ISBN

Σχετικά έγγραφα
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. Παναγιώτης Δεμέστιχας Στέλλα Γκανέτσου

ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Copyright: A. Γιαγκοπούλου, Ν. Γιαγκόπουλος, Eκδόσεις ZHTH, Θεσσαλονίκη, 2013

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους:

Προτεινόμενος Προγραμματισμός κατά ενότητα

Προτεινόμενος Προγραμματισμός κατά ενότητα

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Γ ΚΛΙΣΗΣ Α. ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ. Παρατηρήσεις στα φωνηεντόληκτα ουσιαστικά: 1. Στα καταληκτικά μονόθεμα σε -υς, -υος:

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολικό έτος: ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ Ο. ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΝΟΥ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολικό έτος: ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Οι μαθητές και οι μαθήτριες να είναι σε θέση να: Να κατανοούν την ανθρωποκεντρική διάσταση του αρχαίου κόσμου.

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ Βασίλης Αναστασίου

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολικό έτος: ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Προγραμματισμός κατά ενότητα

ΟΜΟΙΟΙ ΚΑΙ OMOHXΟΙ ΤΥΠΟΙ

Δευτερόκλιτα επίθετα

Εργαστήριο Αρχαιομάθειας. Κείμενο. Κατάλογος φαινομένων. Περιεχόμενα. [Διδασκαλία - Εκπαίδευση] Ηλεκτρονικές Ασκήσεις

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀκούω δ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέψεσθαι, ὡς

ΟΜΟΙΟΙ ΚΑΙ OMOHXΟΙ ΤΥΠΟΙ

ΟΜΟΙΟΙ ΚΑΙ OMOHXΟΙ ΤΥΠΟΙ

Tα έργα ζωγραφικής που συνοδεύουν την έκδοση είναι της Ευδοκίας Σταυρακούκα. Copyright: E. Σταυρακούκα, Eκδόσεις ZHTH, Θεσσαλονίκη, 2013

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Απλές ασκήσεις για αρχάριους μαθητές 3

Το ρήμα λύω στην Οριστική Ε.Φ. Επιμέλεια: Ευθυμιάδου Ευφροσύνη

ISBN

Η ύλη για τις εξετάσεις υποτροφιών: (για οποιαδήποτε διευκρίνιση μπορείτε να απευθύνεστε στις γραμματείες των φροντιστηρίων).

[Γραμματική. Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο

Η πρόταση. Πρόταση λέγεται ένα σύντομο κομμάτι του λόγου, που περιλαμβάνει μια σειρά από λέξεις με ένα τουλάχιστον ρήμα και έχει ολοκληρωμένο νόημα.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Με την προσδοκία ότι το βιβλίο αυτό θα αποβεί χρήσιμο σε μαθητές και συναδέλφους φιλολόγους, εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο τους.

Λογισμικό: Αρχαία με Νόημα Κατηγορία αναπηρίας: Κώφωση Βαρηκοΐα Μάθημα: Αρχαία Ελληνικά Τάξη/εις: Α, Β Γυμνασίου

Σχηματισμός Ευκτικής Παρακειμένου Ενεργητικής Φωνής. Στις σημειώσεις μας θα εστιάσουμε στον περιφραστικό τύπο, καθώς αυτός είναι ο πιο εύχρηστος.

ΑΡΘΡΑ. Μικρές λέξεις που μπαίνουν μπροστά από ουσιαστικά, επίθετα, τις κλιτές μετοχές και ορισμένες αντωνυμίες. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

Τ Α Κ Υ Ρ Ι Ω Τ Ε Ρ Α Φ Θ Ο Γ Γ Ι Κ Α Π Α Θ Η

Τα ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός

Η ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας.

Ενότητα 2 : Β. Πώς έγραφαν οι αρχαίοι Έλληνες Γ. Φθόγγοι και γράμματα

Επαγγέλματα των αρχαίων Αθηναίων

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Η Α' κλίση των ουσιαστικών

ΑΝΣΩΝΤΜΙΕ Είναι κλιτές λέξεις που αντικαθιστούν ονοματικές φράσεις και κάνουν την ίδια «δουλειά» με αυτές.

ΦΩΝΗΤΙΚΗ-ΦΩΝΟΛΟΓΙΑ (Ι)

Θ. Ξένος: Άλγεβρα Α' Λυκείου (2η έκδοση) Απαντήσεις και λύσεις των ερωτήσεων & ασκήσεων

Α ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ. (Υπάρχει και η κατηγορία των συνηρημένων ουσιαστικών που θα τη μάθουμε σε μεγαλύτερες τάξεις.)

Copyright: Βοβός Α. Νικόλαος, Eκδόσεις Zήτη, Ιανουάριος 2011

Οι τόνοι και τα πνεύματα. Τα αρχαία ελληνικά διαθέτουν τρία τονικά σημάδια: Την οξεία( ), τη βαρεία( `) και την περισπωμένη ( )

Συντακτικό. χρόνου. Απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις Προσοχή ουσιαστ.(σε ονομαστ.)+ἐστί ουδέτερο επιθέτου+ἐστί(π.χ. ἄξιον ἐστί) ουδέτερο μτχ.

ΣΧ.ΕΤΟΥΣ Τάξη Β Τμήμα: Β θεωρητική 1 Μάθημα: Λατινικά Α ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ. ρωμαϊκής λογοτεχνίας, γενικά χαρακτηριστικά της ρωμαϊκής λογοτεχνίας

Αρχές Σύνταξης της Αρχαιοελληνικής Γλώσσας

Μορφολογία - Ουσιαστικά. A Επίπεδο B επίπεδο Γ Επίπεδο Δ Επίπεδο. αρσενικά αρσενικά αρσενικά αρσενικά. ισοσύλλαβα. -έας, -είς -ής -είς

Copyright: Βοβός Α. Νικόλαος, Eκδόσεις Zήτη, Ιανουάριος 2011

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α

Ρήματα λέγονται οι λέξεις που φανερώνουν ότι ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα ενεργεί ή παθαίνει κάτι ή βρίσκεται σε μία κατάσταση.

Αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός διδακτέας ύλης

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7

πατρίδα του (ο φιλόπατρις) Αυτός που είναι αγνώστου Το Εκκλησίας Αυτός που δεν έχει πατρίδα

ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολικό έτος: ΤΜΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Στόχος του βιβλίου αυτού είναι να κατακτήσουν οι μικροί μαθητές

Γραμματική και Συντακτικό Γ Δημοτικού ανά ενότητα - Παρασκευή Αντωνίου

Διαίρεση φωνηέντων Φωνήεντα Μακρόχρονα Βραχύχρονα

Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΛΕΞΕΩΝ:

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β Γυμνασίου. Ενότητα 2 : Γ. Γραμματική

Θέµατα Μορφολογίας της Νέας Ελληνικής Ι. Κώστας Δ. Ντίνας Πανεπιστήµιο Δυτικής Μακεδονίας


ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΤΗΣ ΕΝ ΤΩ ΒΑΘΕΙ

ΚΕΙΜΕΝΟ: Υπερείδης, Επιτάφιος, 23-26

ΥΛΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2007 ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΥΠΟΤΡΟΦΩΝ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΑΤΑΛΑ Α ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Αρχαία Α' Γυμνασίου Επιμέλεια: Ευθυμιάδου Ευφροσύνη

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ)

ΕΙΜΙ= είμαι, υπάρχω. ΥΠΟΤΑ- ΚΤΙΚΗ ω ης η ωμεν. ισθι εστω. εσοίμην εσοιο εσοιτο εσοίμεθα εσοισθε εσοιντο ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΘΗΛΥΚΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ. ο υσης ο υσ η ο υσαν

Η παθητική σύνταξη και το ποιητικό αίτιο

Αρχαία Ελληνικά A. Εισαγωγή Β. Κείμενα Γ. Γραμματική Συντακτικό Ετυμολογικά

Νέα ελληνικά Επίπεδο A1-Εξάμηνο Α Κοινωνικοπολιτιστικά Βιβλία. Πηγές

PROF. GEORGE Th. PAVLIDIS

Ορθογραφία : Συλλαβές. Μονοσύλλαβη : το, και Δισύλλαβη : πό δι, ε- κεί. Τρισύλλαβη : πα τέ ρας, μη τέ ρα. Πολυσύλλαβη : πα ρα μύ θι, α στα μά τη τα

Ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός

Εισαγωγικές εξετάσεις 2019

Επιχείρηση: Παρακείμενος. Οι πρώτες μου γνώσεις για το σχηματισμό του Παρακειμένου

Gramática de referencia del español para griegos

ΣΥΝΗΘΗ ΛΑΘΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Kάθε γνήσιο αντίτυπο φέρει την υπογραφή της συγγραφέως

Α. Οι κύριες προτάσεις στον πλάγιο λόγο

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. 1 η ΜΕΡΑ

Γράμματα. Δίφθογγοι. Συνδυασμοί

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ - ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ (τάξεις: Α, Β, Γ) ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ/ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙ ΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Περιεχόμενα. I. Εισαγωγή και γενικές οδηγίες II. Προετοιμασία: θεματικές ενότητες, λεξιλόγιο και Γραμματική 1. Δομή της γραπτής εξέτασης

Πρόγραμμα θερινής περιόδου Γ Λυκείου Από 22 Ιουνίου έως 24 Ιουλίου Διάρκεια προγράμματος: 5 εβδομάδες

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (διαγώνισμα 3)

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία

ΤΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΦΩΝΗ ΣΥΖΥΓΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΒΑΘΜΙΔΑ ΠΟΙΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Transcript:

ISBN 978-960-456-266-4 Copyright: Eκδόσεις ZHTH, Μ. Γιώτα, Π. Λάδη, Θεσσαλονίκη 2011 Tο παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του ελληνικού νόμου (N.2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Aπαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής άδειας του εκδότη κατά οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. Φωτοστοιχειοθεσία Eκτύπωση Βιβλιοδεσία Π. ZHTH & Σια OE 18ο χλμ Θεσ/νίκης-Περαίας www.ziti.gr BIBΛIOΠΩΛEIO ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - KENTPIKH ΔIAΘEΣH: Aρμενοπούλου 27, 546 35 Θεσσαλονίκη Tηλ.: 2310.203.720, Fax: BIBΛIOΠΩΛEIO AΘHNΩN - ENΩΣH EKΔOTΩN BIBΛIOY ΘEΣΣAΛONIKHΣ: AΠOΘHKH AΘHNΩN - ΠΩΛHΣH XONΔPIKH: Aσκληπιού 60, 114 71 Aθήνα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ:

ΠΡΟΛΟΓΟΣ T ο παρόν εκπαιδευτικό εγχειρίδιο παρουσιάζει έναν απλό, πρακτικό και ιδιαίτερα κατανοητό τρόπο διδασκαλίας και μελέτης της αρχαίας ελληνικής γραμματικής, προσφέροντας στους καθηγητές πλούσιο διδακτικό υλικό και στους μαθητές τη δυνατότητα εξάσκησης και εξοικείωσης με τους γραμματικούς κανόνες. Το βιβλίο περιλαμβάνει συνοπτική παρουσίαση της θεωρίας της αρχαίας ελληνικής γραμματικής σε εποπτικούς πίνακες (αʹ μέρος). Ακολουθούν, στο βʹ και γʹ μέρος, ασκήσεις σύμφωνα με το πρόγραμμα αξιολόγησης του Υπουργείου Παιδείας (μετασχηματισμού τύπων και συμπλήρωσης κενών) και, στο δʹ μέρος, ασκήσεις ειλημμένες από κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στο εʹ μέρος παρατίθενται τα κείμενα των πανελλαδικών εξετάσεων της τελευταίας δεκαετίας με έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης με αφορμή τους ζητούμενους τύπους γραμματικής δίνονται παρατηρήσεις ανακεφαλαιωτικές της θεωρίας που συμβάλλουν στην επανάληψη και την αφομοίωση της ύλης από το μαθητή. Στο τέλος του βιβλίου παρουσιάζεται συγκεντρωτικός πίνακας με τους ρηματικούς και ονοματικούς τύπους που έχουν ζητηθεί στις πανελλήνιες εξετάσεις. Το CD-ROM που συνοδεύει το βιβλίο περιέχει: α) τους αρχικούς χρόνους βασικών ρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, β) τις απαντήσεις των ασκήσεων και γ) πρόσθετες διαδραστικές ασκήσεις πολλαπλής επιλογής, αξιοποιώντας τις δυνατότητες των Νέων Τεχνολογιών. Για τη συγγραφή του βιβλίου αυτού συνεργαστήκαμε με μαθητές και με γονείς. Αισθανόμαστε, λοιπόν, την ανάγκη να ευχαριστήσουμε όλους όσοι ποικιλοτρόπως συντέλεσαν στην ολοκλήρωση της παρούσας έκδοσης. Τους μαθητές Κ. Βασιλοπούλου, Κ. Γεωργιάδου, Μ. Καρανάσιου, Μ. Μπλέτσα, Α. Σακκά, Μ. Σαράφη, Μ. Τσαρούχα, Ε. Χατζημπούσιου. Επίσης, την κ. Σ. Σαράφη και την κ. Γ. Παραλή που εμπνεύστηκαν μαζί μας τη λειτουργικότητα του βιβλίου. Τέλος, τον κ. Ν. Νικολαΐδη για τη μορφοποίηση, την κ. Κ. Στρούλη για τη στοιχειοθεσία και την κ. Ά. Παναγοπούλου για την επιμέλεια του εξωφύλλου. Ευελπιστούμε το υλικό και η μέθοδος που προσφέρει το βιβλίο να βοηθήσει τους φιλολόγους και τους μαθητές στην αποδοτικότερη διδασκαλία και μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματικής. 5

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Aʹ Μέρος Θεωρία... 9 Βʹ Μέρος Ασκήσεις γραμματικής ανά ενότητα.... 81 Γʹ Μέρος Ασκήσεις συμπλήρωσης κενών... 127 Δʹ Μέρος Κείμενα και ασκήσεις... 135 Εʹ Μέρος Θέματα εξετάσεων με γραμματικές παρατηρήσεις... 147 Εξετάσεις ημερησίων 2010-2000.... 148 Επαναληπτικές εξετάσεις ημερησίων 2010-2000... 170 Aπολυτήριες εξετάσεις Δʹ τάξης εσπερινού γενικού λυκείου 2010-2001... 192 Επαναληπτικές απολυτήριες εξετάσεις Δʹ τάξης εσπερινού γενικού λυκείου 2010-2002... 212 Εισαγωγικές εξετάσεις τέκνων Ελλήνων του εξωτερικού και τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων στο εξωτερικό 2010-2003... 228 Ευρετήριο... 246 Συγκεντρωτικός πίνακας... 247 Βιβλιογραφία.... 253 7

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΛΟΗΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΟ CD-ROM Εισάγοντας το CD-ROM στον υπολογιστή μας, ενεργοποιείται η εφαρμογή Adobe Reader της Adobe Systems Incorporated και εμφανίζεται η σελίδα των περιεχομένων του CD-ROM. Από αυτή τη σελίδα μπορούμε να μεταβούμε: 1. στη διαδραστική εφαρμογή των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, 2. στις απαντήσεις των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, 3. στους αρχικούς χρόνους, 4. στις απαντήσεις όλων των ασκήσεων του βιβλίου. Εάν επιλέξουμε να μεταβούμε στη διαδραστική εφαρμογή, εμφανίζεται η σελίδα των περιεχομένων των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής. Από αυτή τη σελίδα μπορούμε να μεταβούμε στις αλφαβητικά ομαδοποιημένες ερωτήσεις. Επιλέγοντας, λ.χ., το γράμμα Κ, μεταβαίνουμε στις αντίστοιχες ερωτήσεις. Κάτω από κάθε ερώτηση βρίσκονται οι απαντήσεις. Επιλέγουμε με το δείκτη του ποντικιού μας την απάντηση α. ή την απάντηση β. και στην οθόνη μας εμφανίζεται η πληροφορία αν η επιλογή μας είναι σωστή ή όχι. Εναλλακτικά μπορούμε από τη σελίδα των περιεχομένων του CD-ROM να μεταβούμε στις απαντήσεις των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, όπου εμφανίζονται όλες οι ερωτήσεις απαντημένες. Επιλέγοντας < full screen> ενεργοποιείται η λειτουργία πλήρους οθόνης και οι σελίδες γεμίζουν ολόκληρη την οθόνη. Επιλέγοντας ξανά <full screen> η λειτουργία απενεργοποιείται. Επιλέγοντας <Περιεχόμενα> μεταβαίνουμε στα περιεχόμενα καθενός από τα 4 μέρη του ψηφιακού υλικού. Από εκεί μπορούμε να επιλέξουμε <Μετάβαση στα περιεχόμενα του CD>. 8

Aʹ ΜΕΡΟΣ θεωρία

Μέρη του λόγου... 11 Διαίρεση των φθόγγων... 15 Τονισμός... 15 Καταλήξεις Ουσιαστικών Αʹ Κλίση - Bʹ Κλίση... 16 Καταλήξεις Δευτερόκλιτων Επιθέτων Ασυναίρετα Συνηρημένα Αττικόκλιτα... 17 Παραδείγματα κλίσης... 21 Ουσιαστικά αʹ κλίσης Ουσιαστικά βʹ κλίσης Δευτερόκλιτα Επίθετα... 21-24 Γʹ Κλίση Ουσιαστικών... 25 Φωνηεντόληκτα Συμφωνόληκτα... 26-33 Ανώμαλα Ουσιαστικά... 34 Τριτόκλιτα Επίθετα... 37 Φωνηεντόληκτα Συμφωνόληκτα... 37-41 Ανώμαλα Επίθετα... 42 Αντωνυμίες... 43 Παραθετικά... 47 Ανώμαλα παραθετικά παραθετικά μετοχών - μονοκατάληκτων επιθέτων ελλειπτικά παραθετικά παραθετικά επιρρημάτων... 49-50 Αριθμητικά... 51-52 Αʹ Συζυγία Βαρύτονα Ρήματα... 53 Ενεστώτας Παρατατικός Μέλλοντας Αόριστος αʹ Αόριστος αʹ άσιγμος Αόριστος βʹ Αόριστοι βʹ βαρύτονων ρημάτων (κατά τα ρήματα σε -μι)... 53-58 Σχηματισμός Συντελικών Χρόνων - Αναδιπλασιασμός... 59-60 Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος Ενεργητικής Φωνής... 61 Παρακείμενος και Υπερσυντέλικος Μέσης Φωνής... 62 Παθητικός Μέλλοντας αʹ & Παθητικός Αόριστος αʹ... 66 Παθητικός Μέλλοντας βʹ & Παθητικός Αόριστος βʹ... 67 Αʹ Συζυγία Συνηρημένα Ρήματα... 68 Βʹ Συζυγία Ρήματα σε -μι (Συμφωνόληκτα)... 70 Βʹ Συζυγία Ρήματα σε -μι (Φωνηεντόληκτα)... 71 Το βοηθητικό ρημα εἰμὶ... 76 Άλλα ρήματα της βʹ συζυγίας σε -μι... 77 Μετοχές... 80

ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Α. ΚΛΙΤΑ 1. Άρθρο 2. Ουσιαστικό 3. Επίθετο 4. Μετοχή 5. Αντωνυμία 6. Ρήμα Β. ΑΚΛΙΤΑ 1. Επίρρημα 2. Πρόθεση 3. Σύνδεσμος 4. Επιφώνημα Α. ΚΛΙΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ 1 Άρθρα ὁ, ἡ, τὸ ΚΛΙΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ὁ ἡ τὸ οἱ αἱ τὰ ΓΕΝΙΚΗ τοῦ τῆς τοῦ τῶν τῶν τῶν ΔΟΤΙΚΗ τῷ τῇ τῷ τοῖς ταῖς τοῖς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ τὸν τὴν τὸ τοὺς τὰς τὰ ΚΛΗΤΙΚΗ * Το άρθρο δεν έχει κλητική, ενώ η κλητική των ονομάτων λαμβάνει το επιφώνημα ὦ. 2 Ουσιαστικά α Συγκεκριμένα, π.χ. ἄνθρωπος Αφηρημένα, π.χ. ἀρετὴ β Κύρια ονόματα, π.χ. Φαίδων Προσηγορικά ή κοινά ονόματα, π.χ. γυνὴ Διαίρεση κατά την κλίση πρωτόκλιτα, π.χ. ὁ λοχίας δευτερόκλιτα, π.χ. ἡ ὁδὸς τριτόκλιτα, π.χ. ὁ ἥρως το γένος μονοκατάληκτα με ένα γένος, π.χ. ὁ ἀνὴρ μονοκατάληκτα με δύο γένη, π.χ. ὁ παῖς, ἡ παῖς δικατάληκτα με δύο γένη (και δύο τύπους), π.χ. ὁ βασιλεύς, ἡ βασίλισσα 3 Επίθετα την κλίση δευτερόκλιτα, π.χ. ὁ καλός, ἡ καλή, τὸ καλὸν τριτόκλιτα, π.χ. ὁ μέλας, ἡ μέλαινα, τὸ μέλαν Διαίρεση κατά το γένος τρικατάληκτα με τρία γένη, π.χ. ὁ ταχύς, ἡ ταχεῖα, τὸ ταχὺ δικατάληκτα με τρία γένη, π.χ. ὁ, ἡ εὐδαίμων, τὸ εὔδαιμον μονοκατάληκτα με δύο γένη, π.χ. ὁ, ἡ πένης 4 Μετοχές Διαίρεση κατά την κλίση δευτερόκλιτες, π.χ. τιθέμενος, τιθεμένη, τιθέμενον τριτόκλιτες, π.χ. φανείς, φανεῖσα, φανὲν ΜΕΡΟΣ Αʹ ΘΕΩΡΙΑ 11

5 Αντωνυμίες Προσωπικές π.χ. ἐγὼ Δεικτικές π.χ. οὗτος Οριστική π.χ. αὐτὸς Αυτοπαθητικές π.χ. ἐμαυτοῦ Αλληλοπαθητική π.χ. ἀλλήλων Κτητικές π.χ. ἐμὸς Ερωτηματικές π.χ. τίς (τίνος) Αόριστες π.χ. τὶς (τινὸς) Αναφορικές π.χ. ὃς Συσχετικές Αντωνυμίες: 1. Δεικτικές 2. Ερωτηματικές 3. Αόριστες 4. Αναφορικές ΠΤΩΤΙΚΑ Άρθρο Ουσιαστικό Επίθετο Μετοχή Αντωνυμία ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΤΩΤΙΚΩΝ Πτώση: Ονομαστική, Γενική, Δοτική, Αιτιατική, Κλητική (Πλάγιες Πτώσεις: Γενική, Δοτική, Αιτιατική) Γένος: Αρσενικό, Θηλυκό, Ουδέτερο Αριθμός: Ενικός, Πληθυντικός, Δυϊκός Κλίση: Πρώτη, Δεύτερη, Τρίτη 6 Ρήματα Διαίρεση των ρημάτων κατά συζυγία και χαρακτήρα Αʹ Συζυγία (ρήματα σε -ω) Φωνηεντόληκτα Συμφωνόληκτα ασυναίρετα βαρύτονα, π.χ. κελεύω συνηρημένα - περισπώμενα, αφωνόληκτα, ενρινόληκτα, π.χ. μένω υγρόληκτα, π.χ. ἀγγέλλω π.χ. τιμῶ (-άω) π.χ. ποιῶ (-έω) π.χ. δηλῶ (-όω) ουρανικόληκτα, π.χ. ἄγω χειλικόληκτα, π.χ. γράφω οδοντικόληκτα, π.χ. κομίζω Βʹ Συζυγία (ρήματα σε -μι) Φωνηεντόληκτα, π.χ. ἵημι, τίθημι, δίδωμι, ἵστημι Συμφωνόληκτα αφωνόληκτα, π.χ. δείκνυμι ενρινόληκτα, π.χ. ὄμνυμι υγρόληκτα, π.χ. πτάρνυμαι σιγμόληκτα, π.χ. κορέννυμι ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ Διάθεση: Ενεργητική, Μέση, Παθητική, Ουδέτερη Αριθμός: Ενικός, Πληθυντικός, Δυϊκός Πρόσωπο: Πρώτο, Δεύτερο, Τρίτο Έγκλιση: Οριστική, Υποτακτική, Ευκτική, Προστακτική Χρόνος: Αρκτικός, Ιστορικός, Συντελικός Φωνή: Ενεργητική, Μέση Συζυγία: Πρώτη, Δεύτερη Αρκτικοί: Ενεστώτας, Μέλλοντας, Παρακείμενος Ιστορικοί: Παρατατικός, Αόριστος, Υπερσυντέλικος Συντελικοί: Παρακείμενος, Υπερσυντέλικος, Συντελεσμένος Μέλλοντας 12 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑIΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Β. ΑΚΛΙΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ 1 Επιρρήματα Τοπικά π.χ. ἐγγὺς Χρονικά π.χ. πάλαι Τροπικά π.χ. καλῶς Ποσοτικά π.χ. ἄγαν Βεβαιωτικά π.χ. δῆτα Αρνητικά π.χ. οὐ Διστακτικά π.χ. ἴσως 2 Προθέσεις Διαιρούνται σε Κύριες α. μονοσύλλαβες: εἰς, ἐν, ἐκ ή ἐξ, πρό, πρός, σὺν β. δισύλλαβες: ἀνά, διά, κατά, μετά, παρά, ἀμφί, ἀντί, ἐπί, περί, ἀπό, ὑπό, ὑπὲρ Καταχρηστικές με γενική: ἄχρι, μέχρι, ἄνευ, χωρίς, πλήν, ἕνεκα ή ἕνεκεν με αιτιατική: ὡς, νή, μὰ Καταχρηστικές: οι προθέσεις που χρησιμοποιούνται μόνο στη σύνταξη πριν από τις πλάγιες πτώσεις των πτωτικών και όχι σε σύνθεση με άλλες λέξεις. 3 Σύνδεσμοι Συμπλεκτικοί: τέ, καί, οὔτε, μήτε, οὐδέ, μηδὲ Αντιθετικοί: μέν, δέ, μέντοι, ὅμως, ἀλλά, μήν, ἀλλὰ μήν, καὶ μήν, οὐ μὴν ἀλλά, καίτοι Διαζευκτικοί: ἤ, ἤτοι, εἴτε, ἐάντε, ἄντε, ἤντε Συμπερασματικοί: ἄρα, οὖν, δή, δῆτα, τοίνυν, τοιγάρτοι, τοιγαροῦν, οὔκουν, οὐκοῦν, ὡς *, ὥστε * * Οι σύνδεσμοι ὡς και ὥστε ονομάζονται αποτελεσματικοί, επειδή εισάγουν προτάσεις που σημαίνουν το αποτέλεσμα μιας ενέργειας. Τελικοί: ἵνα, ὅπως, ὡς Ειδικοί: ὅτι, ὡς Αιτιολογικοί: γὰρ - ὅτι, ὡς, διότι, ἐπεί, ἐπειδὴ Ενδοιαστικοί: μή, μὴ οὐ Υποθετικοί: εἰ, ἐάν, ἤν, ἂν Παραχωρητικοί/Ενδοτικοί: εἰ καί, ἄν καί, καὶ εἰ, καὶ ἄν, κἄν, οὐδ εἰ, οὐδ ἐάν, μηδ ἐάν, καίπερ Χρονικοί: ὡς, ὅτε, ὁπότε, ἐπεί, ἐπειδή, ἡνίκα, ὁπηνίκα, ὅταν, ὁπόταν, ἐπάν, ἐπειδάν, ἕως, ἔστε, ἄχρι, μέχρι, πρίν, ὁσάκις, ὁποσάκις ΜΕΡΟΣ Αʹ ΘΕΩΡΙΑ 13

4 Επιφωνήματα Θαυμαστικά: ἆ! ὤ! βαβαί! παπαῖ! Γελαστικά: ἅ-ἅ-ἅ! Θειαστικά: εὐοῖ! εὐάν! Σχετλιαστικά: ἰώ! ἰού! οὐαί! οἴμοι! φεῦ! παπαῖ! Κλητικό: ὦ! 5 Μόρια 1. Τα εγκλιτικά τοί, γέ, πέρ, πώ, νὺν (= λοιπόν) 2. Το ευχετικό εἴθε 3. Το δυνητικό ἂν 4. Το αοριστολογικό ἂν 5. Τα αιτιολογικά ἅτε, οἷον / οἷον δή, οἷα / οἷα δὴ 6. Τα αχώριστα δεικτικά μόρια -δε, -ὶ 7. Τα αχώριστα προτακτικά μόρια ἀ-, νη-, δυσ-, ἀρι-, κτλ. 6 Άκλιτα με πολλαπλή σημασία ὡς ἂν με αριθμητικά (= περίπου) ἐὰν εἰ ἐπεί, ἐπειδὴ πρὶν, ἡνίκα, ὁπηνίκα, (με το οὐδὲ ή μηδὲ: μηδ ἐὰν) (με υποθετική σημασία) (με το καὶ: καὶ ἂν κἂν) ὅτε, ὁπότε ἄχρι, μέχρι ὅτι 14 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑIΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΦΘΟΓΓΩΝ ΦΩΝΗΕΝΤΑ Βραχύχρονα: ε, ο Μακρόχρονα: η, ω Δίχρονα: α, ι, υ ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ Κύριοι: αι, ει, οι, υι, αυ, ευ, ου, ηυ Καταχρηστικοί: ᾳ, ῃ, ῳ * Όλοι οι δίφθογγοι είναι μακρόχρονοι. Εξαίρεση: αι, οι στο τέλος κλιτής ασυναίρετης λέξης. ΣΥΜΦΩΝΑ ψιλά μέσα δασέα Ουρανικά: κ, γ, Άφωνα Χειλικά: π, β, φ Οδοντικά: τ, δ, θ Υγρά: λ, ρ Ημίφωνα Ένρινα: μ, ν Συριστικό: σ (ς) Διπλά ζ, ξ, ψ χ ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΝΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΑ Η βαρεία σημειώνεται στη θέση της οξείας μόνο στη λήγουσα, όταν δεν οξεία: ʹ βαρεία: ` περισπωμένη: ακολουθεί στίξη ή εγκλιτική λέξη. ψιλή: δασεία: παίρνουν δασεία, π.χ. ἀμέλεια, εὐγενής, ὑγιαίνω, ῥαγδαῖος. ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ 1. Κάθε βραχύχρονη συλλαβή, όταν τονίζεται, παίρνει οξεία, π.χ. κόραξ, λέων. 2. Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει οξεία, π.χ. ἤπειρος, μυστήριον. 3. Η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται, όταν η λήγουσα είναι μακρόχρονη, π.χ. ἠπείρου, μυστηρίῳ. 4. Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει: α. οξεία μπροστά από μακρόχρονη λήγουσα, π.χ. γείτων, δεσμώτης β. περισπωμένη μπροστά από βραχύχρονη λήγουσα, π.χ. χαλκεῖον, εἶδος. 5. Η μακροκατάληκτη γενική και δοτική των πτωτικών, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη, π.χ. τοῦ ποιητοῦ τῶν ποιητῶν τῆς δωρεᾶς τῶν δωρεῶν τῷ ποιητῇ τοῖς ποιηταῖς τῇ δωρεᾷ ταῖς δωρεαῖς 6. Η ασυναίρετη ονομαστική, αιτιατική και κλητική των πτωτικών, όταν τονίζεται στη λήγουσα, παίρνει οξεία, π.χ. κριτής, πηγή, λοιπός, βαφεύς. 7. Κάθε λέξη που λήγει σε -αυ, -ευ και -ου, όταν τονίζεται στη λήγουσα, παίρνει περισπωμένη, π.χ. γραῦ, βασιλεῦ, πανταχοῦ. Εξαίρεση: ἰού, οὔ, πού, ἰδού. 8. Τα επιρρήματα σε -ως, όταν τονίζονται στη λήγουσα, παίρνουν περισπωμένη, π.χ. σαφῶς, ἐπιμε λῶς. 9. Η λήγουσα που προέρχεται από συναίρεση, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη, π.χ. (ποιέω) ποιῶ, (τιμάω) τιμῶ. ΜΕΡΟΣ Αʹ ΘΕΩΡΙΑ 15

ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ Αʹ ΚΛΙΣΗ Αρσενικό ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ας -ης -αι ΓΕΝΙΚΗ -ου -ου -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ᾳ -ῃ -αις ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -αν -ην -ας ΚΛΗΤΙΚΗ -α -η(-α) -αι Θηλυκό ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -α -α -η -αι ΓΕΝΙΚΗ -ας -ης -ης -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ᾳ -ῃ -ῃ -αις ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -αν -αν -ην -ας ΚΛΗΤΙΚΗ -α -α -η -αι ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ Αρσενικό ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ῆς -αῖ ΓΕΝΙΚΗ -οῦ -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ῇ -αῖς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ῆν -ᾶς ΚΛΗΤΙΚΗ -ῆ -αῖ Θηλυκό ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ᾶ -ῆ -αῖ ΓΕΝΙΚΗ -ᾶς -ῆς -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ᾷ -ῇ -αῖς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ᾶν -ῆν -ᾶς ΚΛΗΤΙΚΗ -ᾶ -ῆ -αῖ Βʹ ΚΛΙΣΗ ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ Αρσενικό - Θηλυκό ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ος -οι ΓΕΝΙΚΗ -ου -ων ΔΟΤΙΚΗ -ῳ -οις ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ον -ους ΚΛΗΤΙΚΗ -ε -οι Ουδέτερο ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ον -α ΓΕΝΙΚΗ -ου -ων ΔΟΤΙΚΗ -ῳ -οις ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ον -α ΚΛΗΤΙΚΗ -ον -α ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ Αρσενικό - Θηλυκό ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ους -οῦς -οι -οῖ ΓΕΝΙΚΗ -ου -οῦ -ων -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ῳ -ῷ -οις -οῖς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ουν -οῦν -ους -οῦς ΚΛΗΤΙΚΗ -ου -οῦ -οι -οῖ Ουδέτερο ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -οῦν -ᾶ ΓΕΝΙΚΗ -οῦ -ῶν ΔΟΤΙΚΗ -ῷ -οῖς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -οῦν -ᾶ ΚΛΗΤΙΚΗ -οῦν -ᾶ ΑΤΤΙΚΟΚΛΙΤΑ Αρσενικό - Θηλυκό ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ως -ῳ ΓΕΝΙΚΗ -ω -ων ΔΟΤΙΚΗ -ῳ -ῳς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ων -ως ΚΛΗΤΙΚΗ -ως -ῳ Ουδέτερο ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ -ων -ω ΓΕΝΙΚΗ -ω -ων ΔΟΤΙΚΗ -ῳ -ῳς ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ -ων -ω ΚΛΗΤΙΚΗ -ων -ω 16 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑIΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΓΛΩΣΣΑΣ