Tηλ.: ( ), Fax: ( & ) iobe@iobe.gr - URL:

Transcript

1 Ι ΡΥΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ Τµήµα Έρευνας Βιοµηχανίας Τροφίµων ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ 2008 Στελίνα Χατζηχρήστου Άγγελος Τσακανίκας Φεβρουάριος 2009

2 Copyright 2009 Ίδρυµα Οικονοµικών & Βιοµηχανικών Ερευνών Απαγορεύεται η µε οιονδήποτε τρόπο ανατύπωση ή µετάφραση οποιουδήποτε µέρους της µελέτης, χωρίς την άδεια του εκδότη. Ίδρυµα Οικονοµικών και Βιοµηχανικών Ερευνών (IOBE) Τσάµη Καρατάσου 11, Αθήνα Tηλ.: ( ), Fax: ( & ) - URL: 2

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ... 3 ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 5 ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ... 7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ-ΠΟΤΩΝ ιάρθρωση της Ευρωπαϊκής Βιοµηχανίας Τροφίµων-Ποτών Η δραστηριότητα του κλάδου Εξωτερικό Εµπόριο Κλάδου Τροφίµων-Ποτών Ενδοκοινοτικό Εµπόριο Βασικοί υποκλάδοι και διαρθρωτικά χαρακτηριστικά Εξωτερικό Εµπόριο ανά Υποκλάδο Καταναλωτική δαπάνη Προκλήσεις για τη Βιοµηχανία Τροφίµων-Ποτών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ Η Θέση του Κλάδου Τροφίµων Ποτών στην Ελληνική Βιοµηχανία Εξελίξεις και Προοπτικές του Τοµέα της Μεταποιητικής Βιοµηχανίας Εξελίξεις και Προοπτικές της Βιοµηχανίας Τροφίµων-Ποτών Επενδύσεις στη Βιοµηχανία Τροφίµων-Ποτών Εξελίξεις στις Τιµές Απασχόληση ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ Εισαγωγή Επιδόσεις κατά την τριετία του Συνόλου των Επιχειρήσεων (Α.Ε. & Ε.Π.Ε.) της Βιοµηχανίας Τροφίµων Ποτών Σύνολο κλάδου τροφίµων-ποτών Εξελίξεις κατά το 2007 σε επιλεγµένο είγµα Επιχειρήσεων της Βιοµηχανίας Τροφίµων Ποτών

4 3.4 Εξελίξεις το 2008 στις εισηγµένες στο Χ.Α.Α. επιχειρήσεις της Βιοµηχανίας Τροφίµων Ποτών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΛΑ ΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ Εξελίξεις στους υποκλάδους της Βιοµηχανίας Τροφίµων-Ποτών Εξελίξεις σε Βασικούς Υποκλάδους της Βιοµηχανίας Τροφίµων-Ποτών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - ΠΟΤΩΝ Εισαγωγή Όγκος Εµπορίου και Εµπορικό Ισοζύγιο Κατεύθυνση Εµπορίου Ανάλυση Εµπορίου ανά Κατηγορία Προϊόντων της Βιοµηχανίας Τροφίµων - Ποτών Εξελίξεις το Πηγές

5 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η παρούσα έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των ετήσιων περιοδικών εκθέσεων που εκπονεί το Τµήµα Έρευνας Βιοµηχανίας Τροφίµων του Ιδρύµατος Οικονοµικών και Βιοµηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ). Η έκθεση αυτή είναι η πέµπτη η οποία εκδίδεται σε συνεργασία µε τον Σύνδεσµο Ελληνικών Βιοµηχανιών Τροφίµων (ΣΕΒΤ) και συνεισφέρει στη συστηµατική παρακολούθηση της βιοµηχανίας τροφίµων, που αποτελεί ίσως τον βασικότερο πυλώνα της ελληνικής µεταποίησης τόσο σε όρους απασχόλησης, όσο και προστιθέµενης αξίας. Στην έκθεση παρουσιάζονται τα βασικά δεδοµένα, οι εξελίξεις και οι προοπτικές της ευρωπαϊκής, αλλά κυρίως της ελληνικής βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών, τόσο στο σύνολό της, όσο και στους επιµέρους υποκλάδους της. Η δοµή της έκθεσης δεν παρουσιάζει σηµαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση µε προηγούµενες εκθέσεις της Μονάδας. Έτσι στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφεται η διάρθρωση της ευρωπαϊκής βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών και παρουσιάζονται συνοπτικά οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων όχι µόνο στο σύνολο του κλάδου, αλλά και σε επιµέρους υποκλάδους και σε σύγκριση µε τις επιδόσεις του συνόλου της µη χρηµατοπιστωτικής οικονοµίας. Ταυτόχρονα περιγράφονται οι προκλήσεις οι οποίες αναδεικνύονται διεθνώς για τη βιοµηχανία τροφίµων και τα ζητήµατα τα οποία βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων στο διεθνές περιβάλλον. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η διάρθρωση της ελληνικής βιοµηχανίας τροφίµωνποτών και η σχετική της θέση στο σύνολο της ελληνικής βιοµηχανίας. Εκτίθενται αναλυτικά οι εξελίξεις και προοπτικές στον κλάδο, µε έµφαση στην παραγωγή, τις επενδύσεις, τις τιµές και την απασχόληση µε βάση τα πιο πρόσφατα διαθέσιµα στοιχεία. Το τρίτο κεφάλαιο είναι αφιερωµένο στην κεφαλαιουχική και χρηµατοοικονοµική ανάλυση του κλάδου, µε βάση τους δηµοσιευµένους ισολογισµούς όλων των επιχειρήσεων Α.Ε. και Ε.Π.Ε. την περίοδο Η ανάλύση καλύπτει απογραφικά την περίοδο , περιλαµβάνει ανάλυση για ένα µεγάλο δείγµα των ισολογισµών του 2007, ενώ παρουσιάζει και κάποιες πρώτες τάσεις για τη χρήση του 2008, µόνο όµως από τις εισηγµένες επιχειρήσεις. Στο τέταρτο κεφάλαιο προσδιορίζονται οι υποκλάδοι της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών και µελετώνται οι εξελίξεις στους τέσσερις µεγαλύτερους από αυτούς, καθώς και η πορεία των χρηµατοοικονοµικών µεγεθών τους. Τέλος, στο πέµπτο κεφάλαιο περιγράφονται οι κυριότερες τάσεις που επικρατούν στο εξωτερικό εµπόριο τόσο στο σύνολο της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών, όσο και ανά κατηγορία προϊόντος. 5

6 6

7 ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ Α. Η Ευρωπαϊκή Βιοµηχανία Τροφίµων - Ποτών Η βιοµηχανία τροφίµων κύριος µοχλός ανάπτυξης της ευρωπαϊκής µεταποίησης Η βιοµηχανία τροφίµων-ποτών διαδραµατίζει βασικό ρόλο στην πορεία της βιοµηχανικής δραστηριότητας και στην ευρύτερη οικονοµική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Αποτελεί το µεγαλύτερο κλάδο της µεταποίησης στην ΕΕ, καθώς πραγµατοποιεί το 12,9% του συνολικού κύκλου εργασιών της µεταποίησης (πάνω από 800 δισ.), είναι ο µεγαλύτερος εργοδότης του µεταποιητικού τοµέα µε 4,6 εκατ. εργαζόµενους σε περίπου επιχειρήσεις πανευρωπαϊκά, ενώ συνεισφέρει περίπου στο 1,8% του ΑΕΠ της ΕΕ-25. Επιπλέον, σε τουλάχιστον 10 χώρες, ο κλάδος τροφίµων-ποτών κυριαρχεί σε όρους παραγωγής, απασχόλησης και αριθµού επιχειρήσεων. Το µεγαλύτερο µέρος της (προστιθέµενης αξίας) παραγωγής προέρχεται από τη Γερµανία, το Ηνωµένο Βασίλειο και τη Γαλλία οι οποίες και αντιπροσωπεύουν σχεδόν τη µισή παραγωγή, αν και υπάρχουν περιφέρειες και χώρες µε υψηλή εξειδίκευση στην παραγωγή συγκεκριµένων προϊόντων τροφίµων και ποτών. Τη δεκαετία το προϊόν του κλάδου µεγεθύνεται µε µέσο ετήσιο ρυθµό της τάξης του 1,5% έναντι 2,1% στο σύνολο της βιοµηχανίας. Επιπλέον, η µείωση της απασχόλησης µε µέσο ετήσιο ρυθµό 0,6% είναι µικρότερη της υποχώρησης στο σύνολο της βιοµηχανίας (1,3% ετησίως), γεγονός που σηµαίνει ότι η µείωση των θέσεων εργασίας σε αυτόν τον κλάδο στο πλαίσιο της γενικότερης τάσης µείωσης της απασχόλησης στο δευτερογενή τοµέα της οικονοµίας είναι ηπιότερη σε σχέση µε άλλους κλάδους της µεταποίησης. Το 2007 η παραγωγή της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών στην ΕΕ-27 αυξήθηκε µε 2,2%, τον ταχύτερο ρυθµό αύξησης των τελευταίων ετών, ενώ την ίδια τάση εµφανίζει και ο κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων, µε άνοδο πωλήσεων 6,5%, επίσης η υψηλότερη επίδοση των τελευταίων ετών. υϊσµός του κλάδου: πολυεθνικές «νήσοι» σε «θάλασσα» µικροµεσαίων επιχειρήσεων Χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού κλάδου είναι ο δυϊσµός του, καθώς σε αυτόν δραστηριοποιείται ένα πλήθος πολύ µικρών και µικροµεσαίων επιχειρήσεων, αλλά ταυτόχρονα και πολυεθνικοί κολοσσοί. Οι πρώτες, αποτελώντας τη συντριπτική πλειονότητα αριθµητικά (πάνω από 99%), συγκεντρώνουν το 47,8% του κύκλου εργασιών, απασχολούν το 61,3% του συνόλου των εργαζοµένων και παράγουν προϊόντα κυρίως για λογαριασµό των µεγάλων βιοµηχανιών. Λειτουργούν δηλαδή κατά µία έννοια ως «δορυφόροι» στα όρια της παραγωγικής αλυσίδας των µεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αυτό να σηµαίνει ότι δεν δρουν ανταγωνιστικά σε επιµέρους αγορές και υποκλάδους. Από την άλλη πλευρά, οι µεγάλες 7

8 πολυεθνικές, αν και αντιπροσωπεύουν αριθµητικά µόνο το 0,9%, συνεισφέρουν το 52,2% του κύκλου εργασιών και το 53,8% της προστιθέµενης αξίας και απορροφούν το 38,7% της απασχόλησης. Γενικά οι µεγαλύτερες επιχειρήσεις διαδραµατίζουν σηµαντικότερο ρόλο σε αυτόν τον κλάδο, σε σχέση µε άλλες βιοµηχανίες, όπου ο ρόλος των µικρότερων επιχειρήσεων είναι πιο αυξηµένος. Ο δυϊσµός αυτός πάντως εξηγεί τη χαµηλή παραγωγικότητα εργασίας των επιχειρήσεων του κλάδου ( ανά εργαζόµενο, έναντι στην µη χρηµατοπιστωτική οικονοµία), ενώ επηρεάζει και την καινοτοµία, η οποία κυρίως εκπορεύεται από τις µεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Πλεονασµατικό και διευρυνόµενο εµπορικό ισοζύγιο Το εξωτερικό εµπόριο της Ε.Ε. σε προϊόντα τροφίµων ποτών είναι σταθερά πλεονασµατικό την τελευταία δεκαετία, αν και διευρύνεται µε επιβραδυντικούς ρυθµούς. Οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 5,1% το 2007, τη µεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση από το 2000, φτάνοντας τα 54,7 δισ., ενώ οι εισαγωγές ανήλθαν σε 52,7 δισ. έχοντας αυξηθεί κατά 9%. Το κυριότερο εξαγωγικό προϊόν της ΕΕ-27 είναι τα ποτά (πάνω από 6,6 δισ. σε αξία) ενώ το βασικότερο είδος που εισάγεται στην Ε.Ε. είναι τα φρούτα και λαχανικά, µε τα ψάρια να ακολουθούν. Ταχείες αλλαγές στο παγκόσµιο εµπόριο τροφίµων ποτών Οι ΗΠΑ αποτελούν τον βασικό «πελάτη» της ευρωπαϊκής βιοµηχανίας τροφίµων και ποτών, η Ρωσία διατηρεί τη δεύτερη θέση από το Στον αντίποδα, Βραζιλία και Αργεντινή παραµένουν οι βασικές χώρες προέλευσης των εισαγωγών (σχεδόν το 20% του συνόλου). Γενικά τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί το εµπόριο µε τις χώρες της πρώην ΕΣΣ και τις ασιατικές αναδυόµενες οικονοµίες, καθώς όχι µόνο ενισχύεται η ζήτηση και άρα και οι εξαγωγές προς αυτές, αλλά διευρύνονται και οι εισαγωγές από αυτές. Άλλωστε, βελτιώνονται σταδιακά οι µέθοδοι παραγωγής, αλλά και οι µηχανισµοί διάθεσης των προϊόντων τους στις παγκόσµιες αγορές. Έτσι, αυξάνονται εντυπωσιακά οι εισαγωγές από ασιατικές χώρες, ενώ αντίστοιχα κινούνται και οι εξαγωγές: µόνο προς στην Κίνα οι εξαγωγές τροφίµων και ποτών αυξήθηκαν κατά 28% το 2007 (στα 1,4 δισ.), και οι εισαγωγές ξεπέρασαν τα 3,7 δισ. (αύξηση 110% σε σχέση µε το 2000). Άρα, όλο και περισσότερες χώρες συµµετέχουν στο παγκόσµιο εµπόριο του κλάδου (µεγαλύτερη διεθνοποίηση των προϊόντων), ενώ και οι όροι του εµπορίου βελτιώνονται και τίθενται σε ένα πλαίσιο, µέσω του Παγκόσµιου Οργανισµού Εµπορίου. Ταχύτερη αύξηση προϊόντος στα γαλακτοκοµικά και τα αρτοσκευάσµατα το 2007 Η βιοµηχανία τροφίµων-ποτών αποτελείται από εννέα βασικούς υποκλάδους. Ο κυρίαρχος κλάδος συνεχίζει να είναι τα «Αρτοσκευάσµατα, σνακ, ζαχαρώδη, ζυµαρικά», µιας και 8

9 συνεισφέρει το 38,2% της προστιθέµενης αξίας του συνόλου και απασχολεί 2 εκατ. εργαζόµενους (44,3% του συνόλου). Ακολουθούν τα «κρέατα και προϊόντα κρέατος» και τα «ποτά» που απασχολούν 1,46 εκατ. εργαζόµενους (21,5% και 9,9% αντιστοίχως) και συνεισφέρουν πάνω από το 1/3 της προστιθέµενης αξίας (15,9% και 18,0% αντιστοίχως). Πάντως τα γαλακτοκοµικά και τα αρτοσκευάσµατα εµφάνισαν την υψηλότερη αύξηση παραγωγής το 2007 (2,8% και 2,6%). ποτών Πλήθος προκλήσεων και ανάγκη προσαρµογών της ευρωπαϊκής βιοµηχανίας τροφίµων Οι προκλήσεις που αντιµετωπίζει η ευρωπαϊκή βιοµηχανία τροφίµων-ποτών είναι αρκετές και ποικίλες. Καταρχάς η ευρωπαϊκή παραγωγή τροφίµων και ποτών παρουσιάζει αργό ρυθµό ανάπτυξης, σε σύγκριση όχι µόνο µε τις εκρηκτικά αναπτυσσόµενες Βραζιλία και Κίνα, αλλά και σε σχέση µε τις ΗΠΑ, ενώ υστερεί σε παραγωγικότητα εργασίας και σε προστιθέµενη αξία. Το γεγονός αυτό φανερώνει την αυξανόµενη πίεση την οποία αναµένεται να δεχτεί η ευρωπαϊκή βιοµηχανία, λόγω της επιδείνωσης της ανταγωνιστικότητάς της, µε ορατό ήδη αποτέλεσµα την πτώση στο µερίδιο των εξαγωγών, παρόλο που ακόµα διατηρεί την πρωτοπορία. Εξάλλου, το καταναλωτικό πρότυπο µεταβάλλεται, καθώς αν και το πλήθος των ευρωπαίων καταναλωτών είναι σχετικά σταθερό, η σύνθεσή του αλλάζει, προς µεγαλύτερες ηλικίες. Το γεγονός αυτό επηρεάζει τη ζήτηση για συγκεκριµένα είδη τροφίµων και ποτών και κατά συνέπεια καθοδηγεί την παραγωγή, το µάρκετινγκ και την καινοτοµία στον κλάδο σε συγκεκριµένη κατεύθυνση. Περισσότερα µονοµελή νοικοκυριά, εργαζόµενα ζευγάρια µε λιγότερο χρόνο για προετοιµασία γευµάτων, αποµάκρυνση από την κλασική µεσογειακή δίαιτα, αλλά και αυξηµένη ευαισθησία στα ζητήµατα υγείας (οικολογική παραγωγή, µεταλλαγµένα, κτλ) αποτελούν αλλαγές στις οποίες η βιοµηχανία τροφίµων πρέπει να αντιδρά εγκαίρως ώστε να προχωρά σε αναδιοργάνωση της παραγωγής και του τρόπου διάθεσης των προϊόντων της. Άρα οι τεχνολογικές εξελίξεις που επηρεάζουν τις διαδικασίες παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων, η ανάγκη για καινοτοµία και επενδύσεις σε Ε&Α όχι µόνο από τις µεγάλες επιχειρήσεις, τα γενετικά µεταλλαγµένα προϊόντα και οι σχετικοί αυστηροί έλεγχοι (που συχνά πυροδοτούν «συγκρούσεις» µε τις ΗΠΑ και στοιχίζουν στην Ε.Ε. σε εξαγωγές) αποτελούν επίσης σηµαντικές προκλήσεις για την ευρωπαϊκή βιοµηχανία. Επιπροσθέτως καταγράφονται απόψεις οι οποίες θέλουν τη βιοµηχανία τροφίµων και ποτών να βρίσκεται ακόµα στη διαδικασία δοµικής προσαρµογής, µε στόχο να επωφεληθεί της ενοποιηµένης αγοράς, της διεύρυνσης της Ένωσης και της εισαγωγής του ευρώ. Τέλος, δεν θα πρέπει να αγνοηθεί µια ακόµα πρόκληση για την ευρωπαϊκή βιοµηχανία τροφίµων-ποτών που σχετίζεται µε το υψηλό κόστος των συντελεστών παραγωγής. Το κόστος παραγωγής αυξήθηκε σηµαντικά το 2007, 9

10 όχι µόνο λόγω της αύξησης των αγροτικών πρώτων υλών, αλλά και λόγω της ανοδικής πορείας των τιµών της ενέργειας, σε επίπεδο υψηλότερο από τους βασικούς παγκόσµιους ανταγωνιστές, µε αποτέλεσµα να πλήττεται η ανταγωνιστικότητά της. Συνεπώς η βιοµηχανία τροφίµων-ποτών δέχεται σηµαντικές πιέσεις από τον παγκόσµιο ανταγωνισµό, αλλά και από τις εξελίξεις της εποχής. Το γεγονός αυτό απαιτεί µεταρρυθµίσεις της ευρωπαϊκής νοµοθεσίας, κυρίως όσον αφορά στον αγροτικό τοµέα, αλλά και στη διαδικασία ελέγχου και έγκρισης νέων τροφίµων και σήµανσης (labeling). Στόχος των µεταρρυθµίσεων αυτών θα πρέπει να είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών πρώτων υλών και άρα των τελικών προϊόντων. Παράλληλα, το επίκεντρο της προσοχής της βιοµηχανίας θα πρέπει να συνεχίσει να είναι η παραγωγή υψηλής ποιότητας αγροτικών προϊόντων, µιας και τα προϊόντα αυτά αποτελούν τη βάση της ευρωπαϊκής διατροφικής αλυσίδας και το σηµαντικότερο ίσως πλεονέκτηµα της ευρωπαϊκής γεωργίας. Β. Η Ελληνική Βιοµηχανία Τροφίµων Ποτών Στο 10,3% η συνεισφορά της µεταποίησης στο προϊόν της χώρας, στο 2,8% η συνεισφορά της βιοµηχανίας τροφίµων - ποτών Η µεταποίηση αποτελεί σταθερά το σηµαντικότερο τµήµα του δευτερογενούς τοµέα της ελληνικής οικονοµίας καθώς συνεισφέρει το 10,3% της ακαθάριστης προστιθέµενης αξίας παραγωγής του συνόλου. Τη διετία η αύξηση της παραγωγής ήταν της τάξης του 1,2-1,3%, ωστόσο το 2008 χαρακτηρίστηκε από σηµαντική µείωση της τάξης του 2,4% (δεκάµηνο 2008), καθώς έχουν αρχίσει να αποτυπώνονται οι ενδείξεις της επιβράδυνσης και οι συνέπειες της παγκόσµιας οικονοµικής κρίσης που διοχετεύονται σταδιακά και στην ελληνική βιοµηχανία. Γενικά µπορεί να σηµειωθεί ότι η ελληνική µεταποίηση συγκρινόµενη µε την ευρωπαϊκή, συνεχίζει να υστερεί στα περισσότερα βασικά µεγέθη. Σταδιακά, όµως ενσωµατώνεται και συµπορεύεται µε αυτήν, γεγονός που σηµαίνει αφενός ότι επηρεάζεται από τους ίδιους παράγοντες (θετικά ή αρνητικά), αφετέρου ότι πρέπει να σταθεί ανταγωνιστικά στο διεθνές περιβάλλον. Σε αυτό το πλαίσιο, η βιοµηχανία τροφίµων-ποτών αποτελεί σταθερά τον κυριότερο κινητήριο µοχλό της ελληνικής µεταποίησης, ενώ συνεισφέρει το 2,8% στο σύνολο της οικονοµίας. Η συµβολή του κλάδου στα βασικά µεγέθη της µεταποίησης είναι η υψηλότερη στη µεταποίηση, καθώς παράγει το 25,2% της συνολικής προστιθέµενης αξίας, ενώ απασχολεί το 22,2% (124,4 χιλ. άτοµα) των απασχολουµένων σε αυτή. Η βιοµηχανική παραγωγή του εγχώριου κλάδου τροφίµων-ποτών ακολουθεί γενικά τις τάσεις του αντίστοιχου ευρωπαϊκού κλάδου, ωστόσο από το 2003 και µετά παρουσιάζει χαµηλότερη επίδοση. Από την άλλη πλευρά όµως το 2008 (δεκάµηνο), η παραγωγή της βιοµηχανίας 10

11 τροφίµων-ποτών καταγράφει άνοδο περί του 2%, σε σύγκριση µε το 2007, όταν το σύνολο της εγχώριας µεταποίησης καταγράφει πτώση 2,1% και ο ευρωπαϊκός κλάδος οριακή πτώση. Εποµένως σε ένα περιβάλλον µείωσης της βιοµηχανικής παραγωγής το 2008, η βιοµηχανία των τροφίµων ποτών δείχνει να ανθίσταται και όχι µόνο να διευρύνει το προϊόν, αλλά και κατά ένα ποσοστό (2%) που µπορεί να θεωρηθεί ως ιδιαίτερα σηµαντικό υπό τις υπάρχουσες συνθήκες. Επιδεινώθηκε το επιχειρηµατικό κλίµα το 2008, λιγότερο όµως απαισιόδοξες οι προβλέψεις των βιοµηχανιών τροφίµων - ποτών Σαφώς το επιχειρηµατικό περιβάλλον το 2008 ήταν εξαιρετικά δυσµενές όπως άλλωστε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το οικονοµικό κλίµα επιδεινώθηκε ραγδαία σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα των Ερευνών Οικονοµικής Συγκυρίας του ΙΟΒΕ, µε τις επιχειρηµατικές προσδοκίες να είναι οι πιο απαισιόδοξες εδώ και µια 15ετία. Όµως διαπιστώνεται ότι σχεδόν στους περισσότερους δείκτες οι εκτιµήσεις / προβλέψεις της βιοµηχανίας τροφίµων ποτών επιδεινώνονται µεν αλλά πάντα ηπιότερα του συνόλου της ελληνικής Βιοµηχανίας. Έτσι κατά το 2008, ο είκτης Επιχειρηµατικών Προσδοκιών έφτασε τον εκέµβριο του 2008 στη χαµηλότερη επίδοσή του την τελευταία δεκαετία. Οι εκτιµήσεις για την πορεία της ζήτησης είναι δυσµενείς, όπως και οι προβλέψεις για το πρώτο τρίµηνο του 2009, ενώ παραγωγή, πωλήσεις, αλλά και εξαγωγές αναµένεται να υποχωρήσουν, καθώς οι επιχειρήσεις προεξοφλούν την αρνητική πορεία της ζήτησης. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι επιχειρήσεις του κλάδου διατυπώνουν λιγότερο απαισιόδοξες εκτιµήσεις / προβλέψεις σε σύγκριση µε τους υπόλοιπους κλάδους της βιοµηχανίας. Άλλωστε οι µήνες εξασφαλισµένης παραγωγής και το ποσοστό χρησιµοποίησης εργοστασιακού δυναµικού, µπορεί να µειώθηκαν το 2008, ωστόσο παραµένουν σε υψηλό επίπεδο (4,2 µήνες και 74,6% αντίστοιχα), όσο περίπου και το Συνεπώς η υποχώρηση της «πραγµατικής» παραγωγικής διαδικασίας είναι µάλλον ήπια και δεν συνάδει µε την κάθετη επιδείνωση όλων των εκτιµήσεων / προβλέψεων, υποδηλώνοντας ότι οι τελευταίες ενδεχοµένως επηρεάζονται από το γενικότερο κλίµα απαισιοδοξίας και από εξωγενείς, αστάθµητους παράγοντες. Η πραγµατική δηλαδή δραστηριότητα των επιχειρήσεων δεν έχει πληγεί στο βαθµό που οι εξαιρετικά δυσµενείς εκτιµήσεις υποδηλώνουν, άρα ως ένα βαθµό, µέρος της διογκούµενης απαισιοδοξίας θα πρέπει να αποδοθεί και σε «ψυχολογικές» και όχι πραγµατικές παραµέτρους της αγοράς. Σηµαντική µείωση των επενδύσεων το 2008 και Από τις εξαµηνιαίες έρευνες επενδύσεων στη Βιοµηχανία που διεξάγει το ΙΟΒΕ προκύπτει ότι οι επενδύσεις του κλάδου τροφίµων-ποτών µειώθηκαν το 2007 κατά 10,3% έναντι του προηγούµενου έτους. Η µείωση ήταν ακόµα εντονότερη το 2008 (-23%), εκτίµηση που έχει 11

12 επηρεαστεί σαφώς από το απαισιόδοξο κλίµα και την αναµενόµενη επιβράδυνση της ζήτησης. Ακριβέστερη πάντως εικόνα για την πορεία των επενδύσεων το 2008 θα αποδοθεί στην πρώτη έρευνα του 2009 (Μάρτιος Απρίλιος 2009), όταν οι επιχειρήσεις θα έχουν απολογιστικά λογιστικά και ταµειακά στοιχεία για την πορεία των δαπανών τους το Σε ό,τι αφορά το 2009 οι πρώτες προβλέψεις είναι επίσης αρνητικές, αλλά µάλλον ηπιότερες, καθώς προβλέπεται µείωση κατά 3,3% σε σχέση µε το Σε όρους κατεύθυνσης, οριακές µόνο αλλαγές φαίνεται να πραγµατοποιούνται στο επενδυτικό µίγµα την περίοδο , ενώ για το 2009 φαίνεται να αλλάζει αρκετά ο επενδυτικός προσανατολισµός. Έτσι, ενώ το µεγαλύτερο ποσοστό των επενδυτικών δαπανών κατευθυνόταν µέχρι και το 2008 στην αύξηση της παραγωγικής δυναµικότητας για ήδη παραγόµενα προϊόντα, για το 2009, τη µερίδα του λέοντος φαίνεται να απορροφά η αντικατάσταση υφιστάµενου κεφαλαιουχικού εξοπλισµού. Η µετατόπιση αυτή δεν προκύπτει όµως από την ενίσχυση των επενδύσεων σε αυτή την κατηγορία, καθώς αυτή σχεδόν σταθερά απορροφά το 1/5 περίπου των επενδυτικών δαπανών. Αντίθετα, η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσµα των ηπιότερων επενδύσεων στην κατεύθυνση που ήταν µέχρι το 2008 κυρίαρχη (αύξηση δυναµικότητας στα ήδη παραγόµενα προϊόντα), ενώ διαπιστώνεται σηµαντική ενίσχυση των δαπανών που κατευθύνονται σε άλλους σκοπούς (προστασία περιβάλλοντος, ασφάλεια, κτλ). Ως προς τους παράγοντες που επηρεάζουν την επενδυτική δραστηριότητα, προκύπτει ότι η προσδοκώµενη ζήτηση για τα παραγόµενα προϊόντα και οι τεχνολογικές εξελίξεις αποτελούν σταθερά τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν θετικά τις επενδυτικές αποφάσεις των επιχειρήσεων. Ωστόσο, ο θετικός τους ρόλος φαίνεται να εξασθενεί σταδιακά, όπως άλλωστε και όλων των παραγόντων που εξετάζονται. Ενώ µάλιστα όλοι οι εξεταζόµενοι παράγοντες είχαν θετική επίδραση το 2007, από το 2008 υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν πλέον αρνητικά την επενδυτική απόφαση. Η πλέον εύγλωττη µεταβολή σχετίζεται µε τη διαθεσιµότητα και το κόστος κεφαλαίων, η θετική σηµασία της οποίας εξανεµίζεται το 2009 και είναι ενδεικτική της πιστωτικής στενότητας στην οποία έχει εισέλθει η ελληνική και διεθνής οικονοµία. Αρνητικά στην προώθηση των επενδύσεων δρα η φορολογία των κερδών, η οικονοµική πολιτική στο σύνολό της και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται και µε τις συνθήκες σε επιµέρους υποκλάδους της βιοµηχανίας. Συνεπώς, η εκτιµώµενη µείωση των επενδύσεων τη διετία φαίνεται να ερµηνεύεται από την επιδείνωση όλων των παραγόντων που συνήθως επηρεάζουν τις σχετικές αποφάσεις. Σηµαντική άνοδος των τιµών παραγωγού το 2008 στη βιοµηχανία τροφίµων, ηπιότερη όµως του συνόλου της µεταποίησης (6,9% έναντι 11,4%): επιβράδυνση στα τέλη του

13 Κατά την περίοδο οι τιµές παραγωγού του κλάδου τροφίµων-ποτών αυξάνονται κατά µέσο όρο περίπου όσο αυξάνονται και αυτές του συνόλου της µεταποίησης (περί το 4,0%). Γενικά όµως από το 2005 και µετά οι τιµές τροφίµων-ποτών αυξάνονται βραδύτερα από το σύνολο της µεταποίησης, ενώ το 2007 µειώθηκαν κατά 0,5%, όταν το σύνολο της µεταποίησης αυξήθηκαν κατά 3,3%. Το 2008, όταν και σηµειώθηκε έντονη αύξηση των τιµών των πρώτων υλών των τροφίµων διεθνώς και ταυτόχρονα εκρηκτικά ανοδική πορεία της τιµής του πετρελαίου, οι τιµές παραγωγού στη βιοµηχανία τροφίµων αυξάνονται και πάλι µε µικρότερο ρυθµό από ό,τι στο σύνολο της βιοµηχανίας (6,9% έναντι 11,4%). Η άνοδος δηλαδή του κόστους παραγωγής λόγω εξωγενών παραγόντων έχει επηρεάσει σε µικρότερο βαθµό τον κλάδο των τροφίµων σε σχέση µε άλλους κλάδους της βιοµηχανίας. Άρα, ο συγκεκριµένος κλάδος έχει κατορθώσει να απορροφήσει την άνοδο του κόστους επιτυχέστερα σε σχέση µε τους υπόλοιπους. Ήδη πάντως από τον Οκτώβριο του 2008 η εικόνα έχει αρχίσει να αντιστρέφεται, καθώς, η ισχύς των παραγόντων που δηµιουργούσαν πληθωριστική πίεση έχει αρχίσει να εξασθενεί έντονα. Σε επίπεδων προϊόντων τη µεγαλύτερη ποσοστιαία άνοδο το 2008 εµφανίζουν οι τιµές στα «προϊόντα µύλων» (+27,2%) που συνεχίζουν για δεύτερη χρονιά να ενισχύονται µε ρυθµούς άνω του 20%. Το ίδιο συµβαίνει και µε τις «παρασκευασµένες ζωοτροφές» όµως και οι δύο υποκλάδοι δεν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην διαµόρφωση του είκτη Τιµών Παραγωγού (6,8% µαζί). Η άνοδος του συνολικού δείκτη φαίνεται να προέρχεται περισσότερο από τα «αρτοσκευάσµάτα, σνακ, ζαχαρώδη, ζυµαρικά», τα «ποτά», αλλά και τα «παρασκευασµένα φρούτα και λαχανικά», οι τιµές στα οποία αυξάνονται µε ρυθµό άνω του 5,4% και συµβάλλουν σχεδόν στο 40% της µεταβολής του συνολικού δείκτη. Εξάλλου και λαµβάνοντας υπόψη ότι το κόστος παραγωγής στη βιοµηχανία τροφίµων-ποτών εξαρτάται σε σηµαντικό βαθµό από τις τιµές εισροών από την αγροτική και ζωική παραγωγή, διαπιστώνεται ότι την περίοδο η αύξηση των τιµών της πρωτογενούς παραγωγής ήταν ταχύτερη από εκείνη των τιµών παραγωγού του κλάδου τροφίµων-ποτών. Ελαφρά ταχύτερα κινήθηκαν οι τιµές των τροφίµων-ποτών και το 2006 (6,4% έναντι 5,8% στα γεωργικά προϊόντα), ενώ από τον Ιούλιο του 2007 οι τιµές στα τελευταία αρχίζουν µια εκρηκτικά ανοδική πορεία. Στα τέλη του 2007 αρχές του 2008, οι τιµές στα γεωργικά προϊόντα αυξάνονταν σχεδόν κατά 15%, πριν αρχίσουν να επιβραδύνονται, τάση όµως που ήδη «παρακολουθεί» η βιοµηχανία τροφίµων. Συνεπώς, διατηρείται και το 2008 η βραδύτερη άνοδος των τιµών στη βιοµηχανία τροφίµων-ποτών σε σχέση µε τις τιµές των γεωργικών προϊόντων, γεγονός που αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι µέρος της µεταβολής των τιµών των γεωργικών προϊόντων απορροφάται τελικά από τη βιοµηχανία και δε µετακυλίεται στους καταναλωτές. 13

14 Στην άλλη πλευρά της αλυσίδας, στη λιανική αγορά, το 2007 οι τιµές παραγωγού της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών ενώ υποχωρούν κατά σχεδόν 3%, ο είκτης Τιµών ιατροφής ( Τ ) αυξάνεται µε ρυθµό 3,3%, Το 2008, η τάση αυτή αντιστρέφεται, καθώς οι τιµές παραγωγού αυξάνονται µε 6,9%, ενώ ο Τ µε 5,5%. Ήδη όµως προς τα τέλη του 2008 και οι δύο δείκτες οδηγούνται σε αποκλιµάκωση. Σε κάµψη η απασχόληση το 2008 µετά από µία τριετία ανόδου Τα τελευταία πέντε χρόνια, η απασχόληση στη βιοµηχανία τροφίµων ποτών παρουσιάζει σηµαντικές διακυµάνσεις. Το 2005 αυξήθηκε µε 5,7% και το 2006 και 2007 µε 3,9%. Η εικόνα αλλάζει το πρώτο εξάµηνο του 2008, µε µείωση το α τρίµηνο κατά -3,7% και -8,3% το β τρίµηνο, τάση η οποία αναµένεται να χαρακτηρίσει ολόκληρο το έτος (πρόβλεψη για µείωση απασχόλησης κατά 5,1%). Άλλωστε τον Νοέµβριο του 2008 στις έρευνες Οικονοµικής Συγκυρίας στη βιοµηχανία τροφίµων διατυπώνονται οι πλέον απαισιόδοξες προβλέψεις για την εξέλιξη της απασχόλησης στον κλάδο το επόµενο τρίµηνο. Αυτό σηµαίνει ότι η πτωτική τάση η οποία έχει διαµορφωθεί στα στοιχεία των ερευνών εργατικού δυναµικού της ΕΣΥΕ θα συνεχιστεί και θα αποτυπωθεί µε έντονο τρόπο όχι µόνο το γ και δ τρίµηνο του έτους, αλλά και το α τρίµηνο του 2009, καθώς οι επιπτώσεις της κρίσης θα γίνονται όλο και πιο ορατές στην πραγµατική οικονοµία. Πάντως οι προβλέψεις της βιοµηχανίας τροφίµων ποτών και σε αυτόν το δείκτη είναι ηπιότερες σε σχέση µε το σύνολο της βιοµηχανίας, καθώς σε άλλους κλάδους διατυπώνονται ακόµα πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για την απασχόληση το Γ. Χρηµατοοικονοµική Απεικόνιση της Βιοµηχανίας Τροφίµων - Ποτών Άνοδος τζίρου, κερδών και ενεργητικού το 2006 Η χρηµατοοικονοµική ανάλυση καλύπτει απογραφικά τα οικονοµικά στοιχεία επιχειρήσεων Α.Ε. και Ε.Π.Ε. της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών που δηµοσίευσαν ισολογισµό για το 2006, µε αντίστοιχη παρουσίαση και των εξελίξεων στις χρήσεις 2004 και Σύµφωνα µε αυτά τα αποτελέσµατα, ο κύκλος εργασιών του κλάδου ξεπερνά τα 11 δισ., αυξανόµενος κατά 6,5% από το Τα µικτά κέρδη ενισχύονται κατά 12,1%, ανακάµπτοντας µετά από πτώση 2% του Ως αποτέλεσµα αυτών των τάσεων, τα καθαρά αποτελέσµατα κινούνται ανοδικά στα 636,7 εκατ. Όσον αφορά στο σύνολο ενεργητικού, όλα τα επιµέρους στοιχεία παρουσιάζουν αύξηση (τα καθαρά πάγια 6,7%, τα αποθέµατα 3,6%, οι απαιτήσεις 11,0% και τα διαθέσιµα κατά 33,2%). Οι µεταβολές αυτές οδήγησαν τελικά σε άνοδο του συνολικού ενεργητικού κατά 4,9%. Στα στοιχεία του παθητικού, τα ίδια κεφάλαια κινούνται ταχύτερα από τα ξένα, καθώς καταγράφουν άνοδο της τάξης του 7,6%, ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις διογκώνονται κατά 5,6%. Γενικά πάντως τα κεφάλαια των βιοµηχανικών επιχειρήσεων τροφίµων ποτών 14

15 κατανέµονται σχεδόν ισοβαρώς µεταξύ ιδίων και ξένων κεφαλαίων. Στην πλευρά των ξένων κεφαλαίων το 2006 αυξήθηκαν εντονότερα οι βραχυπρόθεσµες υποχρεώσεις (7,0%) σε σχέση µε τις µακροπρόθεσµες (1,4%), εξέλιξη που περιόρισε τη συµµετοχή των τελευταίων στο 30% του συνόλου. Πάντως, γενικά η διάρθρωση των υποχρεώσεων στον κλάδο οµοιάζει µε το σύνολο της µεταποίησης, ωστόσο στο σύνολο της µεταποίησης τα ίδια κεφάλαια δεν ξεπερνούν το 43-44% των συνολικών. Άρα ο κλάδος δεν έχει προσπορίσει όσα ξένα κεφάλαια έχει κατορθώσει να προσπορίσει η µεταποίηση συνολικά, ενδεχοµένως λόγω της µεγάλης συµµετοχής µικρών και µικροµεσαίων επιχειρήσεων στον κλάδο. Από την ανάλυση επιλεγµένων αριθµοδεικτών προκύπτει οριακή µείωση της γενικής ρευστότητας το 2006, η οποία όµως παραµένει µεγαλύτερη της µονάδας, γεγονός που µεταφράζεται σε παρουσία µόνιµου κεφαλαίου κίνησης στις επιχειρήσεις του κλάδου. Η ειδική ρευστότητα, αν και διατηρείται περίπου σταθερή κατά την εξεταζόµενη τριετία, είναι χαµηλότερη της µονάδας, υπογραµµίζοντας την έλλειψη επαρκών ρευστοποιήσιµων στοιχείων ενεργητικού. εν µπορεί να θεωρηθεί όµως ότι η έκθεση των επιχειρήσεων σε κινδύνους κάλυψης βραχυπρόθεσµων υποχρεώσεων είναι µεγάλη, καθώς ο δείκτης δεν απέχει πολύ από τη µονάδα. Επιπλέον, κατά την περίοδο , η µέση διάρκεια παραµονής των απαιτήσεων κινείται σταθερά στις 140 µέρες περίπου. Η µέση διάρκεια παραµονής των βραχυπρόθεσµων υποχρεώσεων όµως, διευρύνεται σχεδόν κατά 26 µέρες το Ωστόσο, ο λόγος των δεικτών (µέση διάρκεια παραµονής υποχρεώσεων / µέση διάρκεια παραµονής απαιτήσεων) είναι κατά µέσο όρο 1,83 την τελευταία τριετία, κάτι που σηµαίνει ότι οι επιχειρήσεις του κλάδου κατορθώνουν να εξοφλούν τους πιστωτές τους σε χρόνο σχεδόν διπλάσιο από εκείνον που απαιτείται για την είσπραξη των απαιτήσεών τους. Ο δείκτης ταχύτητας κυκλοφορίας του ενεργητικού µειώνεται οριακά στο 0,7, όπως και ο δείκτης των ιδίων κεφαλαίων. Φαίνεται εποµένως να υπάρχουν περιθώρια εντατικότερης εκµεταλλεύσεως των περιουσιακών στοιχείων από τις επιχειρήσεις του κλάδου και βελτίωσης του τρόπου χρήσης και επένδυσης των ιδίων κεφαλαίων και των στοιχείων του ενεργητικού. Όσον αφορά στην κεφαλαιακή διάρθρωση της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών, όπως αναφέρθηκε και προηγούµενα ο λόγος των ξένων προς τα ίδια κεφάλαια κινείται γύρω από το επίπεδο της µονάδος, µε αυξητικές τάσεις. Ειδικότερα, το 2006 η ταχύτερη άνοδος των δανειακών κεφαλαίων σε σχέση µε τα ίδια κεφάλαια επέκτεινε τη δανειακή επιβάρυνση σε επίπεδο υψηλότερο της µονάδας (1,19). Ωστόσο, η δανειακή επιβάρυνση του κλάδου τροφίµων-ποτών είναι χαµηλότερη από το σύνολο της µεταποίησης, ενώ ο βαθµός παγιοποίησης ενισχύεται στο σε επίπεδα ανώτερα της µεταποίησης (55% έναντι 48%). Τέλος, ο κλάδος «δουλεύει» µε µικτό περιθώριο κέρδους σχεδόν 36%, σηµαντικά ανώτερο από το 15

16 σύνολο της µεταποίησης (27%), ωστόσο το καθαρό περιθώριο κέρδους περιορίζεται το 2006 στο 4,5% (έναντι 5,2% το 2005), όσο περίπου και το σύνολο της µεταποίησης. Σε επίπεδο µεγέθους σε όρους απασχόλησης διαπιστώνεται µία θετική σχέση του µεγέθους και των χρηµατοοικονοµικών επιδόσεων, µε εξαίρεση ίσως την κατηγορία επιχειρήσεων που απασχολούν από άτοµα. Πιο συγκεκριµένα, καλή ήταν για τις πολύ µικρές επιχειρήσεις η χρήση του 2006 τηρούµενων των αναλογιών µε περιορισµό ζηµιών και αύξηση πωλήσεων, αλλά περιορίζεται η ρευστότητα και ο κύκλος του χρήµατος. Ωστόσο πρέπει να σηµειωθεί ότι γενικά πρόκειται για µια αρκετά ευµετάβλητη οµάδα επιχειρήσεων. Ακόµα πιο ικανοποιητική ήταν η χρήση του 2006 για τις µικρές επιχειρήσεις (11-50 ατόµων), καθώς ενισχύθηκε η κερδοφορία τους, παρόλο που η αποδοτικότητά τους υστερεί έναντι του συνόλου. Αντίθετα, η κατηγορία των µεσαίων επιχειρήσεων παρουσίασε προβλήµατα το 2006, καθώς µειώθηκαν κατά 16% τα κέρδη, λόγω συσσώρευσης ζηµιών σε σηµαντικές επιχειρήσεις της κατηγορίας. Ουσιαστικά όµως πρόκειται για διόρθωση της µεγάλης ανόδου των καθαρών κερδών του 2005, καθώς σε επίπεδο αριθµοδεικτών η κατηγορία παρουσιάζει καλύτερες επιδόσεις από το σύνολο. Τέλος, οι µεγάλες επιχειρήσεις ανακάµπτουν από την πολύ κακή χρήση του 2005 και πλέον βελτιώνουν την κερδοφορία τους και τις επιδόσεις τους σε βασικούς δείκτες. Ικανοποιητικά τα αποτελέσµατα του 2007 Η χρήση του 2007, όπως φαίνεται από τη δειγµατοληπτική panel data ανάλυση δείγµατος 880 επιχειρήσεων, φαίνεται να αποτελεί µία καλή χρονιά για τον κλάδο, καθώς καταγράφεται σηµαντική άνοδος πωλήσεων και µικτών κερδών (σχεδόν 10%), ενώ η καλύτερη διαχείριση του κόστους οδηγεί σε άνοδο των καθαρών κερδών κατά 16%. Αντίστοιχα βελτιώνονται και οι περισσότεροι αριθµοδείκτες. Σε αναµενόµενη «διόρθωση» η χρήση του 2008 Για τη χρήση του 2008, από την ανάλυση των αποτελεσµάτων 26 εισηγµένων εταιριών τροφίµων-ποτών στο Χ.Α.Α., προκύπτει µία γενική επιδείνωση των αριθµοδεικτών του δείγµατος, και ιδιαίτερα των περιθωρίου κέρδους, γεγονός που οφείλεται στην πτώση των καθαρών αποτελεσµάτων, παρά την άνοδο των πωλήσεων και του µικτού κέρδους. Η εξέλιξη αυτή προβληµατίζει για την ικανότητα των επιχειρήσεων να διαχειριστούν το κόστος πωληθέντων. Από τα υπόλοιπα στοιχεία τα ίδια κεφάλαια αυξάνονται κατά 3,1%, αλλά µε ρυθµό κατά πολύ βραδύτερο από αυτόν των συνολικών υποχρεώσεων (17,1%) Η σηµαντική αυτή αύξηση των υποχρεώσεων οδηγεί σε οξεία άνοδο της δανειακής επιβάρυνσης κατά 28,2%. Πάντως θα πρέπει να σηµειωθεί ότι οι τάσεις αυτές είναι εντελώς ενδεικτικές και δεν είναι απαραίτητο ότι αντικατοπτρίζουν το σύνολο της αγοράς, καθώς το δείγµα των εισηγµένων είναι πολύ µικρό σε σχέση µε το σύνολο των επιχειρήσεων του κλάδου. 16

17 . Εξελίξεις και Προοπτικές των Υποκλάδων της Βιοµηχανίας Τροφίµων - Ποτών Οι εννέα βασικοί κλάδοι της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών είναι οι εξής: o «κρέας και προϊόντα κρέατος», o «παρασκευασµένα και διατηρηµένα ψάρια και προϊόντα ψαριών», o «παρασκευασµένα και διατηρηµένα φρούτα και λαχανικά», o «ζωικά και φυτικά έλαια και λίπη», o «γαλακτοκοµικά προϊόντα και παγωτό», o «προϊόντα µύλων δηµητριακών, άµυλα και αµυλώδη προϊόντα», o «παρασκευασµένες ζωοτροφές», o «αρτοσκευάσµατα, σνακ, ζαχαρώδη, ζυµαρικά» (ή «άλλα προϊόντα διατροφής») και o «ποτά». Σταθερή η κυριαρχία των αρτοσκευασµάτων, σνακ, ζαχαρωδών, ζυµαρικών Ο υποκλάδος των «αρτοσκευασµάτων, σνακ, ζαχαρωδών και ζυµαρικών» συγκεντρώνει τον µεγαλύτερο αριθµό επιχειρήσεων, πραγµατοποιεί τις περισσότερες πωλήσεις (20% των συνολικών) και αποτελεί το σηµαντικότερο εργοδότη της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών (25% των εργαζοµένων του κλάδου). Ακολουθούν τα «φρούτα και λαχανικά» (18% των επιχειρήσεων 17% των εργαζόµενων) και τα «ποτά» (13% των επιχειρήσεων, 14% των εργαζοµένων, 17% των πωλήσεων). Ωστόσο, σε όρους τζίρου, τα «γαλακτοκοµικά» εµφανίζουν τη 2 η καλύτερη επίδοση (19% του συνόλου). Αθροιστικά, το 2007 οι τέσσερις αυτοί υποκλάδοι συγκεντρώνουν το 70% των επιχειρήσεων του κλάδου, το 72% των εργαζοµένων και το 72% των πωλήσεων. Το 2008 στα «φρούτα και λαχανικά» σηµειώνεται σηµαντική άνοδος της παραγωγής, µετά από την πτωτική πορεία την τριετία , αν και δεν έχει φτάσει ακόµα τα υψηλά επίπεδα του Από τον Μάρτιο του 2007 οι αντίστοιχες τιµές παραγωγού ακολουθούν ανοδική πορεία, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων πέντε ετών, εξέλιξη που εντάσσεται στη γενικότερη άνοδο των τιµών κατά το 2008 λόγω των µεγάλων αυξήσεων στις τιµές των πρώτων υλών και του πετρελαίου. Στα «γαλακτοκοµικά προϊόντα και παγωτό», η παραγωγή κινείται στα επίπεδα του 2007, µε οριακή τάση µείωσης, ενώ οι τιµές αυξάνονται σηµαντικά το 2008 (6,1% µέχρι τον Σεπτέµβριο του 2008), σε χαµηλότερο όµως βαθµό από το σύνολο. Με βάση τα χρηµατοοικονοµικά στοιχεία, ο υποκλάδος εµφανίζει θετικές εξελίξεις το 2006 µε σηµαντική ενίσχυση του ενεργητικού και ικανοποιητικούς δείκτες, κυρίως όµως λόγω διαρθρωτικών αλλαγών σε δύο µεγάλες επιχειρήσεις του υποκλάδου. Ο υποκλάδος των αρτοσκευασµάτων, σνακ, ζαχαρωδών και ζυµαρικών είναι ο πολυπληθέστερος σε αριθµό επιχειρήσεων και εργαζοµένων στη βιοµηχανία τροφίµων-ποτών. Η παραγωγή παρουσιάζει συγκρατηµένη πτώση το 2008, ενώ οι τιµές αυξάνονται ελαφρά 17

18 χαµηλότερα από το σύνολο (6% έναντι 7%). Τα χρηµατοοικονοµικά στοιχεία του υποκλάδου για το 2006 όµως είναι δυσµενέστερα του Αν και ο τζίρος δεν υποχώρησε ιδιαίτερα, τα µικτά και καθαρά κέρδη σηµείωσαν σηµαντική υποχώρηση άνω του 6%, µε αποτέλεσµα να επιδεινώνονται οι περισσότεροι αριθµοδείκτες του υποκλάδου. Τέλος, στα ποτά, το 2007 η παραγωγή φτάνει στο υψηλότερο σηµείο της από το 2003, τάση η οποία συνεχίζεται µέχρι τουλάχιστον τον Σεπτέµβριο του 2008, Αυξητικά κινούνται οι τιµές παραγωγού το 2008, ηπιότερα όµως του συνόλου (5,6% έναντι 6,9%), ενώ τα χρηµατοοικονοµικά αποτελέσµατα για το 2006 είναι πολύ ευνοϊκά. Ο κύκλος εργασιών αυξάνεται κατά 5,4%, εξέλιξη που τροφοδοτεί σηµαντικά τα µικτά και καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου. Οι αριθµοδείκτες επιβεβαιώνουν αυτή τη θετική εικόνα, µε τη δανειακή επιβάρυνση να είναι αρκετά χαµηλότερη σε σύγκριση µε όλους τους υποκλάδους της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών. Ε. Εξωτερικό Εµπόριο της Βιοµηχανίας Τροφίµων - Ποτών ιευρύνεται εκ νέου το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο το 2007, καθώς αδυνατίζει η εξαγωγική επίδοση του κλάδου Το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών συνεχίζει να διευρύνεται και το 2007, όπως συµβαίνει καθ όλη την περίοδο των τελευταίων επτά ετών. Σωρευτικά την περίοδο , το έλλειµµα έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Παρά την πρόσκαιρη βελτίωση του 2005 και του 2006, το 2007 υπήρξε ιδιαίτερα επιβαρυντικό για το ισοζύγιο του κλάδου, µιας και οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 10,7%, ενώ οι εξαγωγές µειώθηκαν κατά 2,5%. Έτσι η συµµετοχή των εισαγωγών τροφίµων στο σύνολο των εισαγωγών της χώρας φτάνει στο 8,5%, ενώ η συµβολή των εξαγωγών υποχωρεί σε επίπεδο οριακά πάνω από 14%, όταν είχε φτάσει και το 16% το Άλλά και στο πρώτο δεκάµηνο του 2008 σηµειώνεται επιβράδυνση της εξαγωγικής δραστηριότητας, µε τις εισαγωγές να συνεχίζουν να αυξάνονται ταχύτερα από τις εξαγωγές. Η µείωση των εισαγωγών και των εξαγωγών περιορίζει τελικά το σχετικό εµπόριο, γεγονός το οποίο συνδέεται µε την πρόσφατη χρηµατοοικονοµική κρίση. Κυρίως ενδοκοινοτικό το εµπόριο, πλεονασµατικό ισοζύγιο µε τις χώρες εκτός ΕΕ Η Ε.Ε.-27 αποτελεί το βασικό εµπορικό εταίρο της ελληνικής βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών, καθώς είναι ο κύριος προµηθευτής εισαγόµενων προϊόντων, αλλά και ο κύριος αποδέκτης των ελληνικών εξαγωγών. Το 2007, οι εισαγωγές τροφίµων και ποτών από χώρες-µέλη της Ε.Ε. αντιστοιχούν σε 87,4% των συνολικών εισαγωγών τροφίµων ποτών (85,6% το 2006), ενώ οι εξαγωγές µε προορισµό την Ε.Ε.-27 διατηρούνται στο 67%. Από την άλλη πλευρά, το ισοζύγιο µε τις εκτός Ε.Ε. χώρες είναι κατά κανόνα πλεονασµατικό, που σηµαίνει ότι εξάγουµε σε αυτές περισσότερα από όσα εισάγουµε. 18

19 Σταθερά τα λίπη και έλαια, φρούτα και λαχανικά το κύριο εξαγωγικό προϊόν της χώρας, διεύρυνση των ελλειµµάτων στις υπόλοιπες κατηγορίες Σε επίπεδο επιµέρους υποκλάδων οι κατηγορίες µε τη µεγαλύτερη συµµετοχή στο εξωτερικό εµπόριο είναι τα «κρέατα», τα «γαλακτοκοµικά προϊόντα», τα «λαχανικά και φρούτα», τα «λίπη» και τα «ποτά». Οι πέντε αυτές κατηγορίες αντιπροσωπεύουν αθροιστικά το 56,3% της συνολικής εµπορικής ροής του κλάδου το 2007, ποσοστό που περιορίσθηκε πάντως κατά δύο µονάδες σε σχέση µε το 2006, λόγω ισχυρής µείωσης στο εµπόριο κρεάτων. Η ανάλυση των εµπορικών ροών ανά κατηγορία προϊόντων της βιοµηχανίας τροφίµων-ποτών οδηγεί στα παρακάτω συµπεράσµατα: Οι περισσότερες κατηγορίες προϊόντων συνεχίζουν να εµφανίζουν ελλειµµατικό ισοζύγιο το οποίο µάλιστα διευρύνεται αρκετά το Οι δύο κατηγορίες µε πλεονασµατικό εµπορικό ισοζύγιο, είναι όπως και το 2006, τα «λίπη και έλαια» και τα «φρούτα και λαχανικά», που συνιστούν έτσι τα βασικά εξαγωγικά προϊόντα της χώρας. Το υψηλότερο εµπορικό έλλειµµα εµφανίζουν σταθερά τα «κρέατα» και τα «γαλακτοκοµικά προϊόντα», µε ταυτόχρονη διόγκωσή του το Το έλλειµµα της κατηγορίας των «ποτών» συνεχίζει την ανοδική του πορεία, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα κατά την περίοδο

20 20