Οι άμεσες αποκαταστάσεις

Κλινικά Θέματα - Επανορθωτική Οδοντιατρική De n t a l Tr i b u n e Greek Edition 9 Άμεσες αποκαταστάσεις II Ομάδας από σύνθετη ρητίνη Κλινικές λύσεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται συνήθως Robert Lowe, DDS, FAGD, FICD, FADI, FACD Οι άμεσες αποκαταστάσεις από σύνθετη ρητίνη σε όμορες επιφάνειες οπίσθιων δοντιών είναι ακόμη ένα σύνηθες εύρημα σε πολλούς οδοντιατρικούς ασθενείς. Σε αντίθεση με το αμάλγαμα που είναι ένα πολύ εύχρηστο υλικό τεχνικά και μπορεί να συμπιεστεί με τη βοήθεια ενός τεχνητού τοιχώματος για τη δημιουργία μιας όμορης επαφής, η σωστή τοποθέτηση των ρητινών δημιουργεί μία σειρά μοναδικών προκλήσεων για τον οδοντίατρο. Η ίδια η διαδικασία της συγκόλλησης έχει γίνει καλά κατανοητή από τους πλείστους γιατρούς όπως και η απομόνωση και η εκτέλεση της όλης εργασίας αλλά υπάρχουν κάποια στάδια στη διαδικασία τοποθέτησης του υλικού που προκαλούν δυσκολία και οδηγούν τελικά σε ένα όχι και τόσο επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε σε 3 συγκεκριμένα σημεία όπως η διαχείριση των μαλακών ιστών στην όμορη περιοχή, η δημιουργία του σωστού περιγράμματος και επαφής και η τελειοποίηση και στίλβωση της αποκατάστασης. Διαχείριση των όμορων ουλικών ιστών Η συνηθέστερη περιοχή αποτυχίας στη διαδικασία συγκόλλησης είναι η όμορη παρυφή των ούλων. Αυτό το πρόβλημα περιπλέκεται από την αδυναμία πρόσβασης στην περιοχή για την επιδιόρθωση κάποιας αποκατάστασης χωρίς να αφαιρεθεί ολόκληρη η αποκατάσταση. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι συγκολλημένες αποκαταστάσεις είναι μοναδικές κατά το ότι μικρές ατέλειες όπως η τερηδόνα ή η μικροδιαρροή στην οριακή μεσόφαση σύνδεσης υλικού και δοντιού, μπορούν να ανανεωθούν ή να επιδιορθωθούν με την αφαίρεση των προσβεβλημένων οδοντικών ιστών και την επιδιόρθωση με πρόσθετη σύνθετη ρητίνη. Λόγω του δεσμού του υλικού αποκατάστασης με την αδαμαντίνη και την οδοντίνη, η υποτροπή αυτοπεριορίζεται συνήθως. Αυτό δεν ισχύει με τις μεταλλικές αποκαταστάσεις που δεν συγκολλώνται στους οδοντικούς ιστούς. Όμως αν η ελαττωματική περιοχή βρίσκεται στην όμορφη παρυφή των ούλων ή σε κάποια ακμή γωνίας, η πρόσβαση δεν είναι εφικτή. Συνεπώς έχει σημασία η ακριβής οριακή προσαρμογή της ρητίνης στις άμεσες αποκαταστάσεις και η απόφραξη αυτού του ορίου χωρίς υγρασία ή διείσδυση ουλοδοντικού υγρού. Εν τούτοις, και ανεξάρτητα αν αυτό οφείλεται στο υποουλικό επίπεδο της βλάβης ή σε φλεγμονή των ούλων, είναι δύσκολο να αποφραχθεί πλήρως η παρυφή των ούλων με τεχνητό τοίχωμα, εφόσον υπάρχει αίμα στην περιοχή. Όμορη επαφή και περίγραμμα Μία άλλη πρόκληση για τον οδοντίατρο ήταν πάντοτε η ανάπλαση της επαφής με το παρακείμενο δόντι και ταυτόχρονα η αποκατάσταση του σωστού όμορου ανατομικού σχήματος με δεδομένους τους περιορισμούς των συμβατικών τεχνητών τοιχωμάτων. Το πάχος του τεχνητού τοιχώματος και η δυνατότητα συμπίεσης των περιοδοντικών συνδέσμων Ìåóïãåßùí 36, 11527 ÁèÞíá, Ôçë: 210.74.82.170, Fax: 210.74.82.109 e-mail: ultradent@otenet.gr, www.ultradent.gr του δοντιού που γίνεται η αποκατάσταση καθώς και του παρακείμενου δοντιού, μπορεί μερικές φορές να κάνει την αποκατάσταση της όμορης οδοντικής επαφής, στην καλύτερη περίπτωση, αμφισβητούμενη. Από ανατομική άποψη, η οπίσθια όμορη επιφάνεια είναι κυρτή μασητικά και κοίλη ουλικά. Η όμορη επαφή έχει ελλειπτικό σχήμα σε παρειογλωσσική διεύθυνση και εντοπίζεται περίπου 1χιλιοστό Ένα υλικό, πολλές χρήσεις PermaFlo DC Μία ρητινώδης κονία...τόσες χρήσεις. Τώρα μπορεί να γίνει η συγκόλληση του άξονα και η ανασύστασή του με μία κίνηση και με ένα μόνο υλικό. Η PermaFlo DC υπερέχει, όσον αφορά την αντοχή στην συμπίεση όταν πολυμεριστεί χημικά. Επιπλέον λόγο του πολύ λεπτού πάχους της PermaFlo DC (μόνο 9μm!) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την συγκόλληση ενθέτων, στεφάνων κλπ. Ρητινώδης κονία διπλού πολυμερισμού Υψηλό ποσοστό σε ενισχυτικές ουσίες, 70% κατά βάρος, εξασφαλίζοντας μέγιστη αντοχή με ελάχιστη αποτριβή. Θιξοτροπική, με το λεπτότερο πάχος στρώματος, μόνο 9μm. Ακτινοσκιερή Αναμιγνύεται στο ρύγχος ανάμιξης και μπορεί να τοποθετηθεί απ ευθείας ενδοστοματικά με το μικρό ενδοστοματικό ρύγχος το οποίο διαθέτει. Διατίθεται σε 4 αποχρώσεις: Α2, Α3.5, Translucent (ημιδιαφανής) και Opaque White (αδιαφανής). Χρησιμοποιήστε τα PermaFlo DC Bonding Primers Α & Β για σημεία όπου δεν είναι εφικτός ο φωτοπολυμερισμός. ΠΡΟΣΦΟΡΑ Με την αγορά της ρητινώδης κονίας PermaFlo DC και των Primers A & B, παίρνετε ΔΩΡΟ 2 σύνθετες ρητίνες Amelogen Plus σε αποχρώσεις επιλογής σας. DT σελίδα 10

10 Κλινικά Θέματα - Επανορθωτική Οδοντιατρική De n t a l Tr i b u n e Greek Edition DT σελίδα 9 ακρορριζικά του ύψους της οριακής ακρολοφίας. Καθώς η επιφάνεια του δοντιού αναπτύσσεται ουλικά από το σημείο επαφής προς την ένωση οστεΐνης-αδαμαντίνης, υπάρχει μία κοιλότητα που "φιλοξενεί " τη μεσοδόντια θηλή. Τα συμβατικά τεχνητά τοιχώματα είναι κατασκευασμένα από λεπτές με ομαλή διαμόρφωση μεταλλικές ταινίες που τοποθετούνται περιφερικά γύρω από το δόντι που γίνεται η αποκατάσταση και σταθεροποιούνται με κάποιο μηχανικό σύστημα. Αν και η επαφή με το παρακείμενο δόντι μπορεί να γίνει με ένα τεχνητό τοίχωμα περιφερικού τύπου, είναι πρακτικά αδύνατο να γίνει ανάπλαση της φυσικής κυρτής-κοίλης ανατομικότητας της οπίσθιας όμορης επιφάνειας λόγω των περιορισμών που έχουν αυτά τα συστήματα τεχνητών τοιχωμάτων. Οι προσπάθειες διαμόρφωσης ή σχηματισμού των τεχνητών τοιχωμάτων με εργαλεία ελλειπτικού τύπου μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία μη ανατομικής επαφής αλλά αυτό παραμορφώνει ή αλλοιώνει το τεχνητό τοίχωμα και δεν επιτυγχάνει την πλήρη ανάπλαση του φυσικού όμορου περιγράμματος. Χωρίς τη στήριξη από το οδοντικό περίγραμμα, η μεσοδόντια θηλή μπορεί να μην καλύπτει πλήρως το ουλικό μεσοδόντιο με συνέπεια την πιθανή ενσφήνωση τροφών και τη δημιουργία περιοχών με υπερβολική συσσώρευση πλακών. Οι άμεσες αποκαταστάσεις 2ης ομάδας από ρητίνη μπορεί να δημιουργήσουν ένα ακόμη πρόβλημα στον οδοντίατρο λόγω της αδυναμίας των ρητινούχων υλικών να συμπιεστούν επάνω στο τεχνητό τοίχωμα και στον ίδιο βαθμό με το αμάλγαμα με συνέπεια να είναι δύσκολη η δημιουργία μιας όμορης επαφής. Εικ. 1 Στη μασητική άποψη προ της θεραπείας φαίνεται ένας άνω γομφίος με εντοπισμένη ακτινογραφικά τερηδόνα στην εγγύς του επιφάνειας Εικ. 2 Μετά την ολοκλήρωση της παρασκευής της κοιλότητας βλέπουμε αιμορραγία στην όμορη περιοχή Εικ. 3 Χρησιμοποιείται πάστα απώθησης των ούλων στην όμορη περιοχή με την ειδική σύριγγα χορήγησης και κατόπιν η πάστα πιέζεται με τη χρήση ενός στεγνού τεμαχίου βαμβακιού Εικ. 4 Μετά την έκπλυση του πλείστου μέρους της πάστας (παρατηρούμε ότι μία μικρή ποσότητα πάστας παραμένει κάτω από το όριο για τον πρόσθετο έλεγχο της αιμορραγίας), οι όμοροι ιστοί απωθούνται και δεν υπάρχει αιμορραγία ώστε να μας επιτρέπεται η εύκολη τοποθέτηση του τεχνητού τοιχώματος Εικ. 5 Μία αρπάγη που συγκρατεί το τεχνητό τοίχωμα είναι ένα εργαλείο που μας επιτρέπει την τοποθέτηση ακριβείας του τεχνητού τοιχώματος χωρίς παραμορφώσεις Τελειοποίηση και στίλβωση των αποκαταστάσεων σύνθετης ρητίνης Οι ρητίνες για άμεσες αποκαταστάσεις δε μπορούν να σκαλιστούν όπως το αμάλγαμα αν και πολλοί οδοντίατροι θα επιθυμούσαν να συνέβαινε αυτό. Δυστυχώς αυτό σημαίνει ότι οι πλείστες οπίσθιες αποκαταστάσεις από ρητίνη σκαλίζονται με DT σελίδα 12

12 Κλινικά Θέματα - Επανορθωτική Οδοντιατρική De n t a l Tr i b u n e Greek Edition DT σελίδα 10 μία φρέζα. Αυτό δεν αποτελεί μέρος της τελειοποίησης και στίλβωσης της αποκατάστασης. Υπενθυμίζουμε ότι το σχήμα των φυμάτων είναι κυρτό και δε μπορεί να σκαλιστεί με ένα κυρτό περιστροφικό εργαλείο που δημιουργεί μία κοίλη επιφάνεια στο υλικό αποκατάστασης. Η σύνθετη ρητίνη πρέπει να τοποθετείται σταδιακά και να σκαλίζεται στο σωστό μασητικό σχήμα πριν από το φωτοπολυμερισμό της. Η τελειοποίηση και στίλβωση γίνονται για την επίτευξη οριακής προσαρμογής ακριβείας και μικρών ρυθμίσεων στη σύγκλειση. Τα αποτριπτικά εργαλεία από ελαστικό τελειοποιούν περαιτέρω την επιφάνεια της σύνθετης ρητίνης και χρησιμοποιούνται αποφρακτικά υλικά επιφάνειας για να πετύχουμε πρόσθετη οριακή απόφραξη που ξεπερνούν τις δυνατότητες των εργαλείων μας. Αναφορά περιστατικού Ο ασθενής στην Εικ. 1 προσήλθε με ακτινογραφικά διαπιστωμένη τερηδόνα στην εγγύς επιφάνεια του δοντιού 16. Η περιοχή εργασίας απομονώθηκε και επειδή η τερηδόνα ήταν ελάχιστη αποφασίστηκε να γίνει πολύ συντηρητική η παρασκευή. Μετά την αφαίρεση της τερηδόνας και την ολοκλήρωση του όμορου και μασητικού σχήματος της κοιλότητας, απομονώθηκε με ελαστικό απομονωτήρα η περιοχή εργασίας στα πλαίσια της προετοιμασίας για την αποκατάσταση. Στην Εικ. 2 βλέπουμε σαφώς ότι υπήρξε τραυματισμός των όμορων ουλικών ιστών κατά την παρασκευή της κοιλότητας και ότι υπάρχουν ενδείξεις αιμορραγίας. Δε συνιστάται να προσπαθήσουμε να "ξεπλύνουμε" την αιμορραγία με νερό και αμέσως να τοποθετήσουμε το τεχνητό τοίχωμα. Έστω και αν αυτό γίνει με επιτυχία είναι πιθανό το αίμα να διεισδύσει στην παρασκευή ουλικά και να γίνει αδύνατη η αδροποίηση και η χρήση του υλικού συγκόλλησης στην οδοντίνη χωρίς διείσδυση ανεπιθύμητων υλικών. Ένας άριστος τρόπος αντιμετώπισης της αιμορραγίας των όμορων ιστών σύντομα και ολοκληρωτικά είναι η εφαρμογή πάστας απώθησης των ούλων στην περιοχή, η συμπίεσή της με στεγνό τεμάχιο βαμβακιού και η αναμονή για 1-2 (Εικ. 3). Απομακρύνουμε αυτή την πάστα με νερό και αέρα αφήνοντας μία μικρή ποσότητα υλικού στο επάνω μέρος των ιστών αλλά κάτω από την παρυφή των ούλων της παρασκευής (Εικ. 4). Η πάστα απομακρύνει τους ιστούς από το όριο της παρασκευής, διατηρεί τον έλεγχο κάθε αιμορραγίας και διευκολύνει την τοποθέτηση του όμορου τεχνητού τοιχώματος χωρίς τον κίνδυνο ρύπανσης του πεδίου εργασίας. Οι παρασκευές 2ης ομάδας που χρειάζονται τεχνητό τοίχωμα για την αποκατάσταση θα χρειαστούν ανασύσταση της οριακής ακρολοφίας, της όμορης επαφής και συχνά ενός μεγάλου μέρους της όμορης επιφάνειας. Σκοπός της εφαρμογής της ρητίνης είναι αυτό να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να περιοριστεί ο βαθμός χρήσης των περιστροφικών εργαλείων για διαμόρφωση και τελειοποίηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την όμορη επιφάνεια. Λόγω των περιορισμών της κλινικής πρόσβασης στην όμορη περιοχή, είναι εξαιρετικά δύσκολες η σκάλιση και η σωστή διαμόρφωση αυτής της επιφάνειας της αποκατάστασης. Η σωστή ανασύσταση αυτής της επιφάνειας εξαρτάται κυρίως από το σχήμα του τεχνητού τοιχώματος και από την ακρίβεια της εφαρμογής του. Μετά τον καθαρισμό της τερηδόνας και του παλαιού υλικού αποκατάστασης, αξιολογούμε το σχήμα του περιγράμματος της παρασκευασμένης κοιλότητας. Αν παραμένει κάποιο τμήμα της όμορης επαφής δε χρειάζεται απαραίτητα να αφαιρεθεί. Πρέπει να διατηρούμε όσο το δυνατόν περισσότερους υγιείς και άθικτους οδοντικούς ιστούς. Αν το τεχνητό τοίχωμα δε μπορεί εύκολα να τοποθετηθεί μέσω της υπολειπόμενης επαφής, μπορούμε να ανοίξουμε αυτή την επαφή με μία λεπτή ταινία διαμαντιού. Επιλέξαμε το σύστημα τεχνητού τοιχώματος που βλέπετε στις εικόνες για να βοηθήσει στην ανατομική ανάπλαση της εγγύς όμορης επαφής του δοντιού σ' αυτόν τον άνω πρώτο γομφίο. Το κατάλληλο τεχνητό τοίχωμα που θα επιλέξουμε είναι αυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα από ανατομική άποψη στο δόντι που γίνεται η αποκατάσταση καθώς και στο πλάτος και στο ύψος της όμορης επιφάνειας. Το ύψος του τμηματικού τοιχώματος δεν πρέπει να υπερβαίνει αυτό της παρακείμενης οριακής ακρολοφίας εφόσον τοποθετηθεί σωστά. Λόγω του κοίλου ανατομικού σχήματος, η όμορη επαφή θα βρίσκεται περίπου 1χιλ. ακρορριζικά του ύψους της οριακής ακρολοφίας. Χρησιμοποιούμε ειδική αρπάγη για την τοποθέτηση του επιλεγμένου τεχνητού τοιχώματος και μάλιστα με το σωστό προσανατολισμό στην όμορη περιοχή. Η καλή συγκράτηση αυτού του εργαλείου επιτρέπει την ακριβέστερη τοποθέτησή του συγκριτικά με μία βαμβακολαβίδα η οποία μπορεί να αλλοιώσει ή να παραμορφώσει το τεχνητό τοίχωμα. Το τμηματικό τεχνητό τοίχωμα τοποθετείται με τη χρήση της ειδικής αρπάγης στην εγγύς περιοχή του δοντιού (Εικ. 5). Ο προσανατολισμός του τοιχώματος και η θετική εφαρμογή του καθιστούν εφικτή την τοποθέτησή του με ακρίβεια ακόμη και σε οπίσθια δόντια με σφικτή πρόσβαση. Κατόπιν σταθεροποιείται το ουλικό τμήμα του τοιχώματος και αποφράσσεται επάνω στο κυρτό όριο της παρασκευής με τη χρήση του κατάλληλου μεγέθους. Χρήση εύκαμπτων σφηνών (Εικ. 6) Το μέγεθος της εύκαμπτης σφήνας πρέπει να έχει αρκετό πλάτος ώστε να συγκρατεί το ουλικό τμήμα του τεχνητού τοιχώματος σε τέλεια επαφή με την κυρτή επιφάνεια της παρασκευής ενώ η άλλη πλευρά της σφήνας να εφαρμόζει σταθερά στην επιφάνεια του παρακείμενου δοντιού. Για την τοποθέτηση της σφήνας, γίνεται κάμψη κατά 90 μοίρες στο σημείο όπου η σφήνα συναντά τη λαβή του εργαλείου συγκράτησης. Τώρα πλέον η εύκαμπτη σφήνα μπορεί να τοποθετηθεί άνετα και με πίεση χωρίς να χρησιμοποιηθεί βαμβακολαβίδα που συχνά δημιουργεί προβλήματα. Όταν η σφήνα έχει το σωστό προσανατολισμό, με μία περιστροφή του εργαλείου συγκράτησης απελευθερώνεται από αυτό.η ειδική αρπάγη του δακτυλίου του τεχνητού τοιχώματος χρησιμοποιείται κατόπιν για την τοποθέτηση του τρισδιάστατου δακτυλίου στη θέση του. Οι βάσεις του δακτυλίου τοποθετούνται και στις δύο πλευρές της εύκαμπτης σφήνας και ο δακτύλιος απελευθερώνεται από την αρπάγη. Η δύναμη του δακτυλίου προκαλεί ένα ελαφρύ διαχωρισμό των δοντιών λόγω συμπίεσης του περιοδοντικού συνδέσμου. Οι μοναδικές βάσεις του δακτυλίου προσαρμόζονται στην όμορη μορφολογία των παρειακών και γλωσσικών επιφανειών των παρακείμενων δοντιών ενώ ταυτόχρονα έχουμε μία απίστευτα ακριβή προσαρμογή του τμηματικού τοιχώματος στα όρια της κυρτής επιφάνειας του δοντιού (Εικ. 7). Αφού Εικ. 6 Η φάση της κλινικής τοποθέτησης της σφήνας με τη σφήνα να έχει καμφθεί υπό γωνία 90 μοιρών σε σχέση με τη βάση συγκράτησής της Εικ. 6α Η σφήνα μας εξασφαλίζει μία άριστη απόφραξη της κοιλότητας Εικ. 7 Έχει τοποθετηθεί ο μαλακός δακτύλιος. Παρατηρήσατε την ακρίβεια εφαρμογής στην κυρτή επιφάνεια και την οριακή απόφραξη από το τεχνητό τοίχωμα Εικ. 8 Ολοκληρώνεται η αποκατάσταση με ρητίνη πριν από την αφαίρεση του τεχνητού τοιχώματος. Η τοποθέτηση του τοιχώματος αναδομεί επακριβώς το όμορο σχήμα του δοντιού Εικ. 8α Η αποκατάσταση μετά την αφαίρεση του τεχνητού τοιχώματος Εικ. 9 Η φρέζα τελειοποίησης καρβιδίου με λεπτό άκρο χρησιμοποιείται για τις λεπτές ρυθμίσεις της σύγκλεισης και την τελειοποίηση των ορίων της αποκατάστασης. εφαρμοστούν κατάλληλα οι σφήνες στο τεχνητό τοίχωμα και τοποθετηθεί ο δακτύλιος συγκράτησης, μπορεί να αρχίσει η διαδικασία αποκατάστασης του δοντιού. Εφαρμόζεται μία τεχνική ολικής αδροποίησης διάρκειας 15 εκ των DT σελίδα 13

De n t a l Tr i b u n e Greek Edition Κλινικά Θέματα - Επανορθωτική Οδοντιατρική 13 Εικ. 10 Η πολύ λεπτή φρέζα τελειοποίησης ρητινών χρησιμοποιείται για την περαιτέρω ολοκλήρωση και τελειοποίηση των ήδη ρυθμισμένων σημείων της αποκατάστασης Εικ. 11 Ένας κώνος διαμαντιού για τη στίλβωση με λεπτό άκρο, λειαίνει τις ρυθμισμένες περιοχές και τις στιλβώνει Εικ. 12 Μασητική άποψη μιας άμεσης εγγύς-μασητικής αποκατάστασης από σύνθετη ρητίνη μετά την εφαρμογή του αποφρακτικού υλικού DT σελίδα 12 οποίων τα 10 στα όρια της αδαμαντίνης και τα 5 στις επιφάνειες της οδοντίνης, με τη χρήση φωσφορικού οξέος 37%. Κατόπιν εκπλένεται ο αδροποιητής για τουλάχιστον 15-20 ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης απομάκρυνσή του. Η παρασκευή στεγνώνεται με αέρα και χρησιμοποιούμε απευαισθητοποιητικό παράγοντα για την απολύμανση της επιφάνειας της κοιλότητας, τη δημιουργία μιας υγρής επιφάνειας για συγκόλληση και την έναρξη της αρχικής διείσδυσης του ΗΕΜΑ στα σωληνάρια της οδοντίνης. Στη συνέχεια χρησιμοποιούμε ένα συγκολλητικό παράγοντα 5ης γενιάς σε όλες τις επιφάνειες της κοιλότητας. Ο διαλύτης του εξαερώνεται με ένα ήπιο ρεύμα αέρα στην επιφάνεια της παρασκευής. Κατόπιν το συγκολλητικό φωτοπολυμερίζεται επί 20 και εφαρμόζεται το πρώτο στρώμα της σύνθετης ρητίνης με τη χρήση μιας λεπτόρρευστης ρητίνης σε πάχος περίπου 0,5χιλ. Η λεπτόρρευστη ρητίνη θα εισχωρήσει σε όλες τις ανώμαλες επιφάνειες της παρασκευής και θα δημιουργήσει ένα στρώμα παρεμπόδισης του οξυγόνου για τη συγκόλληση των στρωμάτων του μικροϋβριδικού υλικού που θα ακολουθήσει. Μετά το φωτοπολυμερισμό επί 20, το επόμενο βήμα είναι η διαστρωμάτωση του μικροϋβριδικού υλικού. Αρχικά και με τη χρήση ενός συστήματος εφαρμογής υλικού σε μία δόση, τοποθετείται η πρώτη ποσότητα μικροϋβριδικής ρητίνης στο όμορο κιβωτίδιο της παρασκευής. Χρησιμοποιούμε ένα εργαλείο συμπύκνωσης με εξομαλυμένο άκρο για την προσαρμογή του υλικού αποκατάστασης στην εσωτερική επιφάνεια του τεχνητού τοιχώματος και της παρασκευής. Αυτή η πρώτη ποσότητα δεν πρέπει να υπερβαίνει το πάχος των 2χιλ. Μετά το φωτοπολυμερισμό της πρώτης ποσότητας του υλικού, η επόμενη ποσότητα πρέπει να επεκτείνεται στο ακρορριζικό τμήμα της όμορης επαφής και να απλώνεται στο πολφικό έδαφος. Οι ποσότητες του υλικού προστομιακά και γλωσσικά τοποθετούνται και σκαλίζονται με ειδικό εργαλείο και με ένα βουρτσάκι ελαφρά εμποτισμένο με ρητίνη, λεπταίνουμε το στρώμα του υλικού προς τα όρια και εξομαλύνουμε την επιφάνεια της ρητίνης. Στην Εικ. 8 βλέπουμε την αποκατάσταση μετά την ολοκλήρωση του στρώματος της αδαμαντίνης και πριν από την αφαίρεση του τεχνητού τοιχώματος. Μετά την αφαίρεση της εύκαμπτης σφήνας και του δακτυλίου χρησιμοποιείτε την ειδική αρπάγη για την αφαίρεση του τεχνητού τοιχώματος. Ο δακτύλιος περιορίζει στο ελάχιστο τις εκροές του υλικού και συνεχίζουμε με τη διαδικασία τελειοποίησης και στίλβωσης χρησιμοποιώντας ειδικές φρέζες καρβιδίου. Συνήθως χρησιμοποιούνται τριών αποτριπτικών τύπων και αντίστοιχα 3 διαφορετικές φρέζες για την τελειοποίηση των ρητινών. Με το συγκεκριμένο σύστημα τελειοποίησης η φρέζα με τη μπλε-κίτρινη ταινία και με τη μοναδική κοπτική της διαμόρφωση κάνει την εργασία δύο φρεζών σε μία. Έτσι επιτυγχάνεται μία άριστη ποιότητα επιφάνειας και στη σύνθετη ρητίνη και στο φυσικό δόντι λόγω της ειδικής σχεδίασης με δυνατότητα εγκάρσιας κοπής που διαθέτει αυτό το κοπτικό εργαλείο. Η μικρή και με λεπτό άκρο φρέζα τελειοποίησης χρησιμοποιήθηκε για τις περιορισμένες μασητικές ρυθμίσεις στην επιφάνεια του υλικού όπου χρειάζονται καθώς και για τη λείανση και τελειοποίηση των οριακών σημείων του υλικού αποκατάστασης όπου αυτά είναι προσβάσιμα (Εικ. 9). Η πολύ λεπτή φρέζα τελειοποίησης με λευκή ταινία χρησιμοποιήθηκε στα ήδη ρυθμισμένα σημεία για λεπτή τελειοποίηση ακριβείας (Εικ. 10). Κατόπιν χρησιμοποιήθηκαν ειδικοί κώνοι διαμαντιού για τη στίλβωση ρητινών (πράσινου χρώματος για τη στίλβωση και γκρίζου χρώματος για υψηλή στιλπνότητα) προκειμένου να ολοκληρωθεί η στίλβωση και η τελειοποίηση της επιφάνειας του υλικού (Εικ. 11). Αφού ολοκληρωθεί η στίλβωση το τελικό βήμα είναι η χρήση ενός αποφρακτικού υλικού επιφάνειας για την κάλυψη και προστασία κάθε μικροσκοπικής ατέλειας στην οριακή μεσόφαση του υλικού αποκατάστασης, η οποία ατέλεια έχει παραμείνει λόγω αδυναμίας πρόσβασης σ' αυτά τα σημεία και σε μικροσκοπικό επίπεδο. Σας θυμίζουμε ότι ένας ανιχνευτήρας μπορεί να ανιχνεύσει ένα οριακό κενό 30μ στην καλύτερη περίπτωση ενώ τα βακτηρίδια έχουν διάμετρο 1μ. Σκοπός αυτών των υλικών απόφραξης και στίλβωσης είναι η κάλυψη αυτών των σημείων. Στην Εικ. 12 βλέπουμε μία μασητική άποψη της ολοκληρωμένης αποκατάστασης 2ης ομάδας από σύνθετη ρητίνη. Συμπεράσματα Σε αυτό το άρθρο περιγράψαμε μία τεχνική με τα εξής στοιχεία: 1. Τον έλεγχο της αιμορραγίας των όμορων ιστών με τη χρήση πάστας απώθησης των ούλων πριν από την τοποθέτηση του τεχνητού τοιχώματος. 2. Τη χρήση ενός τμηματικού τεχνητού τοιχώματος για σύνθετες ρητίνες με σφήνα και μιας νανοενισχυμένης μικροϋβριδικής σύνθετης ρητίνης για τη δημιουργία μιας όμορης επιφάνειας με ανατομική ακρίβεια. 3. Τη χρήση ενός συστήματος τελειοποίησης με δύο φρέζες τελειοποίησης ρητινών για την ολοκλήρωση της στίλβωσης στη συνέχεια με αποτριπτικά μέσα διαμαντιού για ρητίνες και με την τελειοποίηση της οριακής ακεραιότητας της αποκατάστασης χωρίς την καταστροφή του ανατομικού σχήματος μασητικά. Η όμορη επιφάνεια αποκαταστάθηκε με φυσικό ανατομικό περίγραμμα και διαθέτει μία προβλέψιμη ελλειπτική επαφή με το παρακείμενο δόντι. Με το κατάλληλο μασητικό και όμορο σχήμα, αυτή η σχεδόν "αόρατη" άμεση αποκατάσταση από ρητίνη θα εξυπηρετήσει τον ασθενή για τα επόμενα πολλά χρόνια. Αναδημοσίευση από το DTI USA Edition, Μάρτιος 2010