ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2010
Το θέμα που θα αναπτυχθεί πρέπει να ευρίσκεται εντός του κύκλου ενδιαφέροντος του φοιτητή. Ο-Η φοιτητής/τρια πρέπει να έχει στοιχειώδεις γνώσεις επί του θέματος. Το θέμα να προσφέρει επιπλέον γνώσεις ή να τους βοηθά σε συγκεκριμένους τομείς. Να υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στη βιβλιογραφία ή τις πηγές πληροφόρησης. Να υπάρχει επαρκής χρόνος για επεξεργασία και ανάπτυξη του θέματος.
Οι φοιτητικές εργασίες αναλαμβάνονται μόνο από ένα άτομο εκτός αν γίνει άλλη συνεννόηση με τον καθηγητή
ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Κ. ΔΙΑΘΗΚΗ» ΘΕΜΑ: ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ: ΠΕΤΡΙΔΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2010
Η δομή και τμήματα φοιτητικής εργασίας Πρόλογος (υποχρεωτικός) Πίνακας Περιεχομένων (υποχρεωτικός) Πίνακας Συντομογραφιών (εφόσον είναι απαραίτητος) Πίνακας Εικόνων (εφόσον είναι απαραίτητος) Εισαγωγή 1. Ανάπτυξη της εργασίας 1.1.. 1.2.. 2.1. Συμπεράσματα Βιβλιογραφία (υποχρεωτική)
Εναλλακτικοί τρόποι δόμησης εργασίας Δεκαδική Διάρθρωση: Κλιμακούμενη Δεκαδική Διάρθρωση: Γραμμική Αλφαβητική Διάρθρωση: Κλιμακούμενη Αλφαβητική Διάρθρωση: Γραμμική 1. 1. Α. Ι. 1. ΛΑΘΟΣ 1.1 1.1 Ι. 1. 1.2 1.2 1.2 ΙΙ. 2. 2. 1.21 1.21 1. α) 2.1 1.22 1.22 2. β) 3. 1.3 1.3 ΙΙΙ. 3. 3.1 2. 2. Β. ΙΙ. 4.
Το κυρίως σώμα της εργασίας Η εργασία χωρίζεται σε: Κεφάλαια και υποκεφάλαια. Τα παραπάνω αριθμούνται με ενιαίο τρόπο σε όλο το κείμενο π.χ. 1.1.1 1=κεφάλαιο, 1=υποκεφάλαιο, Η γλώσσα και η σύνταξη πρέπει να είναι ομοιογενής
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ανακοινώνουμε συνοπτικά το προς εξέταση ζήτημα ή τον προβληματισμό καθώς και τη δομή της εργασίας μας. π.χ. "Με αυτή την εργασία έχω σκοπό να αποδείξω την παρακάτω θέση/η εργασία αυτή έχει ως στόχο/σκοπό... Στο πρώτο κεφάλαιο ή μέρος θα επιχειρήσω/επιχειρηθεί να ορίσω/ορισθεί το τάδε σημείο... Στο δεύτερο να αντιμετωπίσω το δείνα πρόβλημα... Πρέπει να σημειωθεί ότι θέτω συγκεκριμένα όρια, δηλαδή... Μέσα σ' αυτά τα όρια η μέθοδος που θα ακολουθήσω/ακολουθηθεί είναι η εξής... κλπ." (Eco, σελ. 164). Σκοπός της εισαγωγής είναι ο αναγνώστης να αντιληφθεί το στόχο της εργασίας.
Εργασία 1. Εισαγωγή: Οριοθέτηση του θέματος, τοποθέτηση του προβλήματος, διαδικασία ανάπτυξης θέματος 2. Κύριο μέρος: Ανάλυση, ανάπτυξη του θέματος 3. Τελικό μέρος: Συμπεράσματα, προτάσεις, τελικές παρατηρήσεις- Βιβλιογραφία 2-3 Σελίδες 14-1616 Σελίδες 2-3 Σελίδες Σύνολο 20-2525 Σελίδες
Ελληνική: Παράδειγμα καταχώρησης βιβλιογραφίας στο τέλος: Γαλίτη, Γ., Ο Απόστολος Παύλος και η Κόρινθος, Αθήναι 1965. Lohse, E., Επίτομη Θεολογία της Κ. Διαθήκης, ΒΑΜ, (ελλην. μετάφρ. Σ. Αγουρίδη), Αθήνα 1986. 2. Ξενόγλωσση: Perkins, Ph., Jesus as Teacher, Cambridge - Cambridge University Press, 1990. 3. Περιοδικά: Φίλη, Λ., μαθητής, Θ.Η.Ε, τόμ. 8, Ἀθῆναι 1966, σσ. 465-6. 4. Διαδίκτυο: http://el.wikipedia.org/wiki/καινή-διαθήκη_ 20/10/2009
Χρήση πηγών, βιβλιογραφίας Για κάθε πρόταση, γνώμη ή αποτέλεσμα που περιλαμβάνεται σε οποιοδήποτε μέρος του κειμένου μιας επιστημονικής εργασίας και έχει αναφερθεί ή βρεθεί από άλλον ερευνητή ή συγγραφέα, πρέπει να γίνεται συγκεκριμένη αναφορά (δηλ. από ποιον έχει αναφερθεί ή βρεθεί).
ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΩΝ Το όνομα του συγγραφέα Ο τίτλος του βιβλίου με πλάγια Εάν είναι άρθρο περιοδικού ή τιμητικού τόμου: 1. Ο τίτλος του άρθρου με πεζά 2. Το περιοδικό με πλάγια 3. Ο αριθμός τόμου με πεζά και εντός παρενθέσεως το έτος εκδόσεως 4. Η δήλωση των σελίδων με την ένδειξη σ.
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ 1. Παράδειγμα για βιβλίο Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ο παρακάτω τρόπος παρουσίασης πηγών, ετεροαναφορών, βιβλιογραφίας. Π.χ. «γι' αὐτό τούς καλεῖ ὅλους ἀνεξαιρέτως σέ μετάνοια «μετανοεῖτε, ἥγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», ὥστε νά ἐνταχθοῦν ὡς ἐνεργά μέλη ἅπαντες στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ[1]». Ο αριθμός 1 δηλώνει τον αριθμό παραπομπής, στην οποία σημειώνουμε από βιβλίο λάβαμε κάποια στοιχεία Τρεμπέλα, Δογματική, τόμ. 3, σ. 158. Ἐπίσης Perkins, Jesus as Teacher, σ. 30-31. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να χρησιμοποιείται ενιαίος τρόπος παρουσίασης πηγών, ετεροαναφορών, βιβλιογραφίας στις εργασίες
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ 2. Παράδειγμα για άρθρο Βλ. Rengstorf, διδάσκω, ThDNT, τόμ. 2, σ. 139 3. Παράδειγμα για διαδίκτυο Βλ. Deffinbaugh, Discipleship: Its Definitions and Dangers (Matthew 23:1-12), στήν ἱστοσε-λίδα http://www.bible.org/page.asp?page_id=598 (20-10-2009)
Σχήμα, μορφή και τεχνική γραφής Arial ή Times New Roman 16 έντονα (Τίτλος κεφαλαίου) 1.1 Arial ή Times New Roman 14 έντονα (Τίτλος υποκεφαλαίου) 1.1.1 Arial ή Times New Roman 12 έντονα (Τίτλος παραγράφου) Πλήρη στοίχηση του βασικού κειμένου και μέγεθος γραμματοσειράς 12 κανονικά Οι παραπομπές 10 κανονικά Η πρώτη γραμμή της παραγράφου έχει εσοχή και μικρό διάστιχο μεταξύ των παραγράφων για να ξεχωρίσουν.
Τρόπος παρουσίασης της εργασίας Προτείνεται: Η εργασία να παρουσιάζεται με Power Point σε χρόνο περίπου 30 (15 λεπτά παρουσίαση και 15 λεπτά διευκρινιστικές ερωτήσεις). Όχι πάνω από 20-30 διαφάνειες, εκ των οποίων η πρώτη θα είναι το εξώφυλλο της εργασίας.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ 1. Ο πρόλογος συντάσσεται στο τέλος, είναι σύντομος και δεν έχει υποσημειώσεις. Αναφέρεται στους λόγους που επιλέξαμε το θέμα, τις δυσκολίες που συναντήσαμε κατά τη συγγραφή. Στο τέλος εκφράζονται ευχαριστίες σε όσους μας βοήθησαν. 2. Ακολουθεί ο Πίνακας Περιεχομένων. 3. Στην Εισαγωγή οφείλουμε να σημειώσουμε εκτός από τον προβληματισμό που γεννά το θέμα, τη μέθοδο, τη σειρά που θα ακολουθήσουμε προκειμένου να δώσουμε απάντηση στο θέμα μας. 4. Απαραίτητα είναι στο τέλος της εργασίας τα Συμπεράσματα.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ 1. Οι προτάσεις να είναι απλές και σαφείς. 2. Μη γράφετε μακροσκελείς περιόδους. Διαιρείτε τις περιόδους σε μικρές προτάσεις. 3. Να θυμάστε πάντα ότι σε μια επιστημονική εργασία είναι πολύ σημαντικό να ακριβολογούμε. Πρέπει να επιχειρηματολογούμε με στοιχεία, να αναλύουμε με βάση την λογική συνεπαγωγή και να απέχουμε συναισθηματικά από το θέμα.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ 1. Οι παράγραφοι, οι ενότητες και τα κεφάλαια να έχουν συνοχή και ειρμό, ώστε ο αναγνώστης να οδηγείται αβίαστα στο τελικό συμπέρασμα. 2. Να υπάρχει ομοιομορφία και συνέπεια στις παραπομπές.