Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος



Σχετικά έγγραφα
Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Το δρομάκι που ήθελε να γίνει λεωφόρος

Eπιμέλεια κειμένου: Xριστίνα Λαλιώτου Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος

O xαρταετός της Σμύρνης

Πότε θα φανεί η Φανή

Απίθανα ταξίδια με μαγικά μολύβια

Ο Χάρι Πι δε μένει πια εδώ

Στον Γιάννη και στον Θεόφιλο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Επιμέλεια κειμένου - Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή


«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

Η εκδίκηση των μανιταριών

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Ο Φώτης και η Φωτεινή

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

Εικόνες: Eύα Καραντινού

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

Μαρία Κωνσταντινοπούλου Ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

Πρώτη νύχτα με το θησαυρό

25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

A1 Το πρώτο χαμόγελο

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας...

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Μαθαίνω να κυκλοφορώ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Σεμινάρια Κυκλοφοριακής Αγωγής για παιδιά Δημοτικού 6-8 ετών. Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας & Δικτύων Μεταφορών

2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ»

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΥΜΝΑΖΕΤΑΙ (Κωµικό σκετς)

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Σχολικές αναμνήσεις. Η γιαγιά του Χάρη θυμάται

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Β - Γ Δημοτικού

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου

Copyright Φεβρουάριος 2016

Σειρά: ΠΑΙΔΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Τίτλος: ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΒΑΝΗ ΑΒΕ. Copyright Γιάννης Ζουγανέλης, Χρήστος Προμοίρας Copyright 2015:

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Αγαπητό ημερολόγιο, Τον τελευταίο καιρό μου λείπει πολύ η πατρίδα μου, η γυναίκα μου και το παιδί μου. Θέλω απεγνωσμένα να επιστρέψω στον λαό μου και

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν

ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

Ερωτηματολόγιο Προγράμματος "Ασφαλώς Κυκλοφορώ" (αρχικό ερωτηματολόγιο) Για μαθητές Δ - Ε - ΣΤ Δημοτικού

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

Κάθε βράδυ στο σπίτι του Γιαννάκη γινόταν χαμός! Η μαμά του έτρεχε από πίσω του και τον παρακαλούσε:

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ. Ιστορίες από τη Σκωτία και την Ιρλανδία

Ίνγκο Ζίγκνερ. Ο μικρός δράκος. Καρύδας. Ταξίδι στον Βόρειο Πόλο. Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Δώρα Μωραϊτίνη. Μυθιστόρημα. Εκδόσεις CaptainBook.gr

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν


Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το Α' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη Σμπώκου

Κατανόηση προφορικού λόγου

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ( ) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)

Ιωάννα Κυρίτση. Η μπουγάδα. του Αι-Βασίλη. Εικονογράφηση Ελίζα Βαβούρη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

ΑΣΤΙΚΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ ΕΛΕΝΗ ΣΑΝΙΚΟΥ. εκδόσεις CaptainBook.gr. μυθιστόρημα

LET S DO IT BETTER improving quality of education for adults among various social groups

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ

ΙΑ ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Έπαιξαν χιονoπόλεμο, έφτιαξαν και μια χιονοχελώνα, κι όταν πια μεσημέριασε, γύρισαν στη φωλιά τους κι έφαγαν με όρεξη τις λιχουδιές που είχε

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Πρόλογος. Καλή τύχη! Carl-Johan Forssén Ehrlin

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου.

Τίτλος Πρωτοτύπου: Son smeshnovo cheloveka by Fyodor Dostoyevsky. Russia, ISBN:

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Κάποια μέρα, όπως όλοι παντρεύονται, έτσι παντρεύτηκε και ο Σοτός. Σον ρωτάει η γυναίκα του:

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο;

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Η χαρά της αγάπης

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας

Η. Διαδικασία διαμεσολάβησης

Transcript:

......

Η Φυλή των Πεχόνε

Μακέτα εξωφύλλου - Σελιδοποίηση: Ευθύµης Δηµουλάς Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος 2009 ΕΦΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Λάµπρου Κατσώνη 271 & Γεωργίου Παπανδρέου - Άγιοι Ανάργυροι, Τ.Κ. 13562 Τηλ.: 210 2693800-4 Fax: 210 2693806-7 Κεντρικό κατάστηµα: ΑΓΚΥΡΑ-ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ, Σόλωνος 124 - Αθήνα, Τ.Κ. 10681 Τηλ.: 210 3837667, 210 3837540 Fax: 210 3837066 e-mail agyra@agyra.gr www.agyra.gr ISBN: 978-960-422-660-3 Απαγορεύεται η αναπαραγωγή µέρους ή όλης της έκδοσης, η µεταφορά σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό αποθηκευτικό σύστηµα ή αναµετάδοση µε οποιασδήποτε µορφής ηλεκτρονικά, µηχανικά, φωτοτυπικά ή άλλα µέσα, χωρίς την προηγούµενη γραπτή άδεια του εκδότη. Ν. 2121/1993, καθώς και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν και στην Ελλάδα.

ΕΦΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Η Φυλή των Πεχόνε Eικόνες: Ιούλιος Mαρουλάκης

Οκτώ παιδιά. Χωρίς γονείς ή στενούς συγγενείς. Άγνωστα μεταξύ τους. Ηλικίες: από εννέα έως δεκαπέντε ετών. Πέντε αγόρια και τρία κορίτσια. Τα διάλεξαν με προσοχή και τα παρακολουθούσαν στενά τους τελευταίους έξι μήνες. Μετά από άπειρες συζητήσεις και συμβούλια έγινε η ψηφοφορία. Αποφάσισαν να το ρισκάρουν. Ναι, θα τα χρησιμοποιούσαν. Έτσι κι αλλιώς βρίσκονταν σε αδιέξοδο. Στο κάτω κάτω παιδιά ήταν, τι δύναμη μπορεί να έχουν οκτώ παιδιά. Ο κίνδυνος πλησίαζε και δεν είχαν άλλα χρονικά περιθώρια να το ξανασκεφτούν. Το μόνο που έμενε τώρα ήταν να μελετήσουν τις ώρες και να ετοιμάσουν τις προσκλήσεις

Κεφάλαιο 1 «Κ ι αν έχει κάποιος αντίρρηση σε όλα αυτά ή κάτι να προσθέσει, ας έρθει να μου το πει», τελείωσε το μακρύ κατηγορητήριο η Ταραντούλα και σβήνοντας το φως, έκλεισε μαλακά πίσω της την πόρτα του θαλάμου, βυθίζοντάς τους στο σκοτάδι. Ακούστηκαν δυο-τρία ψιθυριστά «καληνύχτα» και ύστερα σιωπή και μόνο ο ήχος από τις σούστες και τα τριξίματα των κρεβατιών, καθώς τα παιδιά στριφογύριζαν προσπαθώντας να βολευτούν για ύπνο. Ο Μιχάλης σταύρωσε τα χέρια κάτω από το κεφάλι και κάρφωσε τα μάτια στο ταβάνι. Οι σκέψεις άρχισαν να χορεύουν στο μυαλό του ασύνδετες και μπερδεμένες, όπως γίνεται πάντα την ώρα που γλαρώνουμε πριν από τον ύπνο. Τελικά σκέφτηκε η Ταραντούλα δεν ήταν και τόσο φρικτή, και σίγουρα δεν είχε άδικο απόψε που τους τα έψαλε. Σε τελική ανάλυση δεν πρέπει να είναι πολύ εύκολο να κάνεις κουμάντο σ ένα ορφανοτροφείο με πενήντα διαβολόπουλα. 11

EΦH ΠAΠANΔPEOY Εκείνος πάντως θα έφευγε. Ήταν θέμα χρόνου. Δεν ήξερε τι θα κανε, ούτε πού θα πήγαινε, αλλά σίγουρα εκεί μέσα δεν σκόπευε να μείνει πολύ ακόμα. Θα έπαιρνε τον Σωκράτη και θα φευγαν. Ο Σωκράτης πλησίαζε τα δέκα. Ήταν δυο χρόνια μικρότερός του και τον είχε σαν Θεό. Τους γονείς τους, τους είχαν χάσει χρόνια πριν. Ο Σωκράτης δεν τους θυμόταν καθόλου. Εκείνος είχε μια αμυδρή εικόνα του πατέρα του στο μυαλό, που όμως συχνά ξεθώριαζε τόσο που κατέβαλλε μεγάλη προσπάθεια να συγκεντρωθεί και να τη φέρει πίσω στο νου του. Υπήρχε και το σπίτι, αυτό το θυμόταν καλύτερα. Ένα άσπρο σπίτι χαμηλό με αυλή και το τζάκι αναμμένο. Αυτό το σπίτι έβλεπε στα όνειρά του και ζέσταινε την ψυχή του. Τον έπνιγε η ανάγκη να βρεθεί ξανά σ ένα τέτοιο σπίτι, ζεστό και φιλόξενο, με τον Σωκράτη δίπλα του. Ένα σπίτι δικό τους, καταδικό τους. Τα βλέφαρά του βάρυναν και βυθίστηκε σ έναν ύπνο γεμάτο όνειρα, που όμως το πρωί, κάθε πρωί, πάσχιζε να ξαναθυμηθεί και δεν μπορούσε. 12

Κεφάλαιο 2 Η Άννα, με τα χέρια βουτηγμένα στη σαπουνάδα, προσπαθούσε με τον ώμο της να σπρώξει από το πρόσωπό της μια τούφα μαλλιά που όλο έπεφτε μπροστά και την ενοχλούσε. Αυτό το ταψί όσο κι αν το έτριβε δεν έλεγε να λάμψει και η ώρα περνούσε. Είχε αρχίσει να χαράζει και σε λίγο ο κυρ Ανέστης θα κατέβαινε ν ανάψει τους φούρνους και να βάλει μέσα τα ψωμιά που ζύμωνε η γυναίκα του εδώ και ώρα στο διπλανό δωμάτιο. Πριν καλά καλά το καταλάβουν, θ άρχιζαν να έρχονται οι πελάτες και έπρεπε παράλληλα να γεμίσουν και το καλάθι με τα καρβέλια που θα μετέφερε η Άννα απέναντι στο Ορφανοτροφείο, για να χουν τα παιδιά πρωινό. Πήρε τη λεκάνη με τα βρόμικα νερά και πήγε να την αδειάσει στο μικρό πλυσταριό. Χαμογέλασε στον ραγισμένο καθρέφτη και σκέφτηκε ότι η ζωή δεν ήταν δα και τόσο άσκημη. Πριν από έξι μήνες βολόδερνε στους δρόμους παγωμένη και βρόμικη, χωρίς να βλέπει φως πουθενά. Κι ύστερα εμφανίστηκε η γυναίκα του κυρ Ανέστη και της πρότεινε να πιάσει δουλειά στο φούρνο 13

EΦH ΠAΠANΔPEOY με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ και ένα μέρος καθαρό και ζεστό να κοιμηθεί. Ένα κορίτσι κοντά στα δεκατρία, ψηλό και λεπτό σαν σπάγγος, με συνηθισμένα καστανά μαλλιά, συνήθως πεσμένα μες στα μάτια της, που περνούσε μάλλον απαρατήρητη και σπάνια της απηύθυνε κανείς καμιά κουβέντα. Είχε μάθει ν ακούει τους μεγάλους να μιλάνε και της έκανε εντύπωση πόσο σπάνια γελούσαν και καλαμπούριζαν μεταξύ τους. Το μόνο πράγμα που την διασκέδαζε ήταν να το σκάει όποτε μπορούσε από το φούρνο και να κολ λάει τη μύτη της στον απέναντι φράχτη του Oρφανο τρο φείου, να παρακολουθεί τα παιδιά. Κι αυτά προβλήματα θα χαν και δεν υπήρχε τίποτα να ζηλέψεις από τα ρούχα και την εμφάνισή τους. Παρ όλα αυτά, δεν έλειπαν τα γέλια και οι πλάκες, οι φάρσες που σκάρωναν το ένα στ άλλο, τα κυνηγητά και τα χάχανα. Τη μάγευαν όλα αυτά καθώς κρυφοκοιτούσε, έτοιμη να εξαφανιστεί αν την έπαιρνε κανείς χαμπάρι. Η μάντρα του Ορφανοτροφείου από τη μεριά του δρόμου ήταν ψηλότερη απ ό,τι από μέσα και η Άννα σκαρφάλωνε σε έναν τσιμεντόλιθο και γράπωνε γερά τα δάχτυλά της στο συρματόπλεγμα που ξεκινούσε πάνω από τον πέτρινο τοίχο για να μπορεί να βλέπει μέσα τα παιδιά. Σ αυτή ακριβώς τη στάση βρισκόταν όταν έγινε το ατύχημα. Το πόδι της γλίστρησε, ο τσιμεντόλιθος αναπο- 14

EΦH ΠAΠANΔPEOY δογύρισε και το μανίκι της πιάστηκε στο συρματόπλεγμα. Βρέθηκε κρεμασμένη από το χέρι χωρίς να φτάνει να το ξεμπλέξει από το αιχμηρό σύρμα. Άρχισε να τραβάει πανικόβλητη. Τίποτα. Δεν σκιζόταν το άτιμο το ρούχο όσο κι αν τραβούσε, μάλλον έσφιγγε χειρότερα. Βρισκόταν πιασμένη σαν το ψάρι στο αγκίστρι, έτοιμη να βάλει τα κλάματα, όταν ένα κεφάλι με μαύρα μαλλιά και σκούρα καστανά μάτια έκανε την εμφάνισή του πάνω από το φράχτη. «Μην κουνιέσαι, θα σε ξεμπλέξω στο λεπτό». Το αγόρι έβγαλε ένα σουγιά κι έκοψε το ύφασμα σύρριζα στο σύρμα, ενώ η Άννα μ ένα τράνταγμα βρέθηκε να πατάει ξανά στη γη. «Εντάξει;» «Ναι, ευχαριστώ», ψέλλισε η Άννα σηκώνοντας αργά τα μάτια στο πάνω μέρος του τοίχου. «Εγώ είμαι ο Μιχάλης, κι από δώ ο αδελφός μου ο Σωκράτης», είπε το αγόρι δείχνοντας μια τούφα καστανά μαλλιά που μόλις ξεπρόβαλλε δίπλα του. «Σε βλέπαμε από ώρα που καθόσουν και χάζευες και σκεφτόμασταν ότι πρέπει να σαι πολύ ψηλή για να το κάνεις αυτό». «Όχι ψηλή, μόνο χαζή», μουρμούρισε η Άννα και κάνοντας μεταβολή πέρασε τρέχοντας το δρόμο και χώθηκε σαν αστραπή μέσα στο φούρνο, αφήνοντας τα αγόρια να την κοιτούν με απορία. 16