Ημερομηνία 15/4/2016 Μέσο Συντάκτης Link http://www.orathessaloniki.gr/ Ελευθερία Καμπούρογλου http://www.orathessaloniki.gr/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b1- %CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7- %CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82- %CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CE%B4%CE%B1%CF%82- %C2%AB%CE%B7-%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9- %CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82- %CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF- %CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%C2%BB Μαρίνα Γιώτη - Κώστας Κρομμύδας: «Η γνώση και ο χρόνος μας δείχνουν το δρόμο»
1 Συνέντευξη στην Ελευθερία Καμπούρογλου Εκεί που η μέση ελληνική οικογένεια στο οικογενειακό τραπέζι μοιράζεται τα νέα της ημέρας, η οικογένεια Κρομμύδα - Γιώτη ακολουθεί τη δική της πορεία.από τη στιγμή που η συγγραφή έγινε στην περίπτωσή τους οικογενειακή υπόθεση, η επόμενη ιδέα ενός βιβλίου, η πλοκή και οι ήρωες είναι το hot point στις οικογενειακές μαζώξεις. Η Μαρίνα Γιώτη, γόνος της γνωστής βιομηχανικής οικογένειας Γιώτη και ο ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας μετρούν πολλά χρόνια αγάπης και συμβίωσης, με πορείες δυναμικές στο χώρο της επικοινωνίας και του θεάτρου αντίστοιχα. Η κόρη τους Βάια ήταν το κομβικό σημείο για να αναθεωρήσουν την μέχρι εκείνη τη στιγμή πορεία τους και να βάλουν σε τροχιά μια νέα. Η Μαρίνα έδωσε τα πρώτα διαπιστευτήριά της στη συγγραφή παιδικών βιβλίων με την επιτυχημένη «Στιγμούλα», ενώ η «Σκουφοκοκκινίτσα» της είναι η «Κοκκινοσκουφίτσα» αναποδογυρισμένη. Ένα βιβλίο που προσφέρει τροφή για σκέψη σε γονείς και παιδιά, δίνοντας άλλη διάσταση στο κλασσικό παραμύθι και βάζοντάς μας στη διαδικασία να σκεφτούμε αν τα πράγματα είναι πάντα όπως φαίνονται ή μπορεί να είναι και αλλιώς. Η εναλλακτική ανάγνωση, η ανατροπή των στερεοτύπων και η κριτική σκέψη μπαίνουν σε πρώτο πλάνο. Ο Κώστας είναι γνωστός από τη συμμετοχή του σε δεκάδες τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις που έχει στο ενεργητικό του. Ο ερχομός της κόρης του εμπλούτισε σίγουρα τη δημιουργικότητά του, αφού στο βιογραφικό του πρόσθεσε ένα ρόλο ζωής που μέσα από τα προσωπικά του βιώματα ως πατέρας, μοιράστηκε τις εμπειρίες του με άρθρα του στο infokids, αλλά και στο περιοδικό «Παιδιά και νέοι γονείς». Η συγγραφή ήρθε στη ζωή του πριν από 7 χρόνια, όταν η Μαρίνα του χάρισε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή που έγινε το όχημά του στο πέρασμα στη συγγραφική του εμπλοκή. Σε αναμονή του τέταρτου κατά σειρά μυθιστορήματός του (μετά το «Ογκρέσα»), το «Ουρανόεσσα» θα κυκλοφορήσει στις αρχές Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα και η Αλκυόνη
Παπαδάκη μας προϊδεάζει ως εξής: «Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, σε ταξιδεύει, σε μαγεύει, σε μαθαίνει». Τα παιδιά αλλάζουν την κοσμοθεωρία μας; Μοιάζει κάποιες φορές η ζωή μας πριν το παιδί η ζωή ενός άλλου; Κ. Σε ότι με αφορά δεν ξέρω αν θα ξεκινούσα να γράφω αν δεν είχε γεννηθεί η κόρη μας. Δεν νομίζω πως ο άνθρωπος αλλάζει τόσο πολύ με τη γέννηση ενός παιδιού. Αν αφεθεί σε αυτό που η ίδια η φύση ορίζει, γίνεται αυτομάτως καλύτερος άνθρωπος. Εξελίσσεται ναι, αλλά η βάση του χαρακτήρα του μένει αυτό που ήταν και πριν. M: Εγώ από την άλλη νιώθω ότι η ζωή μου πριν την γέννηση της Βάιας είναι η ζωή μιας άλλης. Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα και μετράω τον χρόνο έχει αλλάξει. Τώρα όλα τα ζυγίζω σε σχέση με εκείνη. Θα συμφωνήσω όμως με τον Κώστα στο ότι νιώθω ότι η Βάια με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Έφυγα οριστικά από το «Εγώ» και πήγα στο «Εμείς» και αυτό έχει επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής μας. Μήπως υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή μας που η ωριμότητα, η ενηλικίωση, η επιστροφή στην πραγματικότητα, μας δείχνουν το δρόμο προς άλλες αναζητήσεις; Κ. Αυτή είναι η εντελώς φυσική εξέλιξη κάθε προσωπικότητας στη ζωή. Η γνώση και ο χρόνος μας δείχνουν το δρόμο. Οι φοβίες και τα πρέπει είναι αυτά που μας εμποδίζουν να δούμε καθαρά τα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά μας. Και εδώ το ένστικτο παίζει καθοριστικό ρόλο Μ: Πιστεύω ότι οι άνθρωποι είμαστε ένα «work in progress». Διαρκώς εξελισσόμαστε, αλλάζουμε, μαθαίνουμε. Αυτό άλλωστε είναι και το ενδιαφέρον στη ζωή. Αρνούμαι να πιστέψω ότι «ταβάνωσα» στα 26 επειδή τελείωσα ένα καλό πανεπιστήμιο. Άλλωστε στην εποχή μας όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα γύρω μας, που αν δεν εξελιχθείς μετά από λίγο δεν μπορείς να την ακολουθήσεις. Αυτό σημαίνει ότι διαρκώς αναζητούμε το επόμενο βήμα που θα μας πάει παραπέρα. Τί σας οδήγησε στη συγγραφή; Τι σας έκανε να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο; Κ. Η γέννηση της κόρης μας. Μεγάλη πηγή έμπνευσης. Και ο υπολογιστής που μου χάρισε η Μαρίνα πριν 7 χρόνια Μ: Και οι δυο μας πάντα γράφαμε. Διαφορετικά πράγματα βέβαια και με άλλο τρόπο. Η γέννηση της Βάιας όμως ήταν καταλυτική και για τους δυο μας, γιατί μας έβαλε να αναθεωρήσουμε την μέχρι τώρα πορεία μας και να κάνουμε το πρώτο βήμα για πράγματα που πάντα θέλαμε να επιτύχουμε.
Η συγγραφή είναι πλέον για σας οικογενειακή υπόθεση. Πιστεύετε ότι η συγγραφή είναι ένας ακόμα κοινός παρανομαστής στη σχέση σας; Κ. Μια κοινή παράμετρος θα έλεγα καλύτερα γιατί παρόλη την κοινή μας πορεία ακολουθούμε ταυτόχρονα ο καθένας το δρόμο του με το δικό του τρόπο. Μ: Βοηθάει σε πραγματικά ενδιαφέρουσες συζητήσεις γύρω από το οικογενειακό τραπέζι. Άλλοι μιλάνε για το πώς πέρασαν την ημέρα τους, εμείς λέμε για την επόμενη ιδέα μας, την πλοκή και τους χαρακτήρες των βιβλίων μας. «Κλέβετε» ιδέες ο ένας από τον άλλο; Συζητάτε τα θέματα που διαπραγματεύεστε ή η συγγραφή είναι μια μοναχική διαδικασία; Κ. Συμβαίνουν όλα τα παραπάνω. Είτε ξεχωριστά, είτε όλα μαζί πάνω σε μια κουβέντα μας. Τα «σκαλοπάτια» που βάζει καμιά φορά ο ένας στον άλλο οδηγούν σε πολύ ωραία μπαλκόνια με εξαιρετική θέα και έμπνευση. Μ: Η συγγραφική μας σχέση είναι συμβιωτική. Ο ένας μπορεί και συμπληρώνει τον άλλο, αλλά και να τον σπρώχνει απαλά να πάει παραπέρα, να ξεπεράσει τα όριά του και να δει κάποια πράγματα διαφορετικά. Τις τελικές αποφάσεις όμως τις παίρνει ο καθένας μόνος του. Κύριε Κρομμύδα πόσο σας λείπει το θέατρο; Συνήθως οι ηθοποιοί δεν ξεμακραίνουν από τα πλατό, έστω και σε άλλο ρόλο, αυτό του σκηνοθέτη ή του σεναριογράφου; Υπάρχουν τέτοιου είδους σχέδια για εσάς μελλοντικά; Μα δεν έχω εγκαταλείψει την υποκριτική. Διδάσκω, παίζω όταν μπορώ ή υπάρχει μια δελεαστική πρόταση. Απλά στην παρούσα φάση η συγγραφή είναι στο πρώτο επίπεδο λόγω της γενικότερης καλής πορείας των βιβλίων μου! Η «Σκουφοκοκκινίτσα» είναι το ολοκαίνουριο παραμύθι σας, ουσιαστικά πρόκειται για μια πιο προσεκτική ματιά στο γνωστό παραμύθι η «Κοκκινοσκουφίτσα», και μια αντιστροφή, από τη μεριά σας, των ρόλων. Ο κακός λύκος μπορεί να μην είναι τελικά ο κακός της υπόθεσης, και ο μέχρι πρότινος ήρωας - ο κυνηγός - της υπόθεσης να είναι ο κακός. Η «Κοκκινοσκουφίτσα» εδώ και χρόνια διατελεί ένα συγκεκριμένο ρόλο με το παράδειγμά της. «Δεν μιλάμε ποτέ σε ξένους και δεν τους εμπιστευόμαστε». Ποιό είναι το δίδαγμα προς τα παιδιά για τη δική σας ιστορία; Δεν αλλάζουμε την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας. Όπως είπατε είναι πολύ σημαντική και έχει διδάγματα που δεν πρέπει να παρακάμψουμε. Στο βιβλίο κρατάμε αυτούσια την ιστορία για τις μικρότερες ηλικίες και όταν τα παιδιά την μάθουν καλά, απλά την συνεχίζουμε. Δηλαδή συνεχίζουμε την ιστορία μετά το «ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα» και
βλέπουμε ότι μπορεί τα πράγματα να μην έγιναν ακριβώς έτσι. Ο σκοπός είναι να μάθουμε τα παιδιά να βλέπουν πίσω από τις γραμμές και να χρησιμοποιούν την κριτική τους σκέψη. Γιατί επιλέξατε να γράψετε ένα παραμύθι, πάνω σε ένα άλλο γνωστό παραμύθι, και δεν δημιουργήσατε μια αυτοτελή ιστορία από την αρχή; Ήθελα να δείξω στα παιδιά πως επειδή κάτι λέγεται από πολλούς και για πολύ καιρό δεν πάει να πει ότι είναι και αλήθεια. Οπότε χρειαζόμουν μια ιστορία που όλα τα παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία και γνωρίζουν πολύ καλά. Χρειαζόμουν ένα μύθο για να τον ανατρέψω και να τους δείξω ότι καλό είναι να ερευνούν και να κρίνουν τα γεγονότα μόνα τους. Μήπως τελικά μπερδεύουμε τα παιδιά; Ο κυνηγός από ήρωας γίνεται κακός, ο κακός Λύκος από κακός - καλός και η Κοκκινοσκουφίτσα υποκρύπτει την αλήθεια, για το καλό του Λύκου. Ποιός είναι ο καλός και ποιος ο κακός τελικά; Η ζωή είναι μπερδεμένη και πολύπλοκη. Είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά από νωρίς τρόπους να βρίσκουν την άκρη μόνα τους και να μην τα περιμένουν όλα έτοιμα, σερβιρισμένα. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί έχουμε χρέος να τους δώσουμε τα εργαλεία να κρίνουν και τελικά να προχωρούν από μόνα τους, χωρίς κάποιον άλλον να τους λέει πως και τι να σκεφτούν. Ποιό ήταν το πρώτο πράγμα που σας ρώτησε η κόρη σας όταν διάβασε την «Σκουφοκοκκινίτσα»; Η κόρη μας είναι μέρος της διαδικασίας από νωρίς, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που την άκουσε για πρώτη φορά. Άλλωστε «Σκουφοκοκκινίτσα» ξεκίνησε ως ιδέα από μια δική της φράση. Μια ημέρα στο δρόμο είδε μια αλεπού και μου λέει ενθουσιασμένη «Μαμά, μια πονηρή αλεπού!» «Γιατί πονηρή» της λέω; «Είναι όλες οι αλεπούδες πονηρές και όλοι οι λύκοι κακοί». Γιατί τόσος ρατσισμός πια στα κλασσικά παραμύθια; Κύριε Κρομμύδα, τα προηγούμενα βιβλία σας «Μη με λησμόνει» και «Ογκρέσα» δέχθηκαν θετικές κριτικές και βασίζονται σε αληθινές ιστορίες. Ποιές είναι οι προσδοκίες σας για το νέο σας βιβλίο που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες; Μιλήστε μου γι' αυτό. Η συγγραφή κάθε ιστορίας για μένα δεν είναι μόνο ένα επόμενο βιβλίο, αλλά μια προσπάθεια να γίνομαι όσο καλύτερος μπορώ. Βαριέμαι τη μετριότητα μιας στάσιμης καριέρας που θα καθίσει απλώς πάνω σε μια μικρή ή μεγάλη εμπορική επιτυχία. Θέλω κάθε βιβλίο μου να ξεπερνά σε ποιότητα το προηγούμενο. Αυτό ακριβώς πιστεύω πως συμβαίνει με την «Ουρανόεσσα». Με λίγα λόγια θέλω διαβάζοντας τα βιβλία μου να βλέπω πρώτος εγώ την εξέλιξη μου. Από βιβλίο σε βιβλίο νομίζω πως έως τώρα αυτό συμβαίνει. Νομίζω όμως πως η
«Ουρανόεσσα» είναι το μεγάλο μου στοίχημα φτάνοντας αισίως στο τέταρτο μου μυθιστόρημα. Τολμώ να πω, πως έχω μεγάλες προσδοκίες γι' αυτό το βιβλίο, καθώς το θέμα με το οποίο καταπιάστηκα ταξίδεψε και εμένα τον ίδιο πολύ όμορφα κατά τη διάρκεια της συγγραφής του.