Ο ρόλος της Διαφοράς Παγίου στην αντιμετώπιση του Μη Ανταποδοτικού Νερού. Αναπλ. Καθηγητής Βασίλης Κανακούδης Δρ. Σταυρούλα Τσιτσιφλή

Transcript

1 Ο ρόλος της Διαφοράς Παγίου στην αντιμετώπιση του Μη Ανταποδοτικού Νερού Αναπλ. Καθηγητής Βασίλης Κανακούδης Δρ. Σταυρούλα Τσιτσιφλή 1

2 2η Τροποποίηση Υδατικού Ισοζυγίου Ογκομετρικό & Πλήρως Οικονομικό (Kanakoudis & Tsitsifli, 2010) Εισερχόμενο Νερό στο Τιμολογούμενη Τιμολογούμενη Μετρούμενη Κατανάλωση Νερό που Νερό που αποδίδει έσοδα Εξουσιοδοτημένη (A8) αποδίδει έσοδα και εισπράττεται Εξουσιοδοτημένη Κατανάλωση (A20=A8+A9) (A24=A20-A23) Κατανάλωση (A10=A8+A9) Τιμολογούμενη μη-μετρούμενη Νερό που δεν εισπράττεται (A14=A10+A13) (A9) A23 Μη-Τιμολογούμενη Μη-Τιμολογούμενη Μετρούμενη Κατανάλωση Εξουσιοδοτημένη (A11) Κατανάλωση Μη-Τιμολογούμενη μη-μετρούμενη Μη (A13=A11+A12) Κατανάλωση Ανταποδοτικό Λογιστικό (A12) Νερό Μη Ανταποδοτικό Μη-Εξουσιοδοτημένη Κατανάλωση (NRW) Νερό (A21=A3-A20) (A26=A21-A24) δίκτυο (A3) Απώλειες (A16) Απώλειες (A18=A16+A17) Λάθη Μετρητών Νερού / Μετρήσεων (A15=A3-A14) (A17) Πραγματικές Απώλεις (A19=A15-A18) Πραγματικές Απώλειες που αποδίδουν έσοδα (Διαφορά Παγίου) A25 Διαφορά παγίου: αποτελεί όγκο νερού που αποδίδει έσοδα στην εταιρεία αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καταναλωθεί, οπότε αποτελεί απώλεια νερού

3 Το Πάγιο Το πάγιο εκφράζεται σε: Ελάχιστη κατανάλωση σε m 3 : εκφράζει τον όγκο νερού που παρόλο που συμπεριλαμβάνεται στους λογαριασμούς νερού σαν κατανάλωση νερού, στην πραγματικότητα δεν έχει καταναλωθεί. Είναι προφανές ότι από αυτόν τον όγκο νερού πρέπει να εξαιρεθεί εκείνος ο όγκος νερού που αν πουλιόταν με την μέση φαινόμενη/πραγματική χρέωση χρήσης νερού A wuc ( /m 3 ) θα προκαλούσε έσοδα ίσα με το πραγματικό πάγιο κόστος (κόστος ευκαιρίας). Ελάχιστη χρέωση σε : εκφράζει τον ισοδύναμο όγκο νερού (σε m 3 ), που αν πουλιόταν (σε καθαρή τιμή νερού χωρίς το πάγιο κόστος) θα είχε σαν αποτέλεσμα τα ίδια έσοδα (σε ) εξαιρώντας το πραγματικό πάγιο που αντιστοιχεί στο κόστος ευκαιρίας

4 Υπολογισμός της Διαφοράς Παγίου Όταν το πάγιο εκφράζεται σε : Υπολογισμός: Τα συνολικά έσοδα R (σε ) που σχετίζονται με το νερό που πουλήθηκε (και τις σχετικές υπηρεσίες νερού) είναι: R Rfc Rwuc Rfc όπου: είναι τα έσοδα (σε ) που σχετίζονται με το πάγιο κόστος, και είναι τα έσοδα (σε ) που σχετίζονται με το νερό που πωλείται Rwuc Τα σχετιζόμενα έσοδα με το πάγιο κόστος (R fc ) μπορούν να εκφραστούν ως το σύνολο του κόστους R dc που σχετίζεται με την κατανάλωση νερού και του κόστους που δεν σχετίζεται με την κατανάλωση νερού Rndc:

5 Υπολογισμός της Διαφοράς Παγίου (συν.) Ο συνολικός όγκος νερού (σε m 3 ) που εισέρχεται στο σύστημα είναι: Qwst Qws Qwns Qws Qwst Qwns όπου: Qwstείναι ο όγκος του Εισερχόμενου Νερού στο σύστημα (System Input Volume σε m 3 η μεταβλητή Α3 της IWA), Qws είναι ο όγκος νερού που πωλείται (σε m 3 ), Qwns είναι ο όγκος νερού (σε m 3) που δεν χρεώνεται πωλείται για διάφορους λόγους, π.χ. διαρροές, θραύσεις, κλοπή νερού, μηδενική χρέωση, κλπ. Qws είναι ο όγκος νερού που αποφέρει έσοδα στην εταιρεία ύδρευσης, ενώ τα υπόλοιπα δεν αποφέρουν έσοδα: Qws Qwsp Qwsnp όπου: Qwsp είναι ο όγκος νερού (σε m 3 ) που αποφέρει έσοδα, Qwsnp είναι ο όγκος νερού που πωλείται (σε m 3 ) αλλά δεν αποφέρει έσοδα στην εταιρεία ύδρευσης

6 Υπολογισμός της Διαφοράς Παγίου (συν.) Η μέση χρέωση χρήσης του νερού Awuc σε ( /m 3 ) είναι: Awuc Rwuc / Qwsp Τα μέσα έσοδα νερού ( /m 3 ) > μέση χρέωση χρήσης ( /m 3 ): A R/ Qwsp Είναι προφανές ότι τα μέσα έσοδα του νερού > από τη μέση χρέωση χρήσης. Έτσι MCD (σε m 3 ), όταν το R ndc εκφράζει (σε ) το πραγματικό πάγιο κόστος των υπηρεσιών νερού (αυτό που αντιστοιχεί στο κόστος ευκαιρίας):

7 Υπολογισμός της Διαφοράς Παγίου used Q tot billed Q tot

8 Πάγιο Κόστος «κόστος ευκαιρίας» Το πάγιο κόστος αποτελείται από τα παρακάτω είδη δαπανών: Δαπάνες μη σχετιζόμενες με την ποσότητα του νερού που χρησιμοποιεί ο καταναλωτής, π.χ. συντήρηση μετρητών, τέλος σύνδεσης καταναλωτή. Αυτό το κόστος είναι το λεγόμενο «κόστος ευκαιρίας» που ο καταναλωτής πρέπει να πληρώσει Είδη δαπανών, π.χ. για πυρόσβεση (χωρίς χρέωση), για δημόσια χρήση (χωρίς χρέωση), κλπ. πρέπει να ενσωματωθούν στο πάγιο κόστος (το κόστος ευκαιρίας) Δαπάνες που σχετίζονται (αναλογικά) με την ποσότητα του νερού που χρησιμοποιεί ο καταναλωτής, π.χ. κόστη σχετικά με την επιδιόρθωση των αγωγών του δικτύου, δαπάνες για το ξέπλυμα αγωγών / δεξαμενών, κλπ. Αυτά τα κόστη πρέπει να ενσωματωθούν στην τιμή πώλησης του νερού. Σχετίζονται με τον δείκτη «ποσοστό χρήσης του δικτύου»

9 Βιβλιογραφία Lambert, A., Brown, T., Takizawa, M., & Weimer, D. (1999). A Review of Performance Indicators for Real Losses from Water Supply Systems. Journal of Water Supply: Research & Technology-AQUA, 48(6), McKenzie, R., Seago, C., & Liemberger, R. (2007). Benchmarking of Losses from potable water reticulation systems-results from IWA Task Team. Proceedings of the IWA International Conference WaterLoss 2007, 1, , Bucharest, Romania Kanakoudis, V., & Tsitsifli, S. (2010). Water volume vs. revenues oriented water balance calculation for urban water networks: the Minimum Charge Difference component makes a difference!. Proceedings of the International Conference Water Loss 2010, Sao Paolo, Brazil.