Από τα έμβρυα ως τους υπεραιωνόβιους, ευτυχία είναι το αίσθημα ασφάλειας-αφοβίας, που είναι αποτέλεσμα γενναιοδωρίας, σωστού ύπνου, επάρκειας ήρεμης διατροφής και ορμονικής ισορροπίας.
Ζούμε από το ¼ αυτών που τρώμε. Από τα άλλα ¾ ζουν οι γιατροί (αιγυπτιακή παροιμία 2000 π.χ., ενδεικτική τής κατάντιας των ιερατείων...) Ξεκουρασοθεραπευόμενες ασθένειες δηλαδή με συνδυασμό ήρεμης διατροφής, σύντομης ξεκούρασης ΠΡΙΝ από το μεσημεριανό γεύμα, ύπνου νωρίς το βράδυ και μερικής ή ολικής νηστείας (από το βιβλίο τού δρα Ι. Παπαγιαννόπουλου Συνταγές για ελαφριά γεύματα και φυσικές θεραπείες ασθενειών, βλ. http://www.bis.gr/nist). Αντί άλλης εισαγωγής, διαβάστε πώς η συνεχής κούραση (ξενύχτια, αποφυγή διαλειμμάτων) ή άλλα λάθη εμβολιαστικά, διατροφικά (πολλοί υδατάνθρακες, υπερβολικά υγρά) κλπ αυξάνουν τις φλεγμονές: Κούραση, φλεγμονές, ξεκούραση - Μια ερμηνεία για τη φλεγμονή Ο Garry Smith συγκέντρωσε στοιχεία πάνω στη φλεγμονή στο πλαίσιο των σπουδών του, όταν έπεσε πάνω σε μια ερμηνεία σε τέτοιο βαθμό εξαιρετική που να μπορεί να παρουσιάζει συνάφειες για τις θεραπείες σχεδόν κάθε φλεγμονώδους ασθένειας μεταξύ των οποίων η νόσος του Alzheimer, η νόσος τού Parkinson, η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η ερμηνεία τού Garry Smith θέτει υπό συζήτηση την άποψη κατά την οποία όταν ένα άτομο νοσεί, η φλεγμονή που παρουσιάζεται γύρω από την περιοχή της φλεγμονής συμβάλλει στη θεραπεία. Ο Garry υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα η φλεγμονή απαγορεύει στον οργανισμό να αναγνωρίσει μια ξένη ουσία και σαν αποτέλεσμα δρα σαν κρυψώνα για τους παράγοντες εισβολείς. Η φλεγμονή παρουσιάζεται όταν κύτταρα σε κίνδυνο παράγουν δέκτες επονομαζόμενους At1 (γνωστοί σαν δέκτες αγγειοτενσίνης ΙΙ, τύπου 1). Ο Garry λέει ότι ενώ ο At1 έχει έναν δέκτη εξισορροπητή, τον At2, ο οποίος υποτίθεται ότι διακόπτει την φλεγμονή, αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις ασθενειών δεν συμβαίνει. Συμπληρώνει ο Garry: «Ο καρκίνος περιγράφτηκε σαν η πληγή που δεν θεραπεύεται ποτέ. Όλοι οι ακμάζοντες καρκίνοι περιβάλλονται από φλεγμονή. Είναι κοινή άποψη ότι αυτό είναι η αντίδραση του οργανισμού που προσπαθεί να πολεμήσει τον καρκίνο, αλλά τα πράγματα δεν τίθενται υπό αυτούς τους όρους». «Η φλεγμονή δεν χαρακτηρίζει τον οργανισμό που προσπαθεί να πολεμήσει την μόλυνση. Στην πράξη, πρόκειται για τους ιούς ή βακτήρια που προκαλούν με καθοριστικό τρόπο την φλεγμονή με σκοπό να κρυφτούν από το ανοσοποιητικό σύστημα». Η διαδικασία της φλεγμονής που προκαλείται από τα εμβόλια, δεν είναι, όπως υποτίθεται μέχρι τώρα, ένα σύμπτωμα αναγκαστικά θετικό. Αντίθετα, θα μπορούσε να είναι ένα σύμπτωμα του γεγονότος ότι το ιικό ή βακτηριακό συστατικό ή ακόμη και το υπόστρωμα (το οποίο περιέχοντας ξένες πρωτεΐνες μεταφράζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα σαν εισβολέας) που είναι παρόν στο εμβόλιο, προσπαθεί κυρίως να κρυφτεί. Η φλεγμονική απάντηση δεν είναι προστατευτική, αλλά ένα σύμπτωμα που η εισβολή προκαλεί κρυφά, και τα εμβόλια δεν είναι σαφώς οι φίλοι που νομίζαμε. Είναι αντίθετα δολοφόνοι συγκαλυμμένοι που δουλεύουν για τον εχθρό, ενώ οι γιατροί και οι κτηνίατροι λειτουργούν ασυναίσθητα σαν συνεργαζόμενοι. Ακόμη χειρότερα, εμείς οι γονείς και οι κάτοχοι ζώων πληρώνουμε τους παραπάνω για να προδώσουν ασυνείδητα τους αγαπημένους μας. Δυναμικά τα εμβόλια είναι η κρυφή βόμβα του ιατρικού κόσμου. Χρησιμοποιούνται για να εκτοξεύουν τους εισβολείς μέσα στα τείχη του κάστρου, όπου μπορούν να εκτελέσουν την καταστροφή τους χωρίς κανείς από εμάς να το αντιληφθεί. Έτσι, αντί να υποβληθούμε στη δοκιμασία γνήσιων ιικών ασθενειών όπως η γρίπη, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, η ανεμοβλογιά (και στην περίπτωση σκύλων parrovirus και κόρυζα), επιτρέπουμε στους ιούς να νικήσουν ούτως ή άλλως αλλά μαζί και με την εμφάνιση καρκίνου, λευχαιμίας και άλλων φλεγμονικών ή αυτοάνοσων ασθενειών. http://www.news-medical.net/news/2004/12/21/6965.aspx
ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΥΠΝΟΥ 1. Ξυπνάμε πάντα πριν από την ανατολή, 2. Ευδιάθετοι και γελαστοί και 3. Χωρίς ξυπνητήρι ή έγνοια τής ώρας! Οι ερευνήτριες της Ιατρικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Μ. Μιχαηλίδου και Π. ΓαλανοπούλουΚούβαρη σε άρθρο τους στο περιοδικό "Ιατρική" 2001, (79 / 1: 48-59) αναφέρουν σχετικά με τη ρυθμίστρια του ύπνου "μητέρα"-ορμόνη μελατονίνη, ότι συντίθεται μόνο όταν επικρατεί σκοτάδι, ανάμεσα στη δύση και την ανατολή, θέλει αρκετό χρόνο για να δράσει πλήρως και έχει ακόμα τις εξής σημαντικότατες ιδιότητες: 1. ε ν ι σ χ ύ ε ι το α ν ο σ ο π ο ι η τ ι κ ό [γι αυτό και πολλές "εποχιακές" λοιμώξεις μετά από τα ξενύχτια θερινών, χειμερινών και εαρινών διακοπών...] 2. συλλέγει επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες κι έχει επιπλέον ιδιότητες: 3. ογκοστατικές (αντικαρκινικές) 4. αντιοξειδωτικές 5. αντιγηραντικές 6. νευροπροστατευτικές [ξενύχτια και αύξηση εντάσεων, ατυχημάτων κοκ...] 7. ορεξιορυθμιστικές [ξενύχτια και υπερφαγία, διαβήτης, εξαρτησιογόνα...] 8. καρδιαγγειοπροστατευτικές [ξενύχτια και νεανικά εμφράγματα...] 9. θερμορυθμιστικές και 10. αναλγητικές. Επιβεβαιώνονται, λοιπόν, οι πρόγονοί μας που μας έμαθαν ότι ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Η ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΕΛΑΕΙ ΠΙΚΡΑ..: για τη ραγδαία αύξηση εντάσεων, ατυχημάτων, καρδιαγγειακών, μαθησιακών, συμπεριφορικών κοκ προβλημάτων... Μετά από ξενύχτι ο οργανισμός θέλει 4 μέρες σωστού ύπνου για να ξαναρυθμίσει το βιολογικό του ρολόι! Κι "αλί στο νιο που δέρνεται (βασανίζεται να κοιμηθεί)". Το συνεχές ξενύχτι είναι θανάτου δίχτυ... ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΒΡΑΔΙΣ, Ο ΥΠΝΟΣ ΘΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ! ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟ ΥΠΝΟ 1. Να έχουμε περπατήσει τουλάχιστο μισή με μια ώρα την ημέρα 2. Να μην έχουμε ξαναφάει μετά το, πάντα ΑΦΟΥ έχουμε ξεκουραστεί, μεσημεριανό οι ενήλικες (ΚΑΛΛΙΟ ΥΠΝΟ ΠΑΡΑ ΔΕΙΠΝΟ!), και 3. Να προετοιμαστούμε χωρίς φώτα, τηλεόραση και άλλες εντάσεις, που ανεβάζουν την ενοχλητική κορτιζόλη σε βάρος τής υπναγωγού μελατονίνης. Μάσκα ύπνου ή ΑΔΥΝΑΜΟ κόκκινο φωτάκι, ώσπου να συνηθίσει κάποιος να μη φοβάται το σκοτάδι.
Η νηστεία -αποσπάσματα από άρθρο τού δρα Ιωάννη Χατζημηνά, ομότιμου καθηγητή Πειραματικής Φυσιολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2001 Νηστεία σημαίνει η εκούσια ή ακούσια αποχή από ορισμένη ή ορισμένες τροφές. Η πλήρης αποχή από τροφή, για χρονικά διαστήματα πέρα από το 24ωρο, χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, για δυο κυρίως λόγους. 1. Ως μέσο ψυχικής ανάτασης. Πράγματι, από την αρχαία εποχή, διατυπώθηκε από μεγάλους φιλοσόφους η άποψη σύμφωνα με την οποία η πλήρης είτε και η μερική στέρηση της τροφής συμβάλλει, είτε ακόμα και αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την εξύψωση του ανθρωπίνου πνεύματος. Η συλλογιστική, με δυο λόγια, είναι η ακόλουθη : Με τη διακοπή της λειτουργίας της πέψης, αλλά και από το γεγονός ότι ο άνθρωπος με τη νηστεία παύει να ασχολείται με το τι θα φάει και το τι θα πιει, έχει την ευκαιρία και την καθαρότητα του πνεύματος να ασχολείται με θέματα που έχουν ανώτερο πνευματικό περιεχόμενο και εγγίζουν τα ανώτατα επίπεδα της διανόησης. 2. Ως κύριο είτε επικουρικό θεραπευτικό μέσο, για την αντιμετώπιση πάρα πολλών νόσων και νοσηρών καταστάσεων. Έτσι, στα περίφημα «Ασκληπιεία» στην αρχαία Ελλάδα, οι ασθενείς υποβάλλονταν υποχρεωτικά σε τριήμερη τουλάχιστο νηστεία, για την ψυχική και τη σωματική προετοιμασία του ασθενούς για την κύρια θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθούσε. Αλλά και από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα υπήρξαν και υπάρχουν, σε κάθε χώρα, σε ολόκληρο τον κόσμο, εξέχουσες φυσιογνωμίες στον ιατρικό χώρο, που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν την ολική είτε και τη μερική νηστεία ως κύρια θεραπευτική αγωγή για μεγάλο αριθμό σωματικών και ψυχικών νόσων, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η πρακτική αυτή στηρίζεται στη βασική παρατήρηση ότι σε όλα σχεδόν τα ζώα, παρατηρείται, εντελώς φυσιολογικά, μια πλήρης αποχή από τροφή σε περιπτώσεις νόσου, που σε μερικές περιπτώσεις διαρκεί για αρκετές μέρες. Εξάλλου, η ίδια τάση παρατηρείται και στον άνθρωπο που στις περισσότερες περιπτώσεις νόσου δεν έχει καμιά όρεξη για φαΐ, και μόνο με την επιμονή και με το ζόρι τον μπουκώνουμε με ό,τι νομίζουμε πως του κάνει καλό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, για ορισμένες καταστάσεις όπως είναι η παχυσαρκία και όλα τα συνακόλουθά της, π.χ. η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι διάφορες αρθρίτιδες, κλπ., η νηστεία, ολική είτε και μερική, αποτελεί ρεαλιστική και φυσιολογική αντιμετώπιση της κατάστασης, που ασφαλώς μπορεί να αποδώσει θεαματικά αποτελέσματα. Ποια είναι η Φυσιολογία της νηστείας; Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας δώσω μια απλοποιημένη γενική εικόνα τού τρόπου λειτουργίας του σώματος κατά την ολική νηστεία. Με την αποχή από την τροφή δεν εισάγονται στον οργανισμό συστατικά που παρέχουν με την καύση τους την απαραίτητη ενέργεια για τις διάφορες λειτουργίες που επιτελούνται μέσα στο σώμα. Κατά τις πρώτες έξι περίπου ώρες μετά από ένα σύνηθες γεύμα, η ενέργεια που απαιτείται για το μεταβολισμό προέρχεται, κατά κύριο λόγο, από τη χρησιμοποίηση της γλυκόζης που απορροφάται από το έντερο. Επιπρόσθετα, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιούνται, σε πολύ μικρότερο ποσοστό, και λιπαρά οξέα, καθώς και αμινοξέα που επίσης απορροφούνται από το έντερο. Κατά το ίδιο όμως αυτό χρονικό διάστημα, γλυκόζη και λιπαρά οξέα που δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούνται για άμεση παροχή ενέργειας, εναποθηκεύονται. Μετά από τις έξι αυτές πρώτες ώρες, και εφόσον δεν ακολουθήσει άλλη πρόσληψη τροφής, η γλυκόζη του αίματος αρχίζει να ελαττώνεται, με συνέπεια την άμεση κινητοποίηση των διεργασιών της διάσπασης του γλυκογόνου του ήπατος σε γλυκόζη, με την οποία τροφοδοτείται το αίμα. Αυτή η γλυκόζη χρησιμοποιείται όπως και πριν, για την παροχή ενέργειας για το μεταβολισμό. Όσον αφορά το γλυκογόνο των μυών, αυτό είτε χρησιμοποιείται επί τόπου για την παροχή ενέργειας στους μυς, είτε, αφού μετατραπεί σε γαλακτικό οξύ, ανασυντίθεται και αυτό σε γλυκόζη για τα περαιτέρω. Όμως, όλα αυτά τα αποθέματα του γλυκογόνου, που είναι δυνατό να υπάρχουν στο σώμα, δεν μπορούν να επαρκέσουν για τις μεταβολικές ανάγκες του σώματος για χρονικό διάστημα πέρα από 24 περίπου ώρες. Γι' αυτό και πολύ νωρίς μέσα σ αυτό το 24ωρο αρχίζει η κινητοποίηση των λιπαρών οξέων από το λίπος των λιπαποθηκών. Πόσο φυσιολογική είναι η κατάσταση της ολικής νηστείας; Η ολική νηστεία που διαρκεί μέχρι και λίγα 24ωρα, φαίνεται ότι αποτελεί κατάσταση που προβλέπεται από τον ενδογενή προγραμματισμό του οργανισμού των ζώων και του ανθρώπου. Μη ξεχνάμε ότι τα ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον, - αλλά και στον πρωτόγονο άνθρωπο, πριν από την εγκατάστασή του σε μόνιμη κατοικία η εξεύρεση τροφής αποτελεί (και ήταν) μια διαδικασία και μια περιπέτεια που επαναλαμβάνεται όχι και κατά απόλυτα τακτά χρονικά διαστήματα. Έτσι, ένα σαρκοβόρο ζώο, μετά από ένα επιτυχές κυνηγητό και το συνακόλουθο ικανοποιητικό γεύμα, μπορεί να χρειαστεί να παραμείνει νηστικό για μια περίοδο, ακόμα και αρκετών ημερών, αν η τύχη δεν είναι και τόσο ευνοϊκή μαζί του. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα της νηστείας, κινητοποιούνται όλοι αυτοί οι μηχανισμοί που περιγράφονται παραπάνω, για τη διατήρησή του στη ζωή, και μάλιστα σε καλή φυσιολογική κατάσταση, ώστε να είναι σε θέση να διεκδικήσει και πάλι, με όλες του τις δυνάμεις, την τροφή του! Συμπέρασμα : Η παράλειψη ενός γεύματος ανά 24ωρο, εφόσον υπάρχει πρόβλημα έστω και ελαφράς παχυσαρκίας, αποτελεί ευεργετική τακτική, γιατί με αυτό τον τρόπο περιορίζεται η πρόσληψη υπέρμετρου ποσού θερμίδων. Πολύ περισσότερο αποτελεσματικό είναι το μέτρο της αποχής από την τροφή για ένα ολόκληρο 24ωρο κάθε τόσο, για παράδειγμα μια φορά την εβδομάδα. Αυτό γιατί με αυτό τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία στον οργανισμό, εκτός από τον περιορισμό των προσλαμβανομένων θερμίδων, να πραγματοποιεί κάθε τόσο και μια γενική δοκιμή της κινητοποίησης ολόκληρου του αποθέματος του γλυκογόνου και ενός αρκετά σημαντικού μέρους από το απόθεμα του λίπους. Για τις περισσότερο μακρόχρονες νηστείες, καλό είναι να επιχειρούνται μόνο
ΠΥΡΕΤΟΑΦΟΒΙΑ 6η Συνάντηση Παιδιάτρων Αν. Μακεδονίας & Θράκης Πυρετοφοβία Τζανέτης Φ., Ταμίσογλου Κ., Μαριόγλου Α,, Τσώνη Κ,Θεοδώνη Γ., Κεμετζή Α., Αραβίδου O., Μπαμπαλής Ε., Χατζηπαναγιώτου - Α. Παιδιατρική κλινική. Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Δράμας. Ο πυρετός είναι σύμπτωμα που φοβίζει τους γονείς οι οποίοι συχνά καταφεύγουν σε λανθασμένες ενέργειες και εκτιμήσεις. Ερωτήθηκαν 255 γονείς που επισκέφθηκαν τα εξωτερικά ιατρεία της Παιδιατρικής κλινικής, για την επικινδυνότητα του πυρετού, τον τρόπο θερμομέτρησης και αντιμετώπισης, το είδος, δόσεις και χρόνους επανάληψης των αντιπυρετικών, τη συνεργασία με τον γιατρό, τη χρήση αντιβιοτικών. Αποτελέσματα: 66% των γονέων θεωρούν επικίνδυνο τον πυρετό>38 0. 71% χορηγούν αντιπυρετικά στην πρώτη εμφάνιση του πυρετού. 26% διατηρούν στο σπίτι αντιβίωση και 5% δίνουν από μόνοι τους. http://utopia.duth.gr/~iandroul/synedrio6a.html Πόσο δικαιολογημένος είναι ο φόβος για τον πυρετό; Παρακάτω δίνονται ορισμένα στοιχεία που θα βοηθήσουν να απαντηθεί το ερώτημα αυτό. 1. Σήμερα έχει αποδειχθεί ότι ο πυρετός είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο σύμπτωμα. Έτσι γνωρίζουμε ότι πολλά μικρόβια και πολλοί ιοί ελαττώνουν σημαντικά το ρυθμό πολλαπλασιασμού τους σε υψηλές θερμοκρασίες (π.χ., 39 C). Ακόμη η υψηλή θερμοκρασία κινητοποιεί πληθώρα αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού, ώστε αυτός να μπορεί να "πολεμήσει" πιο αποτελεσματικά τα μικρόβια ή τους ιούς. Επομένως ο πυρετός είναι σύμμαχος και όχι εχθρός. 2. Ο πυρετός δεν είναι αρρώστια, είναι σύμπτωμα (όπως, για παράδειγμα, ο βήχας) που οφείλεται σε πολλά αίτια. Το κυριότερο από αυτά (ιδίως για τα παιδιά) είναι οι διάφορες λοιμώξεις είτε από μικρόβια είτε από ιούς. Μπορεί, όμως, ο πυρετός να είναι εκδήλωση και άλλων παθήσεων, ακόμη και αντίδραση σε φάρμακα. Αν γνωρίζουμε, δηλαδή, ότι το παιδί κάνει πυρετό διότι έχει, π.χ., μία συνηθισμένη ίωση, ακόμη και ο υψηλός πυρετός δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Μερικοί γονείς λένε, «γνωρίζω κάποιο παιδί που έκανε υψηλό πυρετό και έμεινε παράλυτο». Η απάντηση είναι: "Το παιδί αυτό είχε κάποια πολύ σοβαρή νόσο (όπως εγκεφαλίτιδα) -π οποία έκανε και τον υψηλό πυρετό- και άφησε το παιδί παράλυτο. Δηλαδή, ήταν η νόσος που άφησε το φοβερό αυτό κατάλοιπο και όχι ο πυρετός. Πώς αντιμετωπίζουμε τον πυρετό; Αν ληφθεί υπόψη ότι ο πυρετός είναι ένα χρήσιμο όπλο που διαθέτει ο οργανισμός για να καταπολεμά τις λοιμώξεις, σωστό είναι να αφήσουμε το άτομο να έχει πυρετό. Αν ο πυρετός ξεπερνά τους 39,8 Ο ή το παιδί νιώσει δυσφορία, θα βοηθούσε ένα ολόσωμο μπάνιο (εφ' όσον το παιδί το δέχεται). Το νερό πρέπει να έχει θερμοκρασία γύρω στους 30 (το νερό της βρύσης έχει θερμοκρασία 18-20 C). Το παιδί που έχει πυρετό δεν χρειάζεται υπερβολικό σκέπασμα και πρέπει να μην είναι βαριά ντυμένο. Επίσης η θερμοκρασία στο δωμάτιο πρέπει να είναι κανονική. Αντίθετα, στη φάση που "ανεβαίνει" ο πυρετός, το παιδί έχει ρίγος, "κρυώνει" και τότε φυσικά το σκεπάζουμε. Ο πυρετός είναι σύμμαχος και όχι εχθρός. http://www.paidiatros.gr/index.php?cid=1&id=19&st=2
Πού δεν βοηθά η νηστειοθεραπεία Ινομυώματα μήτρας - Ινοαδενώματα μαστού -Υποθυρεοειδισμός λόγω Hashimoto - Κήλες γενικώς (π.χ. βουβονοκήλες, ομφαλοκήλες) Μεταστατικές κακοήθεις ασθένειες. ΒΟΗΘΑ όμως ΠΡΙΝ γίνει μετάσταση, ώστε να αποφευχθεί! Μπορώ να αποφύγω τα φάρμακα ; Στις περισσότερες περιπτώσεις ΝΑΙ, σε μερικές όμως ΟΧΙ. Στην πρώτη κατηγορία μπορούμε αντί για τα φάρμακα να εφαρμόσουμε τη νηστειοθεραπεία. Στην δεύτερη κατηγορία, είτε πρέπει να εφαρμοστεί η νηστειοθεραπεία μαζί με τα φάρμακα, είτε πρέπει να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά τα φάρμακα. Για τις χειρουργικές επεμβάσεις ισχύει ότι σε ένα μικρό ποσοστό μπορούν να αποφευχθούν κάνοντας νηστειοθεραπεία. Στις υπόλοιπες μπορεί να χρησιμοποιηθεί η νηστειοθεραπεία προεγχειρητικά, διεγχειρτικά και μετεγχειρητικά προκειμένου να αποφευχθούν κατά το δυνατόν οι αντιβιώσεις και να μειωθούν τα αναισθητικά φάρμακα. Με την νηστειοθεραπεία αντιμετώπιζονται πέντε κύριες κατηγορίες ασθενειών. α) Λοιμώξεις (π.χ. αμυγδαλίτιδες, βρογχίτιδες, ουρολοιμώξεις, κολπίτιδες, ιώσεις, ιγμορίτιδα, γαστρεντερίτιδα. κλπ.) β) Εκφυλιστικές ασθένειες (π.χ. οσφυαλγία, ισχιαλγία, αυχεναλγία, χρόνια αρθρίτιδα γόνατος, κλπ). γ) Αλλεργικές ασθένειες (π.χ. αλλεργική ρινίτις, αλλεργική επιπεφυκίτις, αλλεργική δερματίτις, αλλεργικό άσθμα κλπ). δ) Αυτοάνοσες ασθένειες (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, ώσεις σε σκλήρυνση κατά πλάκας, κλπ.) ε) Αγγειοπάθειες (π.χ. στεφανιαία νόσος - στηθάγχη, διαλείπουσα χωλότητα, ισχαιμία εγκεφάλου, κλπ). Στις κακοήθεις ασθένειες π.χ. καρκίνος μαστού, καρκίνου παχέως εντέρου η νηστειοθεραπεία μπορεί να αποτελέσει άριστη προεγχειρητική και μετεγχειρητική αγωγή, χωρίς να είναι η κεντρική θεραπεία. Η θεραπεία της κάθε ασθένειας σχεδιάζεται από κοινού από τον ασθενή και τον γιατρό. Ο χρόνος της αγωγής και οι θεραπευτικές αντιδράσεις ποικίλουν αναλόγως της ασθένειας. Για παράδειγμα η αμυγδαλίτιδα μπορεί να θεραπευτεί με 3 μέρες ξηρασία (Στάδιο Α' σελ. 165) χωρίς λήψη φαρμάκων. Ο πυρετός υποχωρεί και ο ασθενής γίνεται τελείως υγιής. Μέχρι τώρα σε πολλές εκατοντάδες ασθενών δεν έχει παρατηρηθεί αρνητική επίπτωση σε άλλα όργανα Αντίθετα κατά τη διάρκεια της μακράς αγωγής για μια πιο σοβαρή ασθένεια π.χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα, ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια), στεφανιαία νόσο κλπ. και ενώ υποχωρεί η χρόνια αυτή ασθένεια μπορούν να παρουσιαστούν πιο επιφανειακά συμπτώματα και εύκολα ιάσιμες ασθένειες, οι οποίες θεωρούνται ως θεραπευτικές αντιδράσεις. Τέτοιες είναι αφενός μεν τα κλασσικά συμπτώματα της νηστειοθεραπείας (πονοκέφαλοι, ευαισθησία στο κρύο κλπ) και αφετέρου ασθένειες όπως βροχίτιδες, δερματικά εξανθήματα, συνάχι οι οποίες περνούν με 1-3 μέρες ξηρασία. Περισσότερα στοιχεία, εδώ: http://www.bis.gr/nist
Η νηστεία ΔΙΕΓΕΙΡΕΙ το ανοσοποιητικό, αφανίζει τις φλεγμονές, αποβάλλει τοξίνες κατά κύματα
Σε αδρή εκτίμηση μπορούμε να πούμε ότι κορτιζονοθεραπεία μίας ημέρας, δημιουργεί βλάβες ισοδύναμες με αντιβίωση εβδομάδων ή λαιμαργικές παραβάσεις 3-4 ετών! Οι ίδιες βλάβες για να αντιρροπηθούν χρειάζονται περισσότερο από τέσσερις 4-ήμερες ξηρασίες.
Ξεκουρασοθεραπεία ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ (τα περισσότερα κείμενα είναι από γιατρό νηστειοθεραπευτή-βιοχημικό) Ευτυχία είναι 1 Κούραση, φλεγμονές, ξεκούραση 2 Τα 3 σημάδια και οι 3 κανόνες τού αιωνοβικού ΚΑΛΟΥ ΥΠΝΟΥ - ωκυτοκίνη-αφοβία 3-4 Ένθετο 1: Κινητά τηλέφωνα ΣΟΣ! 5 Ψευτοοικολογικές ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΣ λάμπες υδραργύρου 6 Η νηστεία - από άρθρο τού δρα Ιωάννη Χατζημηνά, ομότιμου καθηγητή Πειραματικής Φυσιολογίας 7 ΠΥΡΕΤΟΑΦΟΒΙΑ 8 Πού βοηθά και πού δεν βοηθά η νηστειοθεραπεία 9-10 Κατάλογος ξεκουρασοθεραπευόμενων ασθενειών 11-14 Εισαγωγή Ωφελέειν ή μη βλάπτειν 15 Οδηγίες 17 Ιδιοσυγκρασία κατηγορίες νηστείας - λαθών 18 Πέψη 21 Προϋποθέσεις πριν από το γεύμα για σωστή πέψη 23 Προϋποθέσεις κατά το γεύμα για σωστή πέψη 26 Προϋποθέσεις μετά από το γεύμα για σωστή πέψη 35 Σημάδια λαθών 36 Σημάδια πεπτικών παραβάσεων στο αμυντικό σύστημα 37 Σημάδια βελτίωσης κατά την ξεκουρασοθεραπεία 41 Ένθετο 2: 3 κανόνες πρόληψης 50 Διαφάνειες για τη σημασία καλής μάσησης (52) πέψης (64) αποτοξίνωσης (67)
Η ΧΩΝΕΨΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ Το πεπτικό σύστημα μέσω του εντέρου (παχέος και λεπτού), και των τεραστίων εσωτερικών επιφανειών που διαθέτει, εκπληρεί δύο βασικές λειτουργίες: 1. Την απορρόφηση των συστατικών των τροφών 2. Την αποβολή τοξινών στα κόπρανα. Συσχετισμός πεπτικού και νευρικού συστήματος Το πεπτικό σύστημα ενεργεί τη χώνεψη υπό την καθοδήγηση του αυτόνομου νευρικού συστήματος (ΑΝΣ). Το ΑΝΣ διευθύνει, συντονίζει και ενεργοποιεί τα όργανα του πεπτικού συστήματος. Για να γίνει σωστά η πέψη θα πρέπει το ΑΝΣ να είναι σε καλή κατάσταση. Τότε η χώνεψη και η αποτοξίνωση θα είναι αποτελεσματικές. Σε αντίθετη περίπτωση η σήψη των τροφών στο στομάχι ή στο έντερο είναι βέβαιη, με αποτέλεσμα φουσκώματα και τοξίνωση του οργανισμού. Γιατί είναι σημαντικό να μην τρώμε αγχωμένοι Για τους παραπάνω λόγους δε θα πρέπει να παίρνουμε το γεύμα μας, όταν είμαστε σε κατάσταση άγχους ή εξάντλησης. Τότε το ΑΝΣ δε λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα κακή πέψη και τοξίνωση. Η κατάλληλη διαδοχή είναι: ΥΠΝΟΣ ή ΓΕΥΜΑ > ΕΡΓΑΣΙΑ > ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Όσο πιο ήρεμος και ακμαίος αισθάνομαι, τόσο πιο καλά είναι το νευρικό μου σύστημα. Ασύμφορο: εργασία => γεύμα => λήθαργος Ο βιορυθμός τού ανθρώπου Σύμφωνα με το ημερήσιο βιορυθμό, το ΑΝΣ κάθε ανθρώπου ακολουθεί συγκεκριμένο σταθερό πρόγραμμα κάθε μέρα:.. Αρχίζει να κοιμάται γύρω στις 7-8 μμ το βράδυ και.. Αρχίζει να ξυπνά γύρω στις 2-3 πμ το πρωί. Το πεπτικό σύστημα σαν υφιστάμενο του ΑΝΣ ακολουθεί το ρυθμό του. «Κοιμάται» γύρω στις 7μμ. και «ξυπνά» γύρω στις 3 το πρωί αρχίζοντας την αποτοξινωτική του λειτουργία στην αρχή και στη συνέχεια την απορροφητική λειτουργία. Γι αυτό κάνει πολύ κακό στον οργανισμό το βραδινό φαγητό. Σοφότατη η παροιμία: ΚΑΛΛΙΟ ΥΠΝΟ, ΠΑΡΑ ΔΕΙΠΝΟ!
Οι μισές ασθένειες θεραπεύονται με σεβασμό τού βιορυθμού μας! Αν κάποιος δεν τρώει το βράδυ, κοιμάται νωρίς και τρώει ένα ή δύο γεύματα την ημέρα (πρωί ή πρωί-μεσημέρι), θα δει σε λίγες ημέρες τεράστιες αλλαγές στην υγεία του. Οι μισές ασθένειες μπορούν να θεραπευτούν με απλό σεβασμό του βιορυθμού τού ανθρώπου, χωρίς άλλη αλλαγή, και μάλιστα σε διάστημα λίγων εβδομάδων. Τα σημάδια τής σωστής πέψης Η κατάσταση του πεπτικού συστήματος καθρεφτίζεται στο στόμα:.. Τα δόντια και τα ούλα καθρεφτίζουν το μηχανικό τμήμα του πεπτικού συστήματος. Πόνοι στα δόντια-ούλα, άφθες στο στόμα υποδηλώνουν βλάβες στο στομάχι-έντερο... Το σάλιο και η γεύση δηλώνουν το χημικό τμήμα του πεπτικού συστήματος. Άσχημη γεύση του σάλιου στο στόμα ή μικρή ποσότητα σάλιου υποδηλώνει κακή κατάσταση γαστρικών-εντερικών υγρών, χολής και παγκρεατικού υγρού. Η πείνα είναι μέτρο τής κατάστασης του πεπτικού μας συστήματος Στις φάσεις που το πεπτικό σύστημα είναι ανίσχυρο (δηλ. δεν μπορεί να χωνέψει) υπάρχει έντονη, πιεστική ανυπόμονη πείνα ή αντίθετα τρομερή απέχθεια για τα πάντα. Στις φάσεις που το πεπτικό σύστημα είναι ισχυρό, η επιθυμία φαγητού είναι ήρεμη, υπομονετική, ολιγαρκής. Γενικά οι αποστάσεις ανάμεσα στα γεύματα ενδυναμώνουν τόσο το νευρικό όσο και το πεπτικό σύστημα και ανανεώνουν το σώμα. Είναι ασύμφορο το συνεχές «τσιμπολόγημα» τροφής. Στα μεσοδιαστήματα γευμάτων είναι καλό να μην τρώμε κάτι και να πίνουμε ελάχιστο ή καθόλου νερό. Περίοδοι που η νηστειοθεραπεία επιβάλλεται Ο πυρετός οξέων ασθενειών πρέπει να μας αποτρέπει από το γεύμα. Το οδικό και κυρίως το αεροπορικό ταξίδι με τις συνεχείς εναλλαγές οπτικών ερεθισμάτων προκαλεί υπερδιέγερση και στη συνέχεια κατάπτωση στο νευρικό μας σύστημα. Καλύτερη σύντροφος στον ταξιδιώτη είναι η ξηρασία. Περίοδοι εσωτερικής αναστάτωσης από συναισθηματικούς, επαγγελματικούς ή φυσικούς λόγους. Το μεγάλο γεύμα τότε δεν χωνεύεται και η τροφή σήπεται μέσα στο έντερο. Το σώμα τοξινώνεται και επιβαρύνεται σε μία φάση που χρειάζεται ιδιαίτερη διαύγεια για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες.
Η χημική αναστάτωση Όταν η τροφή μπαίνει στο σώμα αναμιγνύεται με τα υγρά του και τείνει να ανατρέψει τη χημική ισορροπία (ομοιόσταση) του σώματος. Π.χ. πρόσληψη ζαχάρου, αλατιού και άλλων τροφών απειλούν την ισορροπία τής σύστασης του αίματος. Οι αποστάσεις των γευμάτων, η ηρεμία και η καλή ανάμιξη της τροφής με σίελο, (καλή μάσηση) βοηθά στην εξουδετέρωση της χημικής απειλής τής τροφής. Η μηχανική αναστάτωση Τα εσωτερικά όργανα, όπως το στομάχι και το έντερο είναι κατασκευασμένα για να επεξεργάζονται υγροποιημένες τροφές. Οι στερεές τροφές είναι αδρές και έχουν τάση να τραυματίσουν τα ευαίσθητα όργανα. Συνεπώς η καλή μάσηση συντελεί στην καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Η θερμική αναστάτωση Η σταθερή θερμοκρασία των εσωτερικών οργάνων του σώματος (περίπου 37ο C) απειλείται από την είσοδο κρύων ή ζεστών τροφών. Αν ποσότητα τροφής ή υγρών με χαμηλή θερμοκρασία εισέλθει στο στομάχι και στο έντερο χωρίς να θερμανθεί στο στόμα προκαλεί ερεθισμό και φλεγμονές σ αυτά. Η παρατεταμένη παραμονή τροφών στο στόμα εξουδετερώνει τη θερμική απειλή τους. Η μικροβιακή αναστάτωση Το αίμα και το υγρό που περιλούει τα κύτταρα είναι στείρα μικροβίων. Μόνο οι επιφάνειες που έρχονται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο (π.χ. στόμα, έντερο, μύτη, βρόγχοι, κόλπος, ουρήθρα, δέρμα) έχουν εγκατεστημένο ένα πληθυσμό διαφόρων μικροβίων. Η χλωρίδα του εντέρου έχει ζωτική σημασία για το αμυντικό σύστημα του σώματος. Οι τροφές που εισέρχονται στο σώμα περιέχουν συνήθως μικρόβια διαφορετικά σε είδη και αριθμούς από αυτά που θα «συνέφεραν» το σώμα μας. Εξουδετέρωση των μικροβίων Το σώμα μας και ιδιαίτερα ο σίελος διαθέτει μηχανισμούς (αντισώματα) που μπορούν να συγκρουσθούν με τα εξωτερικά μικρόβια. Άρα η παραμονή της τροφής στο στόμα για μακρό διάστημα βοηθά στην μικροβιακή εξισορρόπηση της τροφής. Όσο καλύτερα μασηθεί η τροφή τόσο περισσότερο όξινο γαστρικό υγρό παράγεται στο στομάχι, το οποίο και σκοτώνει τα περισσότερα μικρόβια (στις καλά λειοτριβημένες τροφές). Τι γίνεται όμως αν η τροφή δεν μασηθεί σωστά ; Τότε υφίσταται σήψη στο έντερο και προκύπτει μεγαλύτερη διαταραχή τής μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου. Τα φυσιολογικά μικρόβια υποχωρούν και αναπτύσσονται τα παθολογικά. Αυτά βλάπτουν απ ευθείας το αμυντικό σύστημα, κάποια παράγουν αλλεργιογόνες, καρκινογόνες και ηπατοτοξικές ουσίες. Αποτέλεσμα οξείες λοιμώξεις, χρόνιες ασθένειες, αλλεργίες και αυξημένη πιθανότητα κακοηθειών - ηπατοπαθειών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Με την καλή μάσηση, τις σωστές αποστάσεις ανάμεσα στα γεύματα και το βιορυθμικό τρόπο λήψης γευμάτων αποτρέπεται η σήψη στο έντερο, οι χλωρίδες γίνονται εύρωστες, το αμυντικό σύστημα ενδυναμώνεται και αποτρέπονται οι ασθένειες.