Πανεπιστηµίου 69 & Αιόλου, 105 64 Αθήνα Τηλ.: 210-3727400 Fax: 210-3255460 E-mail: info@rae.gr Web: www.rae.gr Αθήνα, Σχέδιο γνωµοδότησης της ΡΑΕ για την τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ Β 655/17-05-2005) Η Ρυθµιστική Αρχή Ενέργειας Λαµβάνοντας υπόψη: 1. Τις διατάξεις του Νόµου 2773/1999 (ΦΕΚ Α 286/22-12-1999), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει και ειδικότερα τις διατάξεις των άρθρων 19 και 20 του νόµου αυτού. 2. Τις διατάξεις του Κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος ο οποίος εγκρίθηκε µε την υπ αριθµόν 5/Β/Φ1/οικ.8989/14-05-2001 (ΦΕΚ Β 654/30-05-2001) απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και ειδικότερα τις διατάξεις των άρθρων του Κεφαλαίου Κ του Κώδικα. 3. Τις διατάξεις του Κώδικα Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας, ο οποίος εγκρίθηκε µε την υπ αριθµόν 5/Β/Φ1/οικ.8988 (ΦΕΚ Β' 623/25-05-01) απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης. 4. Τις διατάξεις του Κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας, ο οποίος εγκρίθηκε µε την υπ αριθµόν 5-ΗΛ/Β/οικ./8311/09-05-2005 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β 655/17-05-2005). 5. Το Σχέδιο Τεχνικών Προδιαγραφών και Απαιτήσεων Καταχωρηµένων Μετρητών, το οποίο εγκρίθηκε µε την υπ αριθµόν 5-ΗΛ/Β/οικ./8311/09-05-2005 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β 655/17-05-2005). 6. Το από 19-08-2005 έγγραφο του Υπουργείου Ανάπτυξης, Γενικής ιεύθυνσης Ενέργειας, ιεύθυνση Ηλεκτροπαραγωγής, µε αρ. πρωτ. 15725/1744 (ΡΑΕ/Ι-30497/23/08/2005) µε το οποίο διαβιβάζεται µήνυµα της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά µε το Σχέδιο Τεχνικού Κανονισµού 2005/0221. 7. Το από 23-09-2005 έγγραφο της ΡΑΕ µε αρ. πρωτ. Ο-11407 µε θέµα «Έγγραφο του Υπουργείου Ανάπτυξης µε αρ. πρωτ. 15725/1744/18-08-2005 (ΡΑΕ/Ι-30497/23-08-2005) µε θέµα «ιαβίβαση εγγράφου», και συνηµµένο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά µε το σχέδιο τεχνικού κανονισµού 2005/0221/GR». 8. Το από 30-09-2005 έγγραφο της εταιρείας «Ενεργειακή Θεσσαλονίκης Α.Ε.» µε αρ. πρωτ. ΡΑΕ/Ι-321416/03-10-2005 µε θέµα «Αποζηµίωση για την περίοδο οκιµαστικής Λειτουργίας της ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε». - 1 -
9. Το από 11-10-2005 έγγραφο του ΥΠΑΝ µε αρ. πρωτ. 5/ΗΛ/Β/Φ65/17859/2011 (ΡΑΕ/Ι- 31651/11-10-2005) µε θέµα «ιαβίβαση εγγράφου». 10. Το από 20-10-2005 έγγραφο της ΕΣΜΗΕ Α.Ε. µε αρ. πρωτ. 6607 (ΡΑΕ/Ι-31927/20-10- 2005) µε θέµα «Ετήσιο κόστος συστήµατος 2006». 11. Το από 26/10/2005 έγγραφο της ΕΣΜΗΕ Α.Ε. µε αρ. πρωτ. 6706/26-10-2005 (ΡΑΕ/Ι- 32084/26-10-2005) µε θέµα «Προτεινόµενες συµπληρώσεις διορθώσεις στον κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας για τη συµµόρφωση προς την εµπεριστατωµένη γνώµη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». 12. Το από 03/11/2005 έγγραφο της ΕΣΜΗΕ Α.Ε. µε αρ. πρωτ. 6808/03-11-2005 (ΡΑΕ/Ι- 32309/03-11-2005) µε θέµα «Υπολογισµός Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος και Έλεγχος Προσκόµισης Εγγυήσεων Επαρκούς Ισχύος». 13. Το από 04/01/2005 έγγραφο της ΡΑΕ µε αρ. πρωτ. Ο-09062 µε θέµα «Θέµατα που αφορούν την εφαρµογή της από 1.3.2004 Συµφωνίας ιαθεσιµότητας Ισχύος ανάµεσα στη ΕΣΜΗΕ Α.Ε. και την ΗΡΩΝ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ Α.Ε.». 14. Την από 22/12/2005 συνεδρίαση της Ολοµέλειας της ΡΑΕ. σκέφθηκε ως εξής: 1. Αναφορικά µε τις τεχνικές προδιαγραφές και απαιτήσεις για τους Καταχωρηµένους Μετρητές του Συστήµατος 1. Με το από 19-08-2005 έγγραφο του ΥΠΑΝ κοινοποιήθηκε στη ΡΑΕ και στον ιαχειριστή του Συστήµατος έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το οποίο αφορά στη διατύπωση εµπεριστατωµένης γνώµης κατά το άρθρο 9.2 και παρατηρήσεων κατά το άρθρο 8.2 της Οδηγίας 98/34/ΕΚ επί του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών και Απαιτήσεων Καταχωρηµένων Μετρητών το οποίο υποβλήθηκε προς δηµόσια κρίση στο πλαίσιο των υποχρεώσεων και διαδικασιών των διατάξεων του Προεδρικού ιατάγµατος 39/2001 (ΦΕΚ Α 28/20.02.2001), µε το οποίο ενσωµατώθηκε η Οδηγία 1998/34/ΕΚ (ΕΕ L204/37 της 21.07.1998) και η Οδηγία 1998/48/ΕΚ (ΕΕ L217/1998 της 05.08.1998). 2. Η εµπεριστατωµένη γνώµη και οι παρατηρήσεις τις οποίες διατύπωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά τα ανωτέρω, αφορούν στα ακόλουθα σηµεία: α) Η Επιτροπή επισηµαίνει ότι οι µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας καλύπτονται επί του παρόντος από την Οδηγία 89/336/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νοµοθεσιών των κρατών µελών σχετικά µε την ηλεκτροµαγνητική συµβατότητα, ενώ τα σχετικά µετρολογικά θέµατα διέπονται από την Οδηγία 76/891/ΕΟΚ περί της προσέγγισης των νοµοθεσιών των κρατών µελών που αναφέρονται στους µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας. Περαιτέρω, η Επιτροπή επισηµαίνει την ύπαρξη της Οδηγίας 2004/22/ΕΚ η οποία ισχύει και πρέπει να ενσωµατωθεί στο εθνικό δίκαιο µέχρι την 30 η Απριλίου 2006 και να τεθεί σε εφαρµογή από την 30 η Οκτωβρίου 2006. Η Οδηγία αυτή αντικαθιστά την Οδηγία 76/891/ΕΟΚ ενώ αφορά επίσης σε ορισµένες απαιτήσεις σχετικά µε την ηλεκτροµαγνητική θωράκιση. Σχετικά µε τα ανωτέρω, η Επιτροπή υπενθυµίζει ότι η Οδηγία 2004/22/ΕΚ πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την κατάρτιση των Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών. β) Η Επιτροπή διατυπώνει τη γνώµη ότι η υποχρεωτική συµµόρφωση µε ορισµένα πρότυπα, όπως προβλέπεται σύµφωνα µε τις διατάξεις κατά τα άρθρα Π.2 και Π.16 του Σχεδίου, αντιπροσωπεύει τεχνικό φραγµό στο εµπόριο κατά παράβαση του άρθρου 5 της Οδηγίας 89/336/ΕΟΚ, βάσει της οποίας, όπως σηµειώνει η Επιτροπή, η εφαρµογή (εναρµονισµένων) προτύπων είναι οικειοθελής και οι κατασκευαστές είναι ελεύθεροι να εφαρµόζουν οποιαδήποτε άλλη κατάλληλη τεχνική λύση για να - 2 -
ικανοποιούν τις απαιτήσεις προστασίας που αναφέρονται στο Παράρτηµα ΙΙΙ αυτής. Η Επιτροπή καλεί τις ελληνικές αρχές να τροποποιήσουν το υπόψη σχέδιο τεχνικών προδιαγραφών έτσι ώστε να παρέχεται η δυνατότητα να επιτρέπεται επίσης η χρήση οποιασδήποτε άλλης τεχνικής λύσης η οποία να προσφέρει το βαθµό προστασίας σχετικά µε την ηλεκτροµαγνητική συµβατότητα που απαιτείται από την Οδηγία 89/336/ΕΟΚ. γ) Η Επιτροπή διατυπώνει τη γνώµη ότι η απαίτηση εκτέλεσης δοκιµών πιστοποίησης σε κάθε νέα µετρητική διάταξη, όπως προβλέπεται σύµφωνα µε τις διατάξεις κατά το άρθρο Π.9 παράγραφος 2 περίπτωση Α, υπερβαίνει τις απαιτήσεις της Οδηγίας 89/336/ΕΟΚ σχετικά µε την πιστοποίηση συσκευών ως προς την ηλεκτροµαγνητική συµβατότητα και επισηµαίνει ότι οι διατάξεις του ως άνω άρθρου θα αποτελούν σαφή παράβαση της Οδηγίας καθώς θα έχουν ως αποτέλεσµα το διπλασιασµό των ελέγχων για τον τύπο της εξεταζόµενης διάταξης. Η Επιτροπή καλεί τις ελληνικές αρχές να τροποποιήσουν κατάλληλα το σχέδιο τεχνικών προδιαγραφών. 3. Ο ΕΣΜΗΕ µε το από 26-10-2005 έγγραφό του υπέβαλλε τις παρατηρήσεις του επί της εµπεριστατωµένης γνώµης που διατύπωσε η Επιτροπή και τις σχετικές του προτάσεις για την τροποποίηση του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών, ως ακολούθως: α) Ο ΕΣΜΗΕ θεωρεί ότι αποτελεί πράγµατι παράληψη η µη αναφορά στο Σχέδιο Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών των σχετικών Οδηγιών περί της προσέγγισης των νοµοθεσιών των κρατών µελών για θέµατα µετρητών και ηλεκτροµαγνητικής συµβατότητας. Επίσης σηµειώνει ότι οποιαδήποτε αναφορά των διατάξεων του σχεδίου σε πρότυπα θα πρέπει να αφορά αποκλειστικά στα σχετικά εναρµονισµένα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ως εκ τούτου, ο ιαχειριστής του Συστήµατος προτείνει την τροποποίηση του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών ως προς τα εν λόγω σηµεία. β) Όσον αφορά στις απαιτήσεις υποχρεωτικής συµµόρφωσης των µετρητικών διατάξεων µε συγκεκριµένα πρότυπα, η οποία προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων Π.2 και Π.16 του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών, ο ΕΣΜΗΕ κρίνει εύλογη τη σχετική ένσταση της Επιτροπής η οποία εγείρεται στη βάση της διάταξης κατά το άρθρο 5 της Οδηγίας 89/336/ΕΟΚ (και σε αναλογία στη βάση της διάταξης κατά το άρθρο 8 παράγραφος 1 της Οδηγίας 2004/22ΕΚ) και εποµένως προτείνει την τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του Σχεδίου έτσι ώστε να απαλειφθεί κάθε έννοια υποχρεωτικής συµµόρφωσης προς συγκεκριµένα πρότυπα και να αναφέρονται οι οδηγίες και τα σχετικά εναρµονισµένα πρότυπα ως ενδεικτικά κείµενα για τον τρόπο και το περιεχόµενο της πιστοποίησης των µετρητών. γ) Τέλος, όσον αφορά στην ένσταση της Επιτροπής σχετικά µε την απαίτηση πιστοποιήσεων για µετρητικές διατάξεις πέραν αυτών που προβλέπονται βάσει της Οδηγίας 89/336/ΕΚ, ο ΕΣΜΗΕ αναφέρει τα εξής: i. Οι διατάξεις του άρθρου Π.9 παράγραφος 2 περίπτωση Α του Σχεδίου αναφέρεται στο σύνολο της µετρητικής διάταξης, η οποία απαρτίζεται από τα επιµέρους στοιχεία της συσκευής του µετρητή, των µετασχηµατιστών µέτρησης και της µονάδας συλλογής µετρήσεων (τηλεπικοινωνιακός εξοπλισµός). Αντιθέτως, τα εναρµονισµένα ευρωπαϊκά πρότυπα αναφέρονται ειδικά στη συσκευή του µετρητή και όχι στο σύνολο της µετρητικής διάταξης, η διακρίβωση της οποίας ως συνόλου είναι απαραίτητη διότι αποσκοπεί στον συνυπολογισµό των σφαλµάτων που εισάγουν οι καλωδιώσεις και τα κυκλώµατα προστασίας. ii. Τα εναρµονισµένα ευρωπαϊκά πρότυπα για τους µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας εφαρµόζονται µόνο στις δοκιµές τύπου των εν λόγω οργάνων, δηλαδή στις δοκιµές που στόχο έχουν να πιστοποιήσουν την καταλληλότητα του οργάνου για το σκοπό που αυτό εξυπηρετεί ως προς τη σύλληψη και το σχεδιασµό του και όχι - 3 -
να πιστοποιήσουν τις συγκεκριµένες συσκευές του πιστοποιηµένου τύπου που κατασκευάστηκαν από την παραγωγική διαδικασία. Τέτοια πιστοποίηση είναι αντικείµενο των δοκιµών σειράς, οι οποίες δεν εφαρµόζονται σε κάθε νέο µετρητή που παράγεται ενώ αντιθέτως εφαρµόζονται στους µετασχηµατιστές µέτρησης, όπως προβλέπεται από τα σχετικά εναρµονισµένα ευρωπαϊκά πρότυπα. iii. Τέλος ο ιαχειριστής του Συστήµατος επισηµαίνει ότι ο περιοδικός έλεγχος των µετρητικών διατάξεων, ο οποίος προβλέπεται σύµφωνα µε τις διατάξεις κατά το άρθρο Π.10 του σχεδίου, συνιστά διαδικασία απαραίτητη για τη διασφάλιση τα αξιοπιστίας των µετρητικών δεδοµένων στο πλαίσιο της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. 4. Με βάση τα ανωτέρω, ο ΕΣΜΗΕ προτείνει να διατηρηθούν οι διαδικασίες δοκιµών που προβλέπονται στο άρθρο Π.9 µε στόχο την πιστοποίηση του συνόλου της µετρητικής διάταξης βάσει καθορισµένων αποδεκτών ορίων σφάλµατος, χωρίς αναφορά σε συγκεκριµένο πρότυπο. Περαιτέρω, ο ΕΣΜΗΕ προτείνει να διατηρηθεί η συµµόρφωση κάθε µέρους της µετρητικής διάταξης µε τα σχετικά εναρµονισµένα ευρωπαϊκά πρότυπα χωρίς την έννοια της υποχρέωσης αντίστοιχα και η συµµόρφωση αυτή να αφορά τόσο στον τύπο των συσκευών (πιστοποίηση τύπου) όσο και στην κάθε συσκευή που εγκαθίσταται για τους σκοπούς του Κ Σ&ΣΗΕ (πιστοποίηση σειράς). Σχετικά µε το ζήτηµα της πιστοποίησης σειράς των µετρητών, ο ΕΣΜΗΕ προτείνει να εφαρµόζεται η διαδικασία δοκιµών τύπου επίσης ως διαδικασία δοκιµών σειράς για την έκδοση αντίστοιχων πιστοποιητικών (για κάθε συσκευή που εγκαθίσταται), δεδοµένου ότι, όπως αναφέρει, µέχρι την έγκριση των Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών δεν θα υπάρχει εγκεκριµένο εναρµονισµένο πρότυπο για τη διεξαγωγή δοκιµών σειράς σε συσκευές µετρητών. 5. Επί των ανωτέρω παρατηρήσεων του ΕΣΜΗΕ και των προτεινόµενων τροποποιήσεων του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών σε σχέση µε τα ζητήµατα που θίγει η Επιτροπή στην εµπεριστατωµένη γνώµη της, αναφέρονται τα ακόλουθα: α) Οι διατάξεις του άρθρου 7 της Οδηγίας 89/336/ΕΚ αφορούν στις προϋποθέσεις υπό τις οποίες συσκευές οι οποίες εµπίπτουν στο πεδίο εφαρµογής της Οδηγίας θεωρούνται από τα κράτη µέλη ως σύµφωνες ως προς τις απαιτήσεις αυτής. Βάσει των διατάξεων της παραγράφου 3 του ως άνω άρθρου, συσκευές των οποίων ο κατασκευαστής είτε δεν έχει εφαρµόσει τα σχετικά εναρµονισµένα πρότυπα ή έχει εφαρµόσει τα πρότυπα αυτά µόνο εν µέρει, καθώς και στην περίπτωση που δεν υπάρχουν τέτοια πρότυπα, θεωρούνται σύµφωνες προς τις απαιτήσεις προστασίας του άρθρου 4 της Οδηγίας, εφόσον η πιστότητά τους προς τις απαιτήσεις αυτές βεβαιώνεται µε κάποιο από τα µέσα που προβλέπονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2. Η διαδικασία που προβλέπεται βάσει των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 10 συνίσταται στη διάθεση στις αρµόδιες αρχές τεχνικού φακέλου κατασκευής, ο οποίος περιλαµβάνει περιγραφή της συσκευής και του τρόπου που ακολουθείται προκειµένου να εξασφαλιστεί η πιστότητά της προς τις απαιτήσεις του άρθρου 4 της Οδηγίας, καθώς και τεχνική έκθεση ή πιστοποιητικό που πρέπει να προέρχονται από αρµόδιο οργανισµό. Εποµένως, δεδοµένου ότι η Οδηγία προβλέπει ρητά διαδικασία πιστοποίησης συσκευών η οποία δεν αναφέρεται στα σχετικά εναρµονισµένα πρότυπα, κρίνεται ότι τυχόν απαίτηση υποχρεωτικής συµµόρφωσης των µετρητικών συσκευών που εγκαθίστανται για τις ανάγκες του Κ Σ&ΣΗΕ µε τα πρότυπα αυτά στερείται νοµικής βάσης. Ως εκ τούτου κρίνεται βάσιµη η σχετική ένσταση της Επιτροπής και αναγκαία η τροποποίηση του Σχεδίου Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών, όπως προτείνει ο ΕΣΜΗΕ, ώστε να µην προβλέπεται υποχρέωση συµµόρφωσης των συσκευών που απαρτίζουν τις µετρητικές διατάξεις µε - 4 -
συγκεκριµένα πρότυπα προκειµένου να µην τίθενται φραγµοί στο εµπόριο κατά παράβαση του άρθρου 5 της Οδηγίας 89/336/ΕΚ. β) Όσον αφορά στην ένσταση της Επιτροπής σχετικά µε την ύπαρξη διατάξεων στο Σχέδιο Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών που προβλέπουν την πιστοποίηση των συσκευών των µετρητών µε διαδικασίες πέραν αυτών που καθορίζονται στην Οδηγία 89/336/ΕΟΚ και ειδικότερα επί των σχετικών παρατηρήσεων που διατύπωσε ο ΕΣΜΗΕ, αναφέρονται τα ακόλουθα: i. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 3 της Οδηγίας 76/891/ΕΟΚ, τα κράτη µέλη δεν δύνανται να αρνηθούν, να απαγορεύσουν ή να περιορίσουν τη διάθεση στην αγορά ή τη χρησιµοποίηση µετρητών ηλεκτρικής ενεργείας αν οι εν λόγω µετρητές φέρουν την ένδειξη εγκρίσεως προτύπου ΕΟΚ και το σήµα αρχικού ελέγχου ΕΟΚ, σύµφωνα µε τις προδιαγραφές της Οδηγίας 71/316/ΕΟΚ. Η διαδικασία έγκρισης προτύπου ΕΟΚ ειδικά για µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Κεφαλαίου IV του Παραρτήµατος της ως άνω Οδηγίας, συνίσταται στην υποβολή από τον κατασκευαστή σχετικής αίτησης συνοδευόµενης από τα τεχνικά έγγραφα της παραγράφου 6.1.1 του Παραρτήµατος και δείγµατος τριών µετρητών προς εξέταση για την έγκριση προτύπου. Περαιτέρω, για τον αρχικό έλεγχο ΕΟΚ των µετρητών ηλεκτρικής ενέργειας διενεργούνται οι δοκιµές εγκρίσεως και οι εξετάσεις πιστότητας προς το εγκεκριµένο πρότυπο, σύµφωνα µε τις διατάξεις των παραγράφων 7.1 και 7.2 του Παραρτήµατος αντίστοιχα. ii. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 5 της Οδηγίας 89/336/ΕΟΚ, τα κράτη µέλη δεν εµποδίζουν, για λόγους που αφορούν την ηλεκτροµαγνητική συµβατότητα, ούτε τη διάθεση στην αγορά ούτε τη λειτουργία στο έδαφός τους των συσκευών που εµπίπτουν στην ως άνω Οδηγία και οι οποίες ανταποκρίνονται στις διατάξεις της. Περαιτέρω, όπως αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 5.α µε τις διατάξεις του άρθρου 7 προσδιορίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες συσκευές οι οποίες εµπίπτουν στις διατάξεις της Οδηγίας θεωρούνται από τα κράτη µέλη ως σύµφωνες ως προς τις απαιτήσεις αυτής. Ο έλεγχος της εκπλήρωσης των προϋποθέσεων αυτών ανατίθεται σε αρµόδιους οργανισµούς που ορίζουν τα κράτη µέλη σύµφωνα µε την παράγραφο 6 του άρθρου 10. Σε πίστωση της εκπλήρωσης των σχετικών προϋποθέσεων, οι οργανισµοί χορηγούν βεβαιώσεις ΕΚ για τον τύπο των συσκευών, µε τις οποίες πιστοποιείται ότι ο υπό εξέταση τύπος συσκευής ανταποκρίνεται στις σχετικές διατάξεις της Οδηγίας. iii. Αναφορικά µε την πιστοποίηση των οργάνων µέτρησης ηλεκτρικής ενέργειας, σύµφωνα µε τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/22/ΕΚ, η οποία αντικαθιστά την Οδηγία 76/891/ΕΟΚ ενώ αποτελεί επίσης ειδική οδηγία όσον αφορά τις απαιτήσεις σχετικά µε την ηλεκτροµαγνητική θωράκιση υπό την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 της Οδηγίας 89/336/ΕΟΚ, προβλέπονται τα εξής: Σύµφωνα µε το άρθρο 9, η αξιολόγηση της πιστότητας ενός συγκεκριµένου οργάνου µέτρησης προς τις βασικές απαιτήσεις της Οδηγίας διενεργείται µε την εφαρµογή, κατ' επιλογή του κατασκευαστή, µίας από τις διαδικασίες αξιολόγησης της πιστότητας που απαριθµούνται στο ειδικό παράρτηµα της Οδηγίας για το συγκεκριµένο όργανο. Για τους µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας, σύµφωνα µε το σχετικό ειδικό Παράρτηµα ΜΙ-003, καθορίζονται διαζευκτικά οι εξής διαδικασίες αξιολόγησης της πιστότητας: o Εξέταση Τύπου (Παράρτηµα Β) και ήλωση Πιστότητας ως προς τον Τύπο µε βάση τη ιασφάλιση Ποιότητας της ιεργασίας Παραγωγής (Παράρτηµα ), ή - 5 -
o Εξέταση Τύπου (Παράρτηµα Β) και ήλωση Πιστότητας µε βάση τη ιασφάλιση Ποιότητας της Επιθεώρησης και των οκιµών του τελικού προϊόντος (Παράρτηµα ΣΤ), ή o ήλωση Πιστότητας µε βάση την Πλήρη ιασφάλιση Ποιότητας και την Εξέταση του Σχεδιασµού (Παράρτηµα Η1). Επιγραµµατικά, οι ανωτέρω διαδικασίες αξιολόγησης συνίστανται σε συνδυασµό πιστοποίησης της υπό εξέταση συσκευής ως προς τον τύπο και πιστοποίησης/επιτήρησης των συστηµάτων διασφάλισης ποιότητας που εφαρµόζει ο κατασκευαστής στα διάφορα στάδια της παραγωγικής του διαδικασίας (σχεδίαση, κατασκευή, επιθεώρηση, δοκιµές). Επιπλέον επισηµαίνεται ότι, όπου οι ως άνω διαδικασίες αξιολόγησης προβλέπουν τη διενέργεια δοκιµών σε όργανα µέτρησης που κατασκευάζονται από µία διεργασία παραγωγής, οι δοκιµές αυτές αφορούν σε δειγµατοληπτικό έλεγχο στο πλαίσιο του οποίου ένας κοινοποιηµένος οργανισµός του άρθρου 11 της Οδηγίας αποφασίζει για τη µέθοδο ελέγχου που εφαρµόζεται και επιλέγει το σχετικό δείγµα (Παράρτηµα Β), ενώ εξαντλητικός έλεγχος κάθε παραγόµενης συσκευής (δοκιµές σειράς) προβλέπεται εναλλακτικά και µόνο κατ επιλογή του κατασκευαστή στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης του Παραρτήµατος ΣΤ. Σε κάθε περίπτωση, ο κοινοποιηµένος οργανισµός που διενεργεί την αξιολόγηση της πιστότητας µε µία από τις ανωτέρω προβλεπόµενες διαδικασίες είναι της επιλογής του κατασκευαστή. Η επιτυχής ολοκλήρωση των προβλεπόµενων διαδικασιών αξιολόγησης της πιστότητας προς τις βασικές απαιτήσεις της Οδηγίας ακολουθείται από τη σήµανση πιστότητας (σήµανση «CE» και συµπληρωµατική µετρολογική σήµανση) των σχετικών οργάνων µέτρησης σύµφωνα µε τα οριζόµενα στο άρθρο 7 της Οδηγίας. Βάσει των διατάξεων του άρθρου 8 της Οδηγίας, τα κράτη µέλη δεν παρεµποδίζουν, επικαλούµενα λόγους που καλύπτονται από την Οδηγία, τη διάθεση στην αγορά ή/και την έναρξη της χρήσης οργάνου µετρήσεων που φέρει σήµανση πιστότητας σύµφωνα µε το άρθρο 7. γ) Ενόψει των ανωτέρω και λαµβάνοντας ιδίως υπόψη το γεγονός ότι η Οδηγία 2004/22/ΕΚ πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την κατάρτιση των Τεχνικών Προδιαγραφών και Απαιτήσεων Μετρητών όπως άλλωστε επισηµαίνει η Επιτροπή, συνάγονται τα ακόλουθα συµπεράσµατα σε σχέση µε τις προτάσεις του ΕΣΜΗΕ για τη διατήρηση των διατάξεων περί πιστοποίησης των µετρητικών διατάξεων όπως και για την εφαρµογή της διαδικασίας δοκιµών τύπου ως διαδικασία δοκιµών σειράς κάθε νέου µετρητή που εγκαθίσταται για τις ανάγκες του Κ Σ&ΣΗΕ: i. Η Οδηγία 2004/22/ΕΚ καθορίζει τις απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να πληρούν µεταξύ άλλων διατάξεων και οι µετρητές ηλεκτρικής ενέργειας προκειµένου να διατεθούν στην αγορά ή/και να τεθούν σε χρήση, καλύπτει δε την πιστοποίηση των εν λόγω διατάξεων τόσο ως προς τις µετρολογικές απαιτήσεις όσο και ως προς τις απαιτήσεις ηλεκτροµαγνητικής συµβατότητας (Οδηγίες 76/891/ΕΟΚ και 89/336/ΕΟΚ). ii. Η πιστοποίηση των µετρητών ηλεκτρικής ενέργειας προς τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2004/22/ΕΚ διενεργείται από οργανισµούς οι οποίοι ορίζονται από τα κράτη µέλη και πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 12. Τα κράτη µέλη γνωστοποιούν το διορισµό των οργανισµών αυτών (κοινοποιηµένοι οργανισµοί) στην Επιτροπή σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 11. iii. Κάθε κατασκευαστής µετρητών ηλεκτρικής ενέργειας δύναται να επιλέγει µεταξύ τριών διαδικασιών αξιολόγησης της πιστότητας που ορίζονται στην Οδηγία και - 6 -
σε κάθε περίπτωση ο κοινοποιηµένος οργανισµός που διενεργεί την αξιολόγηση είναι της επιλογής του. iv. Καµία από τις προβλεπόµενες διαδικασίες αξιολόγησης δεν προβλέπει εξαντλητικό έλεγχο του συνόλου των µετρητών που κατασκευάζονται από µία διεργασία παραγωγής, δηλαδή τη διενέργεια δοκιµών σειράς, παρά µόνο σε περίπτωση που ο κατασκευαστής επιλέξει τη µέθοδο αυτή αντί του δειγµατοληπτικού ελέγχου. v. Κρίνεται εποµένως ότι η απαίτηση διενέργειας δοκιµών σειράς σε κάθε µετρητή που εγκαθίσταται για τις ανάγκες του Κ Σ&ΣΗΕ υπερβαίνει τις απαιτήσεις πιστοποίησης της Οδηγίας και για το λόγο αυτό συνιστά παράβαση του άρθρου 8 αυτής. Κατά συνέπεια απαιτείται να απαλειφθούν από το Σχέδιο Τεχνικών Προδιαγραφών Μετρητών τυχόν διατάξεις που προβλέπουν διαδικασίες πιστοποίησης συσκευών που περιλαµβάνονται σε µία µετρητική διάταξη, πέραν των όσων ορίζονται στις σχετικές για κάθε συσκευή Οδηγίες και πρότυπα. Επιπροσθέτως πρέπει να απαλειφθούν από το Σχέδιο και από τον Κ Σ&ΣΗΕ τυχόν διατάξεις οι οποίες καθιστούν τον ιαχειριστή του Συστήµατος αρµόδιο για την πιστοποίηση ή έγκριση τύπων µετρητών που δύνανται να εγκαθίστανται για τις ανάγκες της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. vi. Περαιτέρω, ο ΕΣΜΗΕ αναφέρει ότι είναι αναγκαίος ο έλεγχος (αρχικός και περιοδικός) κάθε µετρητικής διάταξης που εγκαθίσταται προκειµένου να συνυπολογίζονται σφάλµατα µέτρησης που ενδεχοµένως υπεισέρχονται από κάθε επιµέρους τµήµα αυτής και η ρύθµισή της ώστε να διασφαλίζεται η λειτουργία της ως συνόλου εντός αποδεκτών ορίων σφάλµατος τα οποία προσδιορίζονται παραµετρικά ως προς την ισχύ της σύνδεσης. Εκτιµάται ότι οι ως άνω διαδικασίες ελέγχου και ρύθµισης δεν συνιστούν διαδικασία πιστοποίησης της µετρητικής διάταξης ή των επιµέρους τµηµάτων της, σύµφωνα µε τις σχετικές Οδηγίες, ούτε επιβάλλουν πρόσθετες υποχρεώσεις πιστοποίησης για τον κατασκευαστή πέραν των οριζόµενων στις ως άνω Οδηγίες. Περαιτέρω κρίνεται ότι, στο µέτρο που τα οριζόµενα όρια σφάλµατος για το σύνολο της µετρητικής διάταξης δεν είναι χαµηλότερα από το σφάλµα που δύναται να υπολογίζεται συνδυαστικά βάσει των προδιαγραφών των επιµέρους πιστοποιηµένων τµηµάτων της, δεν προκύπτουν λόγω των διαδικασιών ελέγχου και ρύθµισης επιπλέον περιορισµοί οι οποίοι θα µπορούσαν ενδεχοµένως να αποτελέσουν τεχνικό φραγµό στο εµπόριο κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων των Οδηγιών 89/336/ΕΟΚ και 2004/22/ΕΚ. 2. Αναφορικά µε τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος και τον Έλεγχο Προσκόµισης Εγγυήσεων Επαρκούς Ισχύος 2.1 Ως προς τον υπολογισµό του Φορτίου Αιχµής Εκπροσώπων Φορτίου 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 223 παράγραφος (2) του Κ Σ&ΣΗΕ, κατά τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος «για κάθε Ηµέρα Κατανοµής ενός Έτους Αξιοπιστίας, το Φορτίο Αιχµής Εκπροσώπου Φορτίου µετράται σε µεγαβάτ (MW) ανά ώρα και υπολογίζεται ως η µέγιστη ζήτηση φορτίου που µετρήθηκε κατά Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας για το σύνολο των Μετρητών τους οποίους ολικά ή µερικά εκπροσωπεί ο Εκπρόσωπος Φορτίου κατά την υπόψη Ηµέρα Κατανοµής, σύµφωνα µε τον Πίνακα Αντιστοίχισης Μετρητών και Εκπροσώπων Φορτίου που ισχύει για την υπόψη Ηµέρα Κατανοµής». Ο ως άνω υπολογισµός της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος, λαµβάνοντας υπόψη τη µέγιστη ζήτηση - 7 -
φορτίου που µετρήθηκε κατά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου, ενδεχοµένως επιβαρύνει υπέρµετρα τους Εκπροσώπους Φορτίου ως προς την υποχρέωσή τους να προσκοµίζουν εγγυήσεις Επαρκούς Ισχύος, καθώς τυχαία γεγονότα όπως η συγκυριακή µεγάλη µεταβολή, ακόµα και για µία ώρα ανά έτος, του φορτίου ενός Πελάτη τον οποίο εκπροσωπούν, µεταφέρεται άµεσα στην υποχρέωση του αντίστοιχου Εκπροσώπου Φορτίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα την λανθασµένη εκτίµηση των πραγµατικών αναγκών του Συστήµατος ως προς τη µακροχρόνια επάρκεια του παραγωγικού δυναµικού και του συνολικού συντελεστή φόρτισής του. Για το λόγο αυτό, προτείνεται η χρησιµοποίηση της µέσης ζήτησης φορτίου που µετρήθηκε κατά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας ανά Εκπρόσωπο Φορτίου, για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος. 2. Η ως άνω προτεινόµενη τροποποίηση, πέραν του γεγονότος ότι οµαλοποιεί την εκτίµηση του αναµενόµενου φορτίου ανά Εκπρόσωπο Φορτίου µειώνοντας τη συµµετοχή ακραίων συνθηκών ζήτησης στη διαµόρφωσή του, δίνει κίνητρο στους Εκπροσώπους Φορτίου και στους Πελάτες να διαµορφώσουν την καµπύλη ζήτησής τους κατά τρόπο ώστε να µειώσουν τη ζήτησή τους στο σύνολο των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου συµβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της οικονοµικότητας και της αξιοπιστίας της λειτουργίας του Συστήµατος. 2.2 Ως προς τη δυνατότητα πρόβλεψης των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 223 παράγραφος (2) του Κ Σ&ΣΗΕ, για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος κάθε Εκπροσώπου Φορτίου λαµβάνεται υπόψη το φορτίο των Πελατών του, στο βαθµό που αυτός τους εκπροσωπεί, κατά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου. Οι Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου καθορίζονται για κάθε Έτος Αξιοπιστίας µετά την παρέλευσή του, κατά τις διατάξεις του Άρθρου 223 παράγραφος (1) του Κ Σ&ΣΗΕ. Με τον ως άνω µηχανισµό υπολογίζεται η συνολική ζήτηση των Εκπροσώπων Φορτίου για ενέργεια την οποία προµηθεύουν σε Πελάτες τους ή διοχετεύουν σε εξαγωγές κατά τις ώρες που η ισχύς παραγωγής έχει τη µέγιστη αξία, και κατά τις οποίες αποκαλύπτεται στην πράξη η επάρκεια του παραγωγικού δυναµικού για την κάλυψη του συνολικού φορτίου του Συστήµατος. 2. Ο ως άνω µηχανισµός, όµως, δεν δίνει αποτελεσµατικά σήµατα στους Εκπροσώπους Φορτίου ή/και στους Πελάτες τους για τη µετάθεση του φορτίου τους εκτός των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου, καθώς αυτές καθορίζονται µετά την παρέλευση κάθε Έτους Αξιοπιστίας. Η θέσπιση ενός συµπληρωµατικού µηχανισµού για την επίτευξη του στόχου αυτού είναι αναγκαία, ώστε να βελτιωθεί ο συντελεστής φορτίου του Συστήµατος. 3. Στο πλαίσιο αυτό, παρότι οι Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου δύνανται να οριστικοποιούνται για κάθε Έτος Αξιοπιστίας µόνον µετά την παρέλευσή του, είναι σκόπιµο ο ιαχειριστής του Συστήµατος να δηµοσιοποιεί πριν την υποβολή των ηλώσεων Φορτίου για κάθε Ηµέρα Κατανοµής κατάλληλους δείκτες, η χρήση των οποίων να επιτρέπει στους Εκπροσώπους Φορτίου ή/και στους Πελάτες τον εντοπισµό των Περιόδων Κατανοµής της εν λόγω Ηµέρας Κατανοµής οι οποίες έχουν υψηλή πιθανότητα να ενταχθούν στις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου. 4. Κατάλληλος προς τούτο δείκτης κρίνεται η συνολική αναµενόµενη εφεδρεία ισχύος παραγωγής, ήτοι η αναµενόµενη βάσει της πρόβλεψης φορτίου και των Τεχνικοοικονοµικών ηλώσεων των Μονάδων διαφορά ανά Περίοδο Κατανοµής µεταξύ της συνολικής διαθέσιµης ισχύος παραγωγής και του αναµενόµενου φορτίου, εκφρασµένη ως ποσοστό του αναµενόµενου φορτίου του Συστήµατος. - 8 -
5. εδοµένου ότι ορισµένοι Πελάτες δύνανται να εµφανίζουν ελαστικότητα της κατανάλωσής τους σε ηµερήσιο, µηνιαίο, ή πολύµηνο ορίζοντα, είναι σκόπιµο ο ιαχειριστής του Συστήµατος να ανακοινώνει τις προβλέψεις του για τη συνολική αναµενόµενη εφεδρεία ισχύος παραγωγής και για ευρύτερο χρονικό ορίζοντα. 6. Επικουρικά, προκειµένου οι Εκπρόσωποι Φορτίου ή/και οι Πελάτες να εκτιµήσουν την πιθανότητα να χαρακτηριστεί µία Περίοδος Κατανοµής ως Ώρα Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου, πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους πέραν των ήδη καθοριζοµένων στον Κ Σ&ΣΗΕ στοιχείων, τα εξής τουλάχιστον στοιχεία: α) αναλυτικά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας, β) την εκ των υστέρων υπολογισθείσα συνολική εφεδρεία ισχύος παραγωγής και το συνολικό φορτίο του Συστήµατος για κάθε Περίοδο Κατανοµής που εντάχθηκε στις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου. 7. Περαιτέρω, προκειµένου να είναι συγκρίσιµα τα ιστορικά στοιχεία και χρήσιµα για την πρόβλεψη των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου, είναι σκόπιµο ο αριθµός των Ωρών αυτών να µην µεταβάλλεται σηµαντικά ανά Έτος Αξιοπιστίας. Βάσει των χαρακτηριστικών λειτουργίας του ελληνικού συστήµατος παραγωγής και µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, κρίνεται ότι ο αριθµός των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου πρέπει να κυµαίνεται µεταξύ 4% και 7% του συνολικού αριθµού των ωρών κάθε Έτους Αξιοπιστίας. 2.3 Ως προς τον καθορισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των εξαγωγέων 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Κεφαλαίου 5 του Κ Σ&ΣΗΕ, οι Προµηθευτές ή οι Παραγωγοί οι οποίοι επιθυµούν να εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια λειτουργούν ως Εκπρόσωποι Φορτίου και οφείλουν να υποβάλλουν σχετική ήλωση Φορτίου στον ΗΕΠ. Κατά την υποβολή των ηλώσεων Φορτίου για εξαγωγές, οι Εκπρόσωποι Φορτίου οφείλουν να προσκοµίζουν Συµβάσεις ιαθεσιµότητας Ισχύος (Σ Ι) που αντιστοιχούν στην Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος των Μετρητών των διασυνδέσεων, στο βαθµό που τους εκπροσωπούν. 2. Βάσει των κανόνων που διέπουν τον ΗΕΠ και ιδίως λόγω του τρόπου µε τον οποίο εντάσσονται οι τιµολογούµενες ηλώσεις Φορτίου για εξαγωγές στο Πρόγραµµα ΗΕΠ, η εκπροσώπηση των Μετρητών των διασυνδέσεων, καθώς και το συνολικό φορτίο το οποίο εξάγεται, δύνανται να εµφανίζουν σηµαντικές µεταβολές κατά τη διάρκεια του έτους και εξαρτώνται από τη διαµόρφωση των τιµών. Αντιθέτως, για την προµήθεια σε Πελάτες η συνολική ζήτηση ανά Εκπρόσωπο Φορτίου εµφανίζει µεταβολές σηµαντικά µικρότερου εύρους, και είναι σε µεγάλο βαθµό προβλέψιµη και ανεξάρτητη από την πραγµατική εξέλιξη της Οριακής Τιµής του Συστήµατος, ενώ η αντιπροσώπευση έκαστου Πελάτη αναµένεται πρακτικώς να µεταβάλλεται κατά µέγιστο ολίγες φορές ανά έτος. 3. Βάσει των ανωτέρω, κρίνεται σκόπιµη η προσθήκη στο Κεφάλαιο 42 του Κ Σ&ΣΗΕ ειδικών διατάξεων αναφορικά µε τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος για τους εξαγωγείς. 4. Η Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος κάθε Εκπροσώπου Φορτίου υπολογίζεται µε βάση το φορτίο των Μετρητών που αυτός εκπροσωπεί, όπως το φορτίο αυτό µετρήθηκε κατά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας. Ο υπολογισµός αυτός γίνεται στην αρχή κάθε Έτους Αξιοπιστίας. Περαιτέρω, οι Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου και ο αριθµός αυτών καθορίζονται από τον ιαχειριστή του Συστήµατος µετά την παρέλευση του αντίστοιχου Έτους Αξιοπιστίας και µε βάση τα χαρακτηριστικά φόρτισης του Συστήµατος κατά το Έτος αυτό, εφαρµόζοντας τα κριτήρια και τη µεθοδολογία επιλογής των ωρών αυτών κατά τις διατάξεις του Άρθρου 223 παράγραφος (1) του Κ Σ&ΣΗΕ. Βάσει των ανωτέρω, ο υπολογισµός της - 9 -
Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος Μετρητών που αντιστοιχεί σε κατανάλωση Πελατών, γίνεται εκ των προτέρων, δηλαδή στην αρχή κάθε Έτους Αξιοπιστίας και οι υποχρεώσεις υπολογίζονται µε βάση την κατανάλωση και τα χαρακτηριστικά φόρτισης του Συστήµατος που επικράτησαν κατά το προηγούµενο Έτος Αξιοπιστίας. 5. Η Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος κάθε Εκπροσώπου Φορτίου που εξάγει ηλεκτρική ενέργεια, λόγω ακριβώς των ως άνω περιορισµών, θεωρείται ως ορθότερο να υπολογίζονται εκ των υστέρων. Ο σχετικός µηχανισµός πρέπει αφενός να µην εκθέτει τους Εκπροσώπους Φορτίου που εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια στον κίνδυνο ετήσιου εκ των υστέρων υπολογισµού της Υποχρέωσής τους και των σχετικών χρεώσεών τους, και αφετέρου να λαµβάνει υπόψη τα ιστορικά στοιχεία ετήσιας κατανοµής των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου. Ο ακόλουθος µηχανισµός εκ των υστέρων υπολογισµού της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος κάθε Εκπροσώπου Φορτίου που εξάγει ηλεκτρική ενέργεια ικανοποιεί τα κριτήρια αυτά. 6. Ο ιαχειριστής του Συστήµατος αµέσως µετά τη λήξη κάθε Έτους Αξιοπιστίας καθορίζει τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου οι οποίες θα χρησιµοποιηθούν για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος κάθε Εκπροσώπου Φορτίου κατά το επόµενο έτος Αξιοπιστίας, µε βάση τα καθορισθέντα κριτήρια και µεθοδολογία, κατά το Άρθρο 223 παράγραφος (1) του Κ Σ&ΣΗΕ. Ακολούθως, υπολογίζει τον αριθµό των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου ανά µήνα του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας. Κατά τη διάρκεια του Έτους Αξιοπιστίας, αµέσως µετά την παρέλευση κάθε µήνα, ο ιαχειριστής του Συστήµατος υπολογίζει την Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου που εξήγαγαν ηλεκτρική ενέργειας κατά τον µήνα αυτό, ως εξής: α) κατατάσσει το σύνολο των ωρών του µήνα, σε φθίνουσα διάταξη πιθανότητας απώλειας φορτίου, µε βάση τα κριτήρια και τη µεθοδολογία που χρησιµοποιεί κατά το Άρθρο 223 παράγραφος (1) του Κ Σ&ΣΗΕ, β) επιλέγει τόσες ώρες στη σειρά κατάταξης του µήνα, όσος ήταν ο αριθµός των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου για τον αντίστοιχο µήνα του προηγουµένου Έτους Αξιοπιστίας. Με βάση την εξαγωγική δραστηριότητα κάθε Εκπροσώπου Φορτίου κατά τις ώρες αυτές υπολογίζεται η Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος του αναφορικά µε τις εξαγωγές. 7. Μετά το τέλος κάθε µήνα, και βάση της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος για εξαγωγές όπως υπολογίστηκε κατά τα ανωτέρω, ο Εκπρόσωπος Φορτίου που εξήγαγε ενέργεια καλείται να προσκοµίσει τις ανάλογες εγγυήσεις επαρκούς ισχύος. Η υποχρέωση αυτή δύναται να εκπληρωθεί: α) είτε µε την προσκόµιση αριθµού Συµβάσεων ιαθεσιµότητας Ισχύος, αναλόγου µε την υποχρέωση που υπολογίστηκε ως προς τις εξαγωγές του και πλέον των Συµβάσεων ιαθεσιµότητας Ισχύος που διαθέτει για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του ως προς τους εγχώριους Πελάτες του, και οι οποίες ήταν στην κατοχή του κατά τον εν λόγω µήνα, β) είτε µέσω της πληρωµής της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης κατά το Άρθρο 224 του Κ Σ&ΣΗΕ. 8. Τα έσοδα που προκύπτουν από ενδεχόµενη πληρωµή της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης κατά το Άρθρο 224 του Κ Σ&ΣΗΕ, πιστώνονται στον Λογαριασµό Λ-Ζ κατά το Άρθρο 199 του Κ Σ&ΣΗΕ. Ο ιαχειριστής του Συστήµατος ειδικά για το χρηµατικό ποσό που πιστώνεται από τις χρεώσεις αυτές, το διαχειρίζεται µε ειδικό τρόπο διάφορο αυτού που προβλέπεται στο Άρθρο 212 του Κ Σ&ΣΗΕ, το οποίο πρέπει να τροποποιηθεί καταλλήλως. Μετά το τέλος κάθε µήνα, ο ιαχειριστής του Συστήµατος αποδίδει στους Παραγωγούς το χρηµατικό ποσό που συλλέχθη µέσω της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης κατά το Άρθρο 224 του Κ Σ&ΣΗΕ, αναλογικά προς τον αριθµό των Α Ι που έχουν κατατεθειµένα κατά τον µήνα αυτό. - 10 -
2.4 Ως προς τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος για νέους Πελάτες 1. Στον Κ Σ&ΣΗΕ δεν περιλαµβάνονται ειδικές διατάξεις για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου όσον αφορά Πελάτες τους για τους οποίους δεν υπάρχουν επαρκή ιστορικά στοιχεία για τους υπολογισµούς κατά τις διατάξεις του Άρθρου 223 Κ Σ&ΣΗΕ. Ειδικότερες περιπτώσεις αυτής της κατηγορίας είναι οι νέοι Πελάτες, η σύνδεση των οποίων ενεργοποιήθηκε εντός του τρέχοντος ή του προηγούµενου Έτους Αξιοπιστίας, και οι Πελάτες οι εγκαταστάσεις των οποίων συνδέονται στο ίκτυο και για τους οποίους δεν υφίστανται ωριαίες µετρήσεις για το προηγούµενο Έτος Αξιοπιστίας. 2. Όσον αφορά τους νέους Πελάτες η σύνδεση των οποίων ενεργοποιήθηκε κατά το προηγούµενο Έτος Αξιοπιστίας και υφίστανται µετρήσεις της κατανάλωσής για ποσοστό των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου µεγαλύτερο του 20%, για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου τους για έκαστο Πελάτη της κατηγορίας αυτής και για όλες τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του παρελθόντος Έτους Αξιοπιστίας θεωρείται κατανάλωση ίση µε το µέσο όρο της κατανάλωσής του κατά τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου για τις οποίες υφίστανται µετρήσεις. 3. Όσον αφορά τους νέους Πελάτες η σύνδεση των οποίων ενεργοποιήθηκε κατά το προηγούµενο Έτος Αξιοπιστίας και υφίστανται µετρήσεις της κατανάλωσής για ποσοστό των Ωρών Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου µικρότερο του 20%, ή ενεργοποιήθηκε εντός του τρέχοντος Έτους Αξιοπιστίας, για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου τους για έκαστο Πελάτη της κατηγορίας αυτής και για όλες τις Ώρες Αυξηµένης Πιθανότητας Απώλειας Φορτίου του παρελθόντος Έτους Αξιοπιστίας θεωρείται κατανάλωση ίση µε το µέσο όρο της κατανάλωσης Πελατών αντίστοιχης ισχύος σύνδεσης και κατηγορίας Πελατών πολλαπλασιαζόµενη µε συντελεστή ίσο µε 60%. 2.5 Ως προς τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος για Πελάτες συνδεόµενους στο ίκτυο 1. Στον Κ Σ&ΣΗΕ δεν περιλαµβάνονται ειδικές διατάξεις για τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου όσον αφορά Πελάτες τους οι εγκαταστάσεις των οποίων συνδέονται στο ίκτυο. Λόγω του πλήθους των Πελατών αυτών, και του γεγονότος ότι ο ιαχειριστής του Συστήµατος δεν έχει στη διάθεσή του µετρήσεις της κατανάλωσής τους, είναι σκόπιµο ο ιαχειριστής του ικτύου να αναλάβει τον υπολογισµό της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος των Εκπροσώπων Φορτίου όσον αφορά τους Πελάτες αυτούς, και την παροχή των σχετικών στοιχείων στον ιαχειριστή του Συστήµατος. 2. Ειδικά για τους Πελάτες οι εγκαταστάσεις των οποίων συνδέονται στο ίκτυο, και οι οποίοι δεν διαθέτουν µετρητή µε δυνατότητα ωριαίας καταµέτρησης ή δεν διέθεταν τέτοιο µετρητή κατά το προηγούµενο Έτος Αξιοπιστίας, ο υπολογισµός της κατανάλωσής τους ανά ώρα δύναται να καθορίζεται κατά τις ειδικότερες διατάξεις του Κώδικα ιαχείρισης του ικτύου, λαµβάνοντας υπόψη ως προς την ωριαία διακύµανση του φορτίου κάθε Πελάτη τη διακύµανση του συνολικού φορτίου του ικτύου. Έως την έκδοση του Κώδικα αυτού, ο υπολογισµός δύναται να γίνεται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Εγχειριδίου ιαχείρισης Μετρήσεων και Περιοδικής Εκκαθάρισης Προµηθευτών ικτύου. Ειδικά για τον Εκπρόσωπο Φορτίου που εκπροσωπεί ποσοστό µεγαλύτερο του 70% των Πελατών που συνδέονται στο ίκτυο, η συνολική ανά ώρα κατανάλωση αυτών των Πελατών του δύναται να υπολογίζεται ως η διαφορά της συνολικής ωριαίας έγχυσης ενέργειας στο ίκτυο, από το Σύστηµα και από µονάδες παραγωγής συνδεόµενες στο ίκτυο, και του - 11 -
συνολικού φορτίου που εκπροσωπείται κατά την ώρα αυτή από τους λοιπούς Εκπροσώπους Φορτίου, λαµβανοµένων υπόψη των απωλειών του ικτύου. 2.6 Ως προς τον υπολογισµό του χρηµατικού ποσού της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης Εκπροσώπου Φορτίου 1. Στον Κ Σ&ΣΗΕ και ειδικότερα στο άρθρο 224, προβλέπεται η χρέωση του Εκπροσώπου Φορτίου µε χρηµατικό ποσό στην περίπτωση που αδυνατεί να προσκοµίσει επαρκείς εγγυήσεις για την κάλυψη της Υποχρέωσης Επάρκειας Ισχύος, υπό την µορφή Συµβάσεων ιαθεσιµότητας Ισχύος (Σ Ι). Κατά τις διατάξεις του Κώδικα προβλέπεται προσαύξηση του χρηµατικού ποσού που οφείλει να καταβάλλει Εκπρόσωπος Φορτίου, ο οποίος και δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, αναλόγως των µηνών που καθυστερεί να καλύψει την Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος του, µετά την πρώτη διαπίστωση του ελλείµµατος του. Η γεωµετρική αύξηση του χρηµατικού πόσου της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης έχει ως στόχο την παρότρυνση του Εκπροσώπου Φορτίου να καλύψει το συντοµότερο δυνατό τις υποχρεώσεις του ως προς την Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος, η οποία ενδεχοµένως αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του έτους λόγω νέων πελατών. Η διάταξη αυτή όµως µπορεί να έχει ουσιαστικά αποτελέσµατα εφόσον η διαθεσιµότητα Α Ι στην αγορά ισχύος είναι επαρκής, και η ταχύτητα µε την οποία µπορούν αυτά τα Α Ι να κυκλοφορούν και να συναλλάσσονται µεταξύ των Εκπροσώπων Φορτίου είναι υψηλή. Στα αρχικά στάδια ανάπτυξης της αγοράς ισχύος, όπου δεν είναι δυνατό να εξασφαλιστεί υψηλή ρευστότητα στις συναλλαγές των Α Ι, και δεδοµένου ότι η έλλειψη ισχύος δηµιουργεί έλλειµµα ως προς τα διαθέσιµα Α Ι, το χρηµατικό ποσό της Χρέωσης Μη Συµµόρφωσης αποκτάει χαρακτήρα µέγιστης διοικητικά οριζόµενης τιµής που µπορεί να λάβει το Α Ι, ώστε σε καταστάσεις ελλείψεως ισχύος να µην αποτελεί χρηµατικό πρόστιµο αλλά ρυθµιζόµενη πληρωµή ισχύος, ώστε να εκπληρώνεται ο βασικός στόχος του µηχανισµού ισχύος, ο οποίος είναι η εξασφάλιση σε µακροχρόνια βάση επαρκούς διαθέσιµης ισχύος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 2. Λαµβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, και ειδικότερα τις δυσµενείς συνθήκες τις οποίες θα κληθούν να αντιµετωπίσουν οι Εκπρόσωποι Φορτίου, όσον αφορά τον διαθέσιµο αριθµό Α Ι και τη δυνατότητα απόκτησης τους, θεωρείται ως απαραίτητη η µείωση της επιβάρυνσης που φέρει ο Εκπρόσωπος Φορτίου που δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ως προς τις εγγυήσεις ισχύος, και ειδικότερα είναι απαραίτητη η µείωση ή και η εξάλειψη του όρου προσαύξησης του οφειλόµενου χρηµατικού ποσού, αναλόγως των µηνών κατά τους οποίους ο Εκπρόσωπος Φορτίου καθυστερεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Συνεπώς, είναι σκόπιµο από τον µαθηµατικό τύπο του Άρθρου 224 του Κ Σ&ΣΗΕ να εξαλειφθεί ο συντελεστής προσαύξησης του αριθµού των µηνών (Ν) που ο Εκπρόσωπος Φορτίου δεν προσκοµίζει επαρκείς εγγυήσεις για την Υποχρέωση Επάρκειας Ισχύος, και ο αριθµός των ηµερών στον ίδιο τύπο να αναφέρεται στις ηµέρες του µήνα για τις οποίες ο Εκπρόσωπος Φορτίου δεν προσκοµίζει επαρκείς εγγυήσεις. Επίσης, κρίνεται σκόπιµο στον ίδιο τύπο και κατά τη µεταβατική περίοδο, η αριθµητική τιµή του συντελεστή προσαύξησης της χρέωσης Α_ΧΜΣ να ληφθεί ίση µε µηδέν. 3. Αναφορικά µε τις Χρεώσεις Χρήσης του Συστήµατος 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 329, παράγραφος (2) του Κ Σ&ΣΗΕ ο υπολογισµός των χρεώσεων χρήσης του Συστήµατος για το έτος 2006 γίνεται βάσει των διατάξεων του Άρθρου 171 και των Άρθρων 173 έως και 175 του Κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος (Κ Σ), πλην των διατάξεων κατά το Άρθρο 173 παράγραφος (3), οι οποίες αντικαθίστανται από τις διατάξεις κατά το Άρθρο 309 παράγραφος (4) του Κ Σ&ΣΗΕ. 2. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 309 παράγραφος (4) του Κ Σ&ΣΗΕ το ετήσιο κόστος του Συστήµατος για το έτος 2006 επιµερίζεται κατά 85% στους Πελάτες και κατά - 12 -
15% στις Μονάδες Παραγωγής, αντί του επιµερισµού ο οποίος ίσχυε έως και το έτος 2005 βάσει των διατάξεων του Άρθρου 173 παράγραφος (3) του Κ Σ, ήτοι 70% στους Πελάτες και 30% στις Μονάδες Παραγωγής. Επιπλέον καθορίζονται δύο γεωγραφικές ζώνες για τη διαφοροποίηση της χρέωσης των Μονάδων Παραγωγής για τη χρήση του Συστήµατος Μεταφοράς. Επισηµαίνεται ότι οι διατάξεις του Άρθρου 173 παράγραφος (3) του Κ Σ, οι οποίες αντικαθίστανται κατά τα ανωτέρω υπό παράγραφο (1), δεν αναφέρονται αντίστοιχα στον αριθµό των γεωγραφικών ζωνών. 3. Ωστόσο, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 173 παράγραφοι (5) και (6) του Κ Σ οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν για τον υπολογισµό των χρεώσεων χρήσης του Συστήµατος κατά το έτος 2006, προβλέπονται αντίστοιχα τα ακόλουθα: i. Για τη διαφοροποίηση της µοναδιαίας χρέωσης των Μονάδων Παραγωγής για τη χρήση του Συστήµατος καθορίζονται τρεις (3) γεωγραφικές ζώνες. ii. Οι µοναδιαίες χρεώσεις των µονάδων παραγωγής σε κάθε γεωγραφική ζώνη υπολογίζονται ως το άθροισµα του µέσου οριακού κόστους επέκτασης του Συστήµατος (ΜΟΚ) κάθε ζώνης και της σταθεράς προσαρµογής S, η οποία ορίζεται κατά τρόπο ώστε από τη χρέωση που αντιστοιχεί στις µονάδες παραγωγής να ανακτάται συνολικά το ετήσιο κόστος του Συστήµατος που επιµερίζεται σε αυτές. 4. Όσον αφορά στον αριθµό των γεωγραφικών ζωνών του Συστήµατος, για τον υπολογισµό των χρεώσεων χρήσης του Συστήµατος για το έτος 2006 υπερισχύουν οι διατάξεις του Άρθρου 309 παράγραφος (4) του Κ Σ&ΣΗΕ ως µεταγενέστερες των διατάξεων του Άρθρου 173 παράγραφος (5) του Κ Σ. 5. Όσον αφορά στον τρόπο υπολογισµού των µοναδιαίων χρεώσεων των µονάδων παραγωγής επισηµαίνονται τα ακόλουθα: i. Με δεδοµένη την ισχύ των διατάξεων του Άρθρου 309 παράγραφος (4) του Κ Σ&ΣΗΕ, το µέρος του ετησίου κόστους του Συστήµατος που πρέπει να ανακτηθεί από το σύνολο των µονάδων παραγωγής κάθε ζώνης προκαθορίζεται βάσει καθορισµένων ποσοστών επιµερισµού. ii. Ο υπολογισµός στη συνέχεια των αντίστοιχων µοναδιαίων χρεώσεων των Μονάδων Παραγωγής µε τη µέθοδο του µέσου οριακού κόστους επέκτασης του Συστήµατος κατά τις διατάξεις του Άρθρου 173 παράγραφος (6), ανάγεται ουσιαστικά στον υπολογισµό της σταθεράς προσαρµογής S, προκειµένου να ανακτάται πλήρως το κόστος του Συστήµατος που επιµερίζεται στις µονάδες παραγωγής. iii. Εποµένως, µε δεδοµένο ότι στον υπολογισµό των τιµών του µέσου οριακού κόστους επέκτασης του Συστήµατος δεν υπεισέρχεται ως παράµετρος το κόστος του Συστήµατος, η σταθερά προσαρµογής S αποτελεί τη µοναδική µεταβλητή του προβλήµατος και η τιµή της θα πρέπει να ικανοποιεί ταυτόχρονα για κάθε ζώνη την ισότητα µεταξύ των εξής µεγεθών: α) του ποσοστού του ετήσιου κόστους του Συστήµατος το οποίο επιµερίζεται στο σύνολο των µονάδων παραγωγής της ζώνης και β) του γινοµένου του αθροίσµατος της ισχύος χρέωσης των µονάδων της ζώνης και του αθροίσµατος του αντίστοιχου µέσου οριακού κόστους επέκτασης του Συστήµατος και της σταθεράς προσαρµογής. Είναι λοιπόν προφανές ότι η επίλυση του προβλήµατος αυτού δεν είναι διασφαλισµένη. 6. Από τα ανωτέρω συνάγεται το συµπέρασµα ότι, υπό τη συνθήκη καθορισµού του ποσού το οποίο ανακτάται ετησίως από τις µονάδες παραγωγής κάθε γεωγραφικής ζώνης χωριστά, δηλαδή µε τον τρόπο που ορίζεται κατά τις διατάξεις του Άρθρου 309 παράγραφος (4) Κ Σ&ΣΗΕ, η µέθοδος του µέσου οριακού κόστους επέκτασης δεν διασφαλίζει τη δυνατότητα υπολογισµού των αντίστοιχων µοναδιαίων χρεώσεων. Για το λόγο αυτό άλλωστε, κατά τις διατάξεις της παραγράφου (7) του Άρθρου 309 Κ Σ&ΣΗΕ, προβλέπεται ο υπολογισµός της µοναδιαίας χρέωσης των µονάδων παραγωγής κάθε - 13 -
ζώνης ως το πηλίκο του ετησίου κόστους που επιµερίζεται στις µονάδες της ζώνης διαιρούµενο µε το άθροισµα της ισχύος χρέωσης των µονάδων αυτών, δηλαδή µε απλό επιµερισµό του συνολικού ετησίου κόστους που ανακτάται από τις µονάδες κάθε ζώνης, στις µονάδες αυτές. 7. Περαιτέρω, σύµφωνα µε τις διατάξεις κατά το Άρθρο 309 παράγραφος (7) του Κ Σ&ΣΗΕΗ «η µοναδιαία χρέωση για κάθε κάτοχο άδειας παραγωγής διαφοροποιείται µεταξύ των Μονάδων των περιπτώσεων (Α) και (Β) της παραγράφου (4) και καθορίζεται ως το πηλίκο του ετησίου κόστους του Συστήµατος που επιµερίζεται στους κατόχους άδειας παραγωγής των περιπτώσεων (Α) και (Β) της παραγράφου (4) διαιρούµενο µε το άθροισµα των ισχύων χρέωσης των Χρηστών αυτών αντιστοίχως». Η διάκριση µεταξύ «των Μονάδων των περιπτώσεων (Α) και (Β) της παραγράφου (4)» γίνεται προφανώς εκ παραδροµής, καθώς οι Μονάδες παραγωγής της περίπτωσης (Α) (το σύνολο των µονάδων παραγωγής) είναι υπερσύνολο των Μονάδων παραγωγής της περίπτωσης (Β) (οι Μονάδες οι οποίες είναι εγκατεστηµένες σε ορισµένους Νοµούς), και όχι διακριτά µεταξύ τους σύνολα. Η διάκριση πρέπει να γίνεται µεταξύ των Μονάδων της περίπτωσης (Β) και των λοιπών Μονάδων παραγωγής. 4. Αναφορικά µε την πληρωµή Μονάδων Παραγωγής στις περιπτώσεις αποσυγχρονισµού τους από το Σύστηµα 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 147, παράγραφος (8) περίπτωση (Β), και του Άρθρου 328, παράγραφος (10) περίπτωση (Β) του Κ Σ&ΣΗΕ, «καταβάλλονται πληρωµές σε Κατανεµόµενες Μονάδες [ ] εφόσον επιβάλλεται η Μονάδα να αποσυγχρονισθεί κατ εκτέλεση Εντολής Κατανοµής. Ειδικότερα, για τις Κατανεµόµενες Μονάδες που έχουν ενταχθεί στον ΗΕΠ, και δεν ευρίσκονται σε κατάσταση Ολικής Μη ιαθεσιµότητας και για τις οποίες κατά το Πρόγραµµα Κατανοµής επιβάλλεται να αποσυγχρονισθούν, καταβάλλεται πληρωµή ίση µε το κόστος αποσυγχρονισµού το οποίο λαµβάνεται ίσο µε το κόστος συγχρονισµού». 2. εν προβλέπεται στον Κώδικα ιαχείρισης του Συστήµατος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας, τόσο στη Μεταβατική Περίοδο εφαρµογής του όσο και µετά από αυτή, αµοιβή για τις Κατανεµόµενες Μονάδες οι οποίες επιβάλλεται να αποσυγχρονιστούν σύµφωνα µε το Πρόγραµµα ΗΕΠ. Περαιτέρω, υπάρχει ασάφεια στον Κ Σ&ΣΗΕ ως προς το εάν καταβάλλεται αµοιβή στις Μονάδες οι οποίες επιβάλλεται να αποσυγχρονιστούν κατ εκτέλεση Εντολής Κατανοµής όχι όµως σύµφωνα µε το Πρόγραµµα Κατανοµής. 3. Περαιτέρω, ο συγχρονισµός ή αποσυγχρονισµός των Μονάδων γίνεται σε σηµαντικό αριθµό περιπτώσεων για την παροχή ενέργειας (και ενδεχοµένως και επικουρικών υπηρεσιών) και όχι αποκλειστικά για την παροχή επικουρικών υπηρεσιών. 4. Στο σύστηµα της Ηµερήσιας Αγοράς το οποίο έχει θεσπιστεί µε τον Κ Σ&ΣΗΕ, κατά την επίλυση του ΗΕΠ λαµβάνονται υπόψη, πέραν των τεχνικών περιορισµών του Συστήµατος µεταφοράς και των Μονάδων Παραγωγής, και τα οικονοµικά στοιχεία των ηλώσεων Φορτίου, των Προσφορών Έγχυσης και των ηλώσεων Τεχνικοοικονοµικών Στοιχείων, µεταξύ των οποίων και το κόστος συγχρονισµού των Μονάδων Παραγωγής. Συνεπώς η συνάρτηση του κοινωνικού οφέλους η τιµή της οποίας βελτιστοποιείται κατά την επίλυση του ΗΕΠ λαµβάνει υπόψη µεταξύ άλλων και το κόστος συγχρονισµού των Μονάδων Παραγωγής. Κατά συνέπεια, εκ παραδροµής το κόστος αυτό δεν έχει συµπεριληφθεί στις πληρωµές προς τους κατόχους άδειας παραγωγής, όπως έχει γίνει µε τα λοιπά κόστη των Μονάδων Παραγωγής τα οποία όταν εµφανίζονται σύµφωνα µε την επίλυση του προβλήµατος ΗΕΠ συµπεριλαµβάνονται και σε αντίστοιχες πληρωµές προς τους κατόχους άδειας παραγωγής. 5. Περαιτέρω, επισηµαίνεται ότι το σύστηµα της Ηµερήσιας Αγοράς το οποίο έχει θεσπιστεί µε τον Κ Σ&ΣΗΕ προσεγγίζει κατά το δυνατόν την πραγµατική λειτουργία του - 14 -
συστήµατος Παραγωγής και Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, συµπεριλαµβάνοντας όλους τους σηµαντικούς τεχνικούς περιορισµούς του συστήµατος αυτού. Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα δυσχερές για τους κατόχους άδειας παραγωγής κατά την κατάρτιση των Προσφορών Έγχυσης που υποβάλλουν στον ΗΕΠ να συµπεριλάβουν στην τιµή ενέργειας που καθορίζουν το ενδεχόµενο κόστος συγχρονισµού ή αποσυγχρονισµού των Μονάδων τους, καθώς η πιθανότητα συγχρονισµού ή αποσυγχρονισµού των Μονάδων επηρεάζεται από πλήθος παραγόντων. Κατά συνέπεια, η αδυναµία των κατόχων άδειας παραγωγής να προβλέψουν τον κίνδυνο να υποστούν το κόστος συγχρονισµού ή αποσυγχρονισµού των Μονάδων τους ενδεχοµένως να οδηγήσει σε υπέρµετρη αύξηση της τιµής ενέργειας των προσφορών τους, ώστε να αντανακλά πέραν του ευλόγου ανταλλάγµατος που αυτοί θα ελάµβαναν για το κόστος αυτό και τον σχετικό επιχειρηµατικό κίνδυνο. Τα ανωτέρω ισχύουν και κατά τη Μεταβατική Περίοδο εφαρµογής του Κ Σ&ΣΗΕ, κατά την οποία δεν λαµβάνονται µεν υπόψη στην επίλυση του ΗΕΠ οι τεχνικοί περιορισµοί του Συστήµατος µεταφοράς, αλλά η περιορισµένη πείρα από τη λειτουργία της ηµερήσιας αγοράς υπό τους νέους κανόνες καθιστά δυσχερές για τους κατόχους άδειας παραγωγής κατά την κατάρτιση των Προσφορών Έγχυσης που υποβάλλουν στον ΗΕΠ να συµπεριλάβουν στην τιµή ενέργειας που καθορίζουν το ενδεχόµενο κόστος συγχρονισµού ή αποσυγχρονισµού των Μονάδων τους. 6. Κατόπιν αυτών, κρίνεται εύλογο οι κάτοχοι άδειας παραγωγής να λαµβάνουν αντάλλαγµα για τον συγχρονισµό ή αποσυγχρονισµό των Μονάδων τους σε κάθε περίπτωση που αυτό συµβαίνει κατόπιν Εντολής Κατανοµής. 7. Περαιτέρω, σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 147, παράγραφος (8) περίπτωση (Β), και του Άρθρου 328, παράγραφος (10) περίπτωση (Β) του Κ Σ&ΣΗΕ, η πληρωµή η οποία καταβάλλεται στις Κατανεµόµενες Μονάδες στην περίπτωση αποσυγχρονισµού τους κατόπιν Εντολής Κατανοµής, είναι ίση µε το κόστος αποσυγχρονισµού το οποίο λαµβάνεται ίσο µε το κόστος συγχρονισµού. Το κόστος συγχρονισµού, όµως, εξαρτάται από τη θερµική κατάσταση της Μονάδας κατά την έναρξη της διαδικασίας αυτής. Κατά συνέπεια δεν ορίζεται µε ακρίβεια από τις ως άνω διατάξεις του Κ Σ&ΣΗΕ ο τρόπος καθορισµού του ύψους της πληρωµής των Κατανεµόµενων Μονάδων στην περίπτωση αποσυγχρονισµού τους. 5. Αναφορικά µε την πληρωµή των Μονάδων Παραγωγής κατά τη δοκιµαστική λειτουργία 1. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 29 παράγραφος (4) του Κ Σ&ΣΗΕ, «Ο κάτοχος άδειας παραγωγής εισπράττει πληρωµές για την ηλεκτρική ενέργεια που αντιστοιχεί στις ως άνω εγχύσεις [λόγω δοκιµών λειτουργίας κατά το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 55 του Κ Σ&ΣΗΕ] οι οποίες υπολογίζονται µε βάση το κόστος καυσίµου και για το οποίο υποβάλλει ήλωση Τεχνικοοικονοµικών Στοιχείων κατά το Άρθρο 44». 2. Σύµφωνα µε τις διατάξεις του Άρθρου 322 παράγραφος (6) του Κ Σ&ΣΗΕ, η ισχύς των διατάξεων του Άρθρου 29 Κ Σ&ΣΗΕ άρχεται την Τρίτη Ηµέρα Αναφοράς, ήτοι την 1 η Ιουλίου 2006. Έως την Ηµέρα αυτή εξακολουθούν να ισχύουν οι σχετικές διατάξεις του Κώδικα Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ Β' 623/25-05-01). 3. Στον Κώδικα Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ Β' 623/25-05-01) δεν περιλαµβάνονται ειδικές διατάξεις αναφορικά µε τον τρόπο υπολογισµού των πληρωµών των Μονάδων παραγωγής που εγχύουν ηλεκτρική ενέργεια στο Σύστηµα κατά τη διάρκεια των δοκιµών λειτουργίας τους. Κατά συνέπεια, οι πληρωµές των κατόχων άδειας παραγωγής για την ενέργεια µε την οποία τροφοδοτούν το Σύστηµα σε κάθε Περίοδο Κατανοµής καθορίζονται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 45 του Κώδικα αυτού, χωρίς να γίνεται διάκριση σχετικά µε τον τρόπο λειτουργίας της Μονάδας, ήτοι υπολογίζονται µε βάση την Οριακή Τιµή του Συστήµατος. - 15 -