VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867 e-mail: info@vakxikon.gr web site: ekdoseis.vakxikon.gr Τίτλος Βιβλίου: Οι Γρύπες Συγγραφέας: Πέτρος Φούρναρης Επιμέλεια - Διορθώσεις: Μαίρη Πίζγα Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Εκδόσεις Βακχικόν 2018 Εκδόσεις Βακχικόν & Πέτρος Φούρναρης Εξώφύλλου: Λινοτυπία της Μαρίας Κοκκίνη ISBN: 978-618-5286-55-2 Εκδοτική Σειρά: Βακχικόν Πεζά/Ελληνικό Θέατρο Αριθμός Σειράς: 84/21 Πρώτη Έκδοση: Απρίλιος 2018 Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Eλληνικού Nόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής άδειας του εκδότη κατά οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βιβλιοπωλείο του Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ Υπεύθυνος ξυλουργείου, 58 ετών περίπου Μαραγκός, 70 ετών ΒΑΣΙΛΗΣ Νοσηλευόμενος, 50 ετών περίπου ΝΕΟΣ Γεωπόνος, εκπαιδευτής σε θέματα αγροτικών καλλιεργειών. Δουλεύει σε ένα πρόγραμμα που έχει στόχο τη σταδιακή επανένταξη των νοσηλευομένων στην κοινωνία, 35 ετών ΧΟΝΤΡΟΣ Μαραγκός, 40 ετών ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΕΞΩ
ΣΚΗΝΙΚΟ H υπόθεση του έργου εξελίσσεται στον χώρο ενός ψυχιατρείου. Στον ίδιο χώρο υπάρχουν διάφορα κτήρια: πτέρυγες ασθενών, κτήρια της τεχνικής υπηρεσίας, μαγειρεία, μια μικρή εκκλησία, ξυλουργείο κλπ... Το σκηνικό είναι ένα ξυλουργείο. Στο βάθος σωρευμένα ξύλα. Πίσω απ τα ξύλα μια πλάνη που δεν φαίνεται ολόκληρη. Μπροστά απ τα ξύλα μια ξυλόσομπα και γύρω της τρεις καρέκλες. Στη μία κοιμάται ο γέρος. Φοράει φόρμα εργασίας. Δεξιά από τη σόμπα ένα ξύλινο τραπεζάκι, ένα μπουκάλι κρασί, ποτήρια, καφές, μπρίκι κλπ. Πιο δεξιά ο χοντρός κοιμάται με τη φόρμα εργασίας μέσα σε ένα φτωχικό ξύλινο φέρετρο. Το καπάκι του φέρετρου είναι όρθιο κι ακουμπά στο φέρετρο. Γύρω στον χώρο του ξυλουργείου αποκόμματα ξύλου, ροκανίδια. Αριστερά, μπροστά στην πλατεία, μια διπλή πόρτα με τζαμιλίκια. Δίπλα της, κρεμασμένη στον τοίχο από ένα καρφί, μια τσάντα με εργαλεία. Αριστερά στον τοίχο ένα παράθυρο απ όπου φαίνεται, όταν ξημερώνει, ένα παροπλισμένο φορτηγό καράβι. Είναι χειμώνας, περίπου μισή ώρα πριν από το ξημέρωμα. Μια αναμμένη λάμπα κρέμεται από τις λαμαρίνες του ξυλουργείου.
ΟΙ ΓΡΥΠΕΣ 5 (Ακούγονται κρωξίματα πουλιών και δυνατός αέρας. Ο Βασίλης μπαίνει ακροποδητί μέσα στο ξυλουργείο και κλείνει την πόρτα. Φοράει κοντό παντελόνι, τριμμένο μαύρο σακάκι και παντόφλες. Πλησιάζει τον γέρο να δει αν κοιμάται. Βγάζει ένα μπουκάλι απ την εσωτερική τσέπη του σακακιού και πίνει, το ξαναβάζει στην τσέπη. Ψάχνει σε διάφορες γωνιές. Μη βρίσκοντας τίποτα, πάει προς την πόρτα για να φύγει. Ξαναγυρνάει. Ο χοντρός ροχαλίζει μέσα στο φέρετρο. Κοιτάει κάτω απ το καπάκι. Φεύγει χτυπώντας την πόρτα με δύναμη) (Παύση) ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΕΞΩ Πατέρα! Πατέρα! Πατέρα! (πετάγεται) Ποιος; (βλέπει πως δεν υπάρχει κανείς και ξανακλείνει τα μάτια του) Κωλόκαιρος! (χτυπάει πένθιμα μια καμπάνα κι ανοίγει τα μάτια του. Κάνει τον σταυρό του και ξανακλείνει τα μάτια του) (από έξω) Στο διάολο πρωί-πρωί. Ουστ! (ανοίγει η πόρτα) Ξουτ, που θέλετε να μαγαρίσετε και στα ζεστά. Ξουτ, συφοριασμένες. (κλείνει την πόρτα. Δεν φοράει φόρμα εργασίας) Ξύπνιος είσαι γέρο; Πάλι τα ίδια σήμερα! Μια αυτός, μια η καμπάνα δεν έκλεισα μάτι. Σαν τις μύγες πέφτουν κάθε χειμώνα. Ποιος είναι σήμερα; Ρώτησα τον Βασίλη, καθώς ερχόμουν, αλλά δεν μου είπε. Δεν σου μιλά, πάλι; Έψαχνε ξεβράκωτος έξω στο δένδρο κι ούτε που με πρόσεξε. Θα βάλω κανένα ξύλο πριν ξεπαγιάσουμε εδώ μέσα. Ήπιος χειμώνας σου λέει.
6 ΠΕΤΡΟΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ Για κανένα μπουκάλι θα ψαχνε. (βάζει ξύλα στη σόμπα) Τώρα τελευταία το χει παρακάνει. Βρωμά το στόμα του από ένα χιλιόμετρο. Ποιον να χει αγγαρέψει πάλι και του το φέρνει! Εμάς να μη σκοτίζει. Θα βρούμε τον μπελά μας μ αυτόν. Άκου που σου μιλώ. Θυμάσαι που βαλε φωτιά στον θάλαμο και παρά λίγο να τους κάψει όλους σαν τα ποντίκια; Θα λαμπαδιάζαμε κι εμείς με τόσα ξύλα. Δεν καίγονται τα χέρια σου τόσο κοντά στη φωτιά; Καίγονται! Μην τον μαζεύεις εδώ μέσα. Τώρα που άρχισε πάλι να μεθάει, θα τους κάνει όλους μαλλιά κουβάρια στον θάλαμο κι αν συμβεί κάτι οι ψυχίατροι θα λένε πως τον ποτίζουμε εμείς. Κοίτα πώς πύρωσε. Τώρα δεν είναι καλύτερα; Καλύτερα. Θα καείς. Ας καώ. Τι να σε κάνω καμένο; (στέκεται όρθιος δίπλα στη σόμπα) Κοιμήσου. Θα χουμε μανούβρες μετά. Κανένα ντουλάπι; Στο τέταρτο περίπτερο, και μια πόρτα στο ενδέκατο. Αλλά έπεσε ένας κλάδος πάνω στην εκκλησιά. Δίπλα στο έβδομο! Δεν σκοτώθηκε κανείς, αλλά θέλει καινούργια μαδέρια στη στέγη, επισκευή το τέμπλο, πριόνισμα ο κλάδος. Επισκευή το τέμπλο;