ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ. Το χρονικό μιας ιδεολογικής διαμάχης. Πρόταση ερμηνείας της



Σχετικά έγγραφα
Ορθόδοξη Εκκλησία και Διαφωτισμός: ταύτιση και απόκλιση. δύο αντιτιθέμενων κόσμων. Η περίπτωση του Βενιαμίν Λεσβίου σε σχέση με τον Ευγένιο Βούλγαρι.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Αποδεικτικές Διαδικασίες και Μαθηματική Επαγωγή.

ΑΣΕΠ 2000 ΑΣΕΠ 2000 Εμπορική Τράπεζα 1983 Υπουργείο Κοιν. Υπηρ. 1983

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΤΑΞΗ

Έννοια. Η αποδοχή της κληρονομίας αποτελεί δικαίωμα του κληρονόμου, άρα δεν

Οι γέφυρες του ποταμού... Pregel (Konigsberg)

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΟΡΜΙΣΗΣ, ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ, ΠΡΥΜΝΟΔΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΚΑΦΩΝ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. (ΛΙΜΑΝΙΑ κ.λπ.) ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

ΜΑΘΗΜΑ: ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

ΘΕΜΑ: Διαφορές εσωτερικού εξωτερικού δανεισμού. Η διαχρονική κατανομή του βάρους από το δημόσιο δανεισμό.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ ΜΑΘΗΜΑ: ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Γιάννης Ι. Πασσάς. Γλώσσα. Οι λειτουργίες της γλώσσας Η γλωσσική 4εταβολή και ο δανεισ4ός

Ο Β ΤΟΜΕΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ: Υπολογιστικά Συστήματα και Εφαρμογές Πληροφορικής Pragmatic Computer Science

Ταξινόμηση των μοντέλων διασποράς ατμοσφαιρικών ρύπων βασισμένη σε μαθηματικά κριτήρια.

ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ. Με την πιστοποίηση του αποκτά πρόσβαση στο περιβάλλον του ιατρού που παρέχει η εφαρμογή.

ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ. Με την πιστοποίηση του έχει πρόσβαση στο περιβάλλον του φαρμακείου που παρέχει η εφαρμογή.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΈΝΤΕΧΝΟ (Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟΤΡΟΠΟ) 3 Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΑΠ ΕΛΠ40 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΑΜΠΟΥΚΟΣ ΑΜ.

ΑΝΑΡΤΗΤΕΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ

HY 280. θεμελιακές έννοιες της επιστήμης του υπολογισμού ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ. Γεώργιος Φρ.

«Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά»

1. Γεννήθηκε στην Πάτρα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές

Εισαγωγή στα αστικά υδραυλικά έργα

Αναγνώριση Προτύπων. Σημερινό Μάθημα

23/2/07 Sleep out Πλατεία Κλαυθμώνος

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ σελ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Εισαγωγή στααστικάυδραυλικάέργα

ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΜΑΘΗΜΑ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ

Αναγνώριση Προτύπων. Σήμερα! Λόγος Πιθανοφάνειας Πιθανότητα Λάθους Κόστος Ρίσκο Bayes Ελάχιστη πιθανότητα λάθους για πολλές κλάσεις

- 1 - Ποιοι κερδίζουν από το εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών; Γιατί η άμεση ανταλλαγή αγαθών, ορισμένες φορές, είναι δύσκολο να

( ιμερείς) ΙΜΕΛΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Α Β «απεικονίσεις»

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Δίκαιο και Οικονομικά: Οι Εξετάσεις

Ηλεκτρονικό Ταχυδροµείο: ΘΕΣΕΙΣ για το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ -- ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2005

Ευρωπαϊκά παράγωγα Ευρωπαϊκά δικαιώματα

2. Κατάθεσε κάποιος στην Εθνική Τράπεζα 4800 με επιτόκιο 3%. Μετά από πόσο χρόνο θα πάρει τόκο 60 ; α) 90 ημέρες β) 1,5 έτη γ) 5 μήνες δ) 24 μήνες

ηευρώπηστιςαρχέςτου15 ου αι.

ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Διδακτική ενότητα

ΜΑΘΗΜΑ: ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Τα «Φραγκοχιώτικα» βιβλία

BACCALAURÉATS GÉNÉRAL ET TECHNOLOGIQUE

Eισηγητής: Μουσουλή Μαρία

Αστυνομική επιστήμη Η ευρωπαϊκή προσέγγιση του Hans Gerd Jaschke

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΗ ΟΜΑΛΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΡΙΩΡΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ A ΛΥΚΕΙΟΥ. Ονοματεπώνυμο Τμήμα

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΡΗΣΕ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ. Ἡ καρδιά (ἔλεγε κάποτε ὁ γέροντας Παΐσιος) εἶναι ὅπως τό ρολόι.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ

Η διακίνηση Ιδεών στη Λεμεσό: H Λεμεσός των νέων ιδεών, της προόδου και της πρωτοπορίας

Ας υποθέσουμε ότι ο παίκτης Ι διαλέγει πρώτος την τυχαιοποιημένη στρατηγική (x 1, x 2 ), x 1, x2 0,

ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΚΘΕΣΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ. Επιμέλεια θεμάτων και απαντήσεων: Μεταξά Ελευθερία. Κείμενο

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο ( )

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ. Πραγματοποιούν Χειμερινό Σχολείο με Θέμα: «Υποστήριξη ασθενών με καρκίνο και των φροντιστών τους»

Θρίαμβος της Ορθοδοξίας; Για την Ορθοδοξία, η Εικονομαχία, η

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ

Η Πληροφορική στο Δημοτικό Διδακτικές Προσεγγίσεις Αδάμ Κ. Αγγελής Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

Ημέρα 4 η (α) Αγορά και πώληση της εργασιακής δύναμης. (β) Η απόλυτη υπεραξία. Αγορά και πώληση της εργασιακής δύναμης

3 ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Αναγέννηση: πνευματική κίνηση που κύριο χαρακτηριστικό της είναι η αναβίωση των αξιών της κλασικής αρχαιότητας που είχαν παραμεριστεί το Μεσαίωνα

Ημέρα 3 η. (α) Aπό την εργασιακή διαδικασία στη διαδικασία παραγωγής (β) Αξία του προϊόντος και αξία της εργασιακής δύναμης

{ i f i == 0 and p > 0

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. Εαρινό Εξάμηνο

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Εστω X σύνολο και A μια σ-άλγεβρα στο X. Ονομάζουμε το ζεύγος (X, A) μετρήσιμο χώρο.

ο όνομα του Αδαμάντιου Κοραή ( ) είναι άρρηκτα δεμένο με την πνευματική και πολιτική αναγέννηση του νεότερου ελληνισμού

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ ΜΑΘΗΜΑ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

ΚΛΑΔΟΣ: ΠΕ11 ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Οι προκλήσεις της εκπαίδευσης των Logistics σε φοιτητές και σε ειδικευµένo και µη-ειδικευµένο προσωπικό επιχειρήσεων.

Τα ελληνικά σχολεία της Ρουµανίας στο τέλος του 19 ου και αρχή του 20 ου αιώνα

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ

Προτεινόμενα θέματα. στο μάθημα. Αρχές οργάνωσης και διοίκησης επιχειρήσεων. ΟΜΑΔΑ Α: Ερωτήσεις Σωστού Λάθους.

Παλαιά ιαθήκη: Μυθολογία των Εβραίων ή Βίβλος της Εκκλησίας;

«ΔΙΑΚΡΙΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ»

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

2 Η ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ Α ΦΥΣΙΚΗΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Εξέταση Ηλεκτρομαγνητισμού Ι 2 Φεβρουαρίου 2018

MARCO FANTUZZI Università degli studi di Macerata & Università degli studi di Firenze

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΛΛΙΝΤΖΑ

Η Β ΒΑΤΙΚΑΝΗ ΣΥΝΟΔΟΣ Διατάξεις Διατάγματα Δηλώσεις Μηνύματα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Β ΤΑΞΗ ΚΕΙΜΕΝΟ. Πέµπτη 19 Νοεµβρίου Αγαπητή Κίττυ,

21/11/2005 Διακριτά Μαθηματικά. Γραφήματα ΒΑΣΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ : ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΙ Δ Ι. Γεώργιος Βούρος Πανεπιστήμιο Αιγαίου

ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Αναγνώριση Προτύπων. Σημερινό Μάθημα

Αναλυτικές ιδιότητες

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Πρώτη Γραπτή Εργασία. Εισαγωγή στους υπολογιστές Μαθηματικά

Οι Τρείς «Διαστάσεις» για το Σώμα (Eugene T. Gendlin)

ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΛΕΟΝΤΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το έμμετρο λαϊκό αφήγημα στη Σάμο του 19 ου αιώνα

Παραδείγµατα ερωτήσεων ανοικτού τύπου και σύντοµης απάντησης. Εισαγωγή: Ο Σωκράτης διηγείται τη συζήτησή του µε τον Πρωταγόρα σε έναν φίλο του.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΟΛΑΙΑ. Υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αχελώου. κ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣΗΣ

Συμπεριφοριακή Επιχειρηματικότητα

«Ναι» στον Χριστό και Ιεραποστολή

ΘΕΜΑ: Aποτελεσματικότητα της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε μια ανοικτή οικονομία

Transcript:

ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ Το χρονικό μιας ιδεολογικής διαμάχης. Πρόταση ερμηνείας της Μικρή ιχνηλασία στο Νεοελληνικό Διαφωτισμό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το παρόν άρθρο. Από την αρχή, ωστόσο θα ήθελα να διευκρινίσω, ότι δεν αποσκοπεί στο να καταδικάσει ή να δικαιώσει ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Την ιστορία των ιδεολογικών ρευμάτων και νοοτροπιών που συντάραξαν το δεύτερο μισό του 18 ου και την πρώτη εικοσαετία του 19 ου αιώνα, η ιστορική έρευνα των τελευταίων δεκαετιών, την εξέτασε, αλλά και κατάφερε να την εξαρτήσει από δύο ιστορικά στερεότυπα του ευρύτερου πολισμικού μας βίου, τη συντηρητική από τη μια πλευρά και την προοδευτική από την άλλη, πραγματικότητα. Η δυαδική αυτή αντίληψη έθρεψε την τραγελαφική διελκυστίνδα των δυτικών και αντιδυτικών, του διαφωτιστή και του σκοταδιστή λογίου στα ύστερα χρόνια της Τουρκοκρατίας, από την οποία δυστυχώς η σύγχρονη ιστοριογραφία δεν μπόρεσε να απαγκιστρωθεί. Φτάνει να θυμίσω εδώ μερικές περιπτώσεις που επαληθεύουν τα παραπάνω και αφορούν τα εξεταζόμενα πρόσωπα: «τιτάνας του Διαφωτισμού», «αναγεννητής» ο Βενιαμίν Λέσβιος, εκφραστής της «συντηρητικής πλευράς της Εκκλησίας», «φωτοσβέστης» και «καλόγερος του μεσαίωνα» ο Αθανάσιος Πάριος 1. Όπως είναι φανερό, βρισκόμαστε εδώ, σε μια γερά θεμελιωμένη ηγεμονική αντίληψη της Ιστορίας. Και δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί οτιδήποτε προσέκρουε και αρνητικά αποτιμούσε, τη σημαντικότατη κατά τα άλλα πνευματική κίνηση του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, στο 1 Λ. Βρανούση, «Άγνωστα πατριωτικά φυλλάδια και ανέκδοτα κείμενα της εποχής του Ρήγα και του Κοραή», Επετηρίς Μεσαιωνικού Αρχείου 15 16(1965 1966)192, [και ανάτυπο]. Ευχαριστώ τον κ. Γ. Πατρινέλη που με καλοσύνη έθεσε στη διάθεσή μου αυτή τη μελέτη. Πρβλ. Γ. Βαλέτα, Κοραής. Άπαντα τα πρωτότυπα έργα, τ. Α1, Δωρικός, Αθήνα 1964, σ. 37.

γενικότερο διάγραμμα των ροπών του Νέου Ελληνισμού, συνιστούσε τη συντηρητική γραμμή. Υπό αυτή την άποψη, βρεθήκαμε νομίζω, στην αδυναμία, έχοντας ωστόσο αφομοιώσει την ιστορική παιδεία που απλόχερα μας πρόσφεραν σημαντικότατοι ιστορικοί (Κ. Άμαντος, Κ. Θ. Δημαράς, Α. Αγγέλου), να διαβλέψουμε σ αυτή την αντιπαράθεση έναν επίμονο διάλογο, που ρωμαλέα γονιμοποίησε τον πνευματικό μας βίο, στους δύο τελευταίους αιώνες. Στα δύο πολιτισμικά ανισόπεδα, τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό και την Ορθόδοξη Παράδοση, είναι γεγονός, ότι σφυρηλατήθηκαν οι ιστορικοί παράγοντες, πάνω στους οποίους συγκροτήθηκε το ενιαίο σώμα του εθνικού κορμού, η γλώσσα και η Ορθοδοξία. Όπως επίσης είναι γεγονός, ότι ο Νέος Ελληνισμός, καθ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, δημιουργικά αναχωνεύτηκε, με αντιθετικές σε σχέση με την παράδοσή του δυνάμεις 2. Σ αυτή την πολιτισμική ώσμωση ανήκουν ο Βενιαμίν Λέσβιος και ο άγιος πια Αθανάσιος Πάριος 3. Πρόσωπα αντιθετικά μεταξύ τους, 2 Βλ. χαρακτηριστικά Ν. Ματσούκα, Νέος Ελληνισμός και Δυτικός Διαφωτισμός, Θεσσαλονίκη 1984. Λ. Μπενάκη, «Δυτικοευρωπαϊκό πνεύμα και Ελληνική Ορθοδοξία. Η μετάβαση από το Βυζάντιο στο Νέο Ελληνισμό και η σύγχρονη προβληματική», Σύναξη τχ. 34 (Απρίλιος Ιούνιος 1990)30 41. πρωτ. Γ. Δ. Μεταλληνού, «Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και Ρωμηοσύνη. (Έλεγχος θέσεων της δυτικής ιστοριογραφίας)», Ελλοπία τχ. 5 (Άνοιξη 1991)65 69. Του ιδίου, Ορθόδοξος και Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός. Μεγέθη αλληλοσυμπληρούμενα ή αλληλοαποκλειόμενα;, Αθήναι 1996. [Ανάτυπο από το Θεολογικό Συνέδριο της Ιερά Μητροπόλεως Ηλείας: (Πύργος 18 19 Φεβρουαρίου 1995)]. 3 Για τον Βενιαμίν Λέσβιο η νεότερη βιβλιογραφία έχει εμπλουτιστεί με την πολύ καλή μελέτη της Ρ. Αργυροπούλου, Ο Βενιαμίν Λέσβιος και η ευρωπαϊκή σκέψη του 18 ου αιώνα, Αθήνα 1983. Πρβλ. Θ. Παπαδόπουλου, Οι φιλοσοφικές και κοινωνικο πολιτικές αντιλήψεις του Βενιαμίν Λεσβίου, Κέδρος, Αθήνα 1983. H θέση του Αθανασίου Παρίου στην Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, την τελευταία δεκαετία δείχνει να έχει αποκατασταθεί. Στο γενικότερο υπόβαθρο των αντιτιθέμενων απόψεων γι αυτόν εντάσσονται οι δύο μεταπτυχιακές διατριβές του Α. Ι. Καλαμάτα, Αθανάσιος ο Πάριος (1721 1813). Βίος δράση συγγράμματα. Συμβολή στην ιστορία του 18 ου αιώνα.

ανέπτυξαν αξιόλογη διδακτική δράση. Στις Κυδωνίες και τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες ο πρώτος, στο Άγιο Όρος, τη Θεσσαλονίκη και τη Χίο ο δεύτερος. Η ιδεολογική τους διαμάχη τοποθετείται κατά το χρονικό διάστημα 1799 1812, όταν και οι δύο τους ήσαν διδάσκαλοι στις Κυδωνίες και στη Χίο. Για το θέμα παλαιότερα ο ιστορικός Άλκης Θεσσαλονίκη 1994, και του Δ. Τσεντικόπουλου, Ο Αθανάσιος Πάριος ως Θεολόγος, Θεσσαλονίκη 1995. Στο ειδικότερο όμως υπόβαθρο της αποκατάστασης του Παρίου, εντάσσονται τα δύο επιστημονικά συνέδρια, που φιλοξενήθηκαν στην γενέτειρά του, την Πάρο: Η Εκατονταπυλιανή και η Χριστιανική Πάρος, (Πάρος 15 19 Σεπτεμβρίου 1996), Πάρος 1998, περιελάμβανε οκτώ εισηγήσεις, και Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος, (Πάρος 29 Σεπτεμβρίου 4 Οκτωβρίου 1998), περιελάμβανε εικοσιπέντε ανακοινώσεις. Πρβλ. πρωτ. Γ. Δ. Μεταλληνού, «Αθανάσιος Πάριος (1721 1813). Εργογραφία Ιδεολογία Βιβλιογραφικά», Επιστημονική Επετηρίς Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τιμητικόν αφιέρωμα εις Ανδρέαν Θεοδώρου, τ. Α (1995)293 349. Έκτοτε το ενδιαφέρον για τον Πάριο προσανατολίζεται στην μνημειώδη έκδοση των Απάντων του, στην οποία συμμετέχει και ο γράφων, από ειδική επιστημονική επιτροπή, απαρτιζόμενη από Καθηγητές Πανεπιστημίου και ειδικούς ερευνητές. Προσφάτως εκδόθηκε και ο πολύ καλός βιβλιογραφικός οδηγός του συναδέλφου Χρ. Αραμπατζή, Αθανασίου του Παρίου Βιβλιογραφικά, Θεσσαλονίκη 1998. Σχετικό συμπλήρωμά του βλ. Α. Ι. Καλαμάτα, στο περ. Παριανά τχ. 73 (Απρίλιος Ιούνιος 1999)179 185. Ως προς τον τρόπο προσαρμογής του Παρίου στο ιδεολογικό κλίμα της εποχής του, καθώς επίσης και τις ανάγκες που υπαγόρευσαν τη στάση αυτή, σημαντικές είναι οι παρατηρήσεις του Π. Κιτρομηλίδη, Νεοελληνικός Διαφωτισμός. Οι πολιτικές και κοινωνικές ιδέες, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1996, σσ. 439 444, 448 449. Το έργο αποτελεί σταθμό στην περί τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό νεότερη έρευνα, αφού επιχειρεί μια πανοραμική θεώρησή του. Συμπληρώνει προγενέστερες μελέτες, διεισδύοντας με επιτυχή τρόπο, με ακρίβεια και αντικειμενικότητα, στους μηχανισμούς λειτουργίας των ιδεών του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, οι οποίες διαγράφτηκαν μέσα από το έργο των ελλήνων λογίων. Κύριο χαρακτηριστικό της, είναι το γεγονός, ότι ο συγγραφέας δεν προβαίνει σε μονομερή αξιολόγηση προσώπων και ιδεών, αλλά αποτιμά το κίνημα σ όλες τις εκφάνσεις του. Για τη συνάντηση και την επακόλουθη σύγκρουση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με το ρεύμα του Διαφωτισμού βλ. Β. Μακρίδη, «Ορθόδοξη Εκκλησία και Διαφωτισμός», Κληρονομία 29 (1997)163 201.

Αγγέλου μας έδωσε μια αξιοπρόσεκτη μελέτη 4, για αυτό προς το παρόν δεν θα υπεισέλθουμε στις λεπτομέρειες της διαμάχης. Θα προσπαθήσουμε όμως να ερμηνεύσουμε αυτή. Ο Λέσβιος υπήρξε η περίπτωση του λογίου, που για χάρη μιας ευρύτερης και πολυσύνθετης παιδείας, επένδυσε με τη μακρά διδακτική του σταδιοδρομία, πολλά στη εκπαίδευση των αρχών του 19 ου αιώνα. Η γονιμοποιός αυτή συνεισφορά του στα εκπαιδευτικά πράγματα, αποκαθιστούσε σε μεγάλο βαθμό το όραμα του Κοραή: την προσπέλαση της ελληνικής εκπαίδευσης στην ουμανιστική και διαφωτιστική παιδεία της Ευρώπης. Η επίμονη παρέμβασή του για ανασηματοδότηση των εκπαιδευτικών αγαθών, απεικόνιζε το γενικότερο πλαίσιο των ιδεολογικών ροπών του Νέου Ελληνισμού, που εκκινούσε από μία ολόκληρη κοσμοθεωρία της ελληνικής λογιοσύνης: προϋπόθεσή της ήταν η απαγκίστρωση της εκπαίδευσης από τις παραδοσιακές πέδες της. Υπό αυτούς όμως τους όρους, εγείρονται δύο σημαντικά ερωτήματα. Πόση ανάγκη είχε η ελληνική κοινωνία του 18 ου και 19 ου αιώνα από τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και τομές; Ποιοι λόγοι συνιστούσαν ως αναγκαία τη «μετακένωση» τέτοιων ιδεολογικών προτύπων, στον ευρύτερο χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης; Η άποψη, που κατά κόρον στο παρελθόν έχει υποστηριχθεί, ότι δηλαδή, η καθ ημάς Ανατολή έπρεπε να βγει από την περιχαράκωσής της γύρω από την Ορθοδοξία, νομίζω ότι σήμερα είναι ελέγξιμη και τείνει προς αναίρεση. Η πολιτισμική αυτάρκεια της, στα πλαίσια που την είδε ο Αθανάσιος Πάριος, δεν είχε την ανάγκη συστράτευσης με τον Διαφωτισμό. Η αντιπαράθεσή του με τον Βενιαμίν Λέσβιο προερχόταν από τις ακατάπαυστες διαδικασίες ανάκτησης και διάσωσης της μακραίωνης βυζαντινής κληρονομιάς. 4 «Προς την ακμή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Οι διενέξεις του Λεσβίου στη σχολή Κυδωνιών», Μικρασιατικά Χρονικά 7(1956)1 81 [και στη χωρίς ενημέρωση αναδημοσίευσή του, Των Φώτων. Όψεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, Ερμής, Αθήνα 1988, σσ. 211 291].

Ενσυνείδητος εκφραστής της πατερικής αυθεντίας, και μαχητικός υπερασπιστής της Κολλυβαδικής Θεολογίας 5, συμπύκνωσε στο έργο του, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για την επαναφορά των λειτουργικών πράξεων της αρχαίας εκκλησιαστικής παράδοσης. Η αναφορά του στην διδασκαλία των «Θεοφόρων Διδασκάλων της Εκκλησίας», λειτούργησε ως η θεμελιώδης αφετηρία για προβολή της ορθόδοξης πνευματικότητας, προσδιορισμένης ως πολιτισμική αντί πρόταση, προς τη διαδικασία μετάβασης προς νέες μορφές παιδευτικών αξιών που πρωτίστως προωθούσε ο Βενιαμίν Λέσβιος 6. Η διαμάχη των δύο διδασκάλων του Γένους, με τα εκατέρωθεν στηλιτευτικά κείμενα τους, μπορεί να κινήθηκε στο επίπεδο αντιπαράθεσης θέσεων και απόψεων, είχε όμως βαθύτερες αιτίες. Βασιζόταν σε δύο ριζικά αντίθετες κοσμοαντιλήψεις που λειτούργησαν με ανάλογες μεθόδους. Η διαμάχη μπορεί επίσης να έφερε σε ρήξη πρόσωπα και ομάδες λογίων ας θυμηθούμε εδώ ένα παράδειγμα, τη διαμάχη του Νικολάου Ζερζούλη με τον Δωρόθεο Λέσβιο 7 αποτέλεσε όμως το πλαίσιο εκείνο πάνω στο οποίο, μετά την Επανάσταση του 1821, εκδηλώθηκε η βαθιά πνευματική διάβρωση του Γένους, με τη γνωστή αλλοτρίωση θεσμών και αξιών. Το αντίδοτο στην ελευθεριότητα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, ήταν η ορθώς εννοούμενη τήρηση του πατροπαράδοτου. Εδώ ο Αθανάσιος 5 Βλ. πρωτ. Γ. Δ. Μεταλληνού, «Η δυναμική του Διαφωτισμού στη δράση των Κολλυβάδων», Ο Ερανιστής 21(1997)189 200. 6 Βλ. πρωτ. Γ. Δ. Μεταλληνού, «Η πατερική παράδοση στα αγωνιστικά έργα του αγίου Αθανασίου Παρίου», Πρακτικά Επιστημονικού Συμποσίου: Η Εκατονταπυλιανή και η Χριστιανική Πάρος, (Πάρος 15 19 Σεπτεμβρίου 1996), Πάρος 1998, σσ. 401 422. 7 Γι αυτή βλ. Λ. Μπενάκη, «Από την ιστορία του μεταβυζαντινού αριστοτελισμού στον ελληνικό χώρο. Αμφισβήτηση και υπεράσπιση του φιλοσόφου στον 18 ο αιώνα. Νικόλαος Ζερζούλης Δωρόθεος Λέσβιος», Φιλοσοφία 7(1977)416 452.

Πάριος εδραίωσε το στοχασμό του: στην αυτονόμηση της παράδοσης και στη συνέχεια της πατερικότητας. Γι αυτό ψέγει δριμύτατα την πολυμορφία του έργου του Λεσβίου, στιγματίζοντάς τον καυστικά: «Τι θέλουν μας ωφελήση οι κύκλοι και αι πυραμίδες και τα τετράγωνα και τα αστρονομικά τηλεσκόπια; Ουδέν ουδέν. Τα μαθήματα της έξω σοφίας δεν είναι αναγκαία προς την αληθινήν ευδαιμονίαν. Τις λοιπόν η τοιαύτη ορμή και άκριτος επιθυμία, με την οποίαν οι περισσότεροι φέρονται εις απόκτησιν αυτής; Η Ευρώπη είναι το χάος της απωλείας, το βάραθρον του Άδου. Εγύρισες και με πολύν πλούτον φιλοσοφικών ειδήσεων και με φήμην μεγάλην πως είσαι ή ένας άριστος γεωμέτρης, ή ένας τέλειος αστρονόμος, ή ένας άκρος φυσιολόγος, η ένας θαυμάσιος αλγεβριστής. Τούτων απάντων εγώ βλέπω το κέρδος, όταν εσύ εβρίσκεσαι υπεύθυνος εις το κρίμα της λιποταξίας» 8. Η ιστορία του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και των μεταμορφώσεών του, έρχεται να επιβεβαιώσει με τον τρανότερο τρόπο, την «ιδεολογική ασυναρτησία» της νεοελληνικής κοινωνίας των δύο τελευταίων αιώνων. Σκόπιμα, σχεδόν, η δυναμική του προσπάθησε να υποσκελίσει και να αναιρέσει την ιστορική συνέχεια του Γένους. Παιδαγωγικό Βήμα Αιγαίου τχ.36(απρίλιος Ιούνιος 2000)7 10 8 Γ. Βαλέτα, «Ιστορία της Ακαδημίας Κυδωνιών. Μέρος Α. Η διαφωτιστική περίοδος του Βενιαμίν Λεσβίου (1798 1812)», Μικρασιατικά Χρονικά 4(1948)182. Σχετικά με την αντιπαράθεση του Λεσβίου με το Οικουμενικό Πατριαρχείο βλ. Ι. Μουτζούρη, Βενιαμίν ο Λέσβιος. Οι κατήγοροι των ιδεών του και η Μεγάλη Εκκλησία, Αθήνα 1982. Παρόλο το εύρος των πηγών και των ιστορικών τεκμηρίων που υπάρχουν, η μελέτη αυτή κάμει πρόχειρη αποτίμηση του έργου και της διένεξης των δύο διδασκάλων.