Τα Παράλογα Τόμος Α Άθως Όθωνος Ιατρος Ομοιοπαθητικης Ιατρικης
2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Η επιφανειακή επικοινωνία μας φέρνει πιο μακριά! 2. Γιατί νοιώθουμε ωραία με τους κολλητούς μας 3.Τα τρία αν 4. «Σε τι βελτιώνεται κανείς με τη Φιλοσοφία; Στο να μπορεί να κουβεντιάζει με τον εαυτό του» 5. Κοινωνικά δικτυωμένος ή πιασμένος στο Κοινωνικό Δίχτυ; 6. Το «σώμα» με τη μεγαλύτερη αδράνεια στο Σύμπαν! 7. «Οι διαλέξεις προσφέρονται δωρεάν!» 8. Το «μποζόνιο» και τα «μπαζό-νια»! 9. Η αλληλοπριμοδότηση των άκρων 10. Δόκτωρ Χάους ή Δόκτωρ Χάος! 11. Όταν η υποκρισία περισσεύει... 12. Ονειρεύτηκα μέχρι που...ξύπνησα. Αλλά το όνειρο δεν πήγε χαμένο γιατί πλέον μόνο στα όνειρα βρίσκεις το φυσιολογικό! 13. Τελικά, μας "συμβαίνει", ότι "ανεβαίνει" στο μυαλό μας! 14. Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα 15. Τι είναι τελικά η Ομοιοπαθητική; 16. Η Γη είναι ο τόπος της Κακίας 17. Η πλανεύτρα γλώσσα των Πολιτικών 18. Η ανισορροπία των φύλων καλά κρατεί 19. Η αναζήτηση του τέλειου συντρόφου 20. Μαστροπού συνέχεια... ή το Μεγάλο Νταβατζιλίκι! 21. Μα, τέλος πάντων, πόσο εγκεφαλικοί έχουμε γίνει!
3 22. Χίλιοι τρόποι "να τη βρεις" και χίλιοι τρόποι "να χαθείς" ή η πλάνη των κάθε λογής ναρκωτικών! 23. Περί αδικοχαμένων... 24. Ο "μπαμπούλας" των μικροβίων! 25. Το ηλεκτροσόκ ξανάρχεται! 26. Αν έρθει Κι όμως! 27. Ποια «βήματα» της Ανθρωπότητας μετράνε τελικά; 28. Ε ρε ξύλο που τους/μας χρειάζεται! 29. Δεν υπάρχει Αλλοπαθητική Πλάνη και Εναλλακτική Πλάνη! Και οι δύο πλάνες είναι! 30. Ένα μαγικό χαπάκι που "θα καθαρίσει" για μας! 31. Η σκλαβιά των Διανοητικών Προτύπων 32. Ο φίλος μου ο Πέτρος 33. Όταν το "Παιχνίδι της Χαράς" γίνεται το "Παιχνίδι των Λυγμών"! 34. Παιδεία/Παίδεμα και Φροντιστήρια/Σωφρονιστήρια! 35. Τι είναι και τι δεν είναι Παιδεία...
4 Αντί Προλόγου Τα χρονογραφήματα αυτά γράφτηκαν στην ιστοσελίδα μου στο facebook με αφορμή καθημερινά γεγονότα από την προσωπική μου ζωή και από το ιατρείο. Το κοινό σημείο που τα διατρέχει είναι ήδη εμφανές στον τίτλο του βιβλίου «Τα Παράλογα». Όπως επίσης και στη ρήση: «Όσο περισσότερο έρχομαι σε επαφή με την πραγματικότητα, τόσο πιο εξωπραγματική μου φαίνεται η ανθρώπινη κοινωνία»
5 1. Η επιφανειακή επικοινωνία μας φέρνει πιο μακριά! Ζούμε σε ένα κόσμο δισεκατομμυρίων ανθρώπων με οργιώδη ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του Διαδικτύου αλλά παρόλα αυτά η επιφανειακή επικοινωνία μας φέρνει πιο μακριά. Τι κι αν έχεις δεκάδες γνωστούς στην πραγματική ζωή ή εκατοντάδες στο facebook. Η ποιότητα μετράει και όχι η ποσότητα! Κατά το τραγούδι "δυό που αγαπιούνται είναι πολλοί!" ή κατά τη λαϊκή σοφία "πλούσιος είναι όποιος έχει καλούς φίλους". Σήμερα δεν πάσχουμε από κυκλοφορία ιδεών αλλά από κυκλοφορία συναισθημάτων.
6 2. Γιατί νοιώθουμε ωραία με τους κολλητούς μας Είμαι αρχάριος σ' αυτό το μαραφέτι που λέγεται facebook. Αλλά μου έκανε εντύπωση ότι και στο προφίλ και στον τοίχο και παντού κυριαρχεί το να προσδιορίζεις ποιός είσαι εσύ με το να επιλέγεις λόγια, εικόνες, βιβλία, βίντεο, μουσική, κλπ που έχουν ειπωθεί ή δημιουργηθεί από άλλους. Όσο καλοί και ωραίοι και να είναι αυτοί οι άλλοι, δεν παύουν να είναι άλλοι. Δεν είσαι εσύ. Άμα προβάλλεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι τότε οι άλλοι θα σε επιλέξουν με βάση αυτό που προβάλλεις. Το χειρότερο είναι ότι για να μην τους χάσεις θα αναγκαστείς να είσαι αυτό το άλλο, το ξένο ίματζ και όχι εσύ. Και τότε σπαταλάς τρομερή ενέργεια στο να είσαι κάτι άλλο από τον εαυτό σου. Γιατί νομίζετε νοιώθουμε τόσο ωραία με τους κολλητούς μας; Ακριβώς γιατί μπορούμε εκεί να είμαστε αυτοί που είμαστε με τα "καλά" μας και τα "κακά" μας και οι κολλητοί μας, μας αποδέχονται όπως είμαστε. Γι αυτό το λόγο εκτός από το να λέω τι μου αρέσει από τις δημιουργίες των άλλων, προτιμώ να λέω αυτά που σκέφτομαι κι αυτά που νοιώθω. Έτσι θα με γνωρίσει κανείς καλύτερα και έτσι θα νοιώθω κι εγώ πιο άνετα.
7 3.Τα τρία αν Αν ζεις χωρίς αρχές έχεις πρόβλημα. Αν έχεις αρχές αλλά δεν τις ζεις έχεις μεγαλύτερο πρόβλημα. Αν οι αρχές σου δεν σε αφήνουν να ζεις (χαρούμενα) έχεις πρόβλημα κι εσύ και οι αρχές σου!
8 4. «Σε τι βελτιώνεται κανείς με τη Φιλοσοφία; Στο να μπορεί να κουβεντιάζει με τον εαυτό του» Ακούω συχνά το σλόγκαν "το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος". Δεν ξέρω, αλλά από τότε που άρχισα να γράφω βιβλία, το να διαβάζω ένα βιβλίο είναι μονόπλευρη συνομιλία ενός άλλου με μένα ενώ το να γράφω ένα βιβλίο είναι αμφίπλευρη συνομιλία με τον εαυτό μου και με τον κόσμο. Είτε ιατρικά, είτε φιλοσοφικά, είτε λογοτεχνικά βιβλία γράφω, πάντα θυμάμαι τον ορισμό της Φιλοσοφίας από τον Αντισθένη. Όταν τον ρώτησαν κάποτε σε τι βελτιώνεται κανείς με τη Φιλοσοφία είπε: "Στο να μπορεί να κουβεντιάζει με τον εαυτό του!" Γράφοντας τα βιβλία κουβεντιάζω με τον εαυτό μου και με τους άλλους.
9 5. Κοινωνικά δικτυωμένος ή πιασμένος στο Κοινωνικό Δίχτυ; Έχουν περάσει μερικοί μήνες από τότε που ακολουθώντας τα ρεύματα της εποχής αποφάσισα να δικτυωθώ κι εγώ ηλεκτρονικά. Τότε, εκφράζοντας την αμηχανία μου έγραψα μια σημείωση με την ανησυχία μου αν τελικά η επιφανειακή επικοινωνία των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης μας φέρνει πιο κοντά ή πιο μακριά. Δεν νομίζω ότι η αμηχανία μου διαφέρει από την αμηχανία ενός ανθρώπου που έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με τους κατοίκους μιας νέας γειτονιάς ή με τους συναδέλφους της δουλειάς του ή με την αμηχανία ενός προσκεκλημένου σε ένα πάρτι πολλών αγνώστων και λίγων γνωστών. Τελικά, οι κανόνες είναι πάντα οι ίδιοι! Έχουμε μπροστά μας ένα κοινωνικό «σούπερ μάρκετ», μόνο που αυτή τη φορά είναι αχανές, και καλούμαστε να δράσουμε. Άλλοι αγοράζουν συνέχεια τα πάντα αδιακρίτως (shopping therapy, καταναλωτισμός), άλλοι χάνονται μέσα στην πληθώρα των προϊόντων-πληροφοριών και μαζεύονται, άλλοι σουλατσάρουν στους διαδρόμους όχι αγοράζοντας αλλά πουλώντας το ίματζ τους, άλλοι ψαρεύουν ανθρώπους, άλλοι είναι πολύ επιλεκτικοί... τελικά ο καθένας βγάζει τον εαυτό του. Τα Κοινωνικά Δίκτυα, είναι τελικά ένα μέσον επικοινωνίας. Όσο παραμένει μέσον προς χρήση και όσο περισσότερο συνειδητοί είμαστε στη λελογισμένη χρήση του τόσο χρήσιμο και θετικό είναι. Όταν όμως από μέσον γίνεται σκοπός και μάλιστα όσο εξυπηρετεί τις ανισορροπίες μας, τόσο πιο αρνητικό γίνεται. Και είναι σίγουρο, ότι ποτέ κανείς δεν μαθαίνει τη σωστή χρήση οποιουδήποτε μέσου, γιατί γερνάμε "αεί διδασκόμενοι" και αλλάζοντας αλλάζει και η σχέση μας με τα μέσα και με τους ανθρώπους.
10 Έτσι κι αλλιώς γιατί να νοιώθει κανείς αμηχανία; (Το λέω για να το ακούσω εγώ!) Ανά πάσα στιγμή δεν μπορούμε παρά να είμαστε αυτοί που εκάστοτε είμαστε όσο κι αν προβάλλουμε κάτι διαφορετικό. Και οι άλλοι, γύρω μας, ανά πάσα στιγμή, μας βλέπουν με τον παραμορφωτικό καθρέφτη του μυαλού τους που έχει να κάνει με το ποιοι είναι αυτοί. Ο καθένας μας, τελικά, κατά κανόνα, βλέπει αυτό που θέλει να δει! Επομένως, σε μια τέτοια Βαβυλωνία, γιατί να ανησυχεί κανείς αν έγινε σωστή μετάφραση; Η ελπίδα, υπάρχει πάντα, και είναι εκεί, ότι "ούκ εν τω πολλώ το εύ". Ότι λίγοι, αλλά ταυτόχρονα και αρκετοί είναι αυτοί που μιλούν την ίδια γλώσσα με σένα! Κι ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που μιλούν την ίδια γλώσσα με τη Φύση, με το πραγματικό, με το αληθινό, με το ουσιώδες! Αυτό δεν είναι τελικά το ζητούμενο για μένα, για σένα, για όλους μας;
11 6. Το «σώμα» με τη μεγαλύτερη αδράνεια στο Σύμπαν! Το σώμα με τη μεγαλύτερη αδράνεια στο Σύμπαν είναι νομίζω ο μέσος άνθρωπος. Γιατί μας ξενίζει το πόσο κολλημένοι είμαστε όσον αφορά τις πολιτικές μας επιλογές; Μας κλέβουν φανερά, μας δουλεύουνε εν γνώσει μας ξανά και ξανά, μας απειλούν ανοιχτά και τους ξαναφηφίζουμε πότε με αυτή και πότε με την άλλη δικαιολογία προς τους άλλους και προς τον εαυτό μας. Γιατί ξαφνιαζόμαστε; Μήπως τα ίδια δεν ισχύουν για τον κάθε μέσο άνθρωπο προσωπικά; -Πόσοι δεν περνάνε μίζερα στη σχέση τους και όμως δεν χωρίζουν; -Πόσοι όταν χωρίζουν δεν ξανακάνουν τις ίδιες μίζερες σχέσεις; -Πόσοι από μας επιλέγουμε τη δουλειά που πραγματικά μας αρέσει; -Πόσοι από μας την κάνουμε με τον τρόπο που θα θέλαμε; -Πόσοι από μας δεν φερόμαστε στα παιδιά μας με τον ίδιο τρόπο που μας φέρθηκαν λανθασμένα οι γονείς μας; -Πόσοι από μας έχουμε κάνει και κάνουμε καθημερινά την επανάσταση μας απέναντι στον αλλοτριωμένο από την κοινωνία εαυτό μας; Γι αυτό και τελικά οι λαοί έχουν την κυβέρνηση που τους αξίζει και τα άτομα έχουν τη ζωή που τους αξίζει! Μεταξύ μας, είναι λάθος να περιμένουμε να αλλάξει η κοινωνία για να αλλάξουμε εμείς. Είναι μια ωραία, βολική δικαιολογία! Βολικότατη!
12 Γι αυτό και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν "Χαλεπόν εαυτόν γνώναι!" Δηλαδή, είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του! Και γι αυτό και ο Ηράκλειτος ανέκραξε γεμάτος ενθουσιασμό για το κατόρθωμα του: "Εδηζισάμην εμαυτόν!" Δηλαδή, "Εγνώρισα τον εαυτόν μου!"
13 7. «Οι διαλέξεις προσφέρονται δωρεάν!» Μου έδωσαν πρόσφατα ένα ενημερωτικό φυλλάδιο για διαλέξεις εσωτερικής γνώσης. Στο τέλος έγραφε: "Οι διαλέξεις προσφέρονται δωρεάν", λες και δεν ήταν αυτονόητο αυτό ή λες και ήταν κάποια ασυνήθιστη "προσφορά". Μερικές μέρες πριν είχα τηλεφωνήσει σε ένα Κέντρο του Όσσο στην Αθήνα. Οι διαλογισμοί και τα σεμινάρια διαλογισμού ήταν επί πληρωμή ενώ στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Κέντρου του Όσσο, δίπλα σε κάθε διαλογισμό είχε το σήμα ΤΜ, δηλαδή «σήμα κατατεθέν» εμπορικά κατοχυρωμένο! Κάποια άλλη στιγμή διάβασα για ένα άλλο «εσωτεριστικό» κέντρο. Τα σεμινάρια Ρέικι γινόντουσαν επί πληρωμή και ανάλογα με το «βαθμό μύησης» στην ενεργειακή θεραπεία πλήρωνες «τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι κι έξι το λαδόξυδο». Κι όλα αυτά για να πάρεις το "πτυχίο" και από κει και πέρα να γίνεις εσύ δάσκαλος και να χρεώνεις εσύ μετά τους άλλους! Έλεος βρε παιδιά! Έλεος! Αμάν πια με αυτό το Αμερικάνικο σύστημα των επί πληρωμή σεμιναρίων! Ε όχι και στην εσωτερική γνώση, ε όχι και στο διαλογισμό! Αναρωτιέμαι μάλιστα γιατί μας φαίνεται αυτό φυσικό για τις "ανατολικές" τεχνικές ενώ θα μας φαινόταν σίγουρα παράξενο και εξοργιστικό να πληρώσουμε έναν ορθόδοξο πνευματικό να μας μυήσει στην προσευχή ή στη χριστιανική διδασκαλία! Η εσωτερική γνώση μας δίνεται άνωθεν δωρεάν και δεν είναι δικό μας δημιούργημα. Πώς είναι δυνατόν να την εμπορευόμαστε;
14 Έχουμε μάλιστα τόσο αλλοτριωθεί που δεν μας φαίνεται καν παράξενο! Και μετά μπαίνουμε και μεις στο σύστημα και πληρώνουμε μέχρι να γίνουμε εμείς "δάσκαλοι" και τότε αρχίζουμε να χρεώνουμε τους "μαθητές". Σας θυμίζει όλο αυτό, το εμπορικό σύστημα της "Πυραμίδας"; Ή μόνο εγώ είμαι ο τρελός;
15 8. Το «μποζόνιο» και τα «μπαζό-νια»! Η σημερινή Επιστήμη έχει πολύ πλάκα! Παρότι εδώ και πολλά χρόνια πέρασε από το Υλικό Επίπεδο στο Κατώτερο Ενεργειακό Επίπεδο εξακολουθεί να σκέφτεται μηχανιστικά και να επιμένει να αγνοεί το Αιθερικό, Ψυχικό και Πνευματικό Επίπεδο και βέβαια το Θεό. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί αναμένουμε ανακοινώσεις από το CERN για την ανακάλυψη του «μποζονίου» του Χιγκς, που το αποκαλούν και "σωματίδιο του Θεού" επειδή μπορεί, κατά τη γνώμη τους, να εξηγήσει τη "δημιουργία" του Σύμπαντος τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang). Αλλά το μποζόνιο του Χιγκς το οποίο προτάθηκε σαν ιδέα από τον ομώνυμο επιστήμονα δεν είναι παρά ένα πεδίο που υπάρχει σαν υπόβαθρο του Υλικο-Ενεργειακό Σύμπαντος και είναι η βάση για τη δημιουργία όλων των σωματιδίων της ύλης. Ξανα-ανακαλύπτουμε δηλαδή τον «Αιθέρα» του Μεσαίωνα ή τον «Κοσμικό Αιθέρα» που συναντάμε σε όλες τις αρχαίες διδασκαλίες πολλών λαών μεταξύ των οποίων και των Αρχαίων Ελλήνων. Ή ανακαλύπτουμε ξανά τον Κοσμικό Αιθέρα των Εσωτεριστών ή το Αιθερικό Πεδίο των ζώντων οργανισμών δηλαδή την «Αύρα». Ή τη «Ζωτική Δύναμη» της Ομοιοπαθητικής ή το «CHI» των Βελονιστών. Ή την «Πράνα» των Ανατολικών ή την «Οργόνη» του Βίλχελμ Ράιχ ή το «φωτοστέφανο» των Χριστιανών Αγίων, κοκ. Ξανα-ανακαλύπτουμε δηλαδή την Αμερική! Αλλά βέβαια της δίνουμε άλλο όνομα ώστε να θεωρηθεί η ανακάλυψη δική μας και η επιτυχία ως επιτυχία της Επιστήμης, της επίσημης Επιστήμης!
16 Δυστυχώς αυτά είναι τα αποτελέσματα της Μηχανιστικής Σκέψης που ξεχωρίζει μεταξύ τους τη Φιλοσοφία, τη Θρησκεία, την Επιστήμη, την Τέχνη και όλους τους άλλους τομείς γνώσης ενώ παραδέχεται μόνο την ύπαρξη του Υλικού και Κατώτερου Ενεργειακού Επιπέδου. Μέσα από αυτή την κοντόφθαλμη οπτική γωνία, για τη σημερινή Επιστήμη υπάρχει μόνο ότι έχει αποδειχθεί από τον επιστήμονα ότι υπάρχει! Αλλιώς δεν υπάρχει! Όλα αυτά όμως απλά αποδεικνύουν ότι στα μυαλά των σημερινών υλιστών επιστημόνων ολιστική σκέψη και λογική δεν υπάρχει! Επομένως πριν βάλουμε το «μποζόνιο» στο μυαλό μας ας βγάλουμε τα «μπαζό-νια» με τα οποία είναι γεμάτο!
17 9. Η αλληλοπριμοδότηση των άκρων Εδώ και καιρό η άνοδος του κόμματος της «Χρυσής Αυγής» έχει αναθερμάνει αυτό που αποκαλώ «πόλεμο και ανατροφοδότηση των άκρων». Μοιάζει με το κλασσικό παράδειγμα του "ζεύγους δυνάμεων" από τη Φυσική. Πχ, όταν στρίβουμε το τιμόνι του αυτοκινήτου ενώ φαινομενικά το αριστερό και το δεξί χέρι είναι αντίθετα άκρα, στην πράξη όμως το ένα πριμοδοτεί το άλλο και συνεργάζονται στην εκτροπή του οχήματος από την ευθεία. Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τα κοινωνικά άκρα. Η "ακροδεξιά" Χρυσή Αυγή και η "ακροαριστερά" αλληλοπριμοδοτούνται. Στην πράξη, δεν πρόκειται ούτε για δεξιά αλλά ούτε και για αριστερά ιδεολογία. Οι ιδεολογικές θέσεις που προβάλλονται δεν είναι παρά το παραπέτασμα, η αφορμή, το ψεύτικο σκηνικό. Πίσω από το παραβάν θα δει συνήθως κανείς άτομα με πολύ θυμό. Θυμό που ξεκινά από το οικογενειακό και προσωπικό περιβάλλον και τελικά καταλήγει στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Κανένας χαρούμενος και ισορροπημένος άνθρωπος δεν εκτρέπεται σε ακραίες ιδεολογίες ή πολύ περισσότερο σε ακραίες πρακτικές. Γιατί να το κάνει; Η χαρά και η ακρότητα αλληλοεξουδετερώνονται. Η ακραία κοινωνική ενασχόληση και η κατηγορία των άλλων και ιδιαίτερα του άλλου άκρου είναι η καλύτερη δικαιολογία για να μην βλέπει κανείς τη μίζερη ζωή του. Το πιο εύκολο πράγμα είναι όλοι οι δυστυχισμένοι του κόσμου να κατηγορούν ο ένας τον άλλον. Οι δεξιοί τους αριστερούς και αντίστροφα, οι Χριστιανοί τους Μουσουλμάνους και αντίστροφα, οι γυναίκες τους άντρες και οι άντρες τις γυναίκες, τα παιδιά τους γονείς, κοκ."
18 10. Δόκτωρ Χάους ή Δόκτωρ Χάος! Δεν ξέρω αν έτυχε να δείτε κάποιο επεισόδιο της αμερικάνικης ιατρικής σειράς Dr House. Αν δεν το έχετε δει, δείτε το οπωσδήποτε! Είναι το καλύτερο παράδειγμα προς αποφυγήν για τη σύγχρονη Δυτική Ιατρική! Ένας κυνικότατος γιατρός, εγωιστικότατος, προσβλητικός με τους ασθενείς και τους υφισταμένους του γιατρούς, θεωρείται αυθεντία από την ιατρική κοινότητα μόνο και μόνο γιατί είναι ένας πανέξυπνος τεχνοκράτης! Η προσωπική του ζωή χάλια! Άμα είσαι τόσο εγκεφαλικός και εγωιστής πως θα δώσεις ώστε να αγαπηθείς! Η υγεία του χάλια! Η διατροφή του χάλια! Παίρνει τα φάρμακα με τη σέσουλα! Σαν γιατρός κάνει διάφορες υποθέσεις για διάφορα περίεργα, παράξενα και ασυνήθιστα περιστατικά και πριν ακόμη καταλήξει σε διάγνωση δοκιμάζει χημειοθεραπεία μήπως είναι καρκίνος ή δοκιμάζει κορτιζόνη μην τυχόν και πρόκειται για αυτόάνοσο νόσημα. Οι ασθενείς του υποβάλλονται συχνά σε άσκοπες ή επικίνδυνες εξετάσεις ή παθαίνουν παρενέργειες από λάθος δοκιμαστική αγωγή. Αλλά στο τέλος θριαμβεύει η εξυπνάδα του και βρίσκει επιτέλους τη σωστή διάγνωση και σώζει τελικά τον ασθενή. Έναν ασθενή που τώρα είναι ευγνώμων παρά το γεγονός ότι μέχρι πρότινος ο γιατρός τον ειρωνευόταν και τον είχε «του κλώτσου και του μπάτσου»! Τι άλλο να πω! Και λίγα είπα! Εύγε!
19 11. Όταν η υποκρισία περισσεύει... Πρόσφατα, η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή απέκλεισε αθλήτρια μας γιατί λέει έκανε ένα ρατσιστικό αστείο στο Twiter. Σαφώς και είμαι κατά του ρατσισμού, αν και η αίσθηση που έχω είναι ότι επρόκειτο για ένα χαζο-ανέκδοτο του συρμού και όχι για πραγματική ρατσιστική πρόθεση. Όμως γιατί βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Πιο ολυμπιακό πνεύμα και πιο πολιτισμό περιέχουν οι σημερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες; Τι να σχολιάσεις και τι να αφήσεις; Την εμπορευματοποίηση και τη διαφήμιση; Την πολιτική εκμετάλλευση; Την μετατροπή τους σε οικονομικό γεγονός; Το χειρότερο από όλα όμως είναι ο πρωταθλητισμός. Χιλιάδες άνθρωποι παγκοσμίως έχουν τον πρωταθλητισμό σαν επάγγελμα! Από μικρή ηλικία τους παίρνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτές τους και τους μετατρέπουν σε αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Δεν χαίρονται την παιδική τους ηλικία, δεν χαίρονται την εφηβεία τους, δεν ζουν τη χαλάρωση, τον έρωτα, το παιχνίδι και τόσα άλλα ανθρώπινα πράγματα. Κι όλα αυτά χάριν των φιλοδοξιών των γονιών και εκπαιδευτών τους. Κι από αυτές τις χιλιάδες επαγγελματίες αθλητές, ελάχιστοι είναι αυτοί που τα "καταφέρνουν". Και βέβαια δεν σημαίνει ότι αυτοί είναι σε καλύτερη μοίρα από τους άλλους που «απέτυχαν», γιατί τους «πετυχημένους» τους αλλοτριώνει η επωνυμία και ο ανταγωνισμός. Τι να τα κάνεις τα χρυσά μετάλλια όταν η ζωή σου έχει γίνει απάνθρωπη!
20 Για ποιόν «πολιτισμό» μιλάμε και για πιο «αθλητικό πνεύμα»! Πίσω από τα "ανθρώπινα επιτεύγματα" όπως μετάλλια, Παρθενώνες, Πυραμίδες, ουρανοξύστες, "τεχνολογικά θαύματα", "θαυματουργές θεραπείες", κρύβονται κατά κανόνα, ασύλληπτα μεγέθη πόνου, στενοχώριας, εκμετάλλευσης, εγωισμού και απανθρωπιάς. Κανένα πολιτικό, θρησκευτικό, ιδεολογικό ή άλλο ιδεώδες δεν νομιμοποιείται όταν στηρίζεται στην αλλοτρίωση έστω και ενός ανθρώπου. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα γιατί απλά, τα μέσα αλλοτριώνουν το σκοπό!
21 12. Ονειρεύτηκα μέχρι που...ξύπνησα. Αλλά το όνειρο δεν πήγε χαμένο γιατί πλέον μόνο στα όνειρα βρίσκεις το φυσιολογικό! Ονειρεύτηκα ότι κάθε 4 χρόνια ή γιατί όχι και κάθε χρόνο, σε όλες τις χώρες του κόσμου ξεκινούσαν ταυτόχρονα αθλητικά παιχνίδια, αθλητικές γιορτές. Δεν μιλάω για πρωταθλητισμό των λίγων αλλά για αθλητικά παιχνίδια των πολλών. Ονειρεύτηκα ότι σε κάθε χωριό και σε κάθε γειτονιά του Κόσμου οργανώνονταν αθλητικά παιχνίδια με απλά αθλήματα χωρίς ειδικό εξοπλισμό, χωρίς επαγγελματίες αθλητές και χωρίς σπόνσορες και διαφημίσεις. Και βέβαια, με τη συμμετοχή όσων ήθελαν. Σε αυτή την πρώτη φάση συμμετείχαν όλοι σε όλες τις χώρες! Ύστερα, οι καλύτεροι των χωριών και των γειτονιών αγωνιζόντουσαν στους Δήμους και μετά στους Νομούς και μετά σε κρατικό επίπεδο. Και τότε, από κάθε χώρα μια αντιπροσωπεία μαζευόταν σε διεθνές επίπεδο. Και πάλι χωρίς σπόνσορες, χωρίς διαφημίσεις, χωρίς πρωταθλητισμό, χωρίς περίεργα αθλήματα με ιδιαίτερο εξοπλισμό. Ακόμα και με αθλήματα με χιούμορ όπως αυτά που γίνονται για τη χαρά του παιχνιδιού σε όλες τις χώρες. Χωρίς φανφαρόνικες τελετές, χωρίς ακριβά εισιτήρια συμμετοχής, χωρίς πολιτικές και εμπορικές σκοπιμότητες. Μια πανανθρώπινη γιορτή, χωρίς ακριβά μετάλλια. Μόνο με το δάφνινο στεφάνι. Μόνο για τη χαρά του παιχνιδιού, όπως ξέρουν να παίζουν τα παιδιά όλου του Κόσμου πριν αλλοτριωθούν......και τότε ξύπνησα! Αλλά το όνειρο δεν πήγε χαμένο, γιατί πλέον μόνο στα όνειρα βρίσκεις το φυσιολογικό!
22 Αλλά χρειάζεται τελικά να ξέρεις τι είναι φυσιολογικό! Χωρίς αυτή την πυξίδα χάνεσαι στον κυκεώνα του αφύσικου, του απάνθρωπου και του αλλοτριωμένου... δηλαδή χάνεσαι στην καθημερινότητα!
23 13. Τελικά, μας "συμβαίνει", ότι "ανεβαίνει" στο μυαλό μας! Υπάρχει μια διαφήμιση μιας ηλεκτρονικής εφημερίδας που υιοθετεί το σλόγκαν "Ότι συμβαίνει(στον Κόσμο), ανεβαίνει! (στην ηλεκτρονική εφημερίδα). Θα ήθελα να το αντιστρέψω και να το κάνω "ότι ανεβαίνει(στο μυαλό μας από το σούπερ μάρκετ σκεπτομορφών του Ψυχικού Κόσμου) μας συμβαίνει (στον ατομικό μικρόκοσμο μας). Οι Κινέζοι το έχουν πει εξίσου εύστοχα: "Πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να σου συμβεί!" Ένας σπουδαίος ομοιοπαθητικός, ο Κεντ το διατύπωσε αλλιώς: "Είμαστε ότι σκεφτόμαστε και θέλουμε", κατά το "Είμαστε ότι τρώμε" του Ιπποκράτη". Ο Χριστός το είχε αναφέρει ως "Ότι σπείρεις θα θερίσεις". Πρόκειται ουσιαστικά για το Συμπαντικό Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος ή Νόμο της Δράσης και της Αντίδρασης που δεν λέγεται καθόλου τυχαία και Νόμος του Κάρμα ή Νόμος του Πεπρωμένου. Νομίζουμε ότι ο Νόμος της Δράσης και της Αντίδρασης ισχύει μόνο στον Υλικο-ενεργειακό Κόσμο, αλλά πρόκειται για ένα Συμπαντικό Νόμο που ισχύει πρώτα στον Ψυχικό Κόσμο και κατόπιν στον Υλικό. Νομίζουμε επίσης ότι εμείς σκεφτόμαστε πρωτογενώς ενώ ουσιαστικά η Ατομική μας Ψυχή επιλέγει να συντονίζεται με τον Ψυχικό Κόσμο, τον Ανώτερο ή τον Κατώτερο και αντίστοιχα να ευτυχεί ή να δυστυχεί. Η Ατομική μας Ψυχή επιλέγει με τον ίδιο τρόπο που επιλέγουμε με το τηλεκοντρόλ να βλέπουμε το ένα ή το άλλο κανάλι της τηλεόρασης ή να σερφάρουμε σε αυτήν ή εκείνη την πληροφορία του Διαδικτύου.
24 Ότι λοιπόν "τραβάει η ψυχή μας", το "ανεβάζουμε" στο μυαλό μας και στην ύπαρξη μας και συντονιζόμαστε με αυτό. Κι αυτό με τη σειρά του συμ-βαίνει και στη δική μας ατομική πραγματικότητα ακριβώς γιατί το χρειάζεται η ψυχή μας σαν μάθημα του Σχολείου της Ζωής. Άλλωστε «συμ-βαίνει» δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά αυτό που «βαίνει μαζί» με μας, που ακολουθεί παράλληλη πορεία με μας. Πώς μου ήρθαν όλα αυτά; Σαφώς και δεν είναι δικές μου σκέψεις γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε πρωτογενείς παραγωγοί ιδεών. Απλά συντονίστηκα με τις σκεπτομορφές αυτές του Ψυχικού Κόσμου όταν μου ήρθαν στο μυαλό γεγονότα από την καθημερινή ζωή όπως "ο ζηλιάρης σύζυγος που τελικά γίνεται "κερατάς" ή "η γυναίκα ψώνιο με την εμφάνιση της που της "συμ-βαίνει" ή "τυχαίνει" μια επίμονη ακμή" ή "η γυναίκα που έχει αλαζονεία με την εξυπνάδα της και της "συμ-βαίνει" ένα καθυστερημένο παιδί" κατά το "ότι φοβάσαι θα σου συμβεί" ή κατά το "ότι σου χρειάζεται θα σου συμβεί"...
25 14. Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα Ίσως η πιο σύντομη και μεστή φιλοσοφική ρήση έγινε από τον Καζαντζάκη! "Δεν πιστεύω τίποτα", δηλαδή ελευθερώνομαι από κάθε είδους Ιδεολογικό Σύστημα (θρησκευτικό, πολιτικό, φιλοσοφικό, ηθικό, κοινωνικό), δηλαδή από όλη αυτή τη δηλητηρίαση με "γνώσεις" και «ιδέες» που μας έδωσαν οι γονείς, δάσκαλοι, ιερείς και η κοινωνία. "Δεν ελπίζω τίποτα", δηλαδή ελευθερώνομαι από όλα τα ατομικά αυθαίρετα "θέλω" (ιδανικό σύντροφο, τέλεια οικογένεια, λαμπρή καριέρα, χρήματα, δόξα, ηδονές). Και τέλος "Δεν φοβάμαι τίποτα", δηλαδή απελευθερώνομαι από όλες τις προσκολλήσεις που είναι η βάση όλων των φόβων (προσκόλληση στην επίγεια ζωή-φόβος θανάτου, προσκόλληση στην υγεία-φόβος ασθένειας, προσκόλληση στη διαρκή ευτυχία-φόβος δυστυχίας, κοκ). Και τότε "Είμαι Ελεύθερος" με όλη τη σημασία της λέξεως! Γιατί μόνο άμα αποπροσκολληθώ από όλα τα πιο πάνω και βγάλω από πάνω μου τον εξωτερικό εαυτό, τον αλλοτριωμένο από την ανθρώπινη κοινωνία, μόνο τότε βρίσκω το βαθύτερο εσωτερικό εαυτό. Και μόνο τότε είμαι ένα με τους άλλους ανθρώπους και τα πλάσματα, ένα με το Σύμπαν και το Θεό!
26 15. Τι είναι τελικά η Ομοιοπαθητική; Για κάποιους γιατρούς η Ομοιοπαθητική είναι κάτι σαν Φυτοθεραπεία όπου μπορείς να δώσεις πολλά μαντζούνια κι όποιο πιάσει! «Σύνθετη» «Ομοιοπαθητική;» Για κάποιους άλλους η Ομοιοπαθητική είναι σύμπτωμα ή πάθηση και φάρμακο για όλους το ίδιο! "Αλλοπαθητική" "Ομοιοπαθητική;" Για κάποιους τρίτους, Ομοιοπαθητική είναι να κάνεις πυροσβεστική αντιμετώπιση των Οξέων Ασθενειών, όποτε και όταν εμφανίζονται, με τη χορήγηση φαρμάκων που αντιστοιχούν σε Οξείες Περιστασιακές Ιδιοσυγκρασίες. Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να βρουν το βαθύ ιδιοσυγκρασιακό φάρμακο για να θεραπεύσουν συνολικά ψυχοσωματικά τον ασθενή τους αλλά χάνονται στο λαβύρινθο του Ρεπέρτορι ή στον κυκεώνα των Computer Expert Systems. Κατά τη γνώμη και εμπειρία μου, μόνο αν εφαρμόσει κανείς τη Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική στοχεύοντας διαγνωστικά και θεραπευτικά στο ψυχοσωματικό σύνολο και στο προφίλ του ατόμου σε κατάσταση Κλινικής Υγείας μπορεί να θεραπεύσει και τις βαθιές Χρόνιες Προδιαθέσεις του ατόμου. Και τότε η Ομοιοπαθητική δεν είναι πλέον «Συμπληρωματική Θεραπεία» αλλά Ολιστική Ιατρική.
27 16. Η Γη είναι ο τόπος της Κακίας Δεν πιστεύω ότι πρόκειται ποτέ να γίνει ο Παράδεισος επί Γης και γιατί η ιστορία μας διδάσκει κάτι τέτοιο αλλά και γιατί από εσωτεριστικής πλευράς όπως είπε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος "η Γη είναι ο τόπος της Κακίας". Είναι η Γη, δηλαδή, ένα Σχολείο στο οποίο έρχονται οι μετεξεταστέες ψυχές μέχρι να τελειωθούν, να πάρουν το πτυχίο τους και να μείνουν «επάνω». Και το Σχολείο, η Γη, θα είναι πάντα ένας τόπος παίδευσης, ένας ατελής Κόσμος στον οποίο θα υπάρχει και η Υγεία και η Ασθένεια. Και μάλιστα θα επικρατεί το αρνητικό και η πλάνη. Έτσι, η Κοινωνία θα είναι πάντα σε πλάνη και γι αυτό και η Ιατρική που θα της αρμόζει θα είναι πάντα σε πλάνη. Γι αυτό και όταν και αν θα επικρατήσουν οι Φυσικές Μέθοδοι τότε θα είναι μόνο κατ' όνομα "Φυσικές". Πχ δες τη σημερινή Φυτοθεραπεία που έχει σε μεγάλο βαθμό διαδοθεί όπου έχουμε ένα εμπόριο βοτάνων και συμπληρωμάτων διατροφής «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν». Ή δες τον Βελονισμό στις Δυτικές Χώρες που είναι στο στυλ "να βάλουμε και μερικές βελονίτσες για όλους το ίδιο με βάση την πάθηση. Ή δες την Ομοιοπαθητική όπως έχει διαδοθεί στην Ευρώπη και στην Ελλάδα που είναι η Σύνθετη "Ομοιοπαθητική" ή η Ομοιοπαθητική με βάση τη νόσο ή η Ομοιοπαθητική του Ρεπέρτορι και των Computer Expert Systems... Δεν νομίζω ότι είμαι απαισιόδοξος γιατί αν ήμουν δεν θα συνέχιζα να εξασκώ την Ομοιοπαθητική όπως την εξασκώ. Αλλά νομίζω ότι είμαι προσγειωμένος.
28 17. Η πλανεύτρα γλώσσα των Πολιτικών Αγαπητέ μου "Δικαίωμα στην Υγεία" μπορεί η πρόθεση και το περιεχόμενο αυτής της σελίδας να είναι καλό αλλά ο τίτλος κατά τη γνώμη μου είναι αδόκιμος και μάλιστα επηρεασμένος από την ξύλινη και πλανεύτρα γλώσσα των πολιτικών. Η υγεία του καθενός δεν είναι ούτε «δικαίωμα», ούτε «προνόμιο», ούτε «καταναλωτικό αγαθό», ούτε «κοινωνική κατάκτηση», ούτε «κοινωνική παροχή», ούτε «ιατρικό επίτευγμα», ούτε οτιδήποτε έχει να κάνει με πολιτική. Η υγεία του καθενός μας είναι μια κατάσταση ισορροπίας που επιτυγχάνεται κυρίως από τις επιλογές του ατόμου όσον αφορά τον Υλικό Κόσμο( διατροφή, άσκηση, φυσική διαβίωση, κλπ) και από τις επιλογές του όσον αφορά τον Ψυχικό του Κόσμο (στάση απέναντι στη ζωή και στους άλλους ανθρώπους, σχέση με τη Φύση και το Θεό, "θέλω", τρόπος ζωής, επιλογές ζωής, κλπ). Αν περιμένουμε να αλλάξουμε την κοινωνία προς το υγιεινότερο για να γίνουμε υγιείς τότε καήκαμε. Η προσωπική μας υγεία έχει να κάνει με τις προσωπικές μας επιλογές. Ναι, σίγουρα καλό είναι στον κοινωνικό τομέα να προσπαθούμε να υιοθετηθούν από την κοινωνία πιο φυσικά μέσα διαβίωσης και πιο φυσικές μέθοδοι θεραπείας, κλπ, αλλά κατά κύριο λόγο εμείς επιλέγουμε αν θα είμαστε ισορροπημένοι και γι αυτό υγιείς. Ο Ιπποκράτης είπε ότι "είμαστε ότι τρώμε" και ο Κεντ, ένας μεγάλος ομοιοπαθητικός, είπε ότι "είμαστε ότι θέλουμε".
29 18. Η ανισορροπία των φύλων καλά κρατεί Σε μια διαφήμιση στην τηλεόραση ο άντρας κρατάει αγκαλιά το σκυλάκιλουλού την ώρα που η γυναίκα προσπαθεί να αλλάξει την τρύπια ρόδα του αυτοκινήτου. Η γυναίκα δεν τα καταφέρνει, ο άντρας κάνει ένα ήπιο αστείο και τότε η γυναίκα τσαντίζεται και του εκσφενδονίζει το σταυρόεργαλείο. Το σκυλάκι και ο άντρας ξεροκαταπίνουν και βγάζουν το σκασμό και τελικά ο άντρας καλεί την οδική βοήθεια. Μια διαφήμιση αξίζει όσο χίλιες λέξεις! Εκφράζει τέλεια τη σημερινή εποχή που ζούμε στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Ο μέσος άντρας είναι υποχωρητικός μέχρι που να αδελφίζει και η μέση γυναίκα είναι κυριαρχική και προσπαθεί να παίξει το ρόλο του άντρα. Και οι δύο φυσικά αποτυγχάνουν γιατί πάνε κόντρα στη φύση τους και τελικά οι γυναίκες αναρωτιούνται γιατί "δεν υπάρχουν άντρες πλέον" ενώ οι άντρες αναρωτιούνται γιατί "είναι τόσο σκύλες οι γυναίκες". Πριν από μερικές δεκάδες χρόνια και για αιώνες ζούσαμε την κυριαρχία του άντρα και την καταπίεση της γυναίκας. Τώρα αντιστράφηκαν τα πράγματα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Ούτε το ένα ήταν σωστό αλλά ούτε και το σημερινό είναι. Και τελικά όταν ανισορροπεί το ένα φύλο, τότε σαφώς και ανισορροπεί και το άλλο σε κοινωνικό επίπεδο. Σε ατομικό δε επίπεδο, σχεδόν σε όλους έχει καεί η γούνα τους και ψάχνουν εναγωνίως μπας και βρουν ένα σύντροφο έστω λίγο νορμάλ. Και η μοναξιά πάει σύννεφο!
30 Δεν θεωρώ σωστό να περιμένει κανείς να αλλάξει η κοινωνία για να φτιάξουν οι προσωπικές σχέσεις, αλλά...ομολογουμένως τα πράγματα είναι δύσκολα! Τελικά οι περισσότεροι είμαστε μοναχικοί ταξιδιώτες είτε μέσα σε μια σχέση είτε εκτός σχέσης. Καλό κουράγιο σε όλους μας!
31 19. Η αναζήτηση του τέλειου συντρόφου Ένας πενηντάρης φίλος μου, μου είχε πει το εξής: "Όταν γνωρίσω μια κοπελιά και μάθει ότι μένω στα Βόρεια Προάστια κοιτάω το ρολόι μου και χρονομετρώ στα πόσα δευτερόλεπτα θα με ρωτήσει αν είναι δικό μου το σπίτι ή το νοικιάζω. Η επόμενη ερώτηση είναι τι αυτοκίνητο έχω και όταν της πω ότι είναι BMW κάμπριο ξανακοιτάω το ρολόι μου και χρονομετρώ στα πόσα δευτερόλεπτα θα με ρωτήσει αν το αγόρασα εγώ ή μου το έκανε δώρο ο πατέρας μου. Βλέπεις, το νόημα είναι να ζυγίσει πόσο ματσωμένος είμαι!" Η δική μου ερώτηση προς το φίλο μου, κάθε φορά που μου λέει ότι γνώρισε μια κοπέλα, είναι: "Πόσο χρονών είναι;" και κοιτάω το ρολόι μου για να δω πόσο θα καθυστερήσει να μου απαντήσει ευθέως ότι είναι κάτω από 30 ετών ή γύρω στα 30. Η επόμενη μου ερώτηση είναι "Είναι όμορφη;" και δεν περιμένω να μου απαντήσει γιατί ξέρω την απάντηση. Πως να του πω ότι όταν κατηγορεί τις κοπελιές ότι "το μόνο που κοιτάνε είναι το πορτοφόλι του" δεν βλέπει ότι το μόνο που αυτός κοιτάει σε αυτές είναι τα νιάτα και την ομορφιά τους. Αλλά αυτό κάνει τη σχέση συναλλαγή και όχι σχέση ουσίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακόμη ψάχνει και ακόμη απογοητεύεται και είναι σίγουρο ότι κάτι παρόμοιο γίνεται και από την άλλη πλευρά. Αυτό μου θυμίζει το ανέκδοτο που κάποιος έψαχνε χρόνια ολόκληρα να βρει την τέλεια (κατ' αυτόν) γυναίκα. Κάποτε, μετά από χρόνια τον ρώτησε ένας παλιός του φίλος: "Τελικά την βρήκες;" "Την βρήκα!" "Και τι έγινε;" "Δεν πήγαν καλά τα πράγματα. Έψαχνε κι αυτή για τον τέλειο άντρα!"
32 20. Μαστροπού συνέχεια... ή το Μεγάλο Νταβατζιλίκι! Αυτές τις μέρες ζούμε τη συνέχεια του κοινωνικού δράματος "Το Νταβατζιλίκι της Υγείας". Ο πρώτος "νταβατζής", ή επί τω ευγενικότερον ο πρώτος μαστροπός, είναι εδώ και πολλά χρόνια τα Ταμεία Υγείας που σου καθορίζουν όπως θέλουν το πόσα λεφτά θα τους δίνεις το μήνα για να σου παρέχουν υπηρεσίες υγείας όπως αυτά θέλουν, με όποιους γιατρούς θέλουν, με όποια θεραπευτική μέθοδο θέλουν και βαθμό κάλυψης όσο αυτά θέλουν. Ο δεύτερος μαστροπός είναι το Κράτος που σε υποχρεώνει να είσαι ασφαλισμένος αναγκαστικά, θέλοντας και μη, στο συγκεκριμένο ταμείο και δεν μπορείς να επιλέξεις κάτι άλλο. Εκτός αυτού το Κράτος κατευθύνει τα Ταμεία να αγοράσουν κρατικά ομόλογα ή να βάλουν τα λεφτά σου σε συγκεκριμένες τράπεζες. Ο τρίτος μαστροπός είναι κάποιοι γιατροί που συνεργάζονται με κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες, κάποια διαγνωστικά κέντρα και κάποιους φαρμακοποιούς, και τελικά γράφουν επιπλέον φάρμακα και εξετάσεις για ευνόητους λόγους. Ο τέταρτος μαστροπός είναι κάποιοι ασφαλισμένοι που συνεργάζονται με τους πιο πάνω γιατρούς, φαρμακοποιούς και διαγνωστικά κέντρα για να πάρουν κι αυτοί κάποια ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι των ταμείων ασφάλισης. Ο πέμπτος μαστροπός είναι οι υπάλληλοι και τα διευθυντικά στελέχη των ταμείων που διαχειρίζονται τα χρήματα σου "για το καλό σου" διορισμένοι οι περισσότεροι από τα πολιτικά κόμματα.
33 Ο έκτος μαστροπός είναι σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα που σε έχουν πείσει τόσα χρόνια για το αγαθό της "κοινωνικής αλληλεγγύης" και την προσφορά του κράτους και της κοινωνίας προς εσένα κερδίζοντας ψήφους και διορίζοντας ημετέρους στα Ταμεία. Ο τελευταίος νέος μαστροπός είναι όλες αυτές οι Εταιρείες Τηλεφωνικής Εξυπηρέτησης που σου χρεώνουν πάνω από ένα ευρώ για να κλείσεις ραντεβού με το γιατρό του ταμείου σου!!! Δηλαδή, εσύ πληρώνεις και όλοι ωφελούνται εκτός από σένα, πάντα "για το καλό σου". "Κι εσύ τι προτείνεις, εξυπνάκια;" θα μπορούσε να πει κάποιος; Πολύ απλά θα μπορούσε το κράτος να υποχρεώνει τον κάθε πολίτη να καταθέτει ένα ποσόν κάθε μήνα υποχρεωτικά σε ένα "Λογαριασμό Υγείας" σε τράπεζα της επιλογής του. Θα μπορούσε μετά ο ασθενήςκαταθέτης να πάει σε όποιο γιατρό θέλει, όποιας θεραπευτικής μεθόδου θέλει, να κάνει ότι εξετάσεις κρίνει αναγκαίες, να πάρει ότι φάρμακα θεωρήσει αναγκαία. Μετά θα μπορούσε να πληρώνει και με βάση την απόδειξη αν θέλει να παίρνει το αντίστοιχο ποσόν από το Λογαριασμό Υγείας του ή να τα αφήνει εκεί για ασφάλεια για το μέλλον. Με τον τρόπο αυτό ασθενής δεν θα έκανε περιττά έξοδα αφού αυτός θα διαχειριζόταν τα χρήματα του. Επιπλέον και ο γιατρός δεν θα έκανε σπατάλες ή πονηρά πράγματα γιατί θα έχανε αργά ή γρήγορα τον ασθενή του. Έτσι θα ήταν όλοι κερδισμένοι εκτός βέβαια από τους νταβατζήδες!
34 Δεν νομίζω ότι είμαι ο μόνος «σοφός» στο χώρο της υγείας και σίγουρα υπάρχουν και άλλες καλύτερες λύσεις από αυτό το "μπουρδέλο" που λέγεται Ταμείο Ασφάλισης και Υπηρεσίες Υγείας. Αλλά δυστυχώς, "τα λεφτά είναι πολλά" και οι νταβατζήδες περισσότεροι!
35 21. Μα, τέλος πάντων, πόσο εγκεφαλικοί έχουμε γίνει! Διάβασα πρόσφατα σε ένα περιοδικό ότι "Λύθηκε το μυστήριο του Οργασμού!" Και τι σήμαινε αυτό; Πώς, δηλαδή, λύθηκε το μυστήριο; Απλά κάποιοι επιστήμονες έβαλαν αρκετές γυναίκες να αυνανιστούν(!) και παρακολούθησαν τις μαγνητικές τους τομογραφίες εντοπίζοντας έτσι διάφορες αλλαγές στις νευρικές λειτουργίες. Εγώ τώρα τι να τους πω! Ότι αυτό είναι επιστημονικός διανοητικός αυνανισμός! Να τους πω ότι περιορίζουν τον οργασμό και τον Άνθρωπο μόνο στο Υλικό Επίπεδο και ειδικά στον εγκέφαλο και αγνοούν το Αιθερικό Σώμα, την Ατομική Ψυχή και το Ατομικό Πνεύμα του Ανθρώπου ή τη σχέση του με το Σύμπαν; Ή να τους πω ότι μπερδεύουν τη σεξουαλική πράξη με τον αυνανισμό; Το μόνο που θα τους πω είναι ότι αυτός που έχει βιώσει οργασμό δεν έχει καμία απορία και κανένα μυστήριο στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή! Και ότι αν είναι αρκετά χαλαρός ώστε να ζει σε ένα συνεχή οργασμό, όχι μόνο στενά σεξουαλικό, έχει επιπλέον και γαλήνη στην καρδιά του. Επιτέλους, αντί να αυνανιζόμαστε διανοητικά να εξηγήσουμε τα πάντα με το μυαλό και την Επιστήμη ας αφεθούμε καλύτερα στους οργασμούς της Καρδιάς που γίνονται μέσα από τη βίωση και όχι μέσα από τη σκέψη!
36 22. Χίλιοι τρόποι "να τη βρεις" και χίλιοι τρόποι "να χαθείς" ή η πλάνη των κάθε λογής ναρκωτικών! Αμέτρητες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές ταινίες, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο προπαγανδίζουν τα ναρκωτικά και ιδίως το χασίς. Σχεδόν όλες προωθούν το κάπνισμα και το υπερβολικό ποτό. Η κοινωνία μας προπαγανδίζει ανοιχτά και κατά κόρον το ναρκωτικό της εργασιομανίας, της θρησκειομανίας, της πολιτικομανίας, της σεξομανίας, της επωνυμίας, του πλούτου και της επιτυχίας. Ακόμη και στα δελτία ειδήσεων είναι πρώτο γαργαλιστικό θέμα η ξέφρενη διασκέδαση στη Μύκονο ή στην Πάρο: μπεκρούλιασμα, άμετρο ξενύχτι, πήδημα της μιας νύχτας όταν ήδη έχεις πιει τόσο πολύ που δεν ξέρεις με ποιον πηδιέσαι, χυδαίος χορός στη μπάρα και ατελείωτο μαύρισμα στον ήλιο όπου λαδώνεσαι σαν μπιφτέκι και γυρνάς πότε από τη μία και πότε από την άλλη. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι "να τη βρεις" με φυσικό τρόπο και χωρίς παρενέργειες και εξαρτήσεις. Και μόνο η κάλυψη των σωματικών φυσικών αναγκών με φυσικό τρόπο όπως η απόλαυση του φαγητού ή της σεξουαλικής πράξης ή της φυσικής άσκησης σε οδηγεί σε μικρούς και επαναλαμβανόμενους "Παραδείσους". Πολύ δε περισσότερο αυτό ισχύει για την κάλυψη των ψυχικών φυσικών αναγκών όπως η συντροφικότητα, η φιλία, η αγάπη σε όλες της τις μορφές όπως συντροφική, οικογενειακή, θρησκευτική, φιλική, η αγάπη για τη Φύση, κοκ. Κι όμως μας αλλοτριώνουν από τη βρεφική ακόμη ηλικία και μαθαίνουμε να εκτιμούμε περισσότερο το αφύσικο και το διαστροφικό απ' ότι το φυσικό. Αν προσπαθείς να είσαι φυσιολογικός είναι πλέον
37 ντεμοντέ και θεωρείσαι "νερόβραστος" γιατί ως γνωστόν "τα καλά παιδιά πάνε στον Παράδεισο ενώ τα κακά πάνε παντού!" Αλλά αυτό δεν είναι παρά το επιχείρημα αυτών που δεν μπορούν να πάνε πουθενά αλλού εκτός από την επίγεια Κόλαση των εξαρτήσεων του εαυτού τους. Γι αυτό και ως άλλες αλεπούδες με κομμένη ουρά προσπαθούν να πείσουν όλες τις μη ακρωτηριασμένες αλεπούδες ότι ο ακρωτηριασμός είναι καλύτερος και είναι της μόδας. Πώς μου ήρθαν όλα αυτά ξαφνικά στο μυαλό; Μα, απλά ζω σε αυτό τον κόσμο και εξακολουθώ να προσπαθώ να είμαι τουλάχιστον με το ένα πόδι απ' έξω. Είναι σίγουρο ότι ήδη με αυτά που είπα έχω στιγματιστεί από κάποιους ως συντηρητικός, πουριτανός, θεούσος, ηθικολόγος, ή απλά ξενέρωτος. Τόσο δύσκολο πλέον μας φαίνεται να προσπαθείς να είσαι φυσιολογικός! Θα πρέπει να είσαι είτε με τους μεν, τους πουριτανούς, είτε με τους δε, τους ελευθεριάζοντες (άλλο ελεύθερος και άλλο ελευθεριάζον ή άμετρος). Ε λοιπόν, αρνούμαι να διαλέξω! Προτιμώ να τρώω αντί να με τρώει το φαγητό. Να πίνω αντί να μεθάω. Να τσαπίζω αντί να κοπανιέμαι στα γυμναστήρια. Να μοιράζομαι τον έρωτα αντί να πηδιέμαι. Να δίνομαι συντροφικά και οικογενειακά χωρίς να κατέχω. Να βιώνω το Θεό μέσα και έξω μου χωρίς να είμαι θρήσκος.
38 Να νοιάζομαι για την κοινωνία χωρίς να θέλω να την αλλάξω σώνει και καλά ως οπαδός κάποιας κοσμοθεωρίας. Και να μιλάω και να εκφράζομαι χωρίς απώτερο σκοπό. Απλά γιατί έτσι μου βγαίνει, όποτε και όταν μου βγαίνει... όπως τώρα.
39 23. Περί αδικοχαμένων... Καθημερινά διαβάζουμε για "τον άδικο θάνατο" νέων ανθρώπων. Όσο συγκινητικό κι αν είναι το θέμα, θα πρέπει κάποια στιγμή να αναρωτηθούμε γι αυτό το "άδικο" της υπόθεσης. Ο κόσμος και η ζωή των ανθρώπων φαίνεται "άδικη" σε όσους θεωρούν ότι όλα είναι τυχαία και δεν υπακούουν στο Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος, στο Νόμο της Δράσης και της Αντίδρασης, δηλαδή τελικά στο Πεπρωμένο ή Κάρμα. Όταν πιστεύεις ότι γεννιόμαστε από το μηδέν και καταλήγουμε στο μηδέν, τότε φαίνονται άδικα και ακατανόητα τα ακόλουθα: οι διαφορές στις συνθήκες γέννησης ενός ατόμου, οι διαφορές στη διάρκεια της ζωής και οι διαφορές στον τρόπο θανάτου. Όμως, γνωρίζουμε από την Επιστήμη ότι ο Υλικός Κόσμος και ο Ενεργειακός Κόσμος και όλα τα πράγματα και οι ενέργειες ακολουθούν αυστηρά Συμπαντικούς Νόμους. Το πρόβλημα είναι ότι αρνούμαστε να δεχθούμε ότι παρόμοιους αυστηρούς νόμους ακολουθεί και ο Ψυχικός και ο Πνευματικός Κόσμος, άρα και η Ατομική μας Ψυχή, η οποία αν μη τι άλλο είναι Ατομική και έχει παρελθόν και μέλλον. Οι πράξεις του παρελθόντος(προηγούμενες ζωές) καθορίζουν την παρούσα επίγεια ζωή και οι πράξεις του παρόντος καθορίζουν την επόμενη επίγεια ζωή. Μόνο αν παραδεχθούμε τα πιο πάνω έχει νόημα, εξήγηση και συνέχεια η παρούσα επίγεια ζωή και μόνο τότε τίποτα δεν είναι άδικο. Αλλά θέλει ψυχικά "μπαλάκια" για να αναλάβει κανείς τις ευθύνες του για την όποια πορεία της ζωής του. Είναι πολύ πιο εύκολο να βρίζουμε την "κακούργα κοινωνία", τη "μαύρη μας τύχη", τους γονείς μας, τους άλλους ή το Θεό για τις "αδικίες" αυτού του Κόσμου. Αν κανείς κατανοήσει τα πιο πάνω τότε δεν υπάρχει τίποτα «άδικο» και τίποτα «τυχαίο» στη ζωή των ανθρώπων και στο Σύμπαν γενικότερα. Ότι
40 μας συμβαίνει, ακόμη και ο θάνατος (που δεν είναι χαμός αλλά μετάβαση στην επουράνια ζωή) δεν είναι άδικο και δεν είναι συμφορά. Η μόνη συμφορά είναι όχι να πεθάνεις ή να πεθάνεις σύντομα αλλά να μην ζήσεις αυτή τη ζωή εκπληρώνοντας το νόημα της ζωής. Και το πραγματικό νόημα της ζωής είναι «να μάθεις για να χαρείς και να χαρείς για να μάθεις»! Αλλά συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι «μαθαίνουμε παθαίνοντας». Και ακόμα και τότε είναι ζήτημα αν τελικά μαθαίνουμε!
41 24. Ο "μπαμπούλας" των μικροβίων! Η είδηση ήταν απλή και παράξενη. Ένας αλλοδαπός ακολουθούσε μια μάνα που περπατούσε στο δρόμο κρατώντας στην αγκαλιά της ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Ξαφνικά "τρελάθηκε", αγκάλιασε το παιδάκι και του έδωσε ένα φιλί στο στόμα και τρέχοντας εξαφανίστηκε! Αμέσως μετά, έντρομη η μητέρα πήγε τρέχοντας στο νοσοκομείο για να κάνουν εξετάσεις στο παιδί μήπως "κόλλησε" κάποια αρρώστια! Και λέω τώρα εγώ ο "τρελός": Πού είναι η τρέλα; Στο ότι φίλησε ένας άνθρωπος ένα παιδάκι στο στόμα ή στο ότι η μάνα έτρεξε έντρομη να κάνει εξετάσεις στο παιδάκι της από το φόβο των μικροβίων; Δεν αμφιβάλω ότι η συμπεριφορά του "δράστη" εγείρει διάφορα ερωτηματικά και πιθανότατα είναι παθολογική αλλά για μένα δεν είναι αυτό το πλέον σημαντικό. Στο κάτω-κάτω αυτό αφορά μόνο ένα μεμονωμένο άτομο. Αν αναφέρομαι στο γεγονός το κάνω για να δείξω όχι "το δέντρο" αλλά "το δάσος". Να προβάλω τη μικροβιοφοβία που μας έχει επιβάλει η Αλλοπαθητική Ιατρική και οι Χολιγουντιανές ταινίες με τις θανατηφόρες επιδημίες από τρομερούς ιούς και μικρόβια. Στο κοινωνικό πεδίο, βέβαια, αυτό είναι χρήσιμο για τις φαρμακευτικές εταιρείες όσον αφορά τους μαζικούς εμβολιασμούς σε δήθεν "πανδημίες" όπως τη γρίπη των χοίρων, τη γρίπη των πτηνών, κ.α. που δεν είναι παρά η "γρίπη (ορισμένων) φαρμακευτικών εταιρειών". Αλλά ταυτόχρονα αυτό είναι και επικίνδυνο για το κοινό που τρέχει τρομοκρατημένο να υποστεί μεγαλύτερους κινδύνους από τις "θεραπείες" παρά από τα «κακούργα» μικρόβια. Πέραν τούτων, στο ατομικό πεδίο το πρόβλημα είναι ο φόβος που αναπτύσσεται στο άτομο που βλέπει παντού θανατηφόρα μικρόβια,
42 μολύνσεις, "βρωμιά", επιδημίες, κοκ. Αυτός ο φόβος επηρεάζει τα πάντα, ακόμα και τη σεξουαλική ζωή ή έστω την κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν άρχισε ο θόρυβος για το AIDS υπήρχαν ασθενείς που παραξενεύονταν γιατί συνέχιζα να τους χαιρετώ με χειραψία ενώ πολλοί γιατροί το απέφευγαν! Αυτός ο φόβος επηρεάζει επιπλέον το βαθμό ηρεμίας και ευτυχίας ενός ατόμου καθώς βέβαια και το ανοσολογικό του σύστημα και τη σωματική του υγεία. Η Ολιστική Ιατρική έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι θα πρέπει να προηγηθεί η πτώση της άμυνας ενός ατόμου λόγω σωματικών και ψυχικών καταπονήσεων και να τοξινωθεί το άτομο βιοχημικά και τότε και μόνο τότε, σε αυτό το ευνοϊκό έδαφος θα έρθει το μικρόβιο ή ο ιός να κάνει τη χρήσιμη και ωφέλιμη δουλειά της αποτοξίνωσης. Εάν βέβαια το αφήσουμε ήσυχο χωρίς αντιβιώσεις και αντιφλεγμονώδη. Η ωφέλιμη διαδικασία της φλεγμονής είναι ο βασικότερος μηχανισμός άμυνας του ανθρώπινου οργανισμού. Ο ίδιος ο οργανισμός κινητοποιεί με σοφία αυτό το μηχανισμό και μάλιστα αρχικά αναστέλλει το ανοσολογικό του σύστημα για να αναπτυχθούν τα κατάλληλα για κάθε περίπτωση μικρόβια ώστε να "φάνε" τις τοξίνες και τους φθαρμένους ιστούς. Όταν ολοκληρωθεί η δουλειά τους, τότε κινητοποιεί τους αμυντικούς του μηχανισμούς για να διακοπεί ο μηχανισμός της φλεγμονής και να ελεγχθεί ο πολλαπλασιασμός των μικροβίων. Έτσι επιστρέφουμε στη συνήθη ισορροπία ανθρώπου (μεγαλοοργανισμού) και μικροβίου (μικροοργανισμού) που υπάρχει φυσιολογικά σε κατάσταση κλινικής υγείας. Ουσιαστικά, οι ιώσεις του Χειμώνα και οι γαστρεντερίτιδες του Καλοκαιριού είναι ευεργετικές για την αποτοξίνωση του μέσου ανθρώπου και την κάθαρση του οργανισμού του, αν αφήσουμε βέβαια τη Φύση να κάνει τη δουλειά της απερίσπαστη από κατασταλτικά φάρμακα.
43 Ανά πάσα στιγμή μέσα μας και γύρω μας υπάρχουν δυνητικά όλα τα μικρόβια και όλοι οι ιοί και μύκητες. Αλλά δεν αρρωσταίνουμε και μόνο από την ύπαρξη τους. Τα μικρόβια είναι ουσιαστικά συνεργάτες μας, χρήσιμοι αποδομητές, χρήσιμοι ανακυκλωτές, συμβιωτικοί οργανισμοί. Ακόμη και στην περίπτωση που ένα άτομο πεθάνει από "λοίμωξη" είναι γιατί ήδη ο οργανισμός του ήταν τόσο τοξινομένος και εξασθενημένος που δεν είχε την ικανότητα να κινητοποιήσει και να ελέγξει στη συνέχεια το μηχανισμό της φλεγμονής και ούτως ή άλλως επρόκειτο να φύγει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η Αλλοπαθητική Ιατρική, λόγω υλιστικής και μηχανιστικής σκέψης, μας έχει γεμίσει το μυαλό με αναρίθμητες πλάνες όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου "Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες" για όσους ενδιαφέρονται για περισσότερη ανάλυση του θέματος. Αλλά είναι δική μας δουλειά να συντηρήσουμε την κατάσταση υγείας μας και ευτυχίας μας. Και το πλέον σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε είναι κατ' αρχήν να απαλλαγούμε από τις ιατρικές πλάνες. Προσοχή! Δεν κατηγορώ τους αλλοπαθητικούς συναδέλφους. Άλλωστε πλάνες δεν υπάρχουν μόνο στο μυαλό των αλλοπαθητικών γιατρών αλλά συχνότατα και στο μυαλό των ολιστικών ή εναλλακτικών γιατρών. Η κριτική μου απευθύνεται όχι στα άτομα αλλά στις πλάνες που υπάρχουν γενικά στον τομέα της υγείας και οι οποίες βέβαια προέρχονται από τις γενικότερες πλάνες που έχουμε για τη ζωή, τον Άνθρωπο και το Σύμπαν.
44 25. Το ηλεκτροσόκ ξανάρχεται! Τι να κάνω! Δεν μπορούσα να μην το σχολιάσω! Έχω ξανασχολιάσει την αμερικάνικη ιατρική σειρά "Dr House" χαρακτηρίζοντας την αχαρακτήριστη μέχρι και αισχρή. Αυτή τη φορά ποια νομίζετε ότι ήταν η θεραπεία που πρότεινε και τελικά εκτέλεσε ο διάσημος αυτός γιατρός; Ένας ασθενής παθαίνει μικρά εμφράγματα μόλις συναντήσει τον κρυφό του απαγορευμένο έρωτα που δεν γνωρίζει τίποτα για τα συναισθήματα του, δηλαδή την αρραβωνιαστικιά του αδελφού του. Επειδή δεν μπορεί να του δώσει ο Δρ Χάους αντικαταθλιπτικά για να καταστείλει την ταραχή του από τον έρωτα, αποφασίζει και εκτελεί ηλεκτροσόκ! Και αφού του «ψήσει» τον εγκέφαλο καταφέρνει να του σβήσει όλες τις παλιές του μνήμες από τότε που ερωτεύτηκε τη συγκεκριμένη κοπελιά. Μετά το ηλεκτροσόκ τον επισκέπτεται ο αδελφός του και η αρραβωνιαστικιά του, τους οποίους δεν γνωρίζει πλέον και του υπόσχονται ότι θα ζήσει μαζί τους και θα τον φροντίζουν. Ε, τώρα, τι περιμένετε; Σχόλια; Ουδέν Σχόλιον!
45 26. Αν έρθει Κι όμως! Αν έρθει ένας πολιτικός μηχανικός και σας πει ότι θα σας επισκευάσει το σπίτι αλλά υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα να μην τα καταφέρει, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας προκαλέσει νέες ζημιές και μια μικρή πιθανότητα να γκρεμίσει όλο το σπίτι, θα δεχόσασταν να συνεργαστείτε μαζί του και να τον πληρώσετε κι από πάνω; Θα θεωρούσατε τη δουλειά του ως Επιστήμη; Δεν θα αρνιόσασταν; Αν έρθει ένας έμπορος τροφίμων και σας πει ότι θα σας πουλήσει ένα τρόφιμο που έχει μεγάλη πιθανότητα να μην έχει καμία διατροφική αξία, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας προκαλέσει τροφική δηλητηρίαση και μια μικρή πιθανότητα πρόκλησης θανάτου δεν θα λέγατε όχι; Αν έρθει ένας έμπορος βιταμινών ή συμπληρωμάτων διατροφής ή βοτάνων και σας πει ότι θα σας πουλήσει ένα από τα προϊόντα του το οποίο όμως έχει μεγάλη πιθανότητα να μην σας βοηθήσει καθόλου, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας προκαλέσει κάποια μικρή ή μεγάλη παρενέργεια και σε ένα πολύ μικρό ποσοστό θάνατο, πείτε μου, δεν θα τον κοιτάγατε αν μη τι άλλο περίεργα; Αν έρθει ένας "εναλλακτικός γιατρός" ή "ολιστικός γιατρός", ένας τέλος πάντων μη συμβατικός γιατρός και σας πει ότι θα σας χορηγήσει ένα φάρμακο που έχει μεγάλη πιθανότητα να μην σας βοηθήσει καθόλου, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας προκαλέσει μια ήπια ή πολύ σοβαρή παρενέργεια και σε ορισμένες φορές ακόμη και το θάνατο, τότε τι θα κάνατε; Δεν θα αρνιόσασταν και αυτόν και την "Επιστήμη" του; Αν μάλιστα επέμενε και σας έλεγε ότι "επειδή δρα επιστημονικά και για το καλό σας", ότι το κράτος του δίνει το δικαίωμα της πιθανότητας
46 παρενέργειας ή θανάτου και ότι επειδή στο ενημερωτικό του φαρμάκου που σας χορηγεί αναγράφονται όλες αυτές οι παρενέργειες δεν έχει καμία ευθύνη ούτε αυτός σαν γιατρός, ούτε ο φαρμακοποιός, ούτε η φαρμακευτική εταιρεία, ούτε το κράτος εφόσον βέβαια χορηγηθεί "βάσει των επιστημονικών ενδείξεων και ερευνών"... τότε τι θα κάνατε; Πέστε μου τι θα κάνατε; Αν έρθει τέλος ένας (...) γιατρός (συμπληρώστε μόνοι σας το επίθετο που απουσιάζει στο εύγλωττο κενό) και σας πει... (συμπληρώστε και πάλι μόνοι σας το κείμενο)... τότε τι θα κάνατε; Πέστε μου τι θα κάνατε; Θα σας πω εγώ, όχι τι θα κάνατε... αλλά τι συνήθως δυστυχώς γίνεται από το μέσο άνθρωπο και την κοινωνία σήμερα: Σχεδόν Τίποτα! Υστερόγραφο: Σαφώς και αυτό το σχόλιο δεν αφορά τους λειτουργούς του συγκεκριμένου συστήματος αλλά το παράλογο πλέγμα Κράτους- Εταιρειών-Κοινωνίας που επιτρέπει στο συγκεκριμένο σύστημα να λειτουργεί και να καταστρατηγεί όχι μόνον το Ιπποκρατικό "ωφελέειν, μη βλάπτειν" αλλά και την κοινή λογική. Δυστυχώς, σήμερα οι λειτουργοί του συστήματος αυτού, αυτά μαθαίνουν στα πανεπιστήμια και αυτά εφαρμόζουν πιστεύοντας ότι έτσι λειτουργούν επιστημονικά και για το καλό του ασθενούς.
47 Αλλά ακόμη και στην περίπτωση αυτή, μετά από κάποια χρόνια εξάσκησης του συστήματος, κάθε λειτουργός που σέβεται τη Συνείδηση του οφείλει να αναρωτηθεί και να βρει άλλες λύσεις.
48 27. Ποια «βήματα» της Ανθρωπότητας μετράνε τελικά; Άκουσα σήμερα στις ειδήσεις ότι «πέρασε στην αιωνιότητα ο Νηλ Άρμστρονγκ, ο πρώτος Αμερικανός αστροναύτης που πάτησε στη Σελήνη», εννοώντας προφανώς ότι πέθανε. Είναι αυτός που είπε την ιστορική φράση "ένα μικρό βήμα για τον Άνθρωπο, ένα γιγαντιαίο βήμα για την Ανθρωπότητα". Τελικά ποιά βήματα μετράνε σήμερα για την Ανθρωπότητα; Τα τεχνολογικά επιτεύγματα, τα στρατιωτικά επιτεύγματα, τα οικονομικά επιτεύγματα ή τα επιστημονικά; Επίτευγμα δεν είναι να πατήσεις το πόδι σου στη Σελήνη και μάλιστα στα πλαίσια του στρατιωτικού-τεχνολογικού ανταγωνισμού των υπερδυνάμεων. Επίτευγμα είναι να πατήσεις το πόδι σου στις ερήμους του πλανήτη μας όχι για να εκμεταλλευτείς τους ντόπιους ως υπερδύναμη, ούτε για να τους μολύνεις με τον "πολιτισμό" σου αλλά για να τους βοηθήσεις να ξανασταθούν στα δικά τους πόδια. Επίτευγμα είναι να συμβάλεις σε μια κοινωνία πιο χαρούμενη, λιγότερο αγχωμένη, λιγότερο φοβισμένη, λιγότερο καταπιεσμένη και πιο απελευθερωμένη από τον αγώνα για επιβίωση. Επίτευγμα της Ανθρωπότητας είναι να αυξηθούν: -οι νέοι που δεν τους κόβει τα φτερά τους η κοινωνία -οι σύντροφοι που δεν έχουν κτητική διάθεση απέναντι στο σύντροφο τους ενώ τον αγαπούν βαθιά -οι γονείς που προσφέρουν στα παιδιά τους χωρίς να τα καταπιέζουν
49 -τα παιδιά που σέβονται τους γονείς τους χωρίς να υποτάσσονται σε αυτούς -οι άνθρωποι που σέβονται τις διαφορετικές θρησκευτικές, πολιτικές και άλλες απόψεις των συνανθρώπων τους ή το χρώμα του δέρματος τους -οι άνθρωποι που νοιάζονται περισσότερο για την πνευματικότητα, την αγάπη και την προσφορά παρά για το χρήμα, τη δόξα ή τα υλικά αγαθά Καθώς και τόσα άλλα απλά, καθημερινά και ανθρώπινα που σήμερα δεν θεωρούνται "επιτεύγματα" είτε του ατόμου είτε της "Ανθρωπότητας" αλλά δεν παύουν να είναι η ουσία των πραγμάτων.
50 28. Ε ρε ξύλο που τους/μας χρειάζεται! Μου έστειλαν πρόσφατα ένα e-mail για ένα σεμινάριο βουδιστικής φιλοσοφίας που οργανώνεται από ένα βουδιστικό κέντρο των Αθηνών με τη συμμετοχή ενός «λάμα» από το εξωτερικό. Δεν έχει σημασία ποιός, που και πότε. Σημασία έχει το "τι" και το "γιατί" ή για να μην πω το "δια ταύτα" ή όπως λέει το λαϊκό άσμα "μας υποχρέωσες αλλά δεν μας είπες τελικά πόσα μας χρέωσες!" Μετά τις τυπικές πληροφορίες για το σεμινάριο γινόταν λόγος και για το επίμαχο θέμα της "συνεισφοράς για τα έξοδα του σεμιναρίου" και πολύ περισσότερο το θέμα της "προσφοράς" προς τους δασκάλους που "συνηθίζεται παραδοσιακά!" Εντάξει ρε παιδιά, είπαμε, να βάλουμε όλοι ρεφενέ για τα εισιτήρια του «λάμα». Αλλά δεν μπορεί να γίνει το σεμινάριο στην αίθουσα του βουδιστικού κέντρου και όχι σε ξενοδοχείο; Δεν μπορεί ο "φωτισμένος" δάσκαλος να φιλοξενηθεί από έναν από τους πιστούς και να του κάνει και το τραπέζι; Επιπλέον, τι ανάγκες έχει τέλος πάντων ένας "φωτισμένος" δάσκαλος που να "συνηθίζεται παραδοσιακά" παρότι "κανονικά δεν πληρώνονται οι λάμα, μοναχοί και μεταφραστές" να τους δίνεται και επιπλέον εκτός από τη συνδρομή του σεμιναρίου και προσωπική "προσφορά" και μάλιστα της οποίας το ύψος "καθορίζεται από τη δυνατότητα και διάθεση γενναιοδωρίας του μαθητή"! Θυμάται κανείς ο Βούδας, ο Χριστός, ο Μωάμεθ ή ο Μωυσής να ζητούσαν συνδρομή ή προσωπική προσφορά; Ακόμα και σήμερα στην "επαγγελματικοποιημένη" Εκκλησία της χώρας μας, αν τολμούσε ένας επίσκοπος, μητροπολίτης ή "φωτισμένος"