωτοσκιάσεις σε φυσικά τοπία. Η τέχνη σε κίνηση μπαλέτου. Με όποια χαρακτηριστικά, Δικά μου όμως. Σε θωρώ. Με κάθε φύσημα. Γέρνοντας το σκαρί ο άνεμος, Ή αλλάζοντας θέση το πανί, Στρέφοντας κατόπιν, το πηδάλιο. Σε κρατώ αγκαλιά. Όπως η γη τα βουνά της. Όπως μια φιγούρα, δένει με το ηλιοβασίλεμα. Όπως ένα βιβλίο συντροφεύει Κάθε ονειροπόληση. Μα τι λέτε εσείς εδώ; Πάμε να ξεμουδιάσουμε. -Όπως οι φίλοι, καίριες στιγμές. Χαμογελώ. Σε κρατώ όπως η αισιοδοξία, Ορισμένα παιδιά της. Φίλοι, ιδίου φύλου, Είμαστε εμείς, σε διαφορετικά σώματα Με ξεχωριστά βιώματα Βαδίζουμε. Ακολουθώ τελευταίος. Ο χρόνος βραδύνει, σε αργά καρέ. Βλέμμα που συναντιέται, Με ψυχή, θλιμμένη και άστεγη. Ρούχα θλιβερά. Μάτια κουρασμένα. Επικοινωνούμε Βήμα και τρεμόπαιγμα βλεφάρων. Η Αναπνοή επιμένει. Η καρδιά υποβοηθά. Το σώμα απομακρύνεται. Το πνεύμα, μένει. Τι να πει. Τι να ξεχωρίσει. Χάθηκαν οι ελπίδες. Μαράθηκαν τα φύλλα των ματιών. Χώμα νοτισμένο από αναμνήσεις. Πάμε μια βόλτα, εκεί. Μορφή σκονισμένη, τώρα, Ενόσω ανασύρεται Από το ανθρακωρυχείο της. Σε δάμασε η ζωή. Πού πήγαν τα λεία χρώματα. Η φωνή που ακουγόταν. Με σθένος. Υγιής. 1

15 Σχέδια ανολοκλήρωτα. Ποιος άνεμος, φύσηξε Διαλύοντας σε, σαν ανεμώνη. Βλέπω. Μια γυναίκα, ενώ καπνίζει. Ένας παππούς, πειράζει μια κιθάρα. Ο άντρας ετοιμάζεται, Να πάει για ψάρεμα. Ψυχές, πίσω θαμμένες. Βλέμματα, κοιτούν το πέλαγος. Ένα παιδί, κρατά, με χαμόγελο, Την νέα του κασέτα. Μια γυναικεία φιγούρα, Καταπίνει ο ήλιος στο στερέωμα. Αλήθεια, Μπορεί την φύση, Να μαγέψει η μεγάλη πόλη. Από ψηλά, μόνο χώμα διακρίνω. Χαμηλώνοντας, καυσαέριο. Βία, συχνά, σε βλέμματα. Άνθρωποι συχνά γυμνοί, δίχως αναστολές. Τι ήρθες εδώ να κάνεις. Να θαυμάσεις. Τα δράματα, εδώ, δεν κρύβονται, όπως κάθε ναυάγιο πλοίου στην θάλασσα. Η φύση, μεραφερμένη Στην εξωτερική εμφάνιση. Αλλοδαπών, Προερχόμενοι, από εξωτικές χώρες. Δρόμος και χρώμα. Πρωινά με σκόνη Χειμώνα καλοκαίρι, ο πόνος δεν αλλοιώνεται. Μόνο μεταφέρεται. Όπως οι σπόροι, στην φύση. Δρομολόγιο ξανά, επαναλαμβανόμενο. Μειωμένο μισθολόγιο Εργοδότης αναίσθητος. Ώστε η μοίρα σε ωφέλησε, παροδικά μόνο. Ο πόνος γεννάει γρήγορες φιλοδοξίες. Χάνεται η φιλοδοξία, Να είσαι άνθρωπος. Μικρές παρανομίες, Μεγάλοι φόροι. Χαμένα κεφάλαια. Πονοκέφαλοι. Εφιάλτες. -Οι φίλοι με αναζητούν. Χάθηκα. Παγώνει η στιγμή. Βλέμμα με βλέμμα, ανταλλάσσεται Η μυρουδιά των απορριμμάτων ενός γαιδάρου, με συνεφέρει. Τόση ζέστη, Απρίλιο μήνα. Πεινώ. Η ζέστη με συνεφέρει. Οι φίλοι δεν βρίσκονται. 1

16 ΞΑΝΑ ΜΟΝΟΣ Μπορεί, κάποιος, να χαμογελά, Δακρύζοντας, μέσα του; Έστω και σε περιόδους αισιοδοξίας Τόσο έντονα, φέτος, την Άνοιξη. Με μικρά όνειρα, Πως αντέχω για κάτι δικό μου Σπάνιες οι νύχτες, Που την κρατώ αγκαλιά. Σπάνιες και οι στιγμές, Που σέβομαι εμένα. Αν και γνωρίζω, Πως κάτι καλό, έχω μέσα μου, Όπως οι περισσότεροι. Μόνο οι άνθρωποι, τονίζουν κάθε χώρο. Ότι τα άψυχα αγαθά. Αυτή η υποχρέωση, Να εξουσιάζεις, εσύ, τον εαυτό σου. Ώστε να μην φτάνουν, πλέον, σ εσένα, Μηνύματα, Πως η ζωή σου, βούλιαξε, Επειδή εσύ, τράβηξες την τάπα. Και δεν πήγαινες για ύπνο, Ενώ η ηρεμία, Η ξεκούραση, Σε καλούσε Τις φωτογραφίες, Δεν τις δροσίζει, Κανενός είδους, οξυγόνο. Μόνο κοντά μας. Σε κάθε αλλαγή θερμοκρασίας. Ενόσω αναγνωρίζουμε, πως μας κάνουν καλό. Δυστυχώς, λείπει εκείνο το φως. Η ησυχία. Ο Σεβασμός. Μακάρι να λύνονταν όλα, από την αρχή. ΜΙΛΑ ΜΟΥ Ο Αέρας, κατευθείαν στο πρόσωπο μου. Δροσερός αναζωογόνηση. Τόνωση. Μια ακαταμάχητη έλξη. Ώστε να διαβάσω, Μ επιστρέφει στο δωμάτιο. Βρίσκω το λεξικό. Μελετώ το πρώτο ποίημα Της Sylvia Plath. Να δω, γιατί. (Τα χείλη μου, πέφτουν σε παλαιότερα μάτια που αγάπησα. Ο ήλιος χαμηλώνει, όπως κι εκείνα, μαζί. Κοιτώ την επουλωμένη πληγή, την διακρίνω). Αφήνω τα συναισθήματα μου, να με παρασύρουν. Γιατί, μια νέα γυναίκα, Ν αφεθεί στο άγνωστο, Ενός κόσμου, που δεν γνωρίζει. Προηγουμένως, Περιγράφει με αληθινά λόγια, Εκείνον, τον παλαιό, τότε, 1

17 Δικό της, Χρόνο. Μεγαλώνοντας, Σε μια χρονική περίοδο, Με λιγότερα τεχνολογικά θαύματα, Μένοντας όμως, σ έναν χώρο, Όπου παρόμοιες πρώτες ύλες Συνέβαλαν, όπως μπορούσαν, Ώστε, δεν χρειαζόσουν να εξηγήσεις Πως και γιατί, Σ εξυπηρετούσαν. Φροντίζοντας τις, όμως, κι οι ίδιοι. Περισσότερο από σήμερα; Ανοιχτά σπίτια Διαχρονικά πάθη. Ιστορίες ανθρώπων, αγνώστων, Τοπικά μόνο, για λίγο, γνωστοί. Αγνοώ, Ποια πρόσωπα, Παραθερίζουν, σε διπλανά δωμάτια. Αν είναι γυναίκες, Για λίγο, ελεύθερες. Ξέγνοιαστες. Κόρες, όχι ενήλικες ακόμη. Με γνώση επιμέρους- Ποιος κόσμος, τις περιμένει -αν τις περιμένει. Με φόβο, Μη χάσουν, έναν γλυκό εαυτό. Ο οποίος σε διακοπές Επιθυμεί να ξεφύγει, Μαζί με τους γονείς. Όμως, εκείνοι, αγχωμένοι, ξανά. Όχι κορεσμένοι. Όχι λειτουργικοί Η μυρωδιά της πραγματικότητας, Απαιτεί θάρρος. Μια συνήθεια είναι. Να μεγαλώνεις δίχως τύψεις. Το δέρμα μου, λείο, δεν θα ναι ξανά. Από τώρα, κάπως, το συλλογίζομαι. Μα χαίρομαι, Που τουλάχιστον, αποφεύγοντας τον ήλιο, Κράτησα εμένα, νέο. Θα με κρατώ ως τα πενήντα μου. Ποιος αντέχει τόση ησυχία. Δίχως θορύβους μηχανών Με λίγα ή πολλά άλογα, Διαρκώς πεινασμένα. Αφηνιασμένα, Μες σε τόσο κλειστό χώρο. Ο άνθρωπος, Που κατέκτησε την γη, Κατακτήθηκε, από λίγα, μόνο, αγαθά Ακόμη κι εδώ, στην ηρεμία του τοπίου, Μάτια μου, έλα, και μίλα μου. «Είναι Άνοιξη Οι κινήσεις απλουστεύονται. Έλα και παρατήρησε τα χέρια μου. Έχεις χρόνο; Εγώ είμαι. Εδώ. Τόσο απλή, όπως εσύ. Τρέμω, καταλαγιάζοντας η ζέστη, Βράδυ, σχεδόν αργά, Για επιστροφή, πλέον. Συγκρατώ μια αναπνοή, Μα η καρδιά υπέφερε, Ενόσω η πόλη, Φιλοξενούσε, τούτο το σώμα. Σε μια ανήσυχη, βιαστική πόλη. Κλαριά τα χέρια μου. Κλαριά σε αμπέλι. Ακολουθούν ένα στήριγμα. Σίγουρο. Συνεχές. Ήρεμη είμαι. Έλα. Εδώ. Αφουγκράσου. Η αναπνοή μου. 1

18 Εσύ, σίγουρος, λόγω απλότητας, Ήρεμο κλίμα. Κατευνασμένα στομάχια. Αχόρταγα ρουφώ καθαρό αέρα. Έλα. Πλησίασε. Φίλησε με». Όπως σβήνει το φως, Παρόμοια κι εσύ, αποκοιμιέσαι. Κουρασμένη. Άφησε τα εκεί πίσω. Κράτησε μόνο, την θέση τους. Θυμούμενοι, Πως, οι άνθρωποι, Χρειάζονται να συναντούνται, Όχι που και που, μα με μέτρο. Σαν σελίδα νέα, εβδομάδας, Ημερολογίου. Που έχει ιδιαίτερη χρεία, Να πληρωθεί με συναντήσεις, ομιλίες, Φωνές γνώριμες ή με νέα ταυτότητα. Νέα στοιχεία περιμένουν να συμπληρωθούν. Ενδιαφέροντα όμως. Πείραμα που πετυχαίνει. Ορισμένοι άνθρωποι, Επιμένουν στο μαστίγιο της γκρίνιας. Απορώ πλέον, γιατί. Ενώ το παρελθόν, Μαύριζε όποιους τοίχους, με σκόνη. Η ΚΑΡΔΙΑ Εύκολα τοποθετείς όλη σου την καρδιά, Σε ηρεμία. Όπου ένα χαμόγελο, εσωτερικό. Ευχαριστεί Φωτογραφία είναι της ζωής το αίμα. Το δικό της Εξασκώ την καρδιά μου, βαδίζοντας. Αντέχει. Δεν χωρίζεται. Όπως οι ρίζες της χλωρίδας από το έδαφος. Στο μονοπάτι ετούτο, Μόνο πόδια πατούν. Σταματώ. Παρατηρώ τα δέντρα. Χαϊδεύω, χαμηλώνοντας, τα μικρότερα βλαστάρια. Από το ύψος τους, το δέχονται. Ο χωρισμός, ποτέ δεν ξεχνιέται. Η πληγή της καρδιάς. Τα δάκρυα της. Να είσαι άνθρωπος. Να επιμένεις. Όπως είσαι. Με λόγια. Μιλώντας. Επειδή τα λόγια, Δείχνουν, τι αισθάνεσαι. Αποδέχεσαι τα ενδιαφέροντα μου; Αυτά τα λίγα, έστω. Εμένα, έστω. Όταν ήμασταν μαζί, ήμαστε ότι ήμαστε. Ότι ξέρουμε πως μας περιμένει. Το πέρας των ετών. Κανείς δεν είναι αφελής. Το δάσος δεν γνωρίζει τις φάσεις μου. Αναγνωρίζει μόνο ότι κινείται. Τον παλμό που συγχωρεί τα περασμένα. Ένας άνθρωπος δεν αρκεί. Χρειάζεται κάτι ταιριαστό. Δικαιωματικά να μιλάς, Αυτό το λίγο. Το εφήμερο. Τι ωραία, να αλλάζουν οι ώρες. Η δικαιοσύνη τους. Χάδι που νοητικά, σε αγγίζει. Περπατώντας, Η συνήθεια δεν διαμαρτύρεται. Συναντώ ένα γαϊδούρι. Πιο κάτω, ένα πηγάδι. Μου λείπει η θάλασσα. Η ευλογία κάθε εικόνας. Οι κινήσεις σου. Η ακολουθία τους. Κάθε τόσο, απορώ, Πως είναι δυνατόν, Άνθρωπος να ψάχνει σε σκουπίδια. Μια μικρή ανακάλυψη. Σαν δώρο. 1

19 Κοιτώ τον κάμπο. Υπολογίζω το εμβαδόν, Πόσους πρόσφυγες χωρά, Διωγμένοι από την πατρίδα τους. Η ακολουθία κάθε βλέμματος, μικρού παιδιού, με τρομάζει. Ετούτο το χώμα, πότε υγραίνεται. Αναζωογονείται. Νέες οικογένειες. Με προοπτική, Επάρκειας εργασίας, στην κοινωνία. Για κάθε άνθρωπο. Με ακρωτηριασμένα, πιθανόν, μέλη. Μόνο άμα γίνεις άνθρωπος, Ως έννοια και πρακτική, Ενδιαφέρεσαι, Πραγματικά. Κάτι, Που μόνο η ήρεμη αγάπη, Δεν αποφεύγει. Ενδιαφέρεσαι για εσένα; Ακολούθησε την καρδιά σου. Τώρα η καρδιά μου, διαλέγει: Να είναι ένα προχειρογραμμένο ημερολόγιο, Ή ένα σύστημα, Με άμεσες διορθώσεις, άμεσων αλλαγών. Την καρδιά σου, χρειάζεται να φοβάσαι. Δεν ήμουν ποτέ, τέλειος, Όμως υπάρχω. Δεν ζήτησα να ανήκω Σε ξένες, άμεσες αλλαγές, Που λες, επηρεάζουν κι εμένα. Οι άνθρωποι, μεταξύ τους, Δεν μπορούν ν αγαπηθούν, όσο φοβάται ο ένας τον άλλο. Ή ότι εκείνοι εκπροσωπούν. Αξίες. Θρησκείες. Πολιτικές. Οι δικές μου οι αρχές, δεν εκσυγχρονίζονται, Επειδή σου αρέσει να ζεις, Σε μια κοινωνία, με αλλοιωμένα φλούδια. Όπως, το εξωτερικό, ορίζει το εσωτερικό. Σου αρέσει πιθανόν, το τέλειο Που χρειάζεται, πούδρες Για να παραμείνει, τέλειο Η επιστροφή στο δωμάτιο, Κρατά απέξω τα αλλοιωμένα σας γούστα. ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Μου ζητάς το λόγο, Για κάθε μου λόγο. Μου προφέρεις: σε παρακαλώ. Έλα. Ενώ δεν βρέθηκες, Στη θέση που βρίσκομαι εγώ. Σε μια θέση, καίρια, πρόσκαιρη, Ορφανεμένη. Ομιλία κενή, ξεχασμένη. Μου ζητάς, αγάπη, Μα ακούω μόνο, για φόβο. Μου ζητάς εξηγήσεις, Νομίζοντας, πως ο ίδιος, αντέχω. Αντέχω εμένα. Του δικού σου το θέλω, για φόβο, Εγώ, αδυνατώ. Στον συλλογισμό σου, Δεν καταφεύγω. Οι νόμοι σου δίκαιοι, Μα η πίεση αφόρητη. Πίεση εκφοβιστική, πίεση όχι ευκαταφρόνητη. Δεν μου μιλάς. Δεν είσαι εδώ, Δεν είσαι άνθρωπος, δικός μου. Αφαιρείς τάχιστα, εξουσιάζεις. 1

20 Σκέπτομαι, είμαι άνθρωπος. Γιατί την αλήθεια σου, δεν παρουσιάζεις; Η πόρτα χτυπά. Η ώρα σημαίνει. Η καρδιά μου χτυπά, Η πίστη μου δεν επιμένει. Θέλω να σ αγαπώ Θέλω και να πιστεύω. Την δικιά μου ομιλία δεν αγαπώ, Μα σ αυτήν, εύκολα, καταφεύγω. Τούτο το δωμάτιο, πότο είναι ταπεινό, Λέω θα συνηθίσω. Άδειο από ανθρώπους όμως, παρόλα αυτά, θα το αφήσω. ΜΑΥΡΟ Τίποτα απ όλα αυτά, εδώ μέσα, δεν μπορώ να δημιουργήσω. Δεν ξέρω, δεν θέλω, Μ εκείνα, ν ασχοληθώ. Ούτε με την αναπνοή άλλων ανθρώπων. Όλοι λένε, είμαστε διαφορετικοί. Την ησυχία, χωρίς ύπνο, Ελάχιστα, πίστεψε με, εγώ, αντέχω. Όπως και τη φήμη, ότι κολλάς σε κάτι, Προκαλώντας δυστυχία στον εχθρό σου. Εχθρός, επειδή η ατυχία Συναντήθηκε με το ταίρι της, Την μοίρα. Δες, Αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις. Μα κάτω από μια γερή χειρονομία, Εκεί, Όπου η ακοή δεν επιβλέπει, Δεν ενημερώνεται, Η ομιλία της σκέψης, Ορθώνεται. Επικρατεί. Οργανώνεται. Εκδικείται. Η μοίρα της αδράνειας της ευτυχίας. Η ατυχία, σκύβει, χτυπά στα πόδια. Η μοίρα, μόλις που κλονίζεται, Μα η κακία της, δεν υποχωρεί. Έχει δροσιά. Ευτυχώς, μακριά, διαστρεβλώνονται οι κινήσεις. Έχει ησυχία. Τα φώτα δεν με πειράζουν. Είναι αχνά. Το βράδυ καλύπτει το βλέμμα μου. Κοιτώ εκεί ψηλά, μόλις, στον ορίζοντα. Η ώρα θα περάσει. Εγώ θα κοιμάμαι. Άραγε, οι φίλοι στο όνειρο, Θα με θυμηθούν; Θα με ξυπνήσουν τα χαμόγελα τους; 2

21 ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Με τις τσίμπλες στα μάτια, Ασφαλής όπως είμαι, Με τον κόσμο έξω, Να μην υπάρχει, πλέον, μακριά, Ξυπνώ, μιλώντας σ εσένα. Γιατί άραγε, άνθρωπος ν αντιπαθεί, Άνθρωπο, Πλησίασε, Να σου ψιθυρίσω στ αυτί, τον λόγο: Δεν δεχόμαστε, Σε άλλους, Το δικαίωμα στην ανθρώπινη κίνηση. Προς εξερεύνηση, χώρου και αντοχής. Το ξέρω πως δεν είμαι ταπεινός, Ακόμη κι όταν άντεχα στην κάψα του ήλιου, Με λιγότερο λίπος, Με ελαφρύτερα ψυχικά βάρη. Ενδιαφέρον για τον πλησίον, όσο μπορεί δηλαδή, κανείς. Γνωρίζοντας στη μοναξιά, πλέον, τον εαυτό μου. Πως μ έχει παρασύρει η Άνοιξη. Γιατί πρώτη φορά, Έτσι; Μήπως εκείνοι που περίμεναν αρκετά, Είναι ώρα να προετοιμάζονται, εντατικότερα; Γιατί άραγε, Συχνότερα πλέον, στα όνειρα μου, Αντιμετωπίζω, Τον κίνδυνο να μην αποφοιτήσω από κάποιο σχολείο. Μήπως είναι ένα μήνυμα, Πως, ο κίνδυνος μιας μη αποφοίτησης μου από τον κοινωνικό ιστό της πόλης, Είναι πλέον ορατός; Κι αν ναι, γνωρίζω, ότι σφάλω ο ίδιος. Ευτυχώς είμαι άνθρωπος, Του οποίου κανείς δεν στάθηκε αρκετά. Μόνο ετούτο Με δημιουργεί, αρτιότερα. Ετούτη η εποχή. Με ντύνει, Όπως η Άνοιξη, κλαρί Και βλαστάρι. Μα πρέπει ο ίδιος να κλαδέψω Τ αγκάθια. Οι άνθρωποι, αγαπούμε, Μόνο ενόσω αισθανόμαστε παιδιά -επιπλέον από ανάγκη γι αγάπη. Περισσεύει η ειλικρίνεια, Ανοίγοντας, βλέφαρα, επίσης, καρδιά. Με το πέρας της ημέρας, η συναίσθηση μειώνεται. Αλλιώς υπολογίζεται η ζωή, Οι δυνάμεις. Η συνήθεια κατακάθεται. Η Άνοιξη, επίσης. Η σιλουέτα κάθε ατόμου είναι η ανθρωπιά, η χαμένη. Οι εργοδότες, θεωρούν εσένα, Μόνο εντόσθια, με ημερομηνία λήξεως. Φρέσκος, είσαι καλός. Περνώντας οι εβδομάδες, Ένα κόστος συντήρησης, Δεν είναι υποφερτό. Χαμογέλα. Δεν συγκρίνεσαι μαζί τους. Η ζωή, είναι μια εικόνα χαραγμένη, σε κορμό, δέντρου. Πόσο καιρό πιστεύεις, Θ αντέξει; 2

22 Ακούω φωνές παιδιών. Παιχνίδια. Χαρά. Δημιουργία και εξέλιξη. Βγαίνω να περπατήσω. Να αναπνεύσω. Χαμηλά σπίτια, Φρεσκοασβεστωμένα. Λευκά. Με γαλάζιους τρούλους. Στενά σοκάκια, Πέτρες επίπεδες, δεμένες αναμεταξύ τους, Πατούν τα πόδια μου. Ρουφώ αλμύρα, Διαβάζω ονόματα σε βάρκες. Ονόματα Αγίων. Ονόματα γυναικών. Αναπνέω. Βλέμμα υπό σκιά, Φυλλοβόλου δέντρου. Ονειροπολώ. Λίγο πιο κάτω, η θάλασσα. Οι ευθύνες, Πρέπει να αναλαμβάνονται, Από μόνες τους. Η ευθύνη να μην ξεκόβεις, Από φίλους. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΛΜΠΟΥΜ Εκείνους τους παλιούς, καλούς, φίλους, που θυμίζουν κάτι, Από παιδικούς φίλους. Ολίγους και καλούς. Μας φαινόταν αυτονόητο, Να μην εργαζόμαστε. Πλέον, ποια αντισώματα, κρατούν μακριά, όποια νόηση μου; Αγνοώντας καταστάσεις, παιδικής εκμετάλλευσης σε μια κοινωνία τόσο μορφωμένη. Ενημερωμένη. Όπως ξεκινάς κάτι, Γνωρίζοντας πως θα κουραστείς, Στην πορεία, προς τον σκοπό σου. Μα καταβάλεις προσπάθεια, Θέλοντας και μη. Για εκείνα τα λίγα, Κοινά γνωρίσματα, κοινωνικής συνοχής. Που όμως μας κρατούν μακριά, Από πληγές, κρυφές, όχι σίγουρα, Οικογενειών, ή ορφανών, χαμένα σε δρόμους. Κλειστούς θαρρώ, Από συρματοπλέγματα. Ο Ήλιος φωτίζει καθετί, μεταδίδει χαρά. Στα πόδια μου η θάλασσα αστράφτει. Σκέπτομαι των απόρων παιδιών Την οπτική γωνία. Που η ζωή των μορφωμένων, δεν φωτίζει. Βρίσκει χαρά, ένας άπορος, Στη θέα της θάλασσας. Ένας άπορος, χωρίς ανθρωπιά; Τα πόδια μου πονούν, από το λίγο, έστω, αυτό, πρωινό περπάτημα. Αμάθητος. Άραγε οι φίλοι που συνταξιδεύαμε, Με αναζητούν; Άραγε Με εκτιμούν, περισσότερο, Απ όσο ο ίδιος, αγαπώ τον εαυτό μου. Αγαπώ εμένα; 2

23 ΠΑΡΑΛΙΑ Ετούτη η άμμος, είναι τείχη ζωντανά. Επανδρωμένα. Γεροδεμένα κορμιά από άμμο, σε κίνηση. Φυλάνε, εκατοστό εκατοστό, μια Πατρίδα. Στερεή, περίπου, εσωτερικά. Ετούτη η άμμος, είναι άλογα, Κίονες. Μονοπάτια. Κίνηση παρατηρείς. Ίχνη παρουσιάζονται. Όπως η καμπυλωτή κίνηση, φιδιού, Σε άμμο ζεστή. Καυτή ίσως. Κάτω από ήλιο ζωντανό, σε κίνηση. Με όποιες αντιδράσεις εσωτερικές. Με όποιες δικές μας επιπτώσεις. Χώνω παλάμες, βαθιά, με το βλέμμα, ως τον αγκώνα, Λες και ζητώ Αναστάσεις. Επιθυμώ ξανά, τα παλαιά τείχη. Προηγούμενες δόξες. Επιγραφές, κλεμμένες, Σε ξένα μουσεία. Που κοιτούν νοσταλγούν- Από εκεί μακριά, Προηγούμενες, ακλόνητες θέσεις. Όπου ο αέρας, καθαρός και δροσερός, Τις χτυπούσε, δυνατά, με ορμή, παρόμοια με την κρυφή δύναμη, αντοχή, Των πολεμιστών, Σ ετούτα τα παλαιά τείχη. Που τα κύματα σέβονται Ετούτη η άμμος είναι ζωντανή. Τα συναισθήματα μου είναι ζωντανά! Κι εσύ δικαιούσαι να είσαι άνθρωπος! Ρούχα χρειάζεται να φοράς. Ρούχα σιδερωμένα, αρχικά, Με αγάπη. Ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι αρκετός. Άκου τα δέντρα, που σε καλούν, Να καθίσεις, Ακουμπώντας με προσοχή, στον κορμό. Στέρεος, ναι. Μα μεγαλώνει ακόμα. Αισθάνομαι ένα άγγιγμα στον ώμο. Είναι οι φίλοι μου. Είναι τα μάτια της, λίγο πιο πίσω, που με κοιτούν. Με θυμάσαι; Πιστεύεις, πως θα σ αφήναμε μόνο σου; Ακούω. Θα επιτρέπαμε, Να επαναπαυτείς στην υγρασία της κρούστας: ασφάλεια; Δε μου λες, εξακολουθούν. Όλα τα τοπία που αγάπησες, Που αγαπάς, Τα αναπνέεις μοναδικά, εσύ; Κανείς δεν λέει, Μη μιλάς για προβλήματα, Ζωντανά όπως είναι. Θυμήσου όμως: Ακόμη κι ετούτη η άμμος, δεν είναι ήρεμη. Μακάρι ο κόσμος να ήσουν μόνο εσύ. Γνωρίζοντας, επιπλέον, Πως γερνάμε. 2

24 Αποδεχόμαστε όμως Γίνε η ευκαιρία, πάνω στην άμμο. Πάτα άφοβα. Οι κίονες της Σε στηρίζουν. Οι φύλακες σε συγκρατούν. Γίνε η ησυχία. Η σταθερότητα. ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ Τι αξία έχει για σένα, Ένα πρόσωπο, στο παράθυρο. Κάτι μη γυαλιστερό. Η εικόνα ενός γάμου, αλλόθρησκων. Η παρουσία τους στην πόλη. Πλάι σου. Περπατώντας. Οι αντοχές σου, αγγίζουν, Ως, ένα ταξίδι. Για λίγο. Μήπως εκείνων η παραμονή, Δεν ομοιάζει με επίσκεψη που έχασε όποια ίχνη, επιστροφής; Ετούτος ο τόπος, γέμισε με τουρίστες. Άραγε αισθάνονται, Λίγο από την πατρίδα τους, Να παρασύρεται εδώ, σιμά; Κόσμος επισκέπτεται τις Εκκλησίες. Ακουμπά το βλέμμα, Στην παραδοσιακή φιγούρα. Τοπικού ιερέα. Μαυροφορεμένος. Λευκό μούσι. Ροζιασμένες παλάμες. Τοίχοι παλαιοί και εκείνοι. Ένας μουστακαλής παίζει το κομπολόι του. Μια γυναίκα, ψήνει ψωμί εξωτερικά της οικίας. Σε μια γούβα στον τοίχο. Με ξύλα ως πρώτη ύλη. Οι κόσμος ετοιμάζεται για την Μεγάλη Εβδομάδα. Λιγουρεύομαι σοκολάτα. Ένας φίλος, κρέας. Μια φίλη, δείχνει νηστική. Μυρίζω γη, στον άνεμο. Κάποιος διηγείται μια ιστορία του τόπου. Αισθήσεις ολόγυρα μας. Θέλοντας και μη, βιώνεις Ελλάδα Προχωρούμε, Με μικρά όνειρα, επιγραφών από νέον. Ξένα ονόματα. Ονόματα γυναικών. Συναισθημάτων. Φανταστικών πόλεων. Μερικές φορές, Είναι μέρα, μα η ώρα εκείνη, συναντά, απρόσμενα μέσα σου, Μια βραδινή οπτασία. Ενόσω το ένα σώμα εξερευνά το άλλο. Νέο, σφριγηλό. Με ένταση. Ξυπνούν αισθήσεις, σαν από συρτάρι, Φακελωμένες. Ταξινομημένες σαν αρχείο. 2

25 Είναι δύσκολο να περιγράψεις Μια πραγματικότητα, Ως οφειλή. Ως μερίδια κέρδους. Μαύροι κύκλοι γύρω από τα μάτια. Ανάγκη για ύπνο. Ξεκούραση. Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Εκείνοι, που αντιμετωπίζουν τη βρωμιά της ζωής Ως κάτι ξένο, Μα δέχονται, πως υφίσταται. Αναρωτιέσαι, οι άλλοι, Που αναλώνουν άδικα, Τόσο χρόνο. Ο Δικός σου όμως; Παρόλα αυτά, Ξυπνάς το πρωί, Με μια πρασόπιτα στο χέρι, Περιμένοντας το λεωφορείο. Μακάρι να ήταν για δουλειά. Μάλλον προς αναζήτηση περισσότερο. Κυρίως εδώ στην εξοχή Μυρίζει βασιλικός. Μια κυρία ποτίζει τα λουλούδια της. Ξαφνικά, Μας προσπερνά, ένας που αθλείται. Ο δρόμος, μας φέρνει ξανά, παραλία. Άνθρωποι ηλικιωμένοι, Κάθονται έξω από καφενεία, σχολιάζοντας. Ή υποδέχονται την πραμάτεια Ενός τοπικού, πλανόδιου, μικροπωλητή. Η ζωή είναι όπως τα μάτια μας. Κανείς δεν θέλει να χάσει Όραση και ικανότητα επικοινωνίας. Άμεσης. Εκτός από λίγους, οι οποίοι, Περιμένουν το τέλος του κόσμου. Μη αναγνωρίζοντας ομορφιά, πουθενά. Ούτε επιθυμούν άλλο κόπο, ανθρώπινο. Οπουδήποτε και αν κοιτάξεις. Λένε, η επιθυμία να προσέχεις τον γείτονα, χάθηκε. Θέλει κι εκείνος, να επαναπαυτεί. Να μην ανακατεύεται. Ζωή χωρίς γνωριμίες. Φυλακισμένη. Τζάμια κλειστά, Άνοιξη-καλοκαίρι. Κουρτίνες αραχνοΰφαντες, μα τραβηγμένες. Κι ο έρωτας; Μπορεί μια γυναίκα να σφαδάζει από ηδονή; Δυστυχώς μπορεί. Το αποδεικνύουν οι φωνές της γειτόνισσας. (Μην ασχολείσαι με ποταπούς ανθρώπους). ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ Αυτός ο γάμος Προετοιμαζόταν γι αρκετό διάστημα. Κυκλικές γούβες σε οικόπεδο- Αποχρώσεις χρωμάτων, εκατοντάδες. Ρούχα-συναισθήματα. Που κάθε φορά, Με μια νέα εμπειρία, Ξέβαφαν. Μα επέστρεφαν γυαλισμένα, βουτηγμένα εκ νέου, Σε βαφή νέα, φρέσκια. Γιατί ζητάς από επιστημονικά κλιμάκια Να εξηγηθούν οι διαδικασίες αυτοκαθαρισμού Της φύσης. Σα να ζητάς, ο ήλιος, να μην θαμπώνει. Σαν πρίσμα, διαχωρίζω, χρώμα, χρώμα. Μάτια που ανοίγουν. Θωρούν καθαρά, Όγκους, σχήματα. Αναλογίες. Κοιτώ μια εικόνα. Αυτόματα κινούμαι μαζί της. Εξισορροπώ με την ανθρωπότητα. Η φύση, με καλοδέχεται. Η ψυχή μου υπογραμμίζεται. 2

26 Ως μουσική διαχρονική. Προϊόν δικό μου. Όχι ξένο. Άσε με να σου μιλώ. Μη κοιτάς τα χέρια μου. Εμένα Η εσωτερική φωνή με φροντίζει. Ως ψυχή. Όχι θεός. Χαμογελά σαν πρόσωπο μικρού παιδιού. Δροσιά, απογεύματος. Άνοιξης. Η ομορφιά δεν διαρκεί για πάντα. Η εξωτερική. Δεν είναι καθαρή μορφή εξουσίας. Σα να ζητάς από μικρό παιδί, τέκνο Επαρχιακού χωριού, να φανταστεί Κάτι καλύτερο από το δικό του οπτικό πεδίο. Συντροφευμένο με στιγμές θερισμού Στην φύση. Με πλήρη αυτογνωσία. Θνητοί και επίγειοι Η ψυχή είναι, Όπως το ν αφήνεις μια μάνα μόνη, Στο δωμάτιο. Να κλαίει. Σα να κόβεις δέντρα, Απογυμνώνοντας ολόκληρες εκτάσεις. Εσύ γνωρίζεις τι έκοψες. Αντοχές. Ασπίδες άμυνας. Ζώνες περιπολίας. Περιοχές με πλούτο Πρώτων υλών συνειδητοποίησης. Η θλίψει της ψυχής Ομοιάζει με ποιότητα νερού, σε ποτήρι, Ξεχασμένο για ημέρες, Δίχως προστατευτικό καπάκι. Καπάκι είναι το σώμα. Ο σεβασμός που δείχνουμε, Ώστε να παντρέψουμε, αν δεχτεί η ψυχή, Σε μια νέα συνεργασία, Νόηση πνευματική. Με νόηση ψυχική. Είναι δυνατόν να κρατάς ένα ζωάκι Και να μην το χαϊδεύεις; Μια ζωγραφιά, μικρού παιδιού, Και να μην τη χαζεύεις; Κοιτώ από τον φράχτη, μια ωραία βίλα. Άραγε, μέσα, κανείς, Γελά; Είναι ζωντανός; Έχει μόλις, παντρευτεί. Χαμογελά. Διατηρεί επαφές με ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας. Παράλληλες ηλικιωμένες, σταθερές αρχές. Αξίες. Που με μια ματιά, Αναγνωρίζονται. Οικειοποιούνται μυστικά, και χαμόγελα. Οι φίλοι μου, Μπορεί να είναι οι πλευρές Του εαυτού μου, Που επιθυμούν να συνεργαστούν. Μορφές ίδιες, απέναντι στο ηλιοβασίλεμα. Φίλοι, με ανακυκλωμένες εμπειρίες Πες μου τι σου αρέσει σ εμένα. Το περίγραμμα σου. Όχι. Το περιεχόμενο. Μαθαίνεις τίποτα; Ν ανήκω στην οικογένεια Των Ανθρώπων. Μια εκκλησία φαίνεται Έξω από το παράθυρο. Μαθαίνω. Όπως το παιδί μετρά το ύψος του, Κάθε τέσσερις μήνες. Κοιτώ ορισμένες φωτογραφίες. Χρώμα και διάθεση. Παρόμοια αποπνέουν. Ταλέντα απαγκιστρωμένα. 2

27 Χαμένα στο ρεύμα. Ενόσω χάνεται ο ήλιος, Βγαίνω. Περπατώ με γυμνές πατούσες. Η παραλία είναι ενέργεια. Γινόμαστε ένα. Σε κοιτώ. Εσύ; Μουσική ακούγεται από ένα ανοιχτό παράθυρο. Εξάσκηση σε πιάνο. Ζωή σε πράξη; Υπομονή. Η βαρύτητα φορές, κάνει τα στραβά μάτια. ΑΓΟΡΑ Ποιος αντέχει τα κρύα φώτα της πόλης. Τούτος ο τόπος, Από ποιον θα αγοραστεί; Οι παραλίες. Οι καταπράσινοι λόφοι. Οι σχηματισμοί πουλιών. Όσα προσφέρει η φύση. Ποιος αγαπά μία θέα, δίχως πράσινο. Μας πήξανε οι συσκευασίες. Ένας ψεύτικος κόσμος. Τόσα μέσα, μα ελλιπής η επικοινωνία. Η ησυχία. Απόψε είναι το τελευταίο βράδυ. Υπό το φως των αστεριών. Η παρέα απολαμβάνει ένα λιτό δείπνο. Όλοι μας κρύβουμε τι αισθανόμαστε. Πίνουμε κρασί. Ξεχνιόμαστε προς στιγμή. Κάνει ζέστη. Κανείς δεν κοιμάται. Θυμάσαι ορισμένα λουλούδια; Θα θυμάσαι την γνήσια γεύση του γάλακτος; Τον ήλιο, ανάμεσα στα δέντρα. 2

28 ΜΕ ΤΗ ΘΥΜΗΣΗ Η ζωή είναι όπως η οδήγηση, Μες τα στενά της πόλης. Ένας ευαίσθητος οδηγός, Ανησυχεί πάντα, Μη πεταχτεί κάποιο παιδί Ανάμεσα από σταθμευμένα οχήματα Βλέπω τους ανθρώπους Με τις οικογένειες τους. Πόσο πιο πολύ να γίνει όμορφη η ζωή. Όπως ένα σπίτι πάνω στο κύμα. Όπως ένα γλυκό, που φυλάς για την επομένη. Εσύ, τι; Ίσως μια νιότη. Τη θύμηση όσων με υποστήριζαν. Σα να σε κοιτάει κάποιος, οπουδήποτε βρίσκεσαι. Να σε προσέχει. Έστω με το βλέμμα. Επειδή είναι όμορφη Με τα δικά της χρώματα. Αγαπώ τον κόπο των ανθρώπων Θυμάμαι, μου άρεσες. Είσαι νέα ακόμη; Αγαπάς, νοιάζεσαι, ακόμη; Η αλήθεια, εμπιστεύεται, μόνο, την ομιλία. Δεν ξέρουμε, πότε θα πεθάνουμε. Μπορούμε όμως, να αγαπήσουμε. Όπως ένα μουσικό κουτί. Πόση χαρά μας δίνει. Στο σκοτάδι, τι να δει, κανείς. Εκτίμησε με από τις σκέψεις μου. Μπορεί κανείς να εκτιμήσει Σε διάρκεια, την ηρεμία; Ένα αδύναμο πλάσμα, στα χέρια του. Μια καρδιά χτυπά, στο πιο μικρό ακόμη, πλάσμα. Τούτο το σώμα, Εσωτερικά, Είναι υγιές; Οι εξετάσεις ξεχάστηκαν. Η πρόληψη. Όπως το να νοιάζεσαι. Για ένα μικρότερο μέλος της οικογένειας. Αναγνωρίζεις τον κόπο; Η υγεία είναι το καλειδοσκόπιο των χρωμάτων, του μαθηματικού κώδικα Κάθε ζωντανής ύπαρξης. Της αξίας της κοινωνικότητας. Είναι αργά να το αντιληφτεί κανείς, λίγο Μετά τα τριάντα; Αναγνωρίζω την ουσία Του κόπου; Τις ανθρώπινες κινήσεις. Να σ έχω πάντα, μαζί. Όπως την ικανότητα ακοής. Μ αρέσει να σου μιλάω. Όπως η φυσική κίνηση, Ν ακουμπάς στον τοίχο, κοιτώντας με. Πως θα αισθανόσουν, αν αύριο, μάθαινες Πως δεν είσαι υγιής; Δεν θα περνάς, πάντα, καλά. Κι αν σου μένει λίγος χρόνος; Όχι πρόληψη, λοιπόν, ε; Συγχωρείται, λόγω κληρονομικότητας; Η αγάπη για τη ζωή, Συγκρίνεται με την αξία της συγκίνησης. Για ότι αγαπάμε. Ή θυμόμαστε. Πράγματι, ένα κατοικίδιο, Προσφέρει πολλά. Η υγεία σου; Επικοινώνησε μαζί μου. 2

29 (Ποτέ δεν μου άρεσαν τα βαμμένα πρόσωπα). Να ξέρεις, Πως σου μένει λίγος καιρός; Παρόμοια αίσθηση με την αιώνια απώλεια. Τι αξία έχει, αν σ αγαπάνε τώρα, ορισμένοι. Μπορεί μια γυναίκα Ν αγαπήσει όλο τον κόσμο, Επειδή περιμένει παιδί; Αγαπώ να γελώ. Ενδιαφέρομαι να με νοιάζονται; Σα να εκρήγνυται ένα ηφαίστειο. Μα εσύ το συγκρίνεις Με μια έκρηξη ατομικής βόμβας. Μπορεί ένα δικό μου παιδί, Να με αλλάξει; -Είμαι κι εγώ, άνθρωπος. Γνωρίζω πάμπολλες ονομασίες, Ζωντανών όντων. Άψυχων αντικειμένων. Την κατάσταση, των εσωτερικών μου οργάνων; Εκείνα συνεργάζονται. Εγώ; Η νύχτα είναι εδώ. Βάζω τον κόσμο για ύπνο. Κάποιοι εργάζονται. Φυλάνε εγκαταστάσεις. Μια μάνα σηκώνεται. Βυζαίνει το μωρό. Έχει φώτα, ακόμη, στο σαλόνι; Είναι αργά. Κάποιος ξεκινά ένα βιβλίο. Άλλοι γράφουν ποιήματα, Κοιτώντας το φεγγάρι. Μιλώντας στο τηλέφωνο, με πρόσωπα καρδιάς. Μια αποκλειστική, τρίβει το μέτωπο της. Άλλοι θυμούνται, γονείς που έχασαν. Κάνω παρέα σ εμένα, Με εφήμερες απασχολήσεις. Σπάνια, Ένας, Εμπιστεύεται εσώψυχα, σπίτι, Εμπρός σε μια κάμερα. Στην τηλεόραση, Παρακολουθείς τις ειδήσεις, Αναφορά και ιδιαίτερη μνεία, δίδεται, Σε αξιόλογα πρόσωπα, Που όμως δεν ασχολήθηκαν μαζί τους, ποτέ, Τα κανάλια, εν ζωή. Είναι νύχτα ακόμα. Κάποιος αφαιρεί για το τίποτα, Μια ζωή. Άλλοι ζουν μέσα σ ένα όνειρο. Όσο υπάρχει καθαρός αέρας. Τώρα την ησυχία ζητώ. Ελπίζω να είμαι καλά. Ηρεμώ. Θα με προσέχεις; Μη ξεχάσεις την προσευχή. 2

30 ΚΑΛΗΜΕΡΑ Ένα πρωινό ετοιμάζεται. Με δυσκολία, ανοίγει το στόμα. Μικρές μπουκιές. Ελάχιστα υγρά. Ακολουθεί το χάπι. Φτιάξε μου το μαξιλάρι. Περιποιήσου με. Με ανέχεσαι; Είναι καινούρια μέρα. Δες το φως. Ο Ήλιος, εισχωρεί στο δωμάτιο. Ζεσταίνει τα τετράδια. Όποια βιβλία. Ακολουθούν επίμονες ώρες διαβάσματος. Μάνες σφουγγαρίζουν σκάλες. Συντηρούν Ολόκληρες φοιτητικές εστίες σε επαρχία. Άκουσε τη μέρα. Όλοι μεγαλώνουν. Είμαι μια χαρά παιδί; Μου έχει εντυπωθεί, σοβαρά, η έκκληση τους, Να με διορθώσουν. Ποιοι; Όλοι, ανεξαιρέτως. Οι θρησκείες έχουν καταστρέψει τον άνθρωπο. Ανεξαιρέτως. Τα χρήματα. Μην εμπιστεύεσαι, γραπτά, ποιητή, Με ισχυρές πλάτες. Πλούσιες πλάτες. Όσο διάσημος κι αν υπήρξε Έχω την εντύπωση, Πως έχω μιλήσει, σχεδόν για τα πάντα, Σ ετούτη τη ζωή, όπου χρειάζεται να ψάξεις, ν ανήκεις κάπου. Κι όχι να εξουσιάζεις κάποιον άλλο, Όπως ορισμένες γυναίκες, τους άντρες τους. Είναι ευκολότερο, πλέον, Να τις απατήσεις. Θυμάσαι όταν ήσουν νέα; Που τραγουδούσες, στ ανοιχτό παράθυρο, Μαυρισμένη από τον ήλιο -και την...αγάπη. πως σκλήρυνες; Πως σκληραίνουν οι άνθρωποι. (Μπροστά σου να κοιτάς). Εκεί, όπου καθαρίζει ο ουρανός. Καθαρίζει; Καθαρίζει. Σ εμάς, που θα μείνουμε. Μόνοι. Θυμάσαι τις ετοιμασίες του γάμου σου; Τα έξοδα φαίνονταν, μόλις, μια σημαία. Πως κυμάτιζε, Με φόντο έναν γαλανό, Ηλιόλουστο, και καθαρό, ουρανό. Όταν τα φώτα έκλεισαν, Η σάλα από ώρα, απόμεινε μόνη. -Ενόσω ο τελευταίος καλεσμένος αποχωρούσε χορτασμένος και νυσταγμένος- Πες μου ο χρόνος δεν υφίσταται πλέον. Εύκολα υποκρίνεσαι, Όντας άνθρωπος. Έστω κι αν τα μάτια, κάπου κοιτούν. Εσένα. Μες το κρανίο διεργασίες πραγματοποιούνται. Σκέψεις ανούσιες Ή απλά, βαριεστημένες. Είστε ευχαριστημένοι; Άλλαξε καθόλου, η ζωή σας; Η ατμόσφαιρα. 3

31 Ο κόσμος. Η ηρεμία του. η εξάπλωση του. Οι ρυθμοί. Η αγάπη. Η πίστη. Η διάθεση να περιγελάς, Το άλλο φύλο Λόγω κατάργησης αρχών Προς εκμοντερνοποίηση. Περιγελάς, σταθερές αξίες κι ιδέες, Δεν ντρέπεσαι. Για όσα κατέχεις. Ή δεν χρησιμοποιείς, Προς όφελος σου. (Άφησε εσένα, να μάθει, εσένα. Να αποκαλυφθεί). Να ωριμάσει. Να εισπνεύσει. Μήπως αναγνωρισθεί Έχω την εντύπωση, Πως όλος ο κόσμος, Μελαγχολεί. Σαν ένα άγαλμα, Με στρώσεις δέρματος, μόνο. Δίχως αίμα. Με ελάχιστη νόηση. Κατανόηση; Ο κόσμος δυστυχώς, δεν ηρεμεί. Επιμένεις ακόμα, πως βολεύεται; Πόσοι έχουν μείνει, με λίγη ανθρωπιά, Μέσα τους. Όσο βρίσκομαι σπίτι, Συλλογίζομαι τους ανθρώπους, Στα νοσοκομεία. Πόσο εύκολα μπορεί κάποιος Να χαλάσει τα εσωτερικά του όργανα. Τα εξωτερικά; Υπάρχει συναίσθηση; Παρομοίως, όπως εργάζεσαι σε γραφείο, Αγνοώντας τι σημαίνει ορθοστασία. Οπότε η ζωή σου Ομοιάζει παράδεισος. Λες, έχω βαρεθεί να με κρίνουν. Άραγε, τα γραπτά, τα λόγια, Είναι η ταυτότητα μας; Όχι. Κανείς, δεν μπορεί να σ αγαπήσει, Μέσω αυτών. Όσο κι αν δείχνουν, εσένα. Τον χαρακτήρα σου. Η μοίρα μου, Ήξερε με ποιόν με απατούσε. Με κάποιον, με μεγάλη Εξουσία, ο οποίος φρόντισε να με καταραστεί, Επειδή απομακρύνομαι από τους γονείς μου. Αλίμονο στον άνθρωπο Που οι δικοί του ανησυχούν, Διαρκώς. Για εκείνον. Αλίμονο Που δεν τον αφήνουν ελεύθερο. Αλίμονο, Που δεν συμπονούν αρκετά. Τους κουράζει η ορθοστασία, Όπως τα γκαρσόνια, οι μεθυσμένοι πελάτες. Αποστασιοποιούνται, Μα προσέχουν. Συνεχώς σε εγρήγορση. Ως μαθητές σε μια βολεμένη κοινωνία. Απουσιάζει ο κορεσμός Από αρώματα λουλουδιών. Η ειλικρίνεια. 3

32 Η ικανότητα να θελήσεις να γνωρίσεις, Που, πως, πατά στην ζωή, Το άλλο φύλο. Γιατί ξαφνικά.. ορισμένα πρόσωπα, Διατυμπανίζουν όποια γλυκύτητα Έχει φυτρώσει στον κήπο του βίου τους, Ίση με πλάνο κάδρου, σε πίνακα Ακλόνητο, Όπου δεν ταράζεται. Ίσως μετά από δυνατό σεισμό. Παρομοίως, όσοι έχουν συγκροτημένη σκέψη. Μόνο όμως, Για τον εαυτό τους. Είναι όμορφο ν αυτοσαρκάζεσαι. Τίποτα άλλο δεν σου μένει. Δεν περισσεύει, πια, για κανέναν. ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ; Θυμάμαι κάποτε, Πως έδεσα, Με μια ξένη εμπειρία. Σαν φίλοι, Που γνωρίζονταν, -μακάρι από ανέκαθεν; Θα ξαναπάμε εκδρομή; Όταν θα είμαι, ξανά, Καλά Πιστεύεις, Πως μια ορισμένη στιγμή, Το έλεος Σ έχει εγκαταλείψει. Όχι ακριβώς, Επειδή κρατάς τον άλλο, σε απόσταση, οπότε δικαιολογείται να σε αντιπαθεί, Αλλά επειδή, Η υπέρτατη εξουσία, Κουράστηκε να ασχολείται μαζί σου. Μόνο εντολές δίνει. Όπως ένας προπονητής σε πρόσωπα, μικρής ηλικίας. (Δεν αξίζει, να θυμώνεις για καταστάσεις, που ποτέ δεν θα έρθεις στην θέση τους). αναρωτιέμαι -ακόμη;- Πως, άνθρωποι, Επιμένουν στην προκλητικότητα, Υποκρινόμενοι, προσωπικότητα ουσίας, Παρομοίως Όσοι και όσες, ζωγραφίζουν τατουάζ, Στο κορεσμένο τους σώμα. Ζηλεύεις; Την ζωηράδα σας, εγώ, μισώ. 3

33 Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ; Τολμάς να οραματίζεσαι -δικαιολογημένα- Συνωμοσίες. Τολμάς όμως, Ν αναζητήσεις, πρόσωπα, Σε κατάσταση, Αξιολόγησης, στην ουσία, Κάθε βίου; Αυτό σημαίνει, ζω τη ζωή μου. ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Αποδεικνύεται το άρωμα της φύσης στο ρεύμα αέρα, Ενόσω εισέρχεται στο δωμάτιο, Διαφεύγοντας στον φωταγωγό. Η ψυχή μου είναι μουσική. Πεδιάδα από ψηλά, με ανοιχτό ανοιχτό χώρο. Βρίσκεται σε ωάριο, όχι ακόμα γονιμοποιημένο. Έχει τοιχώματα, εσωτερικά σπιτιού, φυλής ΙΝΚΑΣ. Είδε την γη Από το διάστημα. Αισθάνθηκε το ταξίδι. Ζωγραφιά, είναι, στο πεζοδρόμιο, όπου πατούν καθημερινά, αρκετοί. Η ψυχή μου είναι πνευματικά δικαιώματα. Αδιαπραγμάτευτα. Ασφαλισμένα. Δεν συνέρχεται. Σπάνια δραστηριοποιείται. (επιθυμεί την καθαρότητα). Ενεργοποιείται όμως, Από ιστορίες ανθρώπων. Ακόμη κι όσων περιφρόνησε. Βρίσκει αλήθεια Σ αυτό Που του συμβαίνει Εξημερώνεται. Δεν πεισμώνει για πάντα. Κοιτά την φωτογραφία της φίλης του, Ελπίζει να μην τον περιγελά. Του χαμογελά. Είναι άνθρωπος. Αέρας δροσερός. Θύμηση μοναδική. Παίρνει την σειρά, όσων με απασχολούν. Ότι πιο κοντινό μου. Την επιλέγω. Την θυμάμαι. Διάλογους. Επικαιρότητα. Νοιώθεις καλύτερα; Λίγο. Μουσική είσαι στ αυτιά μου. Λόφος, μόνο με λουλούδια. Τι είμαι; Όχι η πρώτη εντύπωση. Σίγουρα, όχι θετική. 3

34 Έλα, Πάμε να δούμε τα τρένα να περνάνε. Ετούτη τη νύχτα. Βάλε ειρήνη στην καρδιά σου. Άκουσε με που σου μιλώ. Ως φίλη και προστάτιδα. Ή προτιμάς τα πλοιάρια. Σου λείπει το περπάτημα στη φύση. Σου λείπει να είσαι ξέγνοιαστο παιδί. Κανείς δεν σου έβαλε χειροπέδες, Επειδή ήσουν άτακτο. Δεν ήσουν. Όχι εσύ. Άρα πιστεύεις πως έχω κάτι καλό, Μέσα μου. Βάλτο στην παλάμη μου, Ν ακούσω την καρδούλα του. Έχεις καιρό να ερωτευτείς. «Σ έχει κοιτάξει, ποτέ, Γυναίκα, στο φεγγαρόφωτο; Σπάνια η αγάπη, μάτια μου. Η φωτογραφία μου, σου δίνει ζωή. Ελπίδα. Κι ας λες, Η απόσταση μας χωρίζει. Τα πουλιά δεν κάνουν διακρίσεις. Που θα στήσουν τη φωλιά τους. Δέντρα βρίσκεις, κοντά κοντά, το ένα με τ άλλο. Έπειτα έρχονται στιγμές Που ξενυχτάς χωρίς λόγο, κι όσο το καλοκαίρι πλησιάζει απειλητικά, Ελπίζεις να βρέξει για μια φορά ακόμη όπως περιμένεις μία είδηση. Περιμένεις την επαφή. Τη γνωριμία. Μήπως τονωθούν οι στιγμές. Μάθει ο ένας τον άλλο. Ξεχάσει. ΑΓΩΝΙΑ Τότε, Γιατί ερχόμαστε σ αυτή την γη; Ίσως για να πληρώσουμε το μερίδιο μας σε πόνο. Επειδή είναι αρκετά μεγάλος ο πόνος. Ώστε απαιτούνται αρκετοί άνθρωποι -μην περιμένεις όμως καμιά σπουδαία κατάληξη. Ίσως, για να ντρεπόμαστε περισσότερο, Έχοντας ως βιτρίνα, Τα λάθη της ανθρωπότητας Που ολοένα πληθαίνουν. Αν είναι ποτέ δυνατόν, Να διδάξει ο ένας τον άλλο, Με την ζωή του. Λες και δεν είμαστε αρκετά αδύναμοι. Παρόλα αυτά, Θα τολμούσες να εισχωρήσεις σε μια παρέα που βρίσκει ουσία στη ζωή. (Μην περιμένεις να βγει ο ήλιος, για να αισιοδοξήσεις). βρίσκεις ακόμη, αισιοδοξία στην Άνοιξη; 3

Γεράσιμος Μηνάς. Εγώ κι εσύ

Γεράσιμος Μηνάς. Εγώ κι εσύ 1 2 Γεράσιμος Μηνάς Εγώ κι εσύ ΠΟΙΗΣΗ Επιλογή 1995-2004 3 4 5 είναι πατάρι με σκονισμένα θαύματα, προς ανακάλυψη. Αξιολόγηση. Εκμετάλλευση, Αν οφείλεις στον εαυτό σου. Γράμματα Σιγά σιγά, μαθαίνω να ζωγραφίζω.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ Α' Το δάσος ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ο γερο-βασιλιάς Συνετός πως μετρήθηκαν πια οι μέρες του, φώναξε τον γιο του, τον νέο Αστόχαστο, και του είπε: Φθάνουν, γιε μου,

Διαβάστε περισσότερα

Γεράσιμος Μηνάς. Γυναίκα ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ 2006-2007

Γεράσιμος Μηνάς. Γυναίκα ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ 2006-2007 1 2 Γυναίκα 3 4 5 Γεράσιμος Μηνάς Γυναίκα ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ 2006-2007 6 7 Κ άθομαι και σου γράφω, ξανά, τώρα που η γη, εξακολουθεί το ελλειπτικό της ταξίδι, στον γαλαξία. Γύρω απ το πυρακτωμένο, διαρκώς,

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 2. αβάλα στ άλογά τους, οι ιππότες πέρασαν

Κεφάλαιο 2. αβάλα στ άλογά τους, οι ιππότες πέρασαν Κεφάλαιο 2 αβάλα στ άλογά τους, οι ιππότες πέρασαν K την πύλη της μονής και κατευθύνθηκαν προς τη συστάδα των πανύψηλων δέντρων που έριχναν βαθύ τον ίσκιο τους στον προαύλιο χώρο. Είκοσι μέτρησα συνολικά,

Διαβάστε περισσότερα

ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΣΙΛΕΡ. ποιήματα

ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΣΙΛΕΡ. ποιήματα http://hallofpeople.com/gr/ ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΣΙΛΕΡ ποιήματα Το δαχτυλίδι του Πολυκράτη Στο ξώστεγο στεκόταν του σπιτιού του και τη Σάμο, που τύραννός της ήταν, την κοίταε με καμάρι και χαρά. «Όλα όσα βλέπεις,

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑΤΙΑΝΑ. θέλω..." Δεν πρέπει να θέλω! Ξέρω το πρέπει θα μου πεις δεν υπάρχει. Ή φλερτάρεις με το ρίσκο ή μένεις στο ίδιο σημείο μιά ζωή...

ΤΑΤΙΑΝΑ. θέλω... Δεν πρέπει να θέλω! Ξέρω το πρέπει θα μου πεις δεν υπάρχει. Ή φλερτάρεις με το ρίσκο ή μένεις στο ίδιο σημείο μιά ζωή... Και το όνομα αυτής:τατιάνα!!!! Φωτογένεια δεν έχω η έρμη αλλά καθώς λέγει και το άσμα σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!!! αχαχαχαχαχα!!!! Δεν θα σου πω λόγια δεν θα σου μιλήσω θα σου

Διαβάστε περισσότερα

Ελληνικά τραγούδια. Και θα χαθώ... 2. Μόνο στα όνειρα... 3. Όνειρο ζω... 4. Χέρια ψηλά... 5. Χωρίς αναπνοή... 6

Ελληνικά τραγούδια. Και θα χαθώ... 2. Μόνο στα όνειρα... 3. Όνειρο ζω... 4. Χέρια ψηλά... 5. Χωρίς αναπνοή... 6 Ελληνικά τραγούδια Και θα χαθώ... 2 Μόνο στα όνειρα... 3 Όνειρο ζω... 4 Χέρια ψηλά... 5 Χωρίς αναπνοή... 6 1 Και θα χαθώ Μιχάλης Χατζηγιάννης Μουσική/Στίχοι: Παπαδόπουλος Λάκης/Ντούμος Κυριάκος Και θα

Διαβάστε περισσότερα

ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΕΒΔΟΜΟ ΒΙΒΛΙΟ. ( «Ο Μύθος του Σπηλαίου» )

ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΕΒΔΟΜΟ ΒΙΒΛΙΟ. ( «Ο Μύθος του Σπηλαίου» ) ΠΛΑΤΩΝΟΣ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΕΒΔΟΜΟ ΒΙΒΛΙΟ ( «Ο Μύθος του Σπηλαίου» ) Μετά από αυτά όμως, είπα, φαντάσου την ανθρώπινη φύση ως προς την παιδεία και την απαιδευσία, σαν μια εικόνα που παριστάνει μια τέτοια κατάσταση.

Διαβάστε περισσότερα

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ενορία Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου Ευόσµου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου-Λυκείου

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ενορία Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου Ευόσµου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου-Λυκείου Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ενορία Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου Ευόσµου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου-Λυκείου Μακρυνίτσα 2010 Γενικός Ύμνος Κατασκήνωσης «ΚΟΙΤΑΩ ΨΗΛΑ»

Διαβάστε περισσότερα

Μια νέα φωτεινή σελίδα της ιστορίας μας

Μια νέα φωτεινή σελίδα της ιστορίας μας 1 Μια νέα φωτεινή σελίδα της ιστορίας μας Ο Γράμμος και το Βίτσι, η Πίνδος και η Κορυτσά θα μείνουν οι αιώνιοι μάρτυρες μιας υπέροχης θυσίας. Στις άγριες και απόκρημνες κορφές της Πίνδου και του Γράμμου

Διαβάστε περισσότερα

κοντά του, κι εκείνη με πόδια που έτρεμαν από το τρακ και την καρδιά της να φτερουγίζει μες στο στήθος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα.

κοντά του, κι εκείνη με πόδια που έτρεμαν από το τρακ και την καρδιά της να φτερουγίζει μες στο στήθος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα. Απόσπασμα από το βιβλίο «Η πεταλούδα της Νύχτας» της Ειρήνης Φραγκάκη που ευγενικά παραχώρησε η συγγραφέας αλλά και ο εκδοτικός οίκος ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για τους αναγνώστες του δικτυακού τόπου τοβιβλίο.net

Διαβάστε περισσότερα

Στις κόρες µου Χριστίνα και Θάλεια

Στις κόρες µου Χριστίνα και Θάλεια Στις κόρες µου Χριστίνα και Θάλεια Σ το πα και σ το ξαναλέω, στο γιαλό µην κατεβείς, στο γιαλό κάνει φουρτούνα και σε πάρει και χαθείς. ηµώδες Πρόλογος Μ Ε ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ προς το νοτιά, στάθηκε πάνω

Διαβάστε περισσότερα

Μικρός Ευεργετινός. Μεταφρασμένος στη Δημοτική

Μικρός Ευεργετινός. Μεταφρασμένος στη Δημοτική Μικρός Ευεργετινός Μεταφρασμένος στη Δημοτική ΚΟΖΑΝΗ Μάρτιος 2006 2 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Κανείς ποτέ δεν πρέπει ν απελπίζεται... 5 Του αββά Μάρκου...5 Του αββά Ησαΐα...5 Του αγίου Εφραίμ... 6 Από το βίο

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ 13 ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ 13 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ 13 ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1720 ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΟΥΡΟΥΠΩΝΕΙ. Μόνο λίγα λεπτά είχαν περάσει από τη στιγμή που ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από τις κορυφογραμμές του Αθέρα, αφήνοντας στο γαλανό ουρανό

Διαβάστε περισσότερα

* Από την αγγλική λέξη «boss», αφεντικό. ** «Core houses» στο πρωτότυπο, μικρά ισόγεια σπίτια ανθεκτικής κατασκευής με πρόβλεψη επέκτασης. (Σ.τ.Ε.

* Από την αγγλική λέξη «boss», αφεντικό. ** «Core houses» στο πρωτότυπο, μικρά ισόγεια σπίτια ανθεκτικής κατασκευής με πρόβλεψη επέκτασης. (Σ.τ.Ε. ΖΟΥΛΟΥ 13 1 «ΦΟΒΑΣΑΙ, ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ;... Για λέγε, φοβάσαι;» Ο Άλι δεν απαντούσε πολλά φίδια στο στόμα. «Βλέπεις τι συμβαίνει, μικρέ Ζουλού; Βλέπεις;» Όχι, δεν έβλεπε τίποτα. Τον είχαν αρπάξει από τα μαλλιά

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθια. που γράφτηκαν από εκπαιδευόμενους / ες του πρώτου επιπέδου κατά τη σχολική χρονιά 2013-2014 στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας

Παραμύθια. που γράφτηκαν από εκπαιδευόμενους / ες του πρώτου επιπέδου κατά τη σχολική χρονιά 2013-2014 στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας Παραμύθια που γράφτηκαν από εκπαιδευόμενους / ες του πρώτου επιπέδου κατά τη σχολική χρονιά 2013-2014 στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Λάρισας Εισαγωγή Κατά τη σχολική χρονιά 2013-2014 οι εκπαιδευόμενοι

Διαβάστε περισσότερα

με περίμενε τόσο καιρό. σ εκείνη, λοιπόν

με περίμενε τόσο καιρό. σ εκείνη, λοιπόν με περίμενε τόσο καιρό. σ εκείνη, λοιπόν Τίτλος: Φλέβα που Σπάει Ποιητής: Γιώργος Μπουρλής Σελιδοποίηση-Εξώφυλλο: Εκδόσεις Εξάρχεια ISBN: 978-618-80336-8-9 ΕΚΔOΣΕΙΣ ΕΞΑΡΧΕΙΑ Σεπτέμβριος 2013 Τ.Θ. 70616

Διαβάστε περισσότερα

O Μικρός Πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη

O Μικρός Πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη O Μικρός Πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της Αναζήτησης! Ο Μικρός Πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της Αναζήτησης... Copyright 2013 Χρήστος Τσαντής Πίνακας εξώφυλλου:

Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Υφαντής ΓΚΆΤΣΟΣ Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΌΣ. Οι ποιητές

Γιάννης Υφαντής ΓΚΆΤΣΟΣ Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΌΣ. Οι ποιητές Γιάννης Υφαντής ΓΚΆΤΣΟΣ Ο ΠΕΛΑΣΓΙΚΌΣ (Ένα κείμενο το οποίο τουλάχιστον πριν το περιορίσω για να χωρέσει στα 20 λεπτά το διέτρεχε η ιδέα ότι κάθε επαναπροσέγγιση του ποιητή, μπορεί να γίνεται μια ευκαιρία

Διαβάστε περισσότερα

Το Κάλεσμα του Αγγελιοφόρου

Το Κάλεσμα του Αγγελιοφόρου Το Κάλεσμα του Αγγελιοφόρου Όπως αποκαλύφτηκε στον Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 3 Σεπτεμβρίου, 2014 στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ Ο Θεός έχει στείλει έναν Αγγελιοφόρο στον κόσμο, που είναι σταλμένος από την

Διαβάστε περισσότερα

Τζέλιος Κ. Δημήτριος

Τζέλιος Κ. Δημήτριος Τζέλιος Κ. Δημήτριος Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άργος Ορεστικό Καστοριάς όπου πέρασε τη σχολική του ζωή. Σαν μαθητής δεν συμπάθησε ιδιαίτερα τον δογματικό θεσμό του σχολείου, ενώ μέσα του είχε έντονη την

Διαβάστε περισσότερα

Νησί που κανείς σεισμός δε θα σε καταπιεί μακρύ σαν πέτρινη μαγνητική βελόνη να δείχνεις το βοριά και το νότο της πορείας μας της ιστορίας του χρόνου

Νησί που κανείς σεισμός δε θα σε καταπιεί μακρύ σαν πέτρινη μαγνητική βελόνη να δείχνεις το βοριά και το νότο της πορείας μας της ιστορίας του χρόνου Ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου (από τη συλλογή "Μαθητεία 1952-1962", Πρίσμα, 1978) Από την ενότητα "Χρόνια της πέτρας": Βορεινή πύλη, Προσχέδια για τη Μακρόνησο, Γράμματα μετάνοιας, 'Ισως ένα ποτάμι, Φάση

Διαβάστε περισσότερα

Το Ταξίδι Απελευθέρωσης

Το Ταξίδι Απελευθέρωσης Το Ταξίδι Απελευθέρωσης Όπως αποκαλύφθηκε στον Αγγελιοφόρο του Θεού, Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 2 Μαρτίου 2011, στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ Η πνευματικότητα είναι βασικά μια αναζήτηση ελευθερίας ελευθερία

Διαβάστε περισσότερα

ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÇÌÅÑÙÓÇÓ ÊÁÉ ÐÍÅÕÌÁÔÉÊÇÓ ÏÉÊÏÄÏÌÇÓ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ

ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÇÌÅÑÙÓÇÓ ÊÁÉ ÐÍÅÕÌÁÔÉÊÇÓ ÏÉÊÏÄÏÌÇÓ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÇÌÅÑÙÓÇÓ ÊÁÉ ÐÍÅÕÌÁÔÉÊÇÓ ÏÉÊÏÄÏÌÇÓ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ ÄÅËÖÙÍ - ÌÉÁÏÕËÇ ÔÇË. 2310-828989 Η ΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ÅÔÏÓ B ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

ANNA TENEZH Η αρχοντοπούλα με την πέτρινη καρδιά

ANNA TENEZH Η αρχοντοπούλα με την πέτρινη καρδιά ANNA TENEZH Η αρχοντοπούλα με την πέτρινη καρδιά Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν μηχανές και τα έκαμναν όλα με τα χέρια τους, ήταν ένας άρχοντας που είχε αμέτρητα

Διαβάστε περισσότερα

Κι εγώ τι θα κάνω μόνη μου τις Κυριακές; Έχεις εμένα, αγάπη μου. Εσύ κάθε μέρα είσαι στο μαγαζί και τις Κυριακές πηγαίνεις

Κι εγώ τι θα κάνω μόνη μου τις Κυριακές; Έχεις εμένα, αγάπη μου. Εσύ κάθε μέρα είσαι στο μαγαζί και τις Κυριακές πηγαίνεις ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ 1 Η ΖΩΗ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ. Όταν έχει κέφια, σερβίρει τα καλύτερα πιάτα και οι λίγοι τυχεροί τα απολαμβάνουν ως το τελευταίο ψίχουλο χωρίς ανάσα. Όταν βαριέται όμως και ανακατεύει ό,τι αλλοπρόσαλλο

Διαβάστε περισσότερα

ΘΥΜΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ

ΘΥΜΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΘΥΜΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ ΕΛΠΙΝΙΚΗ Νουβέλα 1 ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟ ΣΕΡΡΩΝ ########################################################################### Ήταν επισκέπτης σ αυτή τη μικρή πόλη. Τον είχε στείλει η υπηρεσία

Διαβάστε περισσότερα

Μα ναι, τι χαζός που ήταν! Γυναικεία ήταν η φιγούρα που στεκόταν μπροστά στη μεγάλη μπαλκονόπορτα του δεύτερου

Μα ναι, τι χαζός που ήταν! Γυναικεία ήταν η φιγούρα που στεκόταν μπροστά στη μεγάλη μπαλκονόπορτα του δεύτερου αναμεσα μασ το ποταμι Άντρας ήταν Ή γυναίκα; Μα ναι, τι χαζός που ήταν! Γυναικεία ήταν η φιγούρα που στεκόταν μπροστά στη μεγάλη μπαλκονόπορτα του δεύτερου ορόφου. Τη γνώριζε; Γνωστή φυσιογνωμία... Συγκέντρωσε

Διαβάστε περισσότερα

Αρμέγει δήθεν ο Γιώργος τα πρόβατά του κάθε πρωί και γεμίζει καρδάρες με γάλα το οποίο αποθηκεύεται σε δοχεία μεγάλης χωρητικότητας και μεταφέρεται σ

Αρμέγει δήθεν ο Γιώργος τα πρόβατά του κάθε πρωί και γεμίζει καρδάρες με γάλα το οποίο αποθηκεύεται σε δοχεία μεγάλης χωρητικότητας και μεταφέρεται σ Αρμέγει δήθεν ο Γιώργος τα πρόβατά του κάθε πρωί και γεμίζει καρδάρες με γάλα το οποίο αποθηκεύεται σε δοχεία μεγάλης χωρητικότητας και μεταφέρεται σ εργοστάσιο επίσης δήθεν δικής του ιδιοκτησίας όπου

Διαβάστε περισσότερα

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Μαυρίδου Μάρθας Α.Μ. 0296021

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Μαυρίδου Μάρθας Α.Μ. 0296021 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΜΑ: Θεατρική Παράσταση «Το κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων» Της Φοιτήτριας Μαυρίδου Μάρθας Α.Μ. 0296021 ΕΠΙΒΛΕΠΟΝΤΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006

ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006 ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006 ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ ΟΜΟΡΦΑ ΕΡΗΜΩΝΟΥΝ Ένας επισκέπτης του χωριού μας, ήρθε στο χωριό αφού πέρασαν δύο χρόνια. Όταν μας βρήκε και αρχίσαμε την κουβέντα, μας είπε

Διαβάστε περισσότερα

Η χορεύτρια. Τοιχογραφία από τα διαμερίσματα της βασίλισσας

Η χορεύτρια. Τοιχογραφία από τα διαμερίσματα της βασίλισσας Η χορεύτρια Τοιχογραφία από τα διαμερίσματα της βασίλισσας ΤΟ ΜΕΣΑ ΦΕΓΓΟΣ Εκεί κάτω απ το δέρμα Είναι που σου μιλεί το μέσα φέγγος Δημήτρη Περοδασκαλάκη, Με τον ξένο To ένα σου χέρι στο ύψος της καρδιάς,

Διαβάστε περισσότερα

ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΑΖΕΡΗΣ. ο Βασιληάς οι Νύφες. η Μαύρη Δράκαινα

ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΑΖΕΡΗΣ. ο Βασιληάς οι Νύφες. η Μαύρη Δράκαινα ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΑΖΕΡΗΣ ο Βασιληάς οι Νύφες και η Μαύρη Δράκαινα Μια Ιστορία από το Θρυμματισμένο Σύμπαν Κώστας Βουλαζέρης http://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris ISBN: 978-618-5031-28-2 Για τα πνευματικά

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ

ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΝ. ΚΟΥΤΟΥΖΗ ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΠΡΑΞΕΙΣ Βασισμένο στην ιστορική πραγματικότητα Τα ονόματα και επώνυμα των ηρώων είναι τυχαία ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2005 ΧΩΡΟΙ σκηνικό, κοστούμια

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Σφενδουράκης ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΩΝ. www.vakxikon.gr

Κώστας Σφενδουράκης ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΩΝ. www.vakxikon.gr Κώστας Σφενδουράκης ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΩΝ www.vakxikon.gr ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΩΝ ISBN: 978-960-99765-6-5 Ψηφιακή έκδοση (e-book) Εκδόσεις Vakxikon.gr Μαραθώνος 36, 122 44 Αιγάλεω e-mail : info@vakxikon.gr

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γεννιούνται με χαρακτήρα δυναμικό και φιλόδοξο, που χαράζουν μόνοι τους την πορεία τους στον κόσμο. Υπάρχουν όμως και άλλοι,

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γεννιούνται με χαρακτήρα δυναμικό και φιλόδοξο, που χαράζουν μόνοι τους την πορεία τους στον κόσμο. Υπάρχουν όμως και άλλοι, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γεννιούνται με χαρακτήρα δυναμικό και φιλόδοξο, που χαράζουν μόνοι τους την πορεία τους στον κόσμο. Υπάρχουν όμως και άλλοι, που δεν μπορούν να πάρουν εύκολα πρωτοβουλίες, δεν έχουν

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ. Έτσι άρχισαν όλα

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ. Έτσι άρχισαν όλα Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ 1 Έτσι άρχισαν όλα Από τότε που θυμόταν το εαυτό της η Χαρά είχε στο πλάι της έναν άντρα σπουδαίο, ρωμαλέο, δυνατό, που την προστάτευε, την κανάκευε και τη θαύμαζε. Όσο ήταν

Διαβάστε περισσότερα

Δρ. Αναστασία Σάββα Γεωργιάδου. Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά Φώτα. Ήθη και έθιμα

Δρ. Αναστασία Σάββα Γεωργιάδου. Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά Φώτα. Ήθη και έθιμα Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά Φώτα Ήθη και έθιμα Στόχοι: Μέσα από διάφορες επικοινωνιακές και διαθεματικές δραστηριότητες τα παιδιά: Να κατανοήσουν τις έννοιες ήθη και έθιμα. Να γνωρίσουν τα ήθη και έθιμα της

Διαβάστε περισσότερα

Η φιλοσοφία στην τέχνη

Η φιλοσοφία στην τέχνη Η φιλοσοφία στην τέχνη «Να ζει κανείς ή να μην ζει; Ιδού η απορία» Σέξπιρ, Άμλετ Ένα έργο τέχνης ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα γλυπτό, μια κινηματογραφική ταινία, ένα θεατρικό, ένα ποίημα, ένα τραγούδι

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ - Τάτση Κωνσταντίνα - Τσουμάνη Αλεξία - Λεουτσάκου Νικολέτα - Σπίγγου Ελισαβετ Γιάννενα 2003 Μια φορά κι έναν καιρό στους πρόποδες των πανύψηλων βουνών της οροσειράς των

Διαβάστε περισσότερα

Η Ιστορία του Αγγελιοφόρου Όπως αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 23 Μάιου 2011 στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ

Η Ιστορία του Αγγελιοφόρου Όπως αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 23 Μάιου 2011 στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ Η Ιστορία του Αγγελιοφόρου Όπως αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ Βιάν Σάμμερς στης 23 Μάιου 2011 στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ Σήμερα θα πούμε την ιστορία του Αγγελιοφόρου. Είναι μια ιστορία που ενέχει πολλή δύναμη

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 20 ου ΚΑΙ ΤΟΥ 21 ου ΑΙΩΝΑ.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 20 ου ΚΑΙ ΤΟΥ 21 ου ΑΙΩΝΑ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 20 ου ΚΑΙ ΤΟΥ 21 ου ΑΙΩΝΑ. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ 3 Ο ΓΕΛ ΑΡΓΟΥΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2012-2013 ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Αντωνόπουλος Ανδρέας Γιολάρης Ανδριανός Δαγρές Γεώργιος

Διαβάστε περισσότερα

ο σούρουπο είχε απλώσει το σκοτεινό υφάδι του, κεντημένο με περισσή στοργή από τη μητέρα του, τη μαρμαρυγή. Τιτιβίσματα πτηνών ορμούσαν μες στην

ο σούρουπο είχε απλώσει το σκοτεινό υφάδι του, κεντημένο με περισσή στοργή από τη μητέρα του, τη μαρμαρυγή. Τιτιβίσματα πτηνών ορμούσαν μες στην Πρόλογος Εκεί έξω, σε μέρη που ανέγνωρα κοιμούνται, σε τόπους μακρινούς και μυστηριακά άφαντους, ανθοβριθούν κόσμοι και μαραίνονται πλάσματα που χλευάζουν την αιωνιότητα. Το μικρό μυαλό των ανθρώπων, ευχαριστημένο

Διαβάστε περισσότερα

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΗΠΤΟ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ ΣΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΗΠΤΟ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ ΣΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΣΤΟ ΑΣΥΛΗΠΤΟ Ή ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ ΣΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ 1 Ας μιλήσουμε για λίγο με τον τρόπο που μιλά ο Χάιντεγκερ. Η Σκέψη του Χάιντεγκερ είναι

Διαβάστε περισσότερα

Ιωάννά νοτάρά Χαμένες άγάπες

Ιωάννά νοτάρά Χαμένες άγάπες Ιωάννα Νοταρά Χαμένες Αγάπες Στην μόλις δέκα έξι μηνών γλυκιά Μυρτώ «Σίγουρα θα κοντεύει να ξημερώσει. Πρώτη φορά που ήπια τόσο πολύ! Ξέφυγα και τί απαίσια αίσθηση η αναγούλα! Ωπ! Αλλού πατάω κι αλλού

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ... Αναρωτηθήκατε ποτέ, άραγε, γιατί αν όλ αυτά που θα θέλαμε

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ... Αναρωτηθήκατε ποτέ, άραγε, γιατί αν όλ αυτά που θα θέλαμε ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ... Αναρωτηθήκατε ποτέ, άραγε, γιατί αν όλ αυτά που θα θέλαμε να μας συμβούν δε μας συμβαίνουν ή, αντίθετα, αν αυτά που μας συμβαίνουν είναι γιατί εμείς τα προκαλούμε; Γιατί εμείς κάναμε ή

Διαβάστε περισσότερα

Το σύμπαν μέσα στο οποίο αναδύεστε

Το σύμπαν μέσα στο οποίο αναδύεστε ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΩΤΗ Το σύμπαν μέσα στο οποίο αναδύεστε Στέλνουμε χαιρετισμούς. Χαιρόμαστε πολύ που έχουμε αυτήν την ευκαιρία να μιλήσουμε με σας ξανά και να παράσχουμε τις πληροφορίες που είμαστε έτοιμοι να

Διαβάστε περισσότερα

Ο Λέξους Μανταλέξους

Ο Λέξους Μανταλέξους Ο Λέξους Μανταλέξους ο Γαϊδάρ και ο Λεξουλίνος βρίσκουν τα ονόματα των ψαριών 2 παιδική ιστορία γνώσεων γιατί το λέμε έτσι; για παιδιά 6 12 ετών ΣωτήρηςΑθηναίος athi@24grammata.com www.24grammata.com 1

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ. Μαρία και Ιωσήφ

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ. Μαρία και Ιωσήφ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ Μαρία και Ιωσήφ Αυτή είναι η ιστορία του Ιησού και του αδελφού του Χριστού, του πώς γεννήθηκαν, του πώς έζησαν και του πώς ο ένας από αυτούς πέθανε. Ο θάνατος του άλλου δεν αποτελεί

Διαβάστε περισσότερα

ΔΈΚΑ ΕΓΓΌΝΙΑ έχει η νόνα Χελώνα και τους λέει κάθε

ΔΈΚΑ ΕΓΓΌΝΙΑ έχει η νόνα Χελώνα και τους λέει κάθε 1 ΔΈΚΑ ΕΓΓΌΝΙΑ έχει η νόνα Χελώνα και τους λέει κάθε βράδυ ένα σωρό ιστορίες, κάθε μέρα τους μιλάει για του κόσμου τα παράξενα. Ποτέ, ωστόσο, δεν τους είχε πει ότι υπάρχει κάτι τόσο θαυμαστό σαν το στολίδι

Διαβάστε περισσότερα

Μες στις παλάμες η αγάπη

Μες στις παλάμες η αγάπη 1ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΣΤΑΜΟΥΛΗ Ε Π Α Ι Ν ΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: MEΣ ΣΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΛΙΓΚΑ Νίσυρος Δωδεκάνησος Αθήνα, Μάρτιος 2011 Μες στις παλάμες

Διαβάστε περισσότερα

Τρέχω στο μπάνιο και βγάζω όλη τη μακαρονάδα.

Τρέχω στο μπάνιο και βγάζω όλη τη μακαρονάδα. 6 ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΈΦΩ ΑΠΌ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ, έχω τα χάλια μου. Με το που μπαίνω στο σπίτι, ακούω ήχο από κατσαρολικά. Η μαμά είναι ακόμα στη δουλειά. Τότε ποιος; Η εικόνα του μπαμπά μπροστά από την κουζίνα είναι αρκετή

Διαβάστε περισσότερα

τευχοσ 2 ΕΚΕΜΒΡΗΣ 2010 ! ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ µυστικά κουτιά της Σύγχρονης Εποχής

τευχοσ 2 ΕΚΕΜΒΡΗΣ 2010 ! ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ µυστικά κουτιά της Σύγχρονης Εποχής ! ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ τα τευχοσ 2 ΕΚΕΜΒΡΗΣ 2010 µυστικά κουτιά της Σύγχρονης Εποχής Γεια σας, παιδιά! «Πρώτο» Κεφάλαιο Έ χουν περάσει αρκετοί µήνες από τότε που άνοιξαν τα µυστικά µας κουτιά κι άφησαν να φανεί

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης Σταθµός 2ος

Κώστας Λεµονίδης Σταθµός 2ος Κώστας Λεµονίδης Σταθµός 2ος 1. Είµαι εδώ Πες µου κάτι, µίλησε µου είµαι εδώ χρόνο έχω να σ ακούσω και µπορώ. ωσ µου λίγο χώρο, άναψε µου φως. ωσ µου λίγο χώρο κι είµαι εδώ. Είµαι εδώ. Σου µιλάω βοήθησε

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΙΕΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΙΕΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΙΕΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ...11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ...13 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΎΤΕΡΟ...31 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ...48 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ...68 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ...89 ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ. δοκίμιο πάνω στο παράλογο. Albert Camus

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ. δοκίμιο πάνω στο παράλογο. Albert Camus Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ δοκίμιο πάνω στο παράλογο Albert Camus Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ δοκίμιο πάνω στο παράλογο albert camus Περιεχόμενα: ένας παράλογος συλλογισμός το παράλογο και η αυτοκτονία τα παράλογα τείχη

Διαβάστε περισσότερα

Μί#ης Χ. Γεωργό-ουλος. ένα βότσαλο δυο λόγια

Μί#ης Χ. Γεωργό-ουλος. ένα βότσαλο δυο λόγια Μί#ης Χ. Γεωργό-ουλος ένα βότσαλο δυο λόγια Αφιερωµένο στην τέχνη η σκέψη µου επάντρεψε το στίχο µε µεράκι µε χρώµατα τα βότσαλα αλλάξανε µορφές ζωντάνεψαν για µια στιγµή οι µνήµες µου λιγάκι και µ έκαναν

Διαβάστε περισσότερα

"Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων "Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων Φέρες, 10 Ιουνίου 2010 Κύριε Υπουργέ, Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο. Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΤΥΠΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Διήγημα με τίτλο: «Πορτραίτα τριών γυναικών, μιας γαρδένιας κι ενός ερωτευμένου σκύλου»

ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΤΥΠΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Διήγημα με τίτλο: «Πορτραίτα τριών γυναικών, μιας γαρδένιας κι ενός ερωτευμένου σκύλου» 1 O ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΤΥΠΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Διήγημα με τίτλο: «Πορτραίτα τριών γυναικών, μιας γαρδένιας κι ενός ερωτευμένου σκύλου» Φτου και βγήκα Πορτραίτο 1 Συνηθίζει να

Διαβάστε περισσότερα

Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας. Πνευματική Ανατομική. Μάθημα 3ο ~ 16.12.2015 Εργασία με το Κόλον

Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας. Πνευματική Ανατομική. Μάθημα 3ο ~ 16.12.2015 Εργασία με το Κόλον Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας Πνευματική Ανατομική Μάθημα 3ο ~ 16.12.2015 Εργασία με το Κόλον Άννα: Κάνουμε δήλωση πρόθεσης για το σώμα μας. Ας φέρουμε τα χέρια στην καρδιά ακουμπώντας στην καρδιά. Τιμώ

Διαβάστε περισσότερα

Copyright 2014: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ & Ήρα Ραΐση

Copyright 2014: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣ & Ήρα Ραΐση & Ήρα Ραΐση Πρόλογος Δυο αναμμένα τσιγάρα κοκκίνιζαν συχνά τις καύτρες τους στο μπροστινό βαγόνι από το πολύχρωμο καραβάνι. Ο οδηγός και ο ξαφνικός του επισκέπτης πάσχιζαν να ξεγελάσουν την κουρασμένη

Διαβάστε περισσότερα

Το μάτι του Ελέφαντα. Χριστόφορος Ακριτίδης

Το μάτι του Ελέφαντα. Χριστόφορος Ακριτίδης Το μάτι του Ελέφαντα Χριστόφορος Ακριτίδης Μέρος Πρώτο...3 Η συνάντηση...6 Ο σκανταλιάρης θεός... 22 Το ταξίδι...25 Το θεριό... 36 Η Ιφιγένεια... 42 Η απογοήτευση... 49 Μέρος Δεύτερο... 57 Ο Ινδιάνος...

Διαβάστε περισσότερα

Μαρίας Ιορδανίδου. Λωξάντρα. Πρόταση διδασκαλίας λογοτεχνικού βιβλίου. Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνέλλος Ε.Μ.Ε.

Μαρίας Ιορδανίδου. Λωξάντρα. Πρόταση διδασκαλίας λογοτεχνικού βιβλίου. Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνέλλος Ε.Μ.Ε. Μαρίας Ιορδανίδου Λωξάντρα Πρόταση διδασκαλίας λογοτεχνικού βιβλίου Επιμέλεια: Σπύρος Αντωνέλλος Ε.Μ.Ε. Περιεχόμενα: Στόχοι Συνέντευξη της Μαρίας Ιορδανίδου Ιστορικό πλαίσιο του έργου Ο μύθος Η ηρωίδα,

Διαβάστε περισσότερα

14 ΓΙΑΝΝΗΣ & ΜΑΡΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

14 ΓΙΑΝΝΗΣ & ΜΑΡΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Πολύ λίγα έθνη από τα αρχαιότατα χρόνια παρουσιάζουν τέτοια διασπορά όσο το ελληνικό. Σε όλες τις περιόδους της μακράς ιστορίας των Ελλήνων, για διάφορες αιτίες, αυτοί ετράπησαν σε άλλες χώρες.

Διαβάστε περισσότερα

Ιωάννά νοτάρά Στη σκιά του πάθους

Ιωάννά νοτάρά Στη σκιά του πάθους Ιωάννα Νοταρά Στη σκιά του πάθους Στον μικρό Νικόλα-Αλέξανδρο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 0 Ο ήχος της λαμαρίνας που τσαλακωνόταν, ένιωσε να του διαλύει το μυαλό. Το αυτοκίνητο πήρε δυο στροφές ακυβέρνητο και μετά ησυχία.

Διαβάστε περισσότερα

1 Μελογονής: Ο γλυκός σα μέλι γονέας. 2 Νικλιάνος: Ο καταγόμενος από αριστοκρατική και ισχυρή γενεά της Μάνης.

1 Μελογονής: Ο γλυκός σα μέλι γονέας. 2 Νικλιάνος: Ο καταγόμενος από αριστοκρατική και ισχυρή γενεά της Μάνης. Ο μικρότερος από τους γιους του Αναγνώστη, ο Βασίλειος Πατσούρης ή Πατσουράκος, ήταν ένας από τους πρώτους Δημοδιδάσκαλους στη Μάνη, αφού σπούδασε στο «Αθήνησι Διδασκαλείον» κατά τα έτη 1860-1862. Τότε

Διαβάστε περισσότερα

1 Ένα κορίτσι με όνειρα

1 Ένα κορίτσι με όνειρα 1 Ένα κορίτσι με όνειρα ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ή αν έπρεπε. Τα βήματά της την οδηγούσαν αργά αλλά σταθερά. Αδιαφορούσε για το φθινοπωρινό ψιλόβροχο, που πάγωνε το σώμα της και το έκανε να μοιάζει

Διαβάστε περισσότερα

Γνωρίζω, Αγαπώ & Φροντίζω το Σώμα μου

Γνωρίζω, Αγαπώ & Φροντίζω το Σώμα μου ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Γνωρίζω, Αγαπώ & Φροντίζω το Σώμα μου Σχολικό Έτος 2013-2014 ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: ΑΡΣΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΕΚΠ/ΚΗ ΜΟΝΑΔΑ: 1 ο ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΛΑΤΑΜΩΝΑ ΤΜΗΜΑ ΚΛΑΣΙΚΟ Δ/ΝΣΗ

Διαβάστε περισσότερα

Διαθεματική προσέγγιση στον Καβάφη μια απόπειρα διδακτικής προσέγγισης 1999 2000

Διαθεματική προσέγγιση στον Καβάφη μια απόπειρα διδακτικής προσέγγισης 1999 2000 Διαθεματική προσέγγιση στον Καβάφη μια απόπειρα διδακτικής προσέγγισης 1999 2000 Σχέδιο Εργασίας Χώρος: Η ΣΤτάξητου4 ο Δημοτικού Σχολείου Κατερίνης Χρόνος: Η σχολική χρονιά 1999 2000 Συμπληρωματικά προγράμματα:

Διαβάστε περισσότερα

Η Πλουσία, μια γυναίκα με πάθος και θέληση για ζωή, δεν είναι μόνο η ευνοημένη των κερασιών και της μοίρας μάνα, σύζυγος, αδελφή όχι μόνο αυτή που

Η Πλουσία, μια γυναίκα με πάθος και θέληση για ζωή, δεν είναι μόνο η ευνοημένη των κερασιών και της μοίρας μάνα, σύζυγος, αδελφή όχι μόνο αυτή που ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η Πλουσία, μια γυναίκα με πάθος και θέληση για ζωή, δεν είναι μόνο η ευνοημένη των κερασιών και της μοίρας μάνα, σύζυγος, αδελφή όχι μόνο αυτή που άπλωσε τη ζωή της πάνω από τη θάλασσα, που δέχτηκε

Διαβάστε περισσότερα

Ο έρωτας ήρθε από την στέπα Μυθιστόρημα - Περίληψη

Ο έρωτας ήρθε από την στέπα Μυθιστόρημα - Περίληψη 1 2 Ο έρωτας ήρθε από την στέπα Μυθιστόρημα - αφύπνισης αναζήτησης 3 ISBN: 9786188189492 Mona Perises Email: monaperises@yahoo.com 4 Mona Perises Ο έρωτας ήρθε από την στέπα Μυθιστόρημα - αφύπνισης αναζήτηση

Διαβάστε περισσότερα

TA BIBΛIA ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΣTIΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

TA BIBΛIA ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΣTIΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ TA BIBΛIA ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΣTIΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Η κυρία Κατάκη, διηγήματα, 1995 Μικρά Αγγλία, μυθιστόρημα, 1997 Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, 1998 Κουστούμι στο χώμα, μυθιστόρημα, 2000 Βραβείο

Διαβάστε περισσότερα

«Η Σ Κ Ο Ν Η Τ Ο Υ Ρ Ο Μ Ο Υ»

«Η Σ Κ Ο Ν Η Τ Ο Υ Ρ Ο Μ Ο Υ» 1 ΚΕΝΝΕΘ ΣΩΓΕΡ ΓΚΟΥΤΜΑΝ «Η Σ Κ Ο Ν Η Τ Ο Υ Ρ Ο Μ Ο Υ» ιασκευή-σκηνοθετικές οδηγίες: ηµήτρης Ρήτας Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεµάτων ευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης Νοµού Καρδίτσας, Φιλόλογος, συγγραφέας, στιχουργός

Διαβάστε περισσότερα

Π A Γ KOΣ MIA HMEPA Π OIHΣ H Σ. Ο YΣΣEAΣ EΛYTHΣ (1911-1996) Nοµπελ Λογοτεχνιασ 1979

Π A Γ KOΣ MIA HMEPA Π OIHΣ H Σ. Ο YΣΣEAΣ EΛYTHΣ (1911-1996) Nοµπελ Λογοτεχνιασ 1979 Ο YΣΣEAΣ EΛYTHΣ (1911-1996) Nοµπελ Λογοτεχνιασ 1979 Ο καηµός του θανάτου τόσο µε πυρπόλησε, που η λάµψη µου επέστρεψε στον ήλιο. Κείνος µε πέµπει τώρα µέσα στην τέλεια σύνταξη της πέτρας και του αιθέρος,

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΙ ΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΙ ΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΙ ΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Ευριπίδης Γαραντούδης Σοφία Χατζηδημητρίου Θεοδώρα Μέντη Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β Γυμνασίου Τόμος 5ος Κείμενα Νεοελληνικής

Διαβάστε περισσότερα

«Λοιπόν, έχουμε και λέμε Αθανάσιος Παπανικολάου, ετών 99, Κωνσταντίνα η σύζυγος, τρία παιδιά, οχτώ εγγόνια»

«Λοιπόν, έχουμε και λέμε Αθανάσιος Παπανικολάου, ετών 99, Κωνσταντίνα η σύζυγος, τρία παιδιά, οχτώ εγγόνια» 1 Εξήντα λεπτά. «Λοιπόν, έχουμε και λέμε Αθανάσιος Παπανικολάου, ετών 99, Κωνσταντίνα η σύζυγος, τρία παιδιά, οχτώ εγγόνια» «Όπα, Όπα. Για σιγά γιατί σαν πολλά μας τα λες.» «Ορίστε;» «Ποιος είσαι εσύ που

Διαβάστε περισσότερα

Η ΡΕΘΥΜΝΟΧΑΧΑΝΟΥΠΟΛΗ. Ένα βιβλίο που δε διάβασε κανείς!

Η ΡΕΘΥΜΝΟΧΑΧΑΝΟΥΠΟΛΗ. Ένα βιβλίο που δε διάβασε κανείς! Η ΡΕΘΥΜΝΟΧΑΧΑΝΟΥΠΟΛΗ Ένα βιβλίο που δε διάβασε κανείς! Το τευχάκι αυτό γράφτηκε και επιμελήθηκε από την ομάδα ΕΚΑΤΣ Η ΚΟΥΤΣΗ ΚΑΤΣΙΚΑ στο Ρέθυμνο το Φεβρουάριο του 2005 Τα σκίτσα που χρησιμοποιήθηκαν είναι

Διαβάστε περισσότερα

ταν αρκετά αργά το πρωί όταν το σκοτάδι άρχισε να διαλύεται. Η Ζόγια Νικολάγεβνα Πέτροβα, χοντρή και σκοτεινή, περπατούσε γεμάτη αποφασιστικότητα στο

ταν αρκετά αργά το πρωί όταν το σκοτάδι άρχισε να διαλύεται. Η Ζόγια Νικολάγεβνα Πέτροβα, χοντρή και σκοτεινή, περπατούσε γεμάτη αποφασιστικότητα στο Στο Πάρκο Πετρόφσκι ταν αρκετά αργά το πρωί όταν το σκοτάδι άρχισε να διαλύεται. Η Ζόγια Νικολάγεβνα Πέτροβα, χοντρή και σκοτεινή, περπατούσε γεμάτη αποφασιστικότητα στο Πάρκο Πετρόφσκι, τυλιγμένη με στρώματα

Διαβάστε περισσότερα

Oταν ξεκινούσαμε το Κοιτάω Μπροστά πριν από λίγα χρόνια,

Oταν ξεκινούσαμε το Κοιτάω Μπροστά πριν από λίγα χρόνια, Αφιερωμένο στους γονείς μου που μου έδειξαν τον ουρανό και με άφησαν να ονειρευτώ στον αδελφό μου που είναι πάντα η πυξίδα μου όταν χάνω το δρόμο μου στον Ανδρέα που μ αγάπησε όπως ονειρεύτηκα και συνεχίζει

Διαβάστε περισσότερα

Το ωραιότερο πράγμα του κόσμου

Το ωραιότερο πράγμα του κόσμου 2 ΆΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΊΔΗ Το ωραιότερο πράγμα του κόσμου ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ Εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη ΑΘΗΝΑ 2012 Άννα Δαμιανίδη Το ωραιότερο πράγμα του κόσμου 2012, Εκδόσεις

Διαβάστε περισσότερα

Λόγος Επίκαιρος. Αυτοί που είπαν την αλήθεια, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΝΕ!!! Και αυτοί που δεν την είπαν, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΜΕ!!!

Λόγος Επίκαιρος. Αυτοί που είπαν την αλήθεια, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΝΕ!!! Και αυτοί που δεν την είπαν, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΜΕ!!! Λόγος Επίκαιρος Αυτοί που είπαν την αλήθεια, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΝΕ!!! Και αυτοί που δεν την είπαν, τι κατάλαβαν από τη ζωή; ΛΕΜΕ!!! Αν ο Χριστός και η αλήθεια Του είναι "απάτη", μην διαβάζεις αυτά

Διαβάστε περισσότερα

Δανάη Τασιούλη ΔΙΔΥΜΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ. Η Στοιχειωμένη Μοίρα. εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ

Δανάη Τασιούλη ΔΙΔΥΜΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ. Η Στοιχειωμένη Μοίρα. εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ Δανάη Τασιούλη ΔΙΔΥΜΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ Η Στοιχειωμένη Μοίρα εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ TZ Κεφάλαιο 1: Ο θεός της σοφίας 9 Κεφάλαιο 2: Η ημέρα της συνάντησης 19 Κεφάλαιο 3: Ο Άγγελος και οι άγγελοι 27 Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα

ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ...... στο όνειρο

ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ...... στο όνειρο 1 ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΝΤΑΣ...... στο όνειρο 2 3 Κατά παραγγελία γράψιμο και κατά παραγγελία ψυχές... γίνεται; Κι όμως γίνεται... Οι πιο πολλοί είναι τους είδους, αλλά της ψυχής, δεν είναι κανείς... Εγώ με της πένας

Διαβάστε περισσότερα

3 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΖΟΥΜΠΛΙΟΥ ΡΑΛΛΕΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΙΤΛΟΣ: «ΖΩ- ΓΡΑΦΙΖΩ» Μια ηλιαχτίδα μπήκε από το

3 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΖΟΥΜΠΛΙΟΥ ΡΑΛΛΕΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΙΤΛΟΣ: «ΖΩ- ΓΡΑΦΙΖΩ» Μια ηλιαχτίδα μπήκε από το 3 Ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΖΟΥΜΠΛΙΟΥ ΡΑΛΛΕΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΤΙΤΛΟΣ: «ΖΩ- ΓΡΑΦΙΖΩ» Μια ηλιαχτίδα μπήκε από το παράθυρο, διέλυσε το σκοτάδι και έπεσε στο χέρι μου. Χάζεψα

Διαβάστε περισσότερα

289 ον Σύστημα Αεροπροσκόπων Αγίας Φύλας ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΑΛΚΙΝΟΥ ΤΡΙΦΥΛΛΟΥ

289 ον Σύστημα Αεροπροσκόπων Αγίας Φύλας ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΑΛΚΙΝΟΥ ΤΡΙΦΥΛΛΟΥ 289 ον Σύστημα Αεροπροσκόπων Αγίας Φύλας ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΑΛΚΙΝΟΥ ΤΡΙΦΥΛΛΟΥ 1 2 ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ Φτιάξε ένα κατάλογο με τα πράγματα που θέλεις να κάνεις στην Ομάδα και συζήτησε με τον Αρχηγό

Διαβάστε περισσότερα

κόντευε να σβήσει, το μόνο που απέμενε ήταν η κοκκινωπή λάμψη των κάρβουνων που τσιτσίριζαν. Μέσα στο σακίδιό μου βρισκόταν όλη μου η περιουσία: τζιν

κόντευε να σβήσει, το μόνο που απέμενε ήταν η κοκκινωπή λάμψη των κάρβουνων που τσιτσίριζαν. Μέσα στο σακίδιό μου βρισκόταν όλη μου η περιουσία: τζιν Πρόλογος Σ το διάβα της ζωής σου, λίγες είναι οι καθοριστικές στιγμές. Τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβάνεσαι τη σημασία τους παρά μόνο εκ των υστέρων, όταν πια έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που

Διαβάστε περισσότερα

Αναγκαιότητα και ελευθερία. Ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτόν τον Κόσμο;

Αναγκαιότητα και ελευθερία. Ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτόν τον Κόσμο; Αναγκαιότητα και ελευθερία ή Ποιος κυβερνάει επιτέλους αυτόν τον Κόσμο; 1. Ο Φυσικός Νόμος Παρατηρώντας ό,τι συμβαίνει γύρω μας, συμπεράναμε πως για κάθε φαινόμενο, κάθε γεγονός, υπάρχει ένας λόγος, μια

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΝΑ ΤΕΝΕΖΗ. ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΗΤΕΡΑ (Θεατρικό μονόπρακτο)

ΑΝΝΑ ΤΕΝΕΖΗ. ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΗΤΕΡΑ (Θεατρικό μονόπρακτο) Δευτέρα, 11 Νοεμβρίου 2013 ΑΝΝΑ ΤΕΝΕΖΗ ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΗΤΕΡΑ (Θεατρικό μονόπρακτο) Κυρίες και κύριοι, Καλωσορίσατε σε μια ακόμα εκπομπή του «Πάμε πακέτο». Ευχαριστούμε που είστε μαζί μας, που μας βοηθάτε

Διαβάστε περισσότερα

Τίτλος του διηγήµατος: Το γουρούνι µε τα ξύλινα ποδάρια

Τίτλος του διηγήµατος: Το γουρούνι µε τα ξύλινα ποδάρια Τίτλος του διηγήµατος: Το γουρούνι µε τα ξύλινα ποδάρια Τις ίδιες κουβέντες άκουγε συχνά η θάλασσα των «Τσιφλικιών» που συντηρούσε τα όνειρά µας στην αρµύρα της, αλλά και κρυφόβραζε στα σπλάχνα της τη

Διαβάστε περισσότερα

ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΑΛΑΣ ΩΡΩΠΟΥ «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ» Διήγημα με τίτλο: «ΗλυκειοΜΕΝΗ ΕΦΗΒΕΙΑ»

ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΑΛΑΣ ΩΡΩΠΟΥ «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ» Διήγημα με τίτλο: «ΗλυκειοΜΕΝΗ ΕΦΗΒΕΙΑ» ΤΙΜΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΑΛΑΣ ΩΡΩΠΟΥ «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ» Διήγημα με τίτλο: «ΗλυκειοΜΕΝΗ ΕΦΗΒΕΙΑ» ΗλυκειοΜΕΝΗ ΕΦΗΒΕΙΑ «Αργοπεθαίνω!» Είναι η πρώτη λέξη. Η πιο αυθόρμητη

Διαβάστε περισσότερα

7. Βύργερ, "Λεονώρα", στον τόμο: Λορέντζος Μαβίλης, Τα Έργα, Αλεξάνδρεια, εκδ. του λογ. περ. Γράμματα, 1915, σσ. 93-99.

7. Βύργερ, Λεονώρα, στον τόμο: Λορέντζος Μαβίλης, Τα Έργα, Αλεξάνδρεια, εκδ. του λογ. περ. Γράμματα, 1915, σσ. 93-99. 7. Βύργερ, "Λεονώρα", στον τόμο: Λορέντζος Μαβίλης, Τα Έργα, Αλεξάνδρεια, εκδ. του λογ. περ. Γράμματα, 1915, σσ. 93-99. Σχόλιο To "Eξωτικό" παραλλάσσει το ρομαντικό μοτίβο του νεκρού καβαλάρη που πορεύεται

Διαβάστε περισσότερα

ΦΑΙΔΩΝ (Περί Ψυχής) (αποσπάσματα)

ΦΑΙΔΩΝ (Περί Ψυχής) (αποσπάσματα) ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΙΔΩΝ (Περί Ψυχής) (αποσπάσματα) Εδώ ο Πλάτωνας περιγράφει τις τελευταίες ώρες του Σωκράτη στην φυλακή, πριν την θανάτωσή του με κώνειο, και τις συζητήσεις που κάνει με τους φίλους του, με αφορμή

Διαβάστε περισσότερα

Ερώτηση 1. Ποια είναι η μόνη παρηγοριά σου, στη ζωή και στο θάνατο;

Ερώτηση 1. Ποια είναι η μόνη παρηγοριά σου, στη ζωή και στο θάνατο; Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΪΔΕΛΒΕΡΓΗΣ 1η Κυριακή Ερώτηση 1. Ποια είναι η μόνη παρηγοριά σου, στη ζωή και στο θάνατο; Απάντηση: Ότι ανήκω σώμα και ψυχή, στη ζωή και στο θάνατο όχι στον εαυτό μου αλλά στον πιστό μου

Διαβάστε περισσότερα

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ντουέντε

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ντουέντε Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα Ντουέντε µετάφραση Ολυµπία Καράγιωργα, Αθήνα, εκδ. Βιβλιοπωλείο της "Εστίας", 1998 Κυρίες και Κύριοι, Από το 1918 που έγινα δεκτός στο "Σπίτι των Φοιτητών" στη Μαδρίτη, ως το 1928

Διαβάστε περισσότερα

και άσε τον Κύριο να βρει ποιοί είναι σι δικοί του. Και τώρα, σ' αυτό το παλτό κάστρο του δάσους, οι κόρες του, που μόλις γίνανε γυναίκες,

και άσε τον Κύριο να βρει ποιοί είναι σι δικοί του. Και τώρα, σ' αυτό το παλτό κάστρο του δάσους, οι κόρες του, που μόλις γίνανε γυναίκες, " Στην ηρωική εποχή, που την Ισπανία κυβερνούσαν ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα, και αυτούς κυβερνούσε ο Τορκουεμάδα με τον λεπτοφυή του εγκέφαλο, σαν Μεγάλος Ιεροεξεταστής της Ισπανίας, σ ένα μεγάλο κάστρο

Διαβάστε περισσότερα

Bartolomeo Vanzetti ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ

Bartolomeo Vanzetti ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ Bartolomeo Vanzetti ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος...5 Bartolomeo Vanzetti Ιστορία μιας προλεταριακής ζωής Αʹ...7 Bʹ Στη Γη της Επαγγελίας... 12 Γʹ Δουλειά! Δουλειά! Δουλειά!... 17

Διαβάστε περισσότερα

ΓΑΝΤΑ ΧΑΝΤΑΜ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Διήγημα με τίτλο: «Τι σημαίνει ελευθερία;»

ΓΑΝΤΑ ΧΑΝΤΑΜ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Διήγημα με τίτλο: «Τι σημαίνει ελευθερία;» 2 O ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΓΑΝΤΑ ΧΑΝΤΑΜ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 5 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ Διήγημα με τίτλο: «Τι σημαίνει ελευθερία;» 1 ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; Όταν παλεύεις για την ελευθερία σου είναι κάτι ωραίο, όταν πεθαίνεις

Διαβάστε περισσότερα

Μυρίζει Μπαρούτι. Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Πουλής. Βοηθός Σκηνοθέτη: Ντίνα Μαυρίδου

Μυρίζει Μπαρούτι. Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Πουλής. Βοηθός Σκηνοθέτη: Ντίνα Μαυρίδου Μυρίζει Μπαρούτι Η καινούρια παράσταση των Αστούρθων είναι γεγονός. Βαρεθήκατε τις γλυκανάλατες θεατρικές παραστάσεις; Σας έχουν κουράσει οι βαθυστόχαστες αναλύσεις; Ήρθε η ώρα να δείτε κάτι διαφορετικό:

Διαβάστε περισσότερα

Εντυπώσεις σεμιναρίου γονέων

Εντυπώσεις σεμιναρίου γονέων Απ τα σεμινάρια πήρα απίστευτη δύναμη, έκανα βήματα για την αυτογνωσία και μπήκα σε δρόμους για να διοχετεύσω την ενέργεια μου παίρνοντας ηρεμία, γαλήνη αγάπη. Η προσφορά εμπιστοσύνης, αγάπης και μία ζεστή

Διαβάστε περισσότερα

Ευρετήριο πινάκων. Ασκήσεις και υπομνήματα

Ευρετήριο πινάκων. Ασκήσεις και υπομνήματα Ευρετήριο πινάκων Ασκήσεις και υπομνήματα Ανάγνωση, για να ταυτιστεί και να προβάλει τα συναισθήματά του Ανακαλύψτε την προέλευση των πιστεύω σας Απαλή μουσική ως φάρμακο για τις εντάσεις και την απογοήτευση

Διαβάστε περισσότερα