ΕΠΙΠΕΔΟ Γ1 (ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΓΝΩΣΗ)

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑΣ ΕΠΙΠΕΔΟ Γ1 (ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΓΝΩΣΗ) ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ 2007 ΑΘΗΝΑ

Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Διεύθυνση Πιστοποίησης της Γνώσης Ξένων Γλωσσών) Το περιεχόμενο αυτού του κειμένου και των παραρτημάτων του είναι δωρεάν προσβάσιμο μέσω του Διαδικτύου προς διευκόλυνση των υποψηφίων, των διδασκόντων την ξένη γλώσσα και όλων των ενδιαφερομένων για την πιστοποίηση γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 (C1, κατά την κλίμακα του Συμβουλίου της Ευρώπης). Απαγορεύεται η εκτύπωση ή, με οποιονδήποτε τρόπο, αντιγραφή όλου του κειμένου ή τμημάτων του με προοπτική την εμπορική εκμετάλλευσή του. Σελίδα 2 από 17

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Βασικά χαρακτηριστικά της εξέτασης και του κοινού για το οποίο σχεδιάστηκε... 4 2. Ενότητες της εξέτασης και ελεγχόμενες «επικοινωνιακές ενέργειες»... 5 3. Οι ελεγχόμενες επιμέρους επικοινωνιακές δραστηριότητες... 6 3.1. Κατανόηση γραπτού λόγου και γλωσσική επίγνωση... 6 3.2. Παραγωγή γραπτού λόγου και (γραπτή) διαμεσολάβηση... 8 3.3. Κατανόηση προφορικού λόγου... 10 3.4. Παραγωγή προφορικού λόγου και (προφορική) διαμεσολάβηση... 10 4. Βαθμός δυσκολίας της εξέτασης... 11 5. Κατανομή των ερωτημάτων στις ενότητες της εξέτασης... 13 6. Χρονική διάρκεια ανά ενότητα... 14 7. Έκταση των κειμένων κάθε ενότητας... 14 8. Είδη κειμένων που καλούνται να αναγνωρίζουν ή να παράγουν οι υποψήφιοι... 15 9. Τυπολογία δοκιμασιών... 16 Σελίδα 3 από 17

1. Βασικά χαρακτηριστικά της εξέτασης και του κοινού για το οποίο σχεδιάστηκε Το κείμενο αυτό ορίζει ή προδιαγράφει ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της εξέτασης στην οποία προσέρχονται τα άτομα που επιθυμούν να αποκτήσουν πιστοποιητικό επιπέδου Γ1. Αν και τα βασικά χαρακτηριστικά του ΚΠΓ ως συστήματος πιστοποίησης και ως τύπου εξέτασης είναι ήδη γνωστά και είναι ίδια με αυτά που δημοσιοποιήθηκαν πριν τη διεξαγωγή των πρώτων εξετάσεων στο επίπεδο Β2, είναι ίσως χρήσιμο να επαναληφθούν τα τρία σημαντικότερα από αυτά: Α. Το ΚΠΓ δεν απευθύνεται σε οικουμενικό κοινό, αλλά κατά προτεραιότητα σε κοινό που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και που, στην πλειονότητά του έχει την ελληνική ως μητρική γλώσσα. Αυτό το χαρακτηριστικό του ΚΠΓ επιτρέπει στους συντάκτες των θεμάτων να λάβουν υπόψη τις εμπειρίες των υποψηφίων. Ταυτόχρονα, ωστόσο, υιοθετεί και τις αρχές και τα επίπεδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και κατ επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτοντας έτσι το σύστημα σε διεθνή «τροχιά». Β. Κύριος στόχος του ΚΠΓ είναι να ικανοποιήσει τις κοινωνικές και επαγγελματικές ανάγκες των ενδιαφερομένων να εξασφαλίσουν πιστοποίηση της γλωσσομάθειάς τους, και όχι να ελέγξει ή να διαγνώσει την πρόοδο που οι ενδιαφερόμενοι πέτυχαν κατά τη διάρκεια της ξενόγλωσσης εκπαίδευσής τους, εντός ή εκτός του θεσμοθετημένου εκπαιδευτικού συστήματος. Με άλλα λόγια, το ΚΠΓ, στη σημερινή μορφή του, δεν εξυπηρετεί το σχολείο, αλλά την αγορά εργασίας και την κοινωνία γενικότερα. Για το λόγο αυτό, το ιδεατό κοινό που οι συντάκτες των θεμάτων εξέτασης έχουν κατά νου είναι άτομα τα οποία έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση στο ελληνικό σχολείο και ετοιμάζονται να αναπτύξουν ή έχουν ήδη αναπτύξει επαγγελματική δραστηριότητα. Κατά συνέπεια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ΚΠΓ απευθύνεται, κατά προτεραιότητα, σε άτομα άνω των 15 ετών. Η προτεραιότητα αυτή προσδιορίζει κατά κύριο λόγο και τα είδη κειμένων που επιλέγονται για τις εξετάσεις, τα πεδία αναφοράς, καθώς και τον τρόπο διατύπωσης των δοκιμασιών. Γ. Το ΚΠΓ δεν ελέγχει την ικανότητα των ατόμων να μιλούν για την ξένη γλώσσα ή να την αναλύουν με βάση κάποια θεωρία ή κάποιο μοντέλο ανάλυσης. Ελέγχει το βαθμό της ικανότητάς τους να μιλούν και να γράφουν τη γλώσσα, αλλά και να λειτουργούν διαμεσολαβητικά, μεταφέροντας πληροφορίες από την ελληνική στη γλώσσα στην οποία εξετάζονται. Ελέγχει επίσης το βαθμό επίγνωσης που έχουν για το πώς (με ποιον τρόπο και με ποια μέσα), η γλώσσα χρησιμοποιείται στην κοινοποίηση ή τη διαπραγμάτευση της σημασίας σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο. Για το λόγο αυτό, στα θέματα Σελίδα 4 από 17

εξέτασης αποφεύγεται συνειδητά από τους συντάκτες η χρήση όρων οποιασδήποτε γλωσσολογικής θεωρίας ή περιγραφής της γλώσσας. 2. Ενότητες της εξέτασης και ελεγχόμενες «επικοινωνιακές ενέργειες» Όπως και στο επίπεδο Β2, τα θέματα εξέτασης του Γ1 περιλαμβάνουν 4 ενότητες. Κάθε μία από αυτές στοχεύει στον έλεγχο συγκεκριμένων επιμέρους «επικοινωνιακών ενεργειών» που πραγματώνονται με τη γλώσσα και που καταγράφει το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες, προτείνοντας την παρακάτω ταξινόμησή τους κάτω από τον τίτλο «language activities»: 01. Ακουστική πρόσληψη 02. Οπτική πρόσληψη 03. Οπτικο-ακουστική πρόσληψη 04. Προφορική παραγωγή 05. Γραπτή παραγωγή 06. Προφορική διάδραση 07. Γραπτή διάδραση 08. Προφορική διαμεσολάβηση 09. Γραπτή διαμεσολάβηση Το ΚΠΓ ενσωματώνει όλες τις παραπάνω επικοινωνιακές ενέργειες στις εξής τέσσερις ενότητες: Ενότητα 1: Κατανόηση γραπτού λόγου και γλωσσική επίγνωση Ενότητα 2: Παραγωγή γραπτού λόγου και διαμεσολάβηση Ενότητα 3: Κατανόηση προφορικού λόγου Ενότητα 4: Παραγωγή προφορικού λόγου και διαμεσολάβηση Η πρώτη ενότητα της εξέτασης στο ΚΠΓ έχει στόχο τον έλεγχο της ενέργειας 02 και, ταυτόχρονα, του βαθμού της γλωσσικής επίγνωσης, για την οποία έγινε λόγος στο προηγούμενο κεφάλαιο. Στην πρώτη αυτή ενότητα, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα επίπεδα Β2 και Γ1 ως προς τις ελεγχόμενες ενέργειες οι διαφορές εντοπίζονται στο βαθμό ικανότητας του υποψηφίου να προβαίνει σε αυτές, καθώς και στην έκταση και το είδος των κειμένων (βλ. κεφ. 3.1, 7 και 8). Η δεύτερη ενότητα στοχεύει στον έλεγχο των ενεργειών 05, 07 και 09. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ενότητα αυτή του Γ1 διαφέρει από την αντίστοιχη του Β2 και οι διαφορές εντοπίζονται τόσο στην προσθήκη της απαίτησης «γραπτής διάδρασης» με βάση εκτεταμένο γραπτό Common European Framework of Reference for Languages, 2001. Strasbourg - Cambridge: Council of Europe - Cambridge University Press. Και σε ιταλική απόδοση: Quadro commune europeo di riferimento per le lingue: Apprendimento, insegnamento, valutazione, 2002. Milano: La Nuova Italia - Oxford. Σελίδα 5 από 17

κείμενο στην ξένη γλώσσα, όσο και στα είδη λόγου που ο υποψήφιος καλείται να παραγάγει (βλ. παρακάτω, κεφ. 3.2, 7 και 8). Tα κείμενα-ερεθίσματα, των οποίων προϋποτίθεται η κατανόηση για την απαιτούμενη παραγωγή, δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 500 λέξεις. Η τρίτη ενότητα στοχεύει στον έλεγχο της ενέργειας 01 και, ενίοτε, της 03. Είναι αυτονόητο ότι με τον όρο «οπτικο-ακουστική πρόσληψη», που χρησιμοποιεί το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες, γίνεται αναφορά στην κατανόηση οπτικο-ακουστικών κειμένων στα οποία εκτίθεται πολύ συχνά ο σύγχρονος άνθρωπος. Έτσι, θα υπάρξουν περιπτώσεις όπου το εκτυπωμένο κείμενο που θα δοθεί στους εξεταζόμενους δεν θα είναι απλή οδηγία δοκιμασίας, αλλά θα συνδέεται με ακουστικό κείμενο (βλ. κεφ. 3.3, 7 και 8). Η τέταρτη, τέλος, ενότητα στοχεύει στον έλεγχο των ενεργειών 04, 06 και 08, όπως και στο επίπεδο Β2, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι τα θέματα αυτής της ενότητας, στο Γ1, θα έχουν την ίδια ακριβώς δομή ή τον ίδιο χαρακτήρα με τα θέματα του επιπέδου Β2. Εδώ, οι δοκιμασίες είναι δύο και συνίστανται, η μία στη διατύπωση ολοκληρωμένης και αιτιολογημένης απάντησης σε ερώτημα και η άλλη στη μεταφορά πληροφοριών από την ελληνική στην ξένη γλώσσα και τη χρησιμοποίηση αυτών των πληροφοριών σε συζήτηση του κάθε υποψήφιου με τον συνεξεταζόμενό του για την επίτευξη ενός κοινού στόχου ή/και με τον εξεταστή (βλ. κεφ. 3.4, 7 και 8). 3. Οι ελεγχόμενες επιμέρους επικοινωνιακές δραστηριότητες Στο προηγούμενο κεφάλαιο, προκειμένου να προσδιοριστούν οι στόχοι της εξέτασης γενικά και κάθε ενότητας ειδικότερα, έγινε μια καταγραφή των επιμέρους ικανοτήτων και ενεργειών στις οποίες αναλύεται η γενική έννοια «επικοινωνώ» μέσω της γλώσσας. Στο κεφάλαιο αυτό, οι ενέργειες αναλύονται σε πιο συγκεκριμένες επιμέρους δραστηριότητες που πρέπει να μπορούν να εκτελέσουν οι υποψήφιοι. Οι επιμέρους αυτές δραστηριότητες καταγράφονται σε μία κατάσταση, ομαδοποιημένες κατά ενότητα. 3.1. Κατανόηση γραπτού λόγου και γλωσσική επίγνωση 3.1.1. Κατανόηση γραπτού λόγου Για να δείξει ο υποψήφιος ότι έχει την ικανότητα να αντιληφθεί εκτεταμένα, σύνθετα κείμενα γραπτού λόγου (βλ. παρακάτω, κεφ. 7 και 8) και να κατανοήσει επιμέρους νοήματά τους, ρητά ή υπαινικτικά διατυπωμένα, θα του ζητηθεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα για να εκτελέσει κάθε φορά ορισμένες από τις εξής δραστηριότητες: Α. Αφού διατρέξει ένα κείμενο: 01. να συναγάγει το γενικότερο μήνυμα του κειμένου (τη βασική του ιδέα ή τη γενική εντύπωση που δημιουργεί) ή/και την επικοινωνιακή του αξία, 02. να συναγάγει τη γενική στάση/θέση/γνώμη του συγγραφέα απέναντι στο ζήτημα που πραγματεύεται το κείμενο, Σελίδα 6 από 17

03. να συναγάγει συμπέρασμα αναφορικά με την επικοινωνιακή περίσταση και γενικότερα με το συγκειμενικό πλαίσιο, 04. να κάνει βάσιμες προβλέψεις ή υποθέσεις που συνδέονται άμεσα με το κείμενο. Β. Αφού διαβάσει (ή ξαναδιαβάσει) ένα κείμενο προσεκτικά: 05. να εντοπίσει επί μέρους πληροφορίες στο κείμενο, ρητά ή υπαινικτικά διατυπωμένες, προκειμένου να τις αξιοποιήσει για να επιτελέσει κάποιο έργο, να λύσει κάποιο πρόβλημα ή να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα, 06. να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ πληροφορίας και εκτίμησης ή ερμηνείας του συντάκτη για γεγονότα, 07. να αποκαταστήσει ένα κείμενο συμπληρώνοντας πληροφορίες, απόψεις κτλ. που αποσιωπώνται ή που έχουν απαλειφθεί, δεν είναι ευδιάκριτες, κτλ., 08. να ταξινομήσει, να συσχετίσει ή να αντιπαραθέσει πληροφορίες κειμένων με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, 09. να ακολουθήσει οδηγίες κατασκευής, χρήσης ή και λειτουργίας, ώστε να ανταποκριθεί στο εκάστοτε ζητούμενο, 10. να ερμηνεύσει πληροφορίες που παρέχονται από γραφιστικά χαρακτηριστικά του κειμένου (π.χ. από το μέγεθος και τον τύπο των γραμμάτων των τίτλων, υποτίτλων), ή από υποσημειώσεις, πίνακες ποσοτικών στοιχείων, συνοδευτικές εικόνες, γραφικές αναπαραστάσεις, κ.ά. 3.1.2. Γλωσσική επίγνωση Για να δείξει ο υποψήφιος ότι έχει αναπτύξει την απαιτούμενη για το συγκεκριμένο επίπεδο γλωσσική επίγνωση, ότι δηλαδή έχει συνείδηση του τρόπου λειτουργίας στοιχείων της γλώσσας, πέρα από το επίπεδο της πρότασης, στο επίπεδο του λόγου με τη μορφή κειμένου, θα του ζητηθεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα για να επιτελέσει ορισμένες από τις εξής δραστηριότητες: 11. να αναγνωρίσει την ύπαρξη ή την απουσία γλωσσικών ή και μη γλωσσικών τύπων (π.χ. εικονικών ή γραφιστικών στοιχείων), με τους οποίους εκδηλώνεται η βεβαιότητα ή η αμφιβολία, η αοριστία, η πεποίθηση ή ο δισταγμός, η επιφύλαξη, κτλ. και, γενικότερα, η στάση του συντάκτη (θετική, αρνητική, ουδέτερη ή αδιάφορη), 12. να προσδιορίσει το νόημα ή να δώσει τον ορισμό λέξεων και εκφράσεων, με βάση το γλωσσικό τους περικείμενο και το ευρύτερο συγκειμενικό τους πλαίσιο, 13. να συμπληρώσει, να αποκαταστήσει ή να διαφοροποιήσει λέξεις ή και φράσεις κειμένου, αποδίδοντας το ζητούμενο νόημα με τρόπο κατάλληλο για την περίσταση επικοινωνίας, 14. να ερμηνεύσει τη σημασία λεξικογραμματικών επιλογών ή τη σημασιοδοτική λειτουργία φράσεων του κειμένου, είτε υπάρχουν είτε όχι σαφείς δείκτες ως προς τη λειτουργία που επιτελούν (λ.χ. μια ερώτηση που λειτουργεί ως δήλωση απαίτησης ή ως προσταγή, μια υπενθύμιση που λειτουργεί ως προειδοποίηση, κτλ.), 15. να εντοπίσει τα γλωσσικά μέσα (λέξεις, τύπους, εκφράσεις, κτλ.) ή χαρακτηριστικούς τρόπους χρήσης του λόγου (λ.χ. επανάληψη, αναφορά ή καταφορά, ελλειπτικότητα, σύγκριση, κτλ.) που μαρτυρούν τη σχέση μεταξύ διαφόρων ενοτήτων του ίδιου κειμένου, ή μεταξύ διαφορετικών κειμένων που αφορούν το ίδιο ή διαφορετικό θέμα, Σελίδα 7 από 17

16. να συσχετίσει πληροφορίες που περιλαμβάνει ένα κείμενο εντοπίζοντας τα γλωσσικά μέσα που εξασφαλίζουν τη συνεκτικότητα και τη συνοχή του και, ειδικότερα, εκείνα που χρησιμοποιούνται από το συντάκτη του κειμένου, προκειμένου - να εισαγάγει ένα θέμα ή μια ιδέα, - να μεταβεί από το ένα θέμα στο άλλο ή από μια ιδέα σε άλλη, - να επαναφέρει ένα θέμα ή μια ιδέα, - να αναφερθεί σε όσα προηγούνται ή έπονται, - να παρουσιάσει τις διάφορες πλευρές ενός θέματος, - να διευκρινίσει ή να επεξηγήσει μια διατύπωση, μια ιδέα, ένα επιμέρους θέμα, - να εισαγάγει και να προβάλει έναν ισχυρισμό, ένα επιχείρημα ή ένα αντεπιχείρημα, - να παραπέμψει σε άλλο κείμενο ή στον συγγραφέα του, - να παραθέσει ή να προσθέσει παράδειγμα ή και άλλου τύπου στοιχεία (π.χ. ένα διάγραμμα), - να θέσει έναν όρο ή όρους ή μια προϋπόθεση, - να εισαγάγει συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε, 17. να συμπληρώσει ή να αποκαταστήσει έννοιες του κειμένου, επιλέγοντας γραμματικά ορθές εκφράσεις, κατάλληλες για την περίσταση επικοινωνίας (έννοιες συγκεκριμένες και αφηρημένες, όπως οι αναφερόμενες σε ποσότητα και ποιότητα, σε χρόνο, σε τόπο, σε κατεύθυνση, στο ορισμένο και στο αόριστο, σε σύγκριση και σε αντιπαραβολή, κτλ.). 3.2. Παραγωγή γραπτού λόγου και (γραπτή) διαμεσολάβηση Για να δείξει ο υποψήφιος επιπέδου Γ1 ότι έχει την ικανότητα να επιτύχει έναν στόχο που απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες επικοινωνίας και ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τον γραπτό λόγο με γραμματικά ορθό και επικοινωνιακά αποτελεσματικό τρόπο, θα κληθεί να συντάξει κείμενο για ένα κοινωνικό ή προσωπικό ζήτημα, ή να δώσει λεπτομερείς, εκτενείς περιγραφές για πραγματικά ή φανταστικά γεγονότα, για εμπειρίες δικές του ή άλλων. Το κείμενό του αναμένεται να έχει πλήρη συνοχή, η γλώσσα που χρησιμοποιεί θα πρέπει να εξασφαλίζει τη συνεκτικότητα του κειμένου του και το ύφος του να προσιδιάζει στον υποτιθέμενο αναγνώστη του. Ο γραπτός λόγος που θα κληθεί να παραγάγει ο υποψήφιος επιπέδου Γ1 βασίζεται σε άλλα κείμενα και έτσι θα εμπλακεί σε διαδραστικές διαδικασίες: (α) παραγωγή λόγου που προϋποθέτει την κατανόηση ξενόγλωσσου κειμένου (απλού ή πολυτροπικού) και απαιτεί τη χρήση διαδραστικών στρατηγικών (λ.χ., να επιλέξει την κατάλληλη φράση για να προλογίσει τις παρατηρήσεις του, ή να συσχετίσει τη δική του συμβολή με αυτές άλλων), και (β) παραγωγή λόγου με αφορμή ελληνικό κείμενο (απλό ή πολυτροπικό), που απαιτεί στρατηγικές διαμεσολάβησης, οι οποίες, στην προκειμένη περίπτωση, συνίστανται κυρίως στην επεξεργασία πληροφοριών και τη μετάδοση συγκεκριμένων νοημάτων από τη μια γλώσσα στην άλλη ή στη συνοπτική παρουσίαση στην ξένη γλώσσα του κύριου νοήματος ελληνικών κειμένων (λ.χ. άρθρων περιοδικών και εφημερίδων). Ειδικότερα, θα ζητηθεί από τον υποψήφιο να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα για να επιτελέσει τις εξής δραστηριότητες: 18. να κάνει περίληψη ενός κειμένου ώστε να είναι κατάλληλη για συγκεκριμένες συνθήκες επικοινωνίας ή για ένα προσδιορισμένο συγκειμενικό πλαίσιο, 19. να παρουσιάσει περιληπτικά τα σημαντικότερα σημεία ενός κειμένου, αυτά που θα ενδιέφεραν τον υποτιθέμενο αναγνώστη του, Σελίδα 8 από 17

20. να διατυπώσει την άποψή του πάνω σε ένα ζήτημα και να την τεκμηριώσει ή να την αιτιολογήσει, 21. να αναφερθεί σε περιστατικά ή συνθήκες που προηγούνται ή έπονται του κειμένου που του προτείνεται ως ερέθισμα, 22. να διευκρινίσει ή να επεξηγήσει μια διατύπωση, μια ιδέα, ένα επιμέρους θέμα, 23. να διατυπώσει συμπέρασμα αναφορικά με το περιεχόμενο ενός κειμένου, ή με το συγκειμενικό του πλαίσιο, 24. να διατυπώσει προβλέψεις ή υποθέσεις που συνδέονται άμεσα με το θέμα, 25. να μεταδώσει ή να συσχετίσει πληροφορίες ή ανεπιβεβαίωτες φήμες, 26. να εκφράσει τη βεβαιότητα ή την επιφύλαξή του σχετικά με ένα θέμα, με ιδέες ή προτάσεις άλλων, σχετικά με αιτίες και συνέπειες ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης, 27. να διατυπώσει την προσωπική του εκτίμηση ή την ερμηνεία του αναφορικά με καταστάσεις ή γεγονότα, 28. να συμπαραταχθεί με την γνώμη άλλου (π.χ. του συντάκτη), να υποστηρίξει ή να σχολιάσει απόψεις άλλων, 29. να παραθέσει επιχειρήματα ή αντεπιχειρήματα για μια άποψη δική του ή άλλου, 30. να θέσει έναν όρο ή όρους ή μια προϋπόθεση, για την αποδοχή μιας πρότασης, μιας πρόσκλησης, μιας συμφωνίας, κτλ., 31. να παραθέσει ή να προσθέσει παράδειγμα ή και άλλου τύπου στοιχεία, 32. να προβάλει ή να «διαφημίσει» ένα προϊόν, τις δραστηριότητες ενός οργανισμού, μιας κοινωνικής ομάδας, κτλ., 33. να αντιπαραβάλει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα διαφορετικών απόψεων ή προτάσεων άλλων, 34. να διατυπώσει πρόταση για τη λύση ενός προβλήματος και να την υποστηρίξει αιτιολογώντας την, 35. να δώσει οδηγίες ενεργειών ή και να διατυπώσει σχέδιο δράσης. Σελίδα 9 από 17

3.3. Κατανόηση προφορικού λόγου Ο υποψήφιος επιπέδου Γ1 θα πρέπει να είναι σε θέση να παρακολουθήσει κείμενα προφορικού λόγου (ομιλίες, συνομιλίες και συζητήσεις προσωπικού ή δημόσιου χαρακτήρα, εκπομπές ραδιοφώνου, κτλ.) και να κατανοήσει τα επιμέρους νοήματα αυτών των κειμένων. Λαμβάνοντας υπόψη το συγκειμενικό πλαίσιο, τις λεξικογραμματικές επιλογές, αλλά και τα φωνολογικά χαρακτηριστικά του ομιλητή (επιτονισμό, τόνο φωνής, ύφος, κτλ.), ο υποψήφιος θα πρέπει να επιτελέσει ορισμένες δραστηριότητες, προκειμένου να δείξει ότι αντιλαμβάνεται νοήματα, ρητά ή υπαινικτικά διατυπωμένα, και, ειδικότερα, ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των παρακάτω γλωσσικών δραστηριοτήτων. Α. Με αφορμή ένα πρώτο άκουσμα προφορικού κειμένου ή αποσπάσματός του, 36. να συλλάβει το γενικό νόημα ή τη βασική ιδέα που πραγματεύεται το προφορικό κείμενο ή/και την επικοινωνιακή του αξία, 37. να συναγάγει τη στάση/θέση/γνώμη ενός ή περισσοτέρων ομιλητών (ακόμη και όταν δεν δηλώνεται ρητά ή δεν είναι προφανής), 38. να διαγνώσει το είδος της σχέσης μεταξύ συνομιλητών, τον τόπο στον οποίο βρίσκονται ή άλλα στοιχεία που αφορούν την επικοινωνιακή περίσταση, 39. να κάνει βάσιμες προβλέψεις που συνδέονται άμεσα με το κείμενο ή/και την περίσταση επικοινωνίας (π.χ. τι ακολουθεί το κείμενο ή πώς θα αντιδράσει ο ακροατής σε αυτό), 40. να διαγνώσει το είδος του κειμένου καθώς και την πηγή του. Β. Αφού ακούσει ακόμη μία φορά το προφορικό κείμενο προσεκτικά: 41. να εντοπίσει επί μέρους πληροφορίες για να τις αξιοποιήσει ώστε να επιτελέσει ένα έργο, να λύσει κάποιο πρόβλημα που τίθεται ή να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα, 42. να αξιολογήσει ή να ταξινομήσει πληροφορίες ενός κειμένου, 43. να συσχετίσει ή να αντιπαραθέσει πληροφορίες που περιέχονται σε ένα κείμενο ή σε διαφορετικά κείμενα, γλωσσικά, εικονικά ή πολυτροπικά, 44. να κάνει υποθέσεις για πληροφορίες ή απόψεις που αποσιωπώνται, δίνοντας σύντομες απαντήσεις σε σχετικά ερωτήματα, 45. να αποκαταστήσει πληροφορίες που δεν ακούστηκαν (π.χ. λόγω εξωτερικού θορύβου ή μουσικής ή επειδή ειπώθηκαν ψιθυριστά), συμπληρώνοντας κενά σε γραπτό κείμενο ή μεμονωμένες προτάσεις. 3.4. Παραγωγή προφορικού λόγου και (προφορική) διαμεσολάβηση Για να δείξει ο υποψήφιος επιπέδου Γ1 ότι έχει την ικανότητα να μιλήσει ή να συζητήσει για ένα ζήτημα και να ανταλλάξει πληροφορίες παράγοντας λόγο με κατανοητή προφορά, με γραμματικά ορθό και επικοινωνιακά αποτελεσματικό τρόπο, δηλαδή, πειθαρχημένο στους κανόνες της λειτουργίας του γλωσσικού συστήματος, σε συγκεκριμένες συνθήκες διαδραστικής επικοινωνίας, θα του ζητηθεί να απαντήσει σε ερωτήματα που θα του τεθούν και να συζητήσει για ένα θέμα, με αφορμή ελληνικό κείμενο, τις πληροφορίες του οποίου μεταφέρει στον συνομιλητή ή τους συνομιλητές του. Ειδικότερα, ο υποψήφιος θα κληθεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα για να εκτελέσει τις εξής δραστηριότητες: Σελίδα 10 από 17

46. να διατυπώσει ή να αναπτύξει και να αιτιολογήσει μια άποψη, μια επιθυμία ή μια πρόθεσή του, 47. να προβάλει ή να αναπτύξει μια ιδέα, ένα επιχείρημα, 48. να συμπαραταχθεί με την άποψη άλλου ή να υποστηρίξει το επιχείρημα άλλου ομιλητή, 49. να παρουσιάσει και να αναπτύξει πλευρές ενός ζητήματος ή προβλήματος, 50. να διατυπώσει υποθέσεις ή πιθανά «σενάρια» σχετικά με μια κατάσταση ή με την εξέλιξή της, με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, με τις πράξεις τους, κτλ., 51. να διατυπώσει επιφυλάξεις σχετικά με ιδέες ή προτάσεις άλλων, σχετικά με αιτίες και συνέπειες από την έκβαση μιας κατάστασης, 52. να αντιπαραβάλει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα διαφορετικών προτάσεων, 53. να διατυπώσει πρόταση για τη λύση ενός προβλήματος και να την υποστηρίξει αιτιολογώντας την, 54. να δώσει οδηγίες ενεργειών ή και να διατυπώσει σχέδιο δράσης, 55. να συνοψίσει το περιεχόμενο μιας ομιλίας ή μιας συζήτησης, 56. να διατυπώσει μία κοινή απόφαση ή κοινό συμπέρασμα πάνω σε ένα ζήτημα ή σχέδιο δράσης, 57. να ζητήσει διευκρινίσεις, επεξηγήσεις, 58. να αναφερθεί σε ήδη αναφερθέντα από άλλους συνομιλητές προκειμένου να σχολιάσει ή να απαντήσει, 59. να παρέμβει, χωρίς να διακόψει το συνομιλητή του, χρησιμοποιώντας επίσημη ή ανεπίσημη γλώσσα ανάλογα με την επικοινωνιακή κατάσταση (αν χρειάζεται, να χρησιμοποιήσει χιούμορ, λόγο συναισθηματικό, υπαινικτικό, κτλ.), 60. να παραχωρήσει το λόγο σε συνομιλητή ή να δηλώσει ολοκλήρωση της παρέμβασής του. 4. Βαθμός δυσκολίας της εξέτασης Η «μέτρηση» της ικανότητας χρήσης μιας γλώσσας με προοπτική την πιστοποίηση πρέπει λογικά να γίνεται σε συνάρτηση με τον προκαθορισμένο βαθμό στον οποίο αναμένεται να υπάρχει αυτή η ικανότητα και ανεξάρτητα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες το άτομο που ζητά να πιστοποιηθεί έχει αποκτήσει αυτή την ικανότητα. Συνεπώς, κατά τον προσδιορισμό του βαθμού της ικανότητας που είναι, φυσικά, καθοριστικός για το βαθμό δυσκολίας της εξέτασης δεν λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος με τον οποίο έχει μάθει την ξένη γλώσσα. Για τον καθορισμό του βαθμού δυσκολίας επιπέδου Γ1, το ΚΠΓ έχει λάβει υπόψη τα εξής: α) Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες, δίνει την εξής γενική περιγραφή του βαθμού γλωσσομάθειας επιπέδου Γ1 (σελ. 24): Σελίδα 11 από 17

Ο χρήστης της γλώσσας «Μπορεί να κατανοήσει ένα ευρύ φάσμα απαιτητικών, μακρoσκελών κειμένων και να αναγνωρίσει μηνύματα που υπονοούνται. Μπορεί να εκφραστεί άνετα και αυθόρμητα χωρίς να φαίνεται πως αναζητά συνεχώς τις εκφράσεις που χρειάζεται. Μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα ευέλικτα και αποτελεσματικά για κοινωνικούς, ακαδημαϊκούς και επαγγελματικούς σκοπούς. Μπορεί επίσης να παραγάγει σαφή, καλά διαρθρωμένα, λεπτομερή κείμενα για σύνθετα θέματα, επιδεικνύοντας ελεγχόμενη χρήση οργανωτικών σχημάτων, συνδετικών και μηχανισμών συνοχής». Eπίσης, στις σελίδες 26 και 27 του ίδιου κειμένου, υπό μορφή δήλωσης αυτοαξιολογούμενου ατόμου, η ικανότητα χρήσης της γλώσσας (γλωσσομάθεια) επιπέδου Γ1 ορίζεται ως εξής: «Είμαι σε θέση να: κατανοώ μακροσκελή προφορικά κείμενα ακόμη και όταν δεν έχουν ολοκληρωμένη δομή και όταν τα μηνύματα που αναπτύσσονται σε αυτά δεν είναι σαφώς διατυπωμένα, καταλαβαίνω τηλεοπτικές εκπομπές και κινηματογραφικά έργα χωρίς μεγάλη προσπάθεια, καταλαβαίνω μακροσκελή και σύνθετα γραπτά κείμενα περιγραφικού και λογοτεχνικού χαρακτήρα, εκτιμώντας υφολογικές διαφοροποιήσεις, καταλαβαίνω εξειδικευμένα άρθρα και εκτενείς τεχνικές οδηγίες, ακόμη και όταν δε σχετίζονται με την ειδίκευση που έχω αποκτήσει, εκφράζομαι προφορικά με ευχέρεια και αυθορμητισμό χωρίς εμφανή προσπάθεια εξεύρεσης των απαραίτητων εκφράσεων, χρησιμοποιώ την προφορική γλώσσα με ευελιξία και αποτελεσματικότητα για κοινωνικούς και επαγγελματικούς λόγους, διατυπώνω ιδέες και απόψεις με ακρίβεια και συσχετίζω επιδέξια αυτά που έχω να πω με αυτά που είπαν ή λένε άλλοι ομιλητές, παρουσιάζω σαφείς και λεπτομερείς περιγραφές σύνθετων θεμάτων διακρίνοντας στο λόγο μου υποθέματα, αναπτύσσοντας ειδικά σημεία και ολοκληρώνοντας με τον κατάλληλο επίλογο ή συμπέρασμα, συντάσσω σαφές και καλά δομημένο γραπτό κείμενο για να εκφράσω εκτενώς τις απόψεις μου, γράφω επιστολή, δοκίμιο ή αναφορά για σύνθετα ζητήματα, υπογραμμίζοντας ό,τι θεωρώ πως είναι σημαντικό, επιλέγω για το γραπτό μου κείμενο το ύφος που αρμόζει κάθε φορά, ανάλογα με το ποιος πρόκειται να το διαβάσει». β) Επειδή η παραπάνω περιγραφή ορίζει μεν αναλυτικά τι μπορεί να κάνει κάποιος στο επίπεδο Γ1, δεν προσδιορίζει όμως πόσο καλά θα πρέπει να μπορεί να το κάνει διατυπώσεις όπως «σαφώς διατυπωμένα», «χωρίς μεγάλη προσπάθεια», «σύνθετα γραπτά κείμενα», «με ευχέρεια και αυθορμητισμό», κτλ. αφήνουν την περιγραφή του επιπέδου γλωσσομάθειας και του επιπέδου δυσκολίας της εξέτασης έκθετη σε υποκειμενικές εκτιμήσεις, το KΠΓ, συμπληρωματικά, έχει λάβει υπόψη την εκτίμηση ότι η δυσκολία της εξέτασης στο επίπεδο Γ1 σχετίζεται με τη γλωσσομάθεια που αποκτά συνήθως κάποιος μετά από 500 περίπου ώρες συστηματικής μελέτης της ξένης γλώσσας. γ) Ένα τρίτο μέσο καθορισμού του βαθμού δυσκολίας που εφαρμόζει το KΠΓ είναι ο έλεγχος των θεμάτων με ποσοτική μέθοδο (item analysis): οι ερευνητικές ομάδες των πανεπιστημίων Σελίδα 12 από 17

Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στις οποίες το ΥΠΕΠΘ έχει αναθέσει την ετοιμασία των θεμάτων, έχουν ορίσει για τα θέματα επιπέδου Γ1 μέσο «δείκτη ευκολίας» τα 60 εκατοστά της μονάδας, με μέγιστο περιθώριο απόκλισης από τη μια εξεταστική περίοδο στην άλλη τα 10 εκατοστά της μονάδας. Έτσι εξασφαλίζεται η σταθερότητα των οργάνων μέτρησης και του συστήματος πιστοποίησης μέσα στο χρόνο. Σκόπιμο είναι να γίνει σαφές εδώ ότι τον βαθμό δυσκολίας της εξέτασης καθενός από τα επίπεδα δεν τον αποφασίζει ο φορέας ή οι ερευνητικές ομάδες που ετοιμάζουν και οργανώνουν τις εξετάσεις, αλλά το Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο έχει προσδιορίσει τα επίπεδα γλωσσομάθειας με συγκεκριμένα κείμενα όπως αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτόν τον βαθμό δυσκολίας της εξέτασης, που αναγνωρίζεται σε διεθνή κλίμακα έχει υιοθετήσει και το ΚΠΓ, για τη διαφύλαξη της εγκυρότητας της όλης διαδικασίας και της αξιοπιστίας των πιστοποιητικών που χορηγούνται και για τον πρόσθετο, όμως, λόγο ότι το ΚΠΓ δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί προσφορά της ελληνικής Πολιτείας στους μεμονωμένους πολίτες και στην αγορά εργασίας. 5. Κατανομή των ερωτημάτων στις ενότητες της εξέτασης Κάθε ενότητα της εξέτασης περιλαμβάνει έναν προσδιορισμένο, ίδιο κάθε φορά αριθμό ερωτημάτων (1η και 3η ενότητα) ή δραστηριοτήτων (2η και 4η ενότητα). Στην πρώτη ενότητα τα ερωτήματα είναι 60, στη δεύτερη 2-3, στην τρίτη 25. Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει δύο δραστηριότητες. Τα 60 ερωτήματα της πρώτης ενότητας αντιστοιχούν σε 25 μονάδες, επί συνόλου 100. Αυτό επιτυγχάνεται πολλαπλασιάζοντας τα 50 πρώτα ερωτήματα επιλογής (βλ. τον πίνακα της σελίδας 17) με το συντελεστή 0,4 και τα 10 υπόλοιπα ερωτήματα συμπλήρωσης με το συντελεστή 0,5. Για τη βαθμολογία της πρώτης αυτής ενότητας γίνεται στρογγυλοποίηση στην πλησιέστερη μονάδα. Τα δύο ή τρία ερωτήματα της δεύτερης ενότητας εξασφαλίζουν συνολικά μέχρι 30 μονάδες, δηλαδή το 30% της συνολικής βαθμολογίας. Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει 25 ερωτήματα που εξασφαλίζουν το 25% της συνολικής βαθμολογίας, γεγονός που φανερώνει πως στη φάση αυτή, λόγω της φύσης της εξέτασης, κάθε σωστή απάντηση εξασφαλίζει μία ολόκληρη μονάδα. Η τέταρτη, τέλος, ενότητα εξασφαλίζει το 20% της βαθμολογίας. Όπως και στο επίπεδο Β2, στην πρώτη και την τρίτη ενότητα τα ερωτήματα εμφανίζονται ομαδοποιημένα, σε «δοκιμασίες», με κριτήριο τον επιδιωκόμενο στόχο ή, σπανιότερα, τους επιδιωκόμενους στόχους, δηλαδή τον έλεγχο μίας ή περισσότερων επικοινωνιακών ενεργειών (βλ. κεφάλαιο 3). Σελίδα 13 από 17

6. Χρονική διάρκεια ανά ενότητα Η κατανομή του χρόνου που έχουν οι εξεταζόμενοι στη διάθεσή τους, ανά ενότητα της εξέτασης, είναι η εξής: η πρώτη ενότητα διαρκεί 80 λεπτά της ώρας, η δεύτερη ενότητα διαρκεί 90 λεπτά, ενώ η τρίτη και η τέταρτη 25 λεπτά, κατά μέσον όρο, η καθεμία. Η χρονική διάρκεια της τέταρτης ενότητας μοιράζεται σε δύο εξεταζόμενους, αφού η εξέταση διεξάγεται με παρουσία δύο υποψήφιων, αλλά και δύο εξεταστών. 7. Έκταση των κειμένων κάθε ενότητας Στις ενότητες 1 και 3 οι εξεταζόμενοι καλούνται να κατανοήσουν και να αποδείξουν ότι κατανόησαν γραπτά και προφορικά κείμενα αντίστοιχα. Στην περίπτωση αυτή, ο όρος «κείμενο» αναφέρεται σε οτιδήποτε διαβάζει ή ακούει ο υποψήφιος, εξαιρουμένων των οδηγιών για την εκτέλεση της κάθε δοκιμασίας. Ένα κείμενο μπορεί να είναι πολύ σύντομο και να αποτελείται από λίγες μόνο λέξεις (τίτλος άρθρου, λεζάντα φωτογραφίας ή γραφήματος, ανακοίνωση από μεγάφωνο, κτλ.) ή να είναι εκτενές. Ωστόσο, δεν μπορεί, να υπερβαίνει τις 1.000 λέξεις στην πρώτη ενότητα, στην οποία η συνολική έκταση των κειμένων κυμαίνεται μεταξύ 1.500 και 2.500 λέξεων. Στη δεύτερη ενότητα, όπου οι εξεταζόμενοι καλούνται να συντάξουν κείμενο ή κείμενα, η έκταση της παραγωγής τους περιορίζεται στις 330 έως 400 λέξεις, αθροιστικά. Η έκταση των κειμένων της τρίτης ενότητας δεν είναι εύκολο να προδιαγραφεί, επειδή όλα ή ορισμένα από τα κείμενα θα είναι «αυθεντικά». Δεδομένου, όμως, του περιορισμού της χρονικής διάρκειας της εξέτασης (περίπου 25'), η έκταση των κειμένων προσδιορίζεται ή προδιαγράφεται από τον διαθέσιμο χρόνο για την ακρόασή τους. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει συνοπτικά ορισμένες από τις πληροφορίες που δόθηκαν για κάθε ενότητα στα προηγούμενα κεφάλαια. 1 2 Ελεγχόμενες επικοινωνιακές ενέργειες Κατανόηση γραπτού λόγου και γλωσσική επίγνωση Παραγωγή γραπτού λόγου και διαμεσολάβηση Αριθμός ερωτημάτων Ποσοστό βαθμολογίας 3 Κατανόηση προφορικού λόγου 25 25% 4 Παραγωγή προφορικού λόγου και διαμεσολάβηση Χρονική διάρκεια Έκταση κειμένων 60 25% 80' 1.500 2.500 2-3 30% 90' 330 400 Απροσδιόριστη Απροσδιόριστη Απροσδιόριστος 20% 25' περίπου 25' περίπου Ενότητα Σελίδα 14 από 17

8. Είδη κειμένων που καλούνται να αναγνωρίζουν ή να παράγουν οι υποψήφιοι Τα κείμενα που θα περιλαμβάνονται στα θέματα εξέτασης ως «ερέθισμα», καθώς και αυτά που οι εξεταζόμενοι θα χρειαστεί να συντάξουν ή να αρθρώσουν, θα ανήκουν στους τύπους που καταγράφονται αλφαβητικά στην παρακάτω κατάσταση. Σημειώνεται ότι για ορισμένους από αυτούς δίνονται και «υποδιαιρέσεις», είτε επειδή αυτές βοηθούν στη διασάφηση του είδους, είτε επειδή θεωρήθηκε σκόπιμο να περιοριστεί το φάσμα των κειμένων που λογικά εντάσσονται σε αυτό το είδος ή τον τύπο κειμένου. 01. Αγγελία 02. Ανακοίνωση / Αναγγελία 03. Αναφορά / Έκθεση 04. Άρθρο (εφημερίδας ή περιοδικού) 05. (Αυτο)βιογραφικό κείμενο 06. Διάλεξη / Ομιλία 07. Διάλογος 08. Διαφήμιση / Προβολή 09. Ειδήσεις (έντυπη / ηλεκτρονική δημοσιογραφία) 10. Εξιστόρηση / Περιγραφή 11. Εκπαιδευτικό / διδακτικό κείμενο 12. Επιγραφή 13. Επιστολή ή σημείωμα 14. Ιατρικό κείμενο (γνωμάτευση, συνταγή, συνομιλία γιατρού-ασθενούς, εκλαΐκευση) 15. Κάρτα 16. Κατάλογος 17. Λήμμα λεξικού / εγκυκλοπαίδειας 18. Λογοτεχνικό κείμενο (απόσπασμα διηγήματος, μυθιστορήματος, θεατρικού έργου, παραμύθι, στίχοι τραγουδιού) 19. Μήνυμα (γραπτό / προφορικό, σε χαρτί, στο τηλέφωνο ή ηλεκτρονικό) 20. Νομικό κείμενο (εγγύηση, συμβόλαιο, συμφωνητικό, κανονισμός, νόμος, απόφαση, ψήφισμα, διακήρυξη) 21. Οδηγίες (συνταγή μαγειρικής, χρήση προϊόντος -π.χ. φαρμάκου, συσκευής-, κατασκευής, συναρμολόγησης, εκτέλεσης έργου, προσανατολισμού) 22. Παρουσίαση / Κριτική (βιβλίων, έργων τέχνης, εκδήλωσης) 23. Περίληψη / Σύνοψη 24. Πίνακας / Γράφημα 25. Πρόγραμμα 26. Ρήση (απόφθεγμα, λαϊκή παροιμία ή ρητό, γκραφίτι) Σελίδα 15 από 17

27. Συνέντευξη 28. Σχόλιο / Λεζάντα 29. Τουριστικό κείμενο (εισιτήριο, τουριστικός οδηγός) 30. Χιουμοριστικό κείμενο (ανέκδοτο, γελοιογραφία, ευθυμογράφημα, κόμικς, λογοπαίγνιο) 31. Ψυχαγωγικό κείμενο (ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό παιχνίδι, κουίζ, σπαζοκεφαλιά, σταυρόλεξο, ερωτηματολόγιο χαρακτήρα / προσωπικότητας) 9. Τυπολογία δοκιμασιών Κάθε δοκιμασία που περιλαμβάνεται στα θέματα της εξέτασης έχει αυτονόητα και υποχρεωτικά έναν στόχο (τι ελέγχεται ή γιατί υπάρχει η δοκιμασία) και μία μορφή (πώς ελέγχεται κάτι). Η τυπολογία δοκιμασιών του Γ1 προκύπτει από τη ζεύξη των επιμέρους επικοινωνιακών δραστηριοτήτων που καταγράφονται στο κεφάλαιο 3 και των τύπων δοκιμασίας οι οποίοι χρησιμοποιούνται για το Β2, με λίγες διαφοροποιήσεις. Ως προς τη μορφή της δοκιμασίας, ισχύουν στο Γ1 οι εξής κατηγορίες: 01. Πολλαπλή επιλογή 02. Σωστό/λάθος ή Ναι/Όχι 03. Αντιστοίχιση 04. Τακτοποίηση ή εύρεση σειράς 05. Συμπλήρωση μέσω επιλογής 06. Σύντομη απάντηση 07. Συμπλήρωση κενών βάσει των συμφραζομένων (cloze) 08. Σύνδεση προτάσεων ή παραγράφων 09. Σταυρόλεξο ή «σπαζοκεφαλιά» 10. Εκτενής ή ελεύθερη απάντηση με αφορμή ξενόγλωσσο ή ελληνόφωνο κείμενο 11. Συνομιλία με αφορμή ξενόγλωσσο ή ελληνόφωνο ερέθισμα 12. Μεταφορά πληροφορίας 13. Συναίρεση κειμένων ή τμημάτων κειμένου. Οι κατηγορίες αυτές ανήκουν σε τρεις ομάδες, όπως φαίνεται στον πίνακα της επόμενης σελίδας: Σελίδα 16 από 17

Κλειστά ερωτήματα (συγκλίνουσα παραγωγή λόγου: «αντικειμενικά» ή μηχανιστικά βαθμολογούμενες δοκιμασίες της πρώτης και της τρίτης ενότητας) Ανοιχτά ερωτήματα Επιλογή Συμπλήρωση (διαφοροποιημένη παραγωγή λόγου: δοκιμασίες της δεύτερης και της τέταρτης ενότητας) Πολλαπλή επιλογή Σωστό/λάθος ή Ναι/όχι Αντιστοίχιση Τακτοποίηση ή εύρεση σειράς Συμπλήρωση μέσω επιλογής Σύντομη απάντηση Συμπλήρωση κενών βάσει των συμφραζομένων (cloze) Σύνδεση προτάσεων ή παραγράφων Σταυρόλεξο ή «σπαζοκεφαλιά» Eκτενής/ελεύθερη απάντηση με αφορμή ξενόγλωσσο κείμενο Εκτενής/ελεύθερη απάντηση με αφορμή ελληνόφωνο κείμενο Συνομιλία με αφορμή ξενόγλωσσο ερέθισμα Συνομιλία με αφορμή ελληνόφωνο ερέθισμα Μεταφορά πληροφορίας Συναίρεση κειμένων ή τμημάτων κειμένου Το πλήρες δείγμα της εξέτασης (δηλαδή το κάθε παράρτημα) αποτέλεσε το «σημείο εκκίνησης» για τις εξετάσεις Απριλίου 2005 και των επόμενων περιόδων, που θα ήταν παρόμοιες με το «δείγμα» των προδιαγραφών. Ωστόσο, προς αποφυγή της υπέρμετρης τυποποίησης, δίνεται η δυνατότητα στους ειδικούς που ετοιμάζουν τα θέματα να μην επιλέγουν σε κάθε εξεταστική περίοδο, τον ίδιο τύπο δοκιμασίας, και μάλιστα στην ίδια θέση του τεστ, αλλά να διαφοροποιούν τις δοκιμασίες σε μέγιστο ποσοστό 15%, όπως και για το επίπεδο Β2. Πρέπει να γίνει και πάλι εδώ σαφές ότι η τυπολογία που υιοθετείται είναι «κλειστή», δηλαδή δεν αλλάζει αν δεν έχουν ενημερωθεί έγκαιρα (έναν τουλάχιστον χρόνο νωρίτερα) οι ενδιαφερόμενοι. Οι οδηγίες σε όλες τις δοκιμασίες δίνονται στην εξεταζόμενη γλώσσα αλλά, ενίοτε, και στην ελληνική, η οποία για το ΚΠΓ θεωρείται η κοινή γλώσσα των υποψηφίων. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται στους υποψήφιους να εκφραστούν στην ελληνική, ούτε γραπτά ούτε προφορικά. Σελίδα 17 από 17