ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΙ: Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΙ: Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ 1. Προέλευση & Φύση του εδάφους 2. Φυσικά Χαρακτηριστικά του Εδάφους Κοκκομετρική διαβάθμιση Πυκνότητα όγκου (e, n, Dr) Φυσική υγρασία (w, Sr) Φαινόμενο ειδικό βάρος πυκνότητα μάζας Ορια Atterberg 3. Πρακτική χρησιμότητα φυσικών χαρακτηριστικών 4. Κατάταξη Εδαφών κατά AUSCS Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 33

1. Προέλευση & Φύση του Εδάφους το Ε ΑΦΟΣ καλύπτει την επιφάνεια της γης και έχει πάχος μερικές 10-δες μέτρα (Α) Μηχανική αποσάθρωση άνεμος, βροχή, θαλάσσιοι κυματισμοί, παγετός, κλπ. Κοκκώδη εδάφη της ιδίας σύστασης με το μητρικό πέτρωμα: Κροκκάλες: d > 50 mm (Β) Χημική αποσάθρωση χημική δράση νερού, οξέα, CO 2, κλπ. Λεπτόκοκκα εδάφη διαφορετικής σύστασης από το μητρικό πέτρωμα: Χάλικες: d = 2 50 mm Άμμοι: d = 0.06 2 mm Ιλύες: d = 0.002 0.06 mm Άργιλοι: d < 0.002 mm Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 34

(Α) ΚΟΚΚΩ Η εδάφη π.χ. ΑΜΜΟΙ d=0.06 2.00 mm Μηχανική Συμπεριφορά ΚΟΚΚΩ ΩΝ Ε ΑΦΩΝ W W T T N εν υπάρχει «συνοχή» μεταξύ των κόκκων Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. N «ΜΗ «ΜΗ ΣΥΝΕΚΤΙΚΑ» ΣΥΝΕΚΤΙΚΑ» Ε ΑΦΗ Ε ΑΦΗ 35

(Β) ΛΕΠΤΟΚΟΚΚΑ (ή ΑΡΓΙΛΙΚΑ) εδάφη D < 0.002 mm Τα εδάφη αυτά έχουν προέλθει από χημική αποσάθρωση του μητρικού πετρώματος, με αποτέλεσμα η ορυκτολογική τους δομή να έχει διαφοροποιηθεί. Αποτελούνται από πολύ-πολύ μικρά (κολοειδή) σωματίδια, πεπλατυσμένης ή (πιο σπάνια) επιμήκους μορφής, με πάχος ίσο με 10-5 έως 10-6 mm. Σε μοριακό επίπεδο, δύο είναι οι πλέον συνήθεις βάσεις των αργιλικών σωματιδίων: το Πυριτικό 4-έδρο SiO 4, με αρνητικό συνολικό φορτίο -4 O-2 O-2 ή Si +4 Si +4 & το Αργιλικό 8-έδρο Al(OH) 6,με αρνητικό συνολικό φορτίο -3 (OH) -1 (OH) -1 ή Αl +3 Al +3 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 36

Για να εξουδετερώσουν το αρνητικό τους σθένος, τα μόρια αυτά ενώνονται και δημιουργούν επίπεδες στιβάδες.... ή, συμβολικά.. SiO 4 στιβάδα πυριτικών 4-έδρων ή, συμβολικά.. Al(OH) 6 στιβάδα αργιλικών 8-έδρων Συνήθη αργιλικά εδάφη: ΚΑΟΛΙΝΙΤΗΣ Αποτελείται από επάλληλες στιβάδες (περί τις 100) Αργιλίου & Πυριτίου ισχυρά συγκολλημένες με εσμούς Υδρογόνου Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 37

Τα σωματίδια του Καολινίτη είναι πεπλατυσμένα και εξαγωνικά, με (περίπου): Πάχος d=100 nm = 100 10-6 mm Πλάτος/πάχος L/h = 5 10 Eιδική Επιφάνεια* Ε.Ε. = 5 15 m 2 /gr *Ε.Ε. = συνολική παράπλευρη επιφάνεια / μάζα Συνήθη αργιλικά εδάφη: ΙΛΛΙΤΗΣ Αποτελείται από επάλληλες στιβάδες Πυριτίου Αργιλίου Πυριτίου χαλαρά συγκολλημένες με Κατιόντα Καλίου (Κ + ) Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 38

Τα σωματίδια του Ιλίτη είναι επίσης πεπλατυσμένα, με (περίπου): Πάχος d=10 30 nm = 10 30 10-6 mm Πλάτος/πάχος L/h = 15 30 Eιδική Επιφάνεια* Ε.Ε. = 80 100 m 2 /gr *Ε.Ε. = συνολική παράπλευρη επιφάνεια / μάζα Συνήθη αργιλικά εδάφη: ΜΟΝΤΜΟΡΙΛΟΝΙΤΗΣ Αποτελείται από επάλληλες στιβάδες Πυριτίου Αργιλίου Πυριτίου χαλαρά συγκολλημένες με στιβάδες Η 2 Ο (& ιόντων) Τα σωματίδια του Μοντμοριλονίτη είναι πεπλατυσμένα, με (περίπου): Πάχος d=1 nm = 10-6 mm Πλάτος/πάχος L/h = 100 Eιδική Επιφάνεια* Ε.Ε. = 800 m 2 /gr Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 39

Σύγκριση Άμμου, Καολινίτη, Ιλλίτη & Μοντμοριλονίτη Καολινίτης Ε.Ε.=5-15 m 2 /gr ΑMMOΣ / 10 (Ε.Ε. =..?) Ιλλίτης Ε.Ε.=80-100m 2 /gr Όλες οι φωτό.. είναι περίπου στην ίδια κλίμακα Μοντμοριλονίτης Ε.Ε.=800 m 2 /gr Ερωτήσεις: Σε σύγκριση με τα αργιλικά υλικά που είδαμε, πόση είναι άραγε η ειδική επιφάνεια μιας μέσης άμμου με διάμετρο κόκκου 1.0 mm; Πως νομίζετε ότι επιδρά η διαφορά αυτή της ειδικής επιφάνειας κόκκων άμμου και αργίλου στην μηχανική συμπεριφορά των αντίστοιχων εδαφικών υλικών; Πόση ποσότητα μάζας Άμμου, Καολινίτη, Ιλλίτη & Μοντμοριλονίτη χρειάζεστε για να καλύψετε (με μία στρώση) ένα γήπεδο ποδοσφαίρου 100m x 50m ; Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 40

Μηχανική Συμπεριφορά ΑΡΓΙΛΙΚΩΝ Ε ΑΦΩΝ συγκέντρωση + - ιπλό Στρώμα απόσταση κατιόντα δίπολα Η 2 Ο ανιόντα Η εξωτερική επιφάνεια των αργιλικών σωματιδίων είναι αρνητικά φορτισμένη λόγω διάσπασης της στιβάδων, ισομορφικής αντις των κατιόντων πυριτίου και αργιλίου με άλλα μικρότερου σθένους, κλπ.. Έτσι «δεσμεύουν» ελεύθερα κατιόντα και δίπολα νερού τα οποία, μαζί με την εξωτερική στιβάδα του σωματιδίου, αποτελούν το «διπλό στρώμα» νερού και κατιόντων. Το «διπλό» στρώμα αποτελεί ουσιαστικά μέρος του σωματιδίου και ελέγχει αποφασιστικά την μηχανική του συμπεριφορά. Θεωρία Stern-Gouy: A. Yπό κανονικές συνθήκες (φυσικό νερό, κλπ) το πάχος του «διπλού στρώματος» είναι σταθερό, 2d=3nm για όλα τα αργιλικά υλικά. B. Το πάχος του «διπλού στρώματος» μειώνεται όταν: -αυξάνει η συγκέντρωση αλάτων (π.χ. NaCl) -μειώνεται η θερμοκρασία -αυξάνει το σθένος των διαθέσιμων κατιόντων Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 41

Σημασία του 2-πλού στρώματος για την Μηχανική Συμπεριφορά - - - μοριακές έλξεις Wan der Waals E - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + + + + + + + + + + + + - - - - - - Α + + + + + + - - - - - - - - - - - - - - - - - - + + + + + + ηλεκτροστατικές απωθήσεις Coulomb Στα αργιλικά σωματίδια, το βάρος είναι αμελητέο σε σχέση με: τις μοριακές έλξεις Ε που αναπτύσσονται μεταξύ των ίδιων των σωματιδίων και των ηλεκτροστατικών απωθήσεων Α που αναπτύσσονται μεταξύ των εξωτερικών επιφανειών των 2-πλών στρωμάτων, που είναι βέβαια αρνητικά φορτισμένες Η δομή των αργιλικών εδαφών διαμορφώνεται επομένως ανάλογα με το ισοζύγιο μεταξύ Ε και Α π.χ Επιπλέον, οι καθοριστικοί παράγοντες της μηχανικης συμπεριφοράς είναι τώρα: ητριβη, & «Συνεκτικά» εδάφη ησυνοχη (λόγω Van der Waals) Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 42

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πως εξηγείται το γεγονός ότι εδαφικό δοκίμιο ΜΟΝΤΜΟΡΙΛΟΝΙΤΗ που ελήφθη από θαλάσσιο περιβάλλον (marine clay), χάνει πρακτικά την αντοχή του όταν κορεσθεί με «γλυκό» νερό; Θα περιμένατε αντίστοιχη συμπεριφορά και από εδαφικό δοκίμιο ΚΑΟΛΙΝΙΤΗ; Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 43

2. Φυσικά Χαρακτηριστικά του Εδάφους Πως είναι το έδαφος θεμελίωσης; εε.. έτσι και έτσι.. στο γραφείο... στο εργαστήριο... Θυμηθείτε ότι, το έδαφος είναι ένα μη-συνεχές, ανομοιόμορφο υλικό αποτελούμενο από τρεις διαφορετικές «φάσεις»: στερεούς κόκκους νερό κενά των πόρων αέρα που θα πρέπει να είμαστε σε θέση να περιγράψουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια. Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 44

τι μέγεθος έχουν οι κόκκοι (χάλικες άμμος ή άργιλος) Πως είναι το έδαφος θεμελίωσης; είναι πυκνό ή χαλαρό. είναι υγρό ή ξηρό τι (ειδικό) βάρος έχει σε τι βρίσκεται υδαρή, ημιστερεά ή στερεά στο γραφείο... στο εργαστήριο... Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 45

Τι μέγεθος έχουν οι κόκκοι (χάλικες, άμμος, ιλύς ή..) ; κοκκομετρική ανάλυση: Κόσκινα (i) με συγκεκριμένη διάμετρο οπής (d i ) η οποία μικραίνει από επάνω προς τα κάτω. Από συνολικό βάρος εδαφικού δείγματος W, σε κάθε κόσκινο i συγκρατείται βάρος W i και επομένως διέρχεται βάρος Wδ, i = W W i ή ποσοστό διερχομένου υλικού κατά βάρος: W W 1 ΠΔΥ = W i i 1 ΧΑΛΙΚΕΣ d > 2 mm AMMOI d = 0.06 2 mm ΙΛΥΕΣ-ΑΡΓΙΛΟΙ d <0.06mm d 10 d 60 ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑΣ: C U = d 60 / d 10 C U < 5.0 C U > 5.0 ομοιόμορφα εδάφη αν-ομοιόμορφα (ή καλάδιαβαθμισμένα) εδάφη Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 46

ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ: Cu = d 60 / d 10 = χάλικες = % άμμος = % ιλύς άργιλος = % B A Ποιο δείγμα είναι πιο ομοιόμορφο; Γιατί; Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 47

Πυκνότητα ομής, κλπ. ιάγραμμα φάσεων Η κατανομή των τριών φάσεων στον όγκο του εδάφους είναι εντελώς τυχαία και θα μπορούσε να προσδιορισθεί μόνον στατιστικά. Για να απλοποιήσουμε όμως τους υπολογισμούς, ενοποιούμε και διαχωρίζουμε τις τρεις φάσεις του εδαφικού υλικού, δημιουργώντας έτσι το «διάγραμμα φάσεων»: V α V υ V ολ V στ Πυκνότητα ομής e = V V Κ σ V n = Κ V o D e e max e e max r = min 100 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 48

Υγρό ή Ξηρό ; ΦΥΣΙΚΗ ΥΓΡΑΣΙΑ ποσοστό M «φυσικής υγρασίας»: w = υ 100 (0-60%) M σ βαθμός V = υ κορεσμού: S r 100 (0-100%) Vκ τι ειδικό βάρος (ή τι πυκνότητα) έχει ; Τι ειδικό βάρος ή τι πυκνότητα έχει; γ = ρ g kn/m 3 Mg/m 3 m/sec 2 πυκνότητα στερεού σωματιδίου: ρ σ Mσ = V σ 3 2, 7Mg / m πυκνότητα νερού: ρ Mυ V = / W υ 3 1Mg m (φαινόμενη) πυκνότητα εδάφους: ρ Mυ + Mσ V 1 + w = ρ 1 + e = σ ολ 3 ( 1, 6 2, 2 Mg / m ) ΞΗΡΗ (φαινόμενη) πυκνότητα (w=0): Mσ 1 ρ ξ = ρ V 1 + e = σ Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 49 ολ 3 ( 1, 5 1, 8 Mg / m )

Ασκήσεις 1. Να αποδειχθούν οι παρακάτω γενικές σχέσεις μεταξύ των φυσικών χαρακτηριστικών του εδάφους: n=e/(1+e), ρ σ w = S r e ρ W, 1 + w ρ 1 + e = σ = (1 + w) ρ Ξ 2. Πόσα κυβικά μέτρα επιχώματος με e επ =0.60 και w επ =20% μπορούν να κατασκευασθούν από 190,000 m 3 υλικό δανειοθαλάμου με e δ =0.90 και w δ =10% και ρ στ,δ =2.7 Μgr/m 3 ; 3. Ποια είναι η φυσική υγρασία του επιχώματος εάν δεν προστεθεί (ή αφαιρεθεί νερο); 4. Πόσα κυβικά νερού θα πρέπει να προστεθούν στο υλικό του δανειοθαλάμου για να επιτευχθεί η επιθυμητή φυσική υγρασία (w επ =20% ) του επιχώματος; ρ 5. Είναι δυνατόν να αυξήσω την φυσική υγρασία του επιχώματος σε 30%; Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 50

Σε τι βρίσκεται (υδαρή, ημιστερεά,...) ; ΟΡΙΑ ΑΤTERBERG - - - μοριακές έλξεις Wan der Waals E - - - - - - - - - - - - - - - - - - όριο υδαρότητας w=ll + + + + + + + + + + + + Α + + + + + + όριο πλασιμότητας w=pl - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + + + + + + ηλεκτροστατικές απωθήσεις όριο συρρικνώσεως Coulomb w=sl υδαρής πλάσιμη ημιστερεά στερεά Α>>Ε Ε>Α Ε>>>Α Ε,Α 0 Σε τι βρίσκεται (υδαρή, ημιστερεά,...) ; ΟΡΙΑ ΑΤTERBERG όριο υδαρότητας w=ll όριο πλασιμότητας w=pl όριο συρρικνώσεως w=sl υδαρής πλάσιμη ημιστερεά στερεά Α>>Ε Ε>Α Ε>>>Α Ε,Α 0 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 51

Σε τι βρίσκεται (υδαρή, ημιστερεά,...) ; ΟΡΙΑ ΑΤTERBERG όριο υδαρότητας w=ll υδαρής Α>>Ε πλάσιμη Ε>Α όριο πλασιμότητας w=pl ημιστερεά Ε>>>Α όριο συρρικνώσεως w=sl στερεά d=3 mm Ε,Α 0 Σε τι βρίσκεται (υδαρή, ημιστερεά,...) ; ΟΡΙΑ ΑΤTERBERG όριο υδαρότητας w=ll όριο πλασιμότητας w=pl όριο συρρικνώσεως w=sl υδαρής πλάσιμη ημιστερεά στερεά Α>>Ε Ε>Α Ε>>>Α Ε,Α 0 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 52

Σε τί βρίσκεται (υδαρή, ημιστερεά,...) ; όρια ATTERBERG με βάση τα όρια LL,PL και την φυσική υγρασία w, ορίζονται οι παρακάτω παράμετροι: και ακόμη. δείκτης πλασιμότητας: ΟΡΙΑ ΑΤTERBERG PI ή I P = LL-PL σχετική υδαρότητα: I L = w LL PL PL I L >1 υδαρής 0<I L <1 πλάσιμη I L <0 ημιστερεά ή στερεά Φυσικό νόημα ορίων ATTERBERG... (w=ll) (w=pl) Υ ΑΡΗΣ 1 ΠΛΑΣΙΜΗ 0 (ΗΜΙ-)ΣΤΕΡΕΑ I L Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 53

3. ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ Εμπειρικές συσχετίσεις για ΑΡΓΙΛΟΥΣ ΓΩΝΙΑ ΤΡΙΒΗΣ ΜΕΤΡΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (Young) S u /σ vo? = 0,11 + 0,037 x PI Αστράγγιστη διατμητική αντοχή Ko Κ ο =? 0.44 0,44 + 0.42 0,42 x PI/100 Συντελεστής ουδέτερης ώθησης γαιών Εμπειρικές συσχετίσεις για ΑΡΓΙΛΟΥΣ Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 54

3. 4. ΚΑΤΑΤΑΞΗ Ε ΑΦΩΝ κατά AUSCS A.U.S.C.S. : A merican U nified S oil C lassification S ystem (α) Απλοποιημένη κατάταξη 1 ο βήμα Καμπύλη κοκκομετρικής διάβαθμισης >50% ΚΟΚΚΩ Η Ε ΑΦΗ ΧΑΛΙΚΕΣ (G) ΑΜΜΟΙ (S) καλώς διαβαθμισμένα (W, C U =d 60 /d 10 >5) κακώς διαβαθμισμένα (Ρ, C U =d 60 /d 10 <5) και, τελικώς.... GW, GP, SW ή SP Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 55

(α) Απλοποιημένη κατάταξη 2 ο βήμα Καμπύλη κοκκομετρικής διάβαθμισης >50% ΛΕΠΤΟΚΟΚΚΑ Ε ΑΦΗ + Όρια Atterberg (LL & PL) IΛΥΕΣ (Μ) ΑΡΓΙΛΟΙ (C) OΡΓΑΝΙΚΑ (Ο) Χαμηλής πλασ(τ)ιμότητας (L, LL<50%) Υψηλής πλασ(τ)ιμότητας (Η, LL>50%) και, τελικώς.... ΜΗ, ΜL, CH, CL, OH ή OL ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ, ΙΑΓΡΑΜΜΑ κατάταξης λεπτόκοκκων εδαφών (αργίλων ή ιλύων) κατά CASSAGRANDE όταν >50% ΛΕΠΤΟΚΟΚΚΑ Ε ΑΦΗ Γραμμή - U Γραμμή Α : PI = 0.73 (LL-20) Γραμμή U: PI 0.90 (LL-8)[άνω δυνατό όριο] Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 56

ι ΑΑρ άιάγγρρα κκα ργγιλιλι αμμμμα αττά κικώ α κ ά A ώνν καατ AUU εεδ τάάτ SSC δααφ τααξ CSS φώώ ξηης νν ς ι ΚΚο άιάγγρρα κκα οκκκκωω αμμμμα αττά δδώ α κ ά A ώνν καατ AUU εεδ τάάτ SSC δαα τααξ CSS φφώώ ξηης νν ς (β) (β) Λεπτομερής κατάταξη κατά A.U.S.C.S. Λεπτομερής κατάταξη κατά A.U.S.C.S. Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 57

Παραδείγματα χαρακτηρισμού εδαφών Παραδείγματα χαρακτηρισμού εδαφών GW: καλά διαβαθμισμένα χαλίκια GP: GM: SW: SP: ομοιόμορφη άμμος SM: SC: ML: ιλύς χαμηλής πλασιμότητας CL: OL: MH: CH: άργιλος υψηλής πλασιμότητας OH: Pt: οργανικά εδάφη Aπο-κωδικοποίηση G=χαλίκια (gravel), S=άμμος (sand), M=ιλύς,Ο=οργανική άμμος ή ιλύς, C=άργιλος (clay),w=well graded, P=poorly graded, L=low plasticity, H=high plasticity, Pt Pt = οργανικό έδαφος (peat) ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1. 1. Να γίνει η κατάταξη των εδαφών με με τις κοκκομετρικές καμπύλες Α & Β που δείξαμε προηγουμένως (ποιά είναι τα ταόρια Atterberg των δύο αυτών εδαφών;) 2. 2. Να γίνει η κατατάξη εδαφικού δείγματος με με ποσοστό ιλύος και αργίλου 70% (π.χ. κοκκομετρική καμπύλη Γ, Γ, χωρίς οργανικά), φυσική υγρασία w=50%, όριο υδαρότητας LL=55% και όριο πλασιμότητας PL=15%. Ποια αναμένετε να ναείναι η μηχανική συμπεριφορά αυτού του δοκιμίου; Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 58

Καμπύλες κοκκομετρικής διαβάθμισης A Γ B Καμπύλες κοκκομετρικής διαβάθμισης A A(SM) Γ (CH) B ( (SP SP ή SP-SM) SM) Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 59

ιάγραμμα κατάταξης λεπτόκοκκων εδαφών (αργίλων ή ιλύων) κατά Cassagrande Γραμμή - U Φυσικό νόημα ορίων ATTERBERG... I L,Γ = 0.875 (w=ll) (w=pl) Υ ΑΡΗΣ 1 ΠΛΑΣΙΜΗ 0 (ΗΜΙ-)ΣΤΕΡΕΑ I L Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 60

Βασικά σημεία κεφαλαίου... Μηχανική & Χημική αποσάθρωση «Άμμοι» & «Άργιλοι» Παράγοντες που επιδρούν στην μηχανική συμπεριφορά των άμμων Σύσταση αργιλικών σωματιδίων ιπλό στρώμα νερού Θεωρία Stern Gouy Σημασία του διπλού στρώματος στην μηχανική συμπεριφορά των αργίλων Ποια εδάφη καλούνται «μη συνεκτικά» και ποια «συνεκτικά»; Από πού προέρχεται αυτή η ονομασία; καμπύλη κοκκομετρικής διαβάθμισης d 10, d 50, C U e, n, Dr w, Sr γ, γ Ξ, γ ΥΓΡ., γ ΚΟΡ. όρια Atterberg (LL, PL, IP) όρια Atterberg & μηχανική συμπεριφορά A.U.S.C.S. ιάγραμμα Cassagrande Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 61

Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 62