e.malatesta «ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

Transcript

1 ANAPXIA Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ Ένα φάντασµα πλανιέται λοιπόν πάνω από την πόλη. Το φάντασµα του αναρχισµού! Υπουργοί αναγγέλλουν µέτρα για την αντιµετώπισή του, «νοικοκυραίοι» τροµοκρατηµένοι δεν ψωνίζουν πια στο Κολονάκι, δηµοσιογράφοι ωρύονται στα κανάλια,κόµµατα καταδικάζουν την «τυφλή» και µη βία, προβοκάτορες ευρίσκονται ή εφευρίσκονται.το κίνηµα σε επίθεση και το κίνηµα σε άµυνα. Ποια πράξη είναι ποινική και ποια πολιτική; Τι είναι νόµιµο και τι παράνοµο; Μάρξ ή Μπακούνιν; Λένιν ή Mαλατέστα; Είναι οι αναρχικοί ληστές, ανήθικοι µικροαστοί,άθεοι δολοφόνοι ή άγιοι; Με αφορµή το άρθρο του σ. Θ.Τσιριγώτη «αναρχισµός και θεωρίες του αυθορµήτου» ας µιλήσουµε για αναρχία Αρχικά θέλω να πω ότι κλυδωνίστηκα να απαντήσω όχι µόνο γιατί σέβοµαι έναν αγωνιστή έφτασα όµως εδώ γιατί θίγεται η κοσµοθεωρία της αναρχίας και γιατί δεν πρέπει να µένει αναπάντητη καµία ιδεολογική επίθεση και συκοφαντία ενάντια στο εκέµβρη και από σεβασµό στον κάθε εξεγερµένο και κάθε συλληφθέντα όµηρο του κράτους Εξ αρχής δεν µ ενδιαφέρει η θεωρία της εξέγερσης των νέων όπως αναφέρει η άποψη των κοµµάτων της Αριστεράς που στη προσπάθεια τους να λεηλατήσουν απλά ψήφους από τον εξεγερµένο λαό έκαναν και διάφορες κολοτούµπες ή στρέψανε σε µια λάθος κατεύθυνση (όλοι ξέρουµε ότι στα οδοφράγµατα ήταν άνθρωποι κάθε ηλικίας, η εξέγερση δεν έχει ηλικιακά κολλήµατα). Μη σε ξενίζει το γεγονός ότι όλος αυτός ο κόσµος φώναξε και πίστεψε τα συνθήµατα του αναρχικού χώρου, αφού ανάµεσα στα πάνελ των φοιτητικών παρατάξεων που κουβαλάν καπέλα ή των συναδέλφων της ΟΛΜΕ που ενώ υπήρχε νεκρός µαθητής σιώπησαν και µε σκυφτό κεφάλι συνέχισαν τη δουλειά τους, δηλαδή την αποχαύνωση τόσο του εαυτού τους όσο και των µαθητών που διδάσκουν η µόνη ηλιαχτίδα ήταν ο αναρχικός χώρος που αγκάλιασε και έδωσε καταφύγιο στους κάθε λογής εξεγερµένους Σαν δεύτερο στοιχείο δίνεις την «αναγόρευση του χωροφύλακα σαν ύπατο αντίπαλο»δεν είναι έτσι ακριβώς και το ξέρεις καλά,αναφέρει ο Μακιαβέλι στο Ηγεµόνα ότι ο δούλος του αφεντικού πρέπει να φαίνεται πιο ισχυρός από το αφεντικό του πράγµα που το έκανε πράξη η κυβέρνηση κάνοντας σηµαία τον «ήρωα» των 700 ευρώ.κάποιος µάλιστα στο Σύνταγµα είπε σε ένα κρυµµένο νούµερο (πλέον ποινικά κολάσιµη η αναφορά µπάτσος )να σου δώσω 1000 να παρατήσεις τη διµοιρία να πας σπίτι σου, το χρήµα η κοινωνική θέση κι η εξουσία πιστεύω καθορίζουν τον ταξικό εχθρό. Σαν τρίτο στοιχείο που αφορά τις µορφές πάλης µην περιµένεις να σου πει κάποιος γιατί χτυπάν τις τράπεζες σήκωσε το κεφάλι και δες τα χιλιάδες σπίτια που βγάζουν κάθε µέρα στο σφυρί και τους χιλιάδες άνεργους και άστεγους που αφήνουν πίσω τους. Αυτοί δώσανε το σύνθηµα «κάτω το κράτος» εµείς απλά ακολουθήσαµε και προσπαθούµε να το κάνουµε πράξη ούτε χειροτέχνες είµαστε ούτε φαιδροί όπως µας αποκαλείς και ο αδιέξοδος ακτιβισµός µας ξέρει και κρατά τη σπίθα µες τη στάχτη γιατί η Αναρχία είναι κάτι ζωντανό και παίρνει την τελική µορφή της στην αταξική κοινωνία χωρίς την ποδηγέτηση πρωτοποριακών ερυθρών κοµισάριων πράγµα που έγινε πράξη έστω και για λίγο στην Καταλονία του 36. ΑΝΑΡΧΙΑ Ανεφάρµοστη Μεταφυσική ή Φυσική εξέλιξη κι αναγκαιότητα ;;; Οι σηµαντικές µας ιαφορές Ενώ οι αναρχικοί µιλάν για ελευθεριακά συνδικάτα και εξεγερµένους,η επαναστατική φρασεολογία της αριστεράς µετατρέπει τους εργάτες σε εργαζόµενους (ακούγεται βλέπεις πιο εύηχο και δεν ενοχλεί τα αυτιά των αφεντικών). Ενώ οι αναρχικοί µιλάν για την κατάκτηση της απεργίας κάποιοι άλλοι πανηγυρίζουν το αναυθαίρετο δικαίωµα της,ενώ η αριστερά αγνοεί παντελώς τους ανέργους αφού µόλις χτες ανακάλυψε το πρόγραµµα STAGE,εµείς γνωρίζουµε την ανασφάλιστη εργασία και την καταγγέλλουµε από το 93 και ακόµα πιο πριν που επιβλήθηκε πειραµατικά σε Γάλλους φοιτητές και καλά σαν επιστηµονικό επίδοµα Και ας έρθουµε στα δικά µας τα σηµαντικότερα στοιχεία του Αναρχισµού σε σχέση µε το Μαρξισµό. Συµφωνώ ότι η ύλη προηγείται της συνείδησης αν δεις όµως την εµφάνιση αυθόρµητης µαγνήτισης των σιδηροµαγνητικών υλικών κάτω από µηδενικό µαγνητικό πεδίο σε χαµηλές θερµοκρασίες καθώς και ότι τα σπιν συγχρονίζονται µεταξύ τους,θ αλλάξεις γνώµη.

2 Η οµοιοστασία (homeostatis), η ιδιότητα ενός βιολογικού συστήµατος να ρυθµίζει το εσωτερικό του περιβάλλον ώστε αυτό να διατηρείται σε µια σταθερή κατάσταση, µέσω πολλαπλών προσαρµογών δυναµικής ισορροπίας, που ελέγχονται από αλληλένδετους µηχανισµούς αυτορύθµισης. Εκδηλώνεται από το επίπεδο ενός κυττάρου µέχρι ολόκληρου του οργανισµού εσύ διεύρυνε το Η συµπεριφορά σµήνους ή κοπαδιού όπου πουλιά ή ψάρια αντίστοιχα προσαρµόζουν δυναµικά τις θέσεις τους σχετικά µεταξύ τους ώστε να καταβάλλεται η λιγότερη προσπάθεια κατά τη διάσχιση του αέρα ή του νερού αυτοοργάνωση ;; η µήπως επιβολή του πνεύµατος στην ύλη. Η αυτοσυναρµολόγηση κβαντικών τελειών ή η εµφάνιση τάξης σε µοριακά συστήµατα υγρών κρυστάλλων. ίνει την τάξη µες στο χάος που µας κατηγορούν οι Μαρξιστές εξάλλου όπως υπάρχει και ύλη υπάρχει «θα και ενέργεια και δεν είµαστε µεταφυσικοί είµαστε το φως ενισχυµένο στο τετράγωνο που θα τα ενώσει(ε=mc^2).συµφωνούµε ότι η ιστορία των κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων διαφωνούµε όµως στο γεγονός ότι πρωτοποριακό ρόλο θα παίξει η εργατική τάξη αφού τα µέσα παραγωγής ενώ τα χρησιµοποιεί πρέπει να δώσει µάχη να τα πάρει πίσω και µόνη της αδυνατεί ενώ στην Αργεντινή έγινε φιλότιµη προσπάθεια εδώ στην Ελλάδα µας πήραν τα µηχανήµατα οι Καπιτάλες εκτός συνόρων σε χώρες που η εργατική τάξη πισωγυρίζει όχι ότι εδώ είναι και πρωτοπορία όταν καίγονται εργάτες στο Λάτση απολύονται χωρίς αποζηµίωση στο Παπαστράτο ή παίρνουν και ευθύνες για το θάνατο τους όπως στο Πέραµα και δεν σπάνε τις αλυσίδες τους µε απεργίες διαρκείας βολεµένοι και φοβισµένοι το ρόλο θα πάρει το ανεκµετάλλευτο εργατικό δυναµικό οι άνεργοι και το λούµπεν προλεταριάτο και η ευαισθητοποιηµένη ουµανιστική πρωτοπορία «η αυτοοργάνωση σε χώρους δουλείας και εργοστάσια η απαλλοτρίωση µηχανών και εργαλείων ήδη πληρωµένων από το λαό στην Αργεντινή προχωράει σε όλα τα επίπεδα...παίρνει τη µορφή αυτοδιευθυνσης και γίνεται γροθιά στα µούτρα του ΝΤ»(δική µου πρόταση για την κρίση και την επερχόµενη επιτήρηση από τις πολυεθνικές και τους λακέδες τους) δούµε τότε τι µπορεί µια ποικιλία επαγγελµάτων, αµοιβαία συνεργαζόµενων σε ένα σηµείο της υδρογείου και ζωογονηµένη από την κοινωνική επανάσταση, να κάνει για την τροφή, τον ρουχισµό, την στέγαση, και την προµήθεια µε κάθε είδους πολυτέλειες σε εκατοµµύρια ευφυών ανθρώπων. εν χρειάζεται να γράψουµε κάτι το φανταστικό για να το αποδείξουµε. Αυτό για το οποίο είµαστε σίγουροι, αυτό που έχει ήδη δοκιµαστεί πειραµατικά και αναγνωριστεί ως πρακτικό, θα ήταν αρκετό για να φέρει αποτέλεσµα, αν η προσπάθεια γονιµοποιηθεί, ζωογονηθεί από την τολµηρή έµπνευση της Επανάστασης και την αυθόρµητη ορµή των µαζών» Kropotkin «η κατάκτηση του ψωµιού» ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΞΙΑ Η Ρόζα Λούξεµπουργκ είχε ήδη από το 1912 ασχοληθεί µε το ζήτηµα στο βιβλίο της Η Συσσώρευση του Κεφαλαίου, καταλήγοντας µάλιστα στο συµπέρασµα ότι σε ένα καθαρό, κλειστό καπιταλιστικό σύστηµα η υπεραξία που απαιτείται για τη συσσώρευση δε γίνεται να πραγµατωθεί, και εποµένως ο καπιταλισµός πρέπει κατ' ανάγκη να επεκτείνεται διαρκώς σε µη-καπιταλιστικές περιοχές µέσω του εµπορίου. Που σηµαίνει: όταν αυτή η επέκταση δε θα είναι πια εφικτή, ο καπιταλισµός θα καταρρεύσει: δε θα µπορεί να λειτουργήσει ως οικονοµικό σύστηµα. Βέβαια οι ισχυροί του κόσµου δε θα µείνουν µε σταυρωµένα χέρια θα αναζητήσουν νέες αγορές και αν δεν µπορούν θα τις επιβάλλουν µε πόλεµο όπως έδειξε η πρόσφατη ιστορία όχι γιατί τους έχει τελειώσει η δική τους πρώτη ύλη αλλά γιατί δε θα αφήσουν τίποτα χωρίς έλεγχο και τίποτα στην τύχη Όσο για την υπεραξία είναι αλήθεια εδώ θα δανειστώ και την παρέµβαση του «πατερούλη» στη λίµνη Αράλη που µετέτρεψε την έρηµο της Τασκένδης σε βαµβακοπαραγωγική αποδεικνύοντας ότι η γαιοπρόσοδος είναι κοινή για κάθε σηµείο της γης τουλάχιστο µακροπρόθεσµα,άρα δεν πρέπει να καρπώνεται την υπεραξία κανένα αφεντικό και ειδικά τώρα που η υπερπαραγωγή δε συνοδεύεται από υπερκατανάλωση αυτή λοιπόν η απλήρωτη εργασία «υπεραξία» θα απαιτήσουµε να δοθεί χωρίς αντάλλαγµα χρηµατικό στον κόσµο (γι αυτό δεν υπάρχουν πλιάτσικα παρά και µόνο προλεταριακές απαλλοτριώσεις ) Συµφωνώ για τα συνδικάτα τα οποία όµως δεν ελέγχονται και δεν χρηµατοδοτούνται από το

3 e.malatesta «ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» κράτος είναι σωµατεία βάσης φτιαγµένα από ενεργό κι άνεργο εργατικό δυναµικό και δεν θα πουλάν και δεν θα καπελώνουν τους αγώνες 3. Οργάνωση της κοινωνικής ζωής µέσω της εργασίας ελεύθερων ενώσεων και οµοσπονδιών παραγωγών και καταναλωτών, ιδρυόµενων και τροποποιούµενων σύµφωνα µε την θέληση των µελών τους, καθοδηγούµενων από την επιστήµη και την εµπειρία και απαλλαγµένων από κάθε επιβολή η οποία δεν πηγάζει από φυσική αναγκαιότητα, και στις οποίες ο άνθρωπος θα συµµετέχει εθελοντικά, πεπεισµένος από την κατανόηση των αναπόφευκτων αναγκών του. Σχετικά µε την ύπαρξη κόµµατος «πρωτοπορίας» που όπως έχει αποδειχτεί ιστορικά στη Ρωσία οικειοποιήθηκε την εξουσία στο όνοµα της εργατικής τάξης µε τη γνωστή νοµενκλατούρα κακεµπιτών τύπου Πούτιν και µελών ΚΚΣΕ τύπου Κορµπατσωφ (που το έβγαλε και παράνοµο )δε θα µπορέσω να συµφωνήσω η ζωή και η πράξη µέχρι στιγµής έδειξε το αντίθετο σκέψου ότι στην Ουγγαρία και στη Τσεχία τα µέλη του εθνικοσοσιαλιστικού κόµµατος όταν είδαν την αλλαγή των συσχετισµών µετά τη Γιάλτα προσχώρησαν στα Κοµµουνιστικά κόµµατα. Ποτέ δεν υπήρξαµε µεταφυσικοί κανένας δεν είναι πιο άθεος από έναν αναρχικό διαβάστε την «σιδερένια φτέρνα» του J LONDON και ποτέ δε συκοφαντήσαµε το σοσιαλισµό το να έχεις µια διαφορετική άποψη για την υλοποίηση της αταξικής κοινωνίας δεν σηµαίνει συκοφαντία αντίθετα η «σοσιαλιστική» πρακτική της Ρωσίας διαποµπεύει τις αρχές και δυσφηµεί την κοσµοθεωρία Αναφέρεις το Λένιν το σηµείο που λέει (ότι οι αναρχικοί βάζουν στόχο την πλήρη κατάλυση του κράτους ενώ οι µαρξιστές ζητούν από το προλεταριάτο να προετοιµάζεται για την επανάσταση να καταστρέψει ολοκληρωτικά τον παλιό κρατικό µηχανισµό και να τον αντικαταστήσει µε νέο) κρίµα που δεν έζησε να δει το εργατικό κράτος της Αν Γερµανίας να ενώνεται χωρίς διαφορά µε το αστικό καθεστώς της Γερµανίας ένα τείχος χώριζε τον κρατικό από τον δυτικό καπιταλισµό ή µήπως η ΝΕΠ (νέα οικονοµική πολιτική του Λένιν )δεν έκανε καλή δουλειά;;.βέβαια εδώ η ιστορία µας ξεπερνά στην ύπαρξη Παλαιστινιακού κράτους τι θα πεις στον Κούρδο που θέλει κρατική υπόσταση ή στον Ιρλανδό ή στο Βάσκο ή στον Κορσικανό καταλαβαίνουµε πολύ καλά ότι και ο τελευταίος αντάρτης ονειρεύεται µια πατρίδα που να µην καταπιέζει,να µη βασανίζει,να µη βάζει φόρους εξόντωσης και να µη παραβιάζει το ζωτικό χώρο του επαναστατηµένου άνθρωπου βέβαια ειδικά εµείς ξέρουµε ότι µετά την Α εθνοσυνέλευση µε τις επιρροές του Γκαλινά ακολουθεί ο Όθωνας µε την αυλή του που θα οικειοποιηθεί τους Μανιάτες χαρίζοντας τους αρχικά φοροαπαλλαγές και αφήνοντας τους όπλα για να εξορίσει από την άλλη αγωνιστές του 21 στα Τούρκικα ΣΥΝΕΙ ΗΤΟ ΚΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ Αναφέρεις Συνειδητό και Αυθόρµητο Πρώτος ο Durrutti είπε οργανώνουµε το αυθόρµητο οργάνωσε µέχρι και τους τσιγγάνους «ο δρόµος των τσιγγάνων» έµεινε στην ιστορία.η οργάνωση της σιδηράς µεραρχίας µε τους 6000 αναρχικούς κράτησε τη Μαδρίτη γι αυτό και χρησιµοποιήθηκε από την κυβέρνηση της Μαδρίτης για να καθαρίσει την πιο δύσκολη περιοχή. Η διαφορά µε τους Κοµµουνιστές είναι ότι εµείς µισούµε το φασισµό περισσότερο απ ότι εσείς για µας είναι κάτι περισσότερο από ιδεολογικός αντίπαλος είναι µαζί και ταξικά µισητός όπως και ο κάθε ασυνείδητος που καταφεύγει σε φασιστικές ή δήθεν «πατριωτικές» οργανώσεις Χρησιµοποιήσατε τη µαύρη φρουρά της Μόσχας για την κατάληψη των ανακτόρων και σε όλα τα µέτωπα και από την άλλη σφάξατε τους εργάτες γης της Κροστάνδης και κυνηγήσατε µέχρι θανάτου τους αναρχικούς στα βουνά της Ουκρανίας και για να µη ξεχνιόµαστε ο Νετσάγιεφ στη φυλακή κέρδισε όχι µόνο τους συγκρατούµενους του αλλά και τους φύλακες για να φτάσει στην οργάνωση της δολοφονίας του

4 Τσάρου,ποιος λοιπόν επέβαλλε το διαχωρισµό ποινικών πολιτικών τον επέβαλαν αστικά κόµµατα τη δεκαετία του 60 λες και όποιος κλέβει ένα κοµµάτι ψωµί δεν είναι πολιτική πράξη (pour un morceax du pain Ουγκώ),για το µηδενισµό του Νίτσε που αναφέρεις δέξου το µηδέν σα σηµείο αναφοράς για κάτι νέο την εξέλιξη του ανθρώπου σκέψου πόσες φορές απολογούµενοι για τον κρατικό καπιταλισµό µιλήσαµε για άλλο µοντέλο ανθρώπου,εξάλλου κι εγώ και συ είµαστε φαντάζοµαι θιασώτες της εξέλιξης που εξηγεί και τον αυθορµητισµό των µαζών «Aυτοοργάνωση είναι ένα γεγονός που, καλώς ή κακώς είναι εξαιρετικά σηµαντικό στη δηµόσια ζωή της Ευρώπης στην παρούσα στιγµή. Αυτό το γεγονός είναι η προσθήκη των µαζών στην πλήρη κοινωνική δύναµη. Σαν µάζες, εξ ορισµού, δεν πρέπει ούτε µπορεί να κατευθύνει την προσωπική ύπαρξή τους, και η ακόµα λιγότερη κοινωνία κατά κανόνα, αυτό το γεγονός σηµαίνει ότι πραγµατικά η Ευρώπη πάσχει από τη µέγιστη κρίση που µπορεί να στενοχωρήσει τους λαούς, τα έθνη, και τον πολιτισµό. Μια τέτοια κρίση έχει εµφανιστεί περισσότερο από µία φορά στην ιστορία. Τα χαρακτηριστικά της και οι συνέπειές της είναι ευρέως γνωστά. Τόσο επίσης είναι το όνοµά της. Καλείται εξέγερση των µαζών. Προκειµένου να γίνει κατανοητή η έννοια αυτού του τροµερού γεγονότος, είναι σηµαντικό από την έναρξη να αποφύγει τις λέξεις "εξέγερση," "µάζες," και "κοινωνική δύναµη" µια έννοια αποκλειστικά ή πρώτιστα πολιτική» JΟSΕ ΟRTEGA Υ GASSETT «Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ»(µετάφραση δική µου) Ι ΕΟΛΟΓΙΑ ΟΧΙ ΟΓΜΑ Οι Αναρχικοί λοιπόν θέλουµε ανθρώπους σκεπτόµενους και ας µην είναι αναρχικοί ο άνεργος,ο πεινασµένος,ο κρατούµενος είναι σύµµαχος όχι τυφλά πρόβατα που σκύβουν το κεφάλι και ακολουθούν τα πολλά πόδια ούτε κοµµατικά στρατιωτάκια που ακούν µόνο τη φωνή του ινστρούκτουρα τους Απέναντι στον Ludwig Feuerbach «Οι αναγκαίες καµπές της ιστορίας είναι, συνεπώς, η ανοιχτή οµολογία, ότι η συνείδηση του Θεού δεν είναι τίποτα άλλο από την συνείδηση του είδους;; Ότι ο άνθρωπος µπορεί και θα πρέπει να θέτει τον εαυτό του µόνο πάνω από τα όρια του ατοµικισµού, και δεν υπερβαίνει τους νόµους, τις θετικές βασικές προϋποθέσεις του είδους;; ότι δεν υπάρχει άλλη ουσία που να µπορεί να πιστέψει τι σόι άνθρωπος µπορεί να φανταστεί το όνειρο να αισθανθεί ή να πιστέψει σε µια επιθυµία, την αγάπη και τη λατρεία στο απόλυτο, από την ουσία της ανθρώπινης φύσης» (Η ουσία του Χριστιανισµού Feuerbach) Αναφέρεις τη θέση του Μαρξ πως «η άποψη του παλιού υλισµού είναι η κοινωνία των πολιτών ενώ του νέου υλισµού η κοινωνικοποιηµένη ανθρωπότητα» µόνο που το διεθνισµό ενάντια στην παγκοσµιοποίηση τον πρεσβεύουν οι αναρχικοί που στα µπλοκ τους βρέθηκαν χιλιάδες µετανάστες κάθε χρώµατος και θρησκείας καθώς και λογής καταπιεσµένοι σε αντίθεση µε αυτό που βλέπω στα ακροαριστερά µπλοκ που µε το ζόρι να βρεις κάνα πρώην µέλος του ΚΚΣΕ φτάσαµε στο παράδοξο σε πρωτοµαγιάτικη συγκέντρωση να ακούνε τη συντρόφισσα από την Ουκρανία όχι ουκρανοί αλλά µετανάστες από το Πακιστάν, Ιράκ γιατί δεν είχαν εκπρόσωπο;;; ή µήπως η καταπίεση ακόµα και στους µετανάστες διαστρωµατώνεται ανάλογα µε το επίπεδο καταπίεσης που λαµβάνει η κάθε µερίδα µεταναστών πιο βαρύ είναι το χαστούκι απέναντι στο Μουσουλµάνο παρά η σεξουαλική παρενόχληση σε µια απροστάτευτη Γεωργιανή αν και το πρώτο συνοδεύεται και από θρησκευτική προκατάληψη έχουν και τα δύο την ίδια βαρύτητα είναι εγκλήµατα εξουσίας και δυστυχώς µε τα ΜΜΕ έχουν και αποδοχή από τον κόσµο Άρα όσο και να διαφωνώ µε τους αναρχοχριστιανούς ή τους ουµανιστές (βέβαια θεωρώ ότι ο Χριστός-Ιησούς υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο οι

5 θρησκειολογικές θεωρίες πρέπει να µελετηθούν) πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να εκτιµήσουµε τη φύση και να συνειδητοποιήσουµε ότι χωρίς τον άνθρωπο επιβιώνει το αντίθετο θα ήταν αδύνατο, ωστόσο επιβάλλεται να φτιάξουµε έναν άνθρωπο εναρµονισµένο µε τη φύση πράγµα που δεν έγινε στην «κοινωνικοποιηµένη ανθρωπότητα» των Σοβιετικών Για τους Αναρχικούς ασφαλώς και κάθε ισµός αποτελεί δόγµα που απαιτεί πρόβατα δεν δέχοµαι λοιπόν τον τίτλο αντεξουσιαστής δεν αποτελεί ιδεολογία όπως είναι η αναρχία εξάλλου όταν ο λαός πήρε την εξουσία στην Ισπανία µε τη συµµετοχή των αναρχικών (Garcia Oliver) οι ενωµένοι «δηµοκράτες δυτικού τύπου» µαζί µε τους φασίστες και δυστυχώς στη Βαρκελώνη µαζί µε τους κοµµουνιστές χτύπησαν τον αναρχικό αυθορµητισµό που αναφέρεις και τσάκισαν τη λαϊκή βούληση για ποια εξουσία λοιπόν µιλάτε και µιλάµε ;; ποτέ δε µας δόθηκε κι όποτε µας έφερε ο λαός προ τετελεσµένων έγιναν πολυετή πραξικοπήµατα (Φράνκο) αναφέρεις επαναστατική πειθαρχία που σαφώς και απαιτείται σε επαναστατικές περιόδους αρκεί να µην αγγίζει τα όρια του αναρχοπατερισµού δεν δεχόµαστε «ούτε άρχειν ούτε άρχεσθαι» ωστόσο το εκέµβρη τις αποφάσεις στις καταλήψεις τις έπαιρναν οι συλλογικότητες δεικνύοντας ότι το υπερεγώ πήγαινε πίσω από τις µάζες των εξεγερµένων. Για τη µαζική πάλη µιλάς και αναφέρεις καλώς τη Σερβία το Ιράκ και τη Β Κορέα αποκαλείς «καρικατούρα αναρχοτροµοκρατών που παίζει µε την Ιστορία και δυσφηµεί την ανώτερη µορφή πάλης των επαναστατηµένων λαών» εγώ θα σου θυµίσω χωρίς να συµφωνώ απόλυτα απλά κάνω καταγραφή γεγονότων,την εποποιία του Ιρλανδικού δηµοκρατικού στρατού που µε τις βοµβιστικές επιθέσεις απέκτησε υπόσταση και γονάτισε τον Αγγλικό ιµπεριαλισµό ή το FLNC Κορσικής µε τη νύχτα των βοµβών που αναγκάζει τη Γαλλική αποικιοκρατία να επιβάλλει συσκότιση ειδήσεων,ακόµα και το Μαοϊκό το Centere Luminoso (φωτεινό µονοπάτι) απελευθέρωσε τον αρχηγό του µε βοµβιστική επίθεση που γκρέµισε τον τοίχο της φυλακή, την πρωτιά βέβαια κατέχουν οι εξεγερµένοι Ζαπατίστας που εδώ έχουµε καθαρά αναρχικό κίνηµα(όπως προαναφέρω,καλύτερα σκεπτόµενος κι ας µην είναι αναρχικός παρά κοµµατικό στρατιωτάκι) µε άποψη στην κοινωνία αναφέρεις το Α.Νέγκρι εγώ θα σου πω για το µετανοηµένο Αλ Φρατζεσκίνι,µα και για τον οργανωτικό πλην ανανήψαντα Ρενάτο Κούρτζιο που παρά την υπερασπιστική τους γραµµή θεωρούν αναγκαία την ένοπλη πάλη όταν υπάρχουν κοινές συλλογικότητες και κοινοί σκοποί ακόµα και «εθνικοί» για να µου καλύψει την Παλαιστίνη την Κορσική µα και το ΡΚΚ µα και τη δική µας επανάσταση που κάποια µερίδα αριστερών τη χαρακτηρίζει αστική βάζοντας τον Καραϊσκάκη στο ίδιο τσουβάλι µε το Μαυροκορδάτο. Αυτό το λάθος δε θα γίνει και από µένα γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το ΣίνεΦειν δεν έχει σχέση µε το νέο ΙRA δε σηµαίνει όµως ότι η πάλη ενός λαού είναι αδιέξοδη,ειδικά και µε µας όταν γίνεται µία απεργία και µετά τα κεφάλια µέσα παλεύουµε πολύµορφα να καταστρέψουµε τους όρους της αιχµαλωσίας µας,αν µη τι άλλο τουλάχιστον χαίροµαι όταν κάποιοι «σκληροί αναρχικοί»ρίχνουν και κάνα γκαζάκι για την χαµένη και ξεπουληµένη τιµή του εργατικού κινήµατος, που οι συνδικάλες που συναγελάζεσαι καθηµερινά και γνωρίζουν από εκτονώσεις και πουλήµατα στις πλάτες των εργατών τράβηξαν και την πορεία του εργατικού κινήµατος πιο πίσω κι απ τα Λαυρεωτικά.Αυτά τα παιδιά λοιπόν κατ εµένα εκφράζουν το εξεγερτικό πνεύµα που θα έπρεπε να έχουν οι απεργίες και όχι την ηττοπάθεια που αναδύεται από στείρες εκτονώσεις,ίσως εκφράζουν την αγανάκτηση που έχουν τα παιδιά των εργατών που θα παραµείνουν το πολύ εργάτες και το συνειδητοποιούν µάλιστα τους καλώ να είναι προσεκτικοί και να ξέρουν ότι για το κάθε κράτος αντιπροσωπεύουν το θανάσιµο εχθρό του ωστόσο κάποιοι θα κάνουν αντάρτικο,κάποιοι πολιτική µα ακόµα και αυτοί που προβαίνουν σε τέτοιες πρακτικές κάνουν µε τον τρόπο τους πολιτική παρέµβαση το έδειξε το πρόσφατο θέµα µε τις πολιτικές ενέργειες της Ε.Ο 17Ν και τη διαφωνία που προέκυψε στο δικαστήριο λες και το ποινικό δεν είναι και πολιτικό.tο crimen laessae majestatis, του υπέρτατου εγκλήµατος της αντίστασης στην εξουσία το αντιµετώπισαν πολλοί σύντροφοι στην ιστορία µήπως η δηµοκρατία εκδικείται;; Οι κοµµουνιστές είναι λες αντίθετοι σε κάθε µορφή ατοµικής τροµοκρατίας το θέµα είναι ποιοι κοµµουνιστές µήπως ο Άρης δεν ήταν κοµµουνιστής αφού υπόγραψαν τη Βάρκιζα θεωρείται ατοµικός τροµοκράτης που συνέχισε µα και οι χιλιάδες αγωνιστές που συνέχισαν πριν την ίδρυση του ΣΕ πίπτουν στην κατηγορία του τροµοκράτη;;; µας κατηγορείς για «εκτρωµατικούς συνδυασµούς απελπισίας και θεωρητικής τεµπελιάς» πράγµατι αυτή υπάρχει στις τάξεις των Μαρξιστών που έµειναν ιδεολογικά στάσιµοι στο 1917 και στην

6 αντεπανάσταση, που επήλθε δεν έχουν ρίξει καµία ιδεολογική τουφεκιά αφού χειροκροτούσαν µέχρι και την Περεστρόικα ή το Χασµπουλάτωφ.Η πολιτική βέβαια είναι πάνω από τη στρατιωτική τεχνική µα αδυνατώ να κατανοήσω τι θα κάναµε χωρίς επαναστατική πρακτική που αναφέρει και ο «πατερούλης» και µε βρίσκει όχι σύµφωνο ταυτόσηµο, ούτε ξέρω τι γλώσσα θα µίλαγα αν δεν υπήρχαν οι Κλεφταρµατωλοί και οι Γκαριµπαλντίνοι δε θα αναφερθώ στις προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα ή των Αυτόνοµων Πυρήνων ή της Σέχτας κάθε συλλογικότητα είναι αυτόνοµη να επιλέγει τον τρόπο δράσης της και είµαι ανεπαρκής να κρίνω κάτι που δε µετέχω ένα µόνο γνωρίζω ότι όποιος δεν µπορεί να κάνει κάτι µόνος του δεν θα κάνει ποτέ µε παρέα και ένα πρέπει να παραδεχτώ η κατάρρευση του ανατολικού µπλοκ έστησε στον τοίχο πολλούς αγωνιστές που βρήκαν ιδεολογικό κατάλυµα σε κάτι που µέχρι χτες τους τρόµαζε Πρώτα αυτοαπελευθερώνεσαι και κατόπιν εφόσον σ αρέσει η λευτεριά προσανατολίζεσαι σε αυτήν.θα µιλήσω όµως για τον Κονµπεντίτ που πολλοί αστοί θα βάλουν παράδειγµα προσκυνηµένους όπως και το Σολάνα µε σκοπό τη κατασυκοφάντηση του γαλλικού Μάη αποκρύπτοντας τις στρατιές των φοιτητών που επιδίωξαν το αδύνατο που χτύπαγαν τα µαύρα ή κόκκινα µεροκάµατα στις φάµπρικες µε απώτερο σκοπό την εργατική εξέγερση και τον έλεγχο των µέσων παραγωγής από τους επίκτητους αυτουργούς τους εργάτες (αξιοποιήσιµους ή µη) µη ξεχνάµε δεν έκανε το Πολυτεχνείο η αµανάκη αλλά µια µερίδα εξεγερµένων που και τότε όπως και τώρα κατηγορήθηκε και καπελώθηκε απ αυτούς που µετέπειτα κυβέρνησαν υπάρχει και η σχετική ανακοίνωση της ΠΣΚ που χαρακτήρισε τους εξεγερµένους του τότε χαφιέδες του Ρουφογάλλη όσο για τα σαµποτάζ των αναρχικών τους Λουδίτες εκτελούσαν οι Άγγλοι επειδή τόλµησαν να καταστρέψουν τη µηχανή που αντί να τους βοηθήσει τους ώθησε στην ανεργία, όταν ρωτήθηκε ο Ντουρούττι από τον Χεµινγουέι για την καταστροφική µανία των αναρχικών ο Μπουεναβεντούρα απάντησε ότι «εµείς είµαστε οι εργάτες που τα χτίσαµε εµείς οι εργάτες τα καταστρέφουµε και µεις θα τα ξαναφτιάξουµε σε µια ελεύθερη κοινωνία» υπάρχει και το σύνθηµα που λέει όχι στην καταστροφή της χαράς ναι στη χαρά της καταστροφής ή µήπως τα πλούτη τους δεν είναι το αίµα µας ή µήπως δε µας ανήκουν.αυτοί µόνο για κρίση µιλάν και επιβάλλουν νόµους φόρους και «δηµοκρατία» από παιδί µόνο αυτό ακούω λες και κυβερνήσαµε µαζί και αν δεν αρέσει αυτό στα µεγάλα αφεντικά βάζουν τον υποτακτικό λαό να πληρώσει αν κάπου κάνω µια ζηµιά καλούµε να την πληρώσω αυτοί ποιοι είναι που χρεώνουν την αποτυχία τους σε µας ειδικά που δεν ψηφίζουµε κανένα αυτοδιεύθυνση και αυτοοργάνωση κραδαίνουν το Πασοκ ο Συριζα ίσως και το Ναρ µε εµφανή πρόθεση να καπελώσουν τις συλλογικότητες πολιτών που παλεύουν στα πάρκα Πατησίων, Τρικούπη, Παγκρατίου µα και στο φρενάρισµα της περιφερειακής Υµηττού και όπου αλλού έχοντας στόχο το φρενάρισµα της υποβάθµισης της ζωής µας αυτοί και για τους άλλους τους ασυνείδητους και τους απονήρευτους, αυτοί βάζουν σε νέα βάση τη δύναµη του ατόµου µε µηχανικούς πολεοδόµους περιβαλλοντολόγους θέτοντας τη γνώση πάνω από τις µίζες και το συµφέρον των τοπικών αρχόντων τύπου Κακλαµάνη τη δουλειά που τόσο καιρό η κρατική γραφειοκρατία ποδηγετεί την υλοποιούν οι συλλογικότητες αυτό για το πώς µπορεί να λειτουργήσει η αυτοδιεύθυνση για το τι θα προκύψει τώρα οριζόντιες κοινότητες όπως οι COBAS στην Ιταλία εργατικά συµβούλια όπως στην Ισπανία ή αυτόνοµες κοινότητες όπως στη ανία ή και αστικά µεταεπαναστατικά κράτη όπως στη Γαλλία ή στην Ελλάδα αυτό θα εξαρτηθεί από την επόµενη µέρα και το ξέρεις καλά η ΕΣΣ δεν θα ήταν ίδια αν δεν υπήρχαν οι 25 εκατοµµύρια νεκροί εθελοντές. εν είµαι σε θέση να κρίνω την αναφορά του Κ. Καστοριάδη για το λάθος των Σοβιέτ που έγιναν επίσηµα η πράξη έδειξε ότι έπαψαν να ανήκουν στους εργάτες εκτός και αν τα κοµµατικά στελέχη νοιάστηκαν για το λαό (οι φοιτητές του κόµµατος µε αµάξι και οι παρακατιανοί µε τη συγκοινωνία)αυτά τα Σοβιέτ έθρεψαν και το φαινόµενο Γκορµπατσόφ.Το πως απαντά ο Βλαδίµηρος για τα σοβιέτ ένα µόνο λέω όταν περίµεναν Ρώσικο ή ελληνικό πλοίο στη Σινώπη το Σοβιέτ του Πόντου αντίκρισαν τους Κεµαλικούς που τους κατάσφαξαν µε Ρώσικο οπλισµό και όταν Γερµανικός στρατός εκπαίδευε τα αµελέ ταµπουρού (τάγµατα θανάτου) για να εξοντώσουν το Αρµενικό σοβιέτ του Ντασνάκτσουτιούν ο Λένιν κώφευε και εξόπλιζε τον Κεµάλ και πίστεψε µε δεν τον ξεγέλασε κανένα κόκκινο λάβαρο ηµισελήνου ούτε

7 δικαιολογεί την πίκρα του η παρουσία λευκής στρατιάς, οι Αρµένιοι πρώτοι χτύπησαν τις Τσαρικές Μπάνκες µήπως ήταν κι αυτοί αυθόρµητοι όπως οι «λυσσασµένοι των δυτικών συνοικιών»όχι βέβαια όπως και µε τον Μαχνό έτσι και δω ότι δεν το ελέγχουµε το σπιλώνουµε και του πετάµε πέτρες. Αναφέρεις για ρεφορµισµό των αυτοδιαχειριστών γνωρίζεις πολύ καλά ότι οι κόκκινοι του Ουλιάνωφ και στο Καζακστάν και στο Ουζµπεκιστάν πλησίαζαν πρώτα τους τοπικούς ιµάµηδες µε σκοπό τη µη συκοφάντηση των µπολσεβίκων ώστε να προσχωρήσουν στη «φίλη»ιδεολογία του ισλαµισµού καταλαβαίνω βέβαια ότι ο σκοπός αγιάζει τα µέσα αυτό που θα προέκυπτε όµως δε θα ήταν ρεφορµιστικό ίσως αυτή είναι και η διαφορά µας εγώ θα προτιµούσα τους λίγους και επαναστατηµένους παρά τους πολλούς και στρεβλούς, οι προεπαναστατικές συνθήκες ετοιµάζονται από τα άτοµα και όχι το αντίθετο ενώνει βέβαια το λάβαρο του Ζαπάτα αλλά τον κόσµο τον οπλίζει η αυθαιρεσία του κράτους που του απαλλοτριώνει το σπίτι ίσως το παράδειγµα του ΙΡΑ είναι πιο σαφές καλή η κοινή θρησκεία αλλά όταν ήρθε η ώρα του Σίνεφειν τα παζάρια έγιναν ευτυχώς η Ιρλανδική επανάσταση δε σταµάτησε γιατί πέρα απ τη θρησκεία υπάρχει και ιστορία των εποίκων και η µνήµη των απεργιών πείνας του Bobby Sands του Joe Mc Donnell του Pastry o Hara και άλλων µα και το αίµα των αµάχων της Ματωµένης Κυριακής. Τυχαίος δεν είναι και ο προσανατολισµός των καταπιεσµένων οι Παλαιστινιακές σηµαίες σηκώνονται από τους Ιρλανδούς και οι Ισραηλινές από τους εποίκους. ΑΜΕΣΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΙΑ ε θα πάρω θέση για το Φωτόπουλο για το βιβλίο του «από την Αθηναϊκή στην περιεκτική ηµοκρατία» µόνο θα πω ότι ο σκλάβος της εποχής είχε περισσότερα δικαιώµατα από ότι ο σηµερινός εργάτης που απροστάτευτος βλέπει να παίζουν τα λεφτά των ταµείων στο χρηµατιστήριο και να του βγάζουν και τσιτάτα για το χρόνο που θα του δώσουν τη σύνταξη του κι άµα τολµήσει να σπάσει και καµιά τράπεζα να τον κατηγορούµε κιόλας.ακόµα και η θέση της γυναίκας του τότε (χωρίς να θεωρηθεί ότι καθαγιάζω το τότε Status)εταίρας,συζύγου,παλλακίδας σε µια πρόχειρη σύγκριση µε το σήµερα βαραίνει τη ζυγαριά προς τα πίσω αν µια αρχαία κυρία πήγαινε µε δούλο το παιδί γινόταν Ελεύθερος πολίτης σε αντίθεση µε τον Άντρα που βίαζε παλλακίδα, δεν τα γράφω αυτά για να εκθειάσω τη µητριαρχία της εποχής ούτε και να δικαιολογήσω ένα δουλοκτητικό σύστηµα απλά ο φιλόσοφος Επίκτητος υπήρξε ένα τέτοιο παιδί σκλάβου που ωστόσο η Αθηναϊκή κοινωνία τον δέχτηκε και του έδωσε και φιλοσοφικό βήµα ενώ οι σύγχρονοι νεοέλληνες δεν επιτρέπουν ούτε να παρελάσουν αριστούχοι αλλοδαποί µετέχοντες στην Ελληνική παιδεία. Η ελευθερία του τότε ήταν ότι δέχονταν τη γνώµη της µειοψηφίας οι Τρωάδες έργο που έθιξε τον ιµπεριαλισµό των αναών παίχτηκε από τους νικητές ακόµα το σύστηµα δεχόταν την αµφισβήτηση των πάντων παράδειγµα τους σοφιστές και τους προσωκρατικούς που κατά τη γνώµη µου υπήρξαν ο ανθός της φιλοσοφίας της εποχής παρά τη σπίλωση που επήλθε. Ασφαλώς και έχω αναφορές στην αρχαία Ελλάδα είµαι αρχαιολάτρης όπως και µε εξιτάρει και η κοινοκτηµοσύνη των Μογγόλων ή των Εσκιµώων καθώς και η συνειδητοποίηση της µάζας από τον Κινέζικο πολιτισµό, αδυνατώ να καταλάβω πως οι κρετίνοι που έκαναν τα αγάλµατα ασβέστη για να κάνουν εκκλησίες και όλοι αυτοί οι µεγαλοσταυρίτες καταστροφείς του προηγούµενου πολιτισµού ξανάφεραν στο προσκήνιο την Άµεση ηµοκρατία θα τους βγει µπούµερανγκ και να ναι σίγουροι γι αυτό. ΜΙΚΡΟΙ ΙΟΚΤΗΣΙΑ, ΑΥΤΟ ΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΕΣ, Ή ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑ Η ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ;; ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ Η ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ;;; «Εάν µε ρωτούσαν τι είναι σκλαβιά και έπρεπε να απαντήσω µε µια λέξη θα έλεγα Φόνος και θα γινόµουν αµέσως κατανοητός δε θα χρειαζόταν κανένα επιπλέον επιχείρηµα για να δείξω ότι το να αφαιρείς από κάποιους τις σκέψεις τους, τις επιθυµίες τους την προσωπικότητα τους είναι µια εξουσία ζωής και θανάτου, το να σκλαβώνεις ένα άνθρωπο είναι σαν να τον σκοτώνεις Εποµένως στην ερώτηση τι είναι ιδιοκτησία γιατί να µην απαντήσω κλοπή» Pierre Joseph Proundhon

8 Πράγµατι ο Pierre Joseph Proundhon έχει µια πιο «ήπια» µορφή αναρχισµού στα γραπτά του και επιτρέπει στον εργάτη να ιδιοποιηθεί προσωρινά τα µέσα παραγωγής και την κατοχή οικείας και αγροκτήµατος και µικροιδιοκτησίας χωρίς την οικειοποίηση. Βέβαια δεν αναφέρει πουθενά τη µη συµµετοχή σε συνεταιρισµούς ή σε κάτι πιο διεθνοποιηµένο. Ωστόσο η υποστήριξη και η βοήθεια σε κάτι µικρό και αποµονωµένο παρά την επικινδυνότητα προκαθορισµένου τέλους είναι πράξη αντίστασης στην παγκοσµιοποίηση και αλληλεγγύης σε εργάτες µη ξεχνάµε τις γενιές επαναστατών που φορούσαν ρολόγια λiπ (κατειληµµένο από εργάτες εργοστάσιο)ελάχιστη προσφορά οι Brigadieros της µε δεκαετίας του 70 αλλά συµφωνώ µε την πράξη αλληλεγγύης,βαρέθηκα να πίνω τσάι Κεϋλάνης και καφέ Ζαπατίστας που το 80% καλύπτει τη µη επιδοτούµενη µεταφορά και µόλις ένα µικρό (0,5-5)% πηγαίνει στους εξεγερµένους αυτό αποδεικνύει την αποτυχία µικρών επιχειρήσεων σε µια παγκοσµιοποιηµένη οικονοµία και επιβάλλει κάτι µεγαλύτερο και περισσότερο ήδη στην κοινωνία του χρήµατος και των µεσαζόντων που η κρίση υπερπαραγωγής χτυπά ειδικότερα σε περιόδους που η υπερκατανάλωση έχει πάρει την κατιούσα. Μην περιµένουν οι πεινασµένοι να κάνουν οι φραγκάτοι µείωση των κερδών τους θα προτιµήσουν όπως στη περίπτωση Μυλωνά να βάλουν τους εργάτες σε υπογραφές παράνοµων συµβάσεων για µείωση µισθών µπροστά στον κίνδυνο της απόλυσης, ποιος έφτιαξε λοιπόν τους νόµους και ποιον προστατεύουν αν όχι τους καπιταλιστές. Εδώ προτείνουµε το ανταλλακτικό εµπόριο ώστε να τους εξαλείψουµε το µέσο οι Μυλωνάδες δεν µπορούν να σκάψουν ένα χωράφι και οι Βγενόπουλοι να βγάλουν µια 8ωρη βάρδια γιατί να αµείβονται µε τόσο παχυλούς µισθούς µήπως έχουν περισσότερο µυαλό,το νόµο µε το µέρος τους,ή τους καλύπτουν οι Μασόνοι ή κληρονόµησαν τη γη από τη φύση. υστυχώς όλα ισχύουν αφού τα στηµένα συνδικάτα θεωρούν κρετίνους τους εργάτες, «ο εργάτης έλεγε ο Προυντόν δεν είναι καν ιδιοκτήτης της τιµής της εργασίας του και δεν µπορεί να ελέγξει απόλυτα το πώς θα διατεθεί.ας µην τυφλωνόµαστε από µια ψευδή δικαιοσύνη ότι δίνεται στον εργαζόµενο ως αντάλλαγµα για το προϊόν του δεν του δίνεται ως αµοιβή για τη δουλειά του αλλά ως βάση για µια πρόοδο σε µελλοντική εργασία καταναλώνουµε προτού παράγουµε ο εργάτης πρέπει να λέει στο τέλος της ηµέρας πλήρωσα τα χτεσινά έξοδα αύριο θα πληρώσω τα σηµερινά» -συµπληρώνωσε ποιον χρωστάει επιτέλους και γιατί να χρεώσει το παιδί του πριν ακόµα γεννηθεί αν µας ανήκει ο ήλιος ο αέρας και το φως και αν µας τα στερήσουν αυτό να ισοδυναµεί µε θάνατο τότε γιατί όχι και η γη,η κατοικία η θάλασσα και κατά επέκταση η ελεύθερη µετακίνηση,η επικοινωνία,ψυχαγωγία,ελεύθερη ενηµέρωση Ότι βέβαια αφορά ισχύ και ενέργεια θα το οικειοποιηθούν παλιά είχαν το κυνήγι τώρα έχουν τα ερτζιανά αν το φως δώσει ενέργεια (φωτοβολταϊκά) δε θα διστάσουν να µας το στερήσουν µε νόµους αν τα βιοκαύσιµα συµπεριλάβουν τη βασική µας διατροφή θα µας στερήσουν το φαγητό.οι δικαστές και οι εισαγγελείς δικάζουν µε νόµους τρόµους ανήλικα πλην όµως συνειδητοποιηµένα παιδιά και οι Μπίλντεµπεργκ συνεδριάζουν σε Ελληνικό νησί ανενόχλητοι για τη γνώµη των ανθρώπων που προκαθορίζουν την τύχη τους και τη ζωή τους και οι ελευθεροτέκτονες έµειναν στην εποχή των Φιλικών και των Γκαριµπαλντίνων άρα πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθηµα πόλεµος στον πόλεµο των αφεντικών.η Ιστορία των µεταναστών Ιρλανδών στην Αµερική που έφτιαξε οµάδες εργατικής προστασίας όπως οι Μαγκουάιαρς ή αργότερα οι Γουόµπλις που προχωρούσαν σε ένοπλη κάλυψη των εργασιακών κατακτήσεων µέχρι και σε απαγωγές και απειλές αφεντικών όταν ανακοίνωναν απολύσεις εργατών αλλά και σε εκκαθαρίσεις πουληµένων συνδικαλιστών τρέµε ΓΣΕΕ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΚΡΑΧ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ Ασφαλώς και συµφωνώ ότι οι εργάτες θα πρέπει να διοικούνται και να διευθύνονται από µόνοι τους βρήκαν υποστηρικτή οι Μερ-Περινιόν που αναφέρεις και για να το προχωρήσω και ο Λένιν κατέφυγε σε αναδασµικές πρακτικές µε την Νέα Οικονοµική του Πολιτική που εκχωρούσε µικροιδιοκτησίες όχι µόνο σε Κολεκτίβες αλλά και σε ιδιώτες όταν έγινε ισχυρή βέβαια η επανάσταση µε προσπάθεια κοινωνικοποίησης της παραγωγής η αυτάρκεια των κοινοτήτων απέναντι στον σοσιαλιστικό κρατικό προγραµµατισµό αντιµετωπίστηκε µε τον κόκκινο στρατό οι µικρές αυτοδιαχειριζόµενες κοινότητες κρύβουν ένα ροµαντισµό

9 όχι όµως και χαλαρή αθωότητα και ο τελευταίος σύντροφος γνωρίζει ότι η αποµόνωση και η εσωστρέφεια θα µας οδηγήσει στη καταστροφή ή τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω όταν και στο τελευταίο χωριό λειτουργούσε το ανταλλακτικό εµπόριο µε βασικές στερήσεις αγαθών µα και µία ελευθερία ευάλωτη στα χέρια του κάθε κρατιστή που θα επιβάλλει φορολογία,αντικειµενικά κριτήρια,δεκάτη µήπως δε γίνεται αυτό και σήµερα, τότε ο καπετάν Περδίκας έκαιγε τα χρεόγραφα τώρα µε τη µηχανογράφηση µας δυσκόλεψαν ούτε πιστεύω θα λύσει το πρόβληµα η «λαϊκή τράπεζα» και τα άτοκα δάνεια µα µόνο οι κρατικές επιδοτήσεις για κάθε νέα επιχείρηση και κάθε νέο Αγρότη,εδώ εκχώρησε 28 δις στις τράπεζες χωρίς να απολογηθεί σε κανένα που έχασε το χωράφι του για λίγα ευρώ και σε κανένα που αντίκρισε τα τραπεζικά κοράκια να πλειστηριάζουν και να κλέβουν το σπίτι του, η αντίδραση αυτών των ανθρώπων επιεικώς θα είναι το κάψιµο των τραπεζών (θυµήσου τα χειροκροτήµατα και τις επευφηµίες του κόσµου σε κάθε σπασµένη τζαµαρία τράπεζας) Επιµένω στις επιχορηγήσεις µιας και η βάση κάθε οικονοµίας δεν υφίσταται χωρίς πρωτογενή τοµέα ο αποκεφαλισµός της υπαίθρου οδηγεί σε καπιταλιστικό υδροκεφαλισµό και πολυπληθείς πόλεις -χαρά του κάθε καπιταλιστή που εκβιάζει το µεροκάµατο καταπατώντας νόµους και συµβάσεις τουλάχιστον στην Αθηναϊκή δηµοκρατία οι οπλίτες και κατά συνέπεια πολίτες είχαν γη να υπερασπίσουν εδώ κάποιοι συγκεντρώνουν τον έλεγχο της γης πέρα από τους ανθρώπους που τη δουλεύουν είναι τυχαίο;;; ΓΗ ΦΥΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Η προσωπική µου άποψη για το θέµα είναι η ινδιάνικη εκδοχή που λέει ότι η γη είναι κληρονοµιά από τα παιδιά µας εµείς ανήκουµε σε αυτήν και όχι αυτή σε µας,η ιδιοκτησία είναι κλοπή και η γη ανήκει σε όποιον µπορεί και θέλει να τη δουλέψει αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση µε τη σχεδιοµετρική κρατική οργάνωση του Λένιν αφού απαιτεί κρατική υπόσταση και σύνορα που πάνε πακέτο µε τη δηµιουργία αστικών κρατών και εθνικών στρατών που τα διασφαλίζουν αυτή η τακτική που έκανε την Τασκένδη βαµβακοπαραγωγική την Ουκρανία σιτοβολώνα οδήγησε µετά τον κατακερµατισµό στη φτωχή Τασκένδη µε τεράστια οικολογική καταστροφή στη λίµνη Αράλη και στις εµφύλιες συρράξεις Γεωργίας Αµπχαζίας ή Οσετίας και τη µητροπολιτική Ρωσία να απειλεί µε πόλεµο την Ουκρανία για κατακράτηση φυσικού αερίου. Ξέρει άραγε κανείς πως αντιµετωπίζεται η κρίση υπερπαραγωγής σε µια χώρα σοσιαλιστική γιατί το «µισθός τιµή κέρδος» µοιάζει ανεφάρµοστο στον κρατικό καπιταλισµό που παίζει µε όρους παγκόσµιας αγοράς,θυµάµαι µια γελοιογραφία που έδειχνε µια τεράστια πατάτα και ένα κοµµατικό µέλος που καθοδηγούσε µια µπουλντόζα λέγοντας σκάψε πιο βαθιά να χωρέσει όλη η σοδειά µόνο το Βιετνάµ έστειλε το περίσσευµα ρυζιού σε µια ένδειξη αλληλεγγύης σε Ιράκ και Σερβία λέγοντας µάλιστα σε Αµερικανολακέδες,Αµερικανοτσολιάδες και Ευροσυνοδοιπόρους ότι δεν τελειώσαµε µαζί γνωρίζοντας ότι οι Αµερικάνοι έχασαν τον πόλεµο µα θα επιµείνουν να κερδίσουν την «ειρήνη» Έγιναν λοιπόν στο εκέµβρη συνελεύσεις σε υπό κατάληψη σχολές επειδή συµµετείχα και εγώ µπορώ να βεβαιώσω ότι παίρνονταν ώριµες αποφάσεις χωρίς να τηρούνται κατάλογοι οµιλητών δευτερολογίες και συντονισµοί που καπέλωναν κάθε διαφορετική φωνή αλλά ο καθένας εξέφραζε άποψη ανεµπόδιστα σεβόµενος το συνοµιλητή και όχι µόνο µια φορά και χωρίς να επικρατεί χάβρα τα γεγονότα πολλές φορές ξεπερνάγανε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις αφού µια είδηση που ξέφυγε στο διαδίκτυο ήταν ικανή να κινητοποιήσει κόσµο σε 29 Πρωτεύουσες για µέρα κατά της αστυνοµικής βίας και µάλιστα ο φορέας που το πρότεινε δεν είχε κατασταλάξει στην ακριβή ηµεροµηνία πολλά τα θέµατα και δεν ήταν αρκετές οι ώρες των συνελεύσεων ειδικά όταν η «δηµοκρατία» βοµβάρδιζε το άσυλο µε τόνους καρκινογόνα χηµικά που µας έπνιγαν εκεί φάνηκαν διαφορετικοί άνθρωποι από διάφορες κοινωνικές τάξεις που αποδείκνυαν το ότι σε προεπαναστατικές περιόδους, όπως και σε φυσικές καταστροφές οι τάξεις καταβαραθρώνονται και οι ταξικές διαστρωµατώσεις αποτελούν άλλο αντικείµενο αντιπαράθεσης πόσοι δεν αγνόησαν την τάξη τους απαρνήθηκαν καλοπέραση και χρήµα και πολέµησαν τους κατακτητές βλέπε Ηρώ Κωνσταντοπούλου.Είναι σα να λέµε ότι εµείς που έχουµε µόνιµη δουλειά συνειδητοποιώντας την τάξη µας αποµονώνουµε τον άνεργο που από πρωτογονισµό µας µισεί αλλά επίσης και δεν τον καπελώνουµε.ούτε και εκφράζουµε την αλληλεγγύη µας αν διαφωνούµε επειδή και µόνο µας προστάζει ένα κόµµα αν θέλουµε να είµαστε τίµιοι και δίκαιοι

10 θυµάµαι την ανικανότητα καθοδηγητή βολεµένου µε τεράστια περιουσία που προσπαθούσε να µε πείσει να δώσω οικονοµική εισφορά σε γνωστό κοινοβουλευτικό αστικό κόµµα,τουλάχιστον το κόµµα που είσαι ποτέ δεν επιβάλλει µάλιστα σε πολλές περιπτώσεις που δεν είχα λεφτά µου δώσατε το Λαϊκό ρόµο δωρεάν και αυτό σας τιµά. Με επιφύλαξη θα πρέπει να αντιµετωπίζουµε τον προτεινόµενο από τον Κωλλέτη Π Σοφιανόπουλο που στην νεοσύστατη Ελλάδα προσπάθησε να εισάγει µια δική του κοσµοθεωρία βασισµένη στις απόψεις των Σαιν Σιµόν και Σαρλ Φουριέ, µε την προσθήκη κάποιων ιδεών του Πλάτωνα, του Σωκράτη, της Γαλλικής Επανάστασης και του ελληνικού διαφωτισµού, αλλά µε βασικό πρόταγµα την αταξική κοινωνία. Πίστευε στη διαρκή εξέλιξη των πάντων, ήταν πολέµιος της στασιµότητας και υπέρ της διαρκούς µεταβολής της κοινωνίας και της φύσης, ενώ ήταν φανατικός πολέµιος του παλατιού και των προνοµίων. Ήταν ο πρώτος στον «ελλαδικό» χώρο που έθιξε την εξίσωση του ανδρικού και γυναικείου φύλου, ο πρώτος που µίλησε για ένωση όλων των λαών του κόσµου. Είχε όµως και κάποιες πατριωτικές και θρησκευτικές απόψεις δικαιολογηµένες για την µεταεπαναστατική Ελλάδα. έτσι κάπως µε επιφύλαξη βλέπω και το Νόαµ Τσόµσκι «συζητείται µάλλον ανοικτά στον διεθνή οικονοµικό τύπο. Οι Financial Times στην Βρετανία, αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να γίνουν ένα µισθοφορικό κράτος, ακόµη περισσότερο απ' ό,τι στο παρελθόν, πράγµα που σηµαίνει: κάποιος πρέπει να κρατά υπό έλεγχο τον Τρίτο Κόσµο. Οι ΗΠΑ είναι οι µόνες οι οποίες έχουν την δύναµη να το κάνουν. εν διαθέτουν όµως την οικονοµική βάση, οπότε άλλοι θα πρέπει να πληρώσουν γι' αυτό»απόσπασµα από το προφητικό έργο του Νέα Παγκόσµια Τάξη που αποκαλύπτει τι µας ετοιµάζουν τον χειροκροτώ για τη σκέψη του που επαληθεύεται και δε µε πειράζει που στην Αµερικανική «ηµοκρατία» έχει το θάρρος της γνώµης του αν και ακραίο για το Μαρξ που τον χαρακτηρίζει «εξουσιαστικό ακτιβιστή» ειδικά στο Παρίσι συνυπήρξε µε το Μπακούνιν αν και µε µια µηχανορραφία το 1872 στη Χάγη πέτυχε ο πρώτος τη διαγραφή του δευτέρου και των οπαδών του από τη ιεθνή εκµεταλλευόµενος αριθµητικούς συσχετισµούς,όσο για το Λένιν έχει το ελαφρυντικό του πρώιµου νεοσύστατου επαναστατικού κράτους πράγµα που δε δικαιολογεί το ξεπούληµα του Σοβιέτ Πόντου και Αρµενίας Χιλιάδες Αναρχικοί αντιρρησίες συνείδησης στο Ισραήλ αρνήθηκαν να πολεµήσουν στη Γάζα µπορεί τα Κιµπούζ να είναι παράδειγµα παγκόσµιο να λειτουργούν µέσα στο κράτος-µπάτσο του Ισραήλ αλλά οι ενεργοί πολίτες που ενστερνίζονται ανακύπτουν στο οξύµωρο σχήµα που παρουσιάζεται για ποιον και γιατί η παραγωγή ας πούµε πορτοκαλιών στη Χάιφα από ποιους και γιατί η κρατική στήριξη των κοινοτήτων µέχρι και επιχορήγηση δασκάλων για εκµάθηση της γλώσσας,µπορεί οι µεγαλύτεροι υποστηρικτές των Παλαιστινίων να είναι οι Ισραηλινοί και οι αντιπολεµικές διαδηλώσεις να πήραν διαστάσεις που τους χαρακτήρισαν εθνοπροδώτες ωστόσο παρότι τους χειροκροτώ και δυσκολεύοµαι να µπω στη θέση τους έχω τις επιφυλάξεις µου για τις σχέσεις καταπιεστή-καταπιεζόµενου,εξουσιαστή-εξουσιαζόµενου µόνο µε σαφή προσδιορισµό της κατάργησης του εθνικού κράτους και το δικαίωµα στη ζωή στην αυτοδιεύθυνση και στο σεβασµό της Παλαιστινιακής κοινότητας Τάξη και Κράτος Είναι πράγµατι θαυµάσιος ο ορισµός του Λένιν ότι «τάξεις ονοµάζονται µεγάλες οµάδες ανθρώπων που ξεχωρίζουν µεταξύ τους από τη θέση που κατέχουν µέσα σε ένα ιστορικά καθορισµένο σύστηµα κοινωνικής παραγωγής από τη σχέση τους προς τα µέσα παραγωγής κι από το ρόλο τους στην κοινωνική οργάνωση εργασίας και συνεπώς από τους τρόπους που ιδιοποιούνται τη µερίδα του κοινωνικού πλούτου που διαθέτουν και από το µέγεθος αυτής της µερίδας.τάξεις είναι οι οµάδες εκείνες ανθρώπων που η µία µπορεί να ιδιοποιείται τη δουλειά της άλλης χάρη στη διαφορά της θέσης που κατέχει µέσα σε ένα καθορισµένο σύστηµα της κοινωνικής οικονοµίας» τι γίνεται µε αυτούς που δε συνειδητοποιούν την τάξη τους ;;; δεν είδα κανένα παρά µόνο τους αναρχικούς να τρέχουν για την Κούνεβα ρίχνοντας και νερό στο κρασί τους πολλές φορές για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα εργατικό σωµατείο και ποιος θα φυλάξει τους µετανάστες όταν αοριστικοποιηθεί η σύµβαση και κάποιοι δεν έχουν ούτε την πολυπόθητη πράσινη κάρτα η απορία µου όµως είναι άλλη,που ήταν οι εργάτες στο Πέραµα όταν διαδηλώναµε για τους 8 νεκρούς εργάτες στο Friendship_Gas ή πάλι οι εργάτες που κλείνουν τα εργοστάσια που εργάζονταν και λουµπεναριοποιούνται αρκεί µια βόλτα στο λιµάνι του Πειραιά να δεις στρατιές νεόπτωχων που σκοτώνονται στην κυριολεξία για ένα παγκάκι και δεν είναι εργάτες αφού λόγω περασµένης ηλικίας δεν τους προσλαµβάνει κανείς δεν µπορώ να καταλάβω τον εξαρτηµένο, ούτε το φασίστα, ούτε τον ασυνείδητο τους δικαιολογώ όµως και αυτή είναι η ανωτερότητα του αναρχικού τώρα το αν θα τους εµπνεύσει το φόβο ή θα επιλέξει την πρόσκρουση µε αυτούς ή και στην καλύτερη περίπτωση να τους εµπνεύσει τη νέα κοινωνία που

11 ξηµερώνει αυτό το δρόµο θα τον διαλέξει η πρωτοπορία και αυτοί είναι µόνο οι αναρχικοί και όχι αυτοί που καταδικάζουν παιδιά που αντιδρούν βίαια συνειδητοποιώντας τα αδιέξοδα που ακολουθούν την αστυνοµική βία που επιβάλλεται από τους κυβερνώντες και τα αφεντικά µια ενδεχόµενη κατάργηση ασύλου δεν είναι τίποτα µπροστά σε µια καταργηµένη νεολαία. Παραθέτω τµήµα από συνέδριο αναρχικών µε συµµετοχή και του Ε Μαλατέστα Σαιντ Ιµιέ που έγινε το1872. Αναφέρεται στη «Φύση της πολιτικής δράσης του προλεταριάτου». Θεωρώντας ότι το να θέλει κανείς να επιβάλλει στο προλεταριάτο µια γραµµή συµπεριφοράς ή ένα ενιαίο πολιτικό πρόγραµµα ως µόνη οδό η οποία µπορεί να οδηγήσει στη κοινωνική του χειραφέτηση είναι µια αξίωση τόσο παράλογη όσο και αντιδραστική. Ότι οι βλέψεις του προλεταριάτου δεν µπορούν να έχουν ως αντικείµενο παρά µόνο τη θεµελίωση µιας απόλυτα ελεύθερης οργάνωσης και µιας απόλυτα ελεύθερης οµοσπονδίας, που θα βασίζονται στην εργασία και στην ισότητα όλων και θα είναι εντελώς ανεξάρτητες από κάθε πολιτική κυβέρνηση, και ότι αυτή η οργάνωση και αυτή η οµοσπονδία δε µπορούν να είναι παρά το αποτέλεσµα της αυθόρµητης δράσης του ίδιου του προλεταριάτου, των εργατικών ενώσεων και των αυτόνοµων κοινοτήτων. θεωρώντας ότι κάθε πολιτική οργάνωση δε µπορεί παρά να είναι η οργάνωση της κυριαρχίας προς όφελος των τάξεων και σε βάρος των µαζών, και ότι το προλεταριάτο αν θελήσει να καταλάβει την πολιτική εξουσία, θα γίνει κι αυτό µια κυρίαρχη και εκµεταλλεύτρια τάξη Εδώ λοιπόν η πρόταση είναι µία κατάργηση των αστικών συνόρων που επιβλήθηκαν από τους φεουδάρχες διάλυση κάθε κρατικής υπόστασης αφού δεν έχει το κεφάλαιο πατρίδα δεν πρέπει να έχουν και οι προλετάριοι,τα κράτη είναι µηχανισµοί που εξασφαλίζουν τη διαστρωµάτωση των τάξεων και θρέφουν κηφήνες πολιτικούς για να τους χρησιµοποιήσουν στην αποµύζηση του λαού που µπορεί και να µην τους ψηφίζει κανείς τους δε µας ρώτησε αν έπρεπε να παίξει τα λεφτά των ταµείων στα δοµηµένα ή στο χρηµατιστήριο και κανένας λακές του ΝΤ δεν εγκαλείται µόνος του παρά και µόνο από τους ντόπιους προδότες πολιτικάντηδες για να δεσµεύσει προϊόντα και την εργατική δύναµη του λαού.ας δεχτούµε πως είναι εχθροί του λαού και ας τους τιµωρήσουµε όπως τους αξίζει ας τους πάρουµε το χρήµα και την εξουσία που νοµίζουν ότι έχουν πάνω µας είτε µέσω συνδικάτων είτε µέσω εκβιασµών οικονοµικών κανένας δεν έχει το δικαίωµα να στερεί την προσωπική ελευθερία από κανέναν η αντίδραση θα γίνεται ακόµα και πιο βίαιη και στην πρώτη πάλι βροχή το ποτάµι της οργής θα φουσκώσει και θα συµπαρασύρει τις κατ επίφαση εξουσίες της αντιπροσωπευτικής ηµοκρατίας τους Η εκτελεστική εξουσία όχι βέβαια δεν ήθελε να πυρποληθούν τα αστυνοµικά τµήµατα αλλά δεν µπορούσε ούτε µε όπλα να σταµατούσε τους εξεγερµένους και επειδή αυτοί που εξουσιάζουν θα ξαναπέσουν σε ατοπήµατα τα χειρότερα έπονται ήδη δυτικοί οικονοµικοί αναλυτές βλέπουν ότι µέχρι το τέλος του 2009 οι άνεργοι θα φτάσουν το ένα εκατοµµύριο ας τους δώσουµε την απάντηση ότι ο εκέµβρης ήταν µόνο η αρχή έρχεται το τέλος για κάθε κρατιστή «αν πετάξεις µία πέτρα είναι κολάσιµη πράξη αν πεταχτούν χίλιες είναι πολιτική πράξη, αν βάλεις φωτιά σε ένα αµάξι είναι κολάσιµη πράξη αν καούν εκατοντάδες είναι πολιτική πράξη διαµαρτυρία είναι όταν λέω ότι δε συµφωνώ µε κάτι Αντίσταση είναι όταν εξασφαλίζω ότι αυτά µε τα οποία διαφωνώ δεν πρόκειται να ξανασυµβούν» Ούρλικε Μάινχοφ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΡΚΕΙΑΣ Προτείνουµε τη γενική απεργία διαρκείας ώστε να φέρουµε τον αγώνα για καλύτερη εργασιακή επιβίωση αγώνα για την ίδια τη ζωή αυτός ο αγώνας επιβάλλει να µπουν στο ίδιο οδόφραγµα όλοι οι καταπιεσµένοι εργάτες καθώς και το αναξιοποίητο εργατικό δυναµικό γιατί «όποιος τον αγώνα έχει ξεχάσει να µοιράζεται θα µοιραστεί την ήττα» συµπληρώνω στο απόφθεγµα ότι αν πας να ρίξεις µια γροθιά και δεν το πραγµατοποιήσεις την επόµενη φορά που θα το επιχειρήσεις θα σου κόψουν το χέρι αυτό έχει πάθει σήµερα η εργατιά κοινωνικά ευνουχισµένη από τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα ψάχνει να βρει τρόπο έκφρασης, βέβαια η διαστρωµάτωση βοηθά να έρχονται σε σύγκρουση κοινωνικές οµάδες όπως οι οδηγοί φορτηγών µε τους αγρότες που κλείνουν τους δρόµους ή οι δηµόσιοι υπάλληλοι που θεωρούνται και κατά τη γνώµη µου είναι προνοµιούχοι εργαζόµενοι και καλά παιδιά του κράτους σε αντίθεση µε ανθρώπους που χτυπάνε δεκαπενταωρίες και αναβιώνουν το Μεσαίωνα ή οι µετανάστες που τους κλείνουν στα ψυγεία ή οι καραβιές πεινασµένων µεταναστών που κλείνουν τα νιάτα στα σύγχρονα κάτεργα κυνηγώντας το Ελληνικό όνειρο και απειλούµενοι από τις επιθέσεις κατά της ζωής τους από ανεγκέφαλους Ελληναράδες που στο πρόσωπο του κάθε Πακιστανού βλέπουν την αιτία της ανεργίας τους (όχι ότι δεν έχουν και µαύρο παρελθόν) Το πρόβληµα της διαστρωµάτωσης δε θα λυθεί βέβαια ούτε µε τη φιλανθρωπία που το κράτος έχει δοκιµάσει και στο παρελθόν ανεπιτυχώς (παρηγοριά στον άρρωστο ) βέβαια και οι απαλλοτριώσεις των πεινασµένων Γαβριάδων θα πάρουν άλλη έκταση και οι δήθεν σεκιούριτι θα οπλιστούν να αντιµετωπίσουν τέτοια φαινόµενα µέχρι που κάποια στιγµή τα µπόνους θα είναι

12 λιγότερα στην παλάντζα της αβεβαιότητας και θα δούµε όπως και στις µητροπόλεις του Καπιταλισµού το συχνό φαινόµενο γραβατοµένων να ψάχνουν σκουπίδια ή Γιάπηδων να τσιµπάνε γόπες κι αποτσίγαρα βέβαια ο καπιταλισµός ξέρει καλά το παιχνίδι της παραπληροφόρησης και της σταδιακής διαστρωµάτωσης ώστε να γίνονται πιο ελεγχόµενες οι αντιδράσεις,έλα όµως που αυτό που δηµιούργησαν είναι ένα τερατούργηµα και δεν αναφέροµαι σαφώς στους εργάτες (ενεργούς κι αναξιοποιήσιµους) αναφέροµαι στα Ολιγοπώλια-ΚΑΡΤΕΛ που ελέγχουν πλέον τις βασικές ανάγκες σε επικοινωνία(ο προϋπολογισµός του κράτους είναι υποδεκαπλάσιος των κερδών των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας), µεταφορές-µετακινήσεις, ψυχαγωγία, ενηµέρωση, στέγαση και κατοικία, σίτιση.με συµφωνίες κάτω απ το τραπέζι πουλάν στείρες ελπίδες δίνουν δάνεια χωρίς αντίκρισµα µε απώτερο σκοπό να ελέγξουν ανθρώπους,γη,συνειδήσεις. Φυσικά και δεν θα δεχτούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη θα αναγκαστούν -δε νοµίζω-, µάλλον θα τους αναγκάσουµε. Ένα καινούργιος κόσµος δίχως κοινωνικές τάξεις,δίχως κράτη και στρατούς, δίχως σύνορα όπου όλοι οι άνθρωποι να είναι -όχι κατ ανάγκη- χωρισµένοι σε µικρές κοινότητες και κάθεµια της να αποφασίζει γι αυτά που την απασχολούν µέσα από γενική συνέλευση όλων των µελών της. Ενας κόσµος που να µην υπάρχει ατοµική ιδιοκτησία όλα να είναι για όλους και να γίνονται ανταλλαγές πλεοναζόντων προϊόντων µεταξύ των κοινοτήτων όπου καθένας να ασχολείται µε αυτό που τον ενδιαφέρει και όχι µε αυτό που του έτυχε και αναγκαστικά ασχολήθηκε µε αυτό Ένας κόσµος που να στηρίζεται στην εξής αρχή «από τον καθένα µε τις δυνατότητες του στον καθένα µε τις ανάγκες του» αυτή είναι η αναρχία και γι αυτό είµαστε ερωτευµένοι µαζί της Ασφαλώς και σας κούρασα σκοπός όµως ήταν όχι µια ιδεολογική αντιπαράθεση που σκοπό έχει να πείσει κάποιους για το ποια κοσµοθεωρία είναι η καλύτερη ή ποια πρακτική δίνει λύσεις πιστεύω στη δύναµη του ατόµου και στην ελεύθερη βούληση (γεννιόµαστε ελεύθεροι ) αποφάσισα να το κάνω και σαν παρουσίαση θέσεων εξάλλου µε το διάλογο και την τοποθέτηση θα βγει κάτι ίσως αλλάξει κι η εικόνα που µας θέλει περιθωριακούς και εσωστρεφείς «ο καιρός και η ζωή θα δείξει» έλεγαν κάποτε, θα µας ενώσει αναγκαστικά ο δρόµος του αγώνα και της εξέγερσης λέµε σήµερα.

13 This document was created with Win2PDF available at The unregistered version of Win2PDF is for evaluation or non-commercial use only. This page will not be added after purchasing Win2PDF.