η επιστημονική ανάλυση των παραμέτρων εκείνων που επηρεάζουν το βαθμό ευκολίας διείσδυσης στο εικαστικό περιβάλλον...

Transcript

1 η επιστημονική ανάλυση των παραμέτρων εκείνων που επηρεάζουν το βαθμό ευκολίας διείσδυσης στο εικαστικό περιβάλλον... μπορεί να βασιστεί στην ακριβή και αναλυτική εξέταση των ιδιαίτερων στοιχείων της τέχνης και στον τρόπο που αλληλεπιδρούν αυτά μεταξύ τους αλλά και με τους εξωτερικούς παρατηρητές τους προκειμένου να υλοποιήσουν τη γεφύρωση της εξωτερικής πραγματικότητας με την εσωτερική ζωή του έργου 17

2

3 μια οριζόντια γραμμή... δημιουργεί στο σημείο... τομής με μια κάθετή της... την ισχυρότερη... δυνατή...αντήχηση 18

4

5 η εξωτερική παρατήρηση... εξασθενεί τους ήχους της φαντασίας εξαϋλώνει την κίνηση καθιστά τον χώρο... ένα απομονωμένο παλλόμενο εκκρεμές... 19

6

7 η εξωτερική παρατήρηση... είναι μεν διαφανής... αλλά και άκαμπτη 20

8

9 η παρατήρηση εκ των έσω... σημαίνει ενεργητική συμμετοχή... στην παλμική κίνηση του χωροχρονικού εκκρεμούς... σημαίνει...ενεργοποίηση του συνόλου των αισθήσεών...μας προς τιμή της ελευθερωμένης μας συνείδησης 21

10

11 η αρμονική εναλλαγή... των δονήσεων... παράγει δίνες... φωτός και σιωπής δίνες που γεννιούνται και πεθαίνουν... με τον ίδιο ακριβώς τρόπο 22

12

13 η κίνηση... η κάθε κίνηση... είναι κι αυτή... ένα παιχνίδι από οριζόντιες και κατακόρυφες γραμμές... ένα παιχνίδι από χρωματιστές κηλίδες... που συσσωρεύονται... διασκορπίζονται... και αφήνουν οπωσδήποτε... την αντήχησή τους να μας τυλίγει 23

14

15 οι αντηχήσεις της ευθείας... είναι πάντα λυρικές και εκφράζουν τη μοναδικότητα οι αντηχήσεις της καμπύλης...και της τεθλασμένης... είναι πάντα δραματικές και εκφράζουν τη σύγκρουση 24

16

17 με τον τρόπο αυτό... η ευθεία τραγουδά την αδιαίρετη μονάδα... η καμπύλη την μονάδα που θέλει να διαιρεθεί... και η τεθλασμένη την μονάδα...που έχει πια γίνει...κομμάτια 25

18

19 η ζωγραφική... απαλλασσόμενη από την δουλεία των πρακτικών της εφαρμογών... απαιτεί... από τον καλλιτέχνη και το κοινό... μια νέα θεώρηση της ουσίας της 26

20

21 ο ιμπρεσιονισμός... πολεμώντας μανιασμένα τις κρατούσες "ακαδημαϊκές αντιλήψεις" διατύπωσε την αντίληψη ότι η Φύση θα πρέπει να είναι η μόνη θεωρία για την τέχνη... 27

22

23 με τον τρόπο αυτό... κατέστρεψε...άθελά του...τις τελευταίες εν ζωή αποχρώσεις μιας πανάρχαιας...θεωρίας της ζωγραφικής 28

24

25 έτσι...ο ιμπρεσιονισμός... σκοτώνοντας τις τελευταίες μνήμες... μιας χαμένης γνώσης κατάφερε παράλληλα... να θέσει τις βάσεις της καινούργιας επιστήμης της Ζωγραφικής 29

26

27 τα στοιχεία, η κατασκευή και η σύνθεση ενός ζωγραφικού πίνακα απαντούν δυναμικά στα ζητήματα της αναγκαιότητας, του τρόπου και του ρυθμού εμπλουτισμού και εξέλιξης των αισθητικών μας αναζητήσεων 30

28

29 αυτά που δεν μπορούμε να φτάσουμε με τους αριθμούς και τις μνήμες αυτά που δεν μπορούμε να θυμηθούμε να διδαχτούμε και να ξεχάσουμε υπάρχουν... και μπορούμε να επανασυνδεθούμε με αυτά... μέσω της τέχνης 31

30

31 μπροστά στο ξεκίνημα μιας έρευνας... που μοιάζει με λαβύρινθο... από όλες του τις πλευρές... και ζώντας...όπως όλοι... μέσα σε μια ομίχλη υπολογισμού και διαίσθησης 32

32

33 όντας ανίκανος να προβλέψω την μελλοντική εξέλιξη των γεγονότων... αναζητώ στη συστηματοποίηση και στην δομική ανασύσταση μιας απωλεσθείσας αρχέγονης μνήμης ένα σαφές διάγραμμα τον μίτο μιας περιπλάνησης που ίσως...με κρατήσει ζωντανό που ίσως τελικά και να...με οδηγήσει κάπου 33

34 υποθέτοντας πως σε κάθε πίνακα... οι σημειακές αντηχήσεις των εστιακών αποχρώσεων καμπυλώνουν στο περιθώριο μιας ανυσματικής σχέσης με το όριο της αντιληπτικής μας ικανότητας... 93

35

36 υποθέτοντας πως πάνω στον καμβά... υπάρχει μια ανυσματική αδιευκρίνιστη σχέση μεταξύ εικονικών αθροισμάτων και συναισθηματικών φορτίσεων... 94

37

38 είμαι σίγουρος... απολύτως σίγουρος... για την ύπαρξη ενός Νόμου... που όσο δεν μου επιτρέπεται να καταλάβω ή καν...να δω... μου απαγορεύεται πλέον... να μην λατρέψω... 95

39

40 και λατρεύοντάς τον να μην προσπαθήσω να εκμεταλλευτώ και να εφαρμόσω... με τρόπο όχι αιτιοκρατικό και απολογητικό... αλλά με τον πρωτόγονο μανιερισμό μιας αχαλίνωτης έμπνευσης... με την τυφλή προσδοκία μιας εξαϋλωμένης πια...μνήμης 96