Η δράση και η αλληλεγγύη είναι αναγκαίες. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες.

Η δράση και η αλληλεγγύη είναι αναγκαίες. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Σκέψεις για την ένταση της καταστολής στη Χιλή. Προπαγανδίζοντας την αλληλεγγύη προς τους Juan, Nataly και Guillermo. Sin Banderas Ni Fronteras Χιλή, Οκτώβριος 2014 1

Η δράση και η αλληλεγγύη είναι αναγκαίες. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Σκέψεις για την ένταση της καταστολής στη Χιλή. Προπαγανδίζοντας την αλληλεγγύη προς τους Juan, Nataly και Guillermo. 1. Πάμε ξανά. Γιατί ο πόλεμος συνεχίζεται. Μετά από έναν μεγάλο κύκλο αγκιτάτσιας δρόμου, μαζικών κινητοποιήσεων και επέκτασης των κοινωνικών συγκρούσεων στη Χιλή, η εξουσία προσπάθησε να δημιουργήσει μηχανισμούς προς όφελος της συνέχισης και της επιβολής του μοντέλου της δημοκρατικής κυριαρχίας. Η παρούσα κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει διάφορες τακτικές, που της επέτρεψαν να εκμηδενίσει τη δυσαρέσκεια, εμποδίζοντας την επέκταση και την εμβάθυνση των ρωγμών, που είχαν δημιουργηθεί στην υπό αμφισβήτηση κοινωνική τάξη. Οι μαζικές κοινητοποιήσεις, που αμφισβητούσαν το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο, που δημιουργήθηκε στη δικτατορία, απαντήθηκαν με προτάσεις κοινωνικής μεταρρύθμισης, οι οποίες ενσωμάτωναν τα συνθήματα των κινημάτων διαμαρτυρίας, προσθέτοντας τα ως κομμάτι των λύσεων, που βρέθηκαν από το κράτος. Οι κριτικές ενάντια στην πολιτική ελίτ απαντήθηκαν με το άνοιγμα των κοινοβουλευτικών εδράνων στους ηγέτες των κοινωνικών και φοιτητικών κινημάτων. Οι κριτικές ενάντια στην πολιτική παλαιάς κοπής, πίσω από κλειστές πόρτες απαντήθηκαν με την οργάνωση στρογγυλών τραπεζιών διαλόγου με τους πολίτες, οργανώσεις που επεξεργάζονταν συνεργατικά τα 2

κοινωνικά αιτήματα και ενδυνάμωναν τη δημοκρατική και συμμετοχική εικόνα του κράτους. Αυτά τα πράγματα εφαρμόστηκαν από κοινού με άλλα μέτρα, προσπαθώνταν να διευρύνουν την κοινωνική συναίνεση, να αποδυναμώσουν την αμφισβήτηση της κυρίαρχης τάξης και να εξασφαλίσουν έναν νέο κύκλο κυβερνησιμότητας στη χώρα. Αλλά, προβλέποντας τις μελλοντικές κρίσεις του καπιταλιστικούδημοκρατικού μοντέλου κυριαρχίας, αυτή η κρατική κοινωνική ατζέντα συνοδεύτηκε από μια παράλληλη κατασταλτική πολιτική, που έχει ως στόχο την απομόνωση και την τιμωρία των ριζοσπαστικοποιημένων κομματιών, που προπαγανδίζουν τη μη διαπραγμάτευση, την αδιαλλαξία και τη σύγκρουση με το υπάρχον καθεστώς. Αυτό έχει εξηγηθεί και αναλυθεί από άλλους συντρόφους. Θα θέλαμε να εμβαθύνουμε μια πτυχή, που σχετίζεται με το παραπάνω σημείο και αφορά τη χάραξη μιας νέας αντι-εξεγερτικής πολιτικής, που έχει ως στόχο την εξαφάνιση κάθε ριζοσπαστικής αμφισβήτησης της κυριαρχίας. Η πολιτική και πειραματική προτεραιότητα αυτής της πολιτικής σήμερα, είναι η επίθεση ενάντια στους πιο μαχητικούς αναρχικούς κύκλους, εκείνους που αγωνίζονται για την εξέγερση και την πολύμορφη επίθεση ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Εμείς, ατομικότητες που μαχόμαστε για την ελευθερία και ένας αντιεξουσιαστικός πυρήνας αγκιτάτσιας και προπαγάνδας, προερχόμαστε από αυτούς τους κύκλους. Σε αυτό το κείμενο, παίρνουμε τον χρόνο μας για να στοχαστούμε. Δε θέλουμε να επαναλάβουμε πράγματα, που έχουν ήδη ειπωθεί, αλλά επιμένουμε στον επαναπροσδιορισμό των αντιλήψεων περί του πολέμου, εκφράζοντας τις απόψεις μας εν μέσω ενός νέου πλαισίου εντεινόμενης καταστολής. Πιστεύουμε πως αυτή είναι μια στιγμή-κλειδί για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική-εξουσιαστική κοινωνική τάξη στην περιοχή μας. Γι αυτό, είναι σημαντικό να δώσουμε χρόνο στους εαυτούς μας για να 3

αναλύσουμε την πραγματικότητα που βιώνουμε, ώστε να δυναμώσουμε την επέκταση της πολύμορφης επίθεσης ενάντια στο σύστημα της κυριαρχίας και να οξύνουμε τις θέσεις μας εναντίον εκείνων που πολεμάμε. Έτσι, πρώτα απ όλα, οι ιδέες που εκφράζουμε ξεπηδούν από τη θέρμη της αναρχικής πρακτικής και θέλουμε πάνω απ όλα να στοχαστούμε πάνω στο πώς συνεχίζουμε, χωρίς να πέσουμε στην παγίδα της αδράνειας, όπως επιθυμεί ο εχθρός ή στην παγίδα των απλουστευμένων λογύδριων, που ξεπερνώνται από τη δυναμική ενός συνεχώς μεταβαλλόμενου πλαισίου. 2. Η δημοκρατική κυριαρχία στη Χιλή και ο αντιεπαναστατικός της απόγονος. Για να αποφευχθεί μια κρίση του καθεστώτος και για να εξασφαλισθεί ένας νέος κύκλος για το μοντέλο της δημοκρατικής κυριαρχίας, η τωρινή αντι-εξεγερτική πολιτική του χιλιανού κράτους αναπτύχθηκε μέσω επιτροπών και συνόδων ασφαλείας, οι οποίες χρησιμοποιούν το νέο κύμα εμπρηστικών/εκρηκτικών επιθέσεων, που είναι σε άνοδο το 2014 σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα χρόνια, ως δικαιολογία. Πέρνοντας μαθήματα από τις κατασταλτικές τακτικές της αστικής/στρατιωτικής δικτατορίας του μισού του προηγούμενου αιώνα και τη συνέχιση αυτής από τα δημοκρατικά καθεστώτα που ακολούθησαν, το χιλιανό κράτος έφτιαξε τη δική του εμπειρία -με καλές κινήσεις και λάθη-, αποσαρθρώνοντας αρχικά τις μαρξιστικές ανατρεπτικές ομάδες και πρόσφατα με την προσπάθεια εξαφάνισης των αυτόνομων, αντι-εξουσιαστικών, εξεγερτικών ομάδων. Η εξουσία σήμερα γεννά μία νέα αντιεξεγερτική πολιτική, χρησιμοποιώντας διάφορες γνώριμες τακτικές, συνδυάζοντας παλιές και νέες μεθόδους, προσαρμοσμένες σε ένα μοντέλο, που εφαρμόζεται σύμφωνα με τις παρούσες ανάγκες της κυριαρχίας. 4

Για την εφαρμογή μιας επιλεκτικής καταστολής εναντίον εμπόλεμων ομάδων, που υπάρχουν σήμερα και που ίσως υπάρξουν στο μέλλον, το χιλιανό κράτος αναδιοργανώνει και ενδυναμώνει τις υπηρεσίες πληροφοριών του, προσπαθεί να δώσει περισσότερες εξουσίες στην αστυνομία του, συμπεριλαμβάνοντας και το μοντέλο του μυστικού πράκτορα, που θα εισχωρεί στις ανταγωνιστικές ομάδες, δίνοντας προτεραιότητα σε αυτό που ονομάζουν εξεγερτικό αναρχισμό. Προσπαθούν να συλλέξουν πληροφορίες για τους αγωνιστικούς κύκλους και αποδείξεις, ώστε να βάλουν συντρόφους στη φυλακή. Προσπαθούν, επίσης, να ευνοήσουν την εκτέλεση ένοπλων επιχειρήσεων, υποκινούμενων από μυστικούς πράκτορες και σχεδιασμένων από την αστυνομία, παγιδεύοντας έτσι συντρόφους στα νύχια της καταστολής. Έτσι, προσπαθούν, επίσης, να θρέψουν τη δυσπιστία μεταξύ συντρόφων, την απομόνωση μεταξύ των ομάδων και την ηθική και υλική αποδυνάμωση των δυνάμεων, που διάκεινται εχθρικά στην κυριαρχία. Ταυτόχρονα, ο κατασταλτικός μηχανισμός ισχυροποιείται και στο νομικό πεδίο, ώστε να είναι ικανός να επιβάλλει πιο μακροχρόνιες ποινές σε εκείνους που αιχμαλωτίζονται κατά τη διάρκεια πράξεων ανταγωνιστικής βίας, αναβαθμίζοντας τον νόμο περί κατοχής όπλων και τον αντι-τρομοκρατικό νόμο, θέττοντας ένα πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει ότι στο μέλλον κάθε ενέργεια, που θα θέτει σε κίνδυνο τη σταθερότητα της κοινωνικής τάξης, θα συνθλίβεται από το νομικό μηχανισμό της εξουσίας. Όλο αυτό έπαιρνε μορφή κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών σε συνδυασμό με έναν επικοινωνιακό σχεδιασμό, που είχε ως στόχο το να στρώσει το πεδίο για τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, υποδαυλίζοντας τον συλλογικό πανικό με τη δημιουργία της εικόνας του τρομοκράτη, δημιουργώντας τη συναίνεση, η οποία θα εξασφαλίσει το ότι η καταστολή θα προελαύνει χωρίς να αμφισβητείται από ένα κομμάτι του πληθυσμού. Με το μιντιακό βομβαρδισμό με εικόνες και 5

πρωτοσέλιδα πάνω στην τρομοκρατική απειλή, η εξουσία ετοιμάζεται να αφαιρέσει το πολιτικό και επαναστατικό περιεχόμενο από οποιαδήποτε βίαιη πράξη ενάντια στο καθεστώς. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή, αλλά έχει σήμερα ενισχυθεί, ώστε πλέον τα ΜΜΕ να μην είναι απλά ένα εργαλείο για τα σχέδια της κυριαρχίας, αλλά ένας νέος στρατός κατοχής, με στόχο να διαπεράσει τα μυαλά και τις συμπεριφορές των μαζών. 3. Σχετικά με την ενέργεια που δημιούργησε τις συζητήσεις για την όξυνση των στοχεύσεών μας. Είναι ήδη γνωστό ότι στις 8 Σεπτεμβρίου του 2014 ένας πυροσβεστήρας γεμάτος με μαύρη πυρίτιδα εξερράγη σε έναν διάδρομο, στο εμπορικό κομμάτι του σταθμού του μετρό του Las Condes. Η ενέργεια δημιούργησε μεγάλη σύγχυση, καθώς τραυματίστηκαν 12 άτομα, κάτι που η εξουσία εκμεταλλεύτηκε εύκολα για να δώσει τροφή στην αντιτρομοκρατική υστερία και για να σφηνώσει, μέσω της μεθόδου του σοκ, στα μυαλά των ανθρώπων την ιδέα ότι η τρομοκρατία περιμένει στη γωνία. Άλλοι σύντροφοι έχουν ήδη τοποθετηθεί πάνω σε αυτήν την ενέργεια, κυρίως όσο αυτή παρέμενε ανώνυμη και ενώ η εξουσία είχε εύκολα επωφεληθεί από τις συνέπειές της. Αλλά, στη συνέχεια, έγινε ανάληψη ευθύνης για την ενέργεια από μια αναρχική ομάδα, που εξηγούσε πως είχε προειδοποιήσει την αστυνομία λίγα λεπτά πριν, καθώς δεν είχε σκοπό να βλάψει καταναλωτές και περαστικούς, ξεκαθαρίζοντας έτσι κάποιες αμφιβολίες. Σχετικά με αυτήν την ενέργεια και την ανάληψη ευθύνης, εμείς συμφωνούμε με τη στόχευση της επίθεσης ενάντια στους ισχυρούς και στον μη τραυματισμό των περαστικών, αλλά είμαστε ξεκάθαροι όταν λέμε πως η τοποθεσία που επιλέχθηκε δεν αποτελεί 6

άνδρο των ισχυρών και πως δεν είχε προβλεθεί το γεγονός πως τα προστατευτικά μέτρα, που ελήφθησαν, ήταν ανεπαρκή. Συζητώντας πάνω στο πρώτο σημείο, ο τόπος, που επιλέχθηκε, έχει να κάνει με τη συζήτηση γύρω από τους στόχους του αγώνα μας: ποιος είναι ο εχθρός μας και πώς τον χτυπάμε, πώς προβάλλουμε την επίθεσή μας στον χώρο και τον χρόνο, ποια μέσα χρησιμοποιούμε, πότε και πού κλπ. Αυτό είναι ευθύνη γενικά των αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και αυτόνομων, αντικαπιταλιστικών κύκλων γιατί η συζήτηση και ο στοχασμός πάνω στην πολύμορφη δράση μας είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για να βελτιώσουμε τις θέσεις του αγώνα μας, να μην παρασυρόμαστε και να ξεπερνούμε τις αδυναμίες, που ίσως έχει κάποιος από εμάς. Αλλά, από την άλλη, υπάρχει και ένα κομμάτι της πολύμορφης επίθεσης, που έχει να κάνει περισσότερο με την επιχειρησιακή πτυχή των δράσεων, που γίνονται από ομάδες άμεσης επίθεσης: το πώς κινούμαστε στην πόλη κατά τη διάρκεια μιας ενέργειας, το να μην αφήνουμε πίσω στοιχεία, λήψη μέτρων επιχειρησιακής ασφάλειας κλπ. Σχετικά με αυτό, λέμε εμφατικά πως αυτά τα πράγματα είναι υπόθεση εκείνων που κάνουν τέτοιες δράσεις και εκείνων που θέλουν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξή τους και όχι εκείνων που ασκούν κριτική κάτω από τη μέση, τονίζοντας τα λάθη των άλλων, χωρίς να ρισκάρουν ούτε ένα ελάχιστο κομμάτι της ζωής τους στον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην εξουσία. 4. Αλληλεγγύη στους αιχμάλωτους συντρόφους σημαίνει επιτακτικότητα για δράση. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, τρεις σύντροφοι βρίσκονται στη φυλακή, κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε διάφορες εμπρηστικές ενέργειες. Ολόκληρος ο δικαστικός, πολιτικός και δημοσιογραφικός μηχανισμός εισέβαλε στις ζωές 7

των Juan, Nataly και Guillermo, που συνελήφθησαν στις 18 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια μιας νέας τηλεμεταδιδόμενης κατασταλτικής εκστρατείας. Δεν έχουν βγάλει ακόμα γράμματά τους δημόσια, αλλά πρόκειται για συντρόφους, που με τη στάση τους αψήφισαν τους μπάτσους και τον τύπο. Αυτήν τη στιγμή, για εμάς αυτό είναι αρκετό. Ίσως αργότερα, όταν οι θέσεις τους θα κυκλοφορήσουν έξω, θα υπάρξει περισσότερη, λιγότερη ή καθόλου πολιτική συγγένεια, αλλά σήμερα η αλληλεγγύη προς τους τρεις συντρόφους είναι κάτι επιτακτικό, το οποίο δεν δέχεται δικαιολογίες. Έχουμε δυσκολία να σταθούμε αλληλέγγυοι προς αυτούς καθώς διαφωνούμε με την πράξη, για την οποία κατηγορούνται ίσως πουν κάποιοι, ξεκινώντας από το λάθος του να θεωρούν τους συντρόφους ένοχους. Πρέπει να περιμένουμε πρώτα τα δημόσια γράμματα τους πριν σταθούμε αλληλέγγυοι ίσως πουν κάποιοι άλλοι, λες και η εικόνα του Juan να φωνάζει Κάτω το αστυνομικό κράτος και των άλλων δύο συντρόφων να βγαίνουν από το αστυνομικό τμήμα με ψηλά το κεφάλι, την ίδια ώρα που επιβεβαιώνονταν οι κατηγορίες εναντίον τους σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο, δεν είναι αρκετά. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους Juan, Nataly και Guillermo γιατί είναι σύντροφοι -και όχι απλά άτομα -, των οποίων οι ζωές μπαίνουν στη φυλακή ως κομμάτι του σχεδίου της εξουσίας να εξαρθρώσει κάθε τύπου εναντίωση στην τάξη της κυριαρχίας. Επίσης, σε ένα πλαίσιο όπου το κράτος ενδυναμώνεται, η αλληλεγγύης προς στους συντρόφους, που βρίσκονται στη φυλακή, θα έπρεπε να γίνεται αντιληπτή ως κομμάτι της ατομικής και συλλογικής ευθύνης των πρωταγωνιστών ενός συνεχούς και πολύμορφου αγώνα, οι οποίοι αρνούνται να το βουλώσουν, όταν έρχονται αντιμέτωποι με την επίθεση της εξουσίας. 8

Και είναι η επιθετική και η αλληλέγγυα δράση -και όχι η κριτική από μια βολική θέση-, που θα μας επιτρέψει να ξεπεράσουμε τις δύσκολες στιγμές και να ενδυναμώσουμε τη συνέχιση του αντιεξουσιαστικού αγώνα στην περιοχή. 5. Για ακόμα μια φορά θα ξεπεράσουμε τα εμπόδια, αντιμετωπίζοντας την εξουσία με πολύμορφη δράση. Ένας χώρος αγώνα, όπου η συζήτηση και ο στοχασμός είναι πράγματα σπάνια και επιφανειακά, όπου βασιλεύουν οι φιλίες και η αυτο-επιβεβαίωση, όπου οι καλές προθέσεις και οι ριζοσπαστικοί λόγοι δεν λαμβάνουν σάρκα και οστά μέσα σε μια συμπαγή πρακτική, είναι ένας χώρος προορισμένος να καταστραφεί εύκολα σε επίπεδο πεποιθήσεων και προοπτικών δράσης. Το λέμε αυτό γιατί πιστεύουμε πως ο διάλογος και ο στοχασμός μεταξύ συντρόφων είναι σήμερα επιτακτικός, ώστε να διασφαλίσουμε ότι το αναρχικό πράττειν βρίσκεται χαραγμένο μέσα σε διαδικασίες, των οποίων οι ορίζοντες της διαρκούς σύγκρουσης κάνουν τον αγώνα να αναπτύσεται, δημιουργώντας σχέσεις πραγματικής συγγένειας, που πάνε πέρα από τη φιλία, όπου οι σύντροφοι νιώθουν την επιτακτικότητα για δράση και εξοπλίζουν τις δραστηριότητές τους με την υπόθεση, που στοχεύει στη συνέχιση της σύγκρουσης, παρά τα κατασταλτικά χτυπήματα. Δε θα τρομοκρατηθούμε και θα συνεχίσουμε την προπαγανδιστική μας δράση, διαχέοντας σκέψεις, που προέρχονται από την αντιεξουσιαστική επίθεση. Θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε στους γκρίζους δρόμους με την προπαγάνδα μας, να εκδίδουμε την περιοδική μας έκδοση, δημιουργώντας επικοινωνιακές γέφυρες με συντρόφους άλλων περιοχών μέσω μεταφράσεων και ενημέρωσης για σημαντικά γεγονότα για έναν αδελφικό διάλογο και μια αγκιτάτσια αλληλεγγύης στους φυλακισμένους συντρόφους. Δε θα κάνουμε ούτε ένα χιλιοστό πίσω στην προπαγάνδιση της σύγκρουσης με την εξουσία στον αγώνα για την ελευθερία, όπου 9

όλες οι μορφές δράσης -από την προπαγάνδα μέχρι τις ένοπλες ενέργειες- αποτελούν συνεισφορά, όταν έχουν ως στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή της κυριαρχίας. Είναι σημαντικό να δείξουμε με τις πράξεις μας ότι ο αγώνας συνεχίζεται, ότι τίποτα δε σταματάει εδώ, ότι ο αγώνας ενάντια στην εξουσία δεν έχει νικηθεί, καθώς συνεχίζουμε ενεργά και ενδυναμώνοντας τους εαυτούς μας. Μπορείτε να συνεχίσετε τη μάχη, εφόσον θέλετε να πολεμήσετε και ο στοχασμός, που ενισχύει πεποιθήσεις, αξίες και ιδέες, που γίνονται πράξεις, είναι πολύ σημαντικός σήμερα όπως και πάντα. Σήμερα, η συγκυρία απαιτεί επιτακτικά επιθετική δράση, που πραγματώνεται στην αγκιτάτσια στον δρόμο, στην όξυνση των συγκρούσεων που αμφισβητούν την κοινωνική τάξη, στην προπαγάνδα, τη συζήτηση και την ευρύα διάχυση της ιδέας της καταστροφής της εξουσίας, στοχεύοντας πάντα στη διεύρυνση και την ενίσχυση των πεποιθήσεών μας, στην ενδυνάμωση των δεσμών συγγένειας και της αφοσίωσης στον αγώνα, νιώθωντας την ανάγκη να δημιουργηθούν ομάδες και να υπάρξει οργάνωση των συντρόφων με σχέσεις συγγένειας, έχοντας ως στόχο την παρέμβαση στην πραγματικότητα από την επιθετική οπτική της ολικής απελευθέρωσης. Εν συντομία, η ατομική και συλλογική μας δύναμη, στους καιρούς που έρχονται, βρίσκεται ριζωμένη στο πρακτικό αποτέλεσμα μιας απαραίτητης διαδικασίας στοχασμού και αυτο-κριτικής, μέσω της οποίας θα αποκτήσουμε ή θα ενισχύσουμε τα στοιχεία, τις ικανότητες, τη γνώση και τις εμπειρίες, που θα μας επιτρέψουν να στηρίξουμε μια συνεχή σύγκρουση, μια διαρκή επίθεση, που θα θρέφεται από τις καλές και κακές κινήσεις μας και δε θα νιώθει αδύναμη, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με κατασταλτικές επιχειρήσεις, ώστε η επίθεσή μας και οι σύντροφοι, που αποφασίζουν να ριχτούν στον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην εξουσία, να μην ξεκινούν ακόμα μια φορά από το μηδέν. Γι αυτό, 10

κάθε μέρα ζωής σε εμπόλεμη κατάσταση είναι μια πυρακτωμένη ενέργεια, που εμποδίζει την ελεύθερη ροή της κυριαρχίας. Γιατί η καταστροφή του καθεστώτος εξαρτάται από εμάς. Η δράση και η αλληλεγγύη δεν μπορούν να περιμένουν. Αντι-εξουσιαστικός πυρήνας αγκιτάτσιας και προπαγάνδας, Sin Banderas Ni Fronteras Χιλή, Οκτώβριος 2014 Υ.Γ.: Μοιραζόμαστε, επίσης, ένα αυτοκόλλητο αλληλεγγύης στους Juan, Nataly και Guillermo, το οποίο έχουμε αρχίσει να κυκλοφορούμε μεταξύ συγγενών μας συντρόφων, σε διάφορες δραστηριότητες, σε χώρους αγώνα και φυσικά στους δρόμους. Για εκτύπωση και συνεισφορά στην ενεργή αλληλεγγύη. sinbanderas.nifronteras@riseup.net 11

Είναι σημαντικό να δείξουμε με τις πράξεις μας ότι ο αγώνας συνεχίζεται, ότι τίποτα δε σταματάει εδώ, ότι ο αγώνας ενάντια στην εξουσία δεν έχει νικηθεί, καθώς συνεχίζουμε ενεργά και ενδυναμώνοντας τους εαυτούς μας. Μπορείτε να συνεχίσετε τη μάχη, εφόσον θέλετε να πολεμήσετε και ο στοχασμός, που ενισχύει πεποιθήσεις, αξίες και ιδέες, που γίνονται πράξεις, είναι πολύ σημαντικός σήμερα όπως και πάντα. sinbanderas.nifronteras@riseup.net 12