ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΩΝ Όλα τα συμφέροντα πίσω από τις πυρκαγιές Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, το είπε: Πριν από 20 μέρες, κάποιοι προσπάθησαν και πάλι να κάψουν τη Βαρυμπόμπη. Τότε, οι πυροσβεστικές δυνάμεις, πρόλαβαν. Χθες, οι άνεμοι ήταν τόσο θυελλώδεις, που χρειάστηκε να επιστρατευθεί ολόκληρη η Πυροσβεστική απ όλη τη χώρα. Όμως, το γεγονός ότι το λέει αυτό ένας θεσμικός παράγοντας, δημιουργεί ένα ερώτημα: Ποιος θέλει να κάψει την Ελλάδα; Εντάξει, είναι πλέον κοινό μυστικό ότι την Ελλάδα αλωνίζουν πράκτορες ξένων μυστικών υπηρεσιών και κυρίως της ΜΙΤ (Τουρκία) που βάζουν πυρκαγιές στα πλαίσια μιας ασσύμετρης επίθεσης. Αυτό, άλλωστε, το έχουν παραδεχθεί και συλληφθέντες πράκτορες, αλλά και ένας πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, με την ελληνική πλευρά να συνεχίζει να κάνει αυτό που κάνει τόσα χρόνια: Ύπνο. Όμως η πικρή αλήθεια είναι πως οι Έλληνες δεν χρειαζόμαστε βοήθεια απ έξω για να καούμε. Η βλαχομπαρόκ νοοτροπία του νεοέλληνα που τα θέλει όλα δικά του και ας μην του ανήκει τίποτα, επιτάσσει να καούν δάση, να διαλυθούν οι οικοσυστήματα -με δραματικές συνέπειες για την υγεία όλων- να γίνουν στάχτη σπίτια, να χάσουν άνθρωποι τις ζωές τους Ανοχύρωτη λοιπόν απέναντι στους διεκδικητές τεράστιων δασικών εκτάσεων βρίσκεται η χώρα μας. Νόμοι που ανοίγουν όχι παραθυράκια, αλλά την πόρτα διάπλατα σε αυτούς που ορέγονται περιοχές- «φιλέτα», ανοργανωσιά και τίτλοι ιδιοκτησίας από την εποχή της Τουρκοκρατίας, οι οποίοι δεν ελέγχονται από κανέναν, βάζουν ταφόπλακα και στα τελευταία μας δάση. Ποιοι είναι όμως αυτοί που θέλουν να «φάνε» τις περιοχές απ τις οποίες αναπνέουμε; Η itabloid, σήμερα τους ξεσκεπάζει 1 / 5
Δεν είναι μόνο ο Υμηττός, ή η Πάρνηθα. Από την Πεντέλη, στην Αττική, μέχρι και το Σέιχ Σου, στη Θεσσαλονίκη, οι καταπατητές διεκδικούν δεκάδες χιλιάδες στρέμματα. Ανάμεσα στους διεκδικητές, εκτός από ιδιώτες, βρίσκονται οικοδομικοί συνεταιρισμοί, Δήμοι, μέχρι και η Εκκλησία, ή ακόμα και Υπουργεία! Ιδού, ποιος, πού, από πότε και γιατί Ο Υμηττός Τι κι αν υπήρχαν ομάδες περιφρούρησης, τι κι αν οι δήμοι έκαναν περιπολίες, ο Υμηττός ήταν ένα «φιλέτο» το οποίο θα καιγόταν σίγουρα κάποια στιγμή. Με αποδεικτικό τίτλους ιδιοκτησίας από το 1830 και δικαστικές αποφάσεις, ο Χρήστος Μαυρίκης, γνωστός από την υπόθεση των υποκλοπών και συνεργάτες του, διεκδικούν 180 στρέμματα. Στην ίδια περιοχή διεκδικεί έκταση και η Μονή Καλογραίων Καλαμάτας. Στην Αγία Παρασκευή, φυγόδικος ιδιώτης, διεκδικεί 44 στρέμματα, ενώ στην Καισαριανή, 2500 στρέμματα ανήκουν στη Μονή Πετράκη. Όμως η Εκκλησία θέλει να επεκτείνει κατά 800 στρέμματα τη Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, ξεσηκώνοντας τις αντιδράσεις των δημοτικών αρχών της περιοχής, που αντιστέκονται στο κόψιμο δέντρων. Στο Βύρωνα, τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Εθνικής Άμυνας, καθώς και η Εκκλησία, διεκδικούν μέρος του Υμηττού. Στη Γλυφάδα, συνεταιρισμοί, αλλά και ιδιώτες, έχουν ήδη περιφράξει το βουνό, ενώ στη Βούλα, το μεγαλύτερο μέρος των διεκδικήσεων αφορά τους κληρονόμους του Αλέξανδρου Δάσιου. Ο πληρεξούσιος, πούλαγε εκτάσεις στον Υμηττό μέχρι και πέρυσι, παρότι ο Δάσιος πέθανε το 1979, στη φυλακή, καταδικασμένος για απάτη! Η μεγαλύτερη υπόθεση διεκδικήσεων στον Υμηττό, βέβαια, αφορά τους κληρονόμους του «κτήματος Νάστου», οι οποίοι διεκδικούν 12.770 στρέμματα, ανατολικά μέχρι την κορυφή του Υμηττού, βόρεια μέχρι τον λόφο «Κοπανά», στον σημερινό Βύρωνα και νότια μέχρι την Άνω Γλυφάδα, συμπεριλαμβάνοντας και όλη την Αργυρούπολη. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 26, ο Νάστος είχε αγοράσει μόλις 480 στρέμματα. Προφανώς αυτά τα 480 γέννησαν άλλα με τα χρόνια. Πρόσφατα ενεπλάκη και το όνομα της κ. Πάολας Μάλοβιτς, συγγενή των Νάστων, η οποία υπήρξε μέλος του ΔΣ της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου, σύμβουλος του υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, αλλά και μέλος επιτροπών του Υπουργείου που σχετίζονται με τις διεκδικήσεις γης έναντι του Δημοσίου. Σε αυτά, προσθέστε ότι στην καμένη περιοχή Σακέτα, το ΥΠΕΧΩΔΕ ετοιμάζεται να φτιάξει ανισόπεδο κόμβο και διόδια, τον περιφερειακό Υμηττού και τη μεταφορά του Δημαρχείου Βύρωνα στην ίδια περιοχή. Για την περιοχή της Γλυφάδας και το σκάνδαλο της Αιξωνής με 2 / 5
τις καταπατήσεις, δεν χρειάζεται να αναφερθούμε Η Πεντέλη Σε ότι αφορά την Πεντέλη, το πιο σωστό θα ήταν να αναφέρει κανείς τις περιοχές που δεν διεκδικούνται. Αυτές οι περιοχές είναι οι εξής μία: Η Ραπεντώσα, στη βόρεια πλευρά της, κοντά στο Δίονυσο. Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο μέρος της Πεντέλης διεκδικείται από οικοδομικούς συνεταιρισμούς και την Εκκλησία. Η Μονή Πεντέλης διεκδικεί περίπου 200.000 στρέμματα Στη θέση «Πάτημα», σε περιοχή που κάηκε στις τελευταίες φωτιές, ιδιώτης κέρδισε μετά από δίκη, έκταση εννέα στρεμμάτων. Η υπόθεση αυτή βέβαια, δεν είναι η μοναδική. Μετά από τις πυρκαγιές του 95 και του 98 στην Πεντέλη, 24 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν 25.000 στρέμματα καμένου δάσους, ενώ κάποιοι από αυτούς έχουν ήδη αρχίσει το χτίσιμο και το πούλημα. Σε έναν από αυτούς, με το όνομα «Μεγαλόχαρη» που καταπάτησε 1200 στρέμματα δάσους, οι ιδρυτές του κατέληξαν στη φυλακή. Από εκεί και πέρα, όπως λέει και ο δήμαρχος Πεντέλης, Δημήτρης Στεργίου, ο συνεταιρισμός «Νέα Κωνσταντινούπολη» διεκδικεί 550 στρέμματα καμένου δάσους, ο «Άγιος Σπυρίδων» 1200 στρέμματα και ο «Άγιος Τιμόθεος» 220 στρέμματα επίσης καμένου δάσους. Ήδη, ο οικοδομικός συνεταιρισμός «ΠΑΝ» χτίζει σε 2500 στρέμματα (δάσος που κάηκε το 95) που του ανήκει. Ο Σύλλογος Εργαζομένων Τράπεζας Ελλάδος διεκδικεί 474 στρέμματα στην Πεντέλη, ο Σύλλογος Εργαζομένων και Ασφαλισμένων στο ΙΚΑ 312, ο Σύλλογος Δημοσιογράφων και Εργαζομένων 290, ο «Τέκτων» της ΔΕΗ 270, η «Φαίαξ» του ΕΟΤ 390, ο Δημόκριτος 190, η «Β. Φρειδερίκη» 250 και ο ΑΟΟΑ, 800. Δε μπορεί, κάποιον θα ξεχάσαμε Η Πάρνηθα Στην, επίσης εσχάτως κατεστραμμένη Πάρνηθα, τα πράγματα δεν φαίνονται τόσο περίπλοκα σε ότι αφορά τις διεκδικήσεις. Γιατί, μπορεί οι διεκδικητές να είναι εκατοντάδες ιδιώτες και τέσσερις οικοδομικοί συνεταιρισμοί, όμως το «δρόμο» ανοίγει ο οικοδομικός συνεταιρισμός «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία». Ο συνεταιρισμός εξαπλώνεται στις βορειοανατολική Πάρνηθα, στη θέση Αγία Τριάδα, στα Κιούρκα. Το, έκτασης 6500 στρεμμάτων δάσος της Αγίας Τριάδας, συνεχίζει να καταπατείται. 3 / 5
Η «Πολιτεία» εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης το 79, όμως το 85, το Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών αποφάνθηκε ότι το εν λόγω δάσος είναι δημόσιο. Έτσι, οι όποιες άδειες οικοδομής θα έπρεπε να είχαν ανακληθεί, κάτι που μένει «παγωμένο» μέχρι σήμερα. Και το δάσος, συνεχίζει να χτίζεται. Και στο Σέιχ Σου Ακριβώς το μισό από το δάσος του Σέιχ Σου διεκδικούν ιδιώτες, στη Θεσσαλονίκη. Τα 15.000 από τα 30.000 στρέμματα του καμένου, από τη φωτιά του 97, δάσους, έχουν σχεδόν περάσει στα χέρια των διεκδικητών. Ήδη, για τα 11.000 στρέμματα, υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες βέβαια το Ελληνικό Δημόσιο δεν έκανε τον «κόπο» να ασχοληθεί. Στην Πυλαία, διεκδικούνται 8000 στρέμματα, στο Ασβεστοχώρι, την Εξοχή και το Χορτιάτη, άλλα 2500 στρέμματα, ενώ οι διεκδικήσεις φτάνουν μέχρι και την «καρδιά» του δάσους. Έωλες οι δικαστικές αποφάσεις! Με τίτλους ιδιοκτησίας από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διεκδικούν και παίρνουν με τη «βούλα» της Δικαιοσύνης δασικές εκτάσεις οι καταπατητές. Ο διεκδικητής, αρκεί να έχει ένα «ταπί», από το οποίο θα προκύπτει ότι κάποιος σουλτάνος παραχωρεί την έκταση στον κάτοχο του χαρτιού και, με συνοπτικές διαδικασίες, το δάσος γίνεται δικό του! Βέβαια, εδώ, υπάρχει κάτι που οι περισσότεροι από τους καταπατητές δεν είχαν σκεφθεί και φυσικά, κανείς δημόσιος λειτουργός δε μπήκε στον κόπο να το ψάξει. Μια λεπτομέρεια, η οποία σήμερα έρχεται στο φως και ουσιαστικά αποδεικνύει πως οι δικαστικές αποφάσεις που αναγνωρίζουν βάσει τίτλων από την Τουρκοκρατία, κληρονόμους δασικών εκτάσεων, είναι έωλες. Σύμφωνα λοιπόν με Έλληνες και Τούρκους έγκριτους νομικούς, οι τίτλοι ιδιοκτησίας από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (τα λεγόμενα «ταπιά»), για να 4 / 5
επιβεβαιωθεί ότι δεν είναι πλαστοί, πρέπει να διασταυρωθούν από την Υπηρεσία Αρχείων της Κωνσταντινούπολης και να μεταφραστούν από κρατική υπηρεσία. Διαδικασία που σπάνια τηρείται Αν βέβαια γινόταν κάτι τέτοιο, επισημαίνουν οι ίδιοι νομικοί, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τουλάχιστον οι μισοί τίτλοι ιδιοκτησίας θα αποδεικνύονταν πλαστοί. Κι αυτό γιατί όταν η γείτονας χώρα αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα, οι δημόσιοι λειτουργοί έψαξαν το οργανωμένο, είναι η αλήθεια- ειδικό αρχείο για τους τίτλους ιδιοκτησίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και βρήκαν την άκρη. Στην Ελλάδα, ποιος και γιατί να ασχοληθεί; ΠΗΓΗ 5 / 5