ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ -ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ
Μύτη Στόμα Είσοδος του ατμοσφαιρικού αέρα από τη μύτη ή το στόμα
στη συνέχεια από το λάρυγγα Λάρυγγας Φάρυγγας Ο αέρας περνάει από το φάρυγγα
Κατεβαίνει στην τραχεία και οδηγείται στον αριστερό και δεξιό πνεύμονα Δεξιός πνεύμονας Τραχεία Αριστερός πνεύμονας
Βρογχικό δέντρο Βρογχικό δέντρο Βρογχόλια Βρογχόλια Μέσω του Βρογχικού δέντρου διαχέεται στα Βρογχόλια
O αέρας καταλήγει στις κυψελίδες
Το οξυγόνο που μεταφέρει ο αέρας στις κυψελίδες ανταλλάσσεται με το διοξείδιο του άνθρακα των τριχοειδών αγγείων Αίμα με διοξείδιο του άνθρακα διοξείδιο του άνθρακα οξυγόνο Αίμα με οξυγόνο
Αίμα με διοξείδιο του άνθρακα από την καρδιά κυψελίδες Τριχοειδή αγγεία Αίμα με οξυγόνο προς την καρδιά
Φάρυγγας Μύτη Λάρυγγας Δεξιός πνεύμονας Βρογχικό δέντρο Στόμα Τραχεία Αριστερός πνεύμονας Βρογχόλια Κυψελίδες Διάφραγμα
1. Αερισμός 3. Μεταφορά αερίων 2. Ανταλλαγή αερίων 4. Ανταλλαγή αερίων
ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ P atm Μηχανική των πνευμόνων Κυψελιδικός αερισμός Διάχυση αερίων Μεταφορά αερίων O 2 + H + Hb = Hb O 2 + H + H + + HCO - 3 H 2 0 + CO 2 Ο έλεγχος της αναπνοής
Αναπνοή Εκπνοή : -παθητική διαδικασία Εισπνοή : -ενεργητική διαδικασία -συνέργεια αναπνευστικών μυών
Eισπνοή Αναπνευστικοί μύες 1) Διάφραγμα Κατά τη σύσπαση μετακινείται προς τα κάτω σαν πιστόνι με μία συνολική διαδρομή έως και 10 cm Aυξάνεται η κατακόρυφη διάσταση της θωρακικής κοιλότητας και το κοιλιακό περιεχόμενο ωθείται προς τα κάτω και εμπρός Τα πλευρικά τόξα μετατοπίζονται προς τα πάνω και έξω αυξάνοντας την εγκάρσια διάμετρο Νευρώνεται από τα δύο φρενικά νεύρα που προέρχονται από το 3, 4, 5 αυχενικό νευροτόμιο ψηλά στον τράχηλο https://www.youtube.com/watch?v=hp-gcvw8pry
2) Έξω μεσοπλεύριοι μύες Εισπνοή Όταν συστέλλονται, οι πλευρές μετατοπίζονται προς τα πάνω και εμπρός Αυξάνοντας την πλάγια όσο και την προσθιοπίσθια διάμετρο του θώρακα Νευρώνονται από μεσοπλεύρια νεύρα που εκφύονται από το νωτιαίο μυελό στο ίδιο επίπεδο
Eισπνοή 3) Επικουρικοί αναπνευστικοί μύες Σκαληνοί: (πρόσθιος, μέσος, οπίσθιος) Δράση: ανύψωση 1 ης, 2 ης πλευράς. Στερνοκλειδομαστοειδής: ανύψωση στέρνου Ανελκτήρες πτερυγίων ρινός Μικροί μύες κεφαλής και τραχήλου
ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΕΙΣΠΝΕΥΣΤΙΚΟΙ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ: κυριότερος μυς της αναπνοής θολωτός, 250 cm 2, φρενικό νεύρο(α 3,Α 4,Α 5 ) δράση: μετατοπίζεται προς την κοιλία και την ωθεί προς τα κάτω και έξω αύξηση της κάθετης διαμέτρου του θώρακα, ωθεί τα πλευρικά τόξα προς τα έξω αύξηση της εγκάρσιας διαμέτρου του θώρακα Στην ήρεμη εισπνοή το διάφραγμα κατέρχεται κατά 1 cm ενώ στη βίαιη εισπνοή μέχρι 10 cm. Παράλυση του διαφράγματος: παράδοξη κινητικότητα
Έξω μεσοπλεύριοι Δράση: έλξη της κάτω πλευράς προς τα άνω και έξω Παράλυσή τους δεν επηρεάζει την αναπνοή λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητας του διαφράγματος. ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΙ ΕΙΣΠΝΕΥΣΤΙΚΟΙ Σκαληνοί: (πρόσθιος, μέσος, οπίσθιος) Δράση: ανύψωση 1 ης, 2 ης πλευράς. Στερνοκλειδομαστοειδής: ανύψωση στέρνου Ανελκτήρες πτερυγίων ρινός Μικροί μύες κεφαλής και τραχήλου
ΕΚΠΝΕΥΣΤΙΚΟΙ ΜΥΕΣ Η εκπνοή είναι παθητική εξαιτίας της ελαστικότητας των πνευμόνων. Ενεργητική εκπνοή: άσκηση, ομιλία, βήχας, πτέρνισμα αποφρακτική νόσο των πνευμόνων Κοιλιακοί μύες: (ορθός, έσω-έξω λοξοί, εγκάρσιος κοιλιακός) Δράση: αύξηση ενδοκοιλιακής πίεσης, άνοδος διαφράγματος (μείωση της κάθετης διαμέτρου του θώρακα). Έσω μεσοπλεύριοι: Έλξη της άνω πλευράς προς τα κάτω και έσω Διατήρηση της(μείωση της εγκάρσιας διαμέτρου του θώρακα) σταθερότητας του μεσοπλεύριου διαστήματος
Εκπνοή Μύες κοιλιακού τοιχώματος Ορθός κοιλιακός Οι έσω και έξω λοξοί Εγκάρσιος κοιλιακός - Όταν συστέλλονται η ενδοκοιλιακή πίεση και το διάφραγμα μετατοπίζεται προς τα πάνω - Επίσης εμφανίζουν ισχυρή σύσπαση κατά το βήχα, τον έμετο και την αφόδευση Έσω μεσοπλεύριοι μύες (ενεργητική εκπνοή) Έλκουν τις πλευρές προς τα κάτω και έσω Σταθεροποιούν τα μεσοπλεύρια διαστήματα εμποδίζοντας την προβολή τους προς τα έξω κατά την προσπάθεια
Επίδραση θέσης σώματος στους αναπνευστικούς μύες Όρθια ή καθιστή θέση -μεγαλύτερη έκπτυξη θώρακα αυξημένη ΗΜΓ δραστηριότητα σκαληνών και παραστερνικών μεσοπλεύριων μυών Ύπτια θέση - ενδοκοιλιακό περιεχόμενο πιέζει το διάφραγμα προς τα πάνω (4εκ) μείωση FRC διάταση μυικών ινών αποδοτικότερη συσπαστικότητα διαφράγματος αντιρρόπηση μείωσης FRC
Ενεργοποίηση χημειοϋποδοχέων Πειραματικά μοντέλα ζώων -υποξία ενεργοποιεί τους εισπνευστικούς μύες -υπερκαπνία ενεργοποιεί εισπνευστικούς και εκπνευστικούς μύες Παρόμοια εικόνα στους ανθρώπους -διάφραγμα : σε υποξία (πιο γρήγορη αντίδραση) και υπερκαπνία -εκπνευστικοί μύες : δραστηριότητας σχεδόν αποκλειστικά σε υπερκαπνία
ΚΛΙΣΗ ΠΙΕΣΗΣ Εισπνοή: Ρ κυψελίδων < Ρ ατμ. Αέρα Εκπνοή: Ρκυψελίδων > Ρ ατμ. Αέρα Η ΔΡ είναι η κινητήρια δύναμη για τη ροή αέρα ανεξάρτητα από τον τρόπο που επιτεύχθηκε. Διατοιχωματική Πίεση Ρ διατοιχωματική = Ρ κυψελίδας Ρ υπεζωκοτική Υπεζωκοτική πίεση αλληλεπίδραση δύο αντίθετων δυνάμεων: ελαστικότητας πνεύμονα και ελαστικότητας θωρακικού τοιχώματος
Κυψελιδική Πίεση Ρ κυψ= Ρ ελαστ + Ρ υπεζ Στο τέλος ήρεμης εκπνοής Ρ κυψ = 0 και Ρ ελαστ = Ρ υπεζ Στη διάρκεια της εισπνοής Ρ κυψ < 0 και επιτυγχάνεται ΔΡ μεταξύ κυψελίδας και στοματικής κοιλότητας και επομένως ροή αέρα στις κυψελίδες.
ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ
Διάχυση των αερίων μέσω της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης
Παράγοντες που καθορίζουν τη διάχυση των αερίων 1. Πάχος της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης (L) 2. Επιφάνεια (A) 3. Διαλυτότητα του αερίου (D) 4. Διαφορά πίεσης Εξίσωση της διάχυσης: V O2 = DA P ( P ) A, O2 L c, O2
V V ((( V V Q Q Q V/Q < 1 V/Q = 1 V/Q > 1 Σχέση αερισμού αιμάτωσης στους πνεύμονες
METAΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΕΡΙΩΝ
Μεταφορά του Ο2 Δυο σημαντικά βήματα : Η διάχυση του Ο2 από την κυψελίδα στα πνευμονικά τριχοειδή. Η διάχυση του Ο2 από τα περιφερικά τριχοειδή στα μιτοχόνδρια των κυττάρων Lung Tissues
(Ο 2 TRANSPORT)
Διάχυση του Ο 2 από τα τριχοειδή στα κύτταρα Μεταφορά του CΟ 2 από τους ιστούς στα τριχοειδή
Περιεκτικότητα αερίου (ml/min) Η διάχυση του CO2 είναι 20 φορές ταχύτερη σε σύγκριση μ εκείνη του Ο2 CO2 40 O2 20 0 40 80 Mερική πίεση αερίου (mmhg)
Καμπύλη διασπάσεως της oξυαιμοσφαιρίνης (καμπύλη του Bohr)
Τοπικές Επιδράσεις του CO 2 στην αιματική ροή και στο μεταβολισμό Σταθερή κατάσταση: Παραγωγή CO 2 ή αιματική ροή παραγωγή CO 2 = αποβολή CO 2 παραγωγή CO 2 > αποβολή CO 2
Τοπικές Επιδράσεις του CO 2 στην αιματική ροή και στο μεταβολισμό CO 2 + H 2 0 H2CO3 H + + HCO 3 - [CO 2 ]: αγγειοδιαστολή ph; K + ; lactic acid vasodilation εάν [CO 2 ] τότε ph
Τοπικές Επιδράσεις του CO 2 στην αιματική ροή και στο μεταβολισμό [CO 2 ]: αγγειοδιαστολή ph; K + ; lactic acid αγγειοδιαστολή αύξηση αιματικής ροής: αποβολής του CO 2 με σκοπό να αντιρροπήσει την παραγωγή του
Μεταφορά Οξυγόνου Από τι εξαρτάται η ποσότητα του Οξυγόνου που μεταφέρεται σε έναν συγκεκριμένο ιστό? Ποσότητα του Ο2 που εισέρχεται στους πνεύμονες Μηχανισμός ανταλλαγής αερίων στον πνεύμονα Αιματική ροή στον ιστό Καρδιακή Παροχή Αγγειοσύσπαση του δικτύου Ικανότητα του αίματος στην μεταφορά του οξυγόνου
Μυοσφαιρίνη
Οξεοβασική ισορροπία Αποτέλεσμα του κυτταρικού μεταβολισμού είναι η παραγωγή οξέων και CO2 Το περισσότερο CO2 που παράγεται αποβάλλεται από τους πνεύμονες Μικρές ποσότητες Η+ αποβάλλονται από τους νεφρούς
Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας στο αίμα Οι μεταφορές των οξέων και των βάσεων στο αίμα ελέγχονται από 3 ρυθμιστικούς μηχανισμούς: 1. Πρωτεϊνες 2. Αιμοσφαιρίνη 3. Σύστημα καρβονικού οξέως - διττανθρακικών
Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας στο αίμα Πρωτεϊνες πλάσματος: Eίναι αποτελεσματικοί ρυθμιστές γιατί μπορεί να απελευθερώσουν καρβοξύλια και αμινομάδες RCOOH RCOO- + H+ RNH3+ RNH2 + H+
Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας στο αίμα Αιμοσφαιρίνη: Έχει 6 φορές μεγαλύτερη ρυθμιστική ικανότητα από τις πρωτεϊνες Αποσυνδέονται μονάδες ιμιδαζολίου από τα κατάλοιπα ιστιδίνης της αιμοσφαιρίνης
Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας στο αίμα Σύστημα καρβονικού οξέως διττανθρακικών: CO2+H20 H2CO3 H+ + HCO3- Πνεύμονες Νεφροί
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ Αναπνευστική οξέωση: Eίναι κάθε άνοδος της αρτηριακής PCO2 (πάνω από 45 mmhg) λόγω μειωμένου αερισμού Αναπνευστική αλκάλωση: Είναι κάθε πτώση της αρτηριακής PCO2 (κάτω από 35 mmhg) λόγω αυξημένου αερισμού
ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ Μεταβολική οξέωση: Είναι η πτώση του Ph αίματος λόγω αύξησης Η+ στο αίμα (π.χ υπερδοσολογία ασπιρίνης) Μεταβολική αλκάλωση: Είναι η αύξηση του ph λόγω ελάττωσης H+ στο αίμα (π.χ έμετος)
Υποξία Ορίζεται η έλλειψη Ο2 στους ιστούς Ταξινόμηση ειδών υποξίας: 1. Yποξαιμία: Είναι η ελαττωμένη PO2 του αρτηριακού αίματος 2. Αναιμική υποξία: Η αρτηριακή PO2 είναι φυσιολογική, αλλά είναι μειωμένο το ποσό της αιμοσφαιρίνης (αναιμία) 3. Ισχαιμική υποξία: Η αιματική ροή προς ένα ιστό είναι τόσο χαμηλή που δεν μεταφέρεται Ο2 σε αυτόν (ισχαιμία) 4. Ιστοτοξική υποξία: Tα κύτταρα του ιστού ΔΕΝ μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Ο2 που παρέχεται (τοξικός παράγοντας)
P02= (Patm-47) x FiO2 ΥΠΟΞΑΙΜΙΑ
Παθοφυσιολογία υποξαιμίας Εξίσωση κυψελιδικού αερισμού P AO2 = FΙ O2 ( P B 47 ) (1,25 Pa CO2 ) P AO2 : κυψελιδικό οξυγόνο F IO2 : συγκέντρωση του εισπνεομένου οξυγόνου ως κλάσμα P B : ατμοσφαιρική πίεση Pa CO2 : συγκέντρωση του διοξειδίου
Παθοφυσιολογία υποξαιμίας Κυψελιδο-τριχοειδική διαφορά Ο 2 (A-a)PO2 = P AO2 - PaO2 < 15mmHg
Παθοφυσιολογία υποξαιμίας 1. Ελαττωμένη συγκέντρωση εισπνεόμενου Ο2 (υψόμετρο) 2. Κυψελιδικός υποαερισμός 3. V/Q (αερισμού/αιμάτωσης) 4. Ανάπτυξη ενδοπνευμονικού (ή ενδοκαρδιακού) shunt 5. διάχυσης Ο2 διαμέσου της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης
ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟΞΑΙΜΙΑΣ Ελαττωμένη συγκέντρωση εισπνεόμενου Ο2 (υψόμετρο) Κυψελιδικός υποαερισμός V/Q (αερισμού/αιμάτωσης) Ανάπτυξη ενδοπνευμονικού (ή ενδοκαρδιακού) shunt (A-a)PO2 κφ κφ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟ Ο 2 ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΧΙ
Shunt Το μη οξυγονωμένο αίμα δεν έχει τη δυνατότητα να διανύσει τον πνεύμονα και να οξυγονωθεί. Η χορήγηση 100% μίγματος Ο2 δεν βελτιώνει την υποξυγοναιμία
Διαταραχή αερισμού-αιμάτωσης
Αναιμική υποξία Η υποξία που οφείλεται σε αναιμία δεν είναι σοβαρή σε ηρεμία Οι αναιμικοί ασθενείς μπορεί να έχουν ιδιαίτερη δυσκολία κατά τη διάρκεια της άσκησης λόγω της μειωμένης ικανότητας να αυξήσουν τη μεταφορά Ο2 στους ιστούς Προάγεται η αύξηση 2,3-DPG των ερυθρών αιμοσφαιρίων
ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΥΠΟΞΙΑ Η ισχαιμική υποξία οφείλεται σε μειωμένη κυκλοφορία Αδυναμία παροχής οξυγόνου στους περιφερικούς ιστούς Το ήπαρ και ο εγκέφαλος καταστρέφονται από την ιστική υποξία
ΙΣΤΟΤΟΞΙΚΗ ΥΠΟΞΙΑ Προκαλείται από την αδυναμία αποδέσμευσης οξυγόνου στους περιφερικούς ιστούς Αναστέλλεται η οξειδάση του κυτοχρώματος και πιθανώς άλλα ένζυμα Δηλητηρίαση από κυανιούχα
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΞΙΑΣ ΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ Η χορήγηση αερίων πλούσιων σε οξυγόνο έχει περιορισμένη αξία: 1. Ισχαιμική υποξία 2. Αναιμική υποξία 3. Ιστοτοξική υποξία 4. Υποξαιμία από φλεβο-αρτηριακή διαφυγή Σε αυτές τις περιπτώσεις αυξάνεται ελαφρώς το διαλυμένο Ο2, ως αποτέλεσμα της αύξησης της PaO2
Αναπνευστική ανεπάρκεια Po2 < 50-55 mmhg Υποξαιμική αν. ανεπάρκεια pco2 φυσ. ή Υπερκαπνική αν. ανεπάρκεια pco2>50mmhg
Υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια (Τύπου II)
Υπερκαπνία Η κατακράτηση μεγάλων ποσοτήτων CO2 προκαλεί αγγειοδιαστολή των αγγείων του εγκεφάλου: Σύγχυση Διαταραχή της οξύτητας των αισθήσεων Κώμα Θάνατος
Υποκαπνία H υποκαπνία (ελαττωμένο CO2), είναι αποτέλεσμα αυξημένου αερισμού Η PACO2 μπορεί να μειωθεί από τα 40 mmhg στα 15 mmhg. H υποκαπνία έχει άμεση αγγειοσυσπαστική δράση στα αγγεία του εγκεφάλου : Ήπια κεφαλαλγία Ζάλη Παραισθησίες
Παθοφυσιολογία υπερκαπνίας p a CO 2 = V CO2 V E (1- V D /V T ) V E = V T Χ F V E : κατά λεπτό αερισμός V T : αναπνεόμενος όγκος, F : αν. συχνότητα V CO2 : παραγωγή CO2 (ml/min) V D νεκρός χώρος
Εξίσωση Henderson-Hasselbach pη = pk + log HCO 3- / 0,03 PaCO 2 ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ OΞΕΩΣΗ PaCO 2 pη
Η ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΛΙΑ Ελεγκτικά όργανα ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΛΙΑ -Εγκεφαλικά ημισφαίρια ΦΟΡΤΙΟ -Αναπνευστικές Ανάγκες (παραγωγή CO 2, κατανάλωση Ο 2 ) P atm -Εγκεφαλικό στέλεχος -Νωτιαίος μυελός Εκτελεστικά όργανα - Φρενικό,Μεσοπλεύρια ν. -Αναπνευστικοί μύες -Αντιστάσεις αεραγωγών -Ελαστικές δυνάμεις επαναφοράς πνευμόνων -Ελαστικές δυνάμεις επαναφοράς του θωρακικού κλωβού
ΑΙΤΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΟΞΕΩΣΗΣ
Αίτια ανεπάρκειας της αναπνευστικής αντλίας
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΕΡΚΑΠΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Βλάβες σε κεντρικές δομές του εγκεφάλου Λειτουργικές διαταραχές Πρωτοπαθής κυψελιδικός υποαερισμός ΝΕΥΡΟ-ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Νευρο-μυικές Νοσήματα που έχουν σχέση με τις κατιούσες νωτιαίες δέσμες Νοσήματα που έχουν σχέση με τον κατώτερο κινητικό νευρώνα Νοσήματα των περιφερικών ν. Νοσήματα της νευρομυικής σύναψ. Νοσήματα των μυών Μηχανικές διαταραχές Θώρακος Πνευμόνων
ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ YΠΕΡΚΑΠΝΙΑ και ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Βλάβες σε κεντρικές δομές του εγκεφάλου - τραυματικές - αγγειακές - φλεγμονώδεις Λειτουργικές διαταραχές - Φάρμακα - Μεταβολική αλκάλωση - Υποαερισμός που σχετίζεται με τον ύπνο Πρωτοπαθής κυψελιδικός υποαερισμός αδυναμία του αναπνευστικού κέντρου στην επαρκή ενεργοποίηση των κατώτερων κινητοκών ν. ημερήσια pco2 παρά τις φυσ. τιμές στη σπιρομέτρηση αδυναμία αποδέσμευσης από τον αναπνευστήρα, λόγω pco2, παρά τις φυσ. τιμές στις αντιστάσεις και στην ευενδοτότητα Υποαερισμός κατά τον ύπνο Πολυκυθαιμία, HCO 3 -, πνευμονική υπέρταση
Νευρο-μυικές παθήσεις ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ YΠΕΡΚΑΠΝΙΑ και ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Νοσήματα που έχουν σχέση με τις κατιούσες νωτιαίες δέσμες - Τραύματα, απομυελίνωση Νοσήματα που έχουν σχέση με τον κατώτερο κινητικό νευρώνα - Νοσήματα των κινητικών πυρήνων στο νωτ. Μυελό Νοσήματα των περιφερικών ν. Νοσήματα της νευρομυικής σύναψης -βαριά μυασθένεια, μυοχαλαρωτικά,αμινογλυκοσίδες Νοσήματα των μυών αδυναμία στη μετατροπή των νευρικών ώσεων σε παραγωγή επαρκούς πίεσης εκ μέρους των αναπνευστικών μυών σοβαρότερες είναι οι διαταραχές στους εισπνευστικούς μύες και κυρίως του διαφράγματος επιβαρυντικοί παράγοντες : - ευενδοτότητας πνευμόνων/θωρ.κλωβού - αντιστάσεις αεραγωγών - εισροφήσεις, αποφρακτικές άπνοιες στον ύπνο
Μηχανικές διαταραχές ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ YΠΕΡΚΑΠΝΙΑ και ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Θώρακος Κυφοσκολίωση, θωρακοπλαστική, ινοθώραξ αγκ. σπονδυλίτις, παχυσαρκία ευενδοτότητας θωρ.κλωβού ευενδοτότητας πνευμόνων Αδυναμία αναπνευστικών μυών (διαφράγματος)
Μηχανικές διαταραχές ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ YΠΕΡΚΑΠΝΙΑ και ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Αποφρακτικές διαταραχές των πνευμόνων: ΒΑ, ΧΑΠ, κυστική ν. αντιστάσεις αεραγωγών Δυναμική υπερδιάταση Μειονεκτική λειτουργικότητα διαφράγματος Αυξημένο έργο αναπνοής Κόπωση αναπνευστικών μυών
Μηχανικές διαταραχές ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ YΠΕΡΚΑΠΝΙΑ και ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ - Περιοριστικές διαταραχές των πνευμόνων: ευενδοτότητας πνευμόνων πνευμονική ίνωση, λοβεκτομές