της 16 ης Νοεµβρίου 2006

Transcript

1 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Ι ΑΚΤΙΚΟΥ και ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ των Α.Ε.Ι. Ιπποκράτους 35, 6 ος όροφος, ΑΘΗΝΑ ικτυακός τόπος : Ηλεκτρονική ιεύθυνση : posdep@cs.ntua.gr Πρόεδρος: Λ. Απέκης lapekis@central.ntua.gr Γραµµατέας: Γ. Μαΐστρος maistros@cs.ntua.gr ΑΠΟΦΑΣΗ ΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της ΠΟΣ ΕΠ της 16 ης Νοεµβρίου 2006 Το δηµόσιο πανεπιστήµιο επιτελεί σηµαντικό κοινωνικό έργο, εκπαιδευτικό, επιστηµονικό, πολιτιστικό, αντιµετωπίζει όµως µεγάλα προβλήµατα στη λειτουργία του. Το κίνηµα των πανεπιστηµιακών η ΠΟΣ ΕΠ αναδεικνύει τα προβλήµατα του Πανεπιστηµίου, που οφείλονται στην ακολουθούµενη πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, µια πολιτική που οδηγεί στην υποβάθµιση των πανεπιστηµιακών σπουδών και στην αλλαγή του δηµόσιου και ακαδηµαϊκού χαρακτήρα και του κοινωνικού ρόλου του πανεπιστηµίου, και αγωνίζεται για την αντιµετώπιση αυτών των προβληµάτων. Κεντρικά αιτήµατα της εκπαιδευτικής κοινότητας αναδεικνύονται η χρηµατοδότηση της παιδείας τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ (που αντιστοιχεί στο 15% του κρατικού προϋπολογισµού), και η υπεράσπιση της δηµόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης µε τη µη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγµατος. Αντιµετωπίζουµε την πολιτική της κυβέρνησης η οποία µε αλαζονεία και αυταρχισµό επιχειρεί να επιβάλει την αντιµεταρρύθµισή της στο Πανεπιστήµιο. Η αντιµεταρρύθµιση το Σύστηµα Μπολόνια Τα τελευταία χρόνια ακολουθείται µια πολιτική απαξίωσης του Πανεπιστηµίου η οποία είναι συνδυασµός «εγκατάλειψης» (µείωση της χρηµατοδότησης, µεγάλες ελλείψεις προσωπικού, ίδρυση νέων Τµηµάτων χωρίς προϋποθέσεις σε κάθε γωνιά της χώρας) και θεσµικής υποβάθµισης: Οδηγίες Ε.Ε., ΑΣΕΠ, ΟΑΤΑΠ, Συµβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελµατικής Ισοτιµίας (ΣΑΕΙ), ιασφάλιση ποιότητας, ιεθνές Πανεπιστήµιο της Ελλάδας ( Ι.ΠΑ.Ε), Προσχέδιο νόµου πλαίσιο, αναθεώρηση του άρθρου 16, εξαγγελία για πρόσβαση στα ΑΕΙ-ΤΕΙ από τα ΙΕΚ. Ορισµένα χαρακτηριστικά αυτής της αντιµεταρρύθµισης, των «αλλαγών» που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση οι οποίες για µας συνιστούν µεγάλη οπισθοδρόµηση, είναι: Μείωση της χρηµατοδότησης που οδηγεί τα Πανεπιστήµια σε οικονοµική εξαθλίωση µε σκοπό να αναγκαστούν να αναζητήσουν πόρους από ιδιώτες, δηλαδή να µετατραπούν σε «ανταγωνιστικές επιχειρήσεις» που πωλούν υπηρεσίες εκπαίδευσης και προϊόντα έρευνας (δίδακτρα στα µεταπτυχιακά, στο Ι.ΠΑ.Ε., στο ΕΑΠ, στα υπό ίδρυση Ι ΒΕ, επιχειρηµατική «ερευνητική» δραστηριότητα µέσα στα Πανεπιστήµια). Η πολιτική αυτή συνοµολογήθηκε στη Σύνοδο Υπουργών Παιδείας του ΟΟΣΑ, στην Αθήνα το καλοκαίρι του Οι χαµηλοί µισθοί και οι αντιακαδηµαϊκές συνθήκες εργασίας µε τα οποία επιχειρείται ο ευτελισµός του ρόλου και της θέσης των πανεπιστηµιακών δασκάλων (περίπου 1200 είναι οι καθαρές αποδοχές νέου Λέκτορα, ένας στους τέσσερεις διδάσκοντες συνολικά, και στα Πανεπιστήµια της περιφέρειας ένας στους δύο, είναι εποχικοί -- συµβασιούχοι του Π.. 407/80!). Η κυρίαρχη πολιτική για την έρευνα και η άποψη για το Πανεπιστήµιο, περιθωριοποιεί τη βασική έρευνα, ευνοεί το «επιχειρηµατικό Πανεπιστήµιο» και την είσοδο των επιχειρήσεων µέσα στο Πανεπιστήµιο. Ανύπαρκτη φοιτητική µέριµνα, εστίες, εστιατόρια και ανεπάρκεια σε βιβλιοθήκες, εργαστήρια υπολογιστών, σπουδαστήρια, αµφιθέατρα και αίθουσες διδασκαλίας που ακυρώνουν την

2 «δωρεάν» ανώτατη εκπαίδευση, ερηµώνουν µέσω των µετεγγραφών τα Πανεπιστήµια της περιφέρειας διογκώνοντας εκρηκτικά τα κεντρικά. Καθιέρωση της «βάσης του 10» για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, η οποία στο όνοµα της αναβάθµισης διώχνει εκτός δηµόσιου εκπαιδευτικού συστήµατος χιλιάδες νέους, οι οποίοι ωστόσο αποφοίτησαν επιτυχώς από το λύκειο, και τους στέλνει ως πελατεία να αγοράσουν εκπαίδευση από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Εφαρµόζοντας το ήδη αποτυχηµένο «σύστηµα Μπολόνια», που οδηγεί στην υποβάθµιση των σπουδών, προωθούνται προεδρικά διατάγµατα για την ισοτίµηση τριετών πτυχίων του εξωτερικού µε πενταετή πτυχία ελληνικών ιδρυµάτων. ιάσπαση της επιστηµονικής ενότητας των προγραµµάτων σπουδών και τυποποίησή τους µε την εφαρµογή του συστήµατος των πιστωτικών µονάδων - προϋπόθεση για την εµπορευµατοποίησή τους - που οδηγεί στην διάλυση των πτυχίων και στην ακύρωση των συλλογικών επαγγελµατικών δικαιωµάτων των αποφοίτων. Οι εξαγγελλόµενες στοχευµένες χρηµατοδοτήσεις, µέσω του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ( ΚΠΣ), αποσκοπούν στην πλήρη εφαρµογή του συστήµατος αυτού. Το «πρότυπο» για τις πανεπιστηµιακές σπουδές τύπου Μπολόνια είναι η κατάργηση του πανεπιστηµιακού Τµήµατος και η λειτουργία Σχολών µε «ευέλικτα προγράµµατα σπουδών» που δεν αντιστοιχούν σε ένα επιστηµονικά καθορισµένο αντικείµενο και ουσιαστικά προσφέρουν, αντί των σπουδών σε µια συγκεκριµένη επιστήµη, κατάρτιση-εξειδίκευση, σύµφωνα µε την περιστασιακή ζήτηση της αγοράς εργασίας. Αυτό το πρότυπο εφαρµόζεται στο Ανοιχτό Πανεπιστήµιο, θεσµοθετήθηκε για το ιεθνές Πανεπιστήµιο της Ελλάδας και θα χρηµατοδοτηθεί η γενίκευσή του µε το ΚΠΣ. Οι προϋποθέσεις ήδη έχουν ψηφιστεί µε τις πιστωτικές µονάδες, την πιστοποίησή τους και το υποκατάστατο του ιπλώµατος, το Συµπλήρωµα ιπλώµατος. Στο όνοµα της κινητικότητας, γενικεύεται η διασύνδεση καθέτως και οριζοντίως όλων των συστηµάτων µεταλυκειακής επαγγελµατικής κατάρτισης, δια βίου εκπαίδευσης και ανώτατης εκπαίδευσης. Ατοµικές διαδροµές σπουδών και εφοδίων, ατοµικά εφόδια και πτυχίο, ατοµική είσοδος στην άσκηση επαγγέλµατος, τα οποία καταργούν κάθε έννοια συλλογικού δικαιώµατος. Και η πανάκεια για τη διασφάλιση της ποιότητας όλης αυτής της αγοράς υπηρεσιών κατάρτισης και εκπαίδευσης θα είναι το ενιαίο σύστηµα πιστωτικών µονάδων, πιστοποίησης και αξιολόγησής τους που θα διασφαλίζει µια ακόµη ανεξάρτητη αρχή η Ανεξάρτητη αρχή για τη διασφάλιση της ποιότητας. Και αυτό προβλέπεται ακόµη και στην αναθεώρηση του ίδιου του Συντάγµατος! Κατάταξη των Πανεπιστηµίων ( ranking την χαρακτήρισε η Υπουργός Παιδείας σε συνεντεύξεις της), µε την επιβολή του «συστήµατος διασφάλισης της ποιότητας πιστοποίησης στην ανώτατη εκπαίδευση», που θα καθορίζει τη χρηµατοδότησή τους µε βάση αυτήν και θα εξαρτά την ύπαρξη πανεπιστηµιακών τµηµάτων και ιδρυµάτων από τους αγοραίους κανόνες της «ανταγωνιστικότητας». Ακύρωση της αυτοδιοίκησης και της ακαδηµαϊκής αυτοτέλειας των ιδρυµάτων από το Υπουργείο Παιδείας µε ακραίες πολιτικές παρεµβάσεις σε εκατοντάδες ακαδηµαϊκές υποθέσεις εκλογής µελών ΕΠ και προκηρύξεις νέων θέσεων (µε αφορµή τον έλεγχο νοµιµότητας), µε διορισµένες ιοικούσες Επιτροπές για τη διοίκηση Πανεπιστηµίων, µε αυθαίρετο ορισµό αντιστοιχίας µεταξύ των Πανεπιστηµιακών Τµηµάτων (µε αφορµή τις µετεγγραφές) και µε τη λειτουργία στο ΥπΕΠΘ υπηρεσίας, ΣΑΕΙ, ερήµην ακόµη και του ΟΑΤΑΠ, πρώην ΙΚΑΤΣΑ). Κατάργηση της ενιαίας δηµόσιας δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης και µετατροπή των Πανεπιστηµίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που θα λειτουργούν βάσει ξεχωριστών για κάθε ίδρυµα τετραετών συµβολαίων µε τον εργοδότη ΥπΕΠΘ, µε οικονοµική αυτοτέλεια, και µετάλλαξη των Πανεπιστηµίων σε αυταρχικά εκπαιδευτήρια για την πειθάρχηση φοιτητών και πανεπιστηµιακών. Πρόκειται για το προσχέδιο νόµου πλαίσιο που η ίδια η Υπουργός Παιδείας χαρακτήρισε ως εκτελεστικό νόµο για την εφαρµογή του αναθεωρηµένου άρθρου 16 του Συντάγµατος (πριν την αναθεώρησή του!). Αναθεώρηση του ίδιου του Συντάγµατος - άρθρου 16 για την κατάργηση της δωρεάν δηµόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και την αναγνώριση των διαφόρων Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, που έχουν ενοικιάσει τίτλους από Πανεπιστήµια του εξωτερικού, ως ισότιµων µε τα δηµόσια Πανεπιστήµια. Αλλά και για την επιβολή των µέτρων της αντιµεταρρύθµισης µέσω του Συντάγµατος (επειδή έχουν απορριφθεί από το εκπαιδευτικό κίνηµα)! ΠΟΣ ΕΠ ιοικούσα Επιτροπή,

3 Οι αποφάσεις της αντιµεταρρύθµισης πάρθηκαν για µας χωρίς εµάς (Βερολίνο, Μπέργκεν) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει επιθετικά να τις στηρίξει µε ισχυρή χρηµατοδότηση για την επίτευξη των στόχων της Λισσαβόνας. Αποφάσεις που παραδίδουν το πανεπιστηµιακό µας σύστηµα στην κρίση των τεχνοκρατών της εξωτερικής αξιολόγησης, επιλεγµένων από µητρώο εξωτερικών αξιολογητών, από τους οποίους πρέπει να αγοράζουµε το σήµα ποιότητας για τα προγράµµατα σπουδών κάθε πανεπιστηµιακού Τµήµατος και από την κρίση των οποίων θα εξαρτάται το δικαίωµα ενός Τµήµατος να χορηγεί πτυχία (!) αλλά και η χρηµατοδότησή του! Για την κυβέρνηση, και για την επικρατούσα πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαµορφώνεται µια ευρεία αγορά υπηρεσιών εκπαίδευσης για αποφοίτους Λυκείου, στην οποία πρέπει να µπουν κανόνες εµπορίας υπηρεσιών (διασφάλιση ποιότητας: πιστοποίηση, πιστωτικές µονάδες, τυποποίηση, σήµα ποιότητας) και στην οποία πρέπει να ενταχθούν και τα δηµόσια Πανεπιστήµια "ισότιµα" µε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μια αγορά που επίκειται η απελευθέρωσή της είτε µε τις συµφωνίες (GATS) του Παγκοσµίου Οργανισµού Εµπορίου (Π.Ο.Ε.) είτε µε την οδηγία Μπολκενστάιν. «Το όραµα για την παιδεία και την κοινωνία της γνώσης» που εµπνέει τις µεταρρυθµίσεις τους περιγράφεται προκλητικά στην Ανακοίνωση της Κοµισιόν της : Η ΕΕ έχει στηρίξει τη διαδικασία µετατροπής τοµέων όπως η βιοµηχανία χάλυβα και η γεωργία, σήµερα αντιµετωπίζει επιτακτική ανάγκη εκσυγχρονισµού της βιοµηχανίας της γνώσης και ιδιαίτερα των Πανεπιστηµίων της! Η κυβέρνηση αντιµετωπίζει το δηµόσιο Πανεπιστήµιο ως προβληµατική δηµόσια επιχείρηση που πρέπει να εξυγιανθεί, όπως άλλες δηµόσιες επιχειρήσεις! Όπως φαίνεται, ακολουθεί το πρότυπο εξυγίανσης της αγοράς τηλεπικοινωνιών, αεροµεταφορών και ηλεκτρικής ενέργειας: προηγείται η απαξίωση του δηµόσιου φορέα και η τεχνητή δηµιουργία έτοιµης πελατείας για τους ιδιώτες που θα ενσκήψουν! Για να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία η «ανάγκη αλλαγών» και η αγορά µεταλυκειακής εκπαίδευσης από ιδιώτες, έχει εξαπολυθεί τεράστια εκστρατεία δυσφήµισης των δηµόσιων Πανεπιστηµίων, των πανεπιστηµιακών και των φοιτητών αλλά και του έργου που επιτελείται στο δηµόσιο Πανεπιστήµιο. Η Υπουργός Παιδείας απειλεί (όπως απειλούσε και ο προηγούµενος ΥπΕΠΘ) ότι τα πτυχία µας δεν θα έχουν καµιά αξία µετά το 2010, οπότε θα έχουν ολοκληρωθεί οι ρυθµίσεις για τον «Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας», αν δεν εφαρµόσουµε την αντιµεταρρύθµιση. Ωστόσο, η Υπουργός κάλεσε έναν Άγγλο ειδικό (Π. Γουίλιαµς, European Network of Quality Assurance) για να επιβεβαιώσει τα παραπάνω επιχειρήµατα κινδυνολογίας κι αυτός τα διέψευσε! Πρόκειται για την πιο επιθετική πολιτική νεοφιλελευθερισµού που κυριαρχεί συγκυριακά στην Κοµισιόν, την οποία υιοθετούν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, η οποία θέλουµε να ανατραπεί όπως έγινε και µε το ευρωσύνταγµα! Τα προβλήµατα που προβάλλει το ΥπΕΠΘ, αλλά και οµάδες πανεπιστηµιακών, δεν είναι παρά αρνητικά συµπτώµατα του αδιεξόδου στο οποίο οδηγείται το δηµόσιο Πανεπιστήµιο από την πολιτική που ακολουθείται. Γι αυτό, οι πανεπιστηµιακοί που είµαστε αφιερωµένοι στο λειτούργηµά µας, τη διδασκαλία και την έρευνα προς όφελος των φοιτητών και της κοινωνίας, είµαστε αποφασισµένοι µαζί µε τους φοιτητές να αποκρούσουµε την αντιµεταρρύθµιση και να διεκδικήσουµε την επίλυση των προβληµάτων. ΠΟΣ ΕΠ ιοικούσα Επιτροπή,

4 Τι πετύχαµε µε τις κινητοποιήσεις Οι µεγάλες κινητοποιήσεις της πανεπιστηµιακής κοινότητας το καλοκαίρι και αυτές των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας που ακολούθησαν ανέδειξαν τα µεγάλα ζητήµατα που αντιµετωπίζει η δηµόσια παιδεία της χώρας µας γενικότερα µε την επιβολή θεσµών ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, και ειδικότερα στα Πανεπιστήµια. Η αναγγελία της συζήτησης για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγµατος στη Βουλή στις 25 Οκτωβρίου αποτέλεσε µέγιστο θέµα, που λειτούργησε ως συνδετικός κρίκος για τη δυναµική συµπόρευση του πανεπιστηµιακού κινήµατος µε το κίνηµα των εκπαιδευτικών. Με τις πρώτες εξαγγελίες συνέχισης των πανεπιστηµιακών κινητοποιήσεων η κυβέρνηση έσπευσε να ικανοποιήσει αίτηµα της ηγεσίας της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και µετέθεσε τη συζήτηση αυτή µε σκοπό την εκτόνωση των κινητοποιήσεων και τη µείωση της αντίστασης. Η εκπαιδευτική κοινότητα µε τις µεγάλες κινητοποιήσεις της ως τώρα πέτυχε: Να αναδιπλωθεί η κυβέρνηση και: να αναστείλει τη συζήτηση στη Βουλή για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγµατος να αναστείλει την κατάθεση προς ψήφιση του προσχεδίου Νόµου Πλαίσιο ( εκτελεστικού Νόµου, όπως τον αποκαλεί του υπό αναθεώρηση άρ. 16 του Συντάγµατος) Τα θέµατα της παιδείας να βρίσκονται στο κέντρο της πολιτικής ζωής του τόπου Την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ώστε, παρά τη συκοφάντηση, να εκδηλώνεται ευρύτατη αλληλεγγύη προς τους απεργούς και να αποτυγχάνουν οι προσπάθειες ενεργοποίησης µηχανισµών κοινωνικού αυτοµατισµού εναντίον τους. Οι διεκδικήσεις των πανεπιστηµιακών Οι πανεπιστηµιακοί διεκδικούµε: Αύξηση της χρηµατοδότησης συνολικά για την παιδεία, άµεσα, στο 5% του ΑΕΠ ή το 15% του προϋπολογισµού και για την έρευνα στο 1,5% του ΑΕΠ. Ιδιαίτερα για τα Πανεπιστήµια: o απαιτούµε αύξηση της χρηµατοδότησης 30% ετησίως, και o ιδιαίτερο πρόγραµµα ενίσχυσης και χρηµατοδότησης της βασικής έρευνας. Η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις (χρηµατοδότηση, υποτροφίες, επαρκή αριθµό µελών ΕΠ για την απαραίτητη επιστηµονική αυτοτέλεια) για ανάπτυξη της έρευνας σε όλα τα γνωστικά πεδία που αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη λειτουργία του Πανεπιστηµίου και όχι µε αγοραίους κανόνες ανταγωνιστικότητας. Για να µην ωθούνται τα Πανεπιστήµια στην ιδιωτικοποίηση αναζητώντας χρηµατοδότηση µέσω εµπορίας εκπαιδευτικών υπηρεσιών (Μεταπτυχιακά µε δίδακτρα, Ι.ΠΑ.Ε., Ι..Β.Ε.) και προϊόντων έρευνας. (Ήδη οι πρώτες εξαγγελίες για τη χρηµατοδότηση µέσω Κ.Π.Σ. δείχνουν ότι τα οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση.) Η χώρα µας είναι σχεδόν η τελευταία σε χρηµατοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας µεταξύ των χωρών µελών του ΟΟΣΑ και τελευταία µεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε δαπάνες ανά φοιτητή, σε σχέση µε το κατά κεφαλή εισόδηµα, δηλαδή κατατάσσεται τελευταία ως προς τη σηµασία που δίνει στην παιδεία. Παρά τις ρητορείες της κυβέρνησης ότι η παιδεία είναι «πρώτη προτεραιότητα», ο προϋπολογισµός των δηµοσίων δαπανών του 2007 για την παιδεία είναι µικρότερος από κάθε άλλη φορά (3.1%) και πολύ µικρότερος από τις προεκλογικές δεσµεύσεις (κυβέρνησης και αξιωµατικής αντιπολίτευσης), δηλαδή το 5%. ΠΟΣ ΕΠ ιοικούσα Επιτροπή,

5 Σεβασµό του ρόλου και της θέσης των πανεπιστηµιακών δασκάλων, σε πραγµατικά Ενιαίο Φορέα ιδασκόντων, µε δικαίωµα κρίσης για µονιµότητα σε όλες τις βαθµίδες. Αξιοπρεπείς αµοιβές και συνθήκες εργασίας για τους πανεπιστηµιακούς δασκάλους. ιεκδικούµε την αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστηµιακών, ώστε να µπορούν να ασκούν απερίσπαστα και αποκλειστικά το κύριο λειτούργηµά τους που είναι η διδασκαλία της επιστήµης και η επιστηµονική έρευνα για την παραγωγή νέας γνώσης και τη διάχυσή της στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Αγωνιζόµαστε να µην παγιωθούν οι ελαστικές µορφές και σχέσεις εργασίας. Ειδικότερα, κατάργηση του καθεστώτος των «εποχικών διδασκόντων» (συµβασιούχοι Π 407/80) και άµεση προκήρυξη θέσεων ΕΠ µε ιδιαίτερη µέριµνα για τα Πανεπιστήµια της περιφέρειας. ιεκδικούµε την αύξηση του βασικού µισθού κατά 20% και την ενσωµάτωση των επιδοµάτων στο βασικό µισθό. Οι αποδοχές των πανεπιστηµιακών βρίσκονται στο τέλος του συγκριτικού πίνακα αποδοχών των συναδέλφων µας στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η ΠΟΣ ΕΠ επεξεργάζεται τις αποδοχές για τον νεοεισερχόµενο Λέκτορα. Οι πανεπιστηµιακοί σε συντονισµό µε τους φοιτητές και ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα διεκδικούµε να µην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγµατος µε την οποία επιδιώκεται η συνταγµατική κατοχύρωση των ιδιωτικών επιχειρήσεων (ΙΕΚ, ΕΕΣ, ΚΕΣ, ΚΕΚ, παραρτήµατα ξένων ΑΕΙ κ.λπ.) ως φορέων µεταλυκειακής εκπαίδευσης ισότιµων µε τα δηµόσια Πανεπιστήµια και η ανάθεση της µεταλυκειακής εκπαίδευσης σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι πανεπιστηµιακοί διεκδικούµε πραγµατική αυτοδιοίκηση των ιδρυµάτων και ακαδηµαϊκή αυτοτέλεια, δηµοκρατική λειτουργία και ακαδηµαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα, µε ελεύθερη διακίνηση ιδεών και πανεπιστηµιακό άσυλο που είναι υπόθεση όλης της κοινότητας. Τα Πανεπιστήµια πρέπει να παραµείνουν αυτοδιοικούµενοι δηµόσιοι οργανισµοί (ΝΠ ). Οι πανεπιστηµιακοί επεξεργάζονται τα βήµατα ενίσχυσης των θεσµών δηµοκρατικής ακαδηµαϊκής λειτουργίας, της διαφάνειας και του ακαδηµαϊκού απολογισµού σε όλες τις λειτουργίες των Πανεπιστηµίων, ώστε να ανακοπεί το ρεύµα µετάλλαξης του Πανεπιστηµίου σε «επιχειρηµατικό Πανεπιστήµιο» και να αποκατασταθεί η δηµοκρατική και ακαδηµαϊκή νοµιµότητα όπου αυτή έχει διασαλευτεί. Ο απολογισµός των Πανεπιστηµίων πρέπει να είναι ετήσιος και να δηµοσιεύεται όχι µόνον µέσα στην πανεπιστηµιακή κοινότητα αλλά και ευρύτερα, ώστε να «δίνεται λόγος» για το έργο που επιτελείται στο δηµόσιο Πανεπιστήµιο. Η ΠΟΣ ΕΠ και οι Σύλλογοι καταδικάζουµε τα εκφυλιστικά φαινόµενα και τις στρεβλώσεις και συνεχίζουµε τις πρωτοβουλίες που έχουµε αναλάβει για την αποτροπή και την αποµόνωσή τους. εν είναι λίγες δε οι περιπτώσεις όπου τα µέλη της πανεπιστηµιακής κοινότητας που είναι υπεύθυνα γι αυτά ελέγχονται, διώκονται πειθαρχικά ή και οδηγούνται στη δικαιοσύνη όπου αυτό επιβάλλεται. Οι πανεπιστηµιακοί µαζί µε τους φοιτητές: Θα αντιµετωπίσουµε ενδεχόµενη επαναφορά του προσχεδίου νόµου πλαίσιο. Ζητήσαµε την οριστική του απόσυρση, γιατί δεν συναινούµε στη µετατροπή των δηµοσίων Πανεπιστηµίων σε αυταρχικά εκπαιδευτήρια επιχειρήσεις. Αντιθέτως, µε πρωτοβουλία της ΠΟΣ ΕΠ ο ανοιχτός διάλογος, µε προτάσεις για την αναβάθµιση του δηµόσιου Πανεπιστηµίου, µέσα στην πανεπιστηµιακή κοινότητα και την κοινωνία συνεχίζεται, οργανώνονται ανοικτές εκδηλώσεις συζητήσεις σε όλα τα ΑΕΙ και τα πορίσµατα θα δηµοσιευτούν. Απαιτούµε να µην υπογραφεί το Π.. για την ισοπεδωτική ισοτίµηση πτυχίων (τριετών µε πενταετή) από τους συναρµόδιους υπουργούς και τον Πρόεδρο της ηµοκρατίας ΠΟΣ ΕΠ ιοικούσα Επιτροπή,

6 Το Πρόγραµµα ράσης Συνεχίζουµε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, και: Χαρακτηρίζουµε την εβδοµάδα πριν την ψήφιση του προϋπολογισµού στη Βουλή (14 20 εκεµβρίου) «εβδοµάδα υπεράσπισης της δηµόσιας παιδείας», και καλούµε τους Συλλόγους να προκηρύξουν 3ήµερη απεργιακή κινητοποίηση. Τον ακριβή χρόνο της απεργιακής κινητοποίησης (µεταξύ εκ. 06) θα ορίσει τη Εκτελεστική Γραµµατεία. Με πρωτοβουλίες των Συλλόγων, σε συντονισµό µε τους φοιτητές, καλούµε τις Συγκλήτους των ιδρυµάτων µε βάση τις προτάσεις της ΠΟΣ ΕΠ: o Να οργανώσουν (ανοικτές) συνελεύσεις µε τη συµµετοχή όλων των µελών της κοινότητας όπου θα παρουσιαστούν τα οικονοµικά στοιχεία (προϋπολογισµός 2007 οικονοµικός απολογισµός 2006). Η ΠΟΣ ΕΠ αναλαµβάνει να κοινοποιήσει σε ειδική εκδήλωση τα στοιχεία αυτά συγκεντρωτικά καθώς και τους απολογισµούς και τα συµπεράσµατα των ιδρυµάτων. o Να καταγγείλουν (άλλη µια φορά) τον οικονοµικό στραγγαλισµό της ανώτατης εκπαίδευσης µε την πρωτοφανή µείωση των δαπανών για την παιδεία (προϋπολογισµός 2007) και να αντιδράσουν. Ως µία ένδειξη διαµαρτυρίας να κλείσουν συµβολικά τα ιδρύµατα για µία ηµέρα, τη χρονική περίοδο ψήφισης του προϋπολογισµού (10-22 εκ. 06). o Να πάρουν αποφάσεις ευθύνης για την επιχειρούµενη αναθεώρηση του άρ. 16 του Συντάγµατος. o Να µην εφαρµοστούν οι νόµοι της υποβάθµισης που έχουν ψηφιστεί σε αντίθεση προς τις συνταγµατικές εγγυήσεις που κατοχυρώνουν το δηµόσιο Πανεπιστήµιο. Τα Πανεπιστήµια µε αποφάσεις των ακαδηµαϊκών οργάνων αρνούνται την εφαρµογή τους, για να µη συναινέσουν στην υποβάθµιση των σπουδών, στην απαξίωση των πτυχίων και των επαγγελµατικών δικαιωµάτων των αποφοίτων. Συνεχίζουµε τον διάλογο µέσα στα Πανεπιστήµια και την ελληνική κοινωνία, µε πρωτοβουλίες των Συλλόγων ιδασκόντων και συντονισµό της ΠΟΣ ΕΠ, µε πλαίσιο τις «προτάσεις της ΠΟΣ ΕΠ για την αναβάθµιση του δηµόσιου Πανεπιστηµίου» (βλ. ηµόσια Συζήτηση, απόφαση της Ε.Γ και σελίδα διαλόγου ΠΟΣ ΕΠ). Η ΠΟΣ ΕΠ σε συνεργασία µε τις οργανώσεις των ερευνητών θα διευρύνει τον διάλογο µέσα στην πανεπιστηµιακή κοινότητα για την ερευνητική πολιτική, µε αφορµή τις προτάσεις της ιυπουργικής Επιτροπής. Η ΠΟΣ ΕΠ σε συνεργασία µε τους φοιτητές και τις άλλες οµοσπονδίες εκπαίδευσης οργανώνει πολύµορφες εκδηλώσεις κινητοποίησης. Την ηµέρα έναρξης και κατά την διάρκεια της συζήτησης για την αναθεώρηση του άρ. 16 του Συντάγµατος στη Βουλή, καλούµε τους Συλλόγους να κηρύξουν απεργιακή κινητοποίηση και συµµετοχή στις εκδηλώσεις ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Το πρόγραµµα της κινητοποίησης θα οριστικοποιήσει η Εκτελεστική Γραµµατεία. Το 8 ο Συνέδριο της ΠΟΣ ΕΠ (το οποίο είναι και καταστατικό) θα πραγµατοποιηθεί στο τέλος Ιανουαρίου ή αρχές Φεβρουαρίου Ο ακριβής χρόνος θα οριστικοποιηθεί από την Εκτελεστική Γραµµατεία. Για τη ιοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣ ΕΠ Ο Πρόεδρος Ο Γραµµατέας Λ. Απέκης Γ. Μαΐστρος ΠΟΣ ΕΠ ιοικούσα Επιτροπή,