.. Όπως γνωρίζουμε όλοι, είθισται σε κάθε βιβλίο να υπάρχει κάποιος πρόλογος, όμως αυτή τη φορά αυτό δεν θα συμβεί. Ο λόγος είναι διότι πιστεύω ότι αυτό το σύγγραμμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εξολοκλήρου ως πρόλογος και εισαγωγή σε μια νέα εποχή, αποτελώντας τη βάση και ταυτόχρονα την αφετηρία για τη δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου κοινωνικού συστήματος, ικανού να ανατάξει τις χαμένες αξίες των ανθρώπων και ν αλλάξει τις ζωές των επόμενων γενεών! Ωστόσο, παρακολουθώντας καθημερινά τις παγκό σμιες εξελίξεις βλέπουμε τα πάντα να καταρρέουν, τους λαούς να υποφέρουν και όλα να οδηγούν σε αδιέξοδα. Ελπίδες και οράματα χάθηκαν, ενώ οι πάντες ψάχνουν να βρουν απεγνωσμένα κάτι να στηριχτούν, νιώθοντας ανήμποροι να αντιδράσουν σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Θεωρώ ότι στο σημείο που φτάσαμε πλέον όλα θα πρέπει ν αλλάξουν. Είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρξει μια νέα αρχή, γιατί πιστεύω ότι μόνο μέσα από αυτήν 15
21ος ΑΙΩΝΑΣ: Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ! μπορούν να ξαναγεννηθούν οι ελπίδες των ανθρώπων και αυτό κατά την άποψή μου είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί για όλους τους πολίτες της γης! Φυσικά, πρέπει να γίνουν πολλά και ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος, αλλά, πριν αρχίσει αυτή η μεγάλη πορεία, νιώθω ότι πρέπει και εγώ μαζί με όλους τους άλλους πολίτες να ενώσω τη φωνή μου και να διαμαρτυρηθώ για όλα αυτά που γίνονται σε βάρος των λαών. Σε σχέση με τη δική μας χώρα θέλω, όπως και εσείς, να ζητήσω εξηγήσεις για όσα έχουν κάνει αυτοί που μας κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες, όπως επίσης θέλω να μάθω γιατί όλοι αυτοί δεν βρίσκονται εκτός πολιτικής και εξακολουθούν να είναι έξω από τη φυλακή! Διέπραξαν μεγάλη προδοσία κατά της πατρίδας τους και απέναντι στον ελληνικό λαό και θα πρέπει να τιμωρηθούν για τα πεπραγμένα σε βάρος της χώρας τους, καθώς και για τα ψέματα που είπαν στους πολίτες της, ότι θα άλλαζαν τα πάντα στη ζωή τους. Δεν φτάνουν λίγες σελίδες, ούτε καν ολόκληρο το βιβλίο για να καταγράψω αυτά που έχω μέσα μου τόσα χρόνια, ενώ ταυτόχρονα νιώθω εγκλωβισμένος γιατί είμαι αναγκασμένος να βιώνω και να συνυπάρχω καθημερινά με όλο αυτό το σαθρό κοινωνικό σύστημα. Ξέρω ότι και εσείς νιώθετε τα ίδια συναισθήματα και σίγουρα έχετε την ανάγκη να δείτε ν αλλάζουν τα πράγματα. 16
. Φυσικά, όπως και εσείς, δεν ξέρω τι να απαντήσω στα παιδιά μου όταν ρωτάνε γιατί σπουδάσανε και γιατί δεν βρίσκουν δουλειά, ή, αν βρουν με αυτούς τους μισθούς πείνας, πώς θα είναι δυνατόν να δημιουργήσουν οικογένεια, όπως επίσης δεν ξέρω τι να πω όταν με ρωτάνε γιατί τους έλεγα ψέματα όλα αυτά τα χρόνια. Πιστεύω ότι, αν τους ζητήσουμε συγγνώμη και τους πούμε ως γονείς ότι και εμάς μας έλεγαν ψέματα, αυτό δεν θα μας απαλλάξει γιατί αυτά θα παραμείνουν με το πρόβλημά τους και εμείς με τις ενοχές μας. Τελικά, δεν βλέπω να υπάρχει άλλη λύση εκτός από το να βρούμε τον τρόπο να γυρίσουμε πίσω τη ζωή μας, να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή και να πάψουμε να ακούμε τις υποσχέσεις και τα ψέματα των πολιτικών που κατέστρεψαν τις ζωές μας, φτάνοντας στο σημείο να καταστρέφουν για τα άνομα συμφέροντά τους ακόμα και τον ίδιο τον πλανήτη. Ωστόσο, επειδή δεν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό, η επόμενη εναλλακτική που μπορεί να υπάρξει είναι η εφαρμογή των προτάσεων της θεωρίας μας! Δεν ξέρω αν έπραξα σωστά που πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το βιβλίο, αυτό θα το κρίνετε εσείς και οι επόμενες γενιές. Γιατί το λέω αυτό και τι εννοώ ακριβώς, θα το καταλάβετε όταν φτάσετε στο τέλος του! Εκείνο που θα πρέπει να πω για εμένα είναι ότι εγώ 17
21ος ΑΙΩΝΑΣ: Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ! δεν προλαβαίνω πλέον ν αλλάξω τη δική μου ζωή. Αυτό όμως μπορείτε να το κάνετε εσείς, μέσω αυτής της θεωρίας, αλλά γι αυτό θα έχετε την ευχέρεια και το χρόνο να αποφασίσετε μόνοι σας στο μέλλον. Επίσης, θα πρέπει να πω ότι κάποια άτομα με ιδιαίτερη εξειδίκευση στο χώρο των συγγραμμάτων διαβάζοντας αυτό το βιβλίο ίσως ισχυριστούν ότι η θεματολογία του, ως συγγράμματος κοσμοθεωρητικού, δεν επιτρέπει να εμπεριέχει κάποια ημιακραία συναισθήματα, όπως αγανάκτηση, πίκρα ή οργή. Επιτρέψτε μου να μη συμφωνήσω σε αυτό, γι αυτό και θα επιλέξω να μην ακολουθήσω αυτή την κλασική συγγραφική τακτική, διότι το κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου αναφέρεται σε μια θεωρία ανθρωποκεντρική, που πιστεύω απόλυτα ότι, για να περάσει στις κοινωνίες των λαών, θα πρέπει ν αγγίξει πρώτα τις ψυχές των ανθρώπων! Αυτή είναι η άποψή μου και θα επιμείνω σ αυτό, γιατί θεωρώ ότι δεν είναι δυνατόν να περιχαράξουμε τα συναισθήματα των πολιτών, αντιθέτως θα πρέπει αυτά να παραμένουν ελεύθερα για να τους βοηθούν στις αποφάσεις τους και ταυτόχρονα να τους δίνουν τη δυνατότητα να εκφράζονται πάντα όπως νιώθουν! 18
Η ΑΡΧΗ Η ΑΡΧΗ Προχωρώντας στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, θα ήθελα να πω ότι αυτή τη στιγμή την περιμένω πάνω από τριάντα χρόνια. Προφανώς, για όλους τους εν ζωή ανθρώπους η κάθε στιγμή στο χρόνο είναι σημαντική, όμως για εμένα νιώθω ότι αυτή η στιγμή είναι μοναδική, θα τολμούσα να πω ιερή. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο θα σταθεί στο μέλλον αντάξιο των προσδοκιών μου, κι ότι θ αποτελέσει πηγή ιδεών και προτάσεων ικανών να ανατάξουν τις καρδιές και το πνεύμα των ανθρώπων, προσφέροντας ίσως αρκετά όχι μόνο σ εμάς τους Έλληνες αλλά και σε όλους τους άλλους λαούς. Σίγουρα είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν και η πορεία θα είναι δύσκολη, αλλά αυτό δεν μπορεί να σταθεί αιτία να ακυρωθούν οι στόχοι μας. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν μαζί να δούμε τι πρέπει να πράξουν οι άνθρωποι αν θέλουν ν αλλάξουν τη ζωή τους 19
21ος ΑΙΩΝΑΣ: Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ! και ταυτόχρονα να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές. Δυστυχώς, όπου και αν κοιτάξει κανείς σε όλη τη γη, πιστεύω ότι το μόνο συναίσθημα που θα μπορούσε να νιώσει είναι μια τεράστια απογοήτευση. Αιτία είναι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του και παντού σε όλες τις κοινωνίες των λαών που οδηγούν τους πολίτες στην πλήρη απαξίωση της ζωής τους, ενώ ταυτόχρονα τους αφαιρούν και τις όποιες ελπίδες τους για το μέλλον. Ωστόσο, αυτό το συγκεκριμένο συναίσθημα ίσως σταθεί η αιτία να αφυπνίσει τους λαούς και να τους πείσει τελικά ότι πρέπει να αντιδράσουν, να βρουν τον τρόπο και τη δύναμη να διεκδικήσουν πάλι τη ζωή τους! Οφείλουν να το κάνουν αυτό τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τα παιδιά τους και τις επόμενες γενιές. Πιστεύω απόλυτα ότι οι συνθήκες ωρίμασαν και οι κοινωνίες είναι έτοιμες και αποφασισμένες πλέον να προχωρήσουν στις μεγάλες ανατροπές. Αν θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να συμμετάσχουμε όλοι σε αυτό τον αγώνα και ο καθένας από εμάς οφείλει να βρει τον δικό του τρόπο να το κάνει. Ίσως αυτός να ήταν ένας από τους λόγους που βοήθησε και εμένα να πάρω τελικά την απόφαση να προχωρήσω στη συγγραφή αυτού του βιβλίου, έστω και αν αυτό έγινε με καθυστέρηση πολλών ετών, φτάνοντας στον Γενάρη του 2009. 20
Η ΑΡΧΗ Ο λόγος που δεν το επιχείρησα όλα αυτά τα χρόνια εδράζεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα ανεξερεύνητο πεδίο για εμένα που η δυσκολία του έγκειτο στο να βρω τον πιο πρόσφορο τρόπο να το κάνω. Ωστόσο, είναι απίστευτο το πώς μας ξεγελά ο χρόνος. Αισθάνομαι ότι άργησα και ότι έχω πολλά να πω, αλλά θα προτιμήσω να δεχτώ αυτό που λέει ο λαός μας, ότι «ποτέ δεν είναι αργά», έστω και αν θεωρώ ότι το λέει για να διατηρεί τις όποιες ελπίδες του και τα οράματά του. Η θεματολογία αυτού του βιβλίου δεν είναι απλή και προφανώς κάποιες από τις θέσεις του θα σας αναστατώσουν. Ο στόχος φυσικά δεν είναι αυτός, αλλά οι προτάσεις, θέσεις και ιδέες του είναι αδιαμφισβήτητα «ιδιαίτερες» και κάποιες εξ αυτών θα έλεγα σκληρές. Είναι όμως κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, αντιθέτως πρέπει ν αναφερθούμε σ αυτές ελπίζοντας στην κοινωνική τους αποδοχή, γιατί μόνο μέσω αυτών θα φτάσουν οι κοινωνίες των λαών να αλλάξουν και να ζήσουν κάποια στιγμή σε μια νέα τάξη πραγμάτων, ως μια νέα παγκόσμια κοινωνία με διαφορετικούς στόχους και οράματα! Όλα αυτά επιβάλλεται να αναφερθούν γιατί αφορούν τελικά τη ζωή μας, αυτό το ανεκτίμητο και υπέρτατο αγαθό, που κατά την άποψή μου το έχουμε απαξιώσει πλήρως και αυτό θεωρώ ότι είναι κάτι που πρέπει ν αλλάξει για όλους. 21
21ος ΑΙΩΝΑΣ: Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ! Επίσης, πιστεύω απόλυτα ότι οι άνθρωποι πρέπει να αναθεωρήσουν πολλά σε σχέση με τη ζωή τους, γι αυτό θα πρότεινα να εξετάσουμε τι ακριβώς συμβαίνει από τη στιγμή που ερχόμαστε στη ζωή έως και τη στιγμή που φεύγουμε από αυτή, γιατί θεωρώ ότι όλα τα κάνουμε λάθος! Αυτό όμως είναι κάτι που θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε και να το εξειδικεύσουμε ως θέμα στη συνέχεια. Ωστόσο, πριν φτάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο, είναι απαραίτητο ο καθένας από εμάς να ανατρέξει στα γεγονότα που διαμόρφωσαν έως σήμερα τη ζωή του, γιατί πιστεύω ότι έτσι θα βοηθηθεί να φτάσει σε πιο ασφαλή συμπεράσματα τη δεδομένη στιγμή που θα κληθεί να πάρει τις αποφάσεις του. Προφανώς, όλοι μας γνωρίζουμε κάποιους ανθρώπους που πήγαν καλά στη ζωή τους, όπως αντίστοιχα και κάποιους άλλους που τα πράγματα πήγαν άσχημα γι αυτούς. Δεν θα αναφερθώ στους δεύτερους, που σίγουρα το ποσοστό τους είναι δραματικά μεγαλύτερο (σημάδια των καιρών), γιατί αυτοί είναι αναγκασμένοι πλέον μετά τις δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις να κάνουν τη δική τους «επανάσταση», πράγμα απολύτως λογικό γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Θα αναφερθώ στους πρώτους, σ αυτή την κατηγορία 22
Η ΑΡΧΗ των ανθρώπων που για πρώτη φορά τάσσονται στο πλευρό των άλλων και όλοι μαζί, πέρα από σύνορα, εθνότητες και κοινωνικές τάξεις, ως μια μεγάλη πολιτισμική ομάδα, αμφισβητούν πλέον το παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό σύστημα, θεωρώντας το ανεπαρκές και λανθασμένο. Προσωπική μου άποψη είναι ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γυρίζουν τις κοινωνίες των λαών στους προηγούμενους αιώνες. Μόλις πριν από έναν αιώνα περίπου κατάφεραν οι κοινωνίες να προχωρήσουν στην «αποκαθήλωση» της άρχουσας αριστοκρατικής τάξης, αλλάζοντας την κοινωνική δομή των λαών και προσφέροντας τη δυνατότητα στους πολίτες ν αλλάξουν τη ζωή τους. Δυστυχώς όμως, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, θα επανέλθουμε σε εκείνα τα χρόνια όταν η κοινωνική τάξη των εργαζομένων, αυτών που παρήγαν, ταυτόχρονα υπηρετούσε τους άλλους υπό καθεστώς σχεδόν δουλείας. Αυτό μήπως σας θυμίζει κάτι από τη σημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες της χώρας μας, αλλά και κάποιοι άλλοι λαοί με την ανάμιξη της Τρόικας και την εφαρμογή των μνημονίων; Είναι ορατό πλέον από όλους ότι οι κοινωνικές τάξεις συρρικνώθηκαν και η μεσαία τάξη των πολιτών, ως η πλέον ακμάζουσα οικονομική δύναμη και τάξη που στηρίζει την κατανάλωση και τις οικονομίες των κρατών, προοδευτικά χάνεται από τον κοινωνικό χάρτη και απορροφάται από 23
21ος ΑΙΩΝΑΣ: Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ! την κατώτερη κοινωνική τάξη των φτωχών. Επίσης, η εργατική τάξη χάνει τα εισοδήματά της από τις συνεχόμενες περικοπές, αλλά και από τη μάστιγα της ανεργίας. Μετά από όλα αυτά θα ήταν φρόνιμο να περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις στο διεθνές εμπόριο και στην παγκόσμια οικονομία, αλλά ταυτόχρονα ας αναρωτηθούμε για τις κοινωνικές και εργασιακές συνθήκες που θα υπάρξουν στο μέλλον, θέτοντας επίσης ένα επιπλέον ερώτημα, ποιοι θα τροφοδοτούν τα κρατικά ταμεία για να μπορούν οι κυβερνήσεις να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κράτους και των πολιτών! Όλα αυτά κατά την άποψή μου είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά και, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, μη αναστρέψιμα τουλάχιστον για τα προσεχή χρόνια. Μάλλον ήρθε η στιγμή που πρέπει ν αναρωτηθούμε ποιο μπορεί να είναι το μέλλον των ανθρώπων στις κοινωνίες των λαών, όπως επίσης θα πρέπει ν αναρωτηθούμε πόσοι από τα εκατομμύρια των Ελλήνων και πόσοι από τα δισεκατομμύρια όλων των άλλων λαών της γης που τα πράγματα γι αυτούς έχουν πάει δυστυχώς άσχημα θα ήθελαν να κάνουν κάτι γι αυτό, σε τι προσβλέπουν στο μέλλον, αλλά και έως ποιο σημείο θα μπορούσαν να φτάσουν προκειμένου ν αλλάξουν τη ζωή τους! Προφανώς, δεν μπορώ ν απαντήσω σ αυτό το ερώτημα, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι, εδώ που έχουν φτάσει οι παγκόσμιες εξελίξεις και με όλα αυτά που βιώ 24
Η ΑΡΧΗ νουν οι λαοί, είναι σίγουρο ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που θα αλλάξουν τα πάντα στον πλανήτη. Το ερώτημα είναι αν επαρκεί ο χρόνος γι αυτό, διότι όλα οδηγούν σε αδιέξοδα και αυτό κατά τη δική μου άποψη είναι προάγγελος άλλων, πολύ χειρότερων και επικίνδυνων εξελίξεων. Δυστυχώς, όλα αυτά θυμίζουν άλλες εποχές, που οι άνθρωποι δεν θα ήθελαν να ξαναζήσουν, ούτε καν να τις σκεφτούν. Αναφέρομαι στις περιόδους προ των παγκόσμιων πολέμων και εύχομαι βεβαίως να μη ζήσουμε πάλι κάτι τέτοιο, αλλά οι ευχές δεν φτάνουν, πρέπει να φροντίσουν οι άνθρωποι γι αυτό! Αν ανατρέξει κάποιος σε αυτές τις συγκεκριμένες εποχές, θα διαπιστώσει ότι οι λαοί βρέθηκαν προ αυτών σε περιόδους ύφεσης. Το 2008 οι ΗΠΑ ανησύχησαν πολύ και μαζί με αυτές φυσικά όλη η παγκόσμια κοινότητα, γιατί φοβήθηκαν όλοι πως θα μπορούσαν να ξαναζήσουν τα δραματικά γεγονότα του οικονομικού κραχ του 1929, όπως και τις μετέπειτα συνέπειες της δεκαετίας του 30, όταν στο τέλος αυτής ξεκίνησε ο Βʹ Παγκόσμιος πόλεμος. Φυσικά, αν συμβεί αυτό, επειδή οι εποχές άλλαξαν, τα πράγματα αυτή τη φορά θα είναι πολύ χειρότερα και ίσως καταστροφικά για όλους, ακόμα και για τον ίδιο τον πλανήτη. 25