ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Transcript

1 Αθήνα, 9 Μαρτίου 2009 ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Στο τέλος του 2009, στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης του ΟΗΕ, θα κριθεί σε µεγάλο βαθµό η θέληση των κυβερνήσεων των Ηνωµένων Εθνών να καταπολεµήσουν τις κλιµατικές αλλαγές. Πρόκειται για την επόµενη φάση του Πρωτοκόλλου του Κιότο που θα ορίσει τις δράσεις αντιµετώπισης των κλιµατικών αλλαγών για τα επόµενα χρόνια. Η στιγµή είναι πολύ κρίσιµη αφού η ιακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για τις Κλιµατικές Αλλαγές (IPCC) προειδοποιεί ότι για να συγκρατήσουµε την αύξηση της θερµοκρασίας κάτω από τους 2 C θα πρέπει να κορυφωθούν οι παγκόσµιες εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου ως το 2015 και µετά να αρχίσει η ταχύτατη µείωσή τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, το µέλλον του πλανήτη διακυβεύεται στην Σύνοδο της Κοπεγχάγης. Τον Ιανουάριο του 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τις δικές της προτάσεις που θα συζητηθούν στην Σύνοδο Κορυφής των κρατών µελών της ΕΕ στις Μαρτίου. Στην ανακοίνωση αναγνωρίζεται µεν η ανάγκη χρηµατοδότησης των αναπτυσσόµενων κρατών στο πλαίσιο της επερχόµενης συµφωνίας που θα προκύψει µετά τη συνάντηση της Κοπεγχάγης, όµως ακόµα δεν συνοδεύεται από συγκεκριµένες οικονοµικές προτάσεις. Η χρηµατοδότηση θα υποστηρίξει τις επενδύσεις σε ανανεώσιµες πηγές ενέργειας και την προστασία των αρχέγονων δασών (π.χ. Αµαζόνιος), ενώ θα προωθήσει µέτρα για την προσαρµογή των χωρών στις αναπόφευκτες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίµατος. Η χρηµατοδότηση προς τις αναπτυσσόµενες χώρες για την αντιµετώπιση των κλιµατικών αλλαγών, εν µέσω οικονοµικής κρίσης, δεν είναι καθόλου παράλογη. Εάν το µοντέλο ανάπτυξης που γνωρίζουµε υιοθετηθεί και από τις αναπτυσσόµενες χώρες, τότε δεν υπάρχει πραγµατικά καµία πιθανότητα να εµποδίσουµε τις καταστροφικές συνέπειες των κλιµατικών αλλαγών, οι οποίες θα πλήξουν τις κοινωνίες και τις οικονοµίες όλων των κρατών του πλανήτη. Επιπλέον, αξίζει να τονίσουµε πως το συνολικό κόστος που θα έχει αυτό το µέτρο για την Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι µόλις το 1/6 του ποσού που ήδη δόθηκε για τη σωτηρία των τραπεζών. Αφού λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση µπορεί να σώσει τις τράπεζες, τότε σίγουρα µπορεί και πρέπει να σώσει τον πλανήτη. Συνεπώς, στη Σύνοδο Κορυφής στις 19 και 20 Μαρτίου πρέπει να προκύψει ένας ισχυρός χρηµατοδοτικός µηχανισµός και συγκεκριµένα κονδύλια που θα υποστηρίξουν τα µέτρα για την καταπολέµηση των κλιµατικών αλλαγών στο πλαίσιο της συµφωνίας της Κοπεγχάγης.

2 Στο κείµενο που ακολουθεί η Greenpeace παρουσιάζει τις θέσεις της και τα αιτήµατά της προς τους Ευρωπαίους ηγέτες. Η ιστορική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ικανότητά της για δράση Η ΕΕ πρέπει να πρωτοστατήσει και να απευθύνει ένα ισχυρό και σαφές µήνυµα προς τα υπόλοιπα κράτη, αν θέλουµε να πετύχουµε µία ουσιαστική και φιλόδοξη συµφωνία στην Κοπεγχάγη. Όπως είπε τον περασµένο Ιανουάριο και ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, κ. Σταύρος ήµας, Χωρίς χρήµατα, δεν υπάρχει συµφωνία. Οι οικονοµικές ανάγκες των αναπτυσσόµενων κρατών πρέπει να αναγνωριστούν έµπρακτα προκειµένου αυτά να µπορούν να σχεδιάσουν στρατηγικές βιώσιµης ανάπτυξης. Η ΕΕ θα πρέπει να βάλει συγκεκριµένα ποσά στο τραπέζι για να ξεκινήσουν ειλικρινείς και εποικοδοµητικές διαπραγµατεύσεις. Η οικονοµική υποστήριξη της προώθησης των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και οι τεχνολογίες προσαρµογής (adaptation) των αναπτυσσόµενων κρατών στις επιπτώσεις των κλιµατικών αλλαγών, θα εκτοξεύσουν την παγκόσµια ζήτηση για προϊόντα, όπως συστήµατα άρδευσης, φωτοβολταϊκά συστήµατα, βιοαέριο και κατασκευές για την προστασία των παράκτιων περιοχών. Θα εκτοξεύσει επίσης την ανάπτυξη και τη δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας, όχι µόνο στις αναπτυσσόµενες, αλλά και στις αναπτυγµένες χώρες. Η ευρωπαϊκή χρηµατοδότηση των αναπτυσσόµενων κρατών σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να λάβει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, αλλά αντίθετα θα πρέπει να θεωρείται ως η αποπληρωµή ενός ιστορικού χρέους. Συνολικά, τα αναπτυγµένα κράτη ευθύνονται για το 64% των κλιµατικών αλλαγών, εξαιτίας των τεράστιων ποσοτήτων αερίων του θερµοκηπίου που έχουν απελευθερώσει στην ατµόσφαιρα από τη βιοµηχανική επανάσταση µέχρι σήµερα. Το µεγαλύτερο µερίδιο ευθύνης φέρουν οι ΗΠΑ µε την Ευρωπαϊκή Ένωση να ακολουθεί 1. Η ΕΕ και τα υπόλοιπα αναπτυγµένα κράτη έχουν την υποχρέωση να βοηθήσουν τα φτωχότερα κράτη να αντιµετωπίσουν τις ήδη αναπόφευκτες επιπτώσεις από την αλλαγή του κλίµατος και να αναπτυχθούν µε βιώσιµο τρόπο. Η Greenpeace υποστηρίζει ότι τα νέα βιοµηχανικά κράτη 2 (newly industrialized countries), πρέπει επίσης να συµβάλουν στο βαθµό που τους αναλογεί σε αυτήν την προσπάθεια. Τα φτωχότερα αναπτυσσόµενα κράτη θα πρέπει επίσης να αναλάβουν αυτόνοµη δράση και να εφαρµόσουν τις λιγότερο δαπανηρές λύσεις, όπως η εξοικονόµηση ενέργειας. Ωστόσο, τα αναπτυγµένα κράτη θα πρέπει να αναλάβουν τις περισσότερες πρωτοβουλίες έως το Οι παρακάτω παράγραφοι για την καθαρή ενέργεια, την προστασία των δασών και τα µέτρα προσαρµογής, αποτυπώνουν τις θέσεις της Greenpeace για τη χρηµατοδότηση των δράσεων αυτών. 1 Mόller et. al. (2007). Differentiating (Historic) Responsibilities for Climate Change 2 Νέα Βιοµηχανικά Κράτη είναι οι χώρες που είχαν κατά κεφαλήν εισόδηµα άνω των 15,000 $ (ppp) το 2005, εξαιρουµένων των ευάλωτων νησιωτικών χωρών.

3 1. Καθαρή, ανανεώσιµη ενέργεια Η ιακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιµατικές Αλλαγές (IPCC) υποστηρίζει ότι τα αναπτυσσόµενα κράτη θα πρέπει να µειώσουν τις εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου κατά 15 30% έως το 2020 προκειµένου να συγκρατήσουµε την αύξηση της θερµοκρασίας κάτω από 2 o C 3. Τα αναπτυγµένα κράτη ήδη αντιµετωπίζουν δυσκολίες για να διαµορφώσουν ένα βιώσιµο µέλλον για τις κοινωνίες τους. Η ιεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (ΙΕΑ) εκτιµά ότι ένα business as usual σενάριο για τις συνολικές επενδύσεις στην ηλεκτροπαραγωγή θα κοστίσει περίπου 131 δις ετησίως έως το Περισσότερο από το µισό αυτού του ποσού είναι διαθέσιµο σήµερα µε τις υπάρχουσες πολιτικές 4. Θα χρειαστούν ωστόσο πολύ µεγαλύτερες επενδύσεις για να αποτρέψουµε οριστικά τις κλιµατικές αλλαγές. Αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως µία ανέφικτη αποστολή, αλλά ως µία πρόκληση και ευκαιρία για νέες επενδύσεις στην εξοικονόµηση και στις ανανεώσιµες πηγές ενέργειας, οι οποίες θα συµβάλουν στην ταχεία και βιώσιµη ανάπτυξη. Η παγκόσµια αγορά ανανεώσιµων πηγών ενέργειας µεγαλώνει σταθερά και έχει αναδειχθεί σε ακρογωνιαίο λίθο των υγιών και ανταγωνιστικών οικονοµιών. Το 2007, η βιοµηχανία ανανεώσιµων πηγών ενέργειας σηµείωσε τζίρο µεγαλύτερο από 56 δις παγκοσµίως, σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο του Οι τεχνολογίες ΑΠΕ διαφέρουν ως προς τα τεχνικά και οικονοµικά τους στοιχεία, ωστόσο είναι σίγουρο ότι τόσο οι αναπτυγµένες, όσο και οι αναπτυσσόµενες χώρες µπορούν να τις εκµεταλλευτούν στο έπακρο. Η Greenpeace καλεί τις κυβερνήσεις των κρατών να επενδύσουν στις ΑΠΕ και την εξοικονόµηση ενέργειας ούτως ώστε να απεξαρτηθούν από τα ορυκτά καύσιµα, να µειώσουν τις εκποµπές αερίων του θερµοκηπίου και να δηµιουργήσουν εκατοµµύρια νέες θέσεις εργασίας. Παρόλο που το µεγαλύτερο µέρος των κεφαλαίων για τον εκσυγχρονισµό του ενεργειακού και βιοµηχανικού τοµέα στις αναπτυσσόµενες χώρες θα πρέπει να προέρχεται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις, οι αναπτυγµένες χώρες θα πρέπει να παρέχουν ικανή χρηµατοδότηση για την ανάπτυξη των ΑΠΕ και της εξοικονόµησης ενέργειας. Το Πρόγραµµα των Ηνωµένων Εθνών για την Ανάπτυξη (UNDP) υπολογίζει ότι η ανάπτυξη των τεχνολογιών χαµηλών εκποµπών άνθρακα στις αναπτυσσόµενες χώρες θα κοστίσει ετησίως δις έως το Η Έκθεση Stern εκτιµά ότι η δηµόσια χρηµατοδότηση για την έρευνα και ανάπτυξη στον τοµέα της ενέργειας 3 Η IPCC αναφέρει επίσης ότι τα βιοµηχανικά κράτη θα πρέπει να µειώσουν τις εκποµπές τους 25%- 40% έως το 2020 συγκριτικά µε τα επίπεδα του Η Greenpeace προτρέπει την Ε.Ε. να δεσµευτεί για τον στόχο µείωσης του 40% (εκ του οποίου το 30% θα πραγµατοποιηθεί εντός των συνόρων). 4 IEA (2006), World Energy Outlook. 5 UNDP (2008), Human Development Report (HDR), Fighting Climate Change: Human Solidarity in a Divided World, σελίδα 153.

4 θα πρέπει να ανέρχεται σε 50 δις ετησίως έως το Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ένα λεπτοµερές µοντέλο, σε έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά µε τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης. Η Επιτροπή εκτιµά ότι οι επενδύσεις στον ενεργειακό και βιοµηχανικό τοµέα θα πρέπει να ανέρχονται σε 71 δις ετησίως έως το 2020 (τιµές 2005) 7. Το ποσό αυτό περιλαµβάνει και κονδύλια που προέρχονται από την εµπορία ρύπων ( 38 δις). Σύµφωνα µε αυτά τα στοιχεία, η Greenpeace καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τα υπόλοιπα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη να δεσµευτούν να δαπανούν ετησίως τουλάχιστον 40 δις έως το 2020 σε δηµόσιες επιδοτήσεις στα αναπτυσσόµενα κράτη (χωρίς να συνυπολογίζονται τα έσοδα που προέρχονται από τους διεθνείς µηχανισµούς εµπορίας ρύπων). 2. Προστασία των δασών Οι τελευταίοι πνεύµονες του πλανήτη όπως ο Αµαζόνιος καταστρέφονται µε ταχύτατους ρυθµούς, κάτι που οδηγεί σε όλο και µικρότερη δυνατότητα απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα. Προκειµένου να εξασφαλίσουµε σηµαντικό περιορισµό της αύξησης των εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου, η προστασία των αρχέγονων δασών θα πρέπει να θεωρείται προτεραιότητα. Η αποδάσωση ευθύνεται για το 20% των παγκόσµιων εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου, περισσότερο δηλαδή από τις συνολικές εκποµπές των ΗΠΑ. Η Greenpeace συνέλαβε και κατάρτισε ένα σχέδιο, µε το οποίο η αποδάσωση µπορεί να τερµατιστεί έως το 2015 σε χώρες όπως η Βραζιλία 8. Παρόµοια σχέδια θα πρέπει να αναπτυχθούν και για άλλα κράτη που απειλούνται από την αποδάσωση και την υποβάθµιση των δασών. Σχετικά µε την προστασία των δασών η Greenpeace υποστηρίζει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δηµιουργία ενός πολυµερούς ταµείου προστασίας των δασών το οποίο θα ενισχύεται από διαρκώς αυξανόµενες δηµόσιες επιδοτήσεις και από ένα νέο διεθνή χρηµατοδοτικό µηχανισµό 9. Η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει την πρόταση της Επιτροπής και να απορρίψει την πρόταση για εµπορία πιστώσεων ρύπανσης µέσω της προστασίας των δασών. Η µείωση των εκποµπών µέσω της προστασίας των δασών θα πρέπει να προσµετράται αθροιστικά στις προσπάθειες των αναπτυγµένων κρατών για µείωση των εκποµπών στο εσωτερικό τους. Σε σχετικό της ενηµερωτικό της έγγραφο, τον Οκτώβριο του 2008, η Επιτροπή υπολόγισε ότι η µείωση της αποδάσωσης κατά 6 Stern (2006), Stern Review on the Economics of Climate Change 7 European Commission (2009) Commission Staff Working Document, σελίδα Greenpeace (2007), Agreement on Acknowledging the Value of the Forest and Ending Amazon Deforestation, 9 Greenpeace (2008), Forests for Climate: developing a hybrid approach for REDD,

5 50% έως το 2020 θα κόστιζε ετησίως δις 10. Ο τερµατισµός της αποδάσωσης θα σήµαινε ένα σηµαντικά υψηλότερο κόστος. Η Greenpeace καλεί τα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη να παρέχουν ετησίως τουλάχιστον 30 δις έως το 2020 για να σταµατήσουν την αποδάσωση έως τότε. 3. Μέτρα προσαρµογής Η Greenpeace υποστηρίζει ότι τα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη θα πρέπει να δαπανούν τουλάχιστον 20 δις ετησίως έως το 2013 σε µέτρα για την προσαρµογή στην αλλαγή του κλίµατος (όπως έργα προστασίας των παράκτιων περιοχών και αρδευτικά συστήµατα). Το ποσό αυτό θα πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον 40 δις ετησίως έως το Η Επιτροπή παρουσιάζει ένα χαµηλότερο ποσό ( 10 δις έως το 2020) επειδή εκτιµά ότι κάποια από τα κόστη της προσαρµογής, θα καλυφθούν από το επιπλέον όφελος που θα επιφέρουν τα ίδια τα µέτρα (πχ αύξηση της αγροτικής παραγωγής από τα αρδευτικά έργα), ενώ επίσης υπολογίζει τη χρηµατοδότηση από τον ιδιωτικό τοµέα, καθώς και από τα ίδια τα αναπτυσσόµενα κράτη. Η Greenpeace υποστηρίζει ότι οι προσπάθειες για προσαρµογή είναι ευθύνη των κρατών και ότι ο ιδιωτικός τοµέας ιστορικά δεν έχει καταφέρει να καλύψει αυτό το κόστος. Επίσης οι κυβερνήσεις και οι πολίτες των αναπτυσσόµενων κρατών δεν πρέπει να καλύψουν το κόστος σε χρήµατα και ανθρώπινες ζωές για µία βλάβη που έχει προκληθεί από τα αναπτυγµένα κράτη. Καταµερισµός των υποχρεώσεων για δαπάνες Συναθροίζοντας τις ανάγκες εθνικής οικονοµικής στήριξης για την καθαρή ενέργεια ( 40 δις ετησίως µέχρι το 2020), προστασία των δασών ( 30 δις ετησίως µέχρι το 2020) και προσαρµογή ( 40 δις ετησίως µέχρι το 2020) η Greenpeace πιστεύει ότι στην Κοπεγχάγη οι βιοµηχανικές χώρες οφείλουν να δεσµευτούν για τουλάχιστον 110 δις ευρώ ετησίως έως το Η Greenpeace παροτρύνει τις κυβερνήσεις της Ε.Ε. και των υπολοίπων βιοµηχανικών χωρών να δεσµευτούν για την παροχή αυτών των κεφαλαίων στο πλαίσιο της συµφωνίας της Κοπεγχάγης. Οι νέες βιοµηχανικές χώρες θα πρέπει επίσης να συνεισφέρουν αναλογικά µε την ευθύνη που φέρουν και την ικανότητά τους να πληρώσουν. Είναι εξαιρετικά σηµαντικό η Ε.Ε. να προσέλθει στις διαπραγµατεύσεις της Κοπεγχάγης µε προτάσεις για συγκεκριµένα χρηµατικά ποσά. Η κατάθεση συγκεκριµένων οικονοµικών προτάσεων στο τραπέζι των συνοµιλιών δεν υπονοµεύει την διπλωµατική θέση της Ε.Ε. Απεναντίας, ξεκινώντας έναν ουσιαστικό διάλογο για τις χρηµατοδοτήσεις η Ε.Ε. θέτει τις βάσεις για ουσιαστικές 10 European Commission (2007), Communication on Deforestation, October 2007, eurlex. europa.eu/lexuriserv/lexuriserv.do?uri=com:2008:0645:fin:en:pdf, σελίδα Oxfam International (2007) Adapting to Climate Change: What s needed in poor countries and who should pay

6 και εποικοδοµητικές συζητήσεις για την αντιµετώπιση των κλιµατικών αλλαγών. Συνολικά, η τελική συµφωνία της Κοπεγχάγης πρέπει να καθορίσει ετήσια κεφάλαια για τις αναπτυσσόµενες χώρες ύψους τουλάχιστον 110 δις έως το Σύµφωνα µε την ιστορική ευθύνη και την ικανότητά της να πληρώσει, η Ε.Ε. θα πρέπει να συνεισφέρει σε αυτό το ποσό περίπου 35 δις ετησίως έως το Ο χαµένος κρίκος: Παγκόσµιος χρηµατοδοτικός µηχανισµός Προκειµένου να χρηµατοδοτηθούν οι απαραίτητες δράσεις για την αντιµετώπιση των κλιµατικών αλλαγών είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η δηµιουργία ενός αξιόπιστου επενδυτικού περιβάλλοντος για τις κυβερνήσεις και τους ιδιωτικούς επενδυτές στις αναπτυσσόµενες χώρες. Η δηµόσια οικονοµική στήριξη θα πρέπει να είναι σταθερή, συνεχόµενη και επιπρόσθετη στην ήδη υπάρχουσα Επίσηµη Αναπτυξιακή Βοήθεια (Official Development Assistance, ODA). Η δηµιουργία ενός ισχυρού και ανεξάρτητου χρηµατοδοτικού µηχανισµού είναι βασικός παράγοντας ούτως ώστε να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις. Η Greenpeace καλεί τα κράτη µέλη της Ε.Ε. να υποστηρίξουν το µηχανισµό που είναι σήµερα γνωστός ως η Νορβηγική πρόταση, σύµφωνα µε την οποία οι χώρες καλούνται να καταβάλουν σε ειδικό ταµείο ένα επιπλέον ποσοστό επί των συνολικών δαπανών για την αγορά ρύπων. Με τον προτεινόµενο µηχανισµό εξασφαλίζεται ότι αυτός που ρυπαίνει περισσότερο, θα καταβάλει και τα µεγαλύτερα κεφάλαια. Είναι απαραίτητο να τεθούν βάσεις εµπιστοσύνης ανάµεσα στις αναπτυγµένες και τις αναπτυσσόµενες χώρες. Ένας ανεξάρτητος χρηµατοδοτικός µηχανισµός υπό την εποπτεία της Σύµβασης-Πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για τις Κλιµατικές Αλλαγές (UNFCCC) µπορεί να διαχειριστεί τα κεφάλαια µε συµφωνηµένες αρχές και κριτήρια, αντί να αφήσει τις κινήσεις των χρηµάτων στο έλεος πρόχειρων και ευκαιριακών αποφάσεων των κυβερνήσεων σε αναπτυγµένες και αναπτυσσόµενες χώρες. Η Greenpeace καλεί τα κράτη µέλη της Ε.Ε. να στηρίξουν τη δηµιουργία ενός νέου χρηµατοδοτικού µηχανισµού που θα επιβάλει στις χώρες να πληρώνουν µέρος του συνόλου των ετήσιων εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου τους.

7 Συνοπτικά, η Greenpeace καλεί τα κράτη µέλη της Ε.Ε.: Να προτείνουν στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης τη δηµιουργία ενός ισχυρού χρηµατοδοτικού µηχανισµού που θα επιβάλει στις χώρες να καταβάλουν ένα επιπλέον ποσοστό επί των συνολικών δαπανών τους για την αγορά ρύπων. Από κοινού µε τα υπόλοιπα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη, να δεσµευτούν να δαπανούν ετησίως τουλάχιστον 40 δις έως το 2020 σε δηµόσιες επιδοτήσεις στα αναπτυσσόµενα κράτη σε επενδύσεις καθαρής ενέργειας. Από κοινού µε τα υπόλοιπα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη, να εξασφαλίσουν κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 30 δις ετησίως έως το 2020 για την προστασία των τροπικών δασών από την αποδάσωση. Από κοινού µε τα υπόλοιπα βιοµηχανικά και νέα βιοµηχανικά κράτη, να αναλάβουν ευθύνη για τις καταστροφές που προκλήθηκαν και προκαλούνται στις αναπτυσσόµενες χώρες και να συνεισφέρουν συνολικά τουλάχιστον 40 δις ετησίως έως το 2020 για προσαρµογή των αναπτυσσόµενων χωρών στις επιπτώσεις των κλιµατικών αλλαγών. Συνολικά, η τελική συµφωνία της Κοπεγχάγης να καθορίσει ετήσια κεφάλαια για τις αναπτυσσόµενες χώρες ύψους τουλάχιστον 110 δις έως το Οι βιοµηχανικές χώρες και οι νέες βιοµηχανικές χώρες θα πρέπει να συνεισφέρουν το κοµµάτι που τους αναλογεί. Η Ε.Ε θα πρέπει να συνεισφέρει περίπου 35 δις ετησίως έως το 2020.

8 Παράρτηµα: Πίνακας ενδεικτικών οικονοµικών ευθυνών και ικανότητας πληρωµής κρατών µελών Ε.Ε. ΧΩΡΑ Ο είκτης Ικανότητας Ευθύνης ( ΙΕ) (% παγκόσµιου συνολικού ποσού) 12 Οικονοµική Συνεισφορά (εκ. ) Αυστρία 0, Βέλγιο 0, ανία 0, Φινλανδία 0, Γαλλία 3, Γερµανία 5, Ελλάδα 0, Ιρλανδία 0, Ιταλία 3, Λουξεµβούργο 0,08 80 Ολλανδία 1, Πορτογαλία 0, Ισπανία 2, Σουηδία 0, Μεγάλη Βρετανία 3, Ε.Ε , Βουλγαρία 0, Κύπρος 0,04 30 Τσεχία 0, Εσθονία 0,06 80 Ουγγαρία 0,30 40 Λετονία 0,04 30 Λιθουανία 0,07 80 Μάλτα 0,02 20 Πολωνία 1, Ρουµανία 0, Σλοβακία 0, Σλοβενία 0, Ε.Ε , Βιοµηχανικές Χώρες 77, Νέα Βιοµηχανικά Κράτη 13 5, Παγκόσµιο Σύνολο 82, Ο είκτης Ικανότητας Ευθύνης ( ΙΕ) υπολογίζει την ικανότητα πληρωµής και την ευθύνη των χωρών. Ο υπολογισµός έγινε για όλα τα Μέρη της Σύµβασης-Πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για τις Κλιµατικές Αλλαγές, βασιζόµενος στα εθνικά εισοδήµατα των χωρών, την κατανοµή του εισοδήµατος και τις εκποµπές Α.τ.Θ. Τα ακριβή νούµερα εξαρτώνται από την τιµή συγκεκριµένων παραµέτρων, όπως η χρονιά από την οποία αρχίζει να υπολογίζεται η ευθύνη (εδώ το 1990) και, κυρίως, το όριο ανάπτυξης (εδώ ευρώ/έτος σε ισοτιµία αγοραστικής δύναµης, ppp), που ορίζει τη γενική «προοδευτικότητα» του συστήµατος. 13 Νέα Βιοµηχανικά Κράτη: οι χώρες που είχαν κατά κεφαλήν εισόδηµα άνω των $ το 2005, εξαιρουµένων των ευάλωτων νησιωτικών χωρών