ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. Θέσεις για τους Θεσμούς και τη Δημόσια Διοίκηση

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ Θέσεις για τους Θεσμούς και τη Δημόσια Διοίκηση ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. ΣΤΟΧΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 2. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΞΟΥΣΙΩΝ 3. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΡΓΟ I Εκλογικός Νόμος 4. ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ I Τοπική Αυτοδιοίκηση ΟΤΑ 5. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ 6. ΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ I. ΜΜΕ Γενικές Αρχές Πολιτικής 1

1. ΣΤΟΧΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Οι θεσμοί ορίζουν το πλαίσιο στο οποίο μια κοινωνία δραστηριοποιείται κα επηρεάζουν αποφασιστικά την καθημερινότητα των πολιτών, την πρόοδο του τόπου και εν τέλει την θέση του στον σύγχρονο κόσμο. Στόχος της ΔΡΑΣΗΣ είναι να προτείνει ένα σύγχρονο πλαίσιο και μια ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων που παρεμβαίνουν κρίσιμα στη δομή κινήτρων των μελών της κυβέρνησης, διοίκησης και των πολιτών με στόχο να ενθαρρύνουν την μετατόπιση της κοινωνίας μας από τη γενικευμένη ανομία προς τα επίπεδα μιας ευνομούμενης και καλοδιοικούμενης κοινωνίας. Τα προτεινόμενα μέτρα αφορούν τη διάκριση εξουσιών, την εκλογική διαδικασία, το νομοθετικό έργο και την εφαρμογή των νόμων, την αποδοτικότητα της δικαιοσύνης την οργάνωση της δημόσιας διοίκησης με βάση ένα ξεκάθαρο στόχο και σαφείς αρμοδιότητες και ευθύνες των εμπλεκόμενων φορέων. 2. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΞΟΥΣΙΩΝ Η πλήρης διάκριση των εξουσιών αποτελεί διαχρονικά θεμέλιο του Δημοκρατικού πολιτεύματος και δηλώνεται ως πρωταρχικός στόχος σε όλες τις σύγχρονες Δημοκρατίες. Το Ελληνικό Σύνταγμα προασπίζεται την διάκριση των εξουσιών. Παρόλα αυτά μια απλοποίησή του με απαλοιφή των εξειδικευμένων όρων, έτσι ώστε να είναι κείμενο γενικών κατευθύνσεων και μακράς διάρκειας και να μην απαιτείται η συχνή αναθεώρηση του θα ενίσχυε περεταίρω την συμβολή του στην διαμόρφωση των θεσμών και τον διαχωρισμό των εξουσιών. Κύριες αρχές της πολιτικής μας όσον αφορά στον διαχωρισμό των εξουσιών είναι: 2

α. Διάκριση εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. (ΣΗΜ: υπάρχει άποψη μειοψηφίας ότι δεν πρέπει να υπάρχει ασυμβίβαστο της ιδιότητας του υπουργού και του βουλευτή). β. Ενδυνάμωση της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας. δ. Σχεδιασμός εξουσιών έτσι ώστε να υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα ελέγχοντες και ελεγχόμενοι ώστε σε περίπτωση ουσιαστικής εκτροπής από την εντολή και άσκηση καθήκοντος να μπορεί να υπάρξει επέμβαση, αλλά χωρίς να εμποδίζεται η καθημερινή άσκηση καθήκοντος. ε. Θέσπιση λογικών περιορισμών στην κατάληψη δημοσίων θέσεων. Η διάκριση των εξουσιών θα ενισχυθεί με αλλαγή του συντάγματος ώστε να επιτευχθεί η εξασφάλιση σταθερής διάρκειας εντολής θητείας για την εκτελεστική εξουσία και, χωριστά, για το νομοθετικό σώμα με σταθερή προκαθορισμένη ημερομηνία εκλογών. Επιπλέον, η αποσύνδεση του θέματος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη θητεία των λοιπόν εκλεγμένων σωμάτων του πολιτεύματος θα ενισχύσεις περεταίρω την ανεξαρτησία και τελικά την διάκριση των επιμέρους εξουσιών. Η διάκριση των εξουσιών μπορεί να επιτευχθεί με ένα σύνολο απλών πρακτικών μέτρων. Ενδεικτικά, και όχι εξαντλητικά, θα μπορούσαν να αναφερθούν τα ακόλουθα: α. Πλήρες Ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού. Οι θέσεις πους σήμερα καταλαμβάνουν μέλη της κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο να μην αντικαθιστώνται, με αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των βουλευτών. β. Ρητή απαγόρευση της δυνατότητας ενός σώματος εξουσίας (π.χ. Κοινοβούλιο ή Δικαστικό σώμα) να αποφασίζει και να απονέμει προνόμια ή καθεστώς ατιμωρησίας για τα μέλη του. 3

γ. Περιορισμός της ασυλίας μόνο για θέματα της άσκησης των καθηκόντων του εκάστοτε αξιώματος και όχι για ευθύνες και πράξεις προερχόμενες από ιδιωτική δραστηριότητα ή από παράβαση καθήκοντος, απιστία και υψηλά εγκλήματα. 3. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΡΓΟ Η παραγωγή Νομοθετικού Έργου αποτελεί κεντρικό πυλώνα στην λειτουργία του πολιτεύματος και του κράτους. Η ΔΡΑΣΗ θεωρεί ότι πρέπει να επανεξεταστεί ο αριθμός των μελών του νομοθετικού σώματος (όπως άλλωστε επιτρέπει και το Σύνταγμα) και ταυτόχρονα να υλοποιηθούν πολιτικές για την ενίσχυση του Νομοθετικού του Έργου τόσο από πλευράς ποιότητας όσο και ποσότητας. Για την Νομοπαρασκευαστική Διαδικασία η ΔΡΑΣΗ προτείνει: α. Για κάθε νομοθέτημα να καθιερωθεί ο θεσμός της έγκαιρης και διευρυμένης ανοιχτής δημόσιας διαβούλευσης με ειδική μέριμνα ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή ενδιαφερομένων ομάδων που δε διαθέτουν ισχυρά οικονομικά μέσα η τεχνογνωσία, ειδικά σε τοπικό επίπεδο ή επίπεδο οργανώσεων. β. Σύνταξη τεκμηριωμένης Έκθεσης Ανάλυσης Επιπτώσεων πριν την ψήφιση κάθε νόμου και την εφαρμογή κάθε προεδρικού διατάγματος, υπουργικής απόφασης και ΠΟΛ. Υποχρεωτική επισύναψη των προτάσεων των ανοιχτών διαβουλεύσεων με επαρκή αιτιολόγηση ενδεχόμενης απόρριψής τους. γ. Να θεσμοθετηθεί κατά τη διαδικασία σύνταξης των εκθέσεων ανάλυσης επιπτώσεων η συμμετοχή των κυριότερων εμπλεκόμενων μερών που επηρεάζονται από την προτεινόμενη ρύθμιση. 4

δ. Σύνταξη τεκμηριωμένης Έκθεσης Εφαρμογής για την αξιολόγηση του νομοθετήματος και μετά το πέρας συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Για παράδειγμα κάθε νομοθέτημα να επαναξιολογείται μετά από 5 έτη εφαρμογής. Η επαναξιολόγηση να συνδέει την ex ante και ex post ανάλυση συνεπειών και να θίγει θέματα όπως: σκοπιμότητα συνέχισης εφαρμογής, ευκολία εφαρμογής, δυνατότητα εποπτείας κτλ. Μια σειρά από άμεσα μέτρα μπορούν να επιφέρουν βελτιώσεις στην Νομοθετική Λειτουργία όπως: α. Ποιοτική αναβάθμιση νομοπαρασκευαστικών επιτροπών με συμμετοχή εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού. β. Κωδικοποίηση νόμων πριν από οποιαδήποτε τροποποίηση τους. γ. Κάθε νέος νόμος ή τροποποίηση υφιστάμενου να είναι υποχρεωτικά ενιαίο αυτοτελές κείμενο. Η έκδοση ή τροποποίηση υφιστάμενου νόμου να καταργεί τους αντίστοιχους παλαιούς (περιορισμός πολυνομίας). δ. Απόλυτη τήρηση προσταγής οι τροπολογίες να έχουν άμεση συνάφεια με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Όσον αφορά στην τήρηση των νόμων η ΔΡΑΣΗ προτείνει μια σειρά από άμεσες ή βραχυπρόθεσμες ενέργειες που θα ενισχύσουν την ενημέρωση των πολιτών και την εφαρμογή των νόμων: α. Δωρεάν πρόσβαση στο Εθνικό Τυπογραφείο. β. Δημιουργία Ηλεκτρονικής Βιβλιοθήκης με ισχυρή αλλά εύχρηστη δυνατότητα αναζήτησης (search engine, ακόμη και με την υποστήριξη διεθνών εταιρειών με εξειδίκευση στο αντικείμενο) με δωρεάν πρόσβαση στ σύνολο των ΦΕΚ (και όχι μόνο στις πρώτες σελίδες και τα ΦΕΚ για τους διορισμούς). 5

γ. Καταγραφή όσων έχουν αρμοδιότητα ή ευθύνη εντοπισμού παραβατικών συμπεριφορών και απαίτηση λογοδοσίας σε περίπτωση που αμελούν να κινηθούν κατά περιπτώσεων εμφανούς παραβατικής συμπεριφοράς, μη τήρησης νόμων, μη τήρησης του συντάγματος και αυθαίρετης ερμηνείας νόμων και συντάγματος. Έμφαση να δοθεί στους εισαγγελείς που δεν κινούνται αυτεπάγγελτα όταν υπάρχει εμφανώς παράβαση του νόμου. δ. Δυνατότητα αγωγής κατά δημόσιου λειτουργού σε περίπτωση βαριάς αμέλειας και παράβασης καθήκοντος αλλά και στην περίπτωση που προκαλεί ζημιά στον ιδιώτη στα πλαίσια παράβασης καθήκοντος (να εξεταστεί). I Εκλογικός Νόμος Ο Εκλογικός νόμος επηρεάζει καταλυτικά την διαμόρφωση τόσο της εκτελεστικής όσο και της νομοθετικής εξουσίας, την μεταξύ τους συσχέτιση και την διάκριση των εξουσιών τους. Για τον εκλογικό νόμο η ΔΡΑΣΗ προτείνει: α. Την διασφάλιση (ενδεχομένως με Συνταγματική αλλαγή) σταθερής διάρκειας εντολής για την εκτελεστική και την νομοθετική εξουσία με σταθερή προκαθορισμένη ημερομηνία εκλογών. β. Την διενέργεια δημόσιου διαλόγου και συζήτησης με εμπειρογνώμονες για την αναδιαμόρφωση του εκλογικού συστήματος, ειδικά σε ότι αφορά τα χαρακτηριστικά όπως αν είναι πλειοψηφικό ή όχι, το ποσοστό πρόκρισης σε εκλογή, το μέγεθος, τον αριθμό των βουλευτών που θα εκλέγονται και τον μηχανισμό σχεδιασμού των εκλογικών περιφερειών ανά περιφέρεια. γ. Την θέσπιση μηχανισμού αποβολής μελών της εκτελεστικής ή νομοθετικής εξουσίας που παραβαίνουν την εντολή τους, αλλά όχι κατάργησης του σώματος πριν την λήξη της θητείας του μετά από μομφή εναντίων όλου του σώματος, την άρση εμπιστοσύνης ή την αποτυχία πρόκρισης ενός νομοθετήματος. 6

δ. Την έναρξη συζήτησης για την ανεύρεση μέτρων που θα ενθαρρύνουν την προσέλκυση καλύτερων υποψηφίων με την εισαγωγή περιορισμών που να αποτρέπουν την εγκατάλειψη της επαγγελματικής δραστηριότητας των πολιτικών, εκτελεστικών και νομοθετικών, την εξομάλυνση θεμάτων όπως η συνταξιοδοτική και ασφαλιστική κάλυψη τους αλλά και τη κατάργηση προνομίων που εξασφαλίσουν στους πολιτικούς διακριτή μεταχείριση σε μια σειρά από θέματα. 4. ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ Στην Ελλάδα η Δημόσια Διοίκηση διαμορφώνεται από μία συρραφή φορέων και δραστηριοτήτων που έχει προκύψει χωρίς συνεκτική λογική σε βάθος χρόνου και απέχει σημαντικά από τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας. Η ΔΡΑΣΗ προτείνει να καταγραφούν συστηματικά και εξ αρχής οι υπηρεσίες που ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να παρέχει και να διαμορφώσει εκ του μηδενός τις αναγκαίες υπηρεσίες, δομές, οργανογράμματα που θα τις υποστηρίξουν. Οι δομές που προκύπτουν να καλυφθούν από το υπάρχον δυναμικό των δημοσίων υπαλλήλων με σαφή προσωποποίηση αρμοδιοτήτων και ευθυνών. (Σε συνεργασία με ΟΟΣΑ και εξωτερικό σύμβουλο διοίκησης). Η κατάργηση ή συγχώνευση οργανισμών και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα που δεν εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως αναγκαίο όπλο στην προσπάθεια να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, να εστιάσει σε τομείς που μπορεί να δραστηριοποιηθεί αποτελεσματικά και να παράσχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους πολίτες.. Εφόσον τεκμηριωμένα η Δημόσια Διοίκηση αδυνατεί να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες χωρίς σπατάλη πόρων να ανατίθεται σε τρίτους φορείς του ιδιωτικού φορέα η αντίστοιχη εργασία. 7

Ένα ευνομούμενο σύγχρονο κράτος διακρίνεται για την ύπαρξη Δημόσιας Διοίκησης με σαφείς στόχους, αρμοδιότητες ικανή να παρέχει αποτελεσματικό έργο χρησιμοποιώντας με σύνεση και αποτελεσματικότητα τους πόρους που της παρέχονται (στελεχιακό δυναμικό, δομές, οικονομικούς πόρους κτλ). Οι παραπάνω στόχοι για να επιτευχθούν προϋποθέτουν: α. Την εισαγωγή στην Δημόσια Διοίκηση της αξιολόγησης με την λογική που επικρατεί και στον ιδιωτικό τομέα. Θέσπιση ετήσιων στόχων για κάθε μονάδα της Διοικητικής μηχανής και αξιολόγηση πάνω στην επίτευξή τους. Οι στόχοι πρέπει να καλύπτουν όλο το φάσμα της λειτουργίας και να είναι σαφείς, μετρήσιμοι και να επικοινωνούνται με απλό και ισχυρό τρόπο. β. Την θέσπιση κινήτρων με βάση δείκτες αποτελεσματικότητας ώστε να ενισχυθεί η αποδοτικότητα. Σύνδεση της απόδοσης (όπως μετριέται όχι μόνο από την απουσία παραπτωμάτων αλλά και από την επίτευξη στόχων της υπηρεσίας) με προαγωγές και μισθούς. Η αξιολόγηση πέρα από τα αμιγώς οικονομικά αποτελέσματα να μετρά οπωσδήποτε και μεγέθη όπως: ικανοποίηση των συναλλασσομένων ή των πελατών, βελτίωση της οργάνωσης του φορέα, ανάπτυξη των εργαζομένων, κ.α.). γ. Ολοκληρωμένη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα (διαρκής επιμόρφωση σε νέες τεχνολογίες, τεχνικές και εργαλεία διοίκησης, π.χ. διαχείριση χρόνου, ομαδική εργασία, ανάπτυξη δεξιοτήτων, προγράμματα επαγγελματικής εξέλιξης αποτύπωση προοπτικών επαγγελματικής πορείας, κλπ). Η πραγματικά ογκώδης Δημόσια Διοίκηση της χώρας μας επιβάλει την ύπαρξη ενός σαφούς πλάνου ενεργειών για την απλοποίηση και εκλογίκευσή της. Σαν πρώτες ενέργειες η ΔΡΑΣΗ προτείνει: 8

α. Απογραφή Δημοσίου Κεντρικής και Γενικής Κυβέρνησης καθώς και όλων των φορέων που ανήκουν σε αυτό. β. Απογραφή του στελεχιακού δυναμικού και των αποδοχών (τακτικών και λοιπών) του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. γ. Αποτύπωση μισθολογικής πολιτικής και στη συνέχεια απλοποίηση και εκλογίκευση αυτής δ. Σύνταξη αναλυτικού οργανογράμματος αποτύπωσης αρμοδιοτήτων και ευθυνών. ε. Επιβολή υποχρέωσης σε κάθε φορέα, οργανισμό ή επιχείρηση του ευρύτερου και του στενότερου Δημόσιου τομέα να συντάσσει ετήσιο επιχειρησιακό σχέδιο που να περιέχει: αποστολή, στρατηγικούς στόχους, ανάλυση εξωτερικού και εσωτερικού περιβάλλοντος, ανάλυση δυνατών και αδύνατων σημείων, ευκαιριών και απειλών, λεπτομερές σχέδιο δράσης, χρονοδιαγράμματα και κυρίως ακριβή προϋπολογισμό. στ. Υποχρεωτική προώθηση και ευρύτατη εφαρμογή νέων τεχνολογιών πληροφορικής. ζ. Δημοσίευση των κρίσιμων αποφάσεων, των πληροφοριών δημοσίου ενδιαφέροντος και των απολογιστικών στοιχείων κάθε φορέα του ευρύτερου Δημόσιου τομέα. η. Εγκατάσταση συστημάτων διασφάλισης ποιότητας (και λήψη πιστοποιητικού ISO) σε όσο το δυνατόν περισσότερους Δημόσιους φορείς ή τμήματα αυτών. Η σωστή υλοποίηση του προγράμματος αυτού θα οδηγήσει σε βελτίωση της οργανωτικής δομής του κάθε φορέα, ανασχεδιασμό και κατάργηση περιττών διαδικασιών και, επομένως, περιορισμό της γραφειοκρατίας, και βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών. 9

θ. Ενίσχυση μηχανισμών εντοπισμού παραβάσεων καθήκοντος. Ενδυνάμωση πειθαρχικών συμβουλίων ώστε να τιμωρούν τις παραβάσεις καθήκοντος και τα οποία να περιλαμβάνουν στελέχη προερχόμενα από την δικαιοσύνη ή άλλα ανεξάρτητα μέλη. ι. Ενίσχυση του ρόλου του Επιθεωρητή της Δ.Δ. με (ΣΗΜ:?) συμμετοχή εκπροσώπου του στα πειθαρχικά συμβούλια και διασφάλιση της ανεξαρτησίας του. Καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση του επιθυμητού επιπέδου της Δημόσιας Διοίκησης θα έχει η άρση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανομένων στο Δημόσιο τομέα (ευρύτερο και στενότερο ισχύει ήδη για τις ΔΕΚΟ). I Τοπική Αυτοδιοίκηση ΟΤΑ Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί με την σειρά της θεσμό με βαρύνουσα σημασία καθώς έρχεται σε άμεση επαφή με τον πολίτη, διαμορφώνει σημαντικά το επίπεδο ικανοποίησής του από την Δημόσια Διοίκηση και απορροφά σημαντικούς πόρους τους οποίους οφείλει να αξιοποιεί αποτελεσματικά. Με γνώμονα τα παραπάνω η ΔΡΑΣΗ προτείνει: α. Καταγραφή των αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ και των πόρων τους και υποχρέωσή τους σε ετήσια λογοδοσία: Απολογισμός Έργου, Αναφορά Οικονομική Διαχείρισης. β. Διεξαγωγή ανοιχτού διαλόγου για την επανεξέταση των δυνατοτήτων διασαφήνισης, στα πλαίσια των όσων ορίζει το Σύνταγμα, και περαιτέρω αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση με στόχο τη μεγαλύτερη συμμετοχή τοπικών κοινωνιών σε αποφάσεις που τις αφορούν και την αύξηση λογοδοσίας και τον καλλίτερο έλεγχο της αποτελεσματικότητας των αποφάσεων. 10

γ. Έναρξη δημοσίου διαλόγου για τον καλλίτερο τρόπο σταθερής χρηματοδότησης τους εκτός του τακτικού προϋπολογισμού σε συνδυασμό με την ενίσχυση της λογοδοσίας τους για τη διαχείριση αυτών των πόρων. δ. Ανάθεση σε κάποιο αξιόπιστο φορέα της εκτίμησης των πραγματικών οικονομικών αναγκών με βάση τις σημερινές αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 5. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Τρίτος πυλώνας εξουσίας σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα είναι η Δικαστική Εξουσία. Η ανεξαρτησία, η επιστημονική επάρκεια, η αποδοτική λειτουργία αποτελούν ένα αναγκαίο τρίπτυχο για την παροχή υψηλού επιπέδου Δικαιοσύνης στο κοινωνικό σύνολο. Η ΔΡΑΣΗ με γνώμονα το παραπάνω τρίπτυχο προτείνει τα ακόλουθα α. Επαναφορά καθορισμού διοίκησης από το δικαστικό σώμα. β. Παρακολούθηση έργου δικαστών και αξιολόγηση τους. γ. Ενθάρρυνση συμβιβασμού ανάμεσα στους διαδίκους μέσω ενίσχυσης της ευχέρειας του δικαστή να κατευθύνει τους διαδίκους προς αυτή. Η αποτελεσματικότητα της Δικαιοσύνης επιβάλει την γενικευμένη χρήση πληροφορικής από τους εμπλεκόμενους φορείς και επαγγελματίες. Πιο συγκεκριμένα προτείνεται: α. Αγορά υπολογιστών, υποχρεωτική εκμάθηση χρήσης του. 11

β. Υποχρεωτική υποβολή δικογράφων και θέσεων δικηγόρων σε ηλεκτρονική μορφή. γ. Άμεση καθαρογραφή των αποφάσεων και υποχρεωτική σύνταξή τους σε ηλεκτρονική μορφή. (ΣΗΜ: Να παρέχεται η δυνατότητα στελέχωσης με βοηθητικό προσωπικό, ενδεχομένως και τελειόφοιτους νομικών σχολών σε βάση μερικής εργασίας για κάποιο χρονικό διάστημα). δ. Δημοσιοποίηση (ανάρτηση στο Internet με εύχρηστη και ισχυρή δυνατότητα αναζήτησης) όλων των αποφάσεων δικαστηρίων, ακόμα και πρωτόδικων χωρίς τα προσωπικά στοιχεία των διαδίκων αλλά με τα στοιχεία του δικαστή. ε. Δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων με τις υποθέσεις ώστε να παρακολουθείται ο χρόνος διεκπεραίωσης αλλά και η μετέπειτα ενδεχόμενη πορεία στο εφετείο και την τριτοβάθμια δικαιοσύνη. 6. ΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ I. ΜΜΕ Γενικές Αρχές Πολιτικής Τα ΜΜΕ τέλος αποτελούν άτυπο αλλά ισχυρό θεσμό εξουσίας με ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε μια σύγχρονη Δημοκρατία. Για την λειτουργία τους η ΔΡΑΣΗ προτείνει: α. Καταγραφή των προσκομμάτων στη νόμιμη λειτουργία τους. Στη συνέχεια δημιουργία ενός ξεκάθαρου νομικού πλαισίου που να επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία τους και τη τήρηση των προβλεπομένων από αυτό. β. Έναρξη δημοσίου διαλόγου για τη σύνταξη Κανονισμού Δεοντολογίας για τα ΜΜΕ και του δημοσιογράφους. Πρόβλεψη για βελτίωση του μηχανισμού «αυτορρύθμισης» του επαγγέλματος. 12