Fepla. Πρόγραμμα υπολογισμού επίπεδων φορέων με το πεπερασμένο στοιχείο TRIC

Transcript

1 Fepla Πρόγραμμα υπολογισμού επίπεδων φορέων με το πεπερασμένο στοιχείο TRIC Στατικό Παράδειγμα Μελέτη γενικής κοιτόστρωσης επί ελαστικού εδάφους εξαώροφου κτιρίου, με συνυπολογισμό τοιχωμάτων υπογείου Αθήνα, Ιούλιος 2009 Version 1.0.1

2 2 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Εισαγωγή Στις επόμενες σελίδες περιγράφεται αναλυτικά η πορεία εργασίας για την δημιουργία και επίλυση του μοντέλου μιας πλάκας κοιτόστρωσης. Σκοπός του παραδείγματος είναι να εισάγει τον χρήστη στις παρακάτω έννοιες: Εξοικείωση με το περιβάλλον του FePla Ανάγνωση των συντεταγμένων των υποστυλωμάτων της κοιτόστρωσης από το FESPA. Δημιουργία βοηθητικού καννάβου και προσθήκη επιφανειών. Δημιουργία οπής. Ανάγνωση των φορτίων των υποστυλωμάτων από το FESPA Μετατροπή υποστυλωμάτων σε επιφάνειες. Επίλυση και παραγωγή διαγραμμάτων οπλισμών. Η πλάκα κοιτόστρωσης που θα μελετήσουμε παρουσιάζεται στην (Εικόνα 1.1). Ο χρήστης εκτός από το Fepla, θα πρέπει να έχει εγκαταστήσει το πρόγραμμα FESPA ή MASTER της έκδοσης Εικόνα 1.1: Πλάκα κοιτόστρωσης

3 Οδηγίες χρήσης 3 Πορεία Εργασίας 1 ον ) Πάκτωση των κόμβων θεμελίωσης Αρχικά ανοίγετε το αρχείο example_1.tek το οποίο είναι ένα από τα αρχεία που κατεβάσατε από τον ιστότοπο της LH Λογισμική. Όλοι οι κόμβοι της θεμελίωσης θα πρέπει να είναι πακτωμένοι, ώστε να υπολογιστούν οι αντιδράσεις στήριξης οι οποίες θα τροφοδοτήσουν το FEPLA. Για τον σκοπό αυτό δίνεται εδώ μια περιγραφή των απαιτούμενων βημάτων μέσα στο FESPA. Εικόνα 1.2: Κάτοψη θεμελίωσης Στο αρχείο.tek που έχετε ανοίξει πηγαίνετε στον όροφο θεμελίωσης. Από την εντολή των πινάκων επιλέγετε τις στηρίξεις και στη συνέχεια Πίν. 501 Δυνατότητες Μετατόπισης.

4 4 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Επιλέξτε όλους τους κόμβους της θεμελίωσης και επιβάλλετε «Πλήρη Πάκτωση» (Εικόνα 1.3). Εικόνα 1.3: Επιβολή πάκτωσης στους κόμβους θεμελίωσης 2 ον ) ιαγραφή υπόλοιπων στοιχείων θεμελίωσης Σε περίπτωση που υπάρχουν στοιχεία θεμελίωσης (πέδιλα, εσχάρα θεμελίωσης ) ή όπως στο παρόν παράδειγμα γενική κοιτόστρωση, μπορείτε να τα διαγράψετε ώστε να καθαρίσετε το σχέδιο σας από γραμμές και να απομονώσετε μόνο τους Λ. Κόμβους με τα Υποστυλώματα. Επιλογή Επεξεργασίας, ώστε να επεξεργασθείτε το σχέδιο σας Επιλογή + Όλα από Διαφανή, ώστε να επιλέξετε όλες τις οντότητες. Διαγραφή, ώστε να παραμείνουν μόνο οι Λ. Κόμβοι έδρασης των υποστυλωμάτων (Εικόνα 1.4). 3 ον ) Σχεδίαση βοηθητικών γραμμών Επιλογή γραμμών, ώστε να φτιάξουμε το περίγραμμα της κάτοψης μας.

5 Οδηγίες χρήσης 5 Εικόνα 1.4: Τροποποιημένη κάτοψη θεμελίωσης έτοιμη για το Fepla. Αποθήκευση του αρχείου example1.tek και επιλογή της εντολής «Επίλυση του κτιρίου». Αφού τελειώσει η επίλυση και παραχθούν τα αποτελέσματα, προχωρήστε στην αποθήκευση και το κλείσιμο του αρχείου. 4 ον ) Έναρξη του προγράμματος FePla Ανοίξτε την εφαρμογή FePla και στο παράθυρο διαλόγου που εμφανίζεται, (Εικόνα 1.5) επιλέξτε ως μοντέλο επίλυσης «Πλάκες επί ελαστικού εδάφους». Εικόνα 1.5: Επιλογή μοντέλου επίλυσης κατά την δημιουργία νέου αρχείου

6 6 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία 5 ον ) Φόρτωση του αρχείου *.tek. Φορτώστε το αρχείο *.tek που λύσατε στο FESPA, επιλέγοντας Αρχεία > Άνοιγμα > Αρχεία τύπου TEKTON (Εικόνα 1.6). Στο παράθυρο διαλόγου που εμφανίζεται επιλέξτε Όροφος >-1 (κοιτόστρωση) όπως εμφανίζεται στην (Εικόνα 1.7). Εικόνα 1.6: Επιλογή αρχείου ΤΕΚΤΟΝ Εικόνα 1.7: Επιλογή ορόφου κατά την εισαγωγή αρχείου *.tek (ΤΕΚΤΟΝ)

7 Οδηγίες χρήσης 7 Αυτή την στιγμή έχετε φορτώσει τους κόμβους της κοιτόστρωσης. Σε αυτή την φάση, η οθόνη σας θα πρέπει να δείχνει όπως στην (Εικόνα 1.8). Εάν παρατηρήσετε την οθόνη σας θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν τρία είδη οντοτήτων: Κόμβοι, οι οποίοι ορίζουν το ίχνος του κόμβου του κάθε υποστυλώματος. Επιφάνειες ορθογωνικής διατομής, οι οποίες ορίζουν την διατομή του κάθε υποστυλώματος. Οι επιφάνειες αυτές είναι οντότητες τύπου υποστυλώματος οι οποίες διακριτοποιούνται με πεπερασμένα στοιχεία κελύφους και συμμετέχουν στην ακαμψία της πλάκας, χωρίς όμως να οπλίζονται. Εικόνα 1.8: Εισαγωγή υποστυλωμάτων από αρχείο *.tek 6 ον ) Ορισμός επιφάνειας πλάκας κοιτόστρωσης Το επόμενο βήμα είναι να ορισθεί η επιφάνεια που αντιπροσωπεύει την πλάκα κοιτόστρωσης. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας βοηθητικός

8 8 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία κάνναβος που θα αποτελείται από περασιές κατά X και Z, στα σημεία τομής των οποίων θα δημιουργηθούν τα σημεία έλξης όπως γύρω απ την οπή (πυρήνας κλιμακοστασίου). Επιλογή Περασιάς X, απ το Κύριο Menu προκειμένου να δημιουργηθούν περασιές κατά X. Για να δημιουργηθούν οι περασιές X της (Εικόνας 1.10), πρέπει να επιλεγούν κατάλληλα σημεία έλξης από τα υπάρχοντα που βρίσκονται επί των επιφανειών των υποστυλωμάτων. Σε περίπτωση που τα σημεία έλξης δεν είναι ευδιάκριτα, είναι δυνατό με περιστροφή μπροστά ή πίσω της μεσαίας ρόδας του mouse, να γίνει zoom in / zoom out στο μοντέλο. Επίσης, με τα βέλη του πληκτρολογίου είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί pan. Περασιά κατά Z. Επανάληψη της ίδιας διαδικασίας για να δημιουργηθούν περασιές κατά Z. Εικόνα 1.19: Δημιουργία βοηθητικού καννάβου Διαθέτοντας πλέον όλα τα σημεία έλξης που ορίζουν το περίγραμμα της πλάκας, είναι δυνατός ο ορισμός της πλάκα κοιτόστρωσης. Η πλάκα θα οριστεί ως οντότητα «Επιφάνεια». Επιλογή της οντότητας Επιφάνεια, ώστε να εμφανιστεί το menu των παραμέτρων και των εντολών.

9 Οδηγίες χρήσης 9 Επιλογή Προσθήκη επιφάνειας, ώστε να προστεθεί η νέα επιφάνεια. Ξεκινώντας από οποιοδήποτε σημείο έλξης του περιγράμματος επιλέξτε διαδοχικά όλα τα απαιτούμενα σημεία έλξης του περιγράμματος καταλήγοντας πάλι στο αρχικό σημείο του περιγράμματος, προκειμένου να κλείσει η επιφάνεια (Εικόνα 1.10). Εναλλακτικά, όταν βρίσκεστε ένα σημείο πριν το αρχικό, μπορείτε να κάνετε δεξί κλικ και να επιλέξετε «Κλείσιμο επιφάνειας». Το μοντέλο σας θα πρέπει να δείχνει όπως στην (Εικόνα 1.1), στην αρχή του παραδείγματος χωρίς όμως να διαθέτει την οπή που βρίσκεται στην μέση της πλάκας. Η επιφάνεια που δημιουργήθηκε έχει κάποιες προεπιλεγμένες (default) παραμέτρους σε ότι αφορά το πάχος, το μέγεθος των στοιχείων, τις ιδιότητες σκυροδέματος, τους οπλισμούς κλπ. Επιλέξτε τα εικονίδια (πάρε / δώσε παραμέτρους), για να αλλάξετε ή να μεταφέρετε τιμές από και προς το παράθυρο παραμέτρων των Επιφανειών. Ωστόσο, για τους σκοπούς του παρόντος, κρατήστε τις προεπιλεγμένες (default) τιμές. Εικόνα 1.10: Προσθήκη επιφάνειας από σημεία έλξης του περιγράμματος. Η μπλε γραμμή αποτελεί το περίγραμμα της επιφάνειας.

10 10 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία 7 ον ) Κατασκευή Οπής Στην θέση της οπής θα δημιουργηθεί μια νέα επιφάνεια η οποία θα είναι τύπου οπής. Προσθήκη επιφάνειας. Από της παραμέτρους της οντότητας «Επιφάνειες», στην καρτέλα Γενικά, να μετατραπεί ο τύπος της επιφάνειας από τυπική σε οπή και στη συνέχεα να γίνει η προσθήκη της επιφάνειας με την εντολή «Προσθήκη». Κατόπιν, με το σταυρόνημα του mouse, επιλέξτε διαδοχικά τα σημεία 1,2,3,4 και ξανά πάλι το 1 για να κλείσει η επιφάνεια, όπως φαίνεται στην (Εικόνα 1.11). Με την ολοκλήρωση και αυτού του βήματος, το μοντέλο σας θα πρέπει να δείχνει όπως στην (Εικόνα 1.1). Εικόνα 1.11: Επιλογή σημείων για δημιουργία επιφάνειας - οπής 8 ον ) Ανάγνωση φορτίων Κατά την ανάγνωση του αρχείου TEKTON, διαβάστηκαν και οι αντιδράσεις στον πόδα των υποστυλωμάτων. Μπορείτε να τα δείτε επιλέγοντας από το Κύριο Menu, Πίνακες > Φορτία Κόμβων. Στο παράθυρο διαλόγου, Επιλογή δράσης, επιλέξτε Μόνιμα G και Επιλογή για να τα δείτε.

11 Οδηγίες χρήσης 11 Εικόνα 1.12: Φορτία υποστυλωμάτων από επίλυση χωρικού πλαισίου του Fespa Όπως φαίνεται και στην Εικόνα 1.12, στους Πίνακες των φορτίων κόμβων υπάρχουν έξι (6) στήλες συνολικά. Οι τρεις στήλες στα αριστερά αντιστοιχούν στα φορτία (Fy, Mx, Mz) που τυχόν θα θέλει να επιβάλλει ο χρήστης, ενώ οι τρεις στήλες στα δεξιά αντιστοιχούν στα φορτία που προέκυψαν από την επίλυση χωρικού πλαισίου με το στατικό πρόγραμμα FESPA. Κατά την επίλυση, το FePla επιβάλλει το άθροισμα των δύο φορτίων (του χρήστη + της επίλυσης χωρικού πλαισίου). Ο λόγος που διαχωρίζονται με αυτό τον τρόπο τα κομβικά φορτία είναι για να δίνει την ευχέρεια στον χρήστη να επιβάλλει φορτία της επιλογής του χωρίς όμως να αλλοιώνει τα φορτία που προέκυψαν από την επίλυση χωρικού πλαισίου. 9 ον ) ημιουργία δικτύου Σε αυτό το σημείο, έχει οριστεί η γεωμετρία, τα υλικά και τα φορτία. Για το συγκεκριμένο μοντέλο δεν χρειάζεται να ορίσετε στηρίξεις διότι πρόκειται για κοιτόστρωση, οπότε ολόκληρη η επιφάνεια εδράζεται επί ελαστικού εδάφους. Επίλυση. Επιλέξτε το εικονίδιο της επίλυσης προκειμένου να ενεργοποιήσετε τις εντολές της επίλυσης. Μην αλλάξετε κάποια από τις προεπιλεγμένες τιμές που εμφανίζονται στο παράθυρο διαλόγου «Επίλυση». Επιλέξτε Δίκτυο, προκειμένου να δημιουργήσετε το δίκτυο των πεπερασμένων στοιχείων. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα με το που θα εκτελέσετε την εντολή, θα εμφανιστεί το μήνυμα λάθους που δείχνεται στην (Εικόνα 1.13).

12 12 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Εικόνα 1.13: Μήνυμα σφάλματος που οφείλεται σε επικαλυπτόμενες επιφάνειες Ο λόγος που εμφανίζεται το παραπάνω μήνυμα είναι ότι κάποια από τις πλευρές της επιφάνειας που αντιπροσωπεύει την διατομή του υποστυλώματος κόμβου 12 τέμνει κάποια από τις πλευρές της επιφάνειας 1, που αντιστοιχεί στην πλάκα κοιτόστρωσης.. Πρέπει οι τεμνόμενες επιφάνειες να γίνουν μία επιφάνεια. Επιλογή μετατροπής σε επιφάνεια. Με την εντολή αυτή απ το menu του υποστυλώματος μετατρέπεται το υποστύλωμα σε επιφάνεια. Εν συνέχεια, κατά την επιλογή εκ νέου κατασκευής Δικτύου, μας εμφανίζει το μήνυμα πως το υποστύλωμα 32 τέμνεται με το υποστύλωμα 10. Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία όπως παραπάνω και δημιουργούμε το δίκτυο, (Εικόνα 1.16) Εικόνα 1.14: Υποστυλώματα που χρήζουν μετατροπή Επίσης μπορείτε να μετατρέψετε όλα τα υποστυλώματα σε επιφάνειες. Με την μέθοδο αυτή όλες οι οντότητες «Υποστυλώματα» μετατρέπονται σε οντότητες «Επιφάνειες» διατηρώντας όμως όλες τους τις παραμέτρους. Αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την ανάλυση. Απλά, οι επιφάνειες που προέρχονται από

13 Οδηγίες χρήσης 13 υποστυλώματα δεν οπλίζονται (κάρτα Επιφάνειες > Γενικά > Με διαστασιολόγηση > Όχι ). Με την εκτέλεση της εντολής αυτής, οι τυχόν επικαλύψεις των υποστυλωμάτων καταργούνται και δημιουργούνται νέες γραμμές στα όρια των επικαλύψεων. Εικόνα 1.15: Μετατροπή μεμονωμένων υποσυλωμάτων σε επιφάνειες Εικόνα 1.16: Κατασκευή Δικτύου

14 14 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία 10 ον ) Τοιχώματα Υπογείου Επιλέξτε τις γραμμές που σχηματίζουν το περίγραμμα της επιφάνειας και αποδώστε τους ακαμψία (ιδιότητες δοκού) ώστε να προσομοιώσετε τα τοιχώματα υπογείου. Από το κύριο Menu επιλέξτε Στατικά > Γραμμές > Δώσε δοκό. Στο παράθυρο διαλόγου, Γραμμή FinE, που εμφανίζεται επιλέξτε την καρτέλα Ακαμψία και δώστε Ακαμψία-Ναι καθώς και τις διαστάσεις της δοκού Δ25/300. Με την εντολή δώσε δοκό αποδώστε τις ιδιότητες αυτές στις γραμμές του περιγράμματος. (Εικόνα 1.17). Εικόνα 1.17: Επιβολή ακαμψίας στις γραμμές του περιγράμματος

15 Οδηγίες χρήσης 15 Εικόνα 1.18: Τρισδιάστατη απεικόνιση τοιχωμάτων υπογείου και ενισχύσεων 11 ον ) Επίλυση Επιλέξτε «Επίλυση» και «Δίκτυο» προκειμένου να δημιουργήσετε το πλέγμα των στοιχείων. Επιλογή Επίλυσης, για να ξεκινήσει η επίλυση. Όση ώρα διαρκεί η επίλυση, στην οθόνη εμφανίζεται το παράθυρο του FESPA.EXE (Εικόνα 1.19). Εικόνα 1.19: Παράθυρο επίλυσης

16 16 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Μόλις ολοκληρωθεί η επίλυση, εμφανίζεται το παράθυρο, με τίτλο «Αποτελέσματα FESPA», το οποίο περιέχει στατιστικά στοιχεία της επίλυσης. 12 ον ) Περιγραφή επιλογής οπλισμού Επιλογή Διαγραμμάτων. Από την επιλογή των διαγραμμάτων εμφανίζετε την καρτέλα «Περιβάλλουσες» MAX επιφάνειες οπλισμού. Η παράμετρος αυτή εμφανίζει τα μέγιστα για κάθε περίπτωση όπλισης, χωρίς να εκπροσωπεί την όπλιση όλης της επιφάνειας. Ο χρήστης είναι κάθε φορά σε θέση να αλλάξει την όπλιση της επιφάνειας κάνοντας δεξί κλίκ πάνω στις χρωματικές λωρίδες. Το πρόγραμμα εμφανίζει μήνυμα διαστασιολόγησης της πλάκας με τους εκάστοτε οπλισμούς, όπως στην (Εικόνα 1.20). Εικόνα 1.20: Επιλογή περιοχής βάσει της οποίας θα υπολογιστούν οι ράβδοι οπλισμού Δίδεται η δυνατότητα στον χρήστη να ελέγξει όλες τις επιφάνειες οπλισμού Αs1, As2 (Άνω / Κάτω), καθώς και διάτμησης, ώστε να επιλέξει με βάση τα μεγέθη και την κρίση του, τις ράβδους όπλισης της πλάκας που θα τοποθετήσει.

17 Οδηγίες χρήσης 17 Εικόνα 1.21: Άνω οπλισμοί στην διεύθυνση Ζ Εικόνα 1.22: Κάτω οπλισμοί στη διεύθυνση Χ

18 18 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Εικόνα 1.23: Οπλισμοί κατά διεύθυνση Ζ Κάτω 13 ον ) Πρόβλεψη ενισχυμένης περιοχής στον πυρήνα Για την βέλτιστη όπλιση της πλάκας στα σημεία περιμετρικά του πυρήνα (οπής), του τοιχώματος καθώς και του υποστυλώματος 28, θεωρήθηκε απαραίτητη η πρόβλεψη ενισχυμένης περιοχής. Η ενίσχυση σκοπεύει να διαχωρίσει και να οπλίσει ξεχωριστά ορισμένες περιοχές εντός της πλάκας, όπου θα απαιτηθεί είτε διαμόρφωση γεωμετρική (π.χ. διαφορετικό πάχος) είτε πύκνωση οπλισμού. Η ενίσχυση είναι στην ουσία μια επιφανειακή οντότητα και διακριτοποιείται με τριγωνικά πεπερασμένα στοιχεία κελύφους με διαφορετικές ιδιότητες. Το πρόγραμμα υπολογίζει οπλισμό στα στοιχεία της επιφάνειας αυτής. Για τις ανάγκες του παραδείγματος χρησιμοποιήθηκαν επιφανειακά στοιχεία πάχους 0,90m, όπου τα αποτελέσματα εμφανίζονται παρακάτω.

19 Οδηγίες χρήσης 19 Εικόνα 1.24: Άνω οπλισμός στη διεύθυνση Χ Εικόνα 1.25: Άνω οπλισμός στη διεύθυνση Ζ

20 20 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Εικόνα 1.26: Κάτω οπλισμός στη διεύθυνση Χ Εικόνα 1.27: Κάτω οπλισμός στη διεύθυνση Ζ

21 Οδηγίες χρήσης 21 Συμπεράσματα διαγραμμάτων με και χωρίς ενισχύσεις. Απ τις παραπάνω εικόνες με βάση τις μέγιστες επιφάνειες οπλισμού από περιβάλλουσες συνάγεται το συμπέρασμα πως ο σχεδιασμός ενισχύσεων μεγαλύτερου πάχους στις δυο περιοχές Ε6 και Ε5 περιορίζει την απάιτηση οπλισμού. (Εικόνα 1.28) Εικόνα 1.28: Τελική όπλιση πλάκας Η επιλογή οπλισμού, με δεξί κλίκ, από τα διαγράμματα «Περιβάλλουσες» - «Max Επιφάνειες Οπλισμών» ανάλογα με τις χρωματικές λωρίδες, που αντιπροσωπεύουν τα cm 2 /m των οπλισμών, οδηγεί στην βέλτιστη δυνατή όπλιση της πλάκας. 14 ον ) Διάτμηση Παρακάτω παρουσιάζεται ένα διάγραμμα καθώς και η περιοχή στην οποία θα τοποθετηθεί ο οπλισμός διάτμησης, σύμφωνα με τα διαγράμματα που προέκυψαν απ την επίλυση του προγράμματος (Εικόνες ).

22 22 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Εικόνα 1.29: Διάγραμμα απαίτησης οπλισμού Διάτμησης Εικόνα 1.30: Διαγραμμισμένη περιοχή όπου απαιτείται οπλισμός διάτμησης

23 Οδηγίες χρήσης 23 Κατά τη διάταξη του οπλισμού στη κάτοψη θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από το μελετητή οι απαιτήσεις διαμόρφωσης της EC Π.χ. η μέγιστη διαμήκης απόσταση μεταξύ διαδοχικών σειρών κατακόρυφων συνδετήρων είναι 0,75d και η μέγιστη εγκάρσια απόσταση 1,5d. Η διάταξη του οπλισμού διάτμησης πλάκας σε ορθογωνικό κάνναβο παρουσιάζεται ενδεικτικά στην (Εικόνα 1.31). Οι απαιτήσεις οπλισμού διάτμησης στην διαγραμμισμένη περιοχή είναι, Αsw = 7.58cm 2 /m 2 συνεπώς επιβάλλεται τοποθέτηση οπλισμού Σ12/36/36. Το 1 ο σκέλος τοποθετείται σε απόσταση 0,3 έως 0,5d όπου για το παράδειγμα μας τοποθετήθηκε σε απόσταση 0,4d = 0.24m από την φορτιζόμενη επιφάνεια με βάση τις διατάξεις του EC2-1-1 και τα υπόλοιπα σκέλη σε απόσταση 0,6d = 0,36m. Εικόνα 1.31: Ενδεικτική διάταξη οπλισμού διάτμησης πλάκας με μονοσκελείς συνδετήρες Στην παρακάτω εικόνα (Εικ.1.32) παρουσιάζεται ο ξυλότυπος πλάκας θεμελίωσης αναλυτικά με τις θέσεις των διαμήκων και εγκάρσιων οπλισμών μαζί με τις δύο τομές Α-Α και Β-Β.

24 24 FePla - Πλάκες με πεπερασμένα στοιχεία Α Φ14/12 Α + Φ12/12 Κ 5.45 Φ14/12 Άνω Φ12/12 Κάτω Η μάτιση να γίνεται εναλλάξ Σ Φ12/36/36 Φ12/12 Κάτω Φ16/24 Ά + Κ Φ18/24 'Α + Κ 1.55 Φ12/12 Ά + Κ 1.10 Φ16/12 Κ Φ14/12 Α + Φ12/12 Κ Φ 12/12 Κάτω ΤΟΜΗ Α-Α Φ14/12 Α + Φ12/12 Κ Πρόσθετα Φ16/24 Άνω Πρόσθετα Φ18/24 Άνω Πρόσθετα Φ14/24 'Ανω Φ 18/12 Κάτω 4.00 Β Β Φ 14/12Α + Φ12/12Α Φ16/12 Κ Φ 12/12 Κάτω Φ 12/12 Κάτω Φ14/12 Α + Φ12/12 Κ Φ14/12 Άνω 3.45 Φ 12/12 Κ Φ14/12 Άνω 2.44 Φ12/12 Κάτω Φ14/12 Α + Φ12/12 Κ 3.69 As2 : Φ14/12 As1 : Φ14/ Φ 12/12 Κάτω 0.60 AS2: Φ14/ Σ Φ12/36/ AS1: Φ14/12 ΤΟΜΗ Β-Β Α 0.60 As1: Φ12/12 As2: Φ12/12 As2: Φ12/12 As1: Φ12/ As1: Φ18/12 As2: Φ16/ As2: Φ12/12 As1: Φ12/12 As1: Φ12/12 As2: Φ16/12 As1: Φ18/ Εικόνα 1.32: Ξυλότυπος πλάκας θεμελίωσης χωρίς να φαίνεται ο οπλισμός στήριξης της άνω εσχάρας στις τομές Α-Α και Β-Β

25 Οδηγίες χρήσης ον ) Τεύχος μελέτης Επιλογή τεύχους Για να δείτε τα αποτελέσματα της επίλυσης / όπλισης, επιλέξτε τo Τεύχος στη κεντρική εργαλειογραμμή. Πατώντας το εικονίδιο «Τεύχος» ανοίγει το πρόγραμμα προεπισκόπησης και εκτύπωσης του τεύχους της μελέτης. Εδώ μπορείτε να δείτε όλα τα αποτελέσματα της επίλυσης και της όπλισης του φορέα, αλλά και να κάνετε εκτύπωση του συνόλου (ή μέρους αυτού). Με την επιλογή «Φίλτρα» του menu «Επιλογές» καθορίζετε τις ενότητες που θέλετε να τυπώσετε ή να εξαιρέσετε από το τεύχος. Με την εντολή «Εκτύπωση» εκτυπώνετε τα επιλεγμένα τμήματα ή σελίδες του τεύχους σε οποιονδήποτε εκτυπωτή έχετε εγκατεστημένο στο σύστημά σας. Εικόνα 1.33: Δημιουργία Τεύχους και Εμφάνιση Αποτελεσμάτων