30 Σελ. ΧΡΟΝΙΑ ΣΦΕΒΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ Συμπληρώνονται ἐφέτος ἐνενήντα (90) χρόνια ἀπὸ

Transcript

1 PRESS POST Κ. Ιωαννίνων κωδ.: Χ + 7 P R E S S P O S T ΠΕΡΙΟΔΟΣ Δ - Ἀρ. φύλ. 26 (106), IΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ Συμπληρώνονται ἐφέτος ἐνενήντα (90) χρόνια ἀπὸ τὴν φοβερὴ μικρασιατικὴ καταστροφὴ καὶ τὸν ἀφανισμὸ τοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἦταν μιὰ τραγωδία ἐθνική, μιὰ δεύτερη «ἅλωση», ἴσως ἤ, μᾶλλον, χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη τῆς 29ης Μαΐου Γιατί, τότε, ἔπεσε μὲν ἡ Βασιλεύουσα καὶ ὁ Ἑλληνισμὸς ὑποδουλώθηκε στοὺς Τούρκους. Ὅμως ἕνα πολὺ σημαντικὸ κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἔμεινε στὶς πόλεις καὶ στὰ χωριὰ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου, ἔμεινε στὸν τόπο του καὶ στὶς ρίζες του, μὲ τὶς ἐκκλησίες, τοὺς Ἱερεῖς καὶ τοὺς Ἐπισκόπους του, μὲ τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά του. Ἀλλὰ τὸ 1922, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Ἑλλήνων ποὺ ἐξοντώθηκαν στὰ περιβόητα «ἀμελὲ ταμπουρού», δηλαδὴ στὰ τάγματα ἐργασίας ἤ ἐσφαγιάσθηκαν, ἄλλο ἕνα ξερριζώθηκε ἀπὸ τὶς πατρογονικές του ἑστίες. Γυμνοί, ἄστεγοι, κατατρεγμένοι, ἦλθαν στὴν Ἑλλάδα, στὴν Μητέρα Πατρίδα, σὰν κυνηγημένα πουλιά. Καὶ βέβαια, ἡ Ἑλλάδα ἀγκάλιασε μὲ στοργὴ τὰ βασανισμένα καὶ πονεμένα παιδιά της, ποὺ μέσα ἀπὸ μύριες ὅσες δυσκολίες κατάφεραν νὰ ὀρθοποδήσουν καὶ νὰ ἀποτελέσουν ἕνα δυναμικὸ κομμάτι τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ. Ἀλλὰ πῶς καὶ γιατὶ τὸ Ἔθνος μας ἐδοκίμασε αὐτὴ τὴν ἐθνικὴ τραγωδία; Γιατὶ ἡ Ἑλλάδα τῶν «δύο ἠπείρων καὶ τῶν πέντε θαλασσῶν» ἔζησε τὴν ἀνείπωτη ἐκείνη ἐθνικὴ καταστροφή; Πολλοὶ ἀναφέρουν διαφόρους λόγους ἀναλόγως τῶν πολιτικῶν τους ἀντιλήψεων, κηρύσσοντας - κατὰ κανόνα - ἐνόχους ὅσους ἄλλοι θεωροῦσαν ἀθώους. Ὅμως, ὅπως ὅλοι τώρα, μετὰ ἀπὸ ἐνενήντα χρόνια, συμφωνοῦν, ἡ ἧττα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καὶ ἡ ἐπελθοῦσα καταστροφὴ ὑπῆρξε ἀποτέλεσμα τῆς διχόνοιας τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς στρατιωτικῆς ἡγεσίας, καθὼς καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Ἡ Ἑλλάδα, ὅταν πῆγε στὴν Μικρὰ Ἀσία, μετὰ ἀπὸ σχετικὴ ἀπόφαση τῶν τότε συμμάχων της, δὲν ἦταν ἑνωμένη ὅπως κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους ( ), ποὺ πέτυχε ἐκεῖνες τὶς περίλαμπρες νῖκες στὴν Μακεδονία καὶ στὴν Ἤπειρο. Ἡ Ἑλλάδα, τώρα δυστυχῶς, ἦταν διηρημένη, ἦταν διχασμένη ἐξ αἰτίας τῶν πολιτικῶν παθῶν. Καὶ εἶχαν φθάσει στὸ σημεῖο οἱ μισοὶ Ἕλληνες νὰ ἀποκαλοῦν «προδότες» τοὺς ἄλλους μισούς, ἀνάλογα μὲ τὸ ποιὸ κόμμα βρισκόταν στὴν ἐξουσία. Εἶναι σημαντικὴ ἡ ὁμολογία τῶν ἀντιπάλων μας, ὅτι ὁ διχασμὸς ὑπῆρξε ἡ κυριώτερη αἰτία τῆς ἐθνικῆς ἐκείνης συμφορᾶς. Ὁ Κεμάλ, ὁ γνωστὸς ἀνθέλληνας Τοῦρκος ἡγέτης, διεκήρυξε σὲ δυὸ διαφορετικὲς περιπτώσεις : «Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς δὲν νικήθηκε, ἀλλὰ ἔφυγε χωρὶς νὰ πολεμήσῃ! Κι αὐτό, ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσωτερικοῦ διχασμοῦ τῆς Ἑλλάδος. Ὅπου μεμονωμένα μικρὰ τμήματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ θέλησαν ν ἀντισταθοῦν, πολέμησαν ὅπως οἱ ἀρχαίοι πρόγονοί τους». Πραγματικά, ὁ καταραμένος διχασμὸς ὑπῆρξε ἡ βασική, ἡ κυριώτερη αἰτία τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς. Διερωτᾶται, ὅμως, κανεὶς ἄν τὰ παθήματα μᾶς γίνωνται μαθήματα. Γιατὶ βλέπουμε τώρα τὸ σαράκι τοῦ διχασμοῦ νὰ ἔχῃ εἰσχωρήσει στὴν ἡγεσία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καὶ νὰ συνεχίζῃ τὸ φθοροποιὸ ἔργο του, παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες δραμματικὲς ἐκκλήσεις ὅλων ὅσοι ἀγαποῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Κάνουμε, λοιπόν, ἔκκληση γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ στοὺς Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς, νὰ βάλουν κάτω τοὺς ἐγωϊσμοὺς καὶ τὰ ψωροφιλότιμα, νὰ δώσουν τὰ χέρια καί, πρὸ παντός, τὶς καρδιές, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ἰδιαίτερης πατρίδος τους. Ὁ διχασμὸς φέρνει πάντοτε καταστροφή. Ἀντίθετα, ἡ ἑνότητα καὶ ἡ ὁμοψυχία χαρίζουν τὴν νίκη. Κι ὅπως λέει ἕνα ὡραῖο σύνθημα: «πάντοτε ἑνωμένοι, ποτὲ νικημένοι». 30 Σελ. ΧΡΟΝΙΑ ΣΦΕΒΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ 2 «ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ»

2 2σελ IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Θυ μᾶ μαι Γρά φει ὁ Χρ. Σι χλι μοί ρης sixry@yahoo.com Ἀπεργία πείνας βορειοηπειρωτῶν φυγάδων 1983 πράκτορες ποὺ δὲν δίστασαν κάποιο βράδυ εἶχαν βέβαια τὶς πλάτες.νὰ ἐπιχειρήσουν νὰ ἀπαγάγουν τοὺς φυγάδες Βρῆκαν ὅμως μπροστά τους, τοὺς συναγωνιστὲς τῆς ΣΦΕΒΑ ποὺ ἔδωσαν μάχη σῶμα μὲ σῶμα καὶ πέτυχαν νὰ κρατήσουν τ ἀδέλφια τους Αὐτὸ ποὺ δὲν πέτυχαν οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοὶ ἐκεῖνο τὸ βράδυ, κατόρθωσαν νὰ τὸ πετύχουν τὸ ἑπόμενο μὲ τὴ βοήθεια τῶν ἐν Ἑλλάδι φιλοαλβανῶν ποὺ κυβερνοῦσαν αὐτὸν τὸν τόπο. Εἶχαν βλέπεις πολὺ καλὸ φίλο τὸν Κάρολο, τὸν τότε ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν καὶ νῦν πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κ. Παπούλια, ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ μὴν κακοκαρδίσει τοὺς τυρράνους τῶν Τιράνων ἔστειλε τὰ ΜΑΤ τοῦ Ἀρκουδέα μὲ ἰσχυρὴ ἀστυνομικὴ δύναμη νὰ ἀπομακρύνουν κακὴν - κακῶς τοὺς Βορειοηπειρῶτες. Ἡ πληροφορία γιὰ τὴν ἐπιχείρηση διέρευσε στὴν ὀργάνωση καὶ ἑτοιμάστηκε συνεργεῖο λήψης κρυφὰ στὴν ἀπέναντι πολυκατοικία.τὸ τί ἐπακολούθησε καὶ ποιὸ ἦταν τὸ μένος τῶν μαρξιστοειδῶν ποὺ ἀπὸ Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1982 εἶχαν δραπετεύσει στὴν Ἑλλάδα οἱ ἀδελφοὶ Λέκκα, Ἠλίας καὶ Χρῆστος καὶ ὁ θεῖος τους, Σπύρος, μετὰ ἀπὸ δραματικὴ περιπέτεια περιγράφοντας μὲ τὰ μελανότερα χρώματα τὸν «παράδεισο» τῆς Ἀλβανίας, ἐρχόμενοι ὅπως πίστευαν στὴ.μάνα Ἑλλάδα.Ποῦ νὰ ξεραν ὅμως ὅτι ἐδῶ, εἶχε ἀνατείλει ὁ πράσινος ἥλιος Ὅπου καὶ νὰ κατευθύνθηκαν στὰ Ὑπουργεῖα προκειμένου νὰ ζητήσουν τὴν ἐπιστροφὴ τῶν οἰκογενειῶν τους ποὺ τοὺς ἄφησαν στὰ κάτεργα τοῦ Χότζα, δυστυχῶς «ἔφαγαν πόρτα» ἦταν βλέπεις. ἡμέρες σοσιαλισμοῦ ἐπὶ ΠΑΣΟΚ Κατέβηκαν λοιπὸν σὲ ἀπεργία πείνας ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀλβανικὴ Πρεσβεία, ζητώντας τὴν συμπαράσταση τῆς ΣΦΕΒΑ ποὺ ἀνέλαβε ἐπὶ 24ώρου βάσεως τὴν προστασία τῶν δυστυχισμένων φυγάδων ἀπὸ τοὺς ἐν Ἑλλάδι 30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΦΕΒΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ Ἀρχὲς δεκαετίας τοῦ 80, ὁ ἐθνεγέρτης Σεβαστιανὸς σαλπίζει ἀπὸ τ ἅγιο μετερίζι τῆς ἀκριτικῆς Κόνιτσας τὸ θούριό τοῦ σύγχρονου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα. Στὸ ἐγερτήριο σάλπισμά του σκιρτᾶ ὁλόρθη καὶ περήφανη ἡ ἑλληνικὴ χριστιανικὴ νεολαία ποὺ ἐγκολπώνεται τὸ φλογερὸ μήνυμα. Καθάριες ματιὲς πυρπολοῦν τὸν ἥλιο, στιβαρὰ χέρια πιάνονται στὴν ἱερὴ καὶ ἀδιάσπαστη ἁλυσίδα τοῦ ἀγώνα. 1982, Σεπτέμβριος. Γεννιέται ἡ ΣΦΕΒΑ! Εἶναι πολὺ δύσκολο ἀδέλφια μου νὰ αἰχμαλωτίσει μία γραφίδα τὸ ἄρωμα καὶ τὸν παλμὸ ἐκείνης τῆς ἀλησμόνητης ἐποχῆς. Ὅμως, τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τοῦ καθενὸς ἀπό μᾶς ποὺ ἔζησε ἐκείνη τὴν ἀνάταση ψυχῶν, διασποῦν τὰ νέφη τοῦ ἀμείλικτου χρόνου, ζωντανεύουν μνῆμες καὶ φέρνουν εἰκόνες πιὸ κοντά Σᾶς βλέπω ἀδέλφια μου ξάγρυπνους καὶ ἀποφασιστικοὺς δίπλα σὲ σκηνὲς φυγάδων ἀπεργῶν πείνας νὰ βάζετε ἀσπίδες τὰ σώματά σας ἐνάντια σὲ κείνους ποὺ ἤθελαν νὰ πνίξουν τὴ φωνὴ τῶν σκλάβων ἀδελφῶν μας. Ἀφουγκράζομαι τὸ πύρωμα τῆς καρδιᾶς σας στὶς ἀτέλειωτες πορεῖες πρὸς τὴν ἀλβανικὴ πρεσβεία, διαχρονικὸ μνημεῖο τυραννίας τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ ἑλληνισμοῦ. Σᾶς βλέπω ἀδέλφια μου νὰ σπᾶτε τὰ τείχη τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ στὰ πανεπιστήμια καὶ νὰ ματώνετε διαδηλώνοντας γιὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα στὴ Βόρειο Ἤπειρο. Σᾶς βλέπω τὶς ἀξημέρωτες νύχτες τοῦ χειμώνα, μὲ κρύο καὶ βροχή, νὰ στέλνετε τὸ γαλανόλευκο μήνυμα πὼς ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι Ἑλληνικὴ μὲ μία ἀφίσα -ἄλλοι καιροὶ τότε- ἕνα σύνθημα σὲ κάποιο τοῖχο. Σᾶς νοιώθω στὶς ἑκατοντάδες ἐξορμήσεις ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, στὸ πλευρὸ τοῦ ἱεράρχη τῆς θυσίας Σεβαστιανοῦ. Σᾶς βλέπω νὰ θυσιάζετε χρόνο, σπουδές, διασκέδαση μὲ τὴν περισσὴ ἀνιδιοτέλεια πού μᾶς κατέλειπε σὰν ἀτίμητη παρακαταθήκη ὁ ἀείμνηστος ἀρχηγός μας. Κι ὕστερα, ὅταν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα κατέρρευσαν, σᾶς βλέπω νὰ μεταφέρετε μὲ κίνδυνο τῆς ἀφισσοκολλητὲς τῆς κλαδικῆς βρέθηκαν στὶς τάξεις τῆς ἀστυνομίας στὰ πλαίσια τῆς «ἀποχουντοποίησης», δὲν περιγράφεται.μάχες σῶμα μὲ σῶμα, ξυλοδαρμοί, συλλήψεις μελῶν καὶ προσαγωγὴ στὴν Ἀσφάλεια καὶ τοὺς φυγάδες.στὸ νοσοκομεῖο. Εὐτυχῶς ἡ βιντεοκασσέτα ἦταν ἀδιάψευστος μάρτυρας τῶν ὅσων ἔγιναν ἐκεῖνο τὸ βράδυ, προκαλώντας τὴν ὀργὴ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας τὴν ἄλλη μέρα, ὅταν σὲ ἔντονη διαμαρτυρία στὴ ΓΑΔΑ δεκάδων μελῶν τῆς ΣΦΕΒΑ, ὁ κύριος αὐτὸς ἠρνεῖτο τὰ πάντα περὶ ἐπιχείρησης σκούπας τῶν φυγάδων κατάπιε τὴ γλῶσσα του ὅμως, ὅταν πληροφορήθηκε τὴν ὕπαρξή της ζωῆς σας τὰ πρῶτα ἱερὰ ἄμφια στὶς γκρεμισμένες ἐκκλησιὲς τῆς Βορείου Ἠπείρου ποὺ ἔμεναν μισὸ αἰώνα βουβὲς καὶ ἀλειτούργητες. Νὰ διατρέχετε ἀνύστακτα τὴν ἱερὴ βορειοηπειρωτικὴ γῆ προσφέροντας ἁπλόχερα ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια στὰ ἀδέλφια μας. Νὰ μοχθεῖτε γιὰ τὴ δημιουργία φροντιστηρίων, σύγχρονων «κρυφῶν σχολειῶν», ὥστε τὰ Ἑλληνόπουλα τῆς Βορείου Ἠπείρου «νὰ ἔχουν τὴ γλώσσα ἑλληνική». Σᾶς βλέπω νὰ ὑπόσχεστε μπροστὰ στὸ τιμημένο φέρετρο τοῦ ἀρχηγοῦ μας τὴ συνέχεια τοῦ ἀγώνα μέχρι τὴ νίκη. 30 χρόνια μετά, ἡ ἱερὴ σκυταλοδρομία τοῦ ἀγώνα συνεχίζεται. Παλαιοὶ καὶ νέοι συναγωνιστὲς στεκόμαστε σὲ στάση προσοχῆς μπροστὰ στὸ ἐθνικό μας σύμβολο. Κλίνουμε εὐλαβικὰ τὸ γόνυ στὴ μνήμη τοῦ Ἀρχηγοῦ μας Μητροπολίτη Σεβαστιανοῦ. Τιμοῦμε τοὺς συναγωνιστές μας ποὺ ἔκαμψαν τὰ σύνορα αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Καὶ συνεχίζουμε Δ.Τ site:

3 IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ἡ καταπίεση στὴ Β. Ἤπειρο Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικὸς Ἐπιστήμων Στὶς 24 Αὐγούστου ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη τοῦ ἐθνοϊερομάρτυρος ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τὸν ὁποῖο ὁρισμένα σχολικὰ βιβλία ἀρνοῦνται νὰ παρουσιάσουν ὡς ἱερομόναχο καὶ τὸν ἐμφανίζουν σὰν ἕναν διαφωτιστὴ δυτικοῦ τύπου. Ὁ Πατροκοσμᾶς μαρτύρησε στὸ Κολικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου στὶς 24/8/1779, ἀφοῦ περπάτησε χιλιάδες χιλιόμετρα γιὰ νὰ ἐμποδίσει τὸν ἐξισλαμισμὸ τῶν ὑποδούλων. Ἔχουμε χρέος πρὸς τὴν ἱερὴ μνήμη του νὰ ἀκολουθοῦμε τὰ διδάγματά του ὡς πρὸς τὸ ἑλληνορθόδοξο περιεχόμενο τῆς παιδείας. Ἔχουμε ἐπίσης χρέος νὰ κρατήσουμε ζωντανὸ καὶ ἐλεύθερο τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ γενικότερά της Ἀλβανίας. Μὲ τὸν τίτλο «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ» εἶχε διοργανώσει δύο ἀξιομνημόνευτα ἐπιστημονικὰ συνέδρια τέτοιες ἡμέρες τὸ 1987 καὶ τὸ 1989 ὁ ἀοίδιμος ἱεράρχης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανὴς καὶ Κονίτσης κυρὸς Σεβαστιανός. Τιμώντας τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου ἀλλὰ καὶ τοῦ μητροπολίτου, καταγράφω τοὺς ἀκόλουθους προβληματισμούς: Παρὰ τὴν ἐναλλαγὴ τῶν δεξιῶν καὶ τῶν σοσιαλιστικῶν κυβερνήσεων στὰ Τίρανα, ὑπάρχει μία καχυποψία τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας πρὸς τοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Ἡ Ἀλβανία θέλει νὰ ἐνταχθεῖ στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ζητεῖ νὰ ἀνοίξουν οἱ κρουνοὶ τῶν εὐρώ, ὅμως ἀρνεῖται νὰ φερθεῖ ὡς εὐρωπαϊκὴ χώρα ἀπέναντι στοὺς πολίτες της ποὺ δηλώνουν Ἕλληνες. Θυμίζω τὰ κυριότερα προβλήματα: 1) Διατηροῦνται ἀκόμη οἱ μειονοτικὲς ζῶνες, τὶς ὁποῖες εἶχε αὐθαίρετα καθορίσει τὸ κομμουνιστικὸ καθεστώς. Μόνον Βορειοηπειρῶτες ἀναγνωρίζονται τὸ 2012 ὡς Ἕλληνες, ἐνῶ μεγάλα τμήματα τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὸν Αὐλώνα, στὴ Χειμάρρα, στὴν Κορυτσά, στὴν πόλη τοῦ Ἀργυροκάστρου καὶ ἀλλοῦ δὲν ἀναγνωρίζονται ἀπὸ τὶς Ἀρχές. Πρέπει ἡ Ἀλβανία νὰ πιεστεῖ νὰ ἀναγνωρίσει τὸν Ἑλληνισμὸ σὲ ὅλη τὴ γεωγραφικὴ καὶ πληθυσμιακή του ἔκταση. 2) Συνέπεια τοῦ προηγουμένου εἶναι καὶ ἡ ἀπαγόρευση ἵδρυσης ἑλληνικῶν σχολείων σὲ ὅλα τὰ μέρη ὅπου ζοῦν Ἕλληνες. Μόνο στὴν αὐθαίρετη μειονοτικὴ ζώνη λειτουργοῦν δημοτικὰ σχολεῖα γιὰ τὰ Ἑλληνόπουλα. Καὶ ἐκεῖ, ὅμως, βλέπουμε βιβλία ποὺ τυπώνονται στὰ Τίρανα νὰ καλλιεργοῦν ἀνθελληνικὸ κλίμα. 3) Τὰ ἀλβανικὰ δικαστήρια ἀναγνωρίζουν ψευδεῖς τίτλους ἰδιοκτησίας σὲ ἀπογόνους πασάδων καὶ μεγαλοτσιφλικάδων, στερώντας τὴ γῆ ἀπὸ τοὺς Βορειοηπειρῶτες. Σὲ ἄλλα παραλιακὰ σημεῖα γκρεμίζονται, χωρὶς νόμιμη δικαιολογία, ἀκίνητα Ἑλλήνων. Πρόκειται γιὰ συστηματικὴ ὑφαρπαγὴ τῆς ἰδιοκτησίας τῶν Βορειοηπειρωτῶν. 4) Ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα δὲν ἐπιτρέπεται νὰ χρησιμοποιεῖται σὲ πινακίδες τῶν περιοχῶν ὅπου ζεῖ ὁ Ἑλληνισμός. Οἱ αἱρετοὶ ἐκπρόσωποι τῶν Ἑλλήνων διώκονται «δὶ ἀσήμαντον ἀφορμήν». Παράδειγμα ὁ Βασίλης Μπολάνος, πρόεδρος τῆς Ὁμόνοιας καὶ πρώην δήμαρχος Χειμάρρας. 5) Τὸ κακὸ κλῖμα ἐπιτείνει ἡ ἐμμονὴ τῶν μεγάλων ἀλβανικῶν κομμάτων στὸ ζήτημα τῶν Τσάμηδων. Ἀπειλοῦν νά... δικάσουν τὴν Ἑλλάδα ἐνώπιον εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων, διότι ἡ χώρα μας δὲν δέχεται νὰ κάνει εἰσαγωγὴ μειονότητας καὶ νὰ φέρει πίσω τὰ παιδιὰ τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου μουσουλμάνων Τσάμηδων ποὺ συνεργάστηκαν μὲ τοὺς κατακτητὲς τὸ ) Τέλος, εἶναι ὕπουλη ἡ ἀλβανικὴ πολιτικὴ πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας. Ἐνῶ σταμάτησαν οἱ χοντροκομμένες παρεμβάσεις εἰς βάρος τοῦ θαυμαστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀναστασίου, ἔχουμε συνεχῆ φαινόμενα καταστροφῶν εἰς βάρος ναῶν, μονῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἱδρυμάτων. Ἡ Ἀθήνα πρέπει νὰ παρακινήσει τοὺς Βορειοηπειρῶτες νὰ μὴ διχάζονται μὲ κομματικὰ κριτήρια. Εἶναι ἐπίσης εὐθύνη μας νὰ ἀγκαλιάσουμε τὸν βλαχόφωνο Ἑλληνισμὸ τοῦ Ἔχουμε χρέος πρὸς τὴν ἱερὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ νὰ ἀκολουθοῦμε τὰ διδάγματά του καί νὰ κρατήσουμε ζωντανὸ καὶ ἐλεύθερο τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου Αὐλώνα καὶ τῆς Κορυτσᾶς, ποὺ παραμένει πιστὸς στὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν ἑλληνικὴ καταγωγή του, ἂν καὶ μιλᾶ ἄλλο γλωσσικὸ ἰδίωμα. Οἱ Βλάχοι εἶναι γηγενεῖς Ἕλληνες τῆς Πίνδου, ὅπως ἔχουν ἀποδείξει ὁ ἀείμνηστος Κωνσταντῖνος Κούμας καὶ ὁ σύγχρονος βαλκανιολόγος Ἀχιλλεὺς Λαζάρου. Στὴ διάρκεια τῆς Ρωμαιοκρατίας αὐτοὶ οἱ ὀρεσίβιοι Ἕλληνες ἀνάμειξαν τὴν ἑλληνικὴ μὲ λατινικὲς λέξεις. Οἱ Βλάχοι τῆς Βορείου Ἠπείρου ἔδωσαν στὸν Ἑλληνισμὸ μεγάλους εὐεργέτες καὶ ἀνέδειξαν μία ἀπὸ τὶς πνευματικὲς πρωτεύουσες τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ, τὴ Μοσχοπόλη (σημερινὸ Βοσκοπόγιε). 3σελ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ Ἀριθ. Πρωτ. 71 Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Αὐγούστου 2012 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις: «Παρακολουθῶ μὲ βαθὺ πόνο ψυχῆς τὶς δραματικὲς ἐξελίξεις στὶς δύο Ἐπαρχίες Πωγωνίου καὶ Κονίτσης. Διακονῶντας τὶς ἐπαρχίες αὐτὲς ἐπὶ σαράντα πέντε (45) ὁλόκληρα χρόνια, βλέπω, ἰδίως τὸν τελευταῖο καιρό, μιὰ συρρίκνωση καὶ μιὰ φθίνουσα πορεία στὸν αἱματοβαμμένο καὶ χιλιοπροδομένο αὐτὸ τόπο. α) Ἤδη οἱ ΔΟΥ Δελβινακίου καὶ Κονίτσης καταργοῦνται. Ὅμως, οἱ διάφοροι καρεκλοκένταυροι τῶν Ἀθηνῶν ἔχουν ἆρά γε διερωτηθῆ πῶς θὰ ἐξυπηρετοῦνται οἱ κάτοικοι τῶν ὀρεινῶν καὶ μακρυνῶν περιοχῶν, ποὺ θὰ εἶναι ἐφεξῆς ὑποχρεωμένοι νὰ μεταβαίνουν στὰ Ἰωάννινα, ὅπου θὰ μεταφερθοῦν οἱ ἐν λόγῳ ΔΟΥ ; Ὅλα, λοιπόν, γίνονται θυσία στὸ χρῆμα; Κι ὅταν γίνωνται τόσες σπατάλες, τὶς ὁποῖες στηλιτεύει ὁ ἡμερήσιος ἀθηναϊκὸς Τύπος, σᾶς πονάει τὸ νὰ διατηρηθοῦν οἱ ΔΟΥ σὲ δύο ἀκριτικὲς περιοχές ; Κύριοι, θὰ σᾶς τὸ πῶ ξεκάθαρα: Μὲ τὴν τακτική, ποὺ ἐφαρμόζετε τελευταῖα, νὰ κλείνουν, δηλαδή, ἡ μία Ὑπηρεσία κατόπιν τῆς ἄλλης, δολοφονεῖτε τὴν ἀκριτικὴ Ἑλλάδα. Γιατὶ εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέτε: Ἀφῆστε τὴν ὕπαιθρο χώρα κι ἐλᾶτε στὰ ἀστικὰ κέντρα. Πάντως, ἄν νομίζετε ὅτι μὲ τέτοια, αὐτόχρημα ἀντεθνικά, σχέδια θὰ ἀνορθώσετε τὴν Χώρα, πλανᾶσθε οἰκτροτάτην πλάνην. Ὁ λαὸς καὶ ἡ ἀδέκαστη Ἱστορία δὲν θὰ σᾶς τὸ συγχωρήσουν ποτέ. β) Ὅπως δὲν θὰ σᾶς συγχωρήσουν καὶ γιὰ τὸ ὅτι, μὲ τὴν μετακίνηση πλειάδων Συνοριακῶν Φρουρῶν πρὸς τὸν Ἕβρο, ἀφήνετε ἀκάλυπτη καὶ ἀφύλακτη τὴν ἀκριτική μας Ἐπαρχία στοὺς πάσης φύσεως κακοποιοὺς ἐξ Ἀλβανίας οἱ ὁποῖοι ἀνενόχλητοι πλέον θὰ μεταφέρουν ἀνεξέλεκτες ποσότητες ναρκωτικῶν, ποὺ εἶναι θανάσιμος κίνδυνος γιὰ τὴν νεολαία μας. Νὰ ξέρετε, ὅμως, ὅτι ὅλους ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι φυλᾶμε «Θερμοπῦλες», θὰ μᾶς βρίσκετε ἀπέναντί σας, γιὰ ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο πρὸς τὸ καλῶς νοούμενο συμφέρον τῆς Πατρίδος μας καὶ τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας. Μὴ σᾶς παρασύρῃ ἡ ἐφήμερη δόξα τῆς ἐξουσίας. Στὸ τέλος, ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ μένουν καὶ θὰ νικοῦν». (Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως). vor.vima@imdpk.gr

4 4σελ IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Ὁμιλία Μητροπ. Ἀνδρέα στην Πλατεία Κονίτσης ( ) Ὁ ἑορτασμὸς τῆς Μνήμης τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ μᾶς βρίσκει γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ συναγμένους στὴν Ἱερὰ αὐτὴ Λιτανεία. Πῶς, ὅμως, μᾶς βρίσκει; Μέσα σὲ ἕνα κλῖμα ἀβεβαιότητος καὶ ἀνασφάλειας καὶ γιὰ τὸ παρὸν καὶ γιὰ τὸ μέλλον. Καὶ δὲν ἐννοῶ τὸ οἰκονομικὸ ζήτημα καθ ἑαυτό. Ὁμιλῶ γιὰ τὰ θέματα τῆς παιδείας, ποὺ μᾶς ὁμίλησε τόσο ὡραῖα ὁ Ἅγιος Κηφισίας, τὰ θέματα τῆς Ὑγείας, τὸ θέμα τῆς διακινήσεως καὶ χρήσεως τῶν ναρκωτικῶν, ποὺ ἔχει πάρει μορφὴ χιονοστιβάδας, ἐννοῶ τὴν συρρίκνωση τῆς ἀκριτικῆς μας ἐπαρχίας, ἀφοῦ ἡ μία ὑπηρεσία κλείνει κατόπιν τῆς ἄλλης. Ὅλα θυσία στὸ βωμὸ τοῦ χρήματος. Μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἐξοικονομήσεως πόρων, ἡ Ἐπαρχία δέχεται ἀλελπάλληλα χτυπήματα ἀπὸ τοὺς καρεκλοκένταυρους, συχωρεῖστε μου τὴν ἔκφρασιν αὐτὴν, ποὺ ἑδρεύουν στὸ «κλεινὸν ἄστυ» τῶν Ἀθηνῶν. Γι αὐτὸ σὲ πρόσφατες δηλώσεις μου ἀναγκάστηκα νὰ βροντοφωνάξω καὶ νὰ τοὺ πῶ ὅτι «Κύριοι δολοφονεῖτε τὴν ἀκριτικὴ Ἑλλάδα». Ἡ κατάσταση ἔχει φθάσει στὸ «μὴ περαιτέρω». Ἄν μάλιστα σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι καὶ τὰ ἐθνικά μας θέματα καρκινοβατοῦν, ἰδιαίτερα γιὰ τὴν περιοχή μας τὸ Βορειοηπειρωτικό, μὲ τὸ ὑποβόσκοντα διχασμὸ τῆς ἡγεσίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποθράσυνση τῶν ἐγκληματιῶν «Τσάμηδων» ποὺ ὑποκινοῦνται ἀφανῶς, ἀλλὰ μὲ ἐξόχως δραστικὸ τρόπο ἀπὸ τὴν πολιτικὴ Ἡγεσία τῆς γείτονος. Χρειάζεται, ἑπομένως, συστράτευση ὅλων ὅσων ἀγαποῦν καὶ πονοῦν αὐτὸν τὸν τόπο. Ἄς ἀφήσουμε, ἀδελφοί, τὴν ἀδράνεια, τὸ «δὲν βαριέσαι», τὸ «ὤχ ἀδελφέ», καὶ τὰ παρόμοια. Ἀνάγκη, καὶ μεγάλη μάλιστα ἀνάγκη ἡ διαμαρτυρία μας «ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν» νὰ φθάσει στὴν κεντρικὴ ἐξουσία, ὥστε νὰ περισωθεῖ στὴν ἀκριτική μας ἐπαρχία ὅ,τι εἶναι δυνατόν, τὴν ἐσχάτη αὐτὴ ὥρα ποὺ διερχόμεθα. Καὶ πάντα μὲ τὴν σκέψη στὸ Αἰγαῖο, στὴν Θράκη, στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, καὶ στὴν πολυπαθῆ Βόρειο Ἤπειρο. Ἀλλά, ἀδελφοί, δόξα τῷ Θεῷ, δὲν εἴμαστε μόνοι στὸν ἀγῶνα μας. Ὑπάρχει ἕνα πλῆθος ἑλλήνων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, ποὺ ἀγωνιοῦν καὶ προσεύχονται καὶ συστρατεύονται μαζί μας. Ὅπως καὶ πλεῖστοι ὅσοι Ἀρχιερεῖς, ποὺ μὲ ἐπιστολὲς καὶ τηλεφωνήματα μᾶς ἐνισχύουν καὶ μᾶς τονώνουν. Ἄς ἀκούσουμε τέλος, τὴν φωνὴ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, φωνὴ πάντοτε ἀφυπνιστικὴ καὶ ἐπίκαιρη. «Πρέπει καὶ ἡμεῖς, ἀδελφοί μου», λέει ὁ Ἐθναπόστολος Ἅγιός μας, πρέπει νὰ στοχασθῶμεν τὶ εἴμεθα: δίκαιοι ἤ ἁμαρτωλοί; Καὶ ἄν ἴσως εἴμεθα δίκαιοι καλότυχοι καὶ τρισμακάριοι. Ἄν ἴσως δὲ καὶ εἴμεθα ἁμαρτωλοί, πρέπει τώρα ὅπου ἔχωμεν καιρόν νὰ μετανοήσωμεν ἀπὸ τὰ κακὰ καὶ νὰ πράξωμεν τὰ καλά. Πότε θὰ μετανοήσωμεν; Ὄχι αὔριον, μεθαύριον καὶ τοῦ χρόνου, ἀλλὰ αὐτὴν τὴν ὥραν. Διότι δὲν ἠξεύρωμεν ἕως αὔριον τὶ θέλωμεν νὰ πάθωμεν. Ὁ Χριστὸς μᾶς λέει νὰ εἴμεθα πάντοτε ἕτοιμοι. Πόσον κακὸν πρᾶγμα εἶναι, χριστιανοί μου, νὰ πέσει ὁ ἄνθρωπος εἰς ἁμαρτίαν καὶ νὰ μὴν μετανοήσει. Στοχασθεῖτε...». Αὐτὰ εἶναι τὰ λόγια τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Καὶ ἀπὸ τὴν δική μου πλευρὰ σᾶς λέω τὰ χρόνια μου νὰ εἶναι ἀγωνιστικὰ καὶ ἅγια. Ὁ Χριστὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ καὶ ἡ Παναγία νὰ σᾶς σκέπει καὶ νὰ σᾶς προστατεύει. Ἀμήν. site:

5 IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 «Τσάμηδες» καὶ Οἰκονομία ὁδηγοῦν στὴν Ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν Ἑλλάδα. Γράφει ὁ Δημήτρης Πέτκος «Ὁ Μουσολίνι μοῦ ξαναμιλάει γιὰ τὴν ἐνέργειά μας ἐνάντια στὴν Ἑλλάδα καὶ ὁρίζει τὴν ἡμερομηνία της: 26 Ὀκτωβρίου. Ὁ Τζιακομίνι (ἀντιβασιλέας τῆς Ἀλβανίας) δίνει πολὺ ἱκανοποιητικὲς πληροφορίες, ἰδιαίτερα γιὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πληθυσμοῦ στὴν Τσαμουριά, ποὺ εἶναι εὐνοϊκὸ γιὰ μᾶς Λέει ὅτι στὴν Ἀλβανία περιμένουν τὴν ἐπίθεση κατὰ τῆς Ἑλλάδας μὲ ζέση καὶ ἐνθουσιασμό Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπομονωμένη.» Αὐτὰ ἔγραφε ὁ Τσιάνο, ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῆς Ἰταλίας καὶ γαμπρὸς τοῦ Ντοῦτσε, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ Τὴ συνέχεια στὸ πολεμικὸ μέτωπο τῆς Βορείου Ἠπείρου τὴν περιγράφει ὁ διάσημος συγγραφέας Λόουελ Τόμας: «Τί μεγαλειῶδες ἔργο οἱ Ἕλληνες ἐπιτελοῦν! Ποιὸς ξέρει, ἡ μοίρα τοῦ κόσμου μπορεῖ νὰ κρίνεται ἀκριβῶς ἐκεῖ σὲ αὐτὰ τὰ ἀρχαῖα βουνὰ τῆς Ἑλλάδας». Πράγματι ὁ φασισμὸς νικιέται γιὰ πρώτη φορά καὶ ὁ Χίτλερ ἀναγκάζεται νὰ εἰσβάλει στὴν Ἑλλάδα τὴν ἄνοιξη τοῦ 1941,καθυστερώντας, μὲ ὀλέθριες συνέπειες γιὰ αὐτόν, τὴν ἐπίθεσή του στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση. Σήμερα, μερικὲς δεκαετίες μετά, πάλι κάποιοι θεωροῦν ὅτι ἡ στιγμὴ εἶναι κατάλληλη γιὰ νὰ κατασπαράξουν τὴν Ἑλλάδα. Οἱ ἀπόγονοι τῶν Ἀλβανοτσάμηδων ἐγκληματιῶν πολέμου ἀντὶ νὰ κρύβονται ὅπως ὅλοι οἱ συνεργάτες τῶν φασιστῶν, στήνουν μνημεῖα τῆς δῆθεν «γενοκτονίας» τους πλάι στὰ ἄταφα ὀστᾶ τῶν ἡρώων μας. Διεκδικοῦν ἑλληνικὰ ἐδάφη ἐνῶ ταυτόχρονα συνεχίζουν τὴν ἐξόντωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὅμως αὐτὴ τὴ φορὰ ἡ ἀπάντηση θὰ δοθεῖ εἰρηνικὰ καὶ τελεσίδικα. Οἱ διασκέψεις εἰρήνης μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β Παγκοσμίου Πολέμου ἦταν σαφεῖς: Μετὰ τὴ λύση τοῦ Γερμανικοῦ ζητήματος θὰ συζητηθεῖ τόσο τὸ θέμα τῶν πολεμικῶν ἀποζημιώσεων τῆς Γερμανίας ἔναντι τῆς Ἑλλάδας, ὅσο καὶ τὸ θέμα τῆς προσάρτησης τῆς Βορείου Ἠπείρου. Πράγματι τὸ Γερμανικὸ λύθηκε στὶς 12 Σεπτεμβρίου 1990 μὲ τὴ Συμφωνία τῆς Μόσχας καὶ τὴν ἐνοποίηση τῆς Γερμανίας. Βέβαια ὁ μόνος ποὺ κινήθηκε τότε ἦταν ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Σεβαστιανὸς ποὺ λίγες μέρες μετὰ ἔστειλε ἐπιστολὴ στοὺς Ὑπουργοὺς Ἐξωτερικῶν τῶν τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων ζητώντας τους νὰ ἀσχοληθοῦν καὶ μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικό. Τώρα ποὺ ὑπάρχει πιὰ ζήτημα ἐθνικῆς ἐπιβίωσης καὶ ἀναζητοῦνται λύσεις σὲ στεριὰ καὶ θάλασσα μὲ «Α.Ο.Ζ.», «Ε.Ο.Ζ.» καὶ ἄλλες ἐμπνεύσεις, εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ Ἑλλάδα θὰ στραφεῖ στὴ διεκδίκηση τῶν πολεμικῶν ἀποζημιώσεων καὶ ἀναπόφευκτα καὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Αὐτὴ τὴ φορὰ ἡ Ρωσία θὰ ἀνοίξει τὸ ζήτημα τόσο γιὰ νὰ ἐπανέλθει στὴν περιοχὴ τῆς Ἀδριατικῆς ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὴν αἴσθηση ἀδικίας ἀπὸ τὶς παραχωρήσεις χωρὶς ἀντάλλαγμα 20 χρόνια πρὶν στοὺς Γερμανούς. Οἱ Η.Π.Α. δὲν ἔχουν πιὰ τὴν πρόφαση τῆς παρουσίας τῆς Γιουγκοσλαβίας καὶ τοῦ Κομμουνισμοῦ, οἱ Βρετανοὶ μετὰ ἀπὸ πολλὲς δεκαετίες θὰ μποροῦν νὰ παίξουν διεθνῆ ρόλο καὶ οἱ Γάλλοι νὰ ἀποφασίσουν κάτι ποὺ ἀφορᾶ τοὺς Γερμανοὺς ἀλλὰ χωρὶς αὐτούς. Φυσικὰ οἱ Γερμανοὶ θὰ ἀντιδράσουν ἀλλὰ προκειμένου νὰ γλιτώσουν τὴν καταβολὴ κάποιου μέρους ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια «εὐρωμάρκα» τῶν ἀποζημιώσεων θὰ προτιμήσουν τὴν ἐδαφικὴ ἐνίσχυση τῆς ἴδιας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὅπου οἱ ἴδιοι πρὸς τὸ παρὸν ἡγεμονεύουν. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ τεχνικὰ ζητήματα τῆς Ἕνωσης, ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι πολὺ πιὸ ἕτοιμη καὶ ἐναρμονισμένη μὲ τὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα ἀπὸ ὅτι ἦταν ἡ Ἀνατολικὴ σὲ σχέση μὲ τὴ Δυτικὴ Γερμανία. Μὲ ἕναν πραγματικὰ ἀναπτυξιακὸ «Καλλικράτη» οἱ περιοχὲς Ἀργυροκάστρου καὶ Ἁγίων Σαράντα, Κορυτσᾶς, Χιμάρας καὶ κόλπου Αὐλώνας ἐντάσσονται ἄμεσα στὶς Περιφέρειες Ἠπείρου, Δυτικῆς Μακεδονίας καὶ Ἰονίου ἀντίστοιχα. Γιὰ τὰ ὑπόλοιπα μέρη μέχρι τὸ Γενοῦσο ποταμὸ μπορεῖ νὰ δοθεῖ μία ὀλιγοετὴς μεταβατικὴ περίοδος ὅπου θὰ ἰσχύουν οἱ μέριμνες τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας καὶ μὲ ταυτόχρονη ἀνάπτυξη δικτύου προστασίας καὶ ἀσφάλειας ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Μόλις ἡ ἀλβανικὴ βουλὴ καταργήσει τὴν ἀνιστόρητη καὶ βδελυρὴ ἀπόφαση ἀνακήρυξης τῆς 27ης Ἰουνίου ὡς ἡμέρα μνήμης τῆς δῆθεν γενοκτονίας τῶν «Τσάμηδων» καὶ ἀποδώσει ὁριστικὰ ὁλόκληρή τή Βόρειο Ἤπειρο στὴ «φυσική» πατρίδα της Ἑλλάδα, ἀποκτᾶ καὶ ἡ Ἀλβανία τὸ δικαίωμα νὰ συγκαταλέγεται στὴν οἰκογένεια τῶν πολιτισμένων εὐρωπαϊκῶν λαῶν. Ἐκπληρώνει τὰ κριτήρια τῆς Κοπεγχάγης καὶ γιὰ πρώτη φορά στὰ 100 χρόνια ἀλβανικοῦ κράτους δίνει τὴν ἐλπίδα ὅτι Ἡ Βόρειος Ἤπειρος στὸ πρόσφατο World Factbook, στὴν ἐτήσια ἔκδοση τῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν (CIA) ποὺ ἀφορᾶ τὴν κάθε χώρα καὶ ἀναγνωρίζεται ἐπίσημα ἀπὸ τὶς ΗΠΑ. 5σελ θὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴ θλιβερὴ θέση τῆς πιὸ ὑπανάπτυκτης χώρας τῆς Γηραιᾶς Ἠπείρου, μὴ ἔχοντας πιὰ τὴ δικαιολογία τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐχθροῦ γιὰ ἐπιβολὴ ἀπάνθρωπων συστημάτων διακυβέρνησης. Ἂν ἡ Ἑλλάδα δείξει ἀδράνεια καὶ αὐτὴ τὴ φορὰ ὁδηγούμαστε σὲ ἀνεξέλεγκτες καταστάσεις ὅπως δείχνει τὸ παρακάτω περιστατικὸ σὲ χωριὸ τῆς Κεντρικῆς Μακεδονίας: Ἡ κυρία ἀπὸ τὴν Ἀλβανία ἀφοῦ «ἐνημερώθηκε» σχετικὰ ἀπὸ τὰ ἀλβανικὰ κανάλια, θέλησε νὰ «διαφωτίσει» καὶ τὴν κόρη τοῦ ἀφεντικοῦ της ποὺ τῆς προσφέρει σπίτι καὶ δουλειὰ ἐδῶ καὶ δυὸ δεκαετίες καὶ τῆς λέει:«-ξέρεις πόσες χιλιάδες Ἀλβανοὺς σκοτώσατε ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες στὰ Γιάννενα;»(!) Μὲ τὸ ποσοστὸ τῶν παιδιῶν μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Ἀλβανία νὰ κυμαίνεται στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ περιοχὴ σὲ περιοχὴ ἀπὸ 10 ὡς καὶ 90% τοῦ μαθητικοῦ πληθυσμοῦ, θὰ εἶναι ἐθνικὸ ἔγκλημα νὰ ἀπεμποληθοῦν ξανὰ τὰ νόμιμα καὶ κατοχυρωμένα μὲ διεθνεῖς συνθῆκες δικαιώματα τῆς πατρίδας μας, ἀφήνοντας τὴ νεολαία μας στὸ ἔλεος τῶν ἀνθελληνικῶν σχεδιασμῶν. North Ossetia (region) Russia N E North Pacific Ocean Pacific Ocean N W North Sea Atlantic Ocean N 4 00 E North Vietnam (former name for northern portion of Vietnam) Vietnam N E North Yemen (Yemen Arab Republic; now part of Yemen) Yemen N E Northeast Providence Channel Atlantic Ocean N W Northern Areas Pakistan 36 0 N 75 0 E Northern Cyprus (region) Cyprus N E Northern Epirus (region) Albania, Greece N E Northern Grenadines (political region) Saint Vincent and the Grenadines N W Northern Ireland United Kingdom N 6 45 W Northern Rhodesia (former name for Zambia) Zambia S E vor.vima@imdpk.gr

6 6σελ IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 63Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΟ Τιμήθηκαν οἱ πεσόντες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στὸ Γράμμο (Βούρμπιανη Κονίτσης) γιὰ τὴν ἐπέτειο τῆς Νίκης τοῦ 1949 ἀπέναντι στὴν κομμουνιστικὴ ἀνταρσία Μὲ μεγάλη λαμπρότητα καὶ πλῆθος κόσμου ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα τὴν Κυριακὴ 26 Αὐγούστου 2012 ἔγινε στὴν ἀκριτικὴ Βούρμπιανη Κονίτσης (ΓΡΑΜΜΟΣ) ἀλλὰ καὶ στὸ Βίτσι ἡ ἐπέτειος τῆς Νίκης τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ἔναντι τοῦ, τότε, κομμουνιστικοῦ «Δημοκρατικοῦ Στρατοῦ». Στὸ Γράμμο προσῆλθε καὶ φέτος πλῆθος προσκυνητῶν καὶ τελέσθηκε τὸ καθιερωμένο ἐτήσιο μνημόσυνο στὴ μνήμη τῶν πεσόντων Ἀξιωματικῶν, Ὑπαξιωματικῶν καὶ Ὁπλιτῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καθὼς καὶ τῶν πεσόντων ἀνδρῶν τῆς πάλαι ποτὲ Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς ποὺ ἔπεσαν ὑπὲρ πατρίδος τὰ ἔτη Διοργανωτὴς τῆς ἐκδήλωσης μνήμης ἦταν ἡ Ἕνωση Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ (Ε.Α.Α.Σ.) Ἰωαννίνων. Στὴ Θεία λειτουργία καὶ στὸ ἱερὸ μνημόσυνο ἱερούργησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ.κ. Ἀνδρέας τὸν ὁποῖο πλαισίωναν πλειάδα κληρικῶν. Δυστυχῶς ἀποῦσα ἦταν ἡ ἐπίσημη Πολιτεία ποὺ ἄλλοτε ἔδινε τὸ «παρών» στὴ συγκεκριμένη ἐθνικὴ ἐκδήλωση. Μετὰ τὴν ἔπαρση τῆς σημαία, ἀκολούθησε τρισάγιο στὸ μνημεῖο τῶν Πεσόντων. Ἔπειτα ἀκολούθησε ἑνὸς λεπτοῦ σιγῆ στὴ μνήμη τῶν νεκρῶν στρατιωτῶν καὶ χωροφυλάκων καὶ ὁ πρόεδρος τῆς Ε.Α.Α.Σ. Ἰωαννίνων Ὑποστράτηγος ἔ.ἃ κ. Γκορέζης Γεώργιος ἐκφώνησε τὸν πανηγυρικὸ λόγο τῆς ἡμέρας. Μὲ ἕνα σύντομο χαιρετισμὸ εὐχαρίστησε τοὺς προσκυνητὲς γιὰ τὴν παρουσία τους. Στὴ συνέχεια ἀναφέρθηκε στὰ Ἱστορικὰ γεγονότα τῶν μαχῶν τοῦ Με γλαφυρότητα καὶ ἱστορικὴ ἀκρίβεια ὑπογράμμισε τὴ σημασία τῆς θυσίας τοῦ Στρατοῦ γιὰ τὴν ἐδαφικὴ ἀκεραιότητα τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἠπείρου καὶ κατ ἐπέκταση τῆς πατρίδος μας. Χαρακτηριστικὰ εἶπε: «Ἡ πανελλήνια ψυχὴ αἰσθάνεται σήμερα τὴν ἀνάγκη νὰ ἀποτίσει φόρο τιμῆς καὶ εὐγνωμοσύνης στοὺς ἡρωικοὺς νεκροὺς ἀξιωματικοὺς καὶ ὁπλίτες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ τῆς Χωροφυλακῆς, ποὺ θυσιάσθηκαν γιὰ νὰ σώσουν τὴ Δημοκρατία στὴ χώρα μας ἀπὸ τὸν κόκκινο φασισμό, τὴ Μακεδονία μας ἀπὸ τὴν αὐτονόμηση, τὴ Θράκη καὶ τὴν Ἤπειρο ἀπὸ τὴν ἔνταξη τους ἀντίστοιχα στὴ Βουλγαρία καὶ τὴν Ἀλβανία καὶ τὴν πατρίδα μας ἀπὸ τὴν ὑποδούλωσή της στὸν Πανσλαβισμό. Καὶ πρέπει νὰ διακηρύξουμε σὲ κάθε κατεύθυνση ὅτι τὴν ἐκδήλωση αὐτὴ τὴν κάνουμε ὄχι σὰν «γιορτὴ μίσους», ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν κάποιοι, ἀλλὰ γιὰ νὰ δείξουμε σὲ ὅλους, καὶ κυρίως στὴ νέα γενιά, ὅτι ἐμεῖς τιμοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἔπεσαν «γιὰ τοῦ χριστοῦ τὴ πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία». Τόνισε ὅτι δὲν πρέπει λησμονοῦμε τὰ γεγονότα στὸ ὄνομα μίας κακῶς καταγεγραμμένης καὶ παραποιημένης Ἱστορίας ποὺ ἐξισώνει τὸν Θύτη μὲ τὸ Θύμα καὶ ἐξέφρασε τὸν ἔντονο προβληματισμό του γιὰ τὶς μέρες ποὺ ζοῦμε: «Στὰ χρόνιά μας ἡ πατρίδα δοκιμάζεται. Η Β. Ἤπειρος στενάζει ὑπὸ τὸν ξενικὸ ζυγό, ἀνύπαρκτες μειονότητες, ἡ ἀλβανική, ἡ σλαβομακεδονική, κ.ά. ἐφευρίσκονται, ὁ ἐθνικός μας χῶρος παραβιάζεται καθημερινά, νέες ὕπουλες ἰδέες περὶ πολυπολιτισμικότητας ἀπειλοῦν τὴν ἐθνική μας συνείδηση καὶ τὴν ὁμογένεια τοῦ πληθυσμοῦ μας. Κοσμοπολίτικα σχέδια ἐπιδιώκουν ἀνενόχλητα νὰ σβήσουν τὴν ἱστορική μας μνήμη καὶ τὴν ἐθνική μας ὑπερηφάνεια». Μετὰ τὴν θεία λειτουργία τελέστηκε μνημόσυνο γιὰ τοὺς πεσόντες Γραμμομάχους Τὸ λόγο ὕστερα ἔλαβε γιὰ λίγο ὁ βουλευτὴς Ἐπικρατείας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς κ. Χρ. Παππᾶς (ὁ μοναδικὸς ἐπίσημος ποὺ προσῆλθε). Ἐξῆρε καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὴν πλευρὰ του τὴ θυσία τῶν πεσόντων τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στὸ Γράμμο καὶ τὸ Βίτσι ὥστε νὰ μὴν ἐπιβληθεῖ ἡ κομμουνιστικὴ δικτατορία ποὺ ὀνειρευόταν οἱ τότε ἡγέτες τοῦ ΚΚΕ. Μεταξὺ ἄλλων ἀναφερόμενος στοὺς πεσόντες στρατιῶτες εἶπε: «μὲ τὴ λαίλαπα τῆς Μεταπολίτευσης λίγοι καὶ διαλεχτοὶ ἔμειναν τότε νὰ σᾶς κάνουν μνημόσυνο ὅπως ὁ Μακαριστὸς Μητροπολίτης Σεβαστιανὸς καὶ ἐν συνέχειᾳ ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἀνδρέας. Ἀλλὰ νὰ ξέρετε νεκροὶ ἥρωες, πὼς πάντα λίγοι τρελοὶ ἔσωσαν αὐτὴ τὴ χώρα». Τέλος ἀκολούθησε ἡ πύρινη ὁμιλία τοῦ Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κονίτσης κ.κ. Ἀνδρέα. Κατενθουσίασε τὸν κόσμο μὲ τὴν ὁμιλία του ὁ ὁποῖος τὸν χειροκροτοῦσε διαρκῶς. Ἐξέφρασε τὴν ἀγανάκτηση του πρὸς τὴν Πολιτεία γιατί ἀπαξιώνει μὲ τὴν μείωση τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων τοὺς Ἀξιωματικούς τοῦ Στρατοῦ ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα πριμοδοτεῖ «τενεκέδες» φορώντας τους μάλιστα «τό φωτοστέφανο τοῦ ἀντιστασιακοῦ». Χαρακτηριστικὰ εἶπε: «Εἶναι ντροπὴ γιὰ τὴν Πολιτεία νὰ περιφρονεῖ τόσο προκλητικά τούς Ἡγήτορες τοῦ Στρατοῦ γιατί καὶ ἂν ὁ μὴ γένειτο χρειαστεῖ θὰ δώσουν καὶ πάλι τὸ παρόν στὴ φωνὴ τῆς πατρίδος». Κάλεσε τοὺς Ἕλληνες σὲ συνεχῆ ἐθνικὴ ἐπαγρύπνηση τονίζοντας πὼς ὅ,τι δὲν κατόρθωσε νὰ πετύχει κατὰ τὸν συμμοριτοπόλεμο ἡ κομμουνιστικὴ ἀριστερά, τὸ πετυχαίνει σήμερα ἐλέω τῆς εἰσχώρησης της στὸ Δημόσιο βίο. Ἐπίσης δήλωσε πὼς ἡ Πολιτεία δὲν πρέπει νὰ ἀφήσει νὰ ἐρημώσει ἡ Ἀκριτικὴ ἐπαρχία τῆς Κόνιτσας μὲ τὸ κλείσιμο τῶν Δημόσιων Ὑπηρεσιῶν. Κλείνοντας τὸ λόγο του ζήτησε ἀπὸ τὸ λαὸ νὰ μὴ χάσει τὸ κουράγιο του ἀλλὰ νὰ ἔχει Πίστη ὅτι σὺν Θεῶ θὰ ἔρθουν καλύτερες μέρες στὴν πατρίδα μας. Ἡ ἐκδήλωση ὁλοκληρώθηκε μὲ καταθέσεις στεφάνων ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη Κονίτσης, τὸ βουλευτὴ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς κ.παππά, τὴν Ἕνωση Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ, ζῶντες ὑπερήλικες στρατιῶτες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, Ἀποστράτους τῆς Χωροφυλακῆς & Ἀστυνομίας, Σύνδεσμο Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ, τὰ παραρτήματα τῆς Βασιλικῆς Ἑνώσεως τῆς Ἠπείρου, ἐθνικὲς ἀντιστασιακὲς ὀργανώσεις τῶν ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ τοῦ Ν.Ζέρβα κ.ά. Ἡ σεμνὴ ἐκδήλωση ἔκλεισε μὲ τὴν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ μας ὕμνου. ΑΡΤΕΜΙΟΣ site:

7 IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Ὁμιλία Μητρ. Ἀνδρέου στὴν Βούρμπιανη Κονίτσης ( ) διὰ τὴν συντριβὴν τῶν κομμουνιστοσυμμοριτῶν εἰς τὸν Γράμμον Καὶ ἐγώ, μὲ τὴν σειρά μου, σᾶς καλωσορίζω, στὴν Βούρμπιανη, στὶς ὑπώρειες τοῦ Γράμμου, ὅπου πρὶν ἀπὸ 63 χρόνια συνετρίβη ἡ κομμουνιστικὴ ἀνταρσία. Ἤλθατε, πολλοὶ ἀπὸ σᾶς, ἀπὸ μακρινὲς περιοχὲς γιὰ νὰ συμμετάσχετε στὸ ἀπέριττο μνημόσυνο καὶ στὴν σεμνὴ αὐτὴ τελετή, ποὺ γιὰ ὅλους μας εἶναι χρέος καὶ καθῆκον γιὰ τὰ παλληκάρια, ποὺ ἔδωσαν τὸ αἷμα τους καὶ τὴν ζωή τους, ὥστε νὰ παραμείνῃ ἡ Ἑλλάδα ἐλεύθερη καὶ ἀδούλωτη, ἔξω ἀπὸ τὸ φοβερὸ καὶ ἀπάνθρωπο «σιδηροῦν παραπέτασμα». Καὶ πρέπει νὰ ἐκφράσουμε τὰ ὁλόθερμα συγχαρητήριά μας πρὸς τὸν Στρατηγὸ κ. Γκορέζη, Πρόεδρο τῶν Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ Νομοῦ Ἰωαννίνων, ὁ ὁποῖος μὲ γλαρυρότητα καὶ σαφήνεια, μά, πρὸς παντός, μὲ φλόγα ψυχῆς ἐξιστόρησε τὰ γεγονότα ἐκείνης τῆς ἀλησμόνητης ἐποχῆς. Βλέπω, ὅμως, γύρω μου καὶ μπροστά μου πολλοὺς στρατηγοὺς καὶ ἀνωτάτους ἀξιωματικοὺς τοῦ Ὁ κεντρικὸς ὁμιλητὴς τῆς ἐκδήλωσης στρατηγὸς κ. Γκορέζης Στρατοῦ Ξηρᾶς καὶ τῆς Πολεμικῆς μας Ἀεροπορίας. Κλείνω τὰ μάτια μου, πρὸς στιγμήν, καὶ σᾶς βλέπω ὡς εὐσταλεῖς, νέους στὴν ἡλικία, τότε, ποὺ σὰν ὑψιπέτες ἀετοὶ ἐστήνατε μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες σας, στὴν πιὸ ψηλὴ κορυφὴ τοῦ Γράμμου, τὸ 2520, ἐστήνανε λέω, τὴν γαλανόλευκη Ἑλληνική μας Σημαία μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ τῆς δοξασμένης ἀεροπορίας μας. Γενναῖοι στρατηγοὶ τοῦ Στρατοῦ καὶ τῆς Ἀεροπορίας, ὑποκλίνομαι μπροστά σας μὲ βαθύτατο σεβασμὸ καὶ μὲ εὐγνωμοσύνη γιὰ ὅσα προσφέρατε στὸ Ἔθνος. Ταὐτόχρονα, ὅμως, δοκιμάζω πικρία καὶ θὰ ἔλεγα, καὶ ὀργὴ γιὰ τὴν Πολιτεία, ποὺ τὰ τελευταῖα χρόνια ταπεινώνει καὶ ἀπαξιώνει τοὺς γενναίους προμάχους τοῦ Στρατοῦ μας, μὲ τὸ νὰ κόβῃ συνεχῶς μισθοὺς καὶ συντάξεις. Κι αὐτό, ἐνῷ, παράλληλα, πριμοδοτεῖ ἕνα σωρὸ τενεκέδες, τοὺς δῆθεν «ἀντιστασιακούς». Εἶναι ντροπὴ γιὰ τὴν Πολιτεία νὰ περιφρονῇ τόσο προκλητικὰ τοὺς ἡγήτορες τοῦ Στρατοῦ. Γιατί, κι ἄν ὁ χρόνος ἔχῃ ρίξει χιόνι στὴν στέγη - ἄν, δηλαδή, ἔχουν ἀσπρίσει τὰ μαλλιά τους - ἐν τούτοις, τὸ τζάκι μέσα, οἰ καρδιές τους δηλαδή, εἶναι ἀναμμένο. Κι ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, χρειασθῆ, θὰ δώσουν καὶ πάλι τὸ «παρών», στὴν φωνὴ τῆς Πατρίδος. Καὶ προσέξτε, γενναῖοι ἀξιωματικοί μας. Στὸν ἐθνικὸ ἀγῶνα δὲν εἶσθε μόνοι. Εἶναι κι αὐτὸς ὁ λαός, ποὺ βρίσκεται σήμερα ἐδῶ, ποὺ σᾶς θέλει πρωτοπόρους καὶ ποὺ σᾶς ἀκολουθεῖ. Εἶναι, ἄν θέλετε, καὶ ὁ ταπεινὸς διάδοχος τοῦ θρυλικοῦ Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣ- ΤΙΑΝΟΥ, ποὺ προσπαθεῖ μὲ τὶς μικρές του δυνάμεις νὰ κρατάῃ ὄρθιο τὸ φρόνημα αὐτοῦ τοῦ τόπου καὶ αὐτοῦ τοῦ λαοῦ. Πρέπει δὲ νὰ ξέρετε, πὼς ὅ,τι δὲν πέτυχε, τότε, ἡ κομμουνιστικὴ ἀνταρσία, ἐπιτυγχάνεται, τώρα, δυστυχῶς, ἀπὸ τὴν Πολιτεία, στοὺς σημερινοὺς εἰρηνικούς, ὑποτίθεται, καιρούς. Μὲ τὸ πρόσχημα, δηλαδή, τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, κλείνουν ἡ μία Ὑπηρεσία κατόπιν τῆς ἄλλης. Ἐν ὄψει δὲ τῆς καταργήσεως τῆς ΔΟΥ Δελβινακίου και τῆς ΔΟΥ Κονίτσης, κατήγγειλα τὴν πρακτικὴ αὐτὴ καὶ διεμήνυσα στοὺς ἁρμοδίους, ὅτι «δολοφονεῖτε τὴν ἀκριτικὴ Ἑλλάδα». Γιατὶ εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέτε, ἀφῆστε τὴν ἐπαρχία κι ἐλᾶτε στὰ ἀστικὰ κέντρα. Ἀλλ ὄχι, δὲν θὰ προδώσουμε τὶς ὑποθῆκες τοῦ Γράμμου. Δὲν θὰ προδώσουμε τὴν Βόρειο Ἤπειρο, πού, παρὰ τὰ ὅσα διατυμπανίζονται, συνεχίζει ν ἀνεβαίνῃ τὸν Γολγοθᾶ της. Καὶ δὲν μᾶς φοβίζει κανένας σύριζα καὶ κανένα κουκουέ, ποὺ εἶχε, μάλιστα, τὸ θράσος νὰ γράψῃ... πρὸ μηνὸς «τιμὴ καὶ δόξα στοὺς ἀγωνιστὲς καὶ τὶς ἀγωνίστριες τοῦ Δ.Σ.Ε.». Εἶχαν γεμίσει μὲ συνθήματα πολλὰ σημεῖα, μέχρι τὴν ἐδῶ διαδρομή. Ὅμως, ἡ ΣΦΕΒΑ τὰ ἔστειλε στὸν ἀγύριστο, γράφοντας καινούργια συνθήματα, ἐθνικά, ποὺ ὑποθέτω θὰ είδατε, ἐρχόμενοι πρὸς τὰ ἐδῶ. Αὐτὰ τὰ παιδιὰ τῆς ΣΦΕΒΑ βρίσκονται ἐκεῖ, στὴν ἔξοδο. Ἔχουν κάποιο ὑλικό. Ὅ,τι ὁ καθένας μπορεῖ, ἄς πάρῃ γιὰ νὰ ἐνισχύωνται στὸν ἀγῶνα τὸν καλό. Λοιπόν; Λοιπόν, ὅλοι μαζί. Γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ὁ Γράμμος ζῇ καὶ μᾶς ὁδηγεῖ. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ψηλὰ οἱ σημαῖες. Νὰ ζῆτε, νὰ σᾶς εὐλογῇ ὁ Χριστός. Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας καὶ ὁ Στρατός μας. Ποίημα (Τὸ ἀπήγγειλαν 2 μικρὲς Κρητικοποῦλες, ἐγγονὲς τοῦ Μπάρμα Γιάννη στὴν Ἐπέτειο τῆς νίκης τοῦ Γράμμου στὴν Βούρμπιανη ) Ὅσοι πιστεύουνε Χριστὸ καὶ τὸν ἐπροσκυνοῦνε στὸν Γράμμο, εἰς τὴν Βούρμπιανη, μαζί μας νὰ βρεθοῦνε. Ὅσοι κι ἄν εἶναι ἀπόγονοι τοῦ ἀθάνατου Λεωνίδα πάντοτε νὰ κρατοῦν ψηλὰ Θρησκεία καὶ Πατρίδα. 7σελ Αὐτοὺς ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν Ἐλευθεριά μας νὰ μὴν τοὺς λησμονήσουμε ἐμεῖς καὶ τὰ παιδιά μας. Καὶ πρέπει ὅλοι οἱ Ἕλληνες νὰ τοὺς τιμοῦνε πάντα τοῦ Γράμμου τοὺς ἀγωνιστές, ὅπως καὶ τοῦ 40. Τιμὴ καὶ δόξα στοὺς νεκροὺς καὶ σ ὅσους ἀγωνιστήκαν γιὰ ἐλεύθερη Ἑλλάδα μας στὸν Γράμμο εὑρεθήκαν. Ἡ μνήμη τους ἀθάνατη θὰ μένει στοὺς αἰῶνες αὐτοὶ ποὺ θυσιάστηκαν στοὺς ἐθνικοὺς ἀγῶνες. Ξέχασε τὴν θυσία τους μόνο ἡ Πολιτεία τὸ Ἔθνος δὲν τοὺς λησμονεῖ καὶ ὅλη ἡ Κοινωνία. Στοῦ Ἔθνους μας τὴν ἐντολὴ πρόθυμα τρέξαν ὅλοι καὶ τὰ παιδιά του ἔστειλε κάθε χωριὸ καὶ πόλη. Ἀπ τὸν Ἀνώτατο ἄρχοντα, ὥς τὸν ἁπλὸ φαντάρο ὅλοι στὸν Γράμμο βρέθηκαν, δὲν φοβηθήκαν Χάρο. Καὶ κρατήσανε μαζί ἄσβηστη τὴν λαμπάδα καὶ χύσανε τὸ αἷμα τους γιὰ ἐλεύθερη Ἑλλάδα. Καὶ κράτησαν ἀμόλυντα Θρησκεία καὶ Πατρίδα καὶ ξαναδώσανε ζωή, στὸ Ἔθνος τὴν ἐλπίδα. Ὅποιος ἐθυσιάστηκε γιὰ τὴν ἐλευθερία ἡ μνήμη του ἀθάνατη μένει στὴν ἱστορία. Αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίστηκαν στὰ δύσκολα τὰ χρόνια θὰ τοὺς τιμοῦμε πάντοτε, γονεῖς, παιδιὰ καὶ ἐγγόνια. Ἄν εἴμαστε ἐλεύθεροι πέρα τὰ χρόνια ἐκεῖνα γι αὐτὸ διαβάτη ποὺ περνᾶς, σταμάτα καὶ προσκύνα. Καὶ ἀφοῦ ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέβασε στὸ βῆμα τὸν μπαρμα- Γιάννη γιὰ νὰ τὸν συγχαρεῖ ποὺ ἦλθε μὲ τὴν κρητική του στολὴ καὶ μὲ τὶς ἐγγονοῦλες του ἀπὸ τὴν Κρήτη, αὐτὸς ἀπήγγειλε μὲ τὴν κρητικὴ προφορὰ τὴν ἑξῆς μαντινάδα: «Νοικοκυροὶ καὶ φρόνιμοι δὲν ζοῦν στὸν Ψηλορείτη οἱ χουζουλοὶ τὴν κάνανε ἀθάνατη τὴν Κρήτη.» vor.vima@imdpk.gr

8 8σελ IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΜΗΝΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗΣ ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Ἀνδρέα τὸν 15Αὔγουστο στὴν Ἀγρυπνία τῆς Ἱ.Μονῆς Μολυβδοσκεπάστου site: Σ αὐτὸ τὸ πανάρχαιο Μοναστήρι τῆς Μολυβδοσκέπαστης, ποὺ συγκέντρωνε πάντοτε πολλοὺς προσκυνητὲς, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἄρχισε νὰ τελεῖται Ἀγρυπνία συστηματικὰ ἀπὸ τὰ νεώτερα χρόνια, καὶ συγκεκριμένα τὸ 1969 ἐπὶ τῆς Ἀρχιερατείας τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυροῦ Σεβαστιανοῦ. Στὴν ἀρχὴ ἦταν μικρὸς ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν ποὺ ἐρχόταν νὰ ἀγρυπνήσουν. Ὅμως, χρόνο μὲ τὸν χρόνο, ἄρχισαν νὰ συρρέουν πλήθη χριστιανῶν, ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν ἀκριτική μας ἐπαρχία, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχὲς τῆς πατρίδας μας. Καὶ ἦταν συγκινητικὸ νὰ βλέπει κανεὶς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας καὶ τάξεως νὰ προσεύχονται καὶ νὰ προσπίπτουν στὴν χάρη τῆς Παναγίας μας. Καὶ θὰ ἔλεγα αὐτὸ ποὺ καὶ ἄλλοτε ἔχω ἐπισημάνει, ὅτι ὁ Σεβαστιανὸς εἶναι ἐδῶ, εἶναι ἀνάμεσά μας, προεξάρχων τῆς Ἀγρυπνίας καὶ τῆς Πανηγύρεως καὶ συμπροσεύχεται μαζί μας γιὰ τὰ πολλὰ καὶ δισεπίλυτα προβλήματα ποὺ μᾶς ταλαιποροῦν. Ὅμως, ἡ ἀναφορά μας στὸν ἀείμνηστο Σεβαστιανό φέρνει στὴ μνήμη μας καὶ τὰ ἐθνικά μας προβλήματα. Γιατὶ ἕνας ἐπὶ πλέον λόγος ποὺ ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης εἶχε καθιερώσει τὴν ἀγρυπνία αὐτή ἦταν, πέραν τῆς προσευχῆς καθ ἑαυτήν, καὶ ἡ ἀναφορὰ στὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦσαν τὴν Πατρίδα μας καὶ γενικότερα τὸ ἔθνος. Κι αὐτὸ γιατὶ πίστευε ἀκράδαντα αὐτὸ ποὺ ἦταν πίστευμα τῆς χιλιόχρονης αὐτοκρατορίας, μέχρι καὶ τὴν ἐποχή μας, ὅτι δηλ. ἡ Παναγία ἦταν καὶ εἶναι ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός. Ἐκείνη ποὺ μὲ τὴν πανίσχυρη σκέπη της, ὄχι μόνο προστάτευσε τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ τῆς χάρισε τὶς περίλαμπρες ἐκεῖνες νίκες, οἱ ὁποῖες δημιούργησαν τὸ ἔπος - θρῦλος τοῦ Καὶ τότε μέν ὀ ἀείμνηστος Ἱεράρχης ἑστίαζε τὴν προσοχὴ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του κυρίως στὸ Βορειοηπειρωτικό, διότι ὁμολογουμένως ἡ κατάσταση σ αὐτὸ τὸ κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἦταν φοβερὴ ἀπὸ κάθε ἔποψη καὶ μάλιστα ἀπὸ θρησκευτική, ἀφοῦ οἱ Ἐκκλησίες εἶχαν κλείσει ἤ γκρεμιστεῖ, ἤ εἶχαν μεταβληθεῖ σὲ στάβλους, σὲ λέσχες ἤ κινηματογράφους. Οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς εἶχαν ἀποσχηματιστεῖ ἤ ἐξοριστεῖ ἤ καὶ δολοφονηθεῖ, ὁπότε οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν καὶ πέθαιναν χωρὶς τὶς εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι ὁ Σεβαστιανὸς καλοῦσε τὸ λαὸ νὰ ζητήσει τὶς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου γιὰ «τοὺς δεινῶς χειμαζομένους Βορειοηπειρῶτες». Κι ἄς μὴν ξεχνοῦμε, ὅτι ὑπῆρχαν τότε κάποιοι, ποὺ λοιδοροῦσαν καὶ εἰρωνεύονταν τὸν ἀγωνιστὴ Ἱεράρχη λέγοντας «ἄ... χάνει τὸν καιρό του μὲ τὶς προσευχές, γιατὶ τὸ ἀπάνθρωπο κομμουνιστικὸ καθεστὼς τοῦ μισέλληνα καὶ αἱμοσταγοῦς δικτάτορα Ἐνβὲρ Χότζα ἦταν ἀκλόνητο καὶ ἀνίκητο», ἔλεγαν. Ἀλλὰ ἐκεῖνος ἐπέμενε νὰ ζητάει τὴν βοήθεια τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ στὸ τέλος οἱ ἐξελίξεις, ποὺ ἦταν ραγδαῖες καὶ ἀπροσδόκητες, τὸν ἐδικαίωσαν, ὥστε οἱ πολέμιοί του νὰ ὁμολογοῦν ὅτι «πράγματι εἶχε δίκαιο ὁ Σεβαστιανός». Ἔτσι γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ἀποδείχθηκε ἡ ἀκατανίκητη δύναμη τῆς προσευχῆς καὶ πέρα γιὰ πέρα ἀληθινὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ : «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσεται κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν». Νὰ προσεύχεσθε θερμὰ καὶ ἡ πόρτα τῆς θείας παντοδυναμίας θὰ σᾶς ἀνοίξει καὶ τὰ δίκαια αἰτήματά σας ὁ Κύριος θὰ τὰ ἰκανοποιεῖ. Ὅμως, πέρασαν ἀπὸ τὸτε πολλὰ χρόνια. Καὶ ὅπως λέει μιὰ παροιμία : «κύλισε πολὺ νέρο κάτω ἀπὸ τὶς γέφυρες». Ἄλλα γεγονότα ἦλθαν στὴν ἐπικαιρότητα : Τὸ Κυπριακό, τὸ Αἰγαῖο, ἡ Θράκη, τὸ Σκοπιανό, τὸ μεταναστευτικό, χωρὶς ἐννοεῖται τὸ Βορειοηπειρωτικὸ νὰ ἔχει χάσει τὸ ἐνδιαφέρον μας. Διότι μπορεὶ μὲν νὰ τακτοποιήθηκαν κάποια πράγματα, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων Γιατὶ ἄν οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκαταλείπουν, ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία δὲν μᾶς ἀφήσουν ποτέ. καὶ ἡ ἐλευθερία τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἐν τούτοις, οἱ Ἀλβανοὶ μηχανεύονται μύριους τρόπους γιὰ νὰ φαλκιδεύονται τὰ δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας. Ἔτσι οὔτε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ περιουσία ποὺ εἶχε ἁρπάξει αὐθαιρέτως καὶ βιαίως τὸ κομμουνιστικὸ καθεστὼς ἐπιστρέφουν, οὔτε τὴν Χειμάρρα, τὸ Ἀργυρόκαστρο, καὶ τὴν Κορυτσᾶ ἀναγνωρίζουν ὡς μειονοτικὲς ζῶνες, οὔτε τὶς ἰδιοκτησίες τῶν Βορειοηπειρωτῶν σέβονται, ἀφοῦ ἐγκαθιστοῦν σ αὐτές Ἀλβανοὺς ἀπὸ τὸ Κόσσοβο, καὶ ἀκόμα δὲν ἐπιτρέπουν τὴν ἵδρυση Στρατιωτικοῦ Κοιμητηρίου στὴν Κορυτσᾶ, ἐνῷ κωλυσιεργοῦν γιὰ τὴν συλλογὴ τῶν ὁστῶν τῶν ἀξιωματικῶν καὶ ὁπλιτῶν τοῦ Ἔπους τοῦ στόν ὡραῖο καί κατανυκτικό χῶρο πού ἔχει δημιουργήσει ἡ Ἀρχιεπισκοπή μέσα, στήν περιοχή τῆς Κλεισούρας. Ἄς μή θεωρηθεῖ δέ περιττή καί ἡ ἀναφορά μας στούς περιβοήτους «Τσάμηδες», διότι αὐτοί, παρά τό γεγονός τό ὅτι διέπραξαν ἀνήκουστα ἐγκλήματα στήν Θεσπρωτία, κατά τήν διάρκεια τῆς Ἰταλογερμανικῆς κατοχῆς 41-44, τώρα σηκώνουν θρασύτατα τό κεφάλι τους καί ὑποκινούμενοι, ὑπογείως, βεβαίως, ἀπό τήν ἀλβανική πολιτική ἐξουσία, ὀργανώνουν φεστιβάλ καί συλλαλητήρια διεκδικώντας καί τίς περιουσίες τους στήν Θεσπρωτία, ἐκεῖνες πού εἶχαν ἁρπάξει ἀπό τούς Ἕλληνες, καί τίς ὁποῖες πολύ ὀρθά εἶχε δημεύσει ἡ στρατιωτική Δικαιοσύνη μετά τό τέλος τοῦ Β Παγκοσμίου Πολέμου. Τέλος, στήν γείτονα, ὑπάρχει ἔντονο τό ὄνειρο τῆς «Μεγάλης Ἀλβανίας», ἡ ὁποία θά περιλαμβάνει τήν Φλώρινα, τήν Καστοριά, τά Ἰωάννινα, καί ὁλόκληρη τήν Ἤπειρο μέχρι τήν Ἄρτα καί τήν Πρέβεζα. Αὐτά πρέπει νά τά ξέρουμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, καί νά μήν ἐφησυχάζουμε, διότι ὁ ἐφησυχασμός εἶναι ὅ,τι χειρότερο γιά τά ἐθνικά θέματα, καί ἰδιαίτερα γιά τό Βορειοηπειρωτικό. Τό χειρότερο ὅμως, στήν περίπτωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ, εἶναι ὅτι στούς κόλπους τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς μειονότητος τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἔχει ἐκδηλωθεῖ ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό ἕνας διχασμός πού τίποτε τό καλό δέν προοιωνίζεται. Ἀπό τό Δελβινάκι, μέ τή εὐκαιρία τῶν Ἐκδηλώσεων γιά τόν ἀγώνα τῆς Αὐτονομίας καί γιά τό Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας, τόν περασμένο Μάϊο πού εἴχαμε τίς Ἐκδηλώσεις, ἀπηύθυνα καί φέτος, ὅπως καί πέρυσι, δραματική ἔκκληση γιά ἐθνική ἑνότητα. Μέχρι στιγμῆς, ὅμως, δέν διαφαίνεται κάποιο θετικό ἀποτέλεσμα. Γί αὐτό προσεύχεσθε ἐκτενῶς, ἀδελφοί μου, νά φωτίσει ὁ Θεός καί ἡ Παναγία τόν Βορειοηπειρωτικό Ἑλληνισμό, νά καταλάβει, καί προπαντός νά ἐφαρμόσει, αὐτό πού σημείωνε ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Σεβαστιανός στήν περιλάλητη διαθήκη του : «Ἰσχύς ἐν τή ἑνώσει». Ἀλλά, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, ὑπάρχουν καί ἄλλα ζη-

9 IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ σελ τήματα πού ἀπασχολοῦν τό ἔθνος. Πρῶτον εἶναι τό Κυπριακό. Τριάντα ὀκτώ (38) χρόνια τώρα ὁ Ἀττίλας πατάει τό 38% τοῦ Κυπριακοῦ ἐδάφους περιφρονώντας προκλητικά τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε., ἐνῶ καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, στήν ὁποία ἀνήκει καί ἡ Κύπρος, παρακολουθεῖ χωρίς νά μπορεῖ - καί θά πῶ πιθανῶς καί νά μήν θέλει - νά τερματιστεῖ ἡ τουρκική κατοχή στήν ἑλληνική μεγαλόνησο. Τώρα τελευταία, μάλιστα, μετά τήν δημιουργία τῆς Κυπριακῆς Α.Ο.Ζ. (Αὐτόνομης Οἰκονομικῆς Ζώνης) ἡ Τουρκία ἐξαπολύει ἀπειλές καί φοβέρες, παριστάνοντας τόν χωροφύλακα τῆς ἀνατολικοῦ μεσογείου. Δεύτερο θέμα εἶναι τό Σκοπιανό. Οἱ Σκοπιανοὶ ποὺ διεκδικοῦν τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας, ἔχουν στήσει ἀνδριάντες τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τοῦ Φιλίππου, τοῦ πατέρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, καὶ συνεχῶς προκαλοῦν τὴν Ἑλλάδα, ἔχοντας πάντοτε ἀλυτρωτικὲς βλέψεις γιὰ τὴν Θεσσαλονίκη καὶ γιὰ τὸ Αἰγαῖο. Τὸ πρόβλημα τῆς ὀνομασίας δὲν φαίνεται ἐπὶ τοῦ παρόντος νὰ λύνεται, ἀφοῦ ἡ Σκοπιανὴ ἡγεσία συνεχίζει νὰ παρουσιάζεται ἀδιάλλακτη. Εὐτυχῶς, μέχρι στιγμῆς, ἡ Πατρίδα μας κρατάει σταθερὴ θέση στὴν γειτονικὴ καὶ προκλητικὴ χώρα. Τρίτο θέμα εἶναι τὸ Αἰγαῖο. Τὶς προάλλες τουρκικὸ πολεμικὸ πλοῖο ἔφτασε ἀνενὀχλητο (σημειῶστε τὴν λέξη ἀνενόχλητο) μέχρι τὴν Εὔβοια. Οἱ γείτονές μας ὅλο καὶ παραβιάζουν τὸν θαλάσσιο καὶ ἐναέριο ἐθνικό μας χώρο. Εἶναι, ὅμως, μεγάλη εὐλογία γιὰ τὴν Ἑλλάδα τὸ γεγονός ὅτι διαθέτει ἀεροπόρους μὲ γενναῖα καρδιά. Καὶ εἶναι ἄξια τὰ γενναῖα αὐτὰ παιδιά, οἱ πιλότοι τῆς Ἀεροπορίας μας, ποὺ παίζοντας καθημερινῶς τὴν ζωή τους «κορώνα -γράμματα» ἀναχαιτίζουν τοὺς θρασεῖς τούρκους συναδέλφους τους καὶ κρατᾶνε ὄχι μόνο ἀκέραια τὰ σύνορά μας, ἀλλὰ καὶ τὸ γόητρο τῆς Ἑλλάδος ψηλά. Καὶ εἶναι ντροπὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ κόβει τοὺς μισθοὺς ἀπὸ αὐτὰ τὰ παλληκάρια, τὰ ὁποῖα διασώζουν, ὅπως εἶπα, καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πατρίδος μας καὶ τὸ κῦρος τῆς Ἑλλάδος. Εἶναι ντροπή, χίλιες φορὲς ντροπὴ γιὰ τὴν ἡγεσία τοῦ τόπου. Ἀπόψε λοιπόν, ἄς ἀφιερώσουμε λίγη ὥρα νὰ προσευχηθοῦμε γιὰ τοὺς ἥρωες τῶν αἰθέρων, παρακαλῶντας τὴν Παναγία νὰ τὰ προστατεύει αὐτὰ τὰ παιδιά καὶ νὰ τὰ φυλάει στὸ δύσκολο καὶ τόσο ὑπεύθυνο ἔργο τους. Καὶ ὄχι μόνο ἀπόψε, ἀδελφοί μου, ἀλλὰ καὶ πάντοτε νὰ προσευχόμαστε καὶ γιὰ τοὺς ἀεροπόρους μας ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλα τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς ἑλληνικῆς μας πατρίδος, ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ στρατὸ ξηρᾶς καὶ στὸ ναυτικό. Τέταρτο καὶ τελευταῖο θέμα ἡ Θράκη. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Διδυμοτείχου Ὁρεστιάδος καὶ Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος σὲ ἐκτενῆ ἀναφορὰ τους περιέγραψαν μὲ τὰ μελανότερα χρώματα τὴν κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Ἕβρου, ἡ ὁποία βιώνει κατὰ τὸν ποιὸ δραματικὸ τρόπο τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ κράτους ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἐνῷ πρόσφατα καὶ οἱ τέσσερεις Μητροπολῖτες τῆς Θράκης, οἱ προαναφερθέντες καὶ ἄλλοι δύο, μὲ ἔγγραφο ποὺ ἔστειλαν στὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καὶ στὸν Πρωθυπουργὸ κ. Παπαδῆμο, διαμαρτυρήθηκαν ἐντόνως γιὰ τὴν τροπολογία ποὺ εἶχε προωθηθεῖ στὴ Βουλή, παραμονὲς τῶν Ἐκλογῶν, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Θράκης ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὸ πρόστιμο γιὰ τὰ αὐθαίρετα σὲ ποσοστὸ, - πόσο νομίζετε ; - 80%!!! Καὶ πρόσθεταν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Θράκης. Ἡ ἀπαράδεκτη αὐτὴ καὶ ἀντισυνταγματικὴ τροπολογία ἔρχεται νὰ γκρεμίσει ὅλα ὅσα τώρα ἐπὶ δεκαετίες χτίζουμε στὴν ἀκριτικὴ Θράκη, ἡ ὁποία μὲ ὄχι λίγη προσπάθεια ἔχει καταστεῖ πρότυπο συνύπαρξης χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων. Ἐὰν αὐτὴ ἡ τροπολογία βρεῖ ἐφαρμογὴ τότε χάνεται κάθε αἴσθηση ἰσονομίας καὶ ἰσοπολιτείας. Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἡ κομματοκρατία καταβαράθρωσε τὴν ὑπόληψη τοῦ Ἕλληνα καὶ βύθισε τὴν οἰκονομία στὰ τάρταρα καὶ τὸν λαὸ στὴν ὁλοένα καὶ περισσότερο διογκούμενη ἐξαθλίωση, ἀντὶ γιὰ πολιτικὲς δικαιοσύνης καὶ ἀλληλεγγύης, οἱ κρατοῦντες περνοῦν νομοσχέδια ποὺ παγιώνουν τὰ αἰσθήματα τῆς Σεβαστιανοῦ. ἀδικίας μὴ ἀναλογιζόμενοι τὶς συνέπειες καὶ μάλιστα σὲ μιὰ εὐαίσθητη καὶ ἀκριτικὴ περιοχή, ὅπως ἡ Θράκη μας. Καὶ ἔπειτα ; Ἔπειτα ἔχεις τὸν Τοῦρκο Ἐξωτερικῶν τὸν πολὺ κ. Νταβούντογλου νὰ κατηγορεῖ τὴν Ἑλλάδα ὅτι δῆθεν κακομεταχειρίζεται τὴν τουρκικὴ μειονότητα. Δὲν τὴν λέει, ὅμως, μουσουλμανική, τουρκικὴ τὴν ὀνομάζει. Καὶ ἀπὸ ἐδῶ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή». Τὶ νὰ πεῖ κανείς ; «Σημεῖα τῶν καιρῶν» εἶναι αὐτά. Ἐδῶ, ὅμως, ἀδελφοὶ, θέλω νὰ σᾶς κάνω μία ἐκ βαθέων ἐξομολόγησή μου. Ὅταν ἐδιάβασα τὰ δύο αὐτὰ ἔγγραφα τῶν Ἀρχιερέων ποὺ διακονοῦν στὸν εὐαίσθητο χῶρο τῆς Θράκης, πρὸ στιγμὴν μὲ κατέλαβε μελαγχολία καὶ ἀπογοήτευση. Εἶπα στὸν ἑαυτό μου. Μὰ ἐὰν ἡ Πολιτεία ἀδιαφορεῖ τόσο κραυγαλέα γιὰ τὴν Θράκη, τότε τὶ νὰ περιμένεις ἐσὺ νὰ κάνει καὶ γιὰ τὴν δική σου Ἐπαρχία ; Ἀλλὰ ὅμως, αὐτὸ πρὸ στιγμὴν. Γιατὶ μετὰ ἔκανα κάποιες δηλώσεις καὶ εἶπα Ὁ τάφος τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυροῦ στοὺς κρατοῦντες : - Κύριοι, μὲ τὸ νὰ καταργεῖται τὴ μία ὑπηρεσία κατόπιν τῆς ἄλλης, ἐδῶ, στὸ Πωγώνι καὶ στὴν Κόνιτσα, δολοφονεῖτε τὴν ἀκριτικὴ Ἑλλάδα. Αὐτὸ κάνετε. Καὶ εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέτε. Μαζέψτε τα, ἀφεῖστε τὴν ἀκριτικὴ Ἐπαρχία καὶ ἐλᾶτε στὶς πόλεις. Τότε, λοιπόν, ὕψωσα τὰ μάτια μου στὸν οὐρανό, καὶ παρεκάλεσα τὸν Θεὸ καὶ τὴν Παναγία νὰ μὴν μᾶς ἀφήσει, νὰ μὴν μᾶς ἐγκαταλείψει, ἀλλὰ νὰ γίνει βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Γιατὶ ἄν οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκαταλείπουν, ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία εἶναι γεγονὸς δὲν μᾶς ἀφήσουν ποτέ. Καὶ αὐτὸ ποὺ σᾶς λέω τὸ πιστεύω ἀκράδαντα. Καὶ σᾶς τὸ βεβαιώνω μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς μου, ὅτι ἡ ὁμοθυμαδῶν σημερινὴ- ἀποψινὴ προσευχὴ θὰ φέρει εὐλογία, καὶ θὰ δώσει χάρη γιὰ νὰ ἀναζωπυρώσει τὴν φλόγα τῆς ἀγάπης γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν Πατρίδα μας, ἰδιαίτερα τῶν νέων ἀνθρώπων, ποὺ εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ σήμερα καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ αὔριο. Ἀδελφοί, χρόνια πολλὰ καὶ καλὰ σὲ ὅλους. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία νὰ σᾶς εὐλογοῦν, νὰ σᾶς στηρίζουν καὶ νὰ σᾶς ἁγιάζουν. Ὁ Θεὸς μαζί σας νὰ εἶναι. Η προσευχὴ θὰ φέρει εὐλογία, καὶ θὰ δώσει χάρη γιὰ νὰ ἀναζωπυρώσει τὴν φλόγα τῆς ἀγάπης γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν Πατρίδα μας, ἰδιαίτερα τῶν νέων ἀνθρώπων, ποὺ εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ σήμερα καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ αὔριο. vor.vima@imdpk.gr

10 10σελ IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ὁ πρωθυπουργὸς τῆς Τουρκίας Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογᾶν Τὸ πρόσφατο παράδειγμα μὲ τὴ ἀνιστόρητη πρόταση τοῦ Τούρκου Πρω- ἐφ ὅσον κάποιοι ἐλέγχουν τὶς διόδους τῆς Πόσοι ξέρουν Ἱστορία σήμερα; Καὶ μάλιστα θυπουργοῦ Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογᾶν γνώσεως (π.χ. κατευθυνόμενα ΜΜΕ καὶ (περὶ ἄλλου Ὀλύμπου στὰ μικρασιατικὰ ἐδάφη ἀπὸ ὅπου πρέπει ἡ Διεθνὴς Ὀλυ- θὰ ἀλλοιώσουν καὶ τὴν κραυγαλέα ἱστορικὴ Πανεπιστήμια), τί μᾶς διασφαλίζει πὼς δὲν μπιακὴ Ἐπιτροπὴ νὰ... ἀνάβει κάθε τέσσερα πραγματικότητα; χρόνια τὴν Ὀλυμπιακὴ φλόγα ) ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Ἱστορία τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τί διαφέρουν οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Ἰρλανδοὶ (ποὺ Ἐδῶ δὲν μποροῦμε ἐμεῖς ἂν ξεχωρίσουμε σὲ ἀποτελεῖ ἕναν ἀκόμη χῶρο τῆς Ἑλληνικῆς ξέρουμε ὅτι τρώγονται τόσους αἰῶνες καὶ Ἱστορίας ποὺ ἐπιδέχεται πολλαπλοῦ εἴδους ἀκόμη ὡς σήμερα εἶναι ζωντανὲς οἱ ἑστίες ἐκμετάλλευση. μίσους), πῶς μποροῦμε νὰ ἐλπίσουμε ὅτι οἱ Ἀπὸ Ἑλληνικῆς πλευρᾶς ἐδόθησαν κάποιες ἄλλοι, οἱ ξένοι, θὰ κατανοήσουν ὅτι οἱ Μακεδόνες εἶναι ἕνα ἑλληνικὸ φύλο καὶ ὄχι μία ἀπαντήσεις (ποὺ θὰ προσκρούσουν σὲ κλειστὰ αὐτιὰ,διότι κατὰ βάθος καὶ ὁ Ἐρντογᾶν γνωρίζει τὴν Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος,ἀλλὰ Πανεπιστημιακοὶ καὶ Πολιτικοὶ ποὺ μιλοῦν γιὰ ἄλλη ἐθνότητα; Ἐδῶ ὑπάρχουν Ἕλληνες (!) καὶ οἱ λοιποὶ Τοῦρκοι ἰθύνοντες ποὺ ἑτοίμασαν τὸν φάκελο τῆς ὑποψηφιότητας τῆς σμοῦ τῶν Σκοπιανῶν (λὲς καὶ εἶναι δικαίωμα τὸ δικαίωμα τοῦ ἐθνικοῦ αὐτοπροσδιορι- Κωνσταντινουπόλεως γιὰ τοὺς Ὀλυμπιακούς ἡ καπηλεία τῆς Ἱστορικῆς ἀλήθειας!),πὼς θὰ τοῦ 2020 ). πείσουμε ξένους καὶ ἄσχετους ; Τὸ θέμα ὅμως εἶναι ἄλλο καὶ ἀφορᾶ κάτι ποὺ Καὶ, παράλληλα, γεννᾶται τὸ ἐρώτημα; «Τί θὰ ἐπαναληφθεῖ στὸ μέλλον: ὡς πότε θὰ ἀνεχόμαστε τὴν κάθε εἴδους παραχάραξη τῆς Ἱστορικὴ ἀλήθεια ἀπὸ ξένους, ἁρμόδιους ἢ πρέπει νὰ κάνουμε ὅταν ἔχουμε ἐπίθεση στὴν Ἱστορίας μας ἀπὸ γείτονες καὶ ἐχθρούς τῆς μὴ;» Ἑλλάδος; Κλασικὸ παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ Καὶ συνακόλουθα προκύπτει τὸ ἑξῆς: «Ποιὸς περίπτωση τῶν Σκοπιανῶν ποὺ παρότι ἔχουν πρέπει νὰ τοὺς ἀπαντάει κάθε φορά; Ὑπάρχει στὴν Ἑλλάδα ἕνας ἐπίσημος φορέας ποὺ ξεπεράσει τὰ μετρήσιμα μεγέθη τῆς γελοιότητος (βλέπε πλῆθος ἀγαλμάτων σὲ πόλη θὰ τεκμηριώνει κάποιες ἐπαρκεῖς ἀπαντήσεις Σκοπίων),ἐξακολουθοῦν νὰ ἐπαναλαμβάνουν καὶ θὰ ἀποστομώνει τοὺς ἀνιστόρητους κάθε τὶς ἀνιστόρητες θέσεις τους. Βέβαια θὰ πεῖ κάποιος ὅτι δὲν «πρέπει νὰ ἀνησυχοῦμε καθὼς Τὸ πρόσφατο δεῖγμα ἀνεδαφικῆς προσέγγι- πλάτους καὶ μήκους;» ἡ Ἱστορικὴ Ἀλήθεια εἶναι μὲ τὸ μέρος μας καὶ σης τῆς Ἱστορίας τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων ὅσοι γνωρίζουν Ἱστορία θὰ δεχτοῦν τὶς δικές (τὸ ὁποῖο ἀποδίδεται στὸν Τοῦρκο Πρωθυπουργὸ Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογᾶν) δὲν εἶναι μας θέσεις» κλπ.καλὴ ὡς θέληση ἀλλὰ ἀνεπαρκὴς καὶ ἐπικίνδυνη ὡς πραγματικότητα τὸ μόνο κροῦσμα ἀλλοίωσης τῆς Ἑλληνικῆς αὐτὴ ἡ ἀντίληψη. Ἱστορίας. Μὲ κλασικὸ δεῖγμα τοὺς Σκοπιανοὺς γείτονές μας, ἔχουμε καὶ ἄλλα ἀνάλογα στὴν βαλκάνια γειτονιά μας. Γιὰ παράδειγμα ἀναφέρω τοὺς Ἀλβανοὺς ποὺ διεκδικοῦν (κρατηθεῖτε!): τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο (λόγω Ἀλβανίδας μητέρας), τὸν Βασιλέα Πύρρο (λόγω περιοχῆς), τοὺς Ἀρβανίτες τοῦ 1821 (λόγω γλώσσας) κλπ. Μπορεῖ ὅλα αὐτὰ νὰ μᾶς φαίνονται γραφικὰ ἀλλὰ δείχνουν ὅτι ὁ γείτονες δὲν ὀρρωδοῦν πρὸ οὐδενὸς γιὰ νὰ κατοχυρώσουν (στὴν ἀρχὴ λεκτικὰ, ὅπως γίνεται σὲ κάθε σοβαρὴ διεκδίκηση) κάποια μελλοντικὰ δικαιώματα εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἑλλάδος. Τί πράττουμε ἐμεῖς ἀπὸ τὴν μεριά μας; Γιὰ νὰ μὴν φλυαρῶ (καὶ θὰ φαίνεται ὅτι μεμψιμοιρῶ) ἀναφέρω ὅτι μόλις πρόσφατα τιμήθηκε μὲ ἀνδριάντα ὁ βασιλεὺς τῆς Ἠπείρου Πύρρος στὴν πρωτεύουσα τῆς ἑνιαίας Ἠπείρου, τὰ Ἰωάννινα, μὲ πρωτοβουλία ὁμογενῶν (ἐνῶ κάποιοι ἑλληνόφωνοι ποὺ αὐτοχαρακτηρίζονται Ἀριστεροὶ στὰ Ἰωάννινα διαμαρτύρονται γιὰ τὸν Ἀνδριάντα ποὺ δημιούργησαν ὁμογενεῖς στὴν πόλη τῶν Ἰωαννίνων). Μάλιστα τὸ 1974, σὲ μία ἠλίθια ἐπίδειξη ἀντιβασιλισμοῦ,κάποιοι «προοδευτικοί» εἶχαν ξηλώσει τὴν τότε προτομὴ τοῦ Πύρρου ἀπὸ τὴν κεντρικὴ πλατεῖα τῶν Ἰωαννίνων! Τὴ ἴδια ὥρα κάποιοι «Ἱστορικοί»μὲ τὴν ἔγκριση καὶ τὰ λεφτὰ Πανεπιστημίων (πάντα μὲ τὰ ἀπαραίτητα χρήματα γίνονται τέτοιες βρομοδουλειὲς )προβαίνουν σὲ συνειδητὴ ἀλλοίωση τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, προσφέροντας τοὺς Ἕλληνες Ἀρβανίτες (ἀπὸ τὸ Σούλι τῆς Ἠπείρου καὶ τὴν Ὕδρα ὡς τὰ Σουλιμοχώρια τῆς Πελοποννήσου), ποὺ προσέφεραν τὸ αἷμα τους ἐναντίον Τούρκων καὶ Τουρκαλβανῶν στοὺς Ἀλβανοὺς! Ναὶ,αὐτὸ εἶναι γραμμένο σὲ πολλὰ «ἐπιστημονικὰ βιβλία» μὲ τὴν ἐπίβλεψη καὶ ἐπιμέλεια ὑψηλῶν τιτλούχων τῆς Πανεπιστημιακῆς Κοινότητος. Καὶ τὸ χειρότερο: τὰ ἀνεχόμαστε ὅλα αὐτὰ καὶ δὲν ἀντιδρᾶμε (ἡ περίπτωση Ρεπούση μὲ τὸν Συνωστισμὸ τῆς Σμύρνης εἶναι μία ἐξαίρεση ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ τὴν καταπιοῦν πολλοὶ ἀλλὰ τελικὰ ξέσπασε σὲ σκάνδαλο ). Μήπως δὲν εἶναι ἔτσι ; Τὴν ἴδια στιγμὴ καὶ οἱ γείτονες Βούλγαροι ὁμιλοῦν γιὰ ἀρχαῖο θρακικὸ πολιτισμὸ,τὸν ὁποῖο διεκδικοῦν οἱ ἴδιοι, θεωρώντας τοὺς Θράκες ὡς προγόνους τους. Ἀρκεῖ κάποιος νὰ ἐπισκεφτεῖ κάποιο ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο στὴν Βουλγαρία, ὅπου θὰ δεῖ πὼς ἀποσιωπᾶται ἢ ὑποβαθμίζεται ἡ θέση τῶν Ἑλλήνων στὴν Ἱστορία τοῦ χώρου αὐτοῦ, ἄσχετα ἂν ἐκεῖ οἱ Θράκες εἶχαν ἄμεση σύνδεση μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ (τόσες ἀρχαῖες πηγὲς δὲν μποροῦν νὰ παραγραφοῦν) καὶ ὑπῆρχαν ἀμέτρητες ἑλληνικὲς ἀποικίες στὰ παράλια της Μαύρης ΝΕΚΡΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΑΚΗ ΒΕΖΙΑΝΗ Γεώργιος Διον. Κουρκούτας - Καθηγητὴς Φιλόλογος Θάλασσας. Ἀκόμη καὶ σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο,οἱ ἐκθέσεις ἀρχαιολογικῶν τεκμηρίων γιὰ τὴν Ἀρχαία Θράκη ἀναφέρονται στὴν σημερινὴ Βουλγαρία ὡς γεωγραφικὴ ἀναφορὰ καὶ πολιτιστικὴ συνέχεια, λὲς καὶ δὲν ἦρθαν οἱ σημερινοὶ Βούλγαροι ὡς ἐπήλυδες-εἰσβολεῖς στὸν βαλκανικὸ χῶρο στὰ χρόνια του Βυζαντίου, ἀπὸ τὸ ὁποῖο δέχθηκαν τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη καὶ τὸν Πολιτισμὸ ἐν γένει. Τὸ κωμικοτραγικὸ εἶναι πὼς αὐτὰ ποὺ βρίσκουν σὲ ἀνασκαφὲς οἱ σημερινοὶ ἀρχαιολόγοι καὶ τὰ ὁποία ἔχουν ἑλληνικὲς ἐπιγραφὲς,προσπαθοῦν νὰ δικαιολογήσουν αὐτὰ τὰ νέα δεδομένα μὲ φλύαρες ἀνοησίες, διότι ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια δὲν τοὺς συμφέρει! Ὅλοι οἱ γείτονες λοιπὸν παραχαράσσουν τὴν ἱστορία γιὰ νὰ ἀντλήσουν ἀπὸ αὐτὴν καὶ τὴν μεγάλη Ἑλληνικὴ κληρονομιὰ στὸν χῶρο τῶν Βαλκανίων στοιχεῖα γιὰ νὰ ντύσουν τὸ δικό τους γυμνὸ ἱστορικὸ παρελθὸν. Δὲν γνωρίζουν πολλοὶ συμπατριῶτες μας αὐτὴν τὴν συνεχῆ προσπάθεια παραχάραξης ἀπὸ τοὺς Βουλγάρους, ἀλλὰ ἐπικεντρωνόμαστε μόνο στὸ ἀνάλογο θράσος τῶν Σκοπιανῶν παραχαρακτῶν. Δυστυχῶς, ὅταν θὰ φτάσει καὶ αὐτὴ ἡ ὑπόθεση στὰ ἄκρα καὶ θὰ κάνουμε ὅ,τι καὶ μὲ τοὺς Σκοπιανοὺς (δηλαδὴ θὰ τρέχουμε νὰ πείσουμε τοὺς πάντες ὅτι τὸ ἱστορικὸ δίκιο εἶναι μὲ τὸ μέρος μας καὶ τὰ ἀποτελέσματα, φοβᾶμαι ὅτι θὰ εἶναι τὰ ἴδια, ἀπὸ πενιχρὰ ὡς μηδαμινὰ ). Γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε τὴν ἀνάλογη Ρουμανικὴ παραχάραξη ποὺ ἀφορᾶ τοὺς Ἕλληνες Βλάχους καὶ τὴν καπήλευση τῆς μεγάλης πολιτισμικῆς τους Κληρονομιᾶς ἀπὸ τοὺς Ρουμάνους ποὺ δὲν ξέχασαν νὰ διεκδικοῦν τὸν χῶρο τῆς Πίνδου καὶ τῆς βλάχικης κληρονομιᾶς (γιὰ ὅσους δὲν θυμοῦνται τὸν μεγάλο πατριωτικὸ ρόλο τῶν Βλάχων στὴν νεώτερη Ἑλλάδα, τοὺς θυμίζω ὅτι τὰ μεγάλα οἰκοδομήματα τῆς πρωτεύουσας τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, τῶν Ἀθηνῶν,εἶναι προσφορὰ Βλάχων εὐεργετῶν ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου, τοῦ Μετσόβου καὶ τῆς Πίνδου, ὅπως τὸ Ζάππειον, τὸ Ε.Μ.Π., ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν κλπ. Δὲν ἔχουν τέλος οἱ ἀναφορὲς στὶς ποικίλες παραχαράξεις τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας ἀπὸ τοὺς γείτονές μας. Τὸ μεγάλο ἐρώτημα εἶναι ὅμως πὼς καὶ ἀπὸ ποιοὺς μπορεῖ νὰ δοθεῖ τέλος σὲ αὐτοὺς τοὺς συνειδητοὺς ἢ ἀσυνείδητους παραχαράκτες; ὅλοι οἱ πολίτες ἔχουμε εὐθύνες πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση. Ἂς μὴν ζητᾶμε κάτι τέτοιο ἀπὸ τὸ ἐπίσημο Κράτος μας. Ἐξάλλου αὐτὸ ἔχει δώσει ἐπανειλημμένα ἐξετάσεις στὸν τομέα αὐτὸν καὶ ἔχει ἀποτύχει παταγωδῶς. Δυστυχῶς... Γεννήθηκε τὸ 1991, ὅταν ἔπεφταν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν μαρτυρικὴ Βόρειο Ἤπειρο, κι ἔφυγε, ἀπρόσμενα, στὶς 15 Ἰουλίου Ἦταν ἐγγονὸς τοῦ βετεράνου ἀγωνιστῆ τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ καὶ ἐκδότη τῆς Ἐφημερίδας «ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΙΩΝΑ» κ. Θεόδωρου Βεζιάνη. Ὁ ὁποῖος στην μακρὰ καὶ πολυτάραχη ζωή του ἀντιμετώπισε διώξεις καὶ πολλὰ δεινὰ ἀπὸ τὸ καθεστὼς τοῦ Ἐνβὲρ Χότζα καὶ τοῦ διαδόχου του Ραμὶζ Ἀλία. Ἀποκορύφωμα, ἡ περιβόητη «δίκη τῶν πέντε», ἀπὸ τὴν ὁποία, τελικῶς ἐβγῆκε ἀλώβητος. Ἀλλὰ καὶ κατὰ τοὺς τελευταίους καιροὺς ἐδοκίμαζε πικρίες καὶ θλίψεις ἐξ αἰτίας τοῦ διχασμοῦ, ποὺ ἔχει ἐκδηλωθῆ στὴν ἡγεσία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἦλθε, ὅμως, ὁ αἰφνίδιος καὶ τραγικὸς θάνατος τοῦ ἐγγονοῦ του, ὁ ὁποῖος τὸν ἐπίκρανε καὶ τὸν ἔκανε νὰ πονέσῃ πολύ. Γιατὶ ἕνα παλληκάρι νὰ φεύγῃ ἀναπάντεχα στὰ 21 του χρόνια εἶναι πόνος βαρύς. Ἀλλὰ οἱ βουλὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξερεύνητες. Γι αὐτὸ λέμε, συγκλονισμένοι βέβαια καὶ μεῖς, κύριε Θόδωρε, κουράγιο καὶ ὑπομονή. Ὁ Κύριος νὰ ἀναπαύσῃ τὴν ψυχή τοῦ Θοδωρῆ ἐν σκηναῖς ἁγίων. ΑΜΗΝ. site: