Π.Μ.Σ. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Π.Μ.Σ. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Εσωτερικοί κανονισμοί σχολικών μονάδων Η οργάνωση της μαθητικής ζωής Γιάννης Ν. Κουμέντος Πάτρα 2018

Συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας Η εκπαίδευση είναι κοινό έργο και ευθύνη: (α) των κυβερνήσεων που διαμορφώνουν τη γενικότερη εκπαιδευτική πολιτική και οφείλουν να διασφαλίζουν στο εκπαιδευτικό σύστημα την επαρκή στελέχωση, τις αναγκαίες βασικές και υποστηρικτικές δομές και υποδομές και τα κατάλληλα εκπαιδευτικά, αλλά και επιμορφωτικά, προγράμματα (β) του εκπαιδευτικού συστήματος και των δομών του που πρέπει να παρέχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες μάθησης σε όλους τους μαθητές (γ) της οικογένειας και της κοινότητας, που διαμορφώνουν κατά την προσχολική ηλικία το μορφωτικό κεφάλαιο και δυναμικό των παιδιών και οφείλουν να συνεργάζονται συστηματικά και συντονισμένα με το σχολείο για τη στήριξη των παιδιών τους και (δ) του εκπαιδευτικού/διδακτικού προσωπικού που οφείλει με επιστημονική και παιδαγωγική επάρκεια να διασφαλίζει την ποιότητα της καλής διδασκαλίας, όπως περιγράφεται παραπάνω, και να προωθήσει τους μαθησιακούς στόχους στο ανώτερο εφικτό σημείο.

Οι σύγχρονες εκπαιδευτικές πολιτικές λαμβάνουν υπόψη τους: (α) την αποστολή και τους ρόλους της εκπαίδευσης στη μάθηση και την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών και στην άμβλυνση κοινωνικών ανισοτήτων, (β) τη μετατροπή της σχολικής μονάδας σε μανθάνουσα κοινότητα μέσω του αναστοχαστικού διαλόγου και της συναδελφικής συνεργασίας, (γ) τους ρόλους των εκπαιδευτικών και του τρόπου με τον οποίο αυτοί αναπτύσσονται επαγγελματικά ως άτομα και ως μέλη της σχολικής μονάδας σε σχέση με την αποστολή της εκπαίδευσης, (δ) τους ρόλους των μαθητών μέσα από τους οποίους αυτοί κατακτούν και κατανοούν σε βάθος τη γνώση και αναπτύσσουν γλωσσικές, γνωστικές, κοινωνικές και μεθοδολογικές ικανότητες στους τομείς της επιστήμης, της τέχνης και της τεχνολογίας, (ε) το πλαίσιο και τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες οι μαθητές αναπτύσσουν κοινωνικές, ηθικές, αισθητικές, πολιτικές και πολιτισμικές στάσεις και αξίες και διαμορφώνουν με παιδαγωγικά αποδεκτό τρόπο την προσωπική, κοινωνική, πολιτισμική, εθνική και θρησκευτική ταυτότητά τους και θετικές σχέσεις με την ετερότητα. Από το πλαίσιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου (Π.Δ. 152/2013,ΦΕΚ Α 240/05-11-2013)

Η σχολική μονάδα και το έργο της (Οργανωτικές δομές της σχολικής εκπαίδευσης) Το σχολείο είναι ένας κοινωνικός οργανισμός που αποτελείται από ένα σύνολο λειτουργικών στοιχείων (μαθητές, εκπαιδευτικοί, κλπ) καθένα από τα οποία επιτελεί το δικό του επιμέρους έργο, όλα συλλειτουργούν, συνεργάζονται και αλληλοεπηρεάζονται για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων (Σαΐτης,2008) Οι σχολικές μονάδες είναι οι κοινωνικοί σχηματισμοί που έχουν σκοπό: -την παροχή εκπαίδευσης -την οργάνωση ανθρώπων, μέσων και λειτουργιών -την επιβολή τυπικών δομών συντονισμού -στηρίζονται στη δράση αλληλεπιδρώντων ατόμων (Davies, 1981) Κάθε εκπαιδευτικός οργανισμός ως ανοικτό κοινωνικό σύστημα αποκτά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Το σχολείο δεν έχει στατική, αλλά δυναμική δομή, προσδιοριζόμενη από την προσωπικότητα και τη δράση των μελών και προσαρμοζόμενη στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος και στα πρότυπα δράσης που της επιβάλλει το εκπαιδευτικό σύστημα.

Διοικητική οργάνωση της εκπαίδευσης σε επίπεδο σχολικής μονάδας (Οργανωτικές δομές της σχολικής εκπαίδευσης) Όργανα διοίκησης κάθε σχολείου πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ο Διευθυντής, ο Υποδιευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων. Η σχολική μονάδα με τα όργανα διοίκησής της (διευθυντής, συλλογικά όργανα) προγραμματίζει και σχεδιάζει το εκπαιδευτικό έργο, φροντίζει για την οργάνωσή του και γενικότερα για την οργάνωση της σχολικής ζωής, διευθύνει, καθοδηγεί, συντονίζει και ελέγχει τους ανθρώπινους παράγοντες που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία (Κατσαρός, 2008) Όργανα Λαϊκής Συμμετοχής - Σχολικά Συμβούλια -Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων - Σχολικές Επιτροπές - Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας

Προγραμματισμός απολογισμός αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας Στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα αξιολογούνται όλοι οι συντελεστές παραγωγής εκπαιδευτικού έργου. Η σχολική μονάδα αποτελεί τον βασικό πυρήνα λειτουργίας των εκπαιδευτικών συστημάτων και οφείλει να ακολουθεί διαδικασίες διασφάλισης ποιοτικής προσφοράς εκπαιδευτικού έργου. Η Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου (ΑΕΕ) στη σχολική μονάδα αποτελεί μια συνεχή δυναμική διαδικασία αυτoαξιολόγησης ενσωματωμένη στη λειτουργία του σχολείου. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την αποτίμηση της υπάρχουσας κατάστασης στο σχολείο, και συνδέεται με τον γενικότερο εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την ανάπτυξη ειδικών Σχεδίων Δράσης με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου στους τομείς που επιλέγει κάθε σχολείο ανάλογα με τις ιδιαιτερότητές του. Με την αυτοαξιολόγηση επιδιώκεται η διαμόρφωση «κουλτούρας αξιολόγησης» στα σχολεία, η οποία στηρίζεται στην παραγωγή και αξιοποίηση εκπαιδευτικών τεκμηρίων από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και συνδέεται με την εισαγωγή, την προώθηση και την εδραίωση ενός «πολιτισμού εμπιστοσύνης», που βασίζεται στην ανάπτυξη σχέσεων ευθύνης και συνεργασίας στο σχολείο και στην εκπαιδευτική κοινότητα.

Κουλτούρα αξιολόγησης Η «κουλτούρα αξιολόγησης» στο σχολείο εισάγει, εμπεριέχει, αποτυπώνει και καθιερώνει στοιχεία: α) συλλογικών διαδικασιών που αναπτύσσουν οι ομάδες εργασίας και ο Σύλλογος Διδασκόντων, καθώς τα στοιχεία της Ετήσιας Έκθεσης Αξιολόγησης του σχολείου είναι προϊόν συνεργασίας, συνεκτίμησης και συναπόφασης όλων των εκπαιδευτικών του σχολείου, Β)«αξιολόγησης ομοτέχνων» (peer evaluation) που αναπτύσσουν οι εκπαιδευτικοί για την ανατροφοδότησή τους. Η «αξιολόγηση μεταξύ των εκπαιδευτικών» συνιστά μια άτυπη μεν, αλλά βασική, ενδοσχολική υποστηρικτική δομή για την προώθηση σχέσεων αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης, την ανταλλαγή εμπειριών, την ανάπτυξη επιστημονικών συνεργασιών, τον εμπλουτισμό του ατομικού φακέλου του εκπαιδευτικού, την προώθηση μορφών αυτομόρφωσης και ενδοσχολικής επιμόρφωσης. γ) «από κάτω προς τα πάνω» (bottom up) αξιολόγησης, καθώς : - οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν το εκπαιδευτικό υλικό, τα εκπαιδευτικά μέσα και διαδικασίες, καθώς και τα στελέχη της εκπαίδευσης στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους - τα αποτελέσματα των σχολείων κοινοποιούνται προς τα ανώτερα κλιμάκια της εκπαιδευτικής ιεραρχίας, όχι μόνο για λόγους ενημέρωσης, αλλά και για να προτείνουν, να προωθήσουν και να υποστηρίξουν πρωτοβουλίες και δράσεις εκπαιδευτικής πολιτικής. δ) εφαρμογής της «έρευνας δράσης» (action research) στο πλαίσιο της παραγωγής εκπαιδευτικών τεκμηρίων και ανάπτυξης Σχεδίων Δράσης για τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, τόσο της σχολικής μονάδας, όσο και της σχολικής τάξης. ε) θεμελίωσης της ενδοσχολικής επιμόρφωσης ως ενεργού, αναπόσπαστης και συμπληρωματικής διαδικασίας που υποστηρίζει την επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών.

Πλαίσιο καθηκόντων που αφορά τα στελέχη και τα συλλογικά όργανα των σχολικών μονάδων (ΦΕΚ 1340/02) Έργο Διευθυντών Σχολικών μονάδων(άρθρο 27) Καθήκοντα και αρμοδιότητες Διευθυντών Συλλόγου διδασκόντων-μαθητών Σχολικού Συμβουλίου-προϊσταμένων(από άρθρο 28 έως 32) Διδακτικό προσωπικό (από άρθρο 36 έως 39) -Σύλλογος Διδασκόντων -Σύνθεση και λειτουργία Συλλόγου Διδασκόντων -έργο Συλλόγου Διδασκόντων -καθήκοντα Συλλόγου Διδασκόντων

Εσωτερικοί κανονισμοί σχολικών μονάδων Οι εσωτερικοί κανονισμοί των σχολικών μονάδων προσδιορίζονται από νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Καθοριστικός ήταν και είναι ο Νόμος Πλαίσιο 1566/85, το Π.Δ. 393/90 για την Οργάνωση και λειτουργία των Γυμνασίων, το Π.Δ. 409/94για την αξιολόγηση μαθητών στο Γυμνάσιο, το Π.Δ.8/95 για την αξιολόγηση των μαθητών στο Δημοτικό, το Π.Δ. 200/98 για τα Νηπιαγωγεία, το Π.Δ.201/98 για Δημοτικά, οι Υπουργικές Αποφάσεις,ΦΕΚ 619 /86 για τις μαθητικές κοινότητες, ΦΕΚ 1340 /02 για το Καθηκοντολόγιο, το ΦΕΚ 762/90 για τις ημερήσιες εκδρομές, το ΦΕΚ 954/98 για τις διδακτικές επισκέψεις, το ΦΕΚ 206/06 για σχολικούς περιπάτους, πολυήμερες εκπαιδευτικές εκδρομές. Όλες οι προαναφερόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις διαμόρφωσαν το πλαίσιο εσωτερικής λειτουργίας των σχολικών μονάδων Το Π.Δ. 79 /2017 «Για την οργάνωση και λειτουργία Νηπιαγωγείων και Δημοτικών Σχολείων» και οι τροποποιήσεις από το άρθρο 23 του ν.4559/2018, ενώ η αντίστοιχη κωδικοποίηση για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση αναφέρεται στο ΦΕΚ 120/23/1/2018

Θέματα που προσδιορίζουν την εσωτερική λειτουργία των σχολικών μονάδων και στα οποία γίνονται αναφορές στις εκάστοτε νομοθετικές ρυθμίσεις (Π.Δ. 393/21-11-1990, ΦΕΚ 156 τ.α καθώς και Π.Δ.79/1-8-2017,ΦΕΚ 109 τ. Α, ΦΕΚ 120/23/2018 ) Σχολικό έτος αργίες διακοπές Σχολική περιφέρεια-επωνυμία σχολείων Σχολικές εκδηλώσεις επισκέψεις εκδρομές Διακοπή μαθημάτων-λειτουργία γραφείων σχολείων Εγγραφές,μετεγγραφές μαθητών Φοίτηση και πρόοδος μαθητών-διαγωγή μαθητώντιμητικές διακρίσεις μαθητών Υπηρεσία βιβλία έντυπα τίτλοι Κανονισμός λειτουργίας σχολείων

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 79/2017 ΦΕΚ 109/Α/1-8-2017 Οργάνωση και λειτουργία νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολειών. Άρθρο 1 Επωνυμία σχολείων Άρθρο 2 Σχολικό έτος και διδακτικό έτος Άρθρο 3 Διακοπές, Αργίες και Εορταστικές εκδηλώσεις Άρθρο 4 Διακοπή μαθημάτων λόγω εκτάκτων αναγκών Άρθρο 5 Σχολική Περιφέρεια Άρθρο 6 Εγγραφές σε νηπιαγωγεία Άρθρο 7 Εγγραφές σε Δημοτικά Σχολεία Άρθρο 8 Μετεγγραφές μαθητών Άρθρο 9 Κατατακτήριες, προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις στα δημοτικά σχολεία

Άρθρο 10 Προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου Άρθρο 11 A. Ωρολόγιο Πρόγραμμα και κατανομή τάξεων Δημοτικού Σχολείου Άρθρο 12 Εφημερία Άρθρο 13 Παρακολούθηση φοίτησης μαθητών Άρθρο 14 Παιδαγωγικές συναντήσεις και ενημέρωση για θέματα αγωγής και προόδου των μαθητών και μαθητριών Άρθρο 15 Συνεδριάσεις Συλλόγου Διδασκόντων και Σχολικού Συμβουλίου Άρθρο 16 Σχολικές δράσεις στο πλαίσιο της σχολικής ζωής Άρθρο 17 Επιμορφωτικές δράσεις με τον Σχολικό Σύμβουλο Άρθρο 18 Έναρξη Ημερήσιου Προγράμματος Προσέλευση - Αποχώρηση μαθητών Ασφάλεια μαθητών Άρθρο 19 Λειτουργία συστεγαζόμενων σχολείων Άρθρο 20 Βιβλία, Έντυπα και Ηλεκτρονικά Αρχεία Άρθρο 21 Τελικές διατάξεις

Το ΦΕΚ 120/2018 αφορά θέματα οργάνωσης της σχολικής ζωής σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σε αυτή την Υπουργική Απόφαση συγκεντρώνονται θέματα που ρυθμίζονταν με διάφορα νομοθετήματα, είτε πρόκειται για Γυμνάσια είτε για ΓΕΛ είτε για ΕΠΑΛ. Η Υ.Α. είναι κοινή για όλα τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Περιεχόμενα της Υ.Α. -Υπηρεσιακά βιβλία (άρθρο 3-7) -Εγγραφές (άρθρο 8-10) -Κηδεμονία ανηλίκων μαθητών/τριών (άρθρο 13) -Μετεγγραφές-βαθμολογία( άρθρο 16-21) -Ένταξη μαθητών σε τάξη(άρθρο 22) -Φοίτηση -(απουσίες,απαλλαγές κλπ, (άρθρο23-28) -Ενημέρωση γονέων Υποχρεώσεις (άρθρο 29) -Παιδαγωγικές δράσεις και μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου (ΚΕΦ. ΣΤ άρθρο 30) -Παιδαγωγικά μέτρα (άρθρο 31) -Διαγωγή (άρθρο 32) -Ιδιωτική εκπαίδευση (άρθρο 33)

Σχετικά με τη φοίτηση - Καταργείται η διάκριση δικαιολογημένων αδικαιολόγητων απουσιών, καθώς όλες πρέπει να είναι σε γνώση του κηδεμόνα και ορίζονται όλες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί ένας μαθητής να απουσιάσει χωρίς να προσμετρώνται οι απουσίες του. - Καταργείται η συγκέντρωση δικαιολογητικών και προβλέπεται επικοινωνία εκπαιδευτικών και γονέων για κάθε ημέρα απουσίας του μαθητή. - Καθιερώνεται η ενημέρωση των γονιών/κηδεμόνων με ηλεκτρονικά μηνύματα (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή κινητό). Έτσι μια διαδικασία τυπική (αποστολή ταχυδρομικών επιστολών), που κόστιζε χρόνο και χρήμα για τους εκπαιδευτικούς και το σχολείο αντίστοιχα αντικαθίσταται από μια διαδικασία ουσιαστική με στόχο τη βελτίωση της παρακολούθησης της φοίτησης των μαθητών/τριών.

Παιδαγωγικές ενέργειες και μέτρα. - Προτείνονται παιδαγωγικές ενέργειες και μέτρα για να αντιμετωπίζονται παρεκκλίνουσες συμπεριφορές που σκοπό έχουν ο μαθητής να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα που δημιούργησε και να επανορθώσει ή να μην το επαναλάβει. Όταν επαναλαμβάνει τις ίδιες ή ανάλογες συμπεριφορές επιβάλλονται μέτρα που θα έχουν επιπτώσεις (αποβολή, απουσίες). - Παράλληλα εισάγονται έπαινοι και επιβράβευση για κάθε πράξη που συμβάλλει στη βελτίωση της σχολικής ζωής. Εκτός από τα αριστεία και τα βραβεία για όποιον/α μαθητή/τρια αριστεύσει ή έχει την υψηλότερη επίδοση κάθε τμήματος, θεσμοθετείται βραβείο προόδου για κάθε μαθητή που βελτίωσε σημαντικά την επίδοσή του σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά καθώς και έπαινοι για ατομικές ή συλλογικές δράσεις κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης. - Ενισχύεται η συνεργασία των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας με τους γονείς και κηδεμόνεςκαι επιδιώκεται ουσιαστική επικοινωνία μαζί τους. Έτσι στην αρχή κάθε χρονιάς και πριν τη συνεδρίαση του συλλόγου των διδασκόντων, γίνεται συνάντηση με τους γονείς, στην οποία ενημερώνονται για τη λειτουργία του σχολείου.

- Καθιερώνεται η ηλεκτρονική δήλωση προτίμησης τύπου Λυκείου (ΓΕΛ, ΕΠΑΛ) και μαθημάτων επιλογής για την Α τάξη λυκείου, ομάδων προσανατολισμού ή τομέων για τη Β τάξη και κατευθύνσεων ή ειδικότητας για τη Γ τάξη (ανάλογα με τον τύπο Λυκείου). - Τέλος, σειρά υπηρεσιακών βιβλίων και εντύπων (βιβλίο υλικού, βιβλιοθήκης, ευρετήριο, βιβλίο καταγραφής ενεργειών και υποστήριξης εύρυθμης λειτουργίας και ατομικά δελτία μαθητών, ωρολόγια προγράμματα, υπηρεσιακά σημειώματα μετεγγραφής, δελτία κίνησης προσωπικού) θα τηρούνται σε ηλεκτρονική μορφή μόλις εκδοθεί εγκύκλιος με τις λεπτομέρειες της ηλεκτρονικής τήρησης, ενώ το βιβλίο φοίτησης τηρείται στο ηλεκτρονικό σύστημα myschool από το 2017-18. Σχετικά με την οργάνωση της σχολικής ζωής - Επειδή στόχος είναι όχι απλώς να τίθενται κανόνες, αλλά να τηρούνται και αφετέρου οι μαθητές να διαπαιδαγωγούνται στην ανάγκη θέσπισης και τήρησής τους, εισάγουμε τη συνδιαμόρφωση από τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές του «Πλαισίου οργάνωσης της σχολικής λειτουργίας», με σκοπό να εμπλακούν οι μαθητές στη διαδικασία θέσπισης κανόνων στο πνεύμα των νόμων, να κάνουν οι ίδιοι προτάσεις και να αυτοδεσμευτούν.

Νομοθετικό Πλαίσιο Εσωτερικού Κανονισμού Σχολικών μονάδων (Από αναφορά του Συνηγόρου του Παιδιού) 1. Το Σύνταγμα στο άρθ. 16 παρ. 2 ανάγει σε πρωταρχικούς σκοπούς της παιδείας, την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. Εύλογη είναι, επομένως, η σύνδεση των παραπάνω παιδαγωγικών σκοπών με τις διαδικασίες, μέσα από τις οποίες επιτυγχάνονται οι πρώτοι. Οδηγούμαστε δηλαδή, μέσω της έκφρασης της βούλησης του συνταγματικού νομοθέτη, στην αναγκαιότητα ανάπτυξης και εφαρμογής στην εκπαιδευτική κοινότητα θεσμών, που προωθούν την ανάληψη ευθύνης και την καλλιέργεια της ωριμότητας των μαθητών, με την εμπλοκή τους σε δημοκρατικές διεργασίες, για τα θέματα που τους αφορούν. 2. Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΔΣΔΠ), που εισάγει με δεσμευτική ισχύ (ν. 2101/1992) την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, κατοχυρώνει ρητά τη δυνατότητα των ανηλίκων να εκφράζουν τις απόψεις τους για οποιοδήποτε θέμα τους αφορά. Ειδικότερα, το άρθρο 12 της ΔΣΔΠ ανάγει σε νομικό κανόνα την αντίληψη ότι οι ανήλικοι μιας ορισμένης ηλικίας διαθέτουν ικανότητα κρίσης και δικαιούνται να συμμετέχουν στον καθορισμό ζητημάτων της ζωής τους από κοινού με τους ενήλικες που ορίζονται ως υπεύθυνοι για αυτούς.

Το άρθρο 28 (παρ. 2) της Σύμβασης προβλέπει ότι: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της σχολικής πειθαρχίας με τρόπο που να ταιριάζει στην αξιοπρέπεια του παιδιού ως ανθρώπινου όντος, και σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση». Και η διάταξη αυτή αναγνωρίζει το ρόλο των μαθητών ως υποκειμένων (και όχι παθητικών δεκτών), που δικαιούνται να αντιμετωπίζονται με απόλυτο σεβασμό στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, κατά τη θέσπιση και εφαρμογή μέτρων που τους αφορούν, όπως είναι και η σχολική πειθαρχία. Το άρθρο 29 τέλος ανάγει σε πρωταρχικούς σκοπούς της εκπαίδευσης την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού, σε ένα πλαίσιο σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και υπεύθυνης συμμετοχής σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ειδικότερα, όπως ορίζεται: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη συμφωνούν ότι η εκπαίδευση του παιδιού πρέπει να αποσκοπεί: α) Στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού και στην πληρέστερη δυνατή ανάπτυξη των χαρισμάτων του και των σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων του. β) Στην ανάπτυξη του σεβασμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες και για τις αρχές που καθιερώνονται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. [ ] δ) Στην προετοιμασία του παιδιού για μια υπεύθυνη ζωή σε μία κοινωνία μέσα σε πνεύμα κατανόησης, ειρήνης, ανοχής, ισότητας των φύλων και φιλίας ανάμεσα σε όλους τους λαούς και τις εθνικές και θρησκευτικές ομάδες και στα πρόσωπα αυτόχθονης καταγωγής».

3. O N. 1566/1985, εξάλλου, που ορίζει τους βασικούς άξονες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, θέτει σε γενικές γραμμές τους ίδιους στόχους της εκπαίδευσης με εκείνους της ΔΣΔΠ: την αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών, με γνώμονα την καλλιέργεια δημοκρατικού, ελεύθερου και υπεύθυνου πνεύματος, δημιουργικής και κριτικής σκέψης και «αντίληψης συλλογικής προσπάθειας και συνεργασίας, ώστε να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και με την υπεύθυνη συμμετοχή τους να συντελούν αποφασιστική στην πρόοδο του κοινωνικού συνόλου» (άρθ. 1 παρ. 1). Ειδικότερα, σε σχέση με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στους στόχους του Γυμνασίου περιλαμβάνεται ρητά η καλλιέργεια της ικανότητας των μαθητών να αντιμετωπίζουν με επιτυχία διάφορες καταστάσεις και να αναζητούν λύσεις των προβλημάτων της ζωής με υπευθυνότητα, μέσα σε κλίμα δημιουργικού διαλόγου και συλλογικής προσπάθειας (άρθ. 5 παρ. 1 εδ. β ). Στον ίδιο νόμο προβλέπεται ότι το Λύκειο βοηθά επίσης τους μαθητές «να κατανοούν τη σπουδαιότητα του δημοκρατικού διαλόγου και της συμμετοχής σε συλλογικές δραστηριότητες» (άρθ. 6 παρ. 2 εδ. β ). Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων του εκπαιδευτικού συστήματος ορίζονται, μεταξύ άλλων, ως στοιχειώδεις παράγοντες: «α) η προσωπικότητα και η κατάρτιση του προσωπικού» και.. «δ) η δημιουργία του απαραίτητου παιδαγωγικού κλίματος με την ανάπτυξη αρμονικών διαπροσωπικών σχέσεων στο σχολείο και στην τάξη και με το σεβασμό προς την προσωπικότητα του κάθε μαθητή» (άρθ. 1 παρ. 2, εδ. α, δ ). Στο άρθρο 45 («Συμμετοχή των μαθητών στη σχολική ζωή»), προβλέπεται ο θεσμός των μαθητικών κοινοτήτων και τονίζεται η σημασία τους για την υλοποίηση των σκοπών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αναγνωρίζεται μάλιστα ότι η συμμετοχή των μαθητών στη σχολική ζωή βοηθά τους μαθητές: «α) Να αποκτήσουν υπευθυνότητα και άμεση αντίληψη της σημασίας του δημοκρατικού διαλόγου στη διαμόρφωση του συνειδητού και δημιουργικού πολίτη. β) Να συμβάλλουν στην ομαλή και γόνιμη λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ώστε να επιτευχθεί η συστηματική μετάδοση της απαραίτητης και ουσιαστικής γνώσης».

4. Το συνολικό πνεύμα, αλλά και οι επιμέρους διατάξεις του «Κανονισμού λειτουργίας μαθητικών κοινοτήτων» (Υ.Α. 23.613/6/Γ2/4094/86, ΦΕΚ 619 Β/25-9-86) κινούνται ακριβώς στη βάση της υλοποίησης της συμμετοχής των μαθητών στη λειτουργία του σχολείου, μέσα από τη διασφάλιση δημοκρατικών διαδικασιών, ενίσχυση της συνεργασίας όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία και ακρόαση της άποψης των παιδιών σε όλα τα θέματα που τα αφορούν. Η επίτευξη των παραπάνω στόχων με τη θεσμοθέτηση και ενδυνάμωση των μαθητικών κοινοτήτων θεωρείται από το νομοθέτη ως έχουσα ιδιαίτερη παιδαγωγική αξία, στο βαθμό που συμβάλλει στην ανάπτυξη της πρωτοβουλίας και της υπευθυνότητας των μαθητών και, τελικά, προωθεί την ιδέα ενός σχολείου που «θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νεολαίας, του λαού και του τόπου» (αρθ. 1 παρ. 1). 5. Συμπληρωματικά προς τις παραπάνω νομοθετικές προβλέψεις, στη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει αξιοποιηθεί και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται (υπό τη μορφή τουλάχιστον υποδείγματος) κείμενο Γενικών Αρχών Σχολικού Κανονισμού, που συντάχθηκε το 2002 από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο ωστόσο δεν προωθήθηκε προς ψήφιση, ώστε να καταστεί νόμος του κράτους. Στο παραπάνω κείμενο περιλαμβάνονται γενικοί κανόνες, που θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη κατά τη σύνταξη του κανονισμού λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας.

Ενέργειες του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προώθηση της δημοκρατικής σχολικής λειτουργίας (Από αναφορά του Συνηγόρου του Παιδιού) Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση της δημοκρατικής διοίκησης του σχολείου, ως στοιχείο μείζονος σημασίας για την εφαρμογή και εμπέδωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Σε σειρά πρωτοβουλιών, συστάσεων και αποφάσεών του έχει επικεντρωθεί στην ανάγκη τα σχολεία να λειτουργούν δημοκρατικά και οι εκπαιδευτικοί να επιμορφώνονται και να υποστηρίζονται, ώστε να ανταποκρίνονται έμπρακτα και αποτελεσματικά στο θεσμοθετημένο ρόλο τους. Χαρακτηριστικά μπορούν να αναφερθούν: - η Σύσταση της Κοινοβουλευτικής του Ολομέλειας 1849 (2008) για την «Προώθηση της κουλτούρας της δημοκρατίας μέσω της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών», - η Σύσταση 1791 (2007) για την «Κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στην Ευρώπη» - η Σύσταση 1682 (2004) για την «Εκπαίδευση στην Ευρώπη», όπως και η Σύσταση 12 (2002) της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα κράτη μέλη για την «Εκπαίδευση στην Δημοκρατία». Από τις πρωτοβουλίες του Συμβουλίου της Ευρώπης, χαρακτηριστικό είναι επίσης το πρόγραμμα που ανέπτυξε το 2004, με στόχο τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού Καταστατικού Χάρτη για Δημοκρατικά Σχολεία Χωρίς Βία». Το Συμβούλιο της Ευρώπης, μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσής του, ανέπτυξε πολλές συναφείς δραστηριότητες και παρήγαγε το 2006 έναν «Πρακτικό Οδηγό» -Manual- για τη δημοκρατική διακυβέρνηση των σχολείων (Democratic Governance of Schools), στον οποίο περιλαμβάνονται αρχές, μέθοδοι και καλές πρακτικές.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ Π. & Δ. Ε. Με τον όρο "σχολικός κανονισμός" εννοούμε το σύνολο των όρων και των κανόνων που αποτελούν προϋποθέσεις για να πραγματοποιείται ανενόχλητα, μεθοδικά και αποτελεσματικά το έργο του σχολείου. Οι συνθήκες αυτές πρέπει να αποβλέπουν στη διαμόρφωση ενός παιδαγωγικού και διδακτικού κλίματος το οποίο θα εξασφαλίζει τη συνεργασία των μελών της σχολικής κοινότητας, χωρίς εντάσεις και συγκρούσεις, με αμοιβαίο σεβασμό, με ανοχή και αναγνώριση. Στο πλαίσιο αυτό ο όρος "σχολική πειθαρχία" αποκτά δημοκρατικό περιεχόμενο και αναδεικνύεται σε βασικό ποιοτικό στοιχείο του σύγχρονου δημοκρατικού σχολείου. Η σχολική κοινότητα είναι μία οργανωμένη ομάδα που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας. Το σχολείο προετοιμάζει τους νέους να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία. Η εσωτερική οργάνωση της σχολικής ζωής οφείλει να εκπαιδεύει και να διαπαιδαγωγεί σύμφωνα με τα πρότυπα και τις ανάγκες της δημοκρατικής κοινωνίας.

Η δημοκρατική οργάνωση της σχολικής κοινότητας προϋποθέτει κανόνες, όρια, κατανομή ρόλων και ευθυνών, ιεραρχική διάρθρωση της ομάδας, στοιχεία τα οποία συναντούμε βέβαια και στη λειτουργία αυταρχικά οργανωμένης ομάδας. Η ειδοποιός διαφορά όμως της δημοκρατικά οργανωμένης ομάδας έγκειται στο σημαντικό γεγονός ότι τα προηγούμενα στοιχεία προέρχονται από τα μέλη της ομάδας, με ελεύθερη εκλογή, με συναίνεση και συμμετοχή και αφήνουν περιθώρια διαφορών και πλουραλισμού απόψεων. Είναι φανερό ότι η αυταρχική οργάνωση της ομάδας εξουδετερώνει το άτομο και το εντάσσει σε μία απρόσωπη μάζα. Ειδικά στην εκπαίδευση η ισοπέδωση πρέπει να αποφεύγεται επιμελώς. Κάθε μαθητής είναι μια ξεχωριστή και ανεπανάληπτη προσωπικότητα που δικαιούται να την εκφράζει και να την αναπτύσσει ελεύθερα μέσα στην ομάδα. Επίσης, ο μαθητής δικαιούται να απαιτήσει ατομική αναγνώριση και προσωπική ολοκλήρωση με τους ρυθμούς και τις δικές του δυνατότητες. Παράλληλα όμως το σχολείο οφείλει να προσέξει την κοινωνική διάσταση του μαθητή ως μέλος της ομάδας. Έτσι καταξιώνεται η προσωπικότητα του μαθητή, αποκτά κοινωνική υπόσταση και καλλιεργεί συλλογική συνείδηση. Το άτομο καταξιώνεται ως μέλος της ομάδας. Εκεί ζει, αποκτά γνώσεις και πείρα, καλλιεργεί συναισθήματα, αξιοποιεί και χαίρεται τα επιτεύγματα των άλλων, καταθέτει τα δικά του, ζει από την ομάδα, την υπερασπίζεται και, αν χρειαστεί, είναι πρόθυμος να υποβληθεί σε θυσίες γι' αυτήν.

Το σχολείο λοιπόν, με την αγωγή που προσφέρει, έχει το δύσκολο ρόλο να συμβιβάσει το άτομο με την κοινωνία. Το άτομο έχει το δικαίωμα να απαιτεί σεβασμό και να του δίνεται η δυνατότητα να αναπτύσσει δημιουργικές πρωτοβουλίες. Δικαιούται δηλαδή ελευθερίας η οποία γεννά ασφάλεια και υπευθυνότητα. Παράλληλα όμως η κοινωνία νομιμοποιείται να απαιτήσει τη συνεισφορά του ατόμου στην ομαλή λειτουργία της. Αυτό αποτελεί μία μεγάλη δυσκολία στην αγωγή την οποία ασκεί το σχολείο, γιατί οφείλει να συνδυάσει την ελευθερία με την κοινωνική ευθύνη. Γι' αυτό ο σχολικός κανονισμός δεν πρέπει να έχει στατικό χαρακτήρα και τη μορφή ενός απλού καθηκοντολογίου, αλλά να συνδέεται δυναμικά με το περιβάλλον και την εποχή και να ενσωματώνει όχι μόνο την οργανωτική άποψη της σχολικής πειθαρχίας αλλά και την παιδαγωγική. Επομένως, ένας σχολικός κανονισμός, που δε θα θεωρεί τη σχολική πειθαρχία ως αυτοσκοπό αλλά μέσο παιδαγωγικό για την ομαλή σχολική ζωή και την ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε ατόμου, θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος στην ιδιαίτερη κατάσταση που προκύπτει κάθε φορά από την παιδαγωγική αποστολή κάθε βαθμίδας και σχολείου, να σχετίζεται άμεσα με την επικαιρότητα να έχει δυναμικό χαρακτήρα, να είναι προϊόν συνεργασίας και συναίνεσης μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας, να προϋποθέτει συγκεκριμένους τρόπους και μέσα πειθάρχησης με έμφαση στην πρόληψη και όχι στη θεραπεία, να αφήνει περιθώρια για αυτόνομη λειτουργία των μαθητών, να προάγει την προσαρμογή και την υπευθυνότητα και, τέλος, να περιέχει λογικές, γενικά αποδεκτές, κατανοήσιμες και εφαρμόσιμες διατάξεις.

Ι. ΜΑΘΗΤΕΣ Οι μαθητές κάθε ηλικίας προσέρχονται στο σχολείο έχοντας διαφορετική αφετηρία και μεταφέροντας στις αποσκευές τους διαφορετικό μορφωτικό φορτίο. Κατά την έναρξη της σχολικής ζωής η διαφορετικότητα έχει κυρίως οικογενειακή προέλευση, αλλά στην πορεία προστίθεται και η ευρύτερη επίδραση του περιβάλλοντος. Το κοινωνικό, το φυσικό και το σχολικό περιβάλλον θα προσδιορίσουν σημαντικά την παραπέρα εξέλιξη. Η επίδραση αυτή ασκείται με πολλούς τρόπους άμεσα ή έμμεσα, συστηματικά ή διάχυτα. Γι' αυτό πρέπει στο περιεχόμενο της σχολικής ζωής να περιλαμβάνονται τα στοιχεία και οι δραστηριότητες που καλλιεργούν αυριανούς πολίτες ελεύθερους, υπεύθυνους, με ενεργό συμμετοχή και κοινωνική ευαισθησία και ευθύνη. Ειδικότερα: 1. Η οργάνωση της σχολικής ζωής, το κλίμα μέσα και έξω από την τάξη, η επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας, η δομή και η λειτουργία της ομάδας στην τάξη και στο σχολείο διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει ανάγκη να ενταχθεί ο μαθητής. Μορφές συμπεριφοράς, σχολικές επιδόσεις, κίνητρα, αξίες, στάσεις και νόρμες διαμορφώνονται με βάση την ανάγκη του μαθητή να βρίσκεται σε αρμονία με την ομάδα και να έχει την αποδοχή και την αναγνώρισή της. Είναι λοιπόν σημαντικότατο να διαμορφωθεί περιβάλλον θετικό.

2. Στο πλαίσιο του σχολείου οι ρόλοι μέσα στην ομάδα πρέπει να κατανέμονται με βάση τις επιδόσεις, τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα και τις προσπάθειες τις οποίες καταβάλλουν οι μαθητές. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να αναγνωρίζονται και αυτά να προβάλλονται από το σχολείο. 3. Έλλειμμα των μαθητών που έχει προέλευση κοινωνική ή οικονομική ή φυσική και ιδιαιτερότητες με φυλετικό, θρησκευτικό, γλωσσικό ή άλλο χαρακτήρα, μέσα στο σχολείο και στις μεταξύ των μελών του σχέσεις δεν πρέπει να αποτελούν στοιχεία διάκρισης. 4. Η ποιότητα των στοιχείων της ενδοσχολικής ζωής επιδρά και επηρεάζει την ποιότητα των στοιχείων της προσωπικότητας του μαθητή. Επίσης αντίστροφα η δική του δραστηριότητα επηρεάζει την ποιότητα της σχολικής ζωής, εφόσον ανάμεσα στο μαθητή και το σχολείο υπάρχει δυναμική σχέση αλληλεπίδρασης. Ευνοϊκό λοιπόν περιβάλλον σχολικής ζωής μέσα στο οποίο ο μαθητής ζει, δραστηριοποιείται και προσπαθεί να καταξιωθεί, θα λειτουργήσει πολύ θετικά.

Επιμέρους ενδεικτικά στοιχεία του κανονισμού λειτουργίας τα οποία εντάσσονται στη φιλοσοφία που περιγράφεται παραπάνω αναφέρονται παρακάτω: (α).το σχολείο πρέπει να θεωρεί τη συμμετοχή των μαθητών στις σχολικές δραστηριότητες ως υποχρέωσή τους. Θεωρείται ακόμη καλύτερο να είναι οι συνθήκες τέτοιες ώστε ο μαθητής να χαίρεται, να επιδιώκει και να θεωρεί τη συμμετοχή του ευγενή φιλοδοξία. (β).στις σχέσεις μεταξύ των μαθητών είναι απαραίτητο να καλλιεργείται ο αμοιβαίος σεβασμός, ο δημοκρατικός διάλογος, η αναγνώριση και η ανοχή του άλλου, η αλληλεγγύη, η υπευθυνότητα και η συνέπεια. Η ευγενής άμιλλα είναι χρήσιμη. Εκείνο που πρέπει να καταστέλλεται είναι ο επιθετικός ανταγωνισμός. (γ).οι προσπάθειες για επιδόσεις, οι κλίσεις, τα ενδιαφέροντα και τα ταλέντα είναι ανάγκη να βρίσκουν χώρο άνετο, να αναγνωρίζονται και να αναπτύσσονται. (δ).οι ενδοσχολικές εκδηλώσεις, όπως είναι οι σχολικές, οι εθνικές και οι θρησκευτικές γιορτές, οι αθλητικές, οι πολιτιστικές και οι άλλες σχολικές δραστηριότητες των μαθητικών κοινοτήτων, η συμμετοχή στα προγράμματα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και των άλλων καινοτόμων σχολικών προγραμμάτων πρέπει να γίνονται με πρωτοβουλίες, ιδέες και ευθύνες των ίδιων των μαθητών..

Ρυθμίσεις στο σχολικό κανονισμό των σχολείων με περισσότερο συγκεκριμένο περιεχόμενο σε σχέση με τους μαθητές, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, παρακάτω: (α).να καλλιεργείται η αίσθηση της ευθύνης στους μαθητές σε ό,τι αφορά την ποιότητα του σχολικού χώρου. Καθαροί και συντηρημένοι χώροι αιθουσών, εργαστηρίων, γυμναστηρίων, αιθουσών θεάτρων, χώρων υγιεινής, της αυλής του σχολείου, όλα αυτά διαμορφώνουν τον περιβάλλοντα χώρο μέσα στον οποίο είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί η ψυχή του παιδιού. Μέσα σε ένα κακοποιημένο σχολικό χώρο αναιρείται εκ των πραγμάτων η αναμενόμενη συναισθηματική καλλιέργεια του αναπτυσσόμενου ατόμου. (β).η τάξη, η ησυχία και το ήρεμο κλίμα μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας είναι προϋποθέσεις αρμονικής συνεργασίας όλων των μελών της ομάδας. Αν δεν εξασφαλιστούν τέτοιες συνθήκες, δεν είναι δυνατόν να παραχθεί σοβαρό σχολικό έργο ούτε στο γνωστικό ούτε στο συναισθηματικό ούτε στον ψυχοκινητικό τομέα της μάθησης. Η αγωγή και η μάθηση δεν επιτυγχάνονται μόνο με "από καθέδρας διδασκαλία", αλλά κυρίως με τη δημιουργία του απαραίτητου παιδαγωγικού περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο οι μαθητές θα ασκηθούν, ώστε να έχουν το ανάλογο αποτέλεσμα. (γ).η έγκαιρη προσέλευση μαθητών και εκπαιδευτικών στο σχολείο και η τήρηση του χρόνου έναρξης και λήξης της σχολικής εργασίας δείχνουν ότι όλοι αναγνωρίζουν πόσο σημαντικό ρόλο έχει το σχολείο και πόσος σεβασμός πρέπει να επιδεικνύεται στην αξιοποίηση του διαθέσιμου χρόνου. Σε αντίθετη περίπτωση ευτελίζεται το κύρος του σχολείου και απαξιώνεται ο ρόλος του.

(δ).εκτός από το σχολικό χώρο, σεβασμός και προσεκτική χρήση απαιτείται στη σχολική περιουσία, δηλαδή στα εποπτικά μέσα και στη λοιπή υλικοτεχνική υποδομή. Φθορές, ζημίες, κακή χρήση, έλλειψη συντήρησης της περιουσίας του σχολείου πρακτικά αποδυναμώνουν τις εκπαιδευτικές δυνατότητες του σχολείου και παιδαγωγικά εθίζουν το μαθητή στην αντίληψη της απαξίωσης της δημόσιας περιουσίας. (ε).το σχολικό βιβλίο παρέχεται δωρεάν για χρήση των μαθητών. Η κακή χρήση, η κακοποίηση, το κάψιμο, η έλλειψη δυνατότητας να ξαναχρησιμοποιηθεί, πέρα από την οικονομική διάσταση, έχουν ως μεγαλύτερη αρνητική συνέπεια τον ευτελισμό της έννοιας του βιβλίου. Το βιβλίο είναι πνευματικό δημιούργημα των συγγραφέων, ανήκει στην πολιτεία, η οποία δαπάνησε από το υστέρημα του λαού, και παρέχεται στους μαθητές για χρήση. Επομένως, δεν επιτρέπεται να το απαξιώνουν και να το ευτελίζουν. (στ). Η χρήση των κινητών τηλεφώνων στο χώρο του σχολείου δε συμβάλλει στη δημιουργία ήρεμου παιδαγωγικού, κλίματος, διαλύει την τάξη, αποσπά την προσοχή των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος και, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των εξετάσεων, δημιουργεί προϋποθέσεις και υποψίες για καταδολίευσή τους. Επομένως, η μεταφορά και η χρήση των κινητών τηλεφώνων στο χώρο του σχολείου πρέπει να αποφεύγεται, καθόσον η ανάγκη για επικοινωνία καλύπτεται επαρκώς με τα τηλεπικοινωνιακά μέσα που διαθέτει το σχολείο.

8. Η φοίτηση των μαθητών πρέπει να είναι τακτική και η παρακολούθηση όλων των μαθημάτων ανελλιπής και όχι επιλεκτική. Οι απουσίες των μαθητών και οι συνέπειες αυτών, όπως προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία, είναι ένα σοβαρότατο θέμα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται από κοινού από το σχολείο και την οικογένεια. Εκπαιδευτικά σημαίνει ότι το έλλειμμα στην παρακολούθηση, πέρα από ένα ορισμένο αριθμό απουσιών, δημιουργεί εκπαιδευτικό κενό και συνεπώς την ανάγκη για την επανάληψη της τάξης αλλά και παιδαγωγικά παγιώνει στη συνείδηση του μαθητή την αντίληψη ότι η εργασία και η συνέπεια στις υποχρεώσεις δε συγκαταλέγονται στις αρετές των ανθρώπων. 9. Όλοι οι μαθητές, και οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν μάθημα την πρώτη ώρα, πρέπει να παρευρίσκονται στην πρωινή συγκέντρωση του σχολείου. Αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία συγκέντρωσης όλης της σχολικής κοινότητας. Είναι η μοναδική ευκαιρία επαφής, ενημέρωσης και ψυχολογικής προετοιμασίας για το εκπαιδευτικό έργο που θα ακολουθήσει. Με τη σημερινή σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν αρκετοί μαθητές αλλόθρησκοι - ετερόδοξοι. Έχουν δικαίωμα να μη μετέχουν στην πρωινή προσευχή. Παράλληλα όμως έχουν υποχρέωση να σέβονται το δικαίωμα της ενεργού συμμετοχής των υπολοίπων. Το σχολείο είναι απαραίτητο να αποδίδει στο σημείο αυτό τη δέουσα σημασία. 10. Το σχολείο έχει υποχρέωση να ρυθμίσει το θέμα της καθυστερημένης προσέλευσης των μαθητών με βάση την εξής γενική αρχή: δεν πρέπει να διακόπτεται το μάθημα εξαιτίας αυτών που καθυστερούν ούτε να ενθαρρύνεται η άποψη ότι μπορεί να καθυστερεί ο μαθητής χωρίς κάποιες συνέπειες και ευθύνες. Τον τρόπο αντιμετώπισης θα τον αναζητήσει κάθε σχολείο χωριστά.

11. Ένα ευαίσθητο ζήτημα είναι αυτό που αφορά την κόσμια και ευπρεπή εμφάνιση των μαθητών, τα όρια της οποίας είναι δυσδιάκριτα. Υπάρχουν βέβαια ακραίες περιπτώσεις οι οποίες είναι προφανείς. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η κοινότητα της τάξης με το σύμβουλο καθηγητή και σε συνεργασία με τους γονείς μπορεί να επιχειρήσει παρέμβαση. Αν αυτό δεν αποδώσει, η ευθύνη μεταφέρεται στο 15μελές μαθητικό συμβούλιο και τέλος στο σύλλογο διδασκόντων. 12. Το κάπνισμα των μαθητών στο χώρο του σχολείου δεν είναι παιδαγωγικά ορθό να νομιμοποιηθεί με την ανοχή του σχολείου. Απαγορεύσεις και περιορισμοί στους καπνιστές γίνονται αποδεκτές για τους δημόσιους χώρους σε κάθε περίπτωση. Το σχολείο με τις αρχές και τους κανόνες λειτουργίας του οφείλει να αποδοκιμάσει αυτή την επιβλαβή, άχρηστη και επικίνδυνη συνήθεια, η οποία, δυστυχώς, εδραιώνεται σ' αυτή την ηλικία. 13. Η ποιότητα της ενδοσχολικής ζωής, των εκπαιδευτικών καινοτομιών και των παράλληλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η έκδοση μαθητικών περιοδικών και εφημερίδων, η ανάπτυξη και η λειτουργία της σχολικής βιβλιοθήκης, η εφαρμογή προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας, επαγγελματικού προσανατολισμού, κυκλοφοριακής αγωγής, η τοπική ιστορία και ο πολιτισμός, η διαπολιτισμική αγωγή, είναι αυτά που συνθέτουν ένα πλέγμα δραστηριοτήτων μέσα στις οποίες όλοι οι μαθητές πρέπει να μπορούν να διοχετεύσουν την ενεργητικότητά τους με συνθήκες ελεύθερης έκφρασης, ελεύθερης εκδήλωσης και αυθόρμητης επιλογής. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση είναι να επικρατεί διοικητική και παιδαγωγική πειθαρχία.

14. Η ισχύουσα εκπαιδευτική νομοθεσία προβλέπει τις συνέπειες της καταδολίευσης των εξετάσεων, των αντιγραφών, των υποκλοπών κ.λ.π. Το σχολείο έχει χρέος να αντιμετωπίζει αποφασιστικά αυτά τα φαινόμενα, τόσο για ουσιαστικούς λόγους, επειδή αλλοιώνεται η πραγματική σχολική κατάσταση του μαθητή, όσο και, κυρίως, για παιδαγωγικούς. Το σχολείο πρέπει να αποδοκιμάσει την άποψη ότι ο μαθητής μπορεί, με άλλους τρόπους, όχι τίμιους, να επιτύχει ένα αποτέλεσμα και, εάν αυτό γίνει αντιληπτό, να μην έχει καμιά συνέπεια. 15. Όταν ο μαθητής τιμωρείται με αποβολή από τα μαθήματα, είναι σκόπιμο να παραμένει στο σχολείο όλες τις ώρες λειτουργίας του και να απασχολείται σύμφωνα με τις οδηγίες του υποδιευθυντή ή άλλου εντεταλμένου εκπαιδευτικού. 16. Αποκλίσεις των μαθητών από τη δημοκρατική συμπεριφορά, τους κανόνες του σχολείου, τους όρους της ισότιμης συμμετοχής στη ζωή του σχολείου, από τον οφειλόμενο σεβασμό στον εκπαιδευτικό, στη σχολική περιουσία, στο συμμαθητή, από όλα αυτά που το σχολείο θέτει ως κανόνες της λειτουργίας του, πρέπει να θεωρούνται σχολικά παραπτώματα. Τα σχολικά παραπτώματα θα αντιμετωπίζονται από το σχολείο σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και με γνώμονα την αρχή ότι η κατασταλτική αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή, όμως δεν αποκλείεται ως παιδαγωγικό μέτρο. Η επιείκεια χωρίς όρια νομιμοποιεί τις αποκλίσεις και καλλιεργεί την αντίληψη της ατιμωρησίας.

ΙΙ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ 1. Οι εκπαιδευτικοί με την εν γένει συμπεριφορά τους οφείλουν να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση ήρεμου, ευχάριστου και συνεργατικού κλίματος μέσα στο σχολείο. Πρέπει να διαθέτουν αξιοπρέπεια και κύρος που συμβιβάζονται με το ρόλο τους. Τις μεταξύ τους σχέσεις είναι απαραίτητο να τις διέπει ο αμοιβαίος σεβασμός και να τις χαρακτηρίζει η ειλικρινής, συναδελφική και ανθρώπινη επικοινωνία. Ανάλογη σχέση συνεργασίας και επικοινωνίας πρέπει επίσης να καλλιεργείται ανάμεσα σε αυτούς και το Διευθυντή του σχολείου.. 8. Η μορφή και το ύφος της γλώσσας των εκπαιδευτικών, η κοινωνική τους ζωή και η γενικότερη παρουσία τους δημιουργούν πρότυπα αναφοράς για τους μαθητές, ιδίως των μικρότερων ηλικιών, αλλά και για τους πολίτες των μικρότερων κοινωνιών. Είναι, επομένως, ανάγκη να δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε θέματα που διαμορφώνουν την εικόνα του εκπαιδευτικού. 9. Τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες των εκπαιδευτικών, οι σχέσεις τους με τα υπόλοιπα μέλη της σχολικής κοινότητας και της εκπαιδευτικής ιεραρχίας περιγράφονται από την αντίστοιχη εκπαιδευτική νομοθεσία. Η σχολική μονάδα πρέπει να είναι ευνομούμενη ομάδα, για να έχει αποτελεσματικότητα και να αποτελεί για τους μαθητές παράδειγμα δημοκρατικής λειτουργίας και πρότυπο δημοκρατικής αγωγής...

13. Ο εκπαιδευτικός έχει συχνή καθημερινή επαφή και επικοινωνία με τους μαθητές μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια του μαθήματος, στην αυλή και τους διαδρόμους του σχολείου κατά τα διαλείμματα, και στις ομαδικές εκδηλώσεις εντός και εκτός του σχολείου. Αυτή η πολλαπλή επικοινωνία του με τους μαθητές πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και με τους όρους που επιβάλλει μια έντιμη παιδαγωγική σχέση, η οποία σημαίνει: (α).ειλικρινή και ανθρώπινη συνεργασία, ενδιαφέρον, δικαιοσύνη και αγάπη για το μαθητή. (β).σεβασμό στην προσωπικότητα, στις ιδιαίτερες ανάγκες και στις κοινωνικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές ή φυλετικές ιδιαιτερότητες του μαθητή, πράγμα που επιβάλλεται και από την πολυπολιτισμική συγκρότηση της σύγχρονης κοινωνίας μας. (γ).σταθερή στάση και επιμονή σε κανόνες κοινά αποδεκτούς, με παράλληλη απαίτηση να υπάρχει σεβασμός σ αυτούς τους κανόνες και από την πλευρά των μαθητών. (δ).εξασφάλιση της ευταξίας μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας και στο σχολικό χώρο, με τήρηση των κανόνων δημοκρατικής συμπεριφοράς. (ε).συνειδητοποίηση του ρόλου που παίζει η εξασφάλιση της ευταξίας για την αποδοτική λειτουργία του σχολείου στο γνωστικό τομέα αλλά και για την καλλιέργεια της αυτοπειθαρχίας και της κοινωνικής συνείδησης στους μαθητές.

14. Η δίκαιη συμπεριφορά του εκπαιδευτικού καθώς και ο παιδαγωγικός τρόπος επικοινωνίας εκπαιδευτικών - μαθητών είναι χρήσιμο να επιβεβαιώνεται καθημερινά στην πράξη και πρέπει να στηρίζεται στα εξής κυρίως στοιχεία: (α).στον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί απευθύνουν τις ερωτήσεις και δίνουν τις απαντήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος και γενικά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους μαθητές. (β).στον τρόπο με τον οποίο βαθμολογούν και αξιολογούν τους μαθητές τους. (γ).στον τρόπο με τον οποίο εκτονώνουν τις εντάσεις που παρουσιάζονται μέσα στην τάξη και στην αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν δυσλειτουργίες. (δ).στη συχνότητα με την οποία καταφεύγουν στο Διευθυντή του σχολείου για να αντιμετωπίσει προβλήματα που αναφύονται μέσα στην τάξη και τα οποία θα μπορούσαν να επιλύσουν οι ίδιοι.

ΙΙΙ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ο Διευθυντής του σχολείου βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας μέσα στη σχολική κοινότητα και γι αυτό έχει και τις πιο πολλές ευθύνες. Είναι ο ηγέτης που ενδιαφέρεται για τη οργάνωση και την πραγματοποίηση του έργου μέσα στο σχολείο καθώς και για την ικανοποίηση των αναγκών των εκπαιδευτικών και του υπόλοιπου προσωπικού. Για να φέρει σε πέρας το πολύπλοκο έργο της διοίκησης και παράλληλα να ασκεί επιρροή στους εκπαιδευτικούς, πρέπει να διαθέτει υψηλό κύρος και πειθώ, να είναι κοινά αποδεκτός και να μην αμφισβητείται. Οι εντολές και οι οδηγίες του Διευθυντή που απορρέουν μόνο από τη νόμιμη εξουσία του είναι συχνά ατελέσφορες για την επίτευξη των σκοπών και των στόχων του σχολείου, αν δε στηρίζονται στις αρετές και στην προσωπική επίδραση του σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Οι αρμοδιότητες, οι ευθύνες και τα καθήκοντά του Διευθυντή του σχολείου περιγράφονται και προβλέπονται από την εκπαιδευτική νομοθεσία.

ΙV. ΓΟΝΕΙΣ 1. Φυσικοί κηδεμόνες του μαθητή είναι ο πατέρας και η μητέρα του. Αυτοί είναι κηδεμόνες του μαθητή, εφόσον κατοικούν στην πόλη όπου βρίσκεται το σχολείο. Διαφορετικά, ορίζουν οι ίδιοι με έγγραφη δήλωση τον κηδεμόνα του μαθητή.. 5. Ο Γονέας - Κηδεμόνας δικαιούται να έχει πλήρη και υπεύθυνη ενημέρωση για το μαθητή, αλλά οφείλει και ο ίδιος να ενημερώνει το σχολείο για θέματα που μπορεί να επηρεάζουν την επίδοση ή τη συμπεριφορά του μαθητή στο σχολείο. 6. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων αποτελεί τη συλλογική έκφραση της άποψης των Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών. Το σχολείο χρειάζεται και επιδιώκει τη συνεργασία του Συλλόγου για την προαγωγή του σχολικού έργου. Είναι προφανές ότι το εκπαιδευτικό έργο ανήκει στην αρμοδιότητα και ευθύνη των εκπαιδευτικών, του Συλλόγου των εκπαιδευτικών και του Διευθυντή του κάθε σχολείου. Τα θέματα όμως της παιδαγωγικής λειτουργίας, των ενδοσχολικών και εξωσχολικών εκδηλώσεων και το γενικότερο κλίμα στο σχολικό χώρο επηρεάζονται από την καλή συνεργασία των εκπαιδευτικών και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. 7. Η Σχολική Επιτροπή, το Σχολικό Συμβούλιο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι επιστημονικοί, οι καλλιτεχνικοί και οι πολιτιστικοί φορείς, πέρα από το θεσμικό τους ρόλο, είναι οι κοινωνικές συνιστώσες του σχολείου. Ένα ανοιχτό δημοκρατικό σχολείο έχει ανάγκη από τη σύμπραξη όλων αυτών, για να επιτύχει στην αποστολή του. Ο κοινωνικός περίγυρος αποτελεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο το σχολείο αναπτύσσει το μορφωτικό έργο του.

Με βάση το παραπάνω πλαίσιο γενικών αρχών του σχολικού κανονισμού κάθε σχολική μονάδα διαμορφώνει τον κανονισμό λειτουργίας της σε συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων στην οποία συμμετέχει το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και εκπρόσωποι της μαθητικής κοινότητας. Κατά τη διαμόρφωση του κανονισμού λαμβάνονται υπόψη και οι ιδιαίτερες κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες κάθε τοπικής κοινωνίας. Αντίγραφο του κανονισμού λειτουργίας αποστέλλεται στο Διευθυντή Εκπαίδευσης

Ευχαριστώ για την προσοχή σας! Γιάννης Ν. Κουμέντος Πάτρα- Δεκέμβριος 2018