Ο ΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥ, Ο ΗΛΙΟ ΜΟΥ... Του Παναγιώτη Κατσιαούνη
ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η υπόθεςη αφορϊ δύο ϊτομα που θα μοιραςτούν μια ιςτορύα. Ένα αγόρι κι ϋνα κορύτςι που θα ζόςουν μαζύ το ταξύδι ςτη φανταςύα, με διαφορετικϊ γεγονότα, ςυναιςθόματα και ςκϋψεισ. Μια ιςτορύα που περιγρϊφει δύο ϋρωτεσ, πώσ ξεκύνηςαν, πώσ εξελύχθηκαν και πώσ τελεύωςαν. Δύο ϊτομα που μόλισ γνωρύςτηκαν, και που θα μϊθουν πολλϊ ο ϋνασ για τον ϊλλο. Μύα κοπϋλα που ϋπαψε να πιςτεύει ςτον ϋρωτα και την αγϊπη, χϊνοντασ την εμπιςτοςύνη ςτον εαυτό τησ και ςτουσ γύρω τησ. Ένα αγόρι που ςυνόθιςε να ζει ςτην επιφϊνεια και που μετϊνιωςε γι αυτό. Ήθελε να ζόςει πολλϊ, αλλϊ πληρώνει ϋνα λϊθοσ που ϋκανε παλιϊ. Ένα λϊθοσ που μετανιώνει κϊθε μϋρα, και που του κατϋςτρεψε τη ζωό. Δύο ϋρωτεσ που θα διδϊξουν πολλϊ και ςτουσ δύο. Μια ιςτορύα που θα τουσ μϊθει ότι η δεύτερη ευκαιρύα εύναι η καλύτερη λύςη ςτο πρόβλημα. Θα μϊθουν να αγαπϊνε, να ςυγχωρούν, να κϊνουν υπομονό, να κϊνουν λϊθη και να τα διορθώνουν. Να μετανιώνουν και να μην ξανακϊνουν ποτϋ τα ύδια λϊθη. Δεν ϋχει και τόςο ςημαςύα τελικϊ αν η ιςτορύα εύναι αληθινό. Ποιοσ ορύζει την αλόθεια; Αλόθεια εύναι αυτό που θεσ να γύνει, αυτό που θα όθελεσ να ζόςεισ αν δεν ϋκανεσ τισ λϊθοσ επιλογϋσ. Όχι αυτό που ϋγινε και δε θεσ να το θυμϊςαι. Όλα γύνονται για κϊποιο λόγο. Αν αυτό εύναι αλόθεια τότε αυτό η ιςτορύα μόνο καλό μπορεύ να κϊνει. Για να μϊθει και ςτουσ δύο ότι αξύζει να αγαπϊσ ακόμη κι αν ο πόνοσ εύναι πολύ μεγαλύτεροσ από την ικανοπούηςη. Λϊθοσ επιλογϋσ, ςωςτϋσ επιλογϋσ...επιλογϋσ που ϋχεισ τη δυνατότητα μόνο μια φορϊ να κϊνεισ. Λϊθη που πληρώνεισ, και επιτυχύεσ που απολαμβϊνεισ. Η αγϊπη εύναι αυτό που ςε κϊνει να τα ξεχνϊσ όλα. Η αγϊπη. Και για αυτόν αξύζει να παλεύεισ. Για ϋνα «ς αγαπώ» που ποτϋ δεν εύχεσ την ευκαιρύα να πεισ. Για μια μϋρα που όθελεσ να περπατόςεισ ςτο πϊρκο με αυτόν που αγαπϊσ. Για μια ματιϊ ό μια αγκαλιϊ που περύμενεσ καιρό. Για όλα αυτϊ που ϋχαςεσ όταν ςκϋφτηκεσ τον εαυτό ςου. Για τον ϊνθρωπό ςου...τον ϊγγελό ςου, τον όλιο ςου!
ΚΗΝΗ 53/ΕΩΣΕΡΙΚΟ/ΜΕΡΑ- ΣΗ ΦΟΛΗ/ΑΑΝΕΡ Έξω από το αςανςϋρ τησ ςχολόσ ο Θοδωρόσ μιλϊει ςτο τηλϋφωνο με το Γιώργο. Υύλε δε θα το πιςτϋψεισ! Ναι,...ϊργηςα την εργαςύα...το πιςτεύεισ; Άςε τώρα πϊω...ξύπνηςα, κι εγώ δεν ξϋρω τι ώρα! ε κλεύνω γιατύ μπαύνω ςτο αςανςϋρ και θα χαθεύ το ςόμα...τα λϋμε! Κλεύνει το τηλϋφωνο και μπαύνει ςτο αςανςϋρ. ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 53 ΚΗΝΗ 54/ΕΩΣΕΡΙΚΟ/ΜΕΡΑ- ΣΟ ΑΑΝΕΡ (παρελθόν) Ο Θοδωρόσ μπαύνει το αςανςϋρ και βρύςκει τη Φαρϊ. Εεε..ςε ποιον όροφο πασ; Σϋταρτο! Κι εγώ... Επικρατεύ μια αμόχανη ςιωπό μεταξύ τουσ. Ξαφνικϊ τα φώτα τρεμοπαύζουν και το αςανςϋρ ςταματϊ. Όχι ρε πούςτη μου! Οπ!...ςυγγνώμη... (γελάει) Εντϊξει, μη ζητϊσ ςυγγνώμη... Μϊλλον, κόπηκε το ρεύμα από ότι φαύνεται! (φωνάζει) υγγνώμη; Μασ ακούει κανεύσ; Έχουμε κλειςτεύ! Θα χϊςω και τη διορύα για την εργαςύα, γαμώ το... (γελάει) όρι! Ξεχϊςτηκα πϊλι... Πολλϊ νεύρα...
Εργαςύα; Για τισ Δημόςιεσ χϋςεισ; Σελευταύα ςτιγμό κι εςύ..; Ναι! Κι εςύ εκεύ πασ; Άςε, και δεν μ ϊρεςε καθόλου το θϋμα! Και καλϊ που την προλϊβαμε δε λεσ; Και τώρα εύναι κρύμα να χϊςουμε τη διορύα από βλακεύα! (δίνει το χέρι του) Θοδωρόσ! Ναι, Θοδωρόσ...ςε θυμϊμαι...εύςαι το παιδύ που ϋκανε εμετό ςε μια παρουςύαςη; (γελάει αμήχανα) Ναι, η αλόθεια εύναι ότι με ϋχει ςημαδϋψει αυτό η ςτιγμό! Εςύ εύςαι η Φαρϊ...ςωςτϊ; Με ξϋρεισ; Πρώτο ϋτοσ,...ςτη βιβλιοθόκη, βγϊζαμε κϊτι φωτοτυπύεσ... Νομύζω ότι θυμϊμαι... (off) «Η απόλυτη ξευτίλα! Θα έλεγα ςτην κοπέλα που μου άρεςε τόςο πολύ, πώσ ακριβώσ νιώθω...ςε μια κοπέλα που το μόνο που θυμόταν από μένα, είναι μία απαίςια ςτιγμή τησ ζωήσ μου; Προςπάθηςα να την μιςήςω εκείνη τη ςτιγμή που δε με θυμότανε, αλλά όταν με κοιτούςε, ήταν τόςο δύςκολο!!!» Σο αςανςϋρ ξαναξεκινϊει. Οοο... δόξα ςοι ο Θεόσ! Καιρόσ ότανε... (off) «Φυςικά μετά από όλο αυτό δεν θα άφηνα τόςο εύκολα να φύγει η Χαρά από κοντά μου...»
(off) «Και τι έκανεσ;» (off) «Δυςτυχώσ οι φήμεσ ότι είχε αγόρι ήταν αληθινέσ και έπρεπε κάπωσ να την προςεγγίςω ότι κι αν γινόταν. Και η ευκαιρία ήρθε ςε ένα από τα πάρτι τησ ςχολήσ.» ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 54 ΚΗΝΗ 55/ΕΞΩΣΕΡΙΚΟ/ΝΤΦΣΑ- ΠΡΟΑΤΛΙΟ ΦΟΛΗ (παρελθόν) το προαύλιο τησ ςχολόσ τα παιδιϊ ξεφαντώνουν ςτουσ ρυθμούσ τησ μουςικόσ. Ο Θοδωρόσ με την παρϋα του πύνει και διαςκεδϊζει. Πιο δύπλα η Φαρϊ φιλιϋται με το αγόρι τησ. Ξαφνικϊ η ύδια φεύγει για να φϋρει τα ποτϊ τουσ. Ο Θοδωρόσ βρύςκει την ευκαιρύα και την πληςιϊζει. Γεια... Αα... γεια! Σι κϊνεισ; Μια χαρϊ! Εύςαι πολύ όμορφη ςόμερα... ευχαριςτώ, εύςαι πολύ γλυκόσ... Υεύγει για να δώςει τα ποτϊ ςτο αγόρι τησ. Ο Θοδωρόσ την ακολουθεύ. Ε δεν μου εύπεσ, τι ϋγινε με την εργαςύα... Όλα καλϊ...αλλϊ πλιζ μη μιλϊσ για μαθόματα τώρα... ωςτϊ, για κϊτι ϊλλο ςε όθελα... Οκ, πεσ μου οτιδόποτε εκτόσ από μαθόματα... Η Φαρϊ ςταματϊει και βλϋπει ϋκπληκτη το αγόρι τησ να φιλιϋται με μια ϊλλη κοπϋλα. Ο Θοδωρόσ ςταματϊ κι αυτόσ. Δεν βλϋπει τη Φαρϊ ούτε τι κϊνει το αγόρι τησ.
Ξϋρεισ...εμϋνα...εγώ δηλαδό, εντϊξει...ϊκου! Η Φαρϊ του δύνει τα ποτϊ και πϊει κοντϊ ςτο αγόρι τησ. Ο Θοδωρόσ ςταματϊ να μιλϊει. Η Φαρϊ πληςιϊζει το αγόρι τησ κι αρχύζει να του φωνϊζει και τον βρύζει. Παύρνει το ποτό τησ κοπϋλασ και το χύνει πϊνω του. Επιςτρϋφει ςτο Θοδωρό ο οπούοσ ϋχει μεύνει ϋκπληκτοσ. (off) «Κι εκεί που ήμουν έτοιμοσ να φύγω και να τησ πω «τα λέμε»...» Η Φαρϊ πιϊνει τον Θοδωρό και τον φιλϊει. Εκεύνοσ δεν αντιςτϋκεται και του πϋφτουν τα ποτϊ που κρατούςε. Ο φύλοσ τησ κοπϋλασ ϋρχεται ςπρώχνει το Θοδωρό και παύρνει με τη βύα τη Φαρϊ από το χϋρι. Σην τραβϊει μϋχρι που απομακρύνονται από το πϊρτι. Ο Θοδωρόσ ςηκώνεται και τουσ ακολουθεύ. ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 55 ΚΗΝΗ 56/ΕΩΣΕΡΙΚΟ/ΝΤΦΣΑ- ΜΕΑ ΣΗ ΦΟΛΗ (παρελθόν) Η Φαρϊ και ο φύλοσ τησ ανεβαύνουν ςτο τελευταύο πϊτωμα τησ ςχολόσ κι αρχύζουν να λογομαχούν. Εύναι ςχεδόν ςκοτϊδι και μόνο τα φώτα από το πϊρτι φαύνονται. Εκεύνοσ νευριαςμϋνοσ τησ ζητϊει ςυγγνώμη και τησ λϋει να μην χωρύςουν γι αυτό. Εκεύνη νευριαςμϋνη τον βρύζει και του λϋει ότι δεν αξύζει και ότι εύναι ϊχρηςτοσ. Εκεύνοσ την πιϊνει από τα μπρϊτςα δεν την αφόνει και την πιϋζει να την φιλόςει. Εκεύνη αρνεύται και προςπαθεύ να ξεφύγει, τον χτυπϊει ςτην κοιλιϊ. Εκεύνοσ διπλώνεται και την χαςτουκύζει δύο φορϋσ και την ξαναπιϊνει από τα μπρϊτςα τησ. Ο Θοδωρόσ παρακολουθεύ την όλη ςκηνό και πληςιϊζει. Ε!..ας την όςυχη...! Θοδωρό; ΑΓΟΡΙ Χ. Υύλε, πϊρε δρόμο, δε ςε αφορϊ το θϋμα! Θοδωρό φύγε... Μην την πιϊνεισ, ας την! Θοδωρό! Υύγε ςε παρακαλώ...
ΑΓΟΡΙ Χ. Σι βλϋπω; ε υπεραςπύζεται ο...ιππότησ ςου; (ςτο αγόρι τησ) Μαλϊκα... Θοδωρό φύγε,... (ςτο αγόρι τησ) Άφηςϋ με! Δεν την ακούσ; Άφηςϋ την!!! Ο Θοδωρόσ παύρνει φόρα και πϋφτει πϊνω του και οι τρεισ τουσ πϋφτουν ςτο πϊτωμα. Σα αγόρια αρχύζουν να πλακώνονται ενώ η Φαρϊ πιο δύπλα προςπαθεύ να ςηκωθεύ. Ο φύλοσ τησ κοπϋλασ τον πνύγει κι η Φαρϊ καταφϋρνει να τον ςταματόςει με μια γροθιϊ ςτην ςπονδυλικό ςτόλη. Ο Θοδωρόσ προςπαθεύ να πϊρει ανϊςα ενώ η Φαρϊ τον ςηκώνει πϊνω. Ο φύλοσ τησ την ςπρώχνει κι εκεύνη πϋφτει κϊτω με ανοιγμϋνη μύτη. Ο φύλοσ τησ τον πιϊνει και τον ςϋρνει μϋχρι το παρϊθυρο τησ ςχολόσ. Εκεύ τον ςηκώνει και τον κρατϊει ϋτοιμοσ να τον πετϊξει από κϊτω. ΑΓΟΡΙ Χ. Για να δούμε πόςο γενναύοσ εύςαι τώρα; Η Φαρϊ παύρνει φόρα και τον χτυπϊει ςτο κεφϊλι καθώσ ο Θοδωρόσ πϋφτει ςτο πϊτωμα κοντϊ ςτα πόδια τησ. Ο νεαρόσ χϊνει την ιςορροπύα του και πϋφτει ςτο κενό. Εκεύνη ςηκώνει τον Θοδωρό και μαζύ βλϋπουν το πτώμα του φύλου τησ ςτο προαύλιο τησ ςχολόσ. Σο πλόθοσ μαζεύεται γύρω του και κοιτϊει προσ τα πϊνω, αλλϊ δεν διακρύνουν κϊτι. Οι δύο τουσ αγκαλιϊζονται και ενώ η Φαρϊ φαινόταν η δυνατό, βϊζει τα κλϊματα και χώνεται ςτην αγκαλιϊ του Θοδωρό ο οπούοσ την αγκαλιϊζει ςφιχτϊ. Ηρϋμηςε...εύμαι εδώ για ςϋνα... ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 56 ΚΗΝΗ 57/ΕΩΣΕΡΙΚΟ/ΜΕΡΑ- ΜΕΑ ΣΗ ΦΟΛΗ (παρελθόν) Η Φαρϊ κι ο Θοδωρόσ περπατούν χϋρι-χϋρι ςτουσ διαδρόμουσ τησ ςχολόσ. Προςπερνούν τον κόςμο που τουσ κοιτϊει.
(off) «Τισ επόμενεσ μέρεσ όλοι μασ κοίταζαν λεσ και ήξεραν ότι είχαμε ςκοτώςει άνθρωπο ή τουλάχιςτον έτςι νομίζαμε εμείσ...η πτώςη του θεωρήθηκε ατύχημα. Είχε πιεί και όλοι είπαν ότι μέθυςε, γλίςτρηςε κι έπεςε, όταν έκατςε κοντά ςτο παράθυρο για να κάνει τςιγάρο ίςωσ... Μοιραζόμαςταν κάτι με τη Χαρά, κάτι που κανείσ μασ δε θα έλεγε...κι αυτό μασ έφερε ακόμη πιο κοντά...» ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 57 ΚΗΝΗ 58/ ΕΩΣΕΡΙΚΟ/ΝΤΦΣΑ- ΔΙΑΜΕΡΙΜΑ Η Αλεξύα ϋκπληκτη παρακολουθεύ την ιςτορύα του Θοδωρό. κότωςεσ ϊνθρωπο; Ήταν καθαρό αυτοϊμυνα...ϊλλωςτε ϋγιναν όλα τόςο γρόγορα...δεν πρόλαβα να ςκεφτώ τύποτα, δεν πρόλαβα να αντιδρϊςω... Δεν ξϋρω...εύναι όλα τόςο θολϊ ςτο μυαλό μου...όταν τόςο ϋντονη η ςτιγμό...μπορεύ και να μην όταν όλα τόςο υπερβολικϊ όςο τα περιϋγραψα, δεν ξϋρω... Κι από τότε όςαςταν μαζύ με τη Φαρϊ...; Ναι...εύχαμε κϊτι κοινό...και επιπλϋον ϋνιωθε υπεύθυνη για ότι ςυνϋβη. Συχερόσ εύςαι...αφού δεν μπόκεσ φυλακό.πϊλι καλϊ. Έλα μαζύ μου...ϋχω να ςου δεύξω κϊτι... Σι πρϊγμα...; Έλα μου όρθε μια τρελό ιδϋα... Οι δυο τουσ ςηκώνονται από το τραπϋζι και βγαύνουν. ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 58
ΚΗΝΗ 59/ ΕΞΩΣΕΡΙΚΟ/ΝΤΦΣΑ- ΣΑΡΑΣΑ Ο Θοδωρόσ και η Αλεξύα ανεβαύνουν ςτην ταρϊτςα του ςπιτιού του. Αγναντεύουν την μαγευτικό θϋα από τα φώτα τησ πόλησ. Εύχα ξεχϊςει πόςο ωραύα φαύνεται η πόλη από εδώ... Ποπό! Σι τϋλεια θϋα!!! Ειδικϊ τώρα το βρϊδυ...με τόςα φώτα! Καταπληκτικό..! Θεσ να κϊτςουμε εδώ; Κϊνει λύγο κρύο αλλϊ κϊθεςαι ϊνετα...! Πού; Εδώ; Κι αν ϋρθει κανϋνασ εξωγόινοσ; Σι να ϋρθει; (γελάει) Μην κοροώδεύεισ! Έχω ακούςει πολλϋσ ιςτορύεσ για ταρϊτςεσ κι ανυποψύαςτα θύματα... Κϊνεισ πλϊκα... Καθόλου! Δεν όξερα ότι ϋχεισ τϋτοιεσ φοβύεσ. Πολλϊ δεν ξϋρεισ για μϋνα. Δεν εύναι περύεργο; Σόςεσ μϋρεσ και μιλϊω μόνο εγώ! Έχεισ κϊτι ενδιαφϋρον να πεισ, γι αυτό! Η δικό μου ιςτορύα εύναι περιςςότερο βαρετό... Οκ από τώρα ςταματϊω να μιλϊω, πεσ μου για ςϋνα...τα πϊντα!
Δεν... Άςτο...θα βαρεθεύσ, εύναι πολύ απλό η ιςτορύα μου... Καλύτερα! Σόςο ςαςπϋνσ και ύντριγκα από την δικό μου ιςτορύα θα το εξιςορροπόςουμε με τη δικό ςου βαρετϊ μονότονη ιςτοριούλα... Μονότονη ιςτοριούλα...; Ο Θοδωρόσ και η Αλεξύα γελϊνε. ΣΕΛΟ ΚΗΝΗ 59 (ςυνεχύζεται )