ΑΠΟΦΑΣΗ ΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της ΠΟΣ ΕΠ

Transcript

1 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των Α.Ε.Ι. Ιπποκράτους 35, 6 ος όροφος, ΑΘΗΝΑ ικτυακός τόπος : Ηλεκτρονική ιεύθυνση : posdep@cs.ntua.gr Πρόεδρος: Λ. Απέκης lapekis@central.ntua.gr Γραµµατέας: Γ. Μαΐστρος maistros@cs.ntua.gr ΑΠΟΦΑΣΗ ΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της ΠΟΣ ΕΠ της 16 ας Φεβρουαρίου 2007 Σηµαντική νίκη του κινήµατος παιδείας Το πανεπιστηµιακό κίνηµα µε τους φοιτητές στην πρωτοπορία κατάφερε να εξελιχθεί σε παλλαϊκό κίνηµα παιδείας. Ο αγώνας για την υπεράσπιση της δηµόσιας και δωρεάν παιδείας απέδωσε την πρώτη µεγάλη επιτυχία στην κατεύθυνση της µη αναθεώρησης του άρ. 16 του Συντάγµατος. Πετύχαµε η παιδεία να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας και όχι µόνο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Πετύχαµε η παιδεία να γίνει αντικείµενο της κεντρικής πολιτικής και να επηρεάζει τις γενικές πολιτικές εξελίξεις. Το κίνηµα παιδείας υποχρέωσε την ηγεσία της αξιωµατικής αντιπολίτευσης να υπαναχωρήσει στη διαδικασία αναθεώρησης του άρθρου 16, αφήνοντας σ αυτήν µόνη της την κυβέρνηση. Καταφέραµε το άρθρο 16 να µην αναθεωρηθεί, τουλάχιστον σ αυτή τη Βουλή, και έτσι να παραµείνουν σε ισχύ οι συνταγµατικές εγγυήσεις για τη δηµόσια ανώτατη εκπαίδευση. Η ακύρωση της αναθεώρησης θα επιβεβαιωθεί στις , µε την ψηφοφορία στην ολοµέλεια της Βουλής και αποτελεί υπόθεση αυτού του κινήµατος η οριστική αποτροπή της, στην επόµενη Βουλή. Η αλαζονική και επιθετική πολιτική της κυβέρνησης να επιβάλει την αντιµεταρρύθµισή της στην ανώτατη εκπαίδευση, δηλαδή η ιδιωτικοποίηση του δηµόσιου Πανεπιστηµίου και η ανάθεση της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης στα ιδιωτικά συµφέροντα, απορρίπτεται, δεν νοµιµοποιείται και ακυρώνεται στην πράξη. Και αυτό, παρά την τεράστια εκστρατεία δυσφήµισης της κυβέρνησης, παρά τις πρωτοβουλίες διαφόρων προθύµων να στηρίξουν κυβερνητικές επιλογές και παρά τις δηλώσεις ηγετικών στελεχών της αξιωµατικής αντιπολίτευσης παράδειγµα η πρόσφατη προκλητική επίθεση του Θ. Πάγκαλου για το πανεπιστηµιακό άσυλο. Οι αποτυχίες έκαναν την κυβέρνηση πιο επιθετική, µε προκλήσεις και απειλές ακόµη και για τα στοιχειώδη συνταγµατικά και δηµοκρατικά δικαιώµατα, για τις ατοµικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Καταγράφουµε ενδεικτικά: Την απρόκλητη αστυνοµική βία, τα χηµικά, τις επιθέσεις των ΜΑΤ και την καταστολή διαδηλώσεων Τις συστηµατικές επιθέσεις στο πανεπιστηµιακό άσυλο Το απαράδεκτο έγγραφο της Γενικής Αστυνοµικής ιεύθυνσης Αττικής, το οποίο στοχοποιεί την ΠΟΣ ΕΠ και τον Πρόεδρό της ως δήθεν υπεύθυνων οργάνωσης διαδηλώσεων και έκνοµων πράξεων και καταγράφει την παρακολούθηση φρονηµάτων και απόψεων φοιτητών Τις προκλητικές δηλώσεις και απειλές του υπουργού ηµόσιας Τάξης εναντίον πανεπιστηµιακών και φοιτητών Την πρόσκληση του Προέδρου και Γραµµατέα της ΠΟΣ ΕΠ από τον Προϊστάµενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, χωρίς να τους αναφερθεί το αντικείµενο της συνάντησης -- είχε προσκληθεί και ο Πρύτανης του ΕΜΠ. Το προεδρείο της ΠΟΣ ΕΠ µε έκπληξη διεπίστωσε την παρουσία της ηγεσίας της αστυνοµίας η οποία επιχείρησε να αποδώσει την ευθύνη διοργάνωσης των συλλαλητηρίων για την αναζήτηση υπευθύνων για ό,τι ενδεχοµένως συµβεί σε αυτά. Ενέργειες µε τις οποίες προσβάλλεται το δικαίωµα συµµετοχής σε νόµιµες διαδηλώσεις, συκοφαντούνται και ενοχοποιούνται συλλογικοί φορείς και πρόσωπα.

2 Η ετοιµότητα και ο δυναµισµός αυτού του κινήµατος αποτελούν εγγύηση για την υπεράσπιση της δηµόσιας δωρεάν παιδείας, και αυτό συνιστά µεγάλη κατάκτηση. Το µεγάλο κίνηµα παιδείας συνεχίζει τον αγώνα διαρκείας για να αντιµετωπίσει κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να επαναφέρει νοµοθετικές ρυθµίσεις (προσχέδιο, 4ετείς συµβάσεις, άσυλο κ.λπ.) δηλαδή όσα επιχείρησε να επιβάλει, χωρίς επιτυχία, µε την αναθεώρηση του άρ. 16, αλλά και για να µην εφαρµοστούν τα νοµοθετήµατα της υποβάθµισης σύµφωνα µε τη διαδικασία Μπολόνια. Η ιοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣ ΕΠ ιαπιστώνει ότι ο µεγάλος αγώνας για την υπεράσπιση της δηµόσιας και δωρεάν παιδείας απέδωσε την πρώτη µεγάλη επιτυχία στην κατεύθυνση της µη αναθεώρησης του άρ. 16 του Συντάγµατος. Επιβεβαιώνει την προηγούµενη απόφασή της ( ) για απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας. Καλεί τους Συλλόγους ιδασκόντων: να εντείνουν τη δράση τους µέχρι την Πέµπτη , οπότε ολοκληρώνεται η διαδικασία αναθεώρησης του άρ. 16 µε την ψηφοφορία στην ολοµέλεια της Βουλής, και να συµµετάσχουν στο πανελλαδικό, πανεκπαιδευτικό, παλλαϊκό συλλαλητήριο που οργανώνεται στην Αθήνα στις Ο αγώνας µας για το δηµόσιο Πανεπιστήµιο που διεκδικούµε συνεχίζεται. Επαναφέρουµε και διεκδικούµε αγωνιστικά τις προτεραιότητες του δηµόσιου Πανεπιστηµίου και τις προτάσεις µας για την αναβάθµισή του. Παραµένουµε σε διαρκή ετοιµότητα και είµαστε αποφασισµένοι να αντιµετωπίσουµε κάθε νέα προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει νοµοθετικές ρυθµίσεις που οδηγούν την ανώτατη εκπαίδευση στην ιδιωτικοποίηση και εµπορευµατοποίηση και καταργούν τον δηµόσιο και ακαδηµαϊκό χαρακτήρα του Πανεπιστηµίου. Ορίζουµε συνεδρίαση της Ε.Γ. της ΠΟΣ ΕΠ την Παρασκευή Επίσης, η.ε. καλεί τους Σύλλογοι ιδασκόντων: Ενόψει του Συνεδρίου της ΠΟΣ ΕΠ (2-4/03/07) να ολοκληρώσουν τις προσυνεδριακές διαδικασίες και αρχαιρεσίες για την ανάδειξη εκπροσώπων. Να συµβάλουν σε συνεργασία µε τους φοιτητικούς συλλόγους και τα ακαδηµαϊκά όργανα ώστε µε αίσθηµα ευθύνης να αντιµετωπιστούν µε ακαδηµαϊκά κριτήρια οι εκκρεµότητες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Για τη ιοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣ ΕΠ Ο Πρόεδρος Ο Γραµµατέας Λ. Απέκης Γ. Μαΐστρος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 2

3 ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Π.Ο.Σ..Ε.Π. ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΙΕΚ ΙΚΟΥΜΕ Αγωνιζόµαστε για δηµόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση παιδεία για να αποκρούσουµε την συνολική αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης, σύµφωνα µε τη διαδικασία Μπολόνια, που θα υποβαθµίσει τις πανεπιστηµιακές σπουδές σε κατάρτιση, θα απαξιώσει τα πτυχία και θα ακυρώσει τα συλλογικά επαγγελµατικά δικαιώµατα των αποφοίτων για να αντιµετωπίσουµε την εκστρατεία δυσφήµισης του δηµόσιου Πανεπιστηµίου και απαξίωσης του έργου που επιτελεί Οι πανεπιστηµιακοί διεκδικούµε δηµόσιο Πανεπιστήµιο που παρέχει δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση υψηλής στάθµης στους Έλληνες πολίτες. Πιστεύουµε ότι τα δηµόσια Πανεπιστήµια της χώρας µπορούν να ανταποκριθούν στο αίτηµα της ελληνικής κοινωνίας για ανώτατη εκπαίδευση ώστε να αντιµετωπιστεί ακόµη και η φοιτητική µετανάστευση. Γι αυτό, απαιτούµε η πολιτεία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της για το δηµόσιο Πανεπιστήµιο, όπως ορίζει το Σύνταγµα (άρθρο 16), και να εξασφαλίσει τις επαρκείς προϋποθέσεις σε υποδοµή, αξιοπρεπώς αµειβόµενο διδακτικό προσωπικό και πόρους για τη διδασκαλία και τη βασική έρευνα. Αύξηση της χρηµατοδότησης συνολικά για την παιδεία, άµεσα, στο 5% του ΑΕΠ και για την έρευνα στο 1,5%. Ιδιαίτερα για τα Πανεπιστήµια απαιτούµε αύξηση 30% ετησίως. Το 3,4% του ΑΕΠ του που προβλέπει ο προϋπολογισµός του 2007 συνιστά µείωση για πρώτη φορά µετά από χρόνια και δεν είναι ούτε το 8% του προϋπολογισµού. ιεκδικούµε, δηλαδή, σήµερα, το 15% του προϋπολογισµού, δηλαδή το αίτηµα του εκπαιδευτικού κινήµατος της δεκαετίας του 60!!! Η χώρα µας είναι σχεδόν η τελευταία σε χρηµατοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας µεταξύ των χωρών µελών του ΟΟΣΑ και τελευταία µεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε δαπάνες ανά φοιτητή, σε σχέση µε το κατά κεφαλή εισόδηµα, δηλαδή κατατάσσεται τελευταία ως προς της σηµασία που δίνει στην παιδεία. Ο ρόλος και η θέση των πανεπιστηµιακών δασκάλων Οι πανεπιστηµιακοί είναι δηµόσιοι λειτουργοί, έχουν δικαίωµα για έρευνα και διδασκαλία, ανεξαρτησία και ελευθερία στην εκτέλεση του έργου τους, µε ακαδηµαϊκή ελευθερία. Πρέπει να λειτουργούν µέσα σε πραγµατικά Ενιαίο Φορέα ιδασκόντων και µε δικαίωµα κρίσης για µονιµότητα σε όλες τις βαθµίδες. ιεκδικούµε την αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστηµιακών, ώστε να µπορούν να ασκούν απερίσπαστα και αποκλειστικά το κύριο λειτούργηµά τους που είναι η διδασκαλία της επιστήµης και η επιστηµονική έρευνα για την παραγωγή νέας γνώσης και τη διάχυσή της στην εκπαίδευση και στην κοινωνία (διεκδικούµε την εξασφάλιση των προϋποθέσεων µε επαρκείς αµοιβές και προϋποθέσεις ερευνητικής δραστηριότητας για όλες τις ειδικότητες) Αγωνιζόµαστε να µην παγιωθούν οι ελαστικές µορφές και σχέσεις εργασίας. o Αύξηση του βασικού µισθού κατά 20% και ενσωµάτωση των επιδοµάτων στο βασικό µισθό. o Κατάργηση του καθεστώτος των «εποχικών διδασκόντων» (συµβασιούχοι του Π 407/80) και άµεση προκήρυξη νέων θέσεων ΕΠ µε ιδιαίτερη µέριµνα για τα πανεπιστήµια της περιφέρειας. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 3

4 Θεσµικό πλαίσιο για τους Μεταπτυχιακούς φοιτητές. Φοιτητική µέριµνα Πρόγραµµα για τη φοιτητική µέριµνα σηµαίνει: φοιτητικές εστίες, εστιατόρια, βιβλιοθήκες, αναγνωστήρια, εργαστήρια υπολογιστών, συνθήκες για καλή ποιότητα ζωής και εργασίας φοιτητών και διδασκόντων. Πρέπει να εξασφαλιστούν αυτές οι προϋποθέσεις ώστε τα πανεπιστήµια, ιδιαίτερα της περιφέρειας, να µπορούν να ανταποκριθούν στον κοινωνικό τους ρόλο. ιαφορετικά, αν επιβληθεί η πολιτική της κυβέρνησης, θα κριθούν ασύµφορα ή µη ανταγωνιστικά και θα οδηγηθούν στον εκφυλισµό και το κλείσιµο! Αυτοδιοίκηση των ιδρυµάτων και ακαδηµαϊκή αυτοτέλεια, ακαδηµαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα. Τα Πανεπιστήµια πρέπει να παραµείνουν αυτοδιοικούµενοι δηµόσιοι οργανισµοί, Νοµικά Πρόσωπα ηµοσίου ικαίου, µε ακαδηµαϊκή αυτοτέλεια και δηµοκρατική συλλογική λειτουργία, ώστε να διασφαλίζονται η ελευθερία στη διδασκαλία και στην έρευνα και η διαφάνεια. Την ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα µόνο το δηµόσιο πανεπιστήµιο, που λειτουργεί µε ακαδηµαϊκούς κανόνες και δηµοκρατία, µπορεί να διασφαλίσει. Η οικονοµική αυτοτέλεια των πανεπιστηµίων για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους µέσα από την ανταγωνιστικότητα µετατρέπει τα πανεπιστήµια σε επιχειρήσεις, τα ωθεί στην ιδιωτικοποίηση και µεταλλάσσει τον ακαδηµαϊκό και δηµόσιο χαρακτήρα τους. εν είναι δυνατόν να λειτουργήσει το πανεπιστήµιο µε όρους ανταποδοτικούς. ιαφάνεια και απολογισµός σε όλες τις δραστηριότητες των Πανεπιστηµίων Για να αποτραπεί ο εκφυλισµός του Πανεπιστηµίου, στον οποίο οδηγεί η ακολουθούµενη πολιτική τα τελευταία χρόνια και αξιοποιούν οµάδες πανεπιστηµιακών σε αγαστή συνεργασία µε το εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας, αλλά και τα φαινόµενα διαφθοράς και καταστρατήγησης της ακαδηµαϊκής δεοντολογίας, θα συνεχίσουν οι πρωτοβουλίες της ΠΟΣ ΕΠ και των Συλλόγων διδασκόντων, σε συνεργασία µε τους φοιτητές, και µε ενθάρρυνση των ακαδηµαϊκών οργάνων, ώστε µε συγκεκριµένες παρεµβάσεις να διασφαλίζεται η διαφάνεια και ο απολογισµός σε όλες τις δραστηριότητες των Πανεπιστηµίων: εκπαιδευτικές, ερευνητικές, οικονοµικές και διοικητικές. Ο απολογισµός πρέπει να είναι ετήσιος και να δηµοσιεύεται όχι µόνον µέσα στην πανεπιστηµιακή κοινότητα, αλλά και ευρύτερα, ώστε να «δίνεται λόγος» για το έργο που επιτελείται στο δηµόσιο Πανεπιστήµιο. Ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κατοχύρωσή της µε το πανεπιστηµιακό άσυλο. Το πανεπιστηµιακό άσυλο είναι υπόθεση όλης της πανεπιστηµιακής κοινότητας (νόµος 1268/82, άρθρο 2). Ενδεχόµενη άρση του ασύλου είναι αρµοδιότητα της Συγκλήτου. ε θα επιτρέψουµε να εφαρµοστούν η µετατροπή του πανεπιστηµιακού ασύλου, από υπόθεση όλης της πανεπιστηµιακής κοινότητας, σε διοικητικό θέµα αρµοδιότητας της πρυτανείας και ρυθµίσεις για τις καθαρά εκπαιδευτικές διαδικασίες (διάρκεια εξαµήνων, εξετάσεις) επειδή τότε δεν θα υπάρχει στην πράξη δυνατότητα να πραγµατοποιηθούν στο µέλλον απεργίες πανεπιστηµιακών και κινητοποιήσεις φοιτητών. Επιστηµονική ενότητα - συλλογικά επαγγελµατικά δικαιώµατα αποφοίτων Επιστηµονική ενότητα και όχι διάσπαση των προγραµµάτων σπουδών και των αντίστοιχων πτυχίων, ενάντια στο πρότυπο της Μπολόνια, για να µην υποβαθµίζονται και οδηγούν στην ακύρωση των συλλογικών επαγγελµατικών δικαιωµάτων των αποφοίτων. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 4

5 Η πανεπιστηµιακή κοινότητα πρέπει να υπερασπιστεί την επιστηµονική ενότητα για να αποτραπεί ο εκφυλισµός των πανεπιστηµιακών σπουδών σε κατάρτιση και εξειδίκευση. Γι αυτό δεν πρέπει να εφαρµοστεί το σύστηµα των πιστωτικών µονάδων που κατακερµατίζει τις σπουδές και τις τυποποιεί µε ποσοτικά κριτήρια, αλλά ούτε και το Παράρτηµα ιπλώµατος που καταργεί το πτυχίο. Η στέρεη και σε βάθος επιστηµονική συγκρότηση των σπουδών επιτρέπει σε έναν απόφοιτο να αντιµετωπίσει, καλύτερα εξοπλισµένος, µε περιορισµένη προσπάθεια, τις γρήγορες αλλαγές που θα συναντήσει στη διάρκεια του επαγγελµατικού του βίου. Ενώ, αντίθετα, ένας απόφοιτος "τύπου Μπολόνια", µε χρηστικές εξειδικευµένες γνώσεις και δεξιότητες, ως εργαζόµενος θα αντιµετωπίζει σε µερικά χρόνια την απαξίωση των εφοδίων του και θα χρειάζεται να τις ανανεώνει σε κάποιο ίδρυµα "δια βίου µάθησης", όπου βέβαια, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα καταφεύγει ως άνεργος, πληρώνοντας δίδακτρα. Βασική Έρευνα Πρόγραµµα ενίσχυσης και χρηµατοδότησης της βασικής έρευνας σε όλα τα επιστηµονικά πεδία και όχι µόνο τα «ανταγωνιστικά» και «ανταποδοτικά» µε αγοραίους όρους. Ακαδηµαϊκοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας του Πανεπιστηµίου. Η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις (χρηµατοδότηση, υποτροφίες, επαρκή αριθµό µελών ΕΠ για την απαραίτητη επιστηµονική αυτοτέλεια) για ανάπτυξη της έρευνας σε όλα τα γνωστικά αντικείµενα, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την λειτουργία του Πανεπιστηµίου. Το δηµόσιο πανεπιστήµιο είναι ο θεσµός, ο χώρος και η λειτουργία που εξασφαλίζουν, ακόµη και αντίθετα προς την κάθε εξουσία πολιτική, οικονοµική, ιδεολογική τη γνώση και την αλήθεια και την αξιοποίησή τους από την κοινωνία στο σύνολό της. Την ερευνητική δραστηριότητα τη δηµιουργικότητα των ερευνητών πρέπει να καθορίζουν η αναζήτηση της αλήθειας, η παραγωγή νέας γνώσης, οι εφαρµογές στην τεχνολογία προς όφελος της κοινωνίας και όχι ο εκάστοτε χρηµατοδότης ή χορηγός. Αντίθετα, η ακολουθούµενη πολιτική τα τελευταία χρόνια επιδεινώνει τις συνέπειες της ευρωπαϊκής πολιτικής για την έρευνα, σύµφωνα µε την οποία χρηµατοδοτούνται µόνο ερευνητικές συµπράξεις µεγάλης κλίµακας, για επιλεγµένες κατευθύνσεις αιχµής, µε στόχο την παραγωγή τελικού προϊόντος ή υπηρεσίας. Μια πολιτική που έχει µετατρέψει πολλά πανεπιστηµιακά εργαστήρια σε «σηµαίες ευκαιρίας» για την απόσπαση χρηµατοδότησης, µε όρους ανταγωνιστικούς και για τους στόχους του εκάστοτε χρηµατοδότη, επιβάλλοντας αγοραία κριτήρια, κανόνες και σχέσεις µέσα στο Πανεπιστήµιο. Πρέπει να αποτρέψουµε αυτήν την πολιτική γιατί εκτός από τον εκφυλισµό που επιφέρει στο Πανεπιστήµιο, θα έχει δραµατικές συνέπειες στην παραγωγή νέας γνώσης, στην ανάπτυξη των επιστηµών και στην αναπαραγωγή του επιστηµονικού και ακαδηµαϊκού δυναµικού της χώρας, µάλιστα τώρα που το πανεπιστηµιακό µας σύστηµα έχει επιτύχει αυτή την «αυτάρκεια». Η διεύρυνση του Πανεπιστηµίου και τα νέα Τµήµατα. Για να ικανοποιηθεί το κοινωνικό αίτηµα για ανώτατη εκπαίδευση ιδρύθηκαν νέα Τµήµατα και Ιδρύµατα, συχνά µε κριτήρια εξυπηρέτησης τοπικών πελατειακών σχέσεων, χωρίς επαρκείς προϋποθέσεις ακαδηµαϊκές, προσωπικού υποστήριξης και εκπαιδευτικού, υποδοµών και εξοπλισµού, µε ανύπαρκτη φοιτητική µέριµνα. Η διασπορά Τµηµάτων, χωρίς ακαδηµαϊκή αυτοτέλεια, µε αντικείµενα που συχνά δεν αντιστοιχούν σε επιστηµονικά προσδιορισµένα γνωστικά πεδία, µε ασαφή πτυχία και απροσδιόριστα επαγγελµατικά δικαιώµατα των αποφοίτων, δεν συνιστά συνθήκες λειτουργίας πανεπιστηµίου. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 5

6 Τα Μεταπτυχιακά Προγράµµατα Σπουδών Στον εκφυλισµό του πανεπιστηµίου οδηγεί η «έκρηξη» των Μεταπτυχιακών Προγραµµάτων Σπουδών, που υποβαθµίζουν τις προπτυχιακές σπουδές και τα αντίστοιχα πτυχία (πολλά από τα οποία λειτουργούν µε δίδακτρα, τα οποία ζητάµε να καταργηθούν). Η πανεπιστηµιακή κοινότητα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Είναι ευθύνη της πανεπιστηµιακής κοινότητας, και η ΠΟΣ ΕΠ θα αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, τα ακαδηµαϊκά όργανα να επανεξετάσουν µε ακαδηµαϊκούς όρους τις συνθήκες λειτουργίας των νέων Τµηµάτων αλλά και των Προγραµµάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών και την αντιµετώπιση των προβληµάτων τους. Πρέπει να αντιµετωπίσουµε µια κατάσταση που αποτελεί την «ελληνική εφαρµογή στην πράξη» των δύο κύκλων σπουδών της «διαδικασίας της Μπολόνια». Το σύστηµα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση και το Λύκειο. Η αναβάθµιση του Πανεπιστηµίου δεν είναι δυνατή αν δεν αλλάξει το σύστηµα πρόσβασης και η σχέση του µε το Λύκειο. Η εφαρµογή της βάσης του 10 ανέδειξε τη βαθιά κρίση του συστήµατος Λύκειο - πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Το Λύκειο πρέπει να λειτουργήσει ως αυτοτελής βαθµίδα εκπαίδευσης και όχι ως προθάλαµος για το πανεπιστήµιο. Πρέπει να απαλλαγεί από την πίεση του φροντιστηρίου και των εισαγωγικών εξετάσεων. Το σύστηµα πρόσβασης επιβάλλει στους νέους ένα µονοδιάστατο, στρεβλό, βαθιά αντιπαιδαγωγικό τρόπο προετοιµασίας, που σκοτώνει τη δηµιουργική και αυτόνοµη σκέψη και την πρωτοβουλία. Για το εκπαιδευτικό µας σύστηµα είναι απαράδεκτο να µένουν εκτός ανώτατης εκπαίδευσης επιτυχώς αποφοιτήσαντες του Λυκείου και να παραµένουν θέσεις κενές. Ενώ γίνεται τέτοια προπαγάνδα για τη φοιτητική µετανάστευση και τα ιδιωτικά πανεπιστήµια. Εκφυλιστικά φαινόµενα και η αντιµετώπισή τους Ακαδηµαϊκή δεοντολογία στη λειτουργία των συλλογικών οργάνων Φαινόµενα καταστρατήγησης της ακαδηµαϊκής δεοντολογίας παρουσιάζονται και αφορούν εκλογές µελών ΕΠ, τη δηµιουργία και λειτουργία νέων Τµηµάτων και Μεταπτυχιακών Προγραµµάτων Σπουδών, την επιλογή συγγραµµάτων, την έγκριση ερευνητικών προγραµµάτων, τον έλεγχο της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας από τα αρµόδια συλλογικά όργανα. Η ακαδηµαϊκά ορθή λύση είναι να ενεργοποιήσουµε την υπευθυνότητα στα συλλογικά όργανα, όχι να τη συρρικνώσουµε. Και βέβαια να συµβάλουµε ώστε τα ακαδηµαϊκά όργανα να αναλάβουν την ευθύνη να επανεξετάσουν λειτουργίες και θεσµούς που εξελίχθηκαν ανεξέλεγκτα και εκφυλίζουν το Πανεπιστήµιο. Όπως π.χ. η «έκρηξη» των Μεταπτυχιακών Προγραµµάτων Σπουδών, τα νέα Τµήµατα µε ασαφές αντικείµενο, η έγκριση των ερευνητικών προτάσεων από Τοµείς, Τµήµατα, Επιτροπή Έρευνας, τα προγράµµατα ΕΠΕΑΕΚ... ιαχείριση Εκφυλιστική πίεση στη λειτουργία του πανεπιστηµίου ασκούν τα φαινόµενα διαφθοράς και διαπλοκής, που έχουν αποκαλύψει και αντιµετωπίζουν τα ακαδηµαϊκά όργανα (ορισµένα είναι και στη δικαιοσύνη) αλλά και ατοµικές πρωτοβουλίες µελών της πανεπιστηµιακής κοινότητας. Από την κυβέρνηση προωθείται ως θεραπεία ο «µάνατζερ». ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 6

7 Αν ο ακαδηµαϊκός έλεγχος των οργάνων του Πανεπιστηµίου επιτρέπει τέτοια φαινόµενα, τι θα συµβεί αν τα θέµατα διαχείρισης ανατεθούν σε µάνατζερ (ακόµη και αν λογοδοτεί κάποτε στη Σύγκλητο); Πρόκειται για συνθήκες γενικευµένης αδιαφάνειας! Και βέβαια, πάλι µέσα από την αναζήτηση «θεραπείας» για υπαρκτά προβλήµατα, προωθείται το αυταρχικό επιχειρηµατικό µοντέλο: Τα θέµατα διαχείρισης και οικονοµικών δεν θα είναι στην αρµοδιότητα των πανεπιστηµιακών οργάνων, αλλά αυτονοµηµένα, του µάνατζερ και του µηχανισµού που θα διαθέτει. (Άλλο θέµα φυσικά, η στελέχωση των υπηρεσιών µε ικανά και ειδικευµένα στελέχη, που είναι αναγκαία) Το Επιχειρηµατικό Πανεπιστήµιο Η πολιτική για την έρευνα: «Αναζητείστε χρηµατοδότη για να αναπτύξετε εργαστήρια, να βρείτε συνεργάτες», ωθεί πολλούς δηµιουργικούς πανεπιστηµιακούς σε δραστηριότητες µη ακαδηµαϊκές. Οι όροι του εκάστοτε χρηµατοδότη είναι όροι αγοραίοι: ανταγωνιστικότητα, βιωσιµότητα και κυρίως παραγωγή προϊόντος της έρευνας «χρήσιµο» για το χρηµατοδότη (δες π.χ. την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε τα «διαδοχικά προγράµµατα πλαίσιο»). Αυτό σταδιακά εισάγει στις ακαδηµαϊκές σχέσεις τις εµπορευµατικές, µετατρέπει τους πανεπιστηµιακούς σε διαχειριστές προγραµµάτων και ανθρώπινων σχέσεων προοπτικών ή και σε ατοµικούς πωλητές συλλογικών πνευµατικών προϊόντων (εταιρίες spin off κ.λπ.). Εδραιώνονται έτσι µέσα στο Πανεπιστήµιο δοµές επιχειρηµατικές και δραστηριότητες που αλλοιώνουν εκ των ένδον το Πανεπιστήµιο. Όσοι δεν συµβιβάζονται δεινοπαθούν. Οι περισσότεροι όµως θεραπεύουν αντικείµενα που δεν ευνοούνται από τους διάφορες χρηµατοδότες! Η κυρίαρχη πολιτική για την έρευνα και η άποψη για το Πανεπιστήµιο, ευνοεί το «επιχειρηµατικό Πανεπιστήµιο» και την είσοδο των επιχειρήσεων µέσα στο Πανεπιστήµιο. Άλλωστε, σύµφωνα µε ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον "Ρόλο των Πανεπιστηµίων στην Ευρώπη της Γνώσης", τα Πανεπιστήµια θα πρέπει να "παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας" για να αντιµετωπίσουν τη µειωµένη δηµόσια χρηµατοδότηση, η οποία είναι δεδοµένη για την κυρίαρχη πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση (δες και σύνοδο ΟΟΣΑ στην Αθήνα 2006). Η παροχή "υπηρεσιών έρευνας" ήδη έχει εδραιωθεί σηµαντικά στο ελληνικό, αλλά και στο ευρωπαϊκό Πανεπιστήµιο, µέσα από την πολιτική των "Προγραµµάτων Πλαίσιο", µε ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για την ανάπτυξη της έρευνας. Στη χώρα µας, το πρώτο βήµα για την "παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης" είναι τα µεταπτυχιακά µε δίδακτρα, που θα γενικευθούν, σύµφωνα µε δήλωση της υπουργού Παιδείας, και θα ακολουθήσουν τα "Ινστιτούτα ια Βίου Εκπαίδευσης" και το «ιεθνές Πανεπιστήµιο της Ελλάδας». Σε αυτά πρέπει να προσθέσουµε και την πολιτική που προωθείται µέσα από την υποβολή προτάσεων και τη διαχείριση των προγραµµάτων κοινοτικής προέλευσης (ΕΠΕΑΕΚ, ΕΤΠΑ, ΠΕΠ...), τα οποία βάζουν τους πανεπιστηµιακούς να προωθούν, µε δέλεαρ τη χρηµατοδότηση ή κάποια «εξουσία», µε τη µορφή «πιλοτικού τύπου» παρεµβάσεων, την πολιτική της ευρωπαϊκής επιτροπής και της κυβέρνησης για την ανώτατη εκπαίδευση και το µέλλον του Πανεπιστηµίου (δες «αναµόρφωση των προπτυχιακών προγραµµάτων σπουδών», τα «προγράµµατα µεταπτυχιακών σπουδών», τα «προγράµµατα» για τις βιβλιοθήκες και τα δίκτυα.). Αυτό είναι το πλαίσιο και η ατµόσφαιρα µέσα στην οποία εκδηλώνονται και τα ακραία εκφυλιστικά φαινόµενα διαφθοράς, κατάχρησης και εκµετάλλευσης. Είµαστε αντίθετοι µε τις νοµοθετικές ρυθµίσεις που υποθάλπουν την εµπορευµατοποίηση της έρευνας, ιδιωτικοποιούν το Πανεπιστήµιο και επιτρέπουν την εισβολή επιχειρήσεων. Οι πανεπιστηµιακοί και οι νέοι ερευνητές πρέπει να µπορούν αναπόσπαστα να επιτελούν το διδακτικό και το ερευνητικό τους έργο. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (ΠΟΣ ΕΠ) των ΑΕΙ 7