1. 2. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ 5. Υπεύθυνος: Επικ. Καθ. Λ. Ντζιαχρήστος 3. 4. ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΜΕΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ 6. Αρμόδιος Παρακολούθησης: Επικ. Καθ. Λ. Ντζιαχρήστος 7. Τίτλος εργασίας: ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ FORMULA SAE / STUDENT 8. Ονοματεπώνυμο φοιτητή (-ών): ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΦΩΤΣΙΤΖΗΣ 10. Θεματική περιοχή: Τεχνολογία Οχημάτων 14. Περίληψη: 11. Ημερομηνία έναρξης: Σεπ 2010 9. Αριθμός μητρώου: 4298 12. Ημερομηνία παράδοσης: Μαρ 2011 Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η αειφόρος οργάνωση αγωνιστικής ομάδας αυτοκινήτου με σκοπό τη συμμετοχή σε διεθνείς φοιτητικούς διαγωνισμούς Formula SAE/ Student. Στο Α μέρος παρουσιάζεται η δομή του διαγωνισμού αυτού καθώς και ο τρόπος βαθμολόγησης για κάθε αγώνισμα. Επίσης παρατίθενται όλα τα απαραίτητα στοιχεία και έγγραφα που απαιτούνται για τη συμμετοχή της ομάδας στον αγώνα. Στο Β μέρος παρουσιάζεται η οργάνωση της αγωνιστικής ομάδας, χωρισμένη σε 3 επιμέρους κατηγορίες εργασιών και αναλύεται η κάθε μία ξεχωριστά. Παράλληλα παρουσιάζεται και ένα ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα εργασιών. Στη συνέχεια γίνεται ανάλυση των οικονομικών μεγεθών που απαιτούνται για τη λειτουργία της ομάδας, την κατασκευή του πρωτότυπου οχήματος και την αποστολή στο διαγωνισμό. Περιέχεται επίσης αναλυτικός προϋπολογισμός βασισμένος σε στοιχεία της ομάδας art 2009-2010, καθώς και ο καταμερισμός εξόδων που προκύπτει από κάθε ενέργεια και υποομάδα όπως αυτές παρουσιάζονται στο οργανόγραμμα. Στο Γ μέρος γίνεται ανάλυση της έννοιας του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα καθώς και ένας υπολογισμός των εκπομπών CO2 που προκύπτουν από τη λειτουργία της αγωνιστικής ομάδας καθ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης εργασιών. Τα στοιχεία για τους υπολογισμούς προήλθαν από την ομάδα κατά τα έτη 2009-2010 Τέλος παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν και προτείνονται μελλοντικές δράσεις για την εξέλιξη της παρούσας εργασίας. 13. Αριθμός εργασίας: 11.DI.0022.V1 15. Στοιχεία εργασίας: Αρ. Σελίδων: 107 Αρ. Εικόνων: 54 Αρ. Πινάκων: 13 Αρ. Παραρτημάτων: 4 16. Λέξεις κλειδιά: Αειφορία Αγώνισμα Αποτύπωμα άνθρακα Οργάνωση ομάδας Κόστος 17. Σχόλια: 18. Συμπληρωματικές παρατηρήσεις: 19. Βαθμός: 2
Πρόλογος Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα ορισμένους ανθρώπους για τη στήριξη κατά τη διάρκεια της θητείας μου στην ομάδα Aristotle Racing Team από το 2008 έως το 2010: Τον καθηγητή Αθ. Μιχαηλίδη, που από την πρώτη στιγμή στήριξε την ομάδα, έδωσε συμβουλές και πίεσε για χρηματοδότηση από κάθε πιθανή πηγή ώστε να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια. Τον καθηγητή Ζ. Σαμαρά, που παρακολουθούσε από κοντά την προσπάθεια, υποστηρίζοντας πάντα τη συνέχιση της πορείας μας. Τον επικ. Καθηγητή Λ. Ντζιαχρήστο, για την στήριξή του τον τελευταίο χρόνο στην ομάδα, και την παρουσία του στο διαγωνισμό της Ιταλίας Τον επικ. Καθηγητή Ν. Μιχαηλίδη, για τις συμβουλές του σχετικά με προβλήματα της ομάδας στον τομέα ειδίκευσής του. Τον κ. Γ. Τάνιο, που πολλές φορές ξόδευε όλη του την ημέρα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα για να ολοκληρώσει τα εξαρτήματα που σχεδιάστηκαν από την ομάδα, καθώς και τη γνώση της αγοράς που μας μετέφερε. Όλους τους ανθρώπους και τις εταιρίες που πίστεψαν στο όνειρό μας και μας στήριξαν τόσο υλικά όσο και με συμβουλές και ιδιαίτερα τους κυρίους Λυσαρίδη, Μερεμετσάκη, Χαμπή, Μόσχο και Καμπράνη. Τον κ. Καραγιάννη της Εταιρίας Αξιοποίησης και Διαχείρισης Πανεπιστημιακής Περιουσίας για την αμέριστη στήριξή του. Την κ. Λουίζου του Γραφείου Τύπου του Α.Π.Θ. για την άριστη συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια. Τον κ. Γ. Φονταρά για όλες τις συμβουλές του κυρίως σε περιόδους απαισιοδοξίας της ομάδας. Τον κ. Νεραντζή για την υπομονή του στα μαθήματα Inventor και όλη τη βοήθεια που μας παρείχε και τον κ. Καραογλανίδη για την υποστήριξη στην ομάδα. Τα μέλη της art-epta για την ιδέα και την ίδρυση της ομάδας. Την οικογένεια και τους φίλους μου, που ήταν στο πλάι μου όλα αυτά τα χρόνια, παρότι έλειπα από κοντά τους για πολλές ώρες. Για το τέλος κράτησα όλα τα παιδιά, μέλη της ομάδας art αυτά τα χρόνια, που περάσαμε πάρα πολλές στιγμές μαζί. Πίστεψαν και συνέχιζαν ακόμα και όταν φτάναμε σε οικονομικά αδιέξοδα, κατάφεραν να καταστήσουν την ομάδα άκρως ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο και με ανάγκασαν να ανέβω 2 φορές σε 2 αγώνες στην τελετή απονομής για να παραλάβω το βραβείο της ομάδας! Ευχαριστώ! 3
Περιεχόμενα 1. Εισαγωγή... 6 1.1 Η ομάδα art... 6 1.2 Στόχος της εργασίας... 7 1.3 Δομή της εργασίας... 8 2. Οριακές συνθήκες που επιβάλλουν οι κανονισμοί... 9 2.1 Κανονισμοί και πλαίσιο διαγωνισμού... 9 2.2 Τρόπος Βαθμολόγησης... 11 2.2.1 Στατικά αγωνίσματα... 11 2.2.2 Τεχνικός Έλεγχος... 16 2.3.3 Δυναμικά αγωνίσματα... 19 2.4 Επισκόπηση βαθμολογίας ομάδας Α.Π.Θ. 2007-2010... 24 3. Οργάνωση και στελέχωση ομάδας... 27 3.1 Συγκρότηση ομάδας... 27 3.2 Εσωτερική δομή... 28 3.4 Καταμερισμός εργασιών.... 31 3.4.1 Κατηγορία «πλαίσιο-αναρτήσεις».... 32 3.4.2 Κατηγορία «κινητήρας- ηλεκτρονικά».... 37 3.4.3 Κατηγορία «οικονομικά-χορηγίες-εκδηλώσεις».... 41 3.5 Οργάνωση συμμετοχής στο διαγωνισμό.... 43 3.6 Χρονοδιάγραμμα ομάδας... 45 4. Στοιχεία Κόστους... 48 4.1 Δημιουργία προϋπολογισμού... 48 4.2 Καταμερισμός Κόστους... 49 4.3 Εύρεση χρηματοδότησης... 52 5. Αποτύπωμα άνθρακα (Carbon footprint).... 55 5.1 Ορισμός και παγκόσμια στοιχεία.... 55 5.2 Μεθοδολογία υπολογισμού αποτυπώματος CO 2... 58 5.2.1 Υπολογισμός εκπομπών CO 2 λόγω κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. 58 5.2.2 Υπολογισμός εκπομπών CO 2 λόγω μεταφορών-μετακινήσεων.... 60 5.3 Υπολογισμός αποτυπώματος CO 2... 64 5.3.1 Συνολικό αποτύπωμα CO 2 από τη λειτουργία της ομάδας art 2009-2010.. 64 5.3.2 Αποτύπωμα CO 2 κατά τη φάση του σχεδιασμού.... 65 5.3.3 Αποτύπωμα CO 2 κατά τη φάση της κατασκευής.... 67 4
5.3.4 Αποτύπωμα CO 2 κατά τη φάση των δοκιμών εξέλιξης.... 68 5.3.5 Αποτύπωμα CO 2 για την αποστολή της ομάδας στο διαγωνισμό.... 70 6. Συμπεράσματα- Προτάσεις.... 72 7. Βιβλιογραφία... 74 8. Παράρτημα... 76 8.1 Πίνακας στοιχείων προμηθευτών και χορηγών ομάδας art 2009-2010.... 76 8.2 Design Report and Spec Sheet, Ιταλία 2010... 79 8.3 Presentation Handouts, Ιταλία 2010 (Aristotle Racing Team)... 91 8.4 Πρόταση Χορηγίας 2009-2010 (Aristotle Racing Team)... 99 5
1. Εισαγωγή 1.1 Η ομάδα art Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την αειφόρο οργάνωση αγωνιστικής ομάδας αυτοκινήτου με σκοπό τη συμμετοχή σε διεθνείς φοιτητικούς διαγωνισμούς Formula SAE/Student. Ο όρος αειφόρος, αναφέρεται στη βέλτιστη οργάνωση, χρήση πόρων και πηγών ενέργειας, ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ποιότητα και ισορροπία της ομάδας. Γι αυτό το λόγο μελετήθηκε αναλυτικά το αποτύπωμα CO 2 σε συνδυασμό με την οργάνωση και το συνολικό κόστος που απαιτείται για τη λειτουργία της αγωνιστικής ομάδας. Επίσης υιοθετήθηκαν λύσεις, όπως η χρήση εναλλακτικού καυσίμου (βιοαιθανόλης Ε85), για την κίνηση του αγωνιστικού οχήματος και παράλληλα τη μελέτη της επίδρασής του στη μείωση του αποτυπώματος της ομάδας. Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην παρούσα εργασία προήλθαν από την ομάδα art (Aristotle Racing Team) του Α.Π.Θ. κατά τα έτη 2009-2010. Εικόνα 1.1: Το λογότυπο της ομάδας Φόρμουλα του Α.Π.Θ. Μέσα στο 2009 ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός του μονοθέσιου αγωνιστικού οχήματος, δεύτερου συνολικά από την ίδρυση της ομάδας το 2007. Τα σχέδια του οχήματος αυτού παρουσιάστηκαν τον Ιούλιο του 2009 στο διαγωνισμό Formula Student (Class3) στο Silverstone της Αγγλίας. Εκεί η ομάδα κατέκτησε τη δεύτερη θέση γενικής καθώς και το βραβείο σχεδιασμού για το νέο της όχημα. Εικόνα 1.2: Το βραβείο της ομάδας του Α.Π.Θ. το 2009. 6
Μέσα στo 2010 κατασκευάστηκε το μονοθέσιο όχημα βασισμένο στα σχέδια που διακρίθηκαν, με το οποίο η ομάδα έλαβε μέρος στο διεθνή διαγωνισμό Formula SAE Italy τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς, στο Varano de Melegari της Ιταλίας. Εκεί η ομάδα κατέκτησε συνολικά την 24η θέση σε σύνολο 55 συμμετοχών κατακτώντας παράλληλα το βραβείο της πιο φιλικής ομάδας, για τη βοήθεια που παρείχε σε άλλες ομάδες ώστε να ολοκληρώσουν τον τεχνικό έλεγχο. Εικόνα 1.3: Το όχημα του 2010 και το βραβείο που κατέκτησε η ομάδα του Α.Π.Θ. 1.2 Στόχος της εργασίας Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η λεπτομερής περιγραφή της οργάνωσης που είναι αναγκαία για μία αγωνιστική ομάδα αυτοκινήτου στα πλαίσια των κανονισμών που θέτει ο συγκεκριμένος διεθνής διαγωνισμός. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο για τη λειτουργία επόμενων ομάδων του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, που θα εκπροσωπήσουν στο μέλλον το Α.Π.Θ. στον συγκεκριμένο ή και σε αντίστοιχους διαγωνισμούς, στοχεύοντας σε ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις. Στην οργάνωση περιλαμβάνονται η προετοιμασία και η στελέχωση της ομάδας, τα χρονοδιαγράμματα που πρέπει να τηρηθούν, η εσωτερική δομή της και η περιγραφή του κόστους του εγχειρήματος. Τα στοιχεία αυτά απαιτούνται για τον υπολογισμό του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα της ομάδας και των δραστηριοτήτων της. Με τον τρόπο αυτό υπολογίζονται οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη δράση της ομάδας και προτείνονται λύσεις για τον περιορισμό τους από τις μελλοντικές δράσεις. Απώτερος στόχος της διπλωματικής είναι επομένως η ανάπτυξη αγωνιστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην αειφόρο ανάπτυξη. 7
1.3 Δομή της εργασίας Στα κεφάλαια που ακολουθούν αναλύεται ο σχεδιασμός και η οργάνωση που ακολούθησε η αγωνιστική ομάδα τα έτη 2009-2010, ενώ παράλληλα προτείνονται βελτιώσεις στη δομή, που θα οδηγήσουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας στο μέλλον. Στο 1ο κεφάλαιο γίνεται μία σύντομη αναφορά στο αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας και τους στόχους της συγγραφής της. Στο 2ο κεφάλαιο παρουσιάζεται αναλυτικά το πλαίσιο των κανονισμών του διεθνούς διαγωνισμού, καθώς επηρεάζει άμεσα την οργάνωση της αγωνιστικής ομάδας. Στο 3ο κεφάλαιο αναλύεται η δομή της αγωνιστικής ομάδας, τα μέλη που την απαρτίζουν και ο καταμερισμός εργασιών ανάμεσά τους. Επίσης παρουσιάζεται ένα αναλυτικό χρονοδιάγραμμα καθώς και οι προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό. Στο 4ο κεφάλαιο αναλύεται το κόστος που απαιτείται για τη λειτουργία της ομάδας, η δημιουργία προϋπολογισμού για κάθε ενέργεια και ο τρόπος εύρεσης χρηματοδότησης. Το κόστος αναλύεται σε κάθε δομικό μέρος της ομάδας όπως έχει προσδιοριστεί στο κεφάλαιο 3. Στο 5ο κεφάλαιο δίνεται ο ορισμός του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα που προκύπτει από τις διάφορες εργασίες, αναλύεται ο τρόπος υπολογισμού και παρουσιάζονται τα στοιχεία που προέκυψαν από την ομάδα τη διετία 2009-2010. Τέλος προτείνονται και ορισμένες λύσεις για την μείωση του στο μέλλον. Στο 6ο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία και δίδονται προτάσεις για τη μελλοντική βελτίωση της οργάνωσης και περιορισμού τόσο του κόστους όσο και του ίχνους διοξειδίου του άνθρακα για τις επόμενες αγωνιστικές ομάδες. Στο παράρτημα, στο τελευταίο μέρος της εργασίας, περιλαμβάνονται ιδιαίτερα χρήσιμα στοιχεία επικοινωνίας με προμηθευτές της αγωνιστικής ομάδας, καθώς επίσης και έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν τη διετία 2009-2010 για την εύρεση χρηματοδότησης και τη συμμετοχή στους διεθνείς διαγωνισμούς. 8
2. Οριακές συνθήκες που επιβάλλουν οι κανονισμοί Ο διαγωνισμός Formula SAE/ Student ιδρύθηκε το 1990 από τη Society of Automotive Engineers στις Η.Π.Α. και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα δρώμενα συνδυασμού εκπαίδευσης, έρευνας και εφαρμογής τεχνογνωσίας διεθνώς. Απευθύνεται σε προπτυχιακούς φοιτητές διεθνώς που πρέπει να συγκροτήσουν μία αγωνιστική ομάδα, η οποία θα σχεδιάσει και θα κατασκευάσει ένα μονοθέσιο αγωνιστικό αυτοκίνητο, πληρώντας συγκεκριμένους τεχνικούς κανονισμούς. Απώτερος στόχος η συμμετοχή σε αγώνες που διοργανώνονται σε όλη την υφήλιο, κυνηγώντας τη διάκριση μεταξύ των μονοθέσιων των άλλων ομάδων. Εικόνα 2.1: Οι ομάδες στο διαγωνισμό Formula SAE Italy 2010. Τα τελευταία χρόνια ο διαγωνισμός αυτός έχει εξαπλωθεί και γνωρίζει ιδιαίτερη άνθιση, αφού πλέον υπάρχουν παγκοσμίως 450 ενεργές αγωνιστικές ομάδες, και πραγματοποιούνται πάνω από 15 αγώνες κάθε χρόνο με τις συμμετοχές πολλές φορές να ξεπερνούν τις 100 σε κάθε αγώνα. Αγώνες τελούνται στην Ευρώπη σε Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και προσφάτως σε Ουγγαρία, Ρωσία και Ισπανία. Εκτός Ευρώπης διοργανώνονται αγώνες στις Η.Π.Α, την Αυστραλία, την Ιαπωνία και τη Ν. Αμερική. Οι αγώνες αυτοί δεν έχουν τη συνήθη μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά περιλαμβάνουν 2 ειδών δοκιμασίες, στατικές και δυναμικές, οι οποίες βαθμολογούνται με άριστα το 1000, τόσο από κριτές διακεκριμένους στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, όσο και με βάση το χρόνο που επιτυγχάνουν τα μονοθέσια στην πίστα. 2.1 Κανονισμοί και πλαίσιο διαγωνισμού Βάση για την εκκίνηση των εργασιών μιας ομάδας που σκοπεύει να συμμετέχει στον συγκεκριμένο διαγωνισμό αποτελούν οι τεχνικοί κανονισμοί που τον διέπουν. Το εγχειρίδιο που τους περιλαμβάνει δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της SAE (http://students.sae.org/competitions/formulaseries/rules/) τον Οκτώβρη κάθε χρόνου και καλύπτουν τόσο τεχνικές λεπτομέρειες που πρέπει να ακολουθούνται όσο και οργανωτικές οδηγίες για τη συμμετοχή των ομάδων στους αγώνες. Δίνεται μεγάλη βαρύτητα στους κανόνες που διέπουν το σχεδιασμό των οχημάτων κυρίως όσον αφορά την ασφάλεια, αφήνοντας ωστόσο περιθώριο για εφαρμογή καινοτόμων λύσεων σε όλους τους τομείς του αυτοκινήτου. Προτού αρχίσει η συγκρότηση μιας 9
αγωνιστικής ομάδας και γίνει καταμερισμός των εργασιών είναι απαραίτητο τα υποψήφια μέλη να γνωρίζουν τους τεχνικούς κανονισμούς. Στο πρώτο μέρος του εγχειριδίου αναλύεται η μορφή του διαγωνισμού και ποιες ομάδες έχουν δικαίωμα συμμετοχής, καθώς και οι αγώνες που είναι αναγνωρισμένοι για την τρέχουσα χρονιά. Είναι χαρακτηριστικό πως ένα μονοθέσιο έχει δικαίωμα να συμμετέχει στον συγκεκριμένο διαγωνισμό μόνο κατά την περίοδο ενός πλήρους ημερολογιακού έτους από τον πρώτο αγώνα στον οποίο παίρνει μέρος. Ο περιορισμός αυτός υπάρχει αφενός επειδή κάθε χρόνο πραγματοποιούνται αλλαγές στους τεχνικούς κανονισμούς και αφετέρου μ αυτό τον τρόπο ενισχύεται η διδακτική σημασία που εμπεριέχεται στο διαγωνισμό. Σκοπός είναι πρωτίστως η σχεδίαση ενός αυτοκινήτου και η συνεργασία μιας ομάδας σχεδιαστών και όχι απλά η συμμετοχή σε αγώνες αυτοκινήτου με ένα έτοιμο όχημα. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει όλα τα τεχνικά στοιχεία που πρέπει να πληροί το μονοθέσιο. Υπάρχουν περιορισμοί στο πλαίσιο του αυτοκινήτου, τις διαστάσεις του χώρου του οδηγού, τα συστήματα ασφαλείας καθώς και στα μηχανικά μέρη. Εδώ δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην ασφάλεια που παρέχουν τα μονοθέσια, χωρίς ωστόσο να περιορίζονται ιδιαίτερα οι επιδόσεις, που παραμένουν αντίστοιχες αγωνιστικών κατασκευών. Η κύρια διαφοροποίηση με τους κανόνες που διέπουν τους αγώνες αυτοκινήτων είναι η μεγαλύτερη ελευθερία που υπάρχει σε αρκετά τμήματα του αυτοκινήτου, που έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη καινοτόμων και αρκετά διαφορετικών λύσεων από κάθε φοιτητική ομάδα. Για παράδειγμα το μόνο όριο που υπάρχει στη μονάδα του κινητήρα είναι τα 600κ.εκ. χωρητικότητας και η μέγιστη διάμετρος στην εισαγωγή αέρα, αφήνοντας έτσι στη διακριτική ευχέρεια κάθε ομάδας τον τύπο κινητήρα, τη χρήση ή μη υπερπλήρωσης και την επιλογή όλων των υπόλοιπων τμημάτων του. Στο τρίτο μέρος αναλύονται τα στατικά αγωνίσματα που πραγματοποιούνται τις ημέρες του διαγωνισμού. Αυτά περιλαμβάνουν τη μελέτη σχεδιασμού του κάθε οχήματος, το συνολικό κόστος παραγωγής του μονοθέσιου, καθώς και μια εμπορική παρουσίαση σε μελλοντικούς επενδυτές που ενδιαφέρονται να παράγουν το προϊόν της κάθε ομάδας. Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος περιλαμβάνονται τα δυναμικά αγωνίσματα που πραγματοποιούνται στην πίστα κατά τις ημέρες διεξαγωγής του διαγωνισμού. Το μεγαλύτερο ποσοστό βαθμών δίνεται από τα συγκεκριμένα αγωνίσματα που περιλαμβάνουν την επιτάχυνση, την κατεύθυνση σε κύκλο, το γύρο κατάταξης και τον αγώνα αντοχής σε συνδυασμό με την κατανάλωση καυσίμου. Εκτός από τη μορφή του κάθε αγωνίσματος διευκρινίζονται οι κανόνες ασφαλείας (π.χ. σημαίες) κατά τη διάρκεια τους. Είναι επίσης άξιο προσοχής ότι οι οδηγοί των αγωνισμάτων αυτών είναι μέλη των ομάδων και υποχρεωτικά τουλάχιστον 4 στον αριθμό, και όχι επαγγελματίες οδηγοί αγώνων αυτοκινήτου. Η κατανόηση της δομής του διαγωνισμού και των κανονισμών που τον διέπουν, συντελούν τόσο στη βέλτιστη οργάνωση της ομάδας, όσο και στην ανάλυση 10
των ενεργειακών καταναλώσεων και του υπολογισμού του αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα σε κάθε στάδιο του διαγωνισμού. 2.2 Τρόπος Βαθμολόγησης Η συνολική αξιολόγηση μιας αγωνιστικής ομάδας στο διαγωνισμό Formula SAE/ Student πραγματοποιείται με βαθμολογία σε κάθε αγώνισμα. Το μέγιστο που μπορεί να βαθμολογηθεί μια ομάδα είναι 1000 βαθμοί και χωρίζονται ανά αγώνισμα όπως φαίνεται στην εικόνα 2.2. Εικόνα 2.2: Τρόπος βαθμολόγησης ανά αγώνισμα. Στη συνέχεια ακολουθεί μία ανάλυση του κάθε αγωνίσματος ξεχωριστά, περιλαμβάνοντας και την εμπειρία που έχει αποκομίσει η ομάδα σε κάθε ένα απ αυτά στους διαγωνισμούς που συμμετείχε στο παρελθόν. Σκοπός είναι η αποφυγή προβλημάτων, που έχουν ήδη αντιμετωπιστεί ώστε να εξασφαλιστεί η ολοένα και καλύτερη συνολική επίδοση, που αποτελεί μονόδρομο για την αειφορία της ομάδας. 2.2.1 Στατικά αγωνίσματα Στα στατικά αγωνίσματα, κριτές προερχόμενοι από τη βιομηχανία είτε από διακεκριμένες θέσεις σε αγωνιστικές ομάδες αυτοκινήτου, παρατηρούν το όχημα που κατασκευάστηκε από κάθε ομάδα και μέσα από μία σειρά παρουσιάσεων το βαθμολογούν σε διάφορους τομείς. Συνολικά διατίθενται 325 βαθμοί από τα αγωνίσματα αυτά. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός πως η προετοιμασία για τα στατικά αγωνίσματα ξεκινά πολύ πριν την έλευση της ομάδας στο διαγωνισμό, αφού οι κριτές ενημερώνονται τόσο για τις σχεδιαστικές λύσεις που θα αντικρίσουν, όσο και για το λεπτομερές κοστολόγιο του κάθε οχήματος 2-3 μήνες πριν την τέλεση του κάθε αγώνα. Η ενημέρωση αυτή πραγματοποιείται μέσω συγκεκριμένων εγγράφων που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς και αποστέλλονται σε ημερομηνίες που 11
ορίζουν οι διοργανωτές του κάθε αγώνα. Τέτοια έγγραφα είναι το cost report, design report and spec sheet, Structural equivalency form και Impact attenuator report. Η βαθμολογία επηρεάζεται άμεσα από τα έγγραφα αυτά, καθώς και από το κατά πόσο το τελικό προϊόν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που περιέχονται σ αυτά. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν ποινές για τη μη κατάθεση ή την καθυστέρηση στην κατάθεσή τους, πέρα από την ορισμένη ημερομηνία. Παρακάτω παρουσιάζεται αναλυτικά το κάθε αγώνισμα: Σχεδιασμός (design event 150 βαθμοί): Στο συγκεκριμένο αγώνισμα, γίνεται μία παρουσίαση του οχήματος που σχεδιάστηκε από την αγωνιστική ομάδα, συνήθως διάρκειας μισής περίπου ώρας γύρω από το κατασκευασμένο μονοθέσιο. Οι κριτές έχουν ήδη λάβει ένα περιληπτικό κείμενο (design report and spec sheet- Παράρτημα 9.2) που περιγράφει συνοπτικά τα βασικά στοιχεία του αυτοκινήτου και τις λύσεις που επιλέχθηκαν σε κάθε τμήμα του. Εικόνα 2.3: Η ομάδα art κατά το αγώνισμα σχεδιασμού (design event). Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού αναλύονται τα βασικότερα τμήματα του οχήματος και δίνεται βαρύτητα σ αυτά των οποίων η σχεδίαση θεωρείται καινοτόμα. Στη συνέχεια οι κριτές απευθύνουν ερωτήσεις στους υπεύθυνους σχεδίασης κάθε τμήματος, οι οποίοι θα πρέπει να αιτιολογήσουν τις επιλογές τους. Είναι το αγώνισμα που διακρίνεται συνήθως η ομάδα του Α.Π.Θ., καθώς το 2009 κατέκτησε το ειδικό βραβείο σ αυτό με βαθμολογία 147/150 βαθμούς στην κατηγορία 3. Κλειδί για την επιτυχία στο συγκεκριμένο αγώνισμα αποτελεί η εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση των επιλογών που έχουν υιοθετηθεί στα επιμέρους τμήματα του οχήματος, καθώς δείχνει πως τα μέλη που ήταν υπεύθυνα για τη σχεδίαση έχουν μελετήσει τις διαθέσιμες εναλλακτικές, τις οποίες παρουσιάζουν στους κριτές. Επίσης είναι θετικό δείγμα το να γνωρίζουν τα μέλη της ομάδας, με 12
ποιο τμήμα ασχολήθηκε ο καθένας, ώστε να παραπέμπουν τους κριτές στο κατάλληλο άτομο. Όσον αφορά το καθαρά σχεδιαστικό κομμάτι, η βαθμολογία χωρίζεται σε επιμέρους τομείς όπως είναι η αισθητική του τελικού προϊόντος, η σωστή επιλογή διαστάσεων, ο σχεδιασμός του πλαισίου και των αναρτήσεων, η εργονομία, οι λύσεις στον κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης κίνησης, η ευκολία στην κατασκευή σε μαζική παραγωγή του οχήματος χωρίς εκτεταμένες αλλαγές στο σχεδιασμό του, η παρουσία καινοτόμων λύσεων και τέλος η ποιότητα κατασκευής. Η λεπτομερής βαθμολογία και οι παρατηρήσεις των κριτών από το διαγωνισμό της Ιταλίας το 2010, όπου η ομάδα συγκέντρωσε 102/150 βαθμούς παρουσιάζονται στην εικόνα 2.4. Εικόνα 2.4: Βαθμολογία και παρατηρήσεις design event Ιταλία 2010. 13
Κόστος (Cost Event 100 βαθμοί): Στο αγώνισμα αυτό ιδιαίτερη σημασία διαδραματίζει ο φάκελος με το ολοκληρωμένο κόστος του οχήματος που αποστέλλεται 2 μήνες περίπου πριν την τέλεση του διαγωνισμού και καταλαμβάνει 40 από τους 100 διαθέσιμους βαθμούς. Ο τρόπος σύνταξης του φακέλου περιγράφεται αναλυτικά στους κανονισμούς και περιλαμβάνει όλα τα τμήματα του οχήματος είτε κατασκευάζονται από την ομάδα είτε προέρχονται από εξωτερικούς προμηθευτές. Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια του αγωνίσματος οι κριτές μελετούν κατά πόσο ο φάκελος του κόστους ανταποκρίνεται στο μονοθέσιο που παρουσιάζει η ομάδα και απευθύνουν ερωτήσεις για επιλογές που έγιναν και τον τρόπο λήψης αποφάσεων σε συνάρτηση με τη μείωση του συνολικού κόστους. Τέλος υπάρχει και μία ειδική δοκιμασία (cost special task) που ανακοινώνεται λίγες μέρες πριν το διαγωνισμό και αφορά ειδική ανάλυση ενός τμήματος του οχήματος και εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση ευρείας παραγωγής του συγκεκριμένου τεμαχίου. Για την επιτυχή διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγωνίσματος χρειάζεται ιδιαίτερη ακρίβεια στην σύνταξη του φακέλου κόστους, να κρατηθεί το συνολικό κόστος παραγωγής του προϊόντος σε λογικά επίπεδα, καθώς και να υπάρχει σωστή κατάρτιση των ατόμων που αναλαμβάνουν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των ειδικών την ημέρα του διαγωνισμού. Στο συγκεκριμένο αγώνισμα η ομάδα του Α.Π.Θ. είχε ανοδική πορεία στη βαθμολογία καθώς συγκέντρωνε περισσότερη εμπειρία με αποτέλεσμα να κατανοεί τον ακριβή τρόπο παρουσίασης και ανάλυσης του κόστους. Καλύτερο αποτέλεσμα ήταν αυτό στο διαγωνισμό της Ιταλίας το 2010, με 75/100 βαθμούς. Παρότι υπήρξαν αλλαγές σε τμήματα του οχήματος την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να μην αντιστοιχούν ορισμένα εξαρτήματα στο φάκελο του κόστους (που στέλνεται 2 μήνες πριν περίπου), αποφασίστηκε να κατατεθούν αυτές οι αλλαγές με την εγγραφή της ομάδας στο διαγωνισμό, κάτι που επιτρέπουν οι κανονισμοί. Η κίνηση αυτή σε συνδυασμό με μία σωστή παρουσίαση την ημέρα του διαγωνισμού, καθώς και με άριστο χειρισμό της ειδικής δοκιμασίας ικανοποίησαν τους κριτές. Ωστόσο κριτήριο για την επίτευξη ακόμα μεγαλύτερης βαθμολογίας είναι ο συνεχής έλεγχος του κόστους κατά το σχεδιασμό του οχήματος και η λήψη αποφάσεων ώστε να συνδυάζεται μέγιστη αποδοτικότητα με το μικρότερο δυνατό κόστος, κάτι που άλλωστε ισχύει και σε οποιαδήποτε παραγωγική μονάδα. Παρουσίαση (presentation event 75 βαθμοί): Το αγώνισμα της παρουσίασης είναι το τελευταίο των στατικών αγωνισμάτων, ωστόσο είναι αρκετά περίπλοκο και εξίσου σημαντικό με τα υπόλοιπα. Σ αυτό συμμετέχουν συνήθως δύο ì έλη, τα οποία πρέπει να προετοιμάσουν μία δεκάλεπτη εμπορική παρουσίαση του προϊόντος που έχει σχεδιάσει η ομάδα, προσπαθώντας να πείσουν ενδιαφερόμενους επενδυτές (τους κριτές στην συγκεκριμένη περίπτωση) να επενδύσουν στην παραγωγή του αγωνιστικού αυτοκινήτου που έχουν σχεδιάσει. 14
Μία επιτυχημένη παρουσίαση προϋποθέτει πλήρες περιεχόμενο και σωστά προετοιμασμένους παρουσιαστές. Στο περιεχόμενο περιλαμβάνονται η αγορά στην οποία στοχεύει το προϊόν, κάποια βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά του, το κόστος επένδυσης, παραγωγής και το κέρδος ανά χρονικό διάστημα καθώς και προτάσεις για την προώθησή του στο κοινό. Εικόνα 2.5: Το αγώνισμα της παρουσίασης (presentation event). Μετά το πέρας της παρουσίασης πρέπει να δίνονται στους κριτές έγγραφα (handouts Παράρτημα 9.3) με τα στοιχεία που περιείχε η παρουσίαση καθώς και επιπρόσθετα στοιχεία-λεπτομέρειες τα οποία παραλήφθηκαν λόγω του περιορισμένου χρονικού ορίου. Η παρουσιάσεις της ομάδας art το 2009-2010, βρέθηκαν σε αξιοπρεπή επίπεδα βαθμολογίας αποσπώντας 69,2 και 52 βαθμούς αντίστοιχα. Για να επιτευχθεί βελτίωση στο συγκεκριμένο αγώνισμα, είναι απαραίτητη η κατάλληλη προετοιμασία των ομιλητών, ώστε να είναι σε θέση να απαντήσουν σε ερωτήσεις, καθώς και να διαθέτουν μεγάλη ευχέρεια κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Σημεία κλειδιά σύμφωνα με τους κριτές στα οποία δίνεται ιδιαίτερη σημασία είναι: Το περιεχόμενο της παρουσίασης, σε συνδυασμό με την κατανόηση του αγοραστικού κοινού στο οποίο απευθύνεται. Η δομή της παρουσίασης (εισαγωγή, συμπεράσματα). Τα οπτικά βοηθήματα που χρησιμοποιούνται (κατανοητές και καθαρές εικόνες, βίντεο που προωθούν το προϊόν). Οι ομιλητές (καθαρή φωνή, εμφάνιση, ενθουσιασμός για το προϊόν που προωθείται, κατανόηση τεχνικών λεπτομερειών). Ικανότητα απόκρισης των ομιλητών στο τμήμα των ερωτήσεων των κριτών. 15
2.2.2 Τεχνικός Έλεγχος Η διαδικασία του τεχνικού ελέγχου παρότι δε βαθμολογείται διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την καλή πορεία μιας ομάδας στο διαγωνισμό. Χωρίζεται σε τέσσερα βασικά τμήματα και αποτελεί το εισιτήριο για τη συμμετοχή του οχήματος στα δυναμικά αγωνίσματα. Κατά το πρώτο τμήμα του ελέγχου οι κριτές εξετάζουν ενδελεχώς αν το όχημα που παρουσιάζει η ομάδα συμβαδίζει με τους τεχνικούς κανονισμούς που περιγράφηκαν στο κεφάλαιο 2.1. Η διαδικασία αυτή συνήθως διαρκεί περί τις δύο ώρες και ελέγχονται εξονυχιστικά όλα τα μέτρα ασφάλειας, παράλληλα με τα στοιχεία που έχουν ήδη αποσταλεί στους κριτές πριν το διαγωνισμό με τα έγγραφα SEF (Structural Equivalency Form), στο οποίο αναλύεται η κατασκευή και οι υπολογισμοί αντοχής του πλαισίου του οχήματος και IAD (Impact Attenuator Details), στο οποίο παρουσιάζεται ο σχεδιασμός και η κατασκευή του «προφυλακτήρα» του οχήματος. Τα έγγραφα αυτά πρέπει να είναι σε απόλυτη αρμονία με το όχημα που παρουσιάζεται στους κριτές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ομάδας art στην Ιταλία το 2010. Το σασί αποφασίστηκε να κατασκευαστεί ως σωληνωτό με την προσθήκη ενισχύσεων από ανθρακονήματα στο χώρο του οδηγού. Ωστόσο το SEF που εστάλη αφορούσε καθαρά σωληνωτό όχημα, καθώς πληρούσε τους συγκεκριμένους κανονισμούς. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την προσθήκη των πάνελ από ανθρακονήματα είναι ότι αυτομάτως χαρακτήρισε την κατασκευή του σασί ως υβριδική, καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα μέτρησης της διατομής των σωλήνων που χρησιμοποιήθηκαν. Η πρόχειρη λύση που δόθηκε ήταν η διάνοιξη οπών για τη σωστή μέτρηση της διαμέτρου των σωλήνων για πλευρική προστασία του οδηγού. Ωστόσο αν το έγγραφο που είχε σταλεί αφορούσε υβριδικό σασί με τους κατάλληλους υπολογισμούς θα είχε αποφευχθεί η συγκεκριμένη τροποποίηση. Επίσης όσον αφορά τον προφυλακτήρα θα πρέπει η ομάδα να έχει διεξάγει δοκιμή πρόσκρουσης, με το δοκίμιο στη διάθεση των κριτών για έλεγχο και πληρώντας συγκεκριμένους κανονισμούς κατά την πρόσκρουση. Επιπρόσθετα, ελέγχονται και οι περιορισμοί που έχουν τεθεί από τους κανονισμούς όπως για παράδειγμα η διάμετρος στην εισαγωγή αέρα του κινητήρα, οι διαστάσεις στο χώρο του οδηγού, οι σωληνώσεις του καυσίμου, η ασφάλιση κρίσιμων μερών (π.χ. τροχοί), η τοποθέτηση των διακοπτών ασφαλείας καθώς και σχεδόν τα πάντα που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς και αφορούν την ασφάλεια του οχήματος. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί οποιαδήποτε παρατυπία από τους κριτές ενημερώνεται η ομάδα που έχει δικαίωμα να τη διορθώσει, αν αυτό είναι εφικτό και να παρουσιαστεί για επανέλεγχο. 16
Εικόνα 2.6: Διαδικασία του τεχνικού ελέγχου. Μόλις ολοκληρωθεί επιτυχώς το συγκεκριμένο στάδιο ακολουθεί μία δοκιμασία έκτακτης ανάγκης που αφορά τους οδηγούς των δυναμικών αγωνισμάτων. Σ αυτή τη δοκιμασία θα πρέπει όλοι οι υποψήφιοι οδηγοί να έχουν τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν το όχημα μέσα σε χρόνο 5 δευτερολέπτων ενώ φορούν όλο τον εξοπλισμό ασφαλείας (ζώνες, στολή, γάντια κτλ.). Στη συνέχεια ακολουθούν τρεις ακόμα δοκιμασίες που ολοκληρώνουν τη διαδικασία του αρχικού τεχνικού ελέγχου. Η πρώτη απ αυτές είναι το «tilt test», κατά το οποίο το όχημα με πλήρες δοχείο καυσίμου και με τον οδηγό να επιβαίνει σε αυτό, ανεβαίνει σε μία ράμπα όπου σηκώνεται αρχικά σε κλίση 45 μοιρών ελέγχοντας τυχόν διαρροές από οποιοδήποτε σύστημά του. Μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος η γωνία γίνεται 60 μοιρών, όπου πρέπει να συνεχίσει να διατηρείται η επαφή όλων των τροχών με το έδαφος, προσομοιώνοντας έτσι συνθήκες στροφής με πλευρική επιτάχυνση της τάξης των 2g. Ακόμα και αν ολοκληρωθεί επιτυχώς η δοκιμασία αυτή, το όχημα δεν επιτρέπεται κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων να ανασηκωθεί από το έδαφος (στους 2 τροχούς), για λόγους ασφαλείας. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, λόγω λανθασμένης ρύθμισης των αναρτήσεων ή χειρισμού του οδηγού, υποχρεούται η ομάδα να ξαναπεράσει τη δοκιμασία αυτή, κάτι που συνέβη και με την ομάδα art στο διαγωνισμό της Ιταλίας. Φυσικά είναι προτιμότερο να αποφευχθούν τέτοιες τάσεις με τις κατάλληλες ρυθμίσεις της ανάρτησης κατά τη διάρκεια των δοκιμών σε πίστα, που προηγούνται του αγώνα. 17
Εικόνα 2.7: Το tilt test Η δεύτερη ονομάζεται «noise test». Εδώ ελέγχεται η τήρηση του μέγιστου ορίου θορύβου των 110 db. Η μέτρηση γίνεται σε συγκεκριμένο αριθμό στροφών του κινητήρα που αντιστοιχεί σε ταχύτητα εμβόλου 914,4 m/min στρογγυλοποιημένη στις πλησιέστερες 500 rpm. (π.χ. 10.768 rpm αντιστοιχούν σε 11.000 rpm μέτρησης). Επίσης η συσκευή μέτρησης τοποθετείται σε κλίση 45 μοιρών και απόσταση 0,5 m από την απόληξη του συστήματος εξαγωγής. Εικόνα 2.8: Το noise test. Η δυσκολία που παρουσιάζει ο έλεγχος αυτός είναι αρκετά μεγάλη για τις περισσότερες ομάδες. Κύριος λόγος είναι οι τροποποιήσεις που έχει υποστεί ο κάθε κινητήρας, το νέο σύστημα εξαγωγής και το σημείο μέτρησης. Οι κατασκευαστές των κινητήρων και των συστημάτων εξαγωγής μοτοσυκλετών, που αποτελούν τη συνηθέστερη πηγή προμήθειας για τις φοιτητικές ομάδες, πιστοποιούν τα εξαρτήματα αυτά ώστε να λάβουν έγκριση τύπου στις 6-7000 rpm. Έτσι κρίνεται απαραίτητη και η ηχητική μελέτη του οχήματος πριν το διαγωνισμό. Το μήκος της 18
εξαγωγής, η διάμετρος, η χαρτογράφηση του κινητήρα και η επιλογή του τελικού σιγαστήρα πρέπει να γίνουν με προσοχή, καθώς όλα επηρεάζουν την ηχητική συμπεριφορά. Καλό θα ήταν μάλιστα να υπάρχει και δεύτερος τελικός σιγαστήρας, χωρίς ώρες λειτουργίας κατά τις δοκιμές του οχήματος, ώστε να τοποθετηθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση δύο ομάδων κατά το διαγωνισμό της Ιταλίας του 2010, στις οποίες συνέβαλε η ομάδα art αφού ολοκλήρωσε τις διαδικασίες του οχήματός της, είτε με τεχνογνωσία είτε με εξαρτήματα, ώστε να περάσουν με επιτυχία το συγκεκριμένο έλεγχο. Η τρίτη και τελευταία δοκιμασία ονομάζεται «brake test» και πραγματοποιείται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, όπου το όχημα επιταχύνει από στάση και πρέπει κατά την επιβράδυνση στον ενδεικνυόμενο χώρο να μπλοκάρουν ταυτόχρονα και οι τέσσερις τροχοί του. Σ αυτή τη δοκιμασία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η δυνατότητα ρύθμισης της κατανομής πέδησης μεταξύ των εμπρός και πίσω τροχών από τη θέση του οδηγού, καθώς σε κάθε οδόστρωμα υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο συντελεστή τριβής που επιτυγχάνεται και στη θερμοκρασία την ημέρα του αγώνα. Εικόνα 2.9: Brake test. Σ όλες τις δοκιμασίες υπάρχει δυνατότητα επανελέγχου εφόσον δεν ολοκληρωθούν με επιτυχία, χωρίς να δίνεται περιορισμός στις προσπάθειες που διαθέτει κάθε ομάδα. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των παραπάνω ελέγχων δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στα δυναμικά αγωνίσματα που πραγματοποιούνται στην πίστα. 2.3.3 Δυναμικά αγωνίσματα Τα δυναμικά αγωνίσματα πραγματοποιούνται τις τελευταίες 2 ημέρες διεξαγωγής του διαγωνισμού και αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής βαθμολογίας με 675/1000 βαθμούς. Χωρίζονται σε 4 βασικές κατηγορίες και απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή μιας ομάδας σ αυτά αποτελεί η επιτυχής ολοκλήρωση του τεχνικού ελέγχου. Επιτάχυνση (Acceleration Event - 75 βαθμοί): Το αγώνισμα αυτό πραγματοποιείται στην ευθεία της πίστας με οριοθετημένη μία διαδρομή 75 μέτρων. Τα μονοθέσια εκκινούν από στάση και στόχος είναι η 19
κάλυψη της απόστασης αυτής στον μικρότερο δυνατό χρόνο. Κάθε ομάδα εκπροσωπείται από δύο οδηγούς, καθένας από τους οποίους έχει δύο διαθέσιμες προσπάθειες. Προσμετρά η καλύτερη προσπάθεια από τις 4 και η βαθμολογία προκύπτει με βάση τη μαθηματική σχέση 2.2.1: Όπου Τyour: ο βέλτιστος χρόνος της ομάδας. Τmin: ο βέλτιστος χρόνος από τις ομάδες που συμμετέχουν. Σχέση 2.2.1: Υπολογισμός βαθμολογίας Επιτάχυνσης. Στους περισσότερους διαγωνισμούς που συμμετείχε η ομάδα art τα πήγαινε ιδιαίτερα καλά στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Ο χρόνος που επιτεύχθηκε από την ομάδα στο διαγωνισμό της Ιταλίας ήταν 4.05 δευτερόλεπτα για την κάλυψη της απόστασης. Σημαντικό ρόλο παίζει ο κινητήρας, το βάρος του οχήματος και η σωστή κλιμάκωση των σχέσεων του κιβωτίου ταχυτήτων. Οι κορυφαίοι χρόνοι συνήθως κυμαίνονται στα 3.8 δευτερόλεπτα για στεγνό οδόστρωμα και θερμοκρασία περιβάλλοντος στους 20-25 βαθμούς Κελσίου. Τέλος απαιτείται η εξοικείωση των οδηγών στις εκκινήσεις πριν τον αγώνα, ώστε να περιοριστεί η ολίσθηση των τροχών σε περίπτωση που δεν υπάρχει σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης καθώς και στις αλλαγές ταχυτήτων στο κατάλληλο σημείο. Οχτάρια (Skidpad Event 50 βαθμοί): Το αγώνισμα αυτό δίνει σχετικά λίγους βαθμούς αλλά αποτελεί κριτήριο για την ικανότητα του οχήματος στην στροφή. Η κίνηση του οχήματος πραγματοποιείται μέσα στην οριοθετημένη διαδρομή που παρουσιάζεται στην εικόνα 2.7. Εικόνα 2.10: Σχεδιάγραμμα αγωνίσματος οχταριών (skidpad). 20