Association of Glutathione peroxidase 1(+593C/T) gene polymorphism with rheumatoid arthritis in Guilan province

Transcript

1 Arak Medical University Journal (AMUJ) 2014; 17(91): Original Article Association of Glutathione peroxidase 1(+593C/T) gene polymorphism with rheumatoid arthritis in Guilan province Asalisalekmoalemi F 1, Asalisalekmoalemi L 1, Salehi Z 1*, Zayeni SH 2 1- Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran 2- Faculty Member of Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran Received: 22 Jul 2014, Accepted: 10 Sep 2014 Abstract Background: Rheumatoid arthritis is a chronic inflammatory disorder that mainly affects the peripheral joints and surrounding tissue. Genetic and environmental factors have important roles in pathogenesis. The role of oxidative stress and the enzymes involved in the pathogenesis of rheumatoid arthritis have been studied in these years. A predominant role in counteracting reactive oxygen spieces is played by endogenous antioxidant enzymes, and glutathion peroxidase (GPx). An alteration of CTC codon to CCC codon which results in substitution of leucine instead of proline in 198 th amino acid location is one of the important polymorphisms of this gene. The aim of this study was to evaluate the association of GPx1 gene polymorphism in patients with rheumatoid artheritis. Materials and Methods: The case-control study included 130 patients with rheumatoid artheritis and 126 healthy individuals. Genomic DNA was extracted from white blood cells and the genotypes were identified using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR - RFLP). Statistical analysis was carried using the MedCalc (version 12/1). Results: The frequencies of CC, CT and TT genotypes of GPx1gene were 32/31%, 43/08% and 24/61% respectively, in rheumatoid arthritis patients, whiles in healthy volunteers were 42/62%, 54/10% and 3/28%. Statistical results showed significant relationship between TT genotype of GPx1 gene and Rheumatoid arthritis (p=0/002, χ 2 =11/715, OR: 9/90 95% CI (2/04 to 48/01)). Conclusion: In conclusion, these results indicate that TT genotype of GPx1 gene may be associated with the risk of rheumatoid artheritis in the studied population. However, further research is required to clarify the role of gene polymorphism in rheumatoid arthritis. Keywords: Gene Polymorphism, GPx1, Rheumatoid Artheritis *Corresponding Author: Address: Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran geneticzs@yahoo.co.uk 58 58

2 مقاله پژوهشی مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراك سال 17 شماره 10 (شماره پیاپی 91 ) دي پیوستگی پلی مورفیسم (+593C/T) ژن GPx1 با بیماري آرتریت روماتوي ید در استان گیلان 3 *2 1 1 فاطمه عسلی سالک معلمی لیلا عسلی سالک معلمی زیور صالحی سید حبیب زینی 1- کارشناس ارشد ژنتیک گروه زیست شناسی دانشگاه گیلان رشت ایران 2- استاد گروه زیست شناسی دانشگاه گیلان رشت ایران 3- استادیار گروه بیماري هاي داخلی دانشگاه علوم پزشکی گیلان رشت ایران چکیده تاریخ دریافت: 93/4/31 تاریخ پذیرش: 93/4/19 زمینه و هدف: آرتریت روماتوي ید یک اختلال التهابی مزمن است که اساسا روي مفاصل محیطی و بافتهاي اطراف آن اثر میگذارد. فاکتورهاي ژنتیکی و محیطی در پاتوژنز این بیماري موثر میباشند. در سالهاي اخیر نقش استرس اکسیداتیو و آنزیمهاي دخیل در این فرآیند در آرتریت روماتوي ید مورد توجه قرار گرفته است. در مقابله با گونههاي واکنشپذیر اکسیژن آنزیمهاي آنتیاکسیدانی درونی و گلوتاتیون پراکسیدازها نقش برجستهاي بازي میکنند. از پلی مورفیسمهاي مهم این ژن تغییر کدون CTC به جاي کدون CCC بوده که موجب جانشینی اسیدآمینه لوسین در موقعیت 198 به جاي اسیدآمینه پرولین میشود. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط پلیمورفیسم ژن GPx1 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوي ید میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه مورد- شاهدي 130 بیمار و 126 فرد سالم مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی از سلولهاي خون استخراج شد. ژنوتیپها با استفاده از تکنیک PCR-RFLP تعیین شد. آنالیز دادهها با نرم افزار MedCalc (ویرایش 12/1) صورت گرفت. یافتهها: فراوانی ژنوتیپهاي CT CC و TT به ترتیب در بیماران 43/08 32/31 و 24/61 درصد و در افراد سالم 54/10 42/62 و 3/28 درصد محاسبه شد. نتایج آماري نشان دهنده ارتباط معنیداري بین ژنوتیپ TT ژن GPx1 و بیماري آرتریت روماتوي ید بود( p=0/002 ). نتیجهگیري: نتایج حاصل از این پژوهش نشاندهنده نقش ژنوتیپ TT در ارتباط با بیماري آرتریت روماتوي ید در افراد مورد بررسی میباشد. هرچند جهت تایید نتایج پیشنهاد میگردد که مطالعه در جمعیت بزرگتري صورت گیرد. واژگان کلیدي: پلی مورفیسم ژنی GPx1 آرتریت روماتوي ید *نویسنده مسي ول: رشت خیابان نامجو دانشگاه گیلان دانشکده علوم پایه گروه زیست شناسی geneticzs@yahoo.co.uk 59

3 مقدمه آرتریت روماتوي ید (Rheumatoid arthritis- RA) یک اختلال التهابی مزمن است که از نشانههاي اصلی آن التهاب پایدار در بافت سینوویال مفصل میباشد( 1 2). آرتریت روماتوي ید اصولا روي مفاصل محیطی متحرك و بافتهاي اطراف مفصل اثر میگذارد. شروع بیماري با درد و التهاب متقارن در مفاصل کوچک دست و پا همراه میباشد( 3 ). 0/5 تا 1 درصد از جمعیت بزرگسالان در سرتاسر جهان مبتلا به این بیماري هستند. شیوع آن در جوامع شهري ایران حدود 0/33 درصد میباشد( 4 ). هرچند سن شروع در اکثر جوامع بین 40 تا 70 سال است امکان ابتلا به این بیماري در هر سنی وجود دارد. شیوع بیماري در زنان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان میباشد( 3 ). علاي م کلاسیک این بیماري شامل درد خشکی (خصوصا صبحگاهی) گرما قرمزي و تورم مفاصل میباشد که به عملکرد فیزیکی فرد آسیب میزند. این علاي م با برخی نشانههاي سیستمیک مثل تب خستگی کسالت و کاهش وزن همراه هستند( 3 ). مفاصل به علت التهاب ضخیم شدن غشاي مفصلی و تجمع مایع در حفره مفصلی متورم و دردناك میشوند. این وضعیت به مرور زمان باعث تخریب و تغییر شکل مفصل میگردد و استخوان و غضروف داخل مفصل به تدریج دچار خوردگی میشوند( 5 ). علت دقیق بیماريزایی این بیماري نامشخص است( 3 ) اما بررسیها نشان میدهند که در آغاز بیماريزایی عواملی چون التهاب اتوآنتیباديها و کمپلکسهاي ایمنی نقش دارند. فاکتورهاي ژنتیکی و محیطی نقش بسیار مهمی در ایجاد بیماري دارند( 6 ). از عوامل محیطی موثر در ابتلا به آرتریت روماتوي ید میتوان به مصرف سیگار اثرات هورمونی چاقی رژیم غذایی و عوامل عفونی اشاره کرد( 5 ). در واقع استعداد ژنتیکی به وسیله فاکتورهاي دیگر همچون محیط مصرف سیگار سبک زندگی و حتی عفونت تحت تاثیر قرار میگیرد( 7 ). در اکثر مطالعات ژنتیکی استعداد ابتلا به آرتریت روماتوي ید را به پنج ژن STAT4 6q23 PTPN22 HLA-DRB1 و TRAF1/C5 نسبت دادهاند( 8 ). اما از بین آنها تنوع ژنتیکی دو ژن HLA-DRB1 و PTPN22 بیشترین تاثیر را در افزایش استعداد ابتلا به بیماري نشان میدهند. متابولیسم اکسیژن نقش مهمی در بیماريزایی آرتریت روماتوي ید دارد( 9 ). گونههاي واکنشپذیر اکسیژن( spieces-ros (Reactive oxygen به وسیله همه سلولها در جریان طبیعی تنفس اکسیداتیو تولید میشود( 10 ). مقادیر کم ROS براي پروسههاي سلولی مانند مکانیسمهاي تنظیمی پیام رسانی داخل سلولی دفاع میزبان علیه عوامل بیماريزا ضروري است. افزایش میزان ROS ممکن است سمی باشد و سبب آسیب از طریق پراکسیداسیون چربی در غشاهاي سلولی آسیب اکسیداتیو به پروتي ینها جهش در DNA و فعال کردن فاکتورهاي مرگ سلولی شود( 11 ). از بین آنزیمهاي درگیر در محافظت آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتازها (Superoxide dismutases-sod) گلوتاتیون پراکسیدازها peroxidase-gpx) (glutathion و کاتالار نقش اولیهاي در کاهش ROS بازي میکنند( 12 ). بنابراین استعداد کلی آنتی اکسیدانی بدن به فعالیت این سه نوع آنزیم بستگی دارد. GPx1 یکی از فراوانترین اعضا خانواده بزرگ آنزیمهاي گلوتاتیون پراکسیداز است. GPx1 در پستانداران شامل اسید آمینه سلنوسیستي ین (Selenocysteine-Sec) میباشد که از گلوتاتیون (Glutathione-GSH) به عنوان یک ماده اولیه همراه ضروري براي عملکرد ویژه خود استفاده میکند( 10 ). وظیفه این آنزیم کاهش پراکسید هیدروژن درون سلولی به آب میباشد( 13 ). ژن GPx1 در موقعیت 3p21.3 قرار دارد( 14 ). 38 پلی مورفیسم تک نوکلي وتیدي polymorphism- (single-nucleotide SNP) در ژن GPx1 گزارش شده است که اغلب در نواحی غیر کدکننده میباشند. مهمترین پلی مورفیسم این ژن که در بخش کدکننده پروتي ین وجود دارد جانشینی لوسین (Leucine-Leu) به جاي پرولین (Proline-Pro) در اسیدآمینه 198 است. این پلی مورفیسم به علت جانشینی 60

4 به نوکلي وتید (CTC) T به جاي (CCC) C در نوکلي وتید 593 وجود میآید. آلل T در پاسخ به افزایش سطوح سلنیوم نسبت به آلل C عکس العمل پایینتري از خود نشان میدهد. سطح فعالیت آنزیم با آلل T کاهش مییابد( 15 ). با توجه به این که GPx1 نقش مهمی در کنترل غلظت ROS دارد پلی مورفیسم SNP یک ژن GPx1 593C/T +در مفید در مطالعات بیماريهاي مرتبط با استرس اکسیداتیو میباشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی مورفیسم +593C/T ژن GPx1 با بیماري آرتریت روماتوي ید در جمعیتی از استان گیلان میباشد. مواد و روشها آرتریت روماتوي ید در این مطالعه مورد- شاهدي 130 بیمار مبتلا به (108 زن و 22 مرد) و 126 فرد سالم به عنوان گروه کنترل (102 زن و 24 مرد) در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران و افراد سالم داراي محدوده سنی سال بودند. پرسشنامه اطلاعاتی شامل سن جنسیت وزن تاریخ تشخیص بیماري تعداد مفاصل درگیر داروهاي خاص مورد استفاده استعمال دخانیات و سابقه خانوادگی بیماري تهیه گردید. تشخیص بیماري آرتریت روماتوي ید توسط پزشک فوق تخصص روماتولوژي براساس دادههاي آزمایشگاهی مانند فاکتور روماتوي ید RF و آنتی بادي ضد CCP و نتایج رادیوگرافی صورت گرفت. از افراد داوطلب 1 میلیلیتر خون محیطی دریافت شد. نمونههاي خون در لولههاي استریل حاوي EDTA نگهداري شد. DNA از لکوسیتهاي خون با استفاده از کیت GPP Solution (شرکت ژن پژوهان ایران) استخراج گردید. س سپ DNA استخراج شده با استفاده از ژل آگارز 1 درصد و رنگ آمیزي با اتیدیوم بروماید مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ ژن GPx1 در داوطلبین با استفاده از تکنیک PCR-RFLP مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تکثیر DNA توسط PCR یک جفت پرایمر اختصاصی با استفاده از نرم افزار Oligo primer analysis (ویرایش 7/54) طراحی گردید. توالی پرایمر رفت شامل -5 :F GTGTGCCCCTACGCAGGTA-3 وتوالی پرایمر برگشت R:5 -CACACAGTTCTGCTGACACC- 3 میباشد. برنامه PCR شامل 5 دقیقه واسرشت اولیه در دماي 94 درجه سانتیگراد 34 سیکل با برنامه سانتیگراد( 30 ثانیه) 94 درجه 54 درجه سانتیگراد( 30 ثانیه) 72 درجه سانتیگراد( 45 ثانیه) و در نهایت به مدت 5 دقیقه در 72 درجه سانتیگراد در دستگاه ترموسایکلر (محصول شرکت BioRad ( تنظیم گردید. سپس محصول به دست آمده روي ژل آگارز 2 درصد الکتروفورز گردید. در ادامه براي انجام واکنش RFLP از آنزیم محدودکننده ApaI FastDigest (شرکت فرمنتاز) در حجم نهایی 30 میکرولیتر براي 20 دقیقه در دماي 37 درجه سانتیگراد استفاده شد. سپس محصولات هضم حاصل از تیمار با آنزیم ApaI بر روي ژل آگارز 2 درصد برده شد و عکسبرداري ژل صورت گرفت. بر اساس قطعات به دست آمده نوع پلیمورفیسم مورد نظر تعیین گردید. اسکوي ر در پایان به منظور بررسی ارتباط از تست کاي با استفاده از نرم افزار MedCalc (ویرایش 12/1 بلژیک) استفاده گردید. سطح معنیداري نیز کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافتهها در این مطالعه 130 بیمار و 126 شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. استخراج DNA ژنومی از خون تمامی افراد مورد مطالعه با موفقیت صورت گرفت. بررسی پلی مورفیسمها با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. با استفاده از PCR قطعهاي به طول 314 جفت باز از ژن GPx1 تکثیر گردید(شکل 1). 61

5 داراي ژنوتیپ TT 9 برابر بیشتر از ژنوتیپهاي دیگر در معرض خطر براي ابتلا به آرتریت روماتوي ید میباشند. % ,31 CC 46,62 43,58 CT 54,1 24,62 TT شکل 1. محصولات PCR از تکثیر قطعه ي مورد نظر از ژن GPX1 بر روي ژل آگارز 2 درصد. ستون هاي 1-8 محصولات PCR در نتیجه تکثیر ژن داده شده است. L: مارکر 100 جفت بازي 3,28 GPX1 براي 8 نمونه متفاوت نشان شکل 2. محصولات RFLP روي ژل آگارز 2 درصد براي ژن bp داراي یک باند Leu/Leu ژنوتیپ هموزیگوت.GPX1 314 در نمونه شماره 1 و 2 ژنوتیپ هتروزیگوت Leu/Pro داراي سه باند 237 bp 314 bp و 77 bp در نمونه شماره 3 و 4 و ژنوتیپ هموزیگوت Pro/Pro داراي دو باند 237 bp و 77bp در نمونه شماره 5 و 6 می باشد. L: مارکر 100 جفت بازي مشاهده شده ژن GPX1 Patients ژنوتیپهاي Control نمودار 1. بررسی در دو گروه سالم و بیمار. ژنوتیپ CT وCC در گروه کنترل بیشترین فراوانی را دارند. پس از تیمار با آنزیم و بررسی قطعات با استفاده از ژل آگارز 2 درصد (شکل 2) 3 نوع ژنوتیپ قابل شناسایی بودند: ژنوتیپ هموزیگوت TT بازي ژنوتیپ هتروزیگوت CT جفت بازي و ژنوتیپ هموزیگوت CC با یک باند 314 جفت سه باند و 77 دو باند 237 و 77 جفت بازي در ژل آگارز 2 درصد قابل شناسایی بودند. نمودار 1. بررسی فراوانی ژنوتیپهاي CT CC و TT ژن GPx1 در بیماران و افراد سالم را نشان میدهد. فراوانی آللی نیز در افراد بیمار و سالم در جدول 1 نمایش داده شده است ) 13/302 = 2 3/30)) p= 0/003 χ تا CI(1/17 %95.(OR: 1/97 با استفاده از نرم افزار MedCalc نتایج آماري نشاندهنده ارتباط معنیداري بین ژنوتیپ TT ژن GPx1 و بیماري آرتریت روماتوي ید بود(( 48/01 تا CI(2/04 %95 χ 2 =11/715 OR: 9/90 0/002=p). به عبارت دیگر افراد جدول 1. بررسی آللی پلیمورفیسم تک نوکلي وتیدي +593C/T ژن.GPX1 ژن آلل تعداد موارد (درصد) تعداد گروه کنترل(درصد) 170(69/67) 140(53/84) C GPx1 74(30/33) 120(46/15) T بحث نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر تفاوت معنیداري بین جمعیت بیمار و کنترل در توزیع فراوانیهاي ژنوتیپی و آللی GPx1 را نشان داد. حضور ژنوتیپ TT در بیماران بیشتر از افراد سالم بود. این موضوع اهمیت آلل T را در این بیماري نشان میدهد. نتایج این تحقیق بیان میکند که احتمالا پلیمورفیسم +593C/T ارتباط موثري با پاتوژنز بیماري آرتریت روماتوي ید داشته و ارتباط معنیداري بین ژنوتیپ TTژن GPx1 و بیماري آرتریت روماتوي ید وجود دارد. تقریبا 1 درصد از جمعیت جهان تحت تاثیر این بیماري میباشند( 3 ). همچنین در این بیماران نشانههایی از آسیب اکسیداتیو دیده شده که به ماکروملکولهایی مانند DNA پروتي ین و لیپید درون مفاصل آنها صدمه زده است( 16 17). در بدن انسان به طور طبیعی دفاع 62

6 ه ب پیوستگی پلی مورفیسم (+593C/T) ژن GPx1 با... آنتی اکسیدانی براي مبارزه با اکسیدانهاي اضافی وجود دارد هرچند استعداد افراد مختلف در برابر این دفاع متفاوت است. تغییرات ژنتیکی در ژنهاي کدکننده آنزیمهاي آنتی اکسیدانی میتواند در برخی از موارد سبب تغییر فعالیت آنها شود و در نتیجه استعداد ابتلا به بعضی بیماريها مانند دیابت قندي سرطان و بیماريهاي التهابی مزمن را افزایش دهد. ROS ها ملکولهاي بسیار واکنشپذیر میباشند (مانند سوپراکسید پراکسید هیدروژن) که به عنوان محصول فرعی طی فرآیندهاي طبیعی سلولی درگیر با اکسیژن همچون فسفریلاسیون اکسیداتیو تولید میشوند. این اکسیدانها در حالت طبیعی نقشهاي حیاتی برعهده دارند در حالی که در شرایط استرس اکسیداتیو با ماکروملکولهاي درون سلول واکنش میدهند( 9 ). مطالعات زیادي روي سایر ژنهاي دخیل در استعداد ابتلا به بیماري آرتریت روماتوي ید در جمعیتهاي متفاوت صورت گرفته است اما تاکنون مطالعهاي بر روي پلی مورفیسم +593C/T ژن گلوتاتیون پراکسیداز 1 در ارتباط با بیماري آرتریت روماتوي ید انجام نگرفته است. مطالعات نشان دادهاند که سطح پراکسید هیدروژن در سلولی با آلل Leu بالاتر از آلل Pro میباشد. دلیل این که چگونه اسید آمینه پرولین در مقایسه با لوسین بر فعالیت آنزیم در مقابل تحریک سلنیوم اثر میگذارد مشخص نشده است( 15 ). این پلیمورفسیم در سایر بیماريها نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نلسن و همکاران روي ارتباط پلیمورفیسم +593C/T و خطر سرطان ریه مطالعه نمودند. آنها با بررسی 432 بیمار با سرطان ریه و 798 فرد سالم مشاهده کردند که پیوستگی بسیار محکمی بین خطر سرطان ریه با ژنوتیپ TT نسبت به ژنوتیپهاي CC و CT وجود دارد( 18 ). هو و همکاران نقش گلوتاتیون پراکسیداز 1 را در سرطان سینه مطالعه نمودند و نتیجه گرفتند که فراوانی ژنوتیپ TT به طور قابل ملاحظهاي در بیماران داراي سرطان سینه بالاست( 15 ). سارافینوسکا و همکاران به بررسی ارتباط بین پلیمورفیسم +593C/T و خطر سرطان پروستات پرداختند. نتایج آنان نشان داد که آلل T این پلیمورفیسم اثر حفاظتی در برابر خطر سرطان پروستات دارد و حاملهاي 63 هتروزیگوس CT طور قابل توجهی در مقایسه با افراد هموزیگوس CC با خطر کمتري در برابر سرطان پروستات مواجه هستند( 19 ). نتیجه گیري به طور کلی نتایج حاصل از این بررسی ارتباط معنیداري بین پلیمورفیسم +593C/T ژن GPx1 با بیماري آرتریت روماتوي ید در جمعیت بررسی شده به دست آمد به طوري که ژنوتیپ TT از ژن GPx1 با خطر افزایش بیماري همراه میباشد. اگرچه که جهت تعیین نقش آنزیم GPx1 در بیماري آرتریت روماتوي ید لازم است مطالعه در جمعیتهاي بزرگتري صورت گیرد. تشکر و قدردانی از تحصیلات تکمیلی دانشگاه گیلان و تمامی بیماران و افراد سالم شرکت کننده در این تحقیق تشکر مینماییم. این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناس ارشد خانم فاطمه عسلی سالک معلمی عنوان آنالیز ژنهاي MnSOD و GPx1 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوي ید میباشد. منابع 1. Singal DP, Li J, Zhu Y. Genetic basis for rheumatoid arthritis. Archivum Immunologiae Et Therapiae Experimentalis-English Edition ;47: Amano T, Yamasaki S, Yagishita N, Tsuchimochi K, Shin H, Kawahara K-i, et al. Synoviolin/Hrd1, an E3 ubiquitin ligase, as a novel pathogenic factor for arthropathy. Genes & development. 2003;17(19): Stanich JA, Carter JD, Whittum-Hudson J. Rheumatoid arthritis: disease or syndrome. Open Access Rheumatology Research and Reviews. 2009;1: Davatchi F, Tehrani-Banihashemi A, Jamshidi A-R, Chams-Davatchi C, Gholami J, Moradi M, et al. The prevalence of oral

7 aphthosis in a normal population in Iran: a WHO-ILAR COPCORD study. Arch Iran Med. 2008;11(2): Boissier M-C, Semerano L, Challal S, Saidenberg-Kermanac'h N, Falgarone G. Rheumatoid arthritis: from autoimmunity to synovitis and joint destruction. Journal of autoimmunity. 2012;39(3): Wakitani S, Murata N, Toda Y, Ogawa R, Kaneshige T, Nishimura Y, et al. The relationship between HLA-DRB1 alleles and disease subsets of rheumatoid arthritis in Japanese. Rheumatology. 1997;36(6): Reveille JD. The genetic contribution to the pathogenesis of rheumatoid arthritis. Current opinion in rheumatology. 1998;10(3): Bowes J, Barton A. Recent advances in the genetics of RA susceptibility. Rheumatology. 2008;47(4): Hitchon CA, El-Gabalawy HS. Oxidation in rheumatoid arthritis. Arthritis Research and Therapy. 2004;6: Lubos E, Loscalzo J, Handy DE. Glutathione peroxidase-1 in health and disease: from molecular mechanisms to therapeutic opportunities. Antioxidants & redox signaling. 2011;15(7): Buonocore G, Perrone S, Tataranno ML, editors. Oxygen toxicity: chemistry and biology of reactive oxygen species. Seminars in Fetal and Neonatal Medicine; 2010;15(4): Halliwell B, Cross CE. Oxygen-derived species: their relation to human disease and environmental stress. Environmental health perspectives. 1994;102(10): Ursini F, Maiorino M, Brigelius-Flohe R, Aumann K, Roveri A, Schomburg D, et al. Diversity of glutathione peroxidases. Methods in enzymology. 1995;252: Forsberg L, Faire Ud, Morgenstern R. Low yield of polymorphisms from EST blast searching: analysis of genes related to oxidative stress and verification of the P197L polymorphism in GPX1. Human mutation. 1999;13(4): Hu YJ, Diamond AM. Role of glutathione peroxidase 1 in breast cancer Loss of heterozygosity and allelic differences in the response to selenium. Cancer research. 2003;63(12): Klareskog L, Malmström V, Lundberg K, Padyukov L, Alfredsson L, editors. Smoking, citrullination and genetic variability in the immunopathogenesis of rheumatoid arthritis. Seminars in immunology; 2011: Elsevier. 17. Bashir S, Harris G, Denman MA, Blake DR, Winyard PG. Oxidative DNA damage and cellular sensitivity to oxidative stress in human autoimmune diseases. Annals of the rheumatic diseases. 1993;52(9): Raaschou-Nielsen O, Sørensen M, Hansen RD, Frederiksen K, Tjønneland A, Overvad K, et al. GPX1 Pro198Leu polymorphism, interactions with smoking and alcohol consumption, and risk for lung cancer. Cancer letters. 2007;247(2): Arsova-Sarafinovska Z, Matevska N, Eken A, Petrovski D, Banev S, Dzikova S, et al. Glutathione peroxidase 1 (GPX1) genetic polymorphism, erythrocyte GPX activity, and prostate cancer risk. International urology and nephrology. 2009;41(1):