Συµπιεστότητα Τεχνητών Οργανικών Εδαφών. Combressibility of Model Organic Soil

Συµπιεστότητα Τεχνητών Οργανικών Εδαφών Combressibility of Model Organic Soil ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ, Στ. M., Πολιτικός Μηχανικός, Υποψήφιος διδάκτωρ, Α.Π.Θ. ΚΑΛΛΙΟΓΛΟΥ, Π. Α., ρ. Πολιτικός Μηχανικός, Επιστηµονική Συνεργάτιδα, Α.Π.Θ. ΤΙΚΑ, Θ. Μ., Πολιτικός Μηχανικός, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Α.Π.Θ. ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Η εργασία παρουσιάζει αποτελέσµατα δοκιµών συµπιεστότητας, οι οποίες πραγµατοποιήθηκαν σε δείγµατα τεχνητών οργανικών συνεκτικών εδαφών, που παρασκευάστηκαν στο εργαστήριο µε ανάµειξη καολίνη και πρωτογενούς χαρτοπολτού σε διάφορα ποσοστά. Εξετάζεται η επίδραση του ποσοστού των οργανικών στους δείκτες συµπιεστότητας και επανασυµπίεσης, συντελεστές πρωτεύουσας και δευτερεύουσας στερεοποίησης και διαπερατότητας, καθώς και η επίδραση της παρουσίας NaCl στο ύδωρ των πόρων στις παραπάνω παραµέτρους. ABSTRACT: The paper presents results from compressibility tests, performed on model organic soils, which were prepared by mixing kaolin with paper-pulp at various contents. The effect of organic content, as well as the presence of NaCl in pore water on compressibility and recompression indexes, coefficients of primary and secondary consolidation, as well as permeability is investigated. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Κατά την κατασκευή τεχνικών έργων σε οργανικά εδάφη συναντώνται συνήθως σοβαρά γεωτεχνικά προβλήµατα. Η µέχρι σήµερα πρακτική είναι η αποφυγή κατασκευής τεχνικών έργων σε τέτοια εδάφη, όταν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Με την ολοένα όµως αυξανόµενη επέκταση του δοµηµένου περιβάλλοντος, οι πιθανότητες ανεύρεσης εναλλακτικών λύσεων µειώνονται και τα γεωτεχνικά προβλήµατα που προκύπτουν κατά την κατασκευή τεχνικών έργων σε τέτοια εδάφη πρέπει να αντιµετωπίζονται. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά των οργανικών εδαφών εξαιτίας των οποίων κατατάσσονται συχνά στην κατηγορά των προβληµατικών εδαφών είναι τα εξής: ευρίσκονται συνήθως κοντά στην επιφάνεια του εδάφους µε υψηλό υδροφόρο ορίζοντα και έχουν κατά συνέπεια µικρές ενεργές τάσεις, έχουν πολύπλοκη δοµή και µεγάλη συµπιεστότητα, παρουσιάζουν σηµαντική δευτερεύουσα στερεοποίηση (εξαρτώµενη από το χρόνο και τη φόρτιση και ανεξάρτητη από τις συνθήκες αποστράγγισης), εµφανίζουν πολλές φορές παραµένουσες πιέσεις του ύδατος των πόρων στο τέλος της πρωτεύουσας στερεοποίησης, τόσο στο Εργαστήριο όσο και στο Πεδίο και πολύ συχνά έχουν µικρή διατµητική αντοχή και δυσκαµψία. H οργανική ύλη που περιέχουν τα οργανικά εδάφη αποτελεί προϊόν αποσύνθεσης (ενανθράκωσης) φυτικών και ζωϊκών οργανισµών. Η µορφολογία της δε, η οποία επηρεάζει σηµαντικά τη δοµή των εδαφών, εξαρτάται από την προέλευσή της, τις συνθήκες αποσύνθεσης (αερόβιες ή αναερόβιες) και το βαθµό αποσύνθεσης (βάθος, γεωλογική ιστορία του σχηµατισµού και τις περιβαλλοντικές συνθήκες). Στο Σχήµα 1 και στους Πίνακες 1 και 2 παρουσιάζεται η κατάταξη των οργανικών εδαφών µε βάση το ποσοστό και το βαθµό αποσύνθεσης της οργανικής ύλης. Η επίδραση της οργανικής ύλης στην συµπεριφορά των εδαφών εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από τα εάν η ύλη αυτή έχει 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 1

Σχήµα 1. Κατάταξη εδαφών µε βάση το ποσοστό οργανικής ύλης (Landva et al., 1982) Figure 1. Soil classification according to organic content (Landva et al., 1982) Πίνακας 1. Ταξινόµηση Οργανικών Εδαφών µε Βάση το Ποσοστό Οργανικής Υλης (Karlsson & Hansbo, 1981) Table 1. Organic Soil Classification According to Organic Content (Karlsson & Hansbo, 1981) Ποσοστό οργανικών Περιεκτικότητα (%) Χαµηλή 2-6 Μέση 6-20 Υψηλή >20 αποσυντεθεί ή αποτελείται από ίνες που µπορούν να δράσουν ως ενίσχυση των ιδίων των υλικών. Επιπλέον, η συµπιεστότητα των οργανικών αργιλικών εδαφών εξαρτάται από το είδος της αργίλου µε την οποία είναι αναµεµειγµένο το οργανικό κλάσµα. Τα τελευταία χρόνια η µελέτη της αλληλεπίδρασης µεταξύ αργίλων και οργανικών έχει αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη Γεωτεχνική και Περιβαλλοντική Μηχανική εξαιτίας της ανάγκης επίλυσης προβληµάτων που αφορούν τη διάθεση απορριµµάτων και τοξικών αποβλήτων. Οργανικά µεταλλαγµένες άργιλοι χρησιµοποιούνται στο εξωτερικό σε ποικίλες εφαρµογές µεταξύ των οποίων είναι και ο σχεδιασµός επιχωµάτων και χώρων υγειονοµικής ταφής απορριµµάτων (ΧΥΤΑ). Τα οργανικά εδάφη στον Ελληνικό χώρο είναι φυτικής κυρίως προέλευσης και απαντώνται σε παράκτιες περιοχές καθώς και ως κοιτάσµατα τύρφης στους Φιλίππους της Καβάλας και στην Έδεσσα (Kristanis, 1987 & 1994) και ως κοιτάσµατα λιγνίτη στην Πτολεµαΐδα, Φλώρινα, Κοζάνη, Μεγαλόπολη, Πύργο, Πρέβεζα, Κατερίνη και Κρήτη (Γεωργακόπουλος, 1992). Τα κοιτάσµατα λιγνίτη αποτελούν προϊόντα µεγάλης ενανθράκωσης. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται τα Πίνακας 2. Κατάταξη Τύρφης µε Βάση το Βαθµό Αποσύνθεσης (Karlsson & Hansbo, 1981) Table 2. Classification of Peat According to Decomposition Level (Karlsson & Hansbo, 1981) Κατηγορία Βαθµός αποσύνθεσης τύρφης Ινώδης Χαµηλός (ινώδης µορφή) Μέτριος (ελαφρώς Ηµι-ινώδης ινώδης) Υψηλός (χουµοποίηση- Άµορφη οµοιόµορφη δοµή) αποτελέσµατα δοκιµών συµπιεστότητας σε τεχνητά οργανικά εδάφη, οι οποίες έγιναν στα πλαίσια εργαστηριακής έρευνας για τη µελέτη της συµπεριφοράς σεισµικώς προβληµατικών εδαφών στο Εργαστήριο Εδαφοµηχανικής, Θεµελιώσεων & Γεωτεχνικής Σεισµικής Μηχανικής Α.Π.Θ.. 2. ΜΕΛΕΤΗΘΕΝΤΑ Ε ΑΦΗ Τα µελετηθέντα τεχνητά οργανικά εδάφη είναι µείγµατα καολίνη (έδαφος Κ) και χαρτοπολτού (Χ) σε ποσοστά 7, 10 & 30% ως προς τη ξηρή µάζα του µείγµατος (K-X-7, K-X-10 και K-X- 30). Ο χαρτοπολτός παρασκευάστηκε µε πολτοποίηση τεµαχίων φύλλων χαρτιού, τα οποία προηγουµένως αναµείχθηκαν µε απεσταγµένο νερό. Τα φύλλα χαρτιού παρουσιάζουν ινώδη µορφή και προέρχονται από κωνοφόρα δέντρα. Για τη µελέτη της χηµικής σύστασης του ύδατος των πόρων στη συµπιεστότητα των µειγµάτων, στο µείγµα καολίνη µε 10% χαρτοπολτό προστέθηκε απεσταγµένο νερό µε NaCl (διάλυµα 0.33N). Ο Πίνακας 3 παρουσιάζει τα φυσικά χαρακτηριστικά των µελετηθέντων εδαφών. Το Σχήµα 2 παρουσιάζει τη µεταβολή του ορίου 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 2

Πίνακας 3. Φυσικές Ιδιότητες Μελετηθέντων Εδαφών Table 3. Physical Properties of Tested Soils Όριο είκτης Ειδική είκτης Τύπος Υδαρότητας τητας 3 Πλαστικό- Βαρύτητα Πόρων Εδάφους G WL (%) PI (%) S e o Υγρασία w 4 (%) Ποσοστό Οργανικών ΟC 5 (%) Ταξινόµηση κατά USCS K 53,6 28,1 2,692 1,210 43,9 - CH K-Χ-7 70,2 43,7 2,616 1,398 53,8 7 OH K-Χ-10-Α 1 90,3 58,2 2,580 1,530 60,1 10 ΟΗ K-Χ-10-B 2 112,0 71,2 2,580 1,339 51,1 10 OH K-Χ-30 210,8 121,8 2,369 1,910 80,5 30 ΟΗ Χ - - 1,599 6 4,199 262,6 99-1 Με απεσταγµένο νερό 2 Απεσταγµένο νερό µε NaCΙ (0,33Ν διάλυµα) 3-4 Oι παράµετροι αυτές είναι οι αρχικές στις αντίστοιχες δοκιµές συµπιεστότητας (η υγρασία προσδιορίστηκε στους 60 C, ASTM D 2216-90) 5 Ο προσδιορισµός του ποσοστού οργανικής ύλης έγινε µε τη µέθοδο ανάφλεξης (440 C, ASTM D 2974-87) 6 Ειδική βαρύτητα ξυλώδους ύλης =0.377 =0.113 e 1 10 100 1000 10000 Σχήµα 2. Μεταβολή του ορίου υδαρότητας, WL, µε το ποσοστό οργανικών Figure 2. Variation of liquid limit, WL, with organic content υδαρότητας µε το ποσοστό οργανικών. Η παρουσία του NaCl στο ύδωρ των πόρων (Κ- Χ-10-Β) προκαλεί αύξηση του ορίου υδαρότητας και του δείκτη πλαστικότητας του εδάφους. Τα δείγµατα των τεχνητών οργανικών εδαφών προετοιµάσθηκαν µε αρχική υγρασία 1.30 έως 1.70 φορές το όριο υδαρότητας τους και στερεοποιήθηκαν αρχικά σε συνθήκες µονοδιάστατης στερεοποίησης σε ειδικά διαµορφωµένες µήτρες (διάµετρος: 75 & 112 mm, ύψος: 175mm). στην κατακόρυφη τάση των 100 Kpa. Μόνο στο έδαφος Κ-Χ-30 η Σχήµα 3. ιάγραµµα e-log για τον καολίνη (Κ) Figure 3. Graph e-log for kaolin (Κ) κατακόρυφη τάση ήταν 50 Κpa. Μετά τη στερεοποίηση στις παραπάνω τάσεις, ακολούθησε η εξαγωγή των δοκιµίων από τις µήτρες, η διαµορφωσή τους µε κοπή στις διαστάσεις των δοκιµίων για τις δοκιµές συµπιεστότητας και η τοποθέτησή τους στις συσκευές οιδηµέτρων (διάµετρος: 63mm, ύψος: 19,2mm). Το δοκίµιο του χαρτοπολτού διαµορφώθηκε µε συµπύκνωση του πολτοποιηµένου υλικού στο εσωτερικό του δακτυλίου της συσκευής οιδηµέτρου µε τη βοήθεια ειδικού στελέχους. Οι δοκιµές συµπιεστότητας στη συνέχεια διεξήχθησαν σε οιδήµετρα σταθερού δακτυλίου 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 3

µε σταθερό βήµα φόρτισης ( / 1). Κάθε στάδιο φόρτισης διήρκεσε 48h για να δοθεί η δυνατότητα παρατήρησης της δευτερεύουσας στερεοποίησης. =0.417 =0.108 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΚΙΜΩΝ Τα αποτελέσµατα των δοκιµών συµπιεστότητας για τον καολίνη και τα µείγµατα του καολίνη µε διάφορα ποσοστά οργανικών, παρουσιάζονται στα Σχήµατα 3 έως 6. Στο Σχήµα 7 παρουσιάζονται τα αποτελέσµατα δοκιµής συµπιεστότητας σε δοκίµιο καθαρού χαρτοπολτού. Παρατηρείται αύξηση του δείκτη συµπιεστότητας, C C, και του δείκτη επανασυµπίεσης,, µε την αύξηση του ποσοστού οργανικών, Σχήµατα 8 και 9. Στο Σχήµα 10 φαίνεται ότι υπάρχει γραµµική σχέση του δείκτη συµπιεστότητας, ανηγµένου ως προς τον αρχικό δείκτη πόρων και του ορίου υδαρότητας. Στο Σχήµα 11 παρουσιάζεται η µεταβολή του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης, C α, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση για τα διάφορα µείγµατα. Ο προσδιορισµός του συντελεστού αυτού έγινε για κάθε στάδιο φόρτισης από το αντίστοιχο διάγραµµα καθίζησης - λογαριθµικής κλίµακας του χρόνου στον κλάδο δευτερεύουσας στερεοποίησης, ως η µεταβολή του δείκτη πόρων µεταξύ των χρόνων 100min και 1000min. Σε όλα τα µείγµατα ο χρόνος πρωτεύουσας στερεοποίησης, t ρ, κυµάνθηκε µεταξύ 30 και 45 min και ο συντελεστής δευτερεύουσας στερεοποίησης είχε σταθερή τιµή κατά τη διάρκεια όλων των σταδίων φόρτισης των δοκιµών. Οι παραπάνω τιµές του χρόνου στον κλάδο της δευτερεύουσας στερεοποίησης είναι αντίστοιχες µε τον εκτιµούµενο ωφέλιµο χρόνο ζωής των διαφόρων κατασκευών, t. Για τους συνήθεις ωφέλιµους χρόνους ζωής των κατασκευών, ο λόγος t/t p σπάνια είναι µεγαλύτερος από 100 και συνήθως είναι µικρότερος από 10 (Terzaghi et al, 2002). Παρατηρείται αύξηση του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης µε αυξανόµενο ποσοστό οργανικών. Η παρουσία NaCl στο ύδωρ των πόρων προκαλεί επίσης αύξηση του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης. Στο Σχήµα 12 παρουσιάζεται ο ίδιος δείκτης ανηγµένoς ως προς το δείκτη συµπιεστότητας του κάθε δοκιµίου C α /C C. Οι τιµές του λόγου C α /C C για τα µελετηθέντα εδάφη της εργασίας αυτής είναι µικρότερες από τις αντίστοιχες για φυσικά οργανικά εδάφη και τύρφεις. Τούτο e 1 10 100 1000 10000 Σχήµα 4. ιάγραµµα e-log για το µείγµα Κ- Χ-7 Figure 4. Graph e-log for mixture Κ-Χ-7 e K-X-10-A =0.464 =0.127 K-X-10-B =0.449 =0.112 1 10 100 1000 10000 Σχήµα 5. ιάγραµµα e-log για τα µείγµατα Κ-Χ-10-Α και Κ-Χ-10-Β Figure 5. Graph e-log for mixtures Κ-Χ-10-Α and Κ-Χ-10-Β οφείλεται στο µικρό βαθµό αποσύνθεσης της οργανικής ύλης(χαρτοπολτού) των µειγµάτων. Σύµφωνα µε τους Μesri et. al., 1997, ο παραπάνω λόγος έχει τιµές C α /C C 6 ±1 για φυσικές τύρφεις. Όσον αφορά τη συµπεριφορά του χαρτοπολτού, για τα στάδια της φόρτισής του σε τάσεις µεγαλύτερες από 30Κpa, µετά τη δευτερεύουσα στερεοποίηση παρατηρήθηκε επιτάχυνση της καθίζησης µε το χρόνο, Σχήµα 13. Η συµπεριφορά αυτή υποδεικνύει την ύπαρξη ενός κλάδου τριτεύουσας στερεοποίησης που περιγράφεται από το συντελεστή τριτεύουσας στερεοποίησης, C α. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 4

e =0.603 =0.173 3 2 1 ΧΑΡΤΟΠΟΛΤΟΣ Κ, Κ-Χ-7, Κ-Χ-10-Α, Κ-Χ-30 Κ-Χ-10-Β 1 10 100 1000 10000 0 0 10 20 Ποσοστό Οργανικών (%) 30 Σχήµα 6. ιάγραµµα e-log για το µείγµα Κ- Χ-30 Figure 6. Graph e-log for mixture Κ-Χ-30 e 5.0 4.0 3.0 1 10 100 1000 =2.408 =80 Σχήµα 7. ιάγραµµα e- log για τον χαρτοπολτό Figure 7. Graph e-log for paper pulp Αντίστοιχη επιτάχυνση του ρυθµού καθίζησης µε το χρόνο έχει παρατηρηθεί για φυσικές τύρφεις. (Fox et. al., 1992, O Loughlin & Lehane, 2003). Στο Σχήµα 14 φαίνεται η µςταβολή των συντελεστών C α και C α µε την τάση. Επίσης, από τις δοκιµές συµπιεστότητας προσδιορίστηκαν οι συντελεστές στερεοποίησης (Μέθοδος Τaylor), C v, 90 και διαπερατότητας, k, των εδαφών, Σχήµατα 15 και 16. Παρατηρείται τάση µείωσης τόσο του συντελεστή στερεοποίησης, όσο και του συντελεστή διαπερατότητας µε την αύξηση του ποσοστού των οργανικών και µε την παρουσία NaCl στο ύδωρ των πόρων. Σχήµα 8. Μεταβολή του δείκτη συµπιεστότητας, C C, µε το ποσοστό οργανικών Figure 8. Variation of compressibility index, C C, with organic content 0.8 0.6 0.4 0.2 ΧΑΡΤΟΠΟΛΤΟΣ Κ, Κ-Χ-7, Κ-Χ-10-Α, Κ-Χ-30 Κ-Χ-10-Β 0 0 10 20 30 Ποσοστό Οργανικών (%) Σχήµα 9. Μεταβολή του δείκτη επανασυµπίεσης,, µε το ποσοστό οργανικών Figure 9. Variation of recompression index,, with organic content 4.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα βασικότερα συµπεράσµατα της εργασίας αυτής συνοψίζονται ως ακολούθως: Η αύξηση του ποσοστού των οργανικών προκαλεί αύξηση του ορίου υδαρότητας και δείκτη πλαστικότητας των δεικτών στερεοποίησης και επανασυµπίεσης και των συντελεστών δευτερεύουσας στερεοποίησης και µείωση των συντελεστών στερεοποίησης και διαπερατότητας. Οι σχετικά µικρές τιµές του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης που προσδιορίστηκαν για τα διάφορα µείγµατα 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 5

0.3 200 /(1+e o ) 0.2 0.1 C α / 160 120 080 040 0 0 100 200 300 WL(%) Σχήµα 10. Μεταβολή του ανηγµένου δείκτη συµπιεστότητας, C C /1+e o, µε το όριο υδαρότητας, WL Figure 10. Variation of normalized compressibility index, C C /1+e o, with liquid limit, WL C α 12 10 08 06 04 02 00 0 1000 2000 3000 4000 5000 K Κ-X-7 Κ-X-10-A Κ-X-30 Κ-X-10-B Σχήµα 11. Μεταβολή του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης, C α, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση, Figure 11. Variation of secondary consolidation index, C α, with vertical effective stress, 000 0 1000 2000 3000 4000 5000 K Κ-X-7 Κ-X-10-A Κ-X-30 Κ-X-10-B Σχήµα 12. Μεταβολή του ανηγµένου συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης, C α /, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση, Figure 12. Variation of normalized secondary consolidation index, C α /, with vertical effective stress, Η(mm) 2.5 C α ( σ ν=70 kpa C' α (1) (2) (3) 3.0 10-3 10-2 10-1 1 10 10 2 10 3 10 4 t(min) Σχήµα 13. Κλάδος πρωτεύουσας (1), δευτερεύουσας (2) και τριτεύουσας (3) καθίζησης χαρτοπολτού Figure 13. Primary (1), secondary (2) and tertiary (3) settlement of paper pulp ( οφείλονται στο µικρό βαθµό αποσύνθεσης της οργανικής ύλης (χαρτοπολτού) που χρησιµοποιήθηκε. Η παρουσία NaCl στο ύδωρ των πόρων του οργανικού εδάφους (Κ-Χ-10-Β) προκάλεσε αύξηση του ορίου υδαρότητας, δείκτη πλαστικότητας και του συντελεστή δευτερεύουσας στερεοποίησης και µείωση των συντελεστών στερεοποίησης και διαπερατότητας. Τα αποτελέσµατα καταδεικνύουν τη 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 6

4 3 C'a 001 1E-005 Κ Κ-X-7 Κ-X-10-A Κ-X-30 C α 2 Ca k (m/s) 1E-006 Κ-X-10-B 1 1E-007 0 0 100 200 300 400 500 '(KPa) Σχήµα 14. Μεταβολή του συντελεστή δευτερεύουσας, C α και τριτεύουσας στερεοποίησης,c α, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση,, για το χαρτοπολτό Figure 14. Variation of secondary, C α and tertiary consolidation,c α, with vertical effective stress,, for paper pulp C v,90 (m 2 /s) 5E-007 4E-007 3E-007 2E-007 1E-007 0 10 100 1000 10000 σ V Κ Κ-X-7 Κ-X-10-A Κ-X-30 Κ-X-10-B Σχήµα 15. Μεταβολή του συντελεστή στερεοποίησης C v, 90, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση, Figure 15. Variation of coefficient consolidation, C v, 90, with vertical effective stress, σηµασία της χηµικής σύστασης του ύδατος των πόρων στη συµπιεστότητα των µελετηθέντων εδαφών. 1E-008 10 100 1000 10000 σ V Σχήµα 16. Μεταβολή του συντελεστή της διαπερατότητας, k, µε την κατακόρυφη ενεργή τάση, Figure 16. Variation of coefficient permeability, k, with vertical effective stress, 5. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Η παρούσα εργασία έγινε στα πλαίσια του ερευνητικού προγράµµατος της ΓΕΓΕΤ µε τίτλο: Θεµελίωση Τεχνικών Έργων σε Σεισµικώς Προβληµατικά Εδάφη υπό Ισχυρή Σεισµική όνηση. 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ASTM D2216-90 (1999), Standard test method for laboratory determination of water (moisture) content of soil and rock, American Society for Testing & Materials, Annual Book of Standards, Section 4, Vol. 04.08, pp. 295-298. ASTM D2974-87 (1999), Standard test methods for moisture, ash & organic matter of peat & other organic soils, American Society for Testing & Materials, Annual Book of Standards, Section 4, Vol. 04.08, pp. 288-290. Γεωργακόπουλος Α. (1992), Κοιτασµατολογία ανθράκων, Υπηρεσία δηµοσιευµάτων Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη, Ελλάδα. Christanis K. (1987), Philippoi: A peat deposit awaiting development, International Peat Journal, Vol. 2,pp. 45-54. Christanis K. (1994), The genesis of the Vissi peatland (northwestern Greece) as an example of peat and lignite deposit 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 7

formation in Greece, International Journal of Coal Geology, Vol. 26, Germany, 1994. Farrell E.R., O Neill C.O. & Moris A. (1994), Changes in the mechanical properties of soils with variations in organic content, Advances in Undersanding and Modelling the Mechanical Behaviour of Peat, Den Haan, Termaat & Edil (eds), Balkena. Fox P.J., Edil T.B., Lan L-T (1992), C α /C C Concept Applied to Compression of Peat, Journal of Geotechnical Engineering, ASCE, Vol 118. No 8, pp 1256-1263. Karlsson R. & Hansbo S. (1981), Soil classification and identification, Swedish Council for Building Research, D8:1981. Landva A.O. (1982), Korpijaakko E.O. & Pheeney P.E. (1982), Geotechnical Classification of Peats and Organic Soils, Testing of Peats and Organic Soils, ASTM, 1983. Mesri G., Stark T.D., Ajlouni M.A. & Chen C.S. (1997), Secondary Compression of Peat with or without Surcharging, Journal of Geotechnical and Ceoenvironmental Engineering, vol. 123, No 5, pp 411-421. Miyakawa I. (1960), Some aspects of road construction in peaty or marshy areas in Hokkaido, Civil Enginnering Research Institude, Hokkaido Developments Bureau, Sapporo, Japan. O Loughlin C.D. & Lehane B.M. (2003), Τertiary Compression of Fibron & Peat, Int. Conference on Problematic Soils, Nottingham, U.K., Jefferson & Frost (Editous), Vol.2, pp 419-425. Skempton A.W. &Pettley D.J. (1970), Ignition loss and other properties of peats and clays from Avonmouth, King s Lynn and Cranberry Moss, Geotechnique 20(4): 343-356. Terzaghi K., Peck R.B., Mersi C., Willey (1994), Soil mechanics in engineering practice, Intercience Publication, Edition 3 rd, 1996. 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, Ξάνθη, 31/5-2/6/2006 8