ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Transcript

1 ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ (ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΠΕ του ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ ΑΚΤΗ ΟΡΦΕΑΣ -) ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ : ΑΚΤΗ ΟΡΦΕΑΣ (ORPHEAS BEACH) ) ΠΕΡΙΟΧΗ : ΔE ΓΕΩΡΓΙΟΥΠΟΛΗΣ ΔΔ ΚΟΥΡΝΑ ΘΕΣΗ : ΚΑΒΡΟΣ ΔΗΜΟΣ : ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ - ΧΑΝΙΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟ 15/10/2014 ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΤΥΧ. ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΜΕΛΟΣ ΓΕΩΤ.Ε.Ε Α.Μ. 852/85 ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 31 ΑΤΣΙΠΟΠΟΥΛΟ - ΡΕΘΥΜΝΟ

2 ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΝΙΚΑ : Η έκθεση αφορά την γεωλογική αναγνώριση της ευρύτερης παραλιακής ζώνης ανατολικά του οικισμού Γεωργιουπόλεως και ιδιαίτερα στη θέση Καβρός, σε αυτή την τοποθεσία έχουν επενδύσει οι ενδιαφερόμενοι στη ανάπτυξη Ξενοδοχειακής μονάδας 4 αστέρων, σε μια παραθαλάσσια πεδινή οικοπεδική έκταση και σε απόσταση από 40 έως 250 μέτρων περίπου από την θάλασσα. Η θέση εγκατάστασης βρίσκεται εκτός του οικισμού Καβρός, βόρεια περί τα 4 χιλιόμετρα από τον βασικό οικισμό του Κουρνά και βόρεια της νέας εθνικής οδού, σε μια περιοχή όπου συνυπάρχουν, έντονη τουριστική ανάπτυξη μαζί με επίσης μεσαίας κλίμακας αγροτική εκμετάλλευση και μικρών ζωικών μονάδων (νότια). Παλαιότερα η περιοχή είχε εκτεταμένη γεωργική παραγωγή σε μονοετείς καλλιέργειες (φιστίκια κηπευτικά κτλ.), η άρδευση γινόταν με αύλακα μεταφοράς νερού από τη λίμνη Κουρνά και από τον ποταμό δέλφινο (ευκαιριακά). Μετά από προφορική συνεννόηση με την εταιρεία επισκεφτήκαμε το χώρο και την ευρύτερη περιοχή εγκατάστασης με σκοπό να εξετάσομε τα υδρογεωλογικά στοιχεία στη περιοχή. Στη συνέχεια θα προσπαθήσομε να αξιολογήσομε αν πιθανά επεξεργασμένα απόβλητα (σύστημα βιολογικού καθαρισμού) και η διάθεσης αυτών σε απορροφητικούς βόθρους, είναι δυνατόν να ρυπάνουν παρακείμενα του οικοπέδου υδρορέματα, πηγές και υπόγεια νερά και πως μπορεί να αποτραπεί, θωρακίζοντας τη μονάδα. Κατά την διάρκεια των επιτόπιων επισκέψεων που έγιναν κατά την διάρκεια του Οκτωβρίου, παρατηρήσαμε ότι πηγές δεν 2

3 υπάρχουν στη γύρω περιοχή, ούτε αξιόλογα κοντινά φρέατα. Αξιόλογος επιφανειακός υδροφόρος ορίζοντας δεν υπάρχει, λόγω τοπογραφίας θέσης (ελάχιστων μέτρων υψόμετρο) και λόγω της μεγάλης ανάπτυξης των παράκτιων άμμων εντός και γύρω από την θέση και των αλλουβιακών αποθέσεων στις οποίες επικάθονται οι άμμοι νοτιότερα. Τα Αλλούβια καλύπτουν το μετά θαλάσσιο τμήμα (άμμοι) νότια της θέσης και νότια της νέας εθνικής οδού και έως τα όρια της παλαιάς οδού με πλάτος περίπου 300 έως 400 μ από την θάλασσα. Κατά περίπτωση (θέση) αναπτύσσουν ασθενές έντονα υποβαθμισμένο (ανθρώπινες παρεμβάσεις) υφάλμυρο επιφανειακό υδροφορέα. Νοτιότερα και ανατολικά στο μικρολοφώδες έως λοφώδες τμήμα της ευρύτερης περιοχής, έχομε ευρεία ανάπτυξη των πλειοκαινικών πλειστοκαινικών θαλάσσιων αποθέσεων. Οι παραπάνω αποθέσεις αποτελούνται από λευκοκίτρινες μάργες και φυλλώδες αργιλομαργαϊκά υλικά επιφανειακά που στη συνέχεια (βαθύτερα) παρουσιάζονται με περισσότερο μαργαϊκό υλικό (στεγανοί σχηματισμοί). Το βάθος αυτού του σχηματισμού εκτιμάται από 60 έως 110 μέτρα ανάλογα τη θέση έρευνας και με βάθος ανάπτυξης πολύ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το παρακείμενο μικρό ρέμα προς τα δυτικά του χώρου περί τα 650 μ., εμφανίζει ροές νερού μόνο κατά την χειμερινή περίοδο σε ώρες βροχόπτωσης και με ήπιο τρόπο, συντηρεί δε την ροή του σχεδόν καθ όλη την χειμερινή περίοδο λόγω των αργιλομαργαϊκών πετρωμάτων πρόσπτωσης, χωρίς ουσιώδη διάβρωση εδαφών. Το νερό του παραπάνω ρέματος πλησιάζοντας προς την θάλασσα και εισχωρώντας στις αλλουβιακές και αμμώδεις παραλιακούς σχηματισμούς υφαλμυρίζει έντονα, επίσης είναι σοβαρά υποβαθμισμένο από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Η έρευνα ακολούθησε τις ισχύουσες προδιαγραφές για να δοθεί η σφαιρική εικόνα της ευρύτερης περιοχής από γεωλογικής 3

4 εδαφολογικής άποψης και της εικόνας του οικοπέδου μέσα στο όλο υδρολογικό αυτό σύστημα. Η όλη διερευνητική αναγνώριση περιέλαβε και έλαβε υπόψη: Γεωλογική, υδρογεωλογική αναγνώριση της περιοχής του οικοπέδου αλλά και της ευρύτερης, με στοιχεία εδαφικά, στρωματογραφικά, τεκτονικά, από την επιτόπια επίσκεψη. Αξιολόγηση υφιστάμενων στοιχείων εκτελεσθέντων γεωτρήσεων περιμετρικά του χώρου, αλλά και έργα πολιτικού μηχανικού, όπως εκσκαφές τομές οδοποιίας, εκχερσώσεις κτλ. Χάρτες και βιβλιογραφία γεωλογικού αντικειμένου όπως: Γεωλογικός χάρτης Κρήτης κλιμ.1: (N.Creutzburg) Γεωλογικός χάρτης ΙΓΜΕ κλιμ. 1:50000 Τεκτονικός χάρτης Κρήτης Σεισμοτεκτονικός χάρτης Κρήτης. ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ - ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Μορφολογικά η εγγύς περιοχή, χαρακτηρίζεται πεδινή βόρεια έως μικρολοφώδες και λοφώδες νότια και εξελίσσετε ομαλά μέχρι το υψόμετρο των μέτρων που αποτελεί το προς Νότια, όριο της μορφολογικής λεκάνης. Καλύπτεται εξ ολοκλήρου σχεδόν από τους σχηματισμούς των νεογενών (νότια/ ανατολικά) με πλούσια ελεύθερη βλάστηση και εκτεταμένες υπαίθριες και λίγες θερμοκηπιακές καλλιέργειες, έχουν ήπιες υψομετρικές διαφορές κατά το πλείστον, με αμφιθεατρική διάταξη. Ξεκινώντας από δυτικά και σε πλήρη ανάπτυξη νότια σε μεγαλύτερα υψόμετρα, αναπτύσσονται σε μεγάλη έκταση οι Ασβεστόλιθοι Τριπόλεως με χαμηλή ορεινή Θαμνώδη βλάστηση. Έντονη παρουσία έχουν και οι φυλλίτες χαλαζίτες δυτικά και νότια σε χαμηλότερα υψόμετρα με έντονη βλάστηση. Η περιοχή περισσότερο προς τα δυτικά και νότια, 4

5 χαρακτηρίζεται από μικρές και μεγάλες υψομετρικές διαφορές με ανάγλυφο αμφιθεατρικό σε κοντινή απόσταση από την θάλασσα. Η ευρύτερη περιοχή είναι έντονα τεκτονισμένη περισσότερο δυτικά (μεγάλες τεκτονικές κινήσεις) και κατ επέκταση νότια της παραθαλάσσιας θέσης, με μεγάλα και μικρά ορατά και μη ρήγματα προς όλες τις διευθύνσεις που έχουν ως αποτέλεσμα διαβρώσεις σχηματισμών, δημιουργία φαραγγιών, κερματισμό και απόθεση νέων πετρωμάτων. Η περιοχή ανήκει κοντά στους βορειοανατολικούς πρόποδες ανάπτυξης των μεγάλων ορεινών όγκων των λευκών ορέων. Το ανάγλυφο είναι αποτέλεσμα της τεκτονικής δράσης που έλαβε χώρα στη περιοχή, οπότε έχομε νότια την τεκτονική έξαρση των λευκών ορέων, ενώ βόρεια του βασικού ρήγματος, έχομε βύθιση και δημιουργία νέων πετρωμάτων που δομούν την περιοχή. Οι μη ορατές τεκτονικές ασυνέχειες ( ή ρήγματα), βρίσκονται κάτω από τις αλλουβιακές διλουβιακές και νεογενείς αποθέσεις, μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι και αυτές ακολουθούν τις ίδιες διευθύνσεις και φορές των ορατών ρηγμάτων. Οι ορογενετικές κινήσεις δεν έχουν δημιουργήσει διαφορετικές ασυνέχειες από αυτές που περιγράφομε παρακάτω. Συνεπώς από τεκτονικής άποψης αυτές πρέπει να ταυτιστούν με τα ρήγματα, εκτός του ότι είναι και η αιτία δημιουργίας των. ΓΕΩΛΟΓΙΑ Η ευρύτερη περιοχή μελέτης δομείται, όπως αυτό διαπιστώνεται και από την επιφανειακή γεωλογία, από αλλουβιακές ποταμοχειμαρρώδεις αποθέσεις, νεογενείς σχηματισμούς, τους ασβεστόλιθους Τριπόλεως (δυτικά αποκομμένος όγκος Γεωργιουπόλεως και ανατολικά περιοχή Πετρέ), από τους φυλλίτες χαλαζίτες και την εκτεταμένη ορεινή εμφάνιση των ασβεστολίθων της Ιονίου ζώνης. 5

6 Σύμφωνα με το απόσπασμα του γεωλογικού χάρτη του ΙΓΜΕ η φυλλιτική χαλαζιτική σειρά αποτελεί το υπόβαθρο της εγγύς περιοχής (γύρω και νότια από την παραθαλάσσια θέση). Πάνω στο παλαιό ανάγλυφο των φυλλιτών - χαλαζιτών επικάθονται (δυτικά) με στρωματογραφική ασυνέχεια Νεογενείς σχηματισμοί από Ψαμμιτομαργαϊκούς ασβεστόλιθους κυρίως. Το όλο σύστημα καλύπτεται από αλλουβιακές διλουβιακές αποθέσεις του τεταρτογενούς από αμμώδη ερυθρογή (Terra rosa) και ψηφίδες, χαλίκια, κροκάλες. Σε πολλά σημεία μαζί με τις αποθέσεις υπάρχει η ζώνη εξαλλοίωσης των φυλλιτών χαλαζιτών που συχνά είναι πολύ δύσκολο να διαχωριστεί από τις υπερκείμενες σε αυτό αποθέσεις. ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΡΘΩΣΗ Η στρωματογραφία από τα νεότερα προς στα παλαιότερα στρώματα έχει ως εξής. 1. Αλλουβιακές αποθέσεις. 2. Νεογενείς αποθέσεις (Μάργες- Μαργαϊκοί). 3. Ζώνη Τριπόλεως (ασβεστόλιθοι). 4. Φυλλιτική χαλαζιτική σειρά. 5. Ασβεστόλιθοι Ιονίου ζώνης 1. Αλλουβιακές αποθέσεις. Ποταμοχειμαρρώδεις αποθέσεις αργιλοαμμούχων υλικών με σημαντικό ποσοστό χαλίκων και κροκάλων ασβεστολιθικής και φυλλιτικής σύστασης. Αναπτύσσονται περισσότερο στο παραθαλάσσιο μέτωπο εντός της θέσης και σε επαφή με τους άμμους του παραλιακού συστήματος, επίσης στις κοίτες 6

7 ποταμορεμάτων της περιοχής, στις ποταμοκοιλάδες και σε μικρές εσωτερικές λεκάνες. 2. Νεογενείς σχηματισμοί. Στην ευρύτερη περιοχή καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη έκταση νότια και ανατολικά, οι Πλειοκαινικές αποθέσεις αναπτύσσονται στο πεδινό και λοφώδες τμήμα αυτής, μαζί με τις τεταρτογενείς αποθέσεις. Οι Μειοκαινικές εμφανίσεις εκτίνονται και καταλαμβάνουν περιοχές με μεγαλύτερα υψόμετρα νότια (Αργυρούπολι Ρούστικα Σαιτούρες κτλ.). Αποτελούνται από Πλειόκαινο (Μάργες, Βιοκλαστικοί ασβεστόλιθοι, αμμούχες άργιλοι). Μειόκαινο (Μάργες, βιοκλαστικοί και υφαλογενείς ασβεστόλιθοι, κροκαλοπαγή, άργιλοι, ψαμμίτες, ασβεστολιθικά λατυποπαγή, χάλικες, άμμοι κτλ. Οι μάργες είναι πρακτικά αδιαπέρατα πετρώματα και συγχρόνως παρουσιάζουν έντονη ανισορροπία ως προς την διαπερατότητα κάθετα και παράλληλα προς τις στρώσεις της. Οι μάργες αποτελούνται από μίγματα ασβεστίου 35 έως 65 %. Οι ασβεστόλιθοι (Μαργαϊκοί) παρουσιάζονται οργανογενείς υφαλώδεις - στρωματώδεις χρώματος υπόλευκου έως τεφροκίτρινου με κοράλλια και φύκη στους οποίους παρεμβάλλονται μάργες, κατά θέσεις εμφανίζονται ανακρυσταλομένοι και αλλού αντικαθίστανται από εναλλασσόμενες λεπτο - φυλλώδεις και συνεκτικές μάργες. 3. Ασβεστόλιθοι Τριπόλεως Καταλαμβάνουν μικρό τμήμα δυτικά (οικισμός Γεωργιουπόλεως) και με ευρεία ανάπτυξη ανατολικά (Πετρές), στην υπό εξέταση περιοχή. Ασβεστόλιθοι και δολομίτες παχυστρωματώδης έως συμπαγής, συνήθως τεφροί, τοπικώς λατυποπαγείς και μικροκρυσταλικοί. 7

8 Στους ασβεστόλιθους και γενικά στην ευρύτερη περιοχή, παρατηρείται μεγάλη τεκτονική δραστηριότητα. Η καρστικότητα των πετρωμάτων είναι μεγάλη, οι διαρρήξεις και ρωγμές κατά θέσεις έχουν πληρωθεί δευτερογενώς από ασβεστιτικό και δολομιτικό υλικό και κατά περίπτωση έχουν συντελέσει σημαντικά στην καρστικοποίηση των ασβεστόλιθων. Το μεγάλο τμήμα των ασβεστόλιθων χρονολογείται στο ανώτερο Τριαδικό μέσω Ιουρασικό, επιφανειακά παρουσιάζουν μια χαρακτηριστική καρστικότητα. Επικάθονται στους φυλλίτες χαλαζίτες, τα ανώτερα μέλη αποτελούνται από ανοικτόχρωμους δολομιτικούς ασβεστόλιθους στη βάση τους έχουν παχυστρωματώδεις ή δολομιτιωμένους λεπτο -μεσοστρωματώδεις ασβεστόλιθους, με ενδιάμεσες φυλλιτικές λεπτοενστρώσεις ή λατυποπαγή. 4. Φυλλιτική χαλαζιτική σειρά Αναπτύσσεται και αυτή σε περιορισμένη έκταση δυτικά και κοντά στη θέση σε τεκτονική και επωθητική επαφή με τους ασβεστόλιθους Τριπόλεως. Έχει όμως εκτεταμένη εμφάνιση στην ευρύτερη περιοχή νότια, μακριά από τη θέση (νότια Κουρνά Μυριοκέφαλα Βιλανδρέδο), καθορίζοντας την υδρολογική δίαιτα των νερών της περιοχής. Συμμετέχει ενεργά στα πολλά υδρογεωλογικά φαινόμενα στη περιοχή. Η σειρά αυτή βρίσκεται επωθημένη πάνω στους ανθρακικούς σχηματισμούς της Ιονίου ζώνης. Η φυλλιτική σειρά είναι έντονα πτυχωμένη και κοντά στις θέσεις επαφής μυλονιτιωμένη. Αποτελείται κυρίως από ένα σύνολο μεταμορφωμένων παραπετρωμάτων και ο βαθμός μεταμόρφωσης της ποικίλλει, αντιπροσωπεύονται από σχιστόλιθους, φυλλίτες (ανθρακομιγείς) και χαλαζίτες. 8

9 6. Ασβεστόλιθοι Ιονίου ζώνης Καταλαμβάνει το Νότιο τμήμα της ευρύτερης περιοχής σε μεγάλη έκταση και χαρακτηρίζει μέρος του ορεινού όγκου των Λευκών ορέων με μεγάλα υψόμετρα και θαμνώδες βλάστηση. Δολομίτες και δολομιτικοί ασβεστόλιθοι ανακρυσταλομένοι με έντονη τεκτονική, επωθήσεις και περίτεχνα γεωλογικά φαινόμενα. ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ Αλλουβιακές αποθέσεις. Στις χερσαίες αλλουβιακές αποθέσεις αναπτύσσεται αβαθής υδροφόρος (ισχνός στη θέση) ορίζοντας και βρίσκεται σε άμεση συσχέτιση με τα ανώτερα αδρομερή μέλη των πλειοπλειστοκαινικών αποθέσεων. Ο υδροφόρος αυτός ορίζοντας διαπιστώνεται από διάφορες εκσκαφές που έχουν γίνει, δεν υπάρχουν όμως πηγάδια παλαιά είτε καινούρια στη παραθαλάσσια περιοχή, τα ελάχιστα (ανενεργά σήμερα) είναι δυτικά και νότια δίπλα στο υδρόρεμα δελφίνος (Καβρός). Οι διάφορες μονοετείς καλλιέργειες που γινόταν παλιότερα (σήμερα η παραλιακή ζώνη έχει ελάχιστες καλλιέργειες), εξυπηρετούνταν από το υδρόρεμα του δελφίνου και από αύλακα που ερχόταν από την λίμνη νότια. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο επιφανειακός αβαθής ορίζοντας είναι επιλεκτικός και ισχνός σε υδροφορία και το σπουδαιότερο ισχυρά υφάλμυρος (ειδικά βόρεια της ΝΕΟ). Γεωλογικά εξηγείται από την εκτεταμένη σε πλάτος και σε βάθος εξάπλωση των παράκτιων άμμων που επικάθονται των 9

10 αλλουβιακών αποθέσεων σε ορίζοντα επαφής χαμηλότερο της θάλασσας. Συμπερασματικά ο παραπάνω αβαθής υδροφόρος στην ευρύτερη παραλιακή ζώνη, δεν εξυπηρετεί πλέον αρδευτικές ανάγκες και κατ επέκταση ούτε υδρευτικές ανάγκες, επειδή είναι εκτεθειμένοι τόσο στην επιφανειακή ρύπανση, λόγω της οικιστικής και γεωργικής δραστηριότητας, όσο και στην υφαλμύρινση. Οι λίγες καλλιέργειες εξυπηρετούνται πλήρως και με μεγάλη άνεση (υπερκατανάλωση) από το μεγάλο δίκτυο νερού Αργυρούπολης λίμνη Κουρνά Νεογενείς σχηματισμοί Καταλαμβάνουν τα λοφώδη και επίπεδα, χαμηλά σχετικά τμήματα, στη ευρύτερη περιοχή και σε μεγάλη έκταση. Η υδροφορία του παραπάνω σχηματισμού στη περιοχή χαρακτηρίζεται επιλεκτική και καθορίζεται από τις ενστρώσεις και το πάχος των ψαμμιτών, χαλίκων, ψευδοκροκαλοπαγών μαργαϊκών ασβεστόλιθων κλπ., που πιθανόν θα συναντηθούν κατά την ανόρυξη κάποιας γεώτρησης ή φρέατος. Γενικά το ανώτερο τμήμα των πλειο-πλειστοκαινικών αποθέσεων είναι πλούσιο σε ασβεστολιθικό και πτωχό σε μαργαϊκό υλικό με πιθανή αυξημένη αβαθή ή επιδερμική περατότητα. Το κατώτερο τμήμα είναι αντίθετα περισσότερο μαργαϊκό και μεταπίπτει σε πυκνές φυλλώδεις στεγανές μάργες. Στις υποκείμενες Μειοκαινικές αποθέσεις της περιοχής νότια ανατολικά και πολύ μακριά από την θέση (ενδοτέρα) αναπτύσσεται ισχνός υπόγειος και επιλεκτικός υδροφόρος ορίζοντας. Οι παροχές νερού που έχουν ανευρεθεί στις λίγες γεωτρήσεις που έχουν ανορυχθεί, είναι μικρές έως καθόλου ( φυλακή Αρχοντική Ζουρίδι Ρούστικα κτλ.) Τα παραπάνω έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα υδαταγωγιμότητας του πετρώματος και την γεωλογική του σύνθεση. Εκτεταμένη ανάπτυξη σε έκταση και βάθος και 10

11 συνεχείς εναλλαγές μαργαϊκού υλικού απόθεσης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία πολλών επικρεμάμενων μικρουδροφόρων κατά τυχαία θέση και περιοχή. Ασβεστόλιθοι Τριπόλεως Οι ασβεστόλιθοι παρουσιάζουν υδρογεωλογικό ενδιαφέρον στην περιοχή μας. Η καρστικοποίηση γενικά που έχουν υποστεί είναι αρκετά μεγάλη κατά περιοχή και ο ασβεστόλιθος είναι αρκετά ρηγματωμμένος και κατακερματισμένος. Καταλαμβάνει μικρό μέρος δυτικά (υφάλμυρο μέτωπο) και εκτεταμένο ανατολικά Πετρές), στην περιοχή υπό εξέταση. Λόγω δε της φύσης του ασβεστόλιθου μικρές μόνο ποσότητες απορρέουν επιφανειακά προς την θάλασσα το μεγαλύτερο ποσοστό κατεισδύει και εμπλουτίζει τον υπόγειο υδροφορέα, που με τη σειρά του δίδει μεγάλες και μικρές εκφορτίσεις βόρεια, με τον αλμυρό ποταμό της Γεωργιούπολις και μικρές υποθαλάσσιες πηγές (χώνους). Ο παραπάνω σχηματισμός δεν έχει καμιά υδρογεωλογική προσέγγιση με τις επιφανειακές αποθέσεις των αλλουβίων της θέσης. Οι ασβεστόλιθοι Τρίπολης αναπτύσσονται και κάτω από τους νεογενής σχηματισμούς που τον περιβάλλουν από ανατολικά και δυτικά, βρίσκεται επίσης σε τεκτονική επαφή με τους φυλλίτες χαλαζίτες και πιθανόν με τους ασβεστόλιθους της Ιονίου Ζώνης υπεδαφικά, οι σχηματισμοί αυτοί με την περίπλοκη τεκτονική τους, βοηθάνε στην υπόγεια όδευση, σιφωνισμό, υφαλμύρινση (λόγω χαμηλού υψομέτρου) και εκφόρτιση στη θάλασσα (αλμυροί ποταμοί). Φυλλίτες χαλαζίτες Έχουν παρουσία στην ευρύτερη περιοχή νότια και ενεργές εμφάνιση δυτικά από την θέση μας. Δεν παρουσιάζουν κανένα 11

12 σοβαρό υδρολογικό ενδιαφέρον ως σχηματισμός επιφανείας. Διαδραματίζει όμως το σοβαρότερο ρόλο στη δίαιτα και ποσοτικοποίηση των υπόγειων νερών και στο καθορισμό των υδρογεωλογικών λεκανών ανά περιοχή. Στη περιοχή μας έχει ενεργό συμμετοχή σε φαινόμενα συγκέντρωσης και διάθεσης τεράστιων υφάλμυρων εκροών νερού προς την θάλασσα, δια μέσου υποθαλάσσιου σιφονισμού. Σε λίγες και αβαθής γεωτρήσεις που έχουν γίνει νότια και σε μεγάλα υψόμετρα (Μυριοκέφαλα Βιλανδρέδο κτλ.), δίδουν κατά περίπτωση μικρές ποσότητες νερού, συνήθως από 2 έως 5 Μ3/Η. Το νερό είναι πολύ κακής ποιότητας με πολλά προβλήματα όπου χρησιμοποιείται για υδρευτικούς σκοπούς. Ιόνιος ζώνη Οί ασβεστόλιθοι της Ιονίου ζώνης παρουσιάζουν τεράστιο υδρολογικό ενδιαφέρον για την ευρύτερη περιοχή, είναι οι δυναμικοί τροφοδότες νερού. Συμμετέχουν στη περίτεχνη γεωλογική και τεκτονική γεωμορφολογία στη περιοχή, τροφοδοτώντας λίμνες, υπόγειους υδροφορείς και υφάλμυρα ποτάμια δια μέσου υπόγειων καναλιών (σιφώνια). Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για την ανάδειξη των μεγάλων υδρογεωλογικών φαινομένων στη περιοχή. Τοπικές οικοπεδικές στάθμες νερού: Έντονα υφάλμυρος, επιλεκτικός, μικρουδροφόρος ορίζοντας αναπτύσσεται στη θέση (οικόπεδο) περίπου σε βάθος 4 μέτρων. Οι στάθμες διαφοροποιούνται από cm στο χρόνο. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα ως άνω αναφερόμενα και την εν γένει έρευνα πεδίου στη περιοχή του οικοπέδου αλλά και ευρύτερα, εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα. 12

13 Στην υπάρχουσα ξενοδοχειακή μονάδα, στο σημείο που βρίσκεται τοπογραφικά, την μικρή απόσταση που έχει από τη θάλασσα και εφ όσον ακολουθηθεί η βασική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και η άριστη χρήση του βιολογικού συστήματος καθαρισμού, αίρεται ο κίνδυνος περιβαλλοντικών βλαβών. Η χρήση των επεξεργασμένων αποβλήτων από το σύστημα βιολογικού καθαρισμού της μονάδας για το πότισμα πρασίνου και στη συνέχεια διάθεση των επιπλέων ποσοτήτων σε δυο απορροφητικούς βόθρους εντός χώρου, δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιο ουσιώδη και βασικό υδροφόρο ορίζοντα. Ουσιώδης και βασικός υδροφόρος ορίζοντας δεν αναπτύσσεται κοντά στο παραλιακό μέτωπο και ούτε εγγύς νοτιότερα. Ο περιορισμένος επιλεκτικός, αβαθής και υποβαθμισμένος παραλιακός υδροφόρος δεν χρησιμοποιείται σε καμία περίπτωση και σε κανένα στάδιο για ανθρώπινη κατανάλωση. Τα επεξεργασμένα απόβλητα δεν μπορούν να επεκταθούν ακόμα και σε περίπτωση κορεσμού του γαιώδους μανδύα ή άλλης αιτίας στα παρακείμενα ρέματα. Η απόσταση είναι μεγάλη και η γεωλογική δομή αρνητική. Επίσης το κύριο υδρόρεμα στη περιοχή (δελφίνος) βρίσκεται σε απόσταση περί τα 650 μέτρα δυτικά της θέσης μας, είναι ήδη κατά πολύ υποβαθμισμένο από επιφανειακές γεωργοκτηνοτροφικές μολύνσεις και ισχυρή υφαλμύρινση κατά την εκβολή του (θέσεις ξενοδοχειακών μονάδων). Έτερο μικρορέμα δυτικά περί τα 450 μέτρα χρησιμεύει περισσότερο ως όμβροσυλλεκτική διέξοδος των βρόχινων νερών της εγγύς περιοχής. Μπορούν όμως υπό προϋποθέσεις να εμπλουτίσουν τον επιφανειακό (επιδερμικό) αβαθή ορίζοντα γύρω από την θέση διάθεσης. Η διάθεση των επεξεργασμένων βιολογημένων αποβλήτων της μονάδας, μπορεί εύκολα να διαχειριστεί χωρίς να δημιουργήσει προβλήματα, ακολουθώντας κατά γράμμα την μελέτη και την προτεινόμενη επεξεργασία βιολόγησης των λυμάτων. Μπορούν όμως υπό προϋποθέσεις να εμπλουτίσουν τον επιφανειακό (επιδερμικό) αβαθή ορίζοντα γύρω από την θέση διάθεσης. 13

14 Οι ποσότητες που αναφέρονται στη μελέτη για διάθεση (βάση ΕΟΤ) είναι 350 λίτρα/άτομο/ημέρα 183άτομα (για του ένοικους) και 150 λίτρα/άτομο/ημέρα 15 άτομα (για το προσωπικό), η συνολική διάθεση επεξεργασμένων αποβλήτων ανά ημέρα με πληρότητα της μονάδας στο 100% είναι περίπου 67 m 3 /ημέρα (βλέπε μελέτη σχεδιασμού). Από την διαχείριση μέχρι σήμερα δεν έχουν προκύψει προβλήματα κορεσμού ή διάχυσης εντός και περιμετρικά του χώρου. ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΤΥΧ. ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΜΕΛΟΣ ΓΕΩΤ.Ε.Ε Α.Μ. 852/85 ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 31 ΑΤΣΙΠΟΠΟΥΛΟ - ΡΕΘΥΜΝΟ 14

15 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΧΑΡΤΕΣ 1. Γεωλογικός χάρτης ΙΓΜΕ φύλλο Ρέθυμνο. 2. Σεισμοτεκτονικός χάρτης Κρήτης (κεντρική Κρήτη) Γεωλογικός χάρτης ΙΓΜΕ φύλλο Ρέθυμνο. & ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΗΛΗ 15

16 16

17 17

18 18

19 19