(άρθρο 5 του ν. 3886/2010 και το άρθρο 52 του π.δ. 18/1989, όπως ισχύει)

Transcript

1 Αριθμός 386/2012 Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας (άρθρο 5 του ν. 3886/2010 και το άρθρο 52 του π.δ. 18/1989, όπως ισχύει) Συνεδρίασε σε συμβούλιο στις 9 Ιουλίου 2012, με την εξής σύνθεση: Γ. Παπαγεωργίου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση της Προέδρου του Α Τμήματος Διακοπών και των αρχαιοτέρων του Συμβούλων, που είχαν κώλυμα, Μ. Βηλαράς, Σύμβουλος, Ι. Μιχαλακόπουλος, Πάρεδρος. Ως Γραμματέας έλαβε μέρος η Μ. Παπαδοπούλου, Γραμματέας του Δ Τμήματος. Για να αποφασίσει σχετικά με την από 12 Ιουνίου 2012 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων: Των: 1) Κοινοπραξίας με την επωνυμία «Κ/Ξ», που εδρεύει στη Λ. ( ), και των μελών της: α) εταιρεία «Α.», που εδρεύει στη Λ. ( ) και β) εταιρεία «Τ.», που εδρεύει στη Λ. ( ), οι οποίες παρέστησαν με το δικηγόρο Χρ. Στεφάνου (Α.Μ ), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, Κατά της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Τυρνάβου (ΔΕΥΑ Τυρνάβου), που εδρεύει στον Τύρναβο (Καρασσού 3), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Μελέτιο Μουστάκα (Α.Μ ), που τον διόρισε με πρακτικό το Διοικητικό της Συμβούλιο. Με την αίτηση αυτή ζητείται να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα σχετικά με την υπ αριθμ. 61/2001 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιχειρήσεως Υδρεύσεως και Αποχετεύσεως Τυρνάβου για την προκήρυξη ανοικτής δημοπρασίας για το έργο «Κατασκευή δικτύων αποχέτευσης ακαθάρτων στην Δημοτική Κοινότητα Αμπελώνα του Δήμου Τυρνάβου». Κατά τη συνεδρίασή της η Επιτροπή άκουσε τον Εισηγητή, Πάρεδρο Ι. Μιχαλακόπουλο. Κατόπιν η Επιτροπή άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτουσών, ο οποίος ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο της ΔΕΥΑ Τυρνάβου, που ζήτησε την απόρριψή της. Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο 1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίσιν αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο ( , /12 ειδικά γραμμάτια παραβόλου).

2 2. Επειδή, με την υπ αριθμ. 61/2011, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιχειρήσεως Υδρεύσεως και Αποχετεύσεως Τυρνάβου (εφεξής: Δ.Ε.Υ.Α.Τ.) προκηρύχθηκε ανοικτή δημοπρασία για το έργο «Κατασκευή δικτύων αποχέτευσης ακαθάρτων στην Δημοτική Κοινότητα Αμπελώνα του Δήμου Τυρνάβου», με το σύστημα των επί μέρους ποσοστών εκπτώσεων καθ ομάδας εργασιών [άρ. 6 παρ. 4 ν. 3669/2008]. Η προϋπολογιζόμενη δαπάνη ανερχόταν σε ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. Στο διαγωνισμό που διενεργήθηκε στις , υπέβαλαν προσφορά δώδεκα εργοληπτικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και η πρώτη αιτούσα. Με το 228/ πρακτικό της, η Επιτροπή του Διαγωνισμού απέκλεισε, για τους διαλαμβανόμενους στο πρακτικό λόγους, τις έντεκα εξ αυτών (μεταξύ των οποίων και την πρώτη αιτούσα, η οποία είχε υποβάλει την μεγαλύτερη έκπτωση, ανερχόμενη σε 51,13%), έκρινε δε ως μόνη παραδεκτή την προσφορά της κοινοπραξίας «Αί.», η οποία προσέφερε ποσοστό εκπτώσεως 41,66%. Το πρακτικό αυτό, οι ενστάσεις που άσκησαν κατ αυτού άλλες συνδιαγωνιζόμενες εταιρείες και κοινοπραξίες (μεταξύ των οποίων και η πρώτη αιτούσα), καθώς και η επί της ενστάσεως αυτής γνωμοδότηση της επιτροπής διαγωνισμού ετέθησαν υπ όψιν του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α.Τ., το οποίο στις , με την 7/2012 πράξη του, αφ ενός μεν απέρριψε τις ασκηθείσες ως άνω ενστάσεις, αφ ετέρου δε κατεκύρωσε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην ρηθείσα κοινοπραξία «Αί.». Κατά της πράξεως αυτής καθ ό μέρος την αφορούσε η πρώτη αιτούσα και τα μέλη της άσκησαν την προσφυγή του άρθρου 4 του ν. 3886/2010. προσφυγές άσκησαν και άλλοι υποψήφιοι, αυτή δε της εταιρείας «Λ.» περιείχε και περαιτέρω αιτιάσεις, στρεφόμενες κατά της συμμετοχής της πρώτης αιτούσης. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Δ.Ε.Υ.Α. Τυρνάβου απέρριψε με ρητή πράξη του (υπό στοιχεία 17/ ) την προδικαστική προσφυγή της πρώτης αιτούσης, συμπληρώνοντας τις αιτιολογίες αποκλεισμού της δυνάμει του άρθρου 4 παρ. 4 του ν. 3886/2010 (Α. 173) και κατ αποδοχήν των ανωτέρω αιτιάσεων της ανταγωνίστριάς της. Ειδικώτερα, αρχικώς μεν είχε κριθεί ότι συνέτρεχε λόγος αποκλεισμού της πρώτης αιτούσης, διότι δεν έφεραν θεώρηση του γνησίου της υπογραφής τους ορισμένες από τις υπεύθυνες δηλώσεις εκπροσώπων της κοινοπρακτούσης εταιρείας «Α.» (μεταξύ των οποίων και οι δηλώσεις για την ασφαλιστική και φορολογική της ενημερότητα) ήδη, με την 17/ πράξη της Αναθέτουσας Αρχής, υιοθετούνται επί πλέον ως επάλληλες και άλλες αιτιολογίες αναφερόμενες σε υποβλητέα από την αιτούσα κοινοπραξία δικαιολογητικά. Κατόπιν αυτών, με την υπό κρίσιν αίτηση η αιτούσα κοινοπραξία και τα μέλη της ζητούν την λήψη των κατάλληλων ασφαλιστικών μέτρων προς προστασία των εννόμων συμφερόντων τους. 3. Επειδή, στο άρθρο 4 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (ΕΕ L 34) [βλ. και το αντίστοιχο άρθρο 5 του π.δ. 59/2007 (Α 63)] ορίζονται τα εξής: «(1). Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις ακόλουθες δραστηριότητες: α) διάθεση ή εκμετάλλευση σταθερών δικτύων σχεδιασμένων για να παρέχουν στο κοινό υπηρεσίες στον τομέα της παραγωγής, της μεταφοράς ή της διανομής πόσιμου ύδατος ή β) τροφοδότηση των εν λόγω δικτύων με πόσιμο ύδωρ. (2) Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται επίσης στις συμβάσεις που συνάπτονται από τους φορείς που ασκούν δραστηριότητα οριζόμενη στην παράγραφο 1, και : α) ή β) συνδέονται με την αποχέτευση ή την επεξεργασία λυμάτων». Εξ άλλου, κατά το άρθρο 16 της ως άνω οδηγίας, όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 1251/2011, το ελάχιστο ποσό, προκειμένου ένα έργο να υπαχθεί στην οδηγία, ανέρχεται σε τουλάχιστον ευρώ.

3 Εν προκειμένω, το επίδικο έργο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, εμπίπτει στην ως άνω Οδηγία τόσον εξ επόψεως αντικειμένου όσον και εξ επόψεως ποσού, δεδομένου ότι ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε ευρώ. Επομένως, η κρινόμενη διαφορά διέπεται από το ν. 3886/2010, αρμοδίως δε εισήχθη προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ανεξαρτήτως αν η Αναθέτουσα Αρχή είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου [βλ. άρθρο 3 (παρ. 1 και 3) και 11 του ν. 3886/2010 (ΕΑ 231, 225, /2012)]. 4. Επειδή, προβάλλεται ότι συνέτρεξε παράβαση γενικής αρχής του διοικητικού δικαίου, που αποσκοπεί στην διασφάλιση της αμεροληψίας των οργάνων που κρίνουν και η οποία απαγορεύει να μετάσχει στο όργανο που ασκεί την αποφασιστική αρμοδιότητα, πρόσωπο μετασχόν σε όργανο που έχει γνωμοδοτήσει προηγουμένως επί της αυτής υποθέσεως. Οι αιτούσες προβάλλουν ότι αυτό συνέβη με την συμμετοχή του Σ. Τ. στην επιτροπή διαγωνισμού, η οποία εγνωμοδότησε, και την εν συνεχεία συμμετοχή του ιδίου στο Διοικητικό Συμβούλιο της Επιχειρήσεως, το οποίο απέρριψε τις ενστάσεις και κατεκύρωσε το αποτέλεσμα προς την κ/ξία «Αί.». Ο λόγος, όμως, αυτός δεν μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρά ως βάσιμος, εφόσον είναι εξ ίσου υποστηρίξιμη και η άποψη ότι οι γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, οι οποίες έχουν συναχθεί από την νομολογία επί ασκήσεως δημοσίας εξουσίας εκ μέρους του Κράτους μόνον και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δεν είναι εφαρμοστέες άνευ ετέρου στην αυτήν έκταση και επί της δράσεως των ανωνύμων εταιρειών, έστω και αν αυτές λειτουργούν, όπως οι Δ.Ε.Υ.Α., χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Εξ άλλου, η αιτούσα δεν επικαλείται και δεν τεκμηριώνει την επέλευση βλάβης από την προβαλλομένη ως άνω τυπική παράβαση (πρβλ. Ε.Α. 1205, 1270/09, 77/06 κ. ά. ). Είναι απορριτπέος, συνεπώς, ο λόγος αυτός. 5. Επειδή, ως προς τα κριτήρια αποκλεισμού των διαγωνιζομένων, η παρ. 4 του άρθρου 45 του π.δ. 59/2007 (Α 63), με το οποίο μεταφέρθηκαν στην εσωτερική έννομη τάξη οι ρυθμίσεις της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (ΕΕ L 34) και στο πεδίον εφαρμογής του οποίου εμπίπτει, ως εκ του αντικειμένου του, ο επίδικος διαγωνισμός, παραπέμπει, μεταξύ άλλων, στην παρ. 2 του άρθρου 43 του π.δ. 60/2007 (Α 59), με το οποίο μεταφέρθηκαν στην έννομη τάξη οι ρυθμίσεις της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 114). Η τελευταία αυτή διάταξη (άρθρο 43 παρ. 2 π.δ. 60/2007) αναφέρει ως λόγους αποκλεισμού, εκτός άλλων, στο σημείο ε και στ την εκπλήρωση των ασφαλιστικών και των φορολογικών, αντιστοίχως, υποχρεώσεων των διαγωνιζομένων. Αποδίδοντας τις ρυθμίσεις αυτές, οι περιπτώσεις (3) και (4) του άρθρου 22 της διακηρύξεως απαιτούν, ως απαραίτητο επαγγελματικό προσόν των διαγωνιζόμενων, την εκπλήρωση των ως άνω υποχρεώσεων. Περαιτέρω, το άρθρο 23.2 της διακηρύξεως ορίζει τα εξής, προκειμένου για τις ημεδαπές εργοληπτικές επιχειρήσεις: «23.2 Δικαιολογητικά τεχνικής και επαγγελματικής καταλληλότητας. Για την απόδειξη των προσόντων του άρθρου 22 θα προσκομισθούν τα παρακάτω δικαιολογητικά: Οι εργοληπτικές επιχειρήσεις που είναι εγγεγραμμένες στο ΜΕΕΠ θα προσκομίσουν «Ενημερότητα Πτυχίου» για χρήση σε δημοπρασίες. Η Ενημερότητα Πτυχίου επί ποινή αποκλεισμού πρέπει να είναι σε ισχύ κατά την ημερομηνία λήξης της παραλαβής των προσφορών. Στην περίπτωση που είναι η φορολογική ή η ασφαλιστική ενημερότητα που αναγράφονται στην Ενημερότητα πτυχίου έχουν λήξει, συνυποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση ( του μέλους της υποψήφιας κοινοπραξίας) ότι ο συμμετέχων είναι ασφαλιστικά και

4 φορολογικά ενήμερος κατά την ημέρα του διαγωνισμού και ότι είναι σε θέση να αποδείξει την ενημερότητα αυτή εφόσον αναδειχθεί μειοδότης». 6. Επειδή, συναφώς προς τις ανωτέρω ουσιαστικές προϋποθέσεις, η παράγραφος 3 του προμνησθέντος άρθρου 43 του π. δ/τος 60/2007 ορίζει προς απόδειξη των ουσιαστικών προϋποθέσεων που απαιτούνται από την παράγραφο 2, τα εξής: «3. Οι αναθέτουσες αρχές δέχονται ως επαρκή απόδειξη του ότι ο οικονομικός φορέας δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και στην παράγραφο 2 σημεία α), β,), γ), ε) και στ): α) β) για την παράγραφο 2σημεία ε) ή στ), πιστοποιητικό εκδιδόμενο από την αρμόδια αρχή του οικείου κράτους μέλους. Σε περίπτωση που το οικείο κράτος δεν εκδίδει έγγραφο ή πιστοποιητικό, ή που αυτό δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και στην παράγραφο 2 σημεία α), β) ή γ), αυτό μπορεί να αντικαθίσταται από ένορκη βεβαίωση του ενδιαφερόμενου ή, στα κράτη μέλη όπου δεν προβλέπεται η ένορκη βεβαίωση, από υπεύθυνη δήλωση ενώπιον αρμόδιας δικαστικής ή διοικητικής αρχής, συμβολαιογράφου ή αρμόδιου επαγγελματικού οργανισμού του κράτους καταγωγής ή προέλευσης». Σύμφωνα με την διάταξη αυτή, με την οποία, όπως προεξετέθη, μεταφέρονται κοινοτικές ρυθμίσεις στην εσωτερική έννομη τάξη, για την απόδειξη της ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας του διαγωνιζομένου, οι οποίες είναι κατά την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου ουσιώδεις προϋποθέσεις συμμετοχής στον διαγωνισμό, δεν αρκεί η υποβολή απλής δηλώσεως του ενδιαφερομένου, αλλ απαιτείται η προσκομιδή σχετικού πιστοποιητικού ή, σε περίπτωση μη εκδόσεως τέτοιου πιστοποιητικού, η προσκομιδή υπευθύνου δηλώσεως ενώπιον αρμόδιας δικαστικής ή διοικητικής Αρχής, συμβολαιογράφου ή αρμόδιου επαγγελματικού οργανισμού. Τέλος, το μεν άρθρο 8 του ν. 1599/1986 (Α 75), όπως ισχύει, προβλέπει την δυνατότητα αποδείξεως γεγονότων ή στοιχείων ενώπιον κάθε υπηρεσίας του δημοσίου τομέως με υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερομένου, ενώ η παράγραφος 1 του άρ. 11 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρ. πρώτο του ν. 2690/1999 (Α 45), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της από το άρ. 16 παρ. 3, 4 ν. 3345/2005 (Α 138), ορίζει τα εξής: «1. Η βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του ενδιαφερομένου γίνεται από οποιαδήποτε διοικητική αρχή ή από τα Κ.Ε.Π. βάσει του δελτίου ταυτότητας ή των αντίστοιχων εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 3. Δεν απαιτείται βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του ενδιαφερομένου, όταν προσέρχεται αυτοπροσώπως για υποθέσεις του στις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα ή τα Κ.Ε.Π., προσκομίζοντας το δελτίο ταυτότητας ή τα αντίστοιχα πρωτότυπα έγγραφα». 7. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, σύμφωνα με την υποβληθείσα ενημερότητα πτυχίου της δευτέρας των αιτουσών εταιρείας «Α.» (Δ15/ / της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων) η μεν φορολογική ενημερότητά της είχε λήξει την , η δε ασφαλιστική ενημερότητα του έργου κατασκευής τμήματος της επαρχιακής οδού Λάρισας Καρδίτσας, που είχε αυτή αναλάβει, είχε λήξει στις , ήτοι προ της ημερομηνίας διεξαγωγής του διαγωνισμού. Μεταξύ δε των υπευθύνων δηλώσεων του νομίμυο εκπροσώπου της Π.Π. υπήρχε και η από δήλωσή του με το κατ άρ της διακηρύξεως περιεχόμενο περί του ότι η εταιρεία ήταν φορολογικώς και ασφαλιστικώς ενήμερη. Πλην, η δήλωση αυτή, υποβληθείσα σ ενσφράγιστο φάκελο, δεν έφερε θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος.

5 8. Επειδή, εφ όσον από την προσκομισθείσα για την ανωτέρω εταιρεία «Α.» ενημερότητα πτυχίου προέκυπτε ότι η ασφαλιστική και φορολογική της ενημερότητα είχαν λήξει προ της ημερομηνίας του διαγωνισμού, απητείτο, κατά την ρητή διατύπωση του αρ της διακηρύξεως, η προσκόμιση υπευθύνου δηλώσεως, περί της ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητος της εν λόγω εταιρείας για τα χρονικά διαστήματα που δεν εκαλύπτοντο από την ενημερότητα πτυχίου. Δεν πιθανολογείται, συνεπώς, σοβαρά ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός της κρινομένης αιτήσεως. 9. Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι, αν και η διακήρυξη δεν απαιτεί την θεώρηση του γνησίου της υπογραφής των δηλούντων επί των υποβλητέων βάσει αυτής υπευθύνων δηλώσεων, η Αναθέτουσα Αρχή κατά τρόπο προδήλως παράνομο απέκλεισε την πρώτη αιτούσα για τον λόγο ότι οι υποβληθείσες από την «Α.» υπεύθυνες δηλώσεις δεν έφεραν επί πλέον και θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος. Ανεξαρτήτως, όμως, του ζητήματος αν, κατά την παρ. 1 του άρθρου 11 του Κώδικος Διοικητικής Διαδικασίας, απαιτείται, σε κάθε περίπτωση που δεν εμπίπτει στην εξαίρεση του δευτέρου εδαφίου της διατάξεως αυτής (αυτοπρόσωπος εμφάνιση ενώπιον της οικείας υπηρεσίας κλπ), η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του, κατά το άρθρο 8 του ν. 1599/1986, «υπευθύνως», δηλούντος, προκειμένου να πιστοποιείται, έναντι του προς ον η δήλωση, η ταυτότητα του προσώπου που αναλαμβάνει την ευθύνη για το περιεχόμενο της δηλώσεως, πάντως, προκειμένου ειδικώς για τις υπεύθυνες δηλώσεις που προσκομίζονται κατ αρ της διακηρύξεως για την απόδειξη της ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας του διαγωνιζομένου (στην περίπτωση που αυτές δεν καλύπτονται χρονικώς από την ενημερότητα πτυχίου), η εν λόγω διάταξη της διακηρύξεως, ερμηνευόμενη υπό το φως της διατάξεως του αρ. 43 παρ. 3 π. δ/τος 60/2005, η οποία, αποδίδει ρυθμίσεις κοινοτικού δικαίου και δεν αρκείται, για την απόδειξη ουσιαστικών προϋποθέσεων συμμετοχής στον διαγωνισμό (όπως είναι η φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα), στην προσκομιδή απλών δηλώσεων του διαγωνιζομένου αλλ απαιτεί κατ ελάχιστον «υπεύθυνη δήλωση ενώπιον αρμόδιας δικαστικής ή διοικητικής αρχής, συμβολαιογράφου ή αρμόδιου οργανισμού», έχει την έννοια ότι οι ανωτέρω αναγκαίες για την απόδειξη των ως άνω ουσιαστικών προϋποθέσεων υπεύθυνες δηλώσεις πρέπει να φέρουν τουλάχιστον θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος από αρμόδιο, κατ αρ. 11 παρ. 1 Κώδικος Διοικητικής Διαδικασίας, όργανο. Εν όψει τούτων, νομίμως αποκλείσθηκε από τον διαγωνισμό η πρώτη αιτούσα για τον λόγο ότι οι υπεύθυνες δηλώσεις του νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας «Α.» με το ανωτέρω περιεχόμενο δεν έφεραν θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος. Επομένως, ο προπεριγραφείς ισχυρισμός της αιτήσεως, κατά το μέρος που αφορά τις συγκεκριμένες ως άνω υπεύθυνες δηλώσεις δεν πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος εν όψει της προεκτεθείσης, εξ ίσου υποστηρίξιμης εκδοχής ως προς την έννοια του άρθρου της διακηρύξεως. Υπό τα δεδομένα αυτά η βασιμότητα της αιτήσεως κατά της μιας από τις επάλληλες αιτιολογίες του αποκλεισμού της πρώτης αιτούσης κοινοπραξίας (μη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής) δεν μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρά και, συνεπώς, η αιτίαση αυτή πρέπει ν απορριφθεί. 10. Επειδή, περαιτέρω, είναι απορριπτέες ως αλυσιτελείς οι αιτιάσεις που προβάλλονται με την υπό κρίσιν αίτηση εναντίον των λοιπών επαλλήλων αιτιολογικών ερεισμάτων του αποκλεισμού της κοινοπραξίας, διότι και βάσιμες υποτιθέμενες, δεν μπορούν ν

6 ανατρέψουν τον αποκλεισμό της. Απορριπτέα δε αποβαίνει κατόπιν τούτου και η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο σύνολό της. Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση, Διατάσσει την κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου και Επιβάλλει συμμέτρως εις βάρος των αιτουσών την δικαστική δαπάνη της Δημοτικής Επιχειρήσεως Υδρεύσεως και Αποχετεύσεως Τυρνάβου, ανερχόμενη σε τριακόσια πενήντα (350) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου 2012 Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας του Δ Τμήματος Γ. Παπαγεωργίου Μ. Παπαδοπούλου και εκδόθηκε στις 20 Ιουλίου Γ. Παπαγεωργίου Μ. Παπαδοπούλου