ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ. Η τρίμηνη έκδοση των Ανώνυμων Οικογενειών Ελλάδος

ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ Η τρίμηνη έκδοση των Ανώνυμων Οικογενειών Ελλάδος ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΑΤΟΜΩΝ ΕΘΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ΑΛΚΟΟΛ Η ΜΕ ΣΥΝΑΦΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Τιμή φύλλου: 05, 0 Νο 8 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ Με την λήξη του έτους 2012 έληξε η θητεία των μελών του παρόντος Δ.Σ. των Ανώνυμων Οικογενειών. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι δώσαμε ότι καλλίτερο μπορούσε ο καθένας από μας στην υπηρεσία την οποία μας εμπιστευθήκατε. Εργαστήκαμε με γνώμονα το συμφέρον των Ανώνυμων Οικογενειών για την ανάπτυξη,βελτίωσηκαι ενδυνάμωσή τους και θεωρούμε ότι υπηρετήσαμε θέτοντας τις Αρχές του Προγράμματος πάνω από τις Προσωπικότητες. Δεν θα είχαμε επιτύχει σε κάποιους τομείς άν δεν είχαμε την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξη όλων των μελών της Αδελφότητάς μας. Λάθη, παραλείψεις,καθυστερήσεις συνέβησαν. Ουδείς έχει το αλάθητο. Κάναμε επανορθώσεις σε λάθηκαι παραλείψεις των προηγούμενων Δ.Σ. Επομένως το επόμενο Δ.Σ. καλείται να επανορθώσει τα δικά μας λάθη και τις δικές μας παραλείψεις. Κατ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουμε την βελτίωση και ανάπτυξητων Ανώνυμων Οικογενειών. Οι Οικονομικές δυσκολίες τις οποίες βιώνουμε όλοι, ήταν τροχοπέδηγια περαιτέρω κινήσεις. Ας ελπίσουμε ότι ηεπόμενηπερίοδος θα είναι πολύ καλλίτερηγια όλους μας. Ευχόμαστε από καρδιάς Καλή Επιτυχία,Καλή Δύναμη,Καλή Συνέχεια στους επόμενους Υπηρέτες των Ανώνυμων Οικογενειών. Σας ευχαριστούμε για την συνεργασία σας. Εκ του Δ.Σ. των Ανώνυμων Οικογενειών Πηνελόπη Φ. Όταν ήρθα στις Ανώνυμες Οικογένειες πίστευα ότι, θα μου έλεγαν,θα το έκανα, και το παιδί μου θα γινόταν καλά. Εδώ έμαθα ότι πρέπει να δουλέψω την δική μου ανάρρωσηκαι το παιδί μου όταν θελήσει, θα δουλέψει την δική του. Δουλεύοντας τα Δώδεκα Βήματα και την προσευχή της γαλήνης,έμαθα να δέχομαι ότι,έχω ένα παιδί άρρωστο,εθισμένο,που πρέπει αυτό να θελήσει για να γίνει καλά. Εγώ μέσα από την σοφία να βλέπω την διαφορά,σε ποια πράγματα μπορώ να αλλάξω,έχω πάρει δύναμηνα βάζω τα όριά μου και να στέκομαι σταθερά σε αυτά. Εμαθα να ελευθερώνω και να αφήνω να σηκώνουν το βάρος των επιλογών τους,έμαθα ότι ηανάρρωσητου κάθε εθισμένου είναι προσωπική του απόφασηκαι μαθαίνει μέσα από τις εμπειρίες του. Εδώ στις Ανώνυμες Οικογένειες έμαθα ότι όταν λύνω τα προβλήματα των άλλων τους καθιστώ ανάπηρους και εμποδίζω την ανάπτυξή τους. Κοιτάζω,σήμερα να δουλεύω,την δική μου ανάρρωση. Αυτά τα λίγα έμαθα και προσπαθώ να τα εφαρμόζω,κι ελπίζω.. Ανώνυμο Μέλος Ρόδος

ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΝΑΡΚΟΜΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 01.11.2010 31.12.2012 Πρόεδρος Πηνελόπη Φ. Γλυφάδα Αντιπρόεδρος Σωτηρία Σ. Ερυθρός Γραμματέας Πρακτικών Λίτσα Μ., Nέος Κόσμος Ταμίας Ουρανία Α. Ερυθρός Μέλη Χαρούλα, Ερυθρός Πέννυ, Νέος Κόσμος ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ Εκδίδεται 4 φορές τον χρόνο από τις F.A. Ελλάδος Αγίου Κωνσταντίνου 6, Αθήνα Με την βοήθεια της Ανώτερης Δύναμης προσπάθησαν για την Επιμέλεια της έκδοσης τα μέλη : Πηνελόπη,Σωτηρία,Λίτσα ΑΡΧΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ Για οποιονδήποτε που παρα- κολουθεί τους FA τακτικά, ελπίζουμε ότι οι συναντήσεις να είναι πηγή δύναμης, ελπίδας και παρηγοριάς. Όταν είμαστε νέοι στο πρόγραμμα, τα προβλήματά μας είναι τόσο δυσβάσταχτα που είναι δύσκολο να συλλάβουμε τις αρχές του FA. Με τον καιρό, με μελέτηκαι προσοχή, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάποιος σκοπός σε όλες τις αναγνώσεις και της δουλειάς μέσω από στάδια και αρχίζουμε να συνερχόμαστε. Οι Τέσσερις Καταστροφικές Δυνάμεις, τα Δώδεκα Βήματα και οι Δώδεκα Παραδόσεις είναι οι θεμέλιοι λίθοι στις οποίες κατα- σκευάζεται ένα υγιές γκρουπ FA. Τα γκρουπ που δεν ακολουθούν αυτές τις κατευθυντήριες γίνονται μηυγιή και συνήθως δεν επιβιώνουν. Πρόσφατα με το Group Outreach (GO), επικοινώνησε σχετικά με μία κατάστασηένα, κατά μεγάλο χρονικό διάστημα, μέλος των FA το οποίο δημιουργούσε πανικό μέσα στο FA γκρουπ της. Τα μέλη έφευγαν και το γκρουπ κινδύνευε να κλείσει. Η κυρία Χ. ήταν μέλος των FA πάνω από δέκα έτη. Ήταν πολυετές μέλος. Κάποια χρονική στιγμή κατά τηθεραπεία της στα FA, είχε αρχίσει να παραβλέπει τις Τέσσερις Καταστροφικές Δυνάμεις και τις Δώδεκα Παραδόσεις. Η κατάστασηέγινε τόσο κακή που ζητήθηκε στην κυρία Χ. να φύγει από το γκρουπ του οποίου ήταν μέλος για τόσα χρόνια. Το έκανε μουρμουρίζοντας, και μετά από πολλές παρακλήσεις μέσα σε περίοδο μηνών. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αν είμαστε μέρος γκρουπ FA, έχουμε μία ευθύνηέναντι του γκρουπ, και ότι ηfa στο σύνολό τους μας κάνουν προσωπική απογραφή και παρατηρούν πώς η συμπεριφορά μας επηρεάζει τους άλλους και κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις. Χρειάζεται μόνο ένα άτομο για να γίνει ένα γκρουπ μηλειτουργικό. Μην αφήσετε να είστε εσείς αυτό το άτομο. Robyn M Μετάφραση Πηνελόπη Φ. ΔΩΡΕΕΣ ΔΩΡΕΕΣ & ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΕΣ Η ομάδα του Μαρκόπουλου συνεισέφερε στο Δ.Σ. ευρώ 300,00 Η Ομάδα της Κέρκυρας συνεισέφερε στο Δ.Σ. ευρώ 40,00 Η Ομάδα Νέου Ηρακλείου Αττικής συνεισέφερε ευρώ 100,00 Ανώνυμο Μέλος σε μνήμη αγαπημένου προσώπου,συνεισέφερε ευρώ 80,00 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Έχετε μια Ιστορία να πείτε? Θέλουμε να σας ακούσουμε. Στείλτε μας το ποίημά σας, Τις σκέψεις σας, την εμπειρία σας, Τις ερωτήσεις σας ή την Ιστορία της Ομάδας σας. Μπορείτε να απευθύνεστε στα μέλη : Πηνελόπη τηλ. 6944 732 490, Σωτηρία τηλ.6977 589996 Και Λίτσα : τηλ. 6939 260 955 Επίσης μπορείτε με ηλεκτρονική αλληλογραφία Στο e-mail : fa.greece@yahoo.gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΖΩΗΣ Πριν από επτά χρόνια μου ανακοίνωσε ο γιος μου ότι έχει μπλέξει με τα ναρκωτικά. Όχι βέβαια πως δεν είχα καταλάβει από την συμπεριφορά του ότι κάτι συμβαίνει. Δεν ήθελα όμως με τίποτα να το πιστέψω. Επεσε το ταβάνι και με πλάκωσε. Για ένα μικρό διάστημα δεν ήθελα να βγώ από κει κάτω. Είχα ντροπή κι ενοχές. Ευτυχώς βρέθηκε μια φίλη,καλή της ώρα, και μου μίλησε για τις Ανώνυμες Οικογένειες. Ετσι ξεκίνησα να πάω,έχοντας στο μυαλό μου,ότι θα πάω, θα πάρω την συνταγή, θα την εφαρμόσω στο γιο μου και το θέμα θα τελειώσει. Πηγαίνοντας πρώτη φορά στο δωμάτιο του Ερυθρού,περίμενα ότι θα βρώ ανθρώπους σαν και μένα, δηλαδή μέσα στη λύπη, το φόβο,τον πανικό,την ντροπή,να κλαίμε όλοι μαζί για το κακό που μας βρήκε. Και τελικά μόνο αυτό δεν συνέβαινε. Αντίθετα,είδα ανθρώπους να γελάνε,να κάνουν αστεία μεταξύ τους,και δεν σας κρύβω ότι θύμωσα. Και πιο πολύ θύμωσα με την φίλη που με είχε στείλει. Σκέφτηκα «αποκλείεται αυτοί οι άνθρωποι να έχουν το ίδιο πρόβλημα με μένα «Αλλά παρ' όλα αυτά μια φωνή μέσα μου, μου έλεγε : «μείνε,τουλάχιστον να πεις τον πόνο σου». Όταν ξεκίνησε η ομάδα και άρχισαν τα μοιράσματα,τρελάθηκα.νόμιζα ότι είχαν βάλει κάμερες στο σπίτι μου. Αυτά που ήθελα εγώ να τους πω, αυτά συνέβαιναν και στο δικό τους σπίτι. «Εδώ είμαστε,σκέφτηκα. Τουλάχιστον δεν θα ντρέπομαι» Σ αυτόν τον χώρο,γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους που με άκουγαν με προσοχή χωρίς να μιλάνε αλλά στα μάτια τους έβλεπα ότι με ένοιωθαν, με καταλάβαιναν γιατί είχαν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με μένα. Σε αυτόν τον ευλογημένο χώρο έμαθα λέξεις και έννοιες που δεν τις είχα στο λεξιλόγιό μου. «παραδοχή αποδοχή ανισχυρότητα συνεξάρτηση απαγκίστρωση» Σιγά σιγά κατάλαβα ότι αυτός ο χώρος, αυτοί οι άνθρωποι,αυτό το πρόγραμμα ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν γιατί γρήγορα κατάλαβα επίσης ότι σ αυτόν τον χώρο θα μάθω να επικεντρώνομαι σε μένα. Οσο για τον γιο μου,κατάλαβα ότι αν ο ίδιος θελήσει να κάνει κάτι για τον εαυτό του, μπορεί να βρει το δρόμο για το δικό του πρόγραμμα. Όταν άρχισα σιγα σιγα με την βοήθεια του δικού μου προγράμματος να κάνω δουλειά με μένα, δεν είχα χρόνο να ασχολούμαι με τις δουλειές και τα προβλήματα των άλλων μελών της οικογένειάς μου, οπότε σιγά σιγά, τους ελευθέρωνα. Αρχισαν οι αλλαγές σε μένα, κάποιες φορές χωρίς μεγάληπροσπάθεια γιατί είχα πιστέψει στο πρόγραμμα και στα ευεργετήματα που μου έδινε ηδική μου πνευματική ανάπτυξη. Ηταν ανακουφιστικό και απελευθερωτικό συνάμα. Αλλάζοντας τις δικές μου συμπεριφορές, ως εκ θαύματος άλλαζαν και οι άλλοι γύρω μου. Κάποιες φορές κάνω πισωγυρίσματα αλλά τώρα δεν φοβάμαι πια. Εχω εργαλεία. Σπουδαία εργαλεία τα κείμενα και τα μέλη της Ομάδας μου. Είμαι ευγνώμων στηφίληπου με έστειλε σ' αυτό το χώρο και ευγνώμων σε όλα τα μέλη της Ομάδας μου που με στήριξαν και με στηρίζουν στο δρόμο της ανάρρωσής μου. Ο γιος μου ακολουθεί κι αυτός το δρόμο της δικής του ανάρρωσης. Τελείωσε το πρόγραμμα των Δώδεκα Βημάτων και είναι μέχρι σήμερα Πέντε χρόνια 'καθαρός» Χαίρομαι πολύ που μπορώ και ξεχωρίζω σήμερα τι είναι δική μου δουλειά και τι όχι. Αυτό βοηθάει στο να υπάρχει μεταξύ εμού και του γιού μου μια σχέσησεβασμού και κατανόησης,με ξεκάθαρα πια τα δικά μου θέλω και όχι τα θέλω μου για τους άλλους. Αυτό που έχω κατανοήσει απολύτως είναι ότι έχω επιλέξει να είμαι μέλος των Ανώνυμων Οικογενειών και να παρακολουθώ ένα πρόγραμμα ζωής που με βοηθάει να εξελίσσομαι και να αναπτύσσομαι πνευματικά, οπότε και γίνομαι ένας καλύτερος άνθρωπος. Αγαπώ όλα τα μέλητης Ομάδας μου και τους ευχαριστώ. Γεωργία

ΟΡΙΑ Όταν ο αδερφός μου ο Ε., πρώτα ξεκίνησε να κάνει χρήσηστα 15 του, όλοι προσπαθήσαμε να τον βοηθήσουμε. Ζούσε με τους γονείς μου και εγω ήμουν ηπρώτηπου ξεκίνησε να προσπαθεί να συζητήσει μαζί του για τις επιλογές του. Αυτό γρήγορα μεταλλάχθηκε σε γκρίνια και στο να προσπαθω να κάνω τηζωή του στο υπόγειο των γονιών μου ως ένας άνεργος, που είχε εγκαταλείψει το λύκειο, όσο το δυνατό δυσκολότερη. Έφερα τους γονείς μου σε συναντήσεις και ξεκινήσαμε να κάνουμε μικρά βήματα στον κόσμο των ορίων. Ήταν πολύ πιο δύσκολο να θέσουμε και να διατηρήσουμε όρια όταν ο Ε. Ήταν μικρότερος. Ποτέ δεν μπορούσαμε να αποτινάξουμε την παιδική εντύπωσηπου μας δημιουργούσε. Είναι παράξενο, αλλά όταν σκέφτομαι τον αδερφό μου και το πρόβλημα μέσα στο οποίο βρισκόταν, πολύ σπάνια τον έφερνα στο μυαλό ως τον νεαρό άντρα ύψους 1.75μ. που έσπρωχνε κρυφά το αυτοκίνητο του πατέρα μου από τον δρομίσκο του σπιτιού μας για να το χρησιμοποιήσει ως μεταφορικό μέσο κίνησης ναρκωτικών, αλλά μάλλον σαν το παιδί το οποίο σκέπαζα και του διάβαζα ιστορίες την ώρα του ύπνου. Αυτό μπορεί να ακουστεί παράδοξο, αλλά με κράτησε στη λογική του πρέπει να προστατεύσω και να σώσω». Καθώς ο καιρός περνούσε, ηψυχική μου ηρεμία και αυτή της οικογένειάς μου ήταν τόσο εξαρτώμενη από την κατάσταση του αδερφού μου ώστε κατέστη επιτακτικό να θεραπευθεί. Το να τον «επισκευάσουμε» έγινε σημαντικό όχι μόνο για δικό του όφελος, αλλά για την υγεία και την ευτυχία των υπολοίπων από εμάς. Ο Ε. μεταπηδούσε από το να ζει με μένα και να ζει με τους γονείς μου. Τότε ήταν που ημητέρα μου και εγώ ξεκινήσαμε αυτό που τώρα σκέφτομαι ως το παιχνίδι των μετακινούμενων ορίων. Κατά κάποιο τρόπο αισθανόμαστε ότι δουλεύαμε το πρόγραμμά μας επειδή επιβάλλαμε τα όριά μας και είμαστε σε θέσηνα ζήσουμε με αυτό γιατί ξέραμε ότι ήταν ασφαλής στο σπίτι του άλλου, ακούγοντας τον απειλητικό λόγο, κάνοντας την «τα σκάτωσα και ποτέ ξανά» υπόσχεση. Η αδερφή μου ήταν μέσα από την αρχή, αλλά γρήγορα είπε, όχι άλλο, και έστρεψε την προσοχή της στη δική της ζωή. Θυμάμαι που ήμουν τόσο θυμωμένημαζί της. Δεν το είδα ότι έπαιρνε έλεγχο της μοναδικής ζωής στην οποία είχε έλεγχο. Το αντιμετώπισα μόνο ως ένα άτομο λιγότερο να επωμιστεί το φορτίο. Η σχέσημας υπέφερε από αυτό. Ήμουν θυμωμένημαζί της καθώς και με τον μεγαλύτερο αδερφό μου, ο οποίος ποτέ δεν θέλησε να βοηθήσει τον Ε. Όποτε εδώ ο Ε. πηδά μπρος και πίσω. Δύο δεκαετίες έχουν περάσει- τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η σχέσητων γονιών μου υπέφερε γιατί δεν βρίσκονταν «στο ίδιο μήκος κύματος». Τώρα έχω περάσει στο να καθοδηγώ τον δεύτερο σύζυγό μου για τις σωστές αντιδράσεις. Η σχέσημου με την κόρημου πάσχει, είμαι στο χείλος του γκρεμού στη δουλειά και οι φιλίες μου δεν διατηρούνται. Η υγεία του Ε. έχει αρχίσει να καταρρέει. Η υγεία της μητέρας μου έχει αρχίσει να καταρρέει. Έχω πάθει ένα τικ κάτω από το αριστερό μου μάτι και το σαγόνι μου και ηαριστερή πλευρά του λαιμού μου κλειδώνουν (λόγω άγχους). Και, κάτά κάποιο τρόπο, τελικά, συνειδητοποιούμε ότι βοηθάμε τον Ε. να διατηρήσει τη ζωή του ως ναρκομανής, επειδή τον κρατάμε «ασφαλή» και αγοράζοντάς του τροφή, αντικαθιστώντας τα αυτοκίνητά του. Οπότε, σταματάμε να παίζουμε το παιχνίδι των μετακινούμενων ορίων. Έχουν περάσει πάνω από εννέα έτηαπό τότε που ο Ε. έζησε με οποιαδήποτε οικογένεια. Τα περισσότερα από αυτά τα έχει περάσει ως άστεγος. Μετακόμισε δυτικά. Μου λείπει. Αυτό είναι λυπηρό για μένα. Αλλά οι γονείς μου είναι καλύτερα. Κάνω διακοπές με τον μεγαλύτερο αδερφό μου κάθε χρόνο. Η αδερφή μου πρόσφατα με επισκέφθηκε για να γνωρίσει το νέο γιο μου. Το τικ μου έφυγε, ηζωή μου επέστρεψε. Άλλημια σκέψηγια εμάς που ξοδεύουμε τόσο χρόνο και ενέργεια για τους αγαπημένους μας που έχουν ειθστεί είναι ότι δεν έχουν την ανάγκη να ξοδέψουν καθόλου χρόνο και ενέργεια στους εαυτούς τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μαθαίνουν με υποδείξεις. Μαθαίνουν με το να περάσουν κάτι. Ο αδερφός μου κάποτε μου είπε ότι αφού είχε περάσει χρόνο σε ένα καθαρό και νηφάλιο σπίτι στο Λας Βέγκας «Είναι εκπληκτικό πόσο διαφορετικά ζεις την ζωή σου όταν ξέρεις ότι δεν έχεις κανένα να ακουμπήσεις πάνω του». Είναι αυτές οι λέξεις που με βοηθάνε να κρατιέμαι εκτός της ζωής του και να μένω προσηλωμένη στη δική μου. Το να έχουμε όρια δεν βοήθησε τον αδερφό μου από μία ζωή γεμάτημε ναρκωτικά όπως επίσης δεν σώθηκε από μία ζωή με ναρκωτικά μη έχοντάς τα. Άλλα το να έχουμε όρια έσωσε τους υπόλοιπους από εμάς. Lisa N.J. - Μετάφραση Πηνελόπη Φ.

ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ Είναι ημέρα που έχουμε ομάδα κι έχω έρθει να ετοιμάσω τον χώρο. Σήμερα τελείωσα τις δουλειές μου νωρίς,και αφού δεν έχει έλθει κάποιος ακόμα, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω δύο λέξεις και να καταγράψω αυτό που νοιώθω,αυτή την στιγμή. Η αρχή του ταξιδιού λοιπόν έχει ως εξής. Κάθομαι και κοιτάω τον χώρο και προσπαθώ να σκεφτώ πώς μπορώ να τακτοποιήσω τις καρέκλες με τέτοιο τρόπο που να είναι όσο περισσότερος γίνεται. Ο χώρος είναι απίστευτα ήρεμος, γαλήνιος και ζεστός και είναι τόσο έντονηηαύρα του, που με κάνει να νοιώθω και εγώ ακριβώς έτσι. Είναι δυνατόν? Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω μόνο καρέκλες. ΝΑΙ, άδειες καρέκλες που σε λίγη ώρα θα γεμίσουν από ανθρώπους γνωστούς κι αγαπημένους. Σε λίγη ώρα θα αποκτήσουν φωνή και θα καταθέσουν,ηκάθε μια με τον δικό της τρόπο, την δική της ιστορία. Όλη αυτή η εικόνα που σχηματίστηκε στο μυαλό μου με γεμίζει με πολύ όμορφα συναισθήματα γιατί διαπιστώνω ότι αυτές οι καρέκλες για μένα έχουν όνομα,μορφή, ψυχή,αγάπη, κι ενώ είμαι σε ένα δωμάτιο μόνη μ' αυτές,νοιώθω ότι είμαι με όλητην ομάδα μου,και μόνο μόνηδεν νοιώθω. Όλα αυτά τα συναισθήματα, με κάνουν αυτή την στιγμή να κάνω ένα τεράστιο ταξίδι στο παρελθόν. Με γυρίζουν πίσω στην πρώτη μέρα που ήρθα και στην διαδρομή που έχω κάνει. Ακόμα θυμάμαι αυτή τημέρα. Πριν ξεκινήσω να έρθω στην Ομάδα η ψυχή μου ήταν γεμάτηπόνο κι απογοήτευση, η ζωή μου εξαθλιωμένη,κι εγώ απλά δεν υπήρχα. Θυμάμαι,με τον ίδιο τρόπο που σήμερα ο εαυτός μου χαίρεται που είμαι μαζί σας, με τον ίδιο τρόπο εκείνη την ημέρα με έσπρωχνε και μου φώναζε ΠΗΓΑΙΝΕ ήρθε ηώρα να κάνεις κάτι, δεν αντέχεις άλλο. Την πρώτη φορά που ξεκίνησα να έρθω,θυμάμαι ότι όσο πλησίαζε η ώρα τόσο πιο έντονη ήταν ηαγωνία μου και τα πόδια μου γινόντουσαν όλο και πιο βαριά. Παρ όλα αυτά είπα για μια φορά να ακούσω τον εαυτό μου και να κάνω αυτό που ζητάει. Μάζεψα λοιπόν όσηδύναμηείχα, έβαλα στην άκρηόση ντροπή ένοιωθα και πήρα τον δρόμο για να έρθω. Στο δρόμο σκεφτόμουνα διάφορα ωχ.. τώρα θα μου πουν να πω πού φταίω,λες να με ρωτήσουν πώς νοιώθω για το εξαρτημένο μέλος της οικογένειάς μου, ή μήπως για τους γονείς μου. Συνέχισα να περπατάω για να φτάσω αν και δεν ήμουνα και τόσο σίγουρηότι θα αισθανθώ άνετα. Φτάνοντας στην είσοδο της πολυκατοικίας,είχα άγχος,που ξέχασα σε ποιόν όροφο ήθελα να πάω. Προσπάθησα να δω στον πίνακα αν γράφει κάτι και τότε ο θυρωρός με ρώτησε τι ψάχνω..» Θέλω να δω σε ποιόν όροφο είναι οι ΝΑ «. Απάντησα. Με κοίταξε σαν να μην κατάλαβε τι είπα. Τότε ένας κύριος που καθόταν στην είσοδο κι έκανε το τσιγάρο του,με ρώτησε τι ακριβώς θέλω και του είπα ότι ψάχνω τους ΝΑ. Εκείνος λοιπόν με διορθώνει και μου λέει. - Όχι τους ΝΑ αλλά τους FA ψάχνεις. - Ναι, απάντησα και θυμάμαι ότι ένοιωσα τόσο άσχημα και η ντροπή μου έγινε διπλάσια. Αντε έλεγα στον εαυτό μου,ακόμηδεν ήρθες κι έκανες το πρώτο σου λάθος.. Παρόλο που εκείνητην στιγμή, ηντροπή μου με έκανε να θέλω να φύγω, ο πόνος ήταν τόσο μεγάλος που τελικά με έκανε να ανεβώ και να μπω στην Ομάδα. Είπα καλησπέρα σε όλους και βρήκα μια θέσηνα καθίσω. Κοιτούσα συνέχεια γύρω μου και θυμάμαι ότι βρισκόμουν σε μια ετοιμότητα του τι θα πω σε περίπτωσηπου κάποιος έρθει και μου μιλήσει.. Τελικά μέχρι που άρχισε η Ομάδα,αυτό δεν έγινε.

Ξεκινήσαμε,συστηθήκαμε,διαβάσαμε τα κείμενα και στησυνέχεια διάβασαν ένα κείμενο για μένα. Από το κείμενο δεν θυμόμουν και πολλά πράγματα,το μόνο που μου έμεινε ήταν ηέκφραση«καταλαβαίνουμε πόσο πολύ πονάτε «'Ενοιωσα εκείνητην στιγμή ότι είχα βρει κάποιον να πω τον πόνο μου. Στησυνέχεια μου ζήτησαν να πω τους λόγους για τους οποίους είμαι,εκεί. Ηταν ηπρώτηστιγμή, ηπρώτηφορά που είπα την αλήθεια μου,δυνατά.είμαι η Κατερίνα και είμαι εδώ γιατί δεν είμαι καθόλου καλά. Ξεγυμνώθηκα, το είπα επιτέλους,το έβγαλα από μέσα μου, έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου. Δύο ζεστά μάτια τότε γύρισαν και μου είπαν καλώς όρισες και μου χαμογέλασαν. Αυτά τα δύο μάτια και αυτό το ζεστό χαμόγελο,με έκαναν να νοιώσω ότι έκανα πολύ καλά που τελικά ήρθα κι επίσης έκαναν την ψυχή μου για πρώτηφορά να νοιώσει ανακούφιση,συμπόνια,συμπαράσταση. Με έκαναν να νοιώσω ότι δεν είμαι μόνη. Η ομάδα τελείωσε, έκανα ένα τσιγάρο κι έφυγα. Θυμάμαι την διαδρομή που έκανα για να πάω στο τρένο. Δεν ένοιωθα πια ντροπή, ούτε είχα τύψεις που είχα πει ότι δεν είμαι καλά. Είχε φύγει από πάνω μου ένα τεράστιο βάρος κι επίσης ένοιωθα ότι είχα κάνει κάτι για μένα. Από κείνη την ημέρα έχει περάσει παραπάνω από Ενάμισης χρόνος,κι εγώ συνεχίζω να πηγαίνω στην Ομάδα. Μέσα λοιπόν σε αυτό το χρονικό διάστημα αυτές οι καρέκλες έχουν αποκτήσει τεράστια σημασία για μένα, γιατί με τον τρόπο τους και το χαρακτήρα τους κατάφεραν να με κάνουν να εμπιστευτώ και να παλεύω για έναν καλύτερο τρόπο ζωής. Πώς έγινε αυτό? Καλή ερώτηση. Κι εγώ την έχω κάνει πολλές φορές στον εαυτό μου.η απάντηση είναι απλή μα και δύσκολη. Με έμαθαν να λέω την αλήθεια μου,να βλέπω τα ελαττώματά μου, να εκφράζω τα συναισθήματά μου χωρίς να φοβάμαι, να παραδέχομαι τα λάθημου και πάνω από όλα να πιστεύω. Να πιστεύω σε μένα και να έχω μια πίστηότι θα τα καταφέρω, χωρίς να ξέρω το πότε και το πώς. Κανείς δεν μου έδωσε κάποια συνταγή, αλλά πολλοί με οδήγησαν να δω και να γράψω εγώ την συνταγή. Κανείς δεν μου είπε τι ακριβώς πρέπει να κάνω, μου είπαν όμως και με έβαλαν να σκεφτώ τι θέλω εγώ να κάνω. Κανείς δεν μου είπε αν κάνω το σωστό ή το λάθος, με έβαλαν όμως αντιμέτωπημε τις δικές μου ευθύνες. Και πάντα,μα πάντα ήταν κάποια από αυτές τις καρέκλες διαθέσιμηνα με ακούσει και να πάρει αγκαλιά. Αυτό είναι για μένα αυτές οι καρέκλες. Κατερίνα 14 Μαίου 2012

ΑΝΑΡΡΩΣΗ Όταν κι εφόσον είναι έτοιμη, ηζωή της θα ανθίσει ξανά. Αυτό είναι το σύνθημά μου,αυτό αποκόμισα τον ένα χρόνο που είμαι στις Ομάδες των Ανώνυμων Οικογενειών. Όταν ήλθα στις Ομάδες με σπασμένα τα φτερά της ελευθερίας μου από τις ενοχές μου και από τις κατακρίσεις της οικογένειάς μου,με σπασμένη την πυξίδα της ζωής μου, με ανακατεμένες τις σκέψεις μου δίχως να μπορώ να τις βάλω σε τάξη,ήμουν σε απελπιστική κατάσταση. Όμως με πίστη ότι εδώ θα μάθω και θα κάνω πράγματα,δίχως να ξέρω από πού αντλούσα αυτή την πίστη. Μήπως επειδή δεν είχα κάτι άλλο? ή ηαγάπη και τα χαμόγελα που βρήκα μέσα σ αυτό το δωμάτιο? Εδώ έμαθα ότι για όλους υπάρχει ελπίδα. Καθάρισε επί τέλους το μυαλό μου και οι σκέψεις μου. Ξέρω την κατεύθυνσή μου,δουλεύω τον εαυτό μου. Ελευθερώθηκα και έχω κάνει τον δικό μου κατάλογο δικαιωμάτων κι έχω μάθει να τα υπερασπίζομαι. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του κι εγώ τις δικές μου. Άρχισα να δουλεύω τις οικονομικές δοσοληψίες μου,μαζί της κι όταν μου ζήτησε 10 ευρώ,βρήκα την δύναμη και της είπα ΟΧΙ, όταν την επόμενη ημέρα ζήτησε 5,00 ευρώ,πάλι είπα ΟΧΙ,και όταν την Τρίτη ημέρα ζήτησε 1,00 ευρώ της είπα «ΟΧΙ δεν σου δίνω» και βεβαίως τότε θυμωμένημου απάντησε «Μου λες τι παριστάνεις τώρα?» Βρόντηξε την πόρτα κι έφυγε. Από τότε πέρασε ένας ολάκερος χρόνος και δεν μου ξαναζήτησε λεφτά. Όταν της ζήτησα να μαζεύει το δωμάτιό της,δεν το έκανε, να πλύνει τα ρούχα της,δεν το έκανε.βρήκε όμως δουλειά κι έφυγε από το σπίτι. Το πρώτο αυτοκίνητο που της είχα αγοράσει,ηπλανεμένηαπό τις ενοχές μου διότι νόμιζα ότι δεν ήμουν καλή μάνα,σε είκοσι μήνες το έκανε σκουπίδια,εν συνεχεία της έδωσα το δικό μου,κι αυτό όμως είχε την ίδια κατάληξη. Όταν ήλθα στις Ανώνυμες Οικογένειες κι έμαθα πράγματα, μόλις χάλασε το αυτοκίνητο,αντί να το επισκευάσω,όπως έκανα στο παρελθόν, το πούλησα και την άφησα χωρίς αυτοκίνητο. Μετά από αυτό,άρχισε να μιλάει όμορφα,με σεβασμό, να αφιερώνει χρόνο μαζί μου και να προσπαθεί να με πείσει ότι δεν κάνει χρήση. Εκεί ή δόλια μάνα,υποτροπίασα και της επέτρεψα να έρχεται σπίτι και να παίρνει φαγητό. Το μοιράστηκα στην Ομάδα μου και το σταμάτησα αμέσως. Εδώ σε αυτό το Δωμάτιο,έμαθα να δείχνω στον άλλο ότι τον αγαπώ αλλά δεν του επιτρέπω να με εκμεταλλεύεται και να με ταπεινώνει,έτσι κέρδισα τον σεβασμό. Δεν έχω πια θυμό, δεν αισθάνομαι απογοήτευση,δεν είμαι μπερδεμένη. Δεν θέλω να ξαναγυρίσω στις ενοχές μου,θέλω η κάθε ημέρα μου να είναι κι ένα βήμα προς την γαλήνη μου και την ηρεμία μου. Συνεχίζω να έρχομαι,θα πάρω κι άλλα πράγματα, έχω πολλά να μάθω. Ανώνυμο Μέλος Ρόδος

ΑΤΤΙΚΗ ΕΡΥΘΡΟΣ 1431 Αγίου Κωνσταντίνου 6 6ος όροφος,γραφείο 13 Δευτέρα & Τετάρτη19:00-20:30 ΓΛΥΦΑΔΑ 1765 Ανδρέα Παπανδρέου & Ασκληπιού 62 (Μονοκατοικία - είσοδος από Ασκληπιού) Λεωφορείο Β3 από Πανεπιστημίου ΣτάσηΚαραχάλιου Δευτέρα 18:00-19:45 Τηλ. Ομάδας 6989274724 ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ 1762 Πλατεία Μαρκοπούλου - Κτήριο Δημαρχείου Ισόγειο δίπλα στο ωδείο ΚΤΕΛ από Πεδίο Άρεως προς Μαρκόπουλο-Πόρτο Ράφτη Δευτέρα 18:00-19:30 ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ 1883 Αγαμέμνονος 20, Ταύρος Ισόγειο Σάββατο & Κυριακή 17:00-18:45 ΧΑΛΑΝΔΡΙ 1754 Εκκλησία Αγ. Γεωργίου Αίθουσα Κατηχητικού επί οδού Αγ. Παρασκευής Τρίτη19:00-20:30 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 1916 Κυλικείο Εκκλησίας Αγίου Αντωνίου ΜΕΤΡΟ - ΣτάσηΑγ.Αντώνιος Πέμπτη19:00-20:30 ΟΜΑΔΕΣ ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΤΗΣ ( Λεωφόρος Συγγρού) Νέα ομάδα Αίθουσα Κατηχητικού Τρίτη18:30-19:30 ENGLISH SPOKEN - GLYFADA 1578 ΑΓΓΛΟΦΩΝΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ Ασκληπιού & Παπανδρέου 62 Τρίτη10:30-12:00 KΟΡΙΝΘΟΣ (Νέα ομάδα) Κτίριο Δημαρχείου Αίθουσα Ισογείου Τρίτη16:30-18:00 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Μητροπόλεως 10 ΣτάσηΑλκαζάρ ή Πλ. Ελευθερίας 1818 Δευτέρα 18:00-20:00 3ος όροφος και Δευτέρα 20:30-22:30 4ος όροφος 1797 Τρίτη19:00-21:00 ΛΑΡΙΣΑ 1946 3ος όροφος 1482 Τετάρτη18:00-20:00 3ος όροφος Νέα Σμύρνη Εκκλησία Άγιος Δημήτριος Πέμπτη18:30-20:30 Τηλ. 2410-552997 KATEΡΙΝΗ 1766 Ερυθρός Σταυρός Αγ. Παρασκευής 33 Τετάρτη18:30-20:30 ΠΑΤΡΑ 1902 Πλατεία Γεωργίου 30, 1ος όρ. Α 6 γραφείο Δευτέρα 17:30-19:30 Πέμπτη17:30-19:30 Κυριακή 17:30-19:30 (εργαστήρι Βημάτων) ΝΑΥΠΛΙΟ 1896 Μοσχονησίων 33 Τρίτη- Πέμπτη- Κυριακή 17:00-18:30 ΡΟΔΟΣ 1891 Ερυθρού Σταυρού 3 Στην αυλή του Παλαιού Νοσοκομείου Δευτέρα 18:00-20:00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ (Νέα Ομάδα) Εκκλησία Αγίου Νικολάου Τρίτη18:30-20:30 ΒΥΡΩΝΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ 1893 Κωνσταντίνα: τηλ. 6948 138 625 ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1782 Φραντζή 14 - Σταθμός FIX 2ος όροφος Κυριακή 18:00-19:45 ΜΑΡΟΥΣΙ 1918 Περικλέους 22 1ος όροφος ΚΑΠΗ Δευτέρα 15:30-17:10 ΦΑΛΗΡΟ 1827 Παναγιά Μυρτιδιώτισσα Σταθμός Νέου Φαλήρου Πέμπτη17:30-19:00 ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ 1895 Εργατικό Κέντρο 2ος όροφος Τρίτη18:30-20:30 ΖΑΚΥΝΘΟΣ 1954 Λομβάρδου 1 - κτίριο Ξενία 1ος όροφος Σάββατο 18:00-19:45 Τηλ. Λιάνα 6980 152240 ΓΡΕΒΕΝΑ 1890 Νομαρχία 3ος όροφος Δευτέρα 18:00-20:00 ΚΕΡΚΥΡΑ 1947 Πνευματικό Κέντρο Αγίας Τριάδος Γαρίτσας 1ος όροφος Τετάρτη19:00-20:30 Κατερίνα τηλ. 6945 778090 ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ 1776 Πρασίνου Λόφου 94 Ισόγειο Α ΚΑΠΗ Νέο Ηράκλειο Αττικής Τηλ. Φιλοθέη 6937831703, 210 2856132 Στοιχεία Επικοινωνίας: Γραμμή Βοήθειας: 210 52 35 243 Site: www.f-a.gr e-mail: fa.greece@yahoo.gr