Συντάχθηκε απο τον/την Παναγιώτης Θεoδωρόπουλος Δευτέρα, 31 Αύγουστος :22 - Τελευταία Ενημέρωση Παρασκευή, 13 Ιούνιος :48

Transcript

1 Τα οφέλη για την υγεία που κερδίζονται μέσω της αερόβιας άσκησης έχουν αποδειχτεί. Η έρευνα έχει δείξει ότι συστηματική και μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, έχει ευεργετική επίδραση στην υγεία και συνδέεται με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη και καρδιακών παθήσεων (Lee,2003;Warbutton,2006;Wei,1999). Η συστηματική άσκηση έχει ευεργετική επίδραση σε παράγοντες εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων μέσω πολλών μηχανισμών. Βελτιώνει τη σύσταση του λιπώδους πλάσματος, μειώνει το σωματικό βάρος, χαμηλώνει την πίεση, αυξάνει την ευαισθησία της ινσουλίνης και βελτιώνει τη λειτουργία των πνευμόνων, την καρδιακή λειτουργία και την καρδιοαναπνευστική αντοχή. Επιπρόσθετα, η άσκηση έχει θετική επίδραση στην υγεία των οστών(borer, 2005). Παρόλο το ότι έχουν δημοσιευτεί πάρα πολλές εργασίες με θέμα τη θετική επίδραση της γενικής άσκησης στην υγεία, είναι ακόμα ασαφές, το κατά πόσο τα δεδομένα που υπάρχουν, να δείχνουν μια απευθείας σχέση μεταξύ της βελτίωσης της υγείας και της ενασχόλησης με το tennis. Γι'αυτό το λόγο, αναλάβαμε μια συστηματική έρευνα για να εξερευνήσουμε τα οφέλη του tennis στην πρόληψη διαφόρων επικίνδυνων παραγόντων για την υγεία και την πρόληψη διαφόρων μεγάλων ασθενειών που συνδέονται με το σύγχρονο τρόπο ζωής, δηλαδή, χαμηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης, παχυσαρκία, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, ζαχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις και οστεοπόρωση. Η περίληψη των ευρημάτων της έρευνας παρουσιάζεται παρακάτω. Ένταση της άσκησης Ο μέσος όρος της καρδιακής συχνότητας κατά το μονό παιχνίδι κυμαίνεται μεταξύ των 140 και 180 σφυγμών το λεπτό, κάτι που ισοδυναμεί με το 70 με 90% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (Pluim et al, 2007). Η μέση κατανάλωση οξυγόνου κατά το παιχνίδι κυμαίνεται μεταξύ των 25 με 40 ml kg-1 min-1, κάτι που αντικατοπτρίζει το 50% με 80% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου(vo2 max). Tα μέσα επίπεδα γαλακτικού κατά το παιχνίδι είναι γενικά 2 με 3 mmol L-1, παρόλο που έχει αναφερθεί μια φορά ότι είχαν φθάσει και τα 6 mmol L-1. Αυτό δείχνει ότι το μονό παιχνίδι στο tennis μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως υψηλής έντασης άσκηση (>6 Mets). Αερόβια ικανότητα Η μέση VO2 max των παικτών του tennis κυμαίνεται από 35 μέχρι 65 ml kg-1 min-1, εξαρτώμενη από την ηλικία,το φύλο και προπονητικό επίπεδο. Αυτό υποδεικνύει ότι οι παίκτες του tennis έχουν υψηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης, συγκρινόμενοι με τις φυσιολογικές τιμές για φυσιολογικά ασκούμενους της ίδιας ηλικίας και φύλου. (Pluim et al, 2007). 1 / 5

2 Παχυσαρκία Οι παίκτες του tennis έχουν χαμηλότερο ποσοστό λίπους σε σύγκριση με λιγότερο κινητικώς δραστήρια άτομα (Laforest, 1990;Schneider, 1992;Swank, 1998;Vodak, 1980). Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα διότι η παχυσαρκία έχει γίνει «παγκόσμια επιδημία», με περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο ενήλικες υπέρβαρους (ΒΜΙ>25) και τουλάχιστον 300 εκατομμύρια από αυτούς κλινικά παχύσαρκους (ΒΜΙ>30). Υπερλιποειδαιμία Το tennis σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο πλάσμα HDL (Ferrauti, 1997;Swank,1998;Vodak, 1980). Παρόλο που έχουν αναγνωρισθεί πάνω από 200 επικίνδυνοι παράγοντες για την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου, η μόνη πιο ισχυρή πρόβλεψη για την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου και καρδιακών παθήσεων, είναι η υπερλιποειδαιμία. Υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό : περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις καρδιακών παθήσεων οφείλονται σε λιπώδεις ανωμαλίες. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις χοληστερόλης - HDL σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, κάτι που σημαίνει ότι το να παίζει κάποιος tennis μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για την εμφάνιση καρδιαγγειακών γεγονότων. Υπέρταση Η συμπεριφορά της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια της άσκησης με το tennis είναι ανάλογη με εκείνη που παρουσιάζεται κατά την έντονη φάση μιας μέτριας έντασης δυναμικής άσκησης(jette, 1991). Δυστυχώς, δεν έχουν γίνει έρευνες τέτοιες που να καλύπτουν όλες τις πτυχές του θέματος και να δείχνουν την μακροχρόνια επίδραση της άσκησης με το tennis πάνω στην αρτηριακή πίεση. Καρδιαγγειακές νόσοι και θνησιμότητα Oι Houston et al. μελέτησαν 1019 άρρενες φοιτητές μεταξύ του 1948 και του 1964 (Houston, 2002). Μετά από μια βασική εξέταση φυσικών ικανοτήτων, ζήτησαν από τους φοιτητές να βαθμολογήσουν την ικανότητά τους στο tennis, το γκολφ, το baseball και το μπάσκετ κατά τις σπουδές τους στην ιατρική σχολή και νωρίτερα. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις φυσικές δραστηριότητες των συμμετεχόντων στην έρευνα και αργότερα στη ζωή τους, σε ένα διάστημα μεταξύ 22 και 40 ετών. Το tennis ήταν το μοναδικό σπορ στο οποίο μια υψηλότερη ικανότητα κατά τη φοιτητική ζωή συνδεόταν με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. Ένας πρωταρχικός παράγοντας για αυτό το ευεργετικό προφίλ της υγείας, μπορεί να είναι το γεγονός ότι το tennis ήταν το σπορ που παιζόταν περισσότερο συχνά κατά τη διάρκεια της μέσης ηλικίας. Μισοί από τους παίκτες συμμετείχαν ακόμα στο άθλημα του tennis στη μέση ηλικία, συγκρινόμενοι με το μόλις ένα 2 / 5

3 τέταρτο εκείνων που δήλωσαν ότι έπαιζαν γκολφ και κανενός από αυτούς που δήλωσαν ότι έπαιζαν μπάσκετ, baseball ή ποδόσφαιρο. Οστεοπόρωση Το tennis συνδέεται με υγιέστερη δομή των οστών και στα δύο φύλα και σε όλες τις ηλικίες(pluim et al, 2007). Αυτή η σχέση εξαρτάται από τη διάρκεια της συμμετοχής στο tennis και τη συχνότητα της προπόνησης, και είναι δυνατότερη σε νεαρούς αρχάριους από ότι σε γηραιότερους αρχάριους, αλλά διατηρείται παρά τη μειωμένη συμμετοχή. Αυτό είναι πιο εμφανές σε οστά που υποστηρίζουν περισσότερο τα φορτία που ασκούνται όπως το βραχιόνιο οστό του χεριού που χρησιμοποιείται, την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και το μηριαίο οστό. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν τις οδηγίες για άσκηση που περιγράφει το American College of Sports Medicine(ACSM) σε μελέτη με τίτλο «Φυσική Δραστηριότητα και Υγεία των οστών (Physical Activity and Bone health), όπου προτείνει δραστηριότητες αντοχής με διάρκεια λεπτά, όπως το tennis, τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για να αυξηθούν τα συστατικά των οστών στα παιδιά και τους εφήβους, και τουλάχιστον λεπτά τέτοιων δραστηριοτήτων τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για να διατηρηθεί η υγεία των οστών κατά την ενήλικη ζωή (ACSM, 2004). Συμπεράσματα Αυτοί που έχουν επιλέξει να παίζουν tennis, έχουν οφέλη για την υγεία τους. Ειδικότερα, χαμηλότερα ποσοστά σωματικού λίπους, ευνοϊκά λιποειδή προφίλ και αυξημένη αερόβια φυσική κατάσταση, συντείνουν γενικότερα στην αποφυγή επικίνδυνων παραγόντων για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επιπροσθέτως πολυάριθμες έρευνες έχουν αποδείξει καλύτερη οστική υγεία όχι μόνο σε παίκτες του tennis που ασχολούνται όλη τους τη ζωή με το συγκεκριμένο άθλημα, αλλά ακόμα και σε εκείνους που ασχολήθηκαν με το tennis στη μέση ηλικία. Το να παίζει κάποιος tennis συστηματικά (δύο με τρεις φορές την εβδομάδα), μονά ή διπλά, ταιριάζει με τις οδηγίες για άσκηση που έχει εκδώσει το American College of Sports Medicine (ACSM) και η American Heart Association (AHA). H μέση καρδιακή συχνότητα που παρατηρείται κατά τη διάρκεια ενός μονού παιχνιδιού είναι μεταξύ του 70-90% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας και η μέση κατανάλωση οξυγόνου 50-80% της VO2 max. Μέτριες μορφές άσκησης είναι αυτές που εκτελούνται με μια σχετική ένταση του 40-60% της VO2 max (60-75% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας, ενώ έντονες μορφές άσκησης θεωρούνται αυτές που εκτελούνται σε μια σχετική ένταση μεγαλύτερη του >60% της VO2 max ( >75% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας). Αυτό σημαίνει ότι η ένταση της άσκησης κατά τη διάρκεια ενός μονού παιχνιδιού είναι αρκετά υψηλή ώστε να ταξινομηθεί το tennis ως μέτριας προς έντονης μορφής άσκηση. Αυτό υποστηρίζεται επίσης και από ευρήματα που δείχνουν ότι οι παίκτες του tennis έχουν πάνω από το μέσο όρο μέγιστη ικανότητα απορρόφησης οξυγόνου, σε σύγκριση με ανθρώπους που δραστηριοποιούνται φυσιολογικά και είναι του ιδίου φύλου και ηλικίας. 3 / 5

4 Στα διπλά, η καρδιακή συχνότητα και η VO2 max τείνουν να είναι χαμηλότερες από ότι στα μονά. Ωστόσο δεν είναι μόνο η ένταση της άσκησης σαν απόλυτη τιμή που είναι σημαντική, αλλά περισσότερο σημαντική είναι η ένταση εκείνη που είναι σχετική με τη φυσική ικανότητα του ατόμου. Αυτό σημαίνει, ότι ενώ τα μονά μπορεί να είναι ευεργετικά για νεαρά άτομα, τα διπλά μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμα για ενήλικες μέσης ή και τρίτης ηλικίας, επειδή η καρδιακή τους συχνότητα και η VO2 max είναι μειωμένες. Άρα το παιχνίδι διπλών είναι το κατάλληλο γι'αυτές τις ηλικιακές κατηγορίες. Αυτό έχει και το επιπλέον πλεονέκτημα ότι αυξάνεται η πιθανότητα αυτοί που παίζουν tennis είναι πολύ πιθανόν να παραμείνουν στο σπορ καθώς μεγαλώνουν ηλικιακά. Έτσι τα οφέλη της άσκησης διατηρούνται. Για να αποδώσει καρπούς μια μορφή άσκησης για κάποιον, αυτός θα πρέπει να αποκτήσει έναν αντίστοιχο τρόπο ζωής. Η έρευνα έχει αποδείξει ότι το tennis έχει πολλά οφέλη για την υγεία. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε με πρωτότυπο τίτλο : 4 / 5

5 Health Benefits of Tennis Babette M Pluim - Royal Netherlands Lawn Tennis Association (KNLTB) 5 / 5