EMA/33466/2016 EMEA/H/C/001110 Περίληψη EPAR για το κοινό ελτρομβοπάγη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) αξιολόγησε το φάρμακο προτού διατυπώσει τη θετική της γνώμη για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, καθώς και τις συστάσεις της σχετικά με τους όρους χρήσης του. Τι είναι το ; Το είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ελτρομβοπάγη. Διατίθεται σε μορφή δισκίων (12,5 mg, 25 mg, 50 mg και 75 mg). Διατίθεται επίσης σε μορφή σκόνης (25 mg) για την παρασκευή εναιωρήματος που λαμβάνεται από το στόμα. Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται το ; Το χρησιμοποιείται για τη θεραπεία: της μακροχρόνιας αυτοάνοσης (ιδιοπαθούς) θρομβοπενικής πορφύρας (ΙΘΠ), μιας νόσου κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς καταστρέφει τα αιμοπετάλια (συστατικά του αίματος που συμμετέχουν στην πήξη του αίματος). Οι ασθενείς με ΙΘΠ έχουν μικρό αριθμό αιμοπεταλίων (θρομβοκυτταροπενία) και διατρέχουν κίνδυνο αιμορραγίας. Το χρησιμοποιείται σε ασθενείς ηλικίας 1 έτους και άνω που δεν αποκρίνονται στη θεραπεία με φάρμακα όπως τα κορτικοστεροειδή ή οι ανοσοσφαιρίνες της θρομβοκυτταροπενίας σε ενήλικες ασθενείς με χρόνια (μακροχρόνια) ηπατίτιδα C, μια ασθένεια του ήπατος οφειλόμενη σε λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C στην περίπτωση που αντενδείκνυται η αντιιική θεραπεία λόγω της σοβαρότητας της θρομβοκυτταροπενίας της επίκτητης απλαστικής αναιμίας σοβαρής μορφής (νόσος κατά την οποία ο μυελός των οστών δεν παράγει αρκετό αριθμό αιμοσφαιρίων) σε ενήλικες ασθενείς. Το χρησιμοποιείται σε ασθενείς που δεν αποκρίθηκαν ή που είχαν υποβληθεί επανειλημμένα σε ανοσοκατασταλτική 30 Churchill Place Canary Wharf London E14 5EU United Kingdom Telephone +44 (0)20 3660 6000 Facsimile +44 (0)20 3660 5555 Send a question via our website www.ema.europa.eu/contact An agency of the European Union European Medicines Agency, 2016. Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.
θεραπεία (φάρμακα που μειώνουν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού) και δεν μπορούν να υποβληθούν σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων. Το φάρμακο χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή. Πώς χρησιμοποιείται το ; Η έναρξη και η παρακολούθηση της θεραπείας με πρέπει να γίνεται από γιατρό με εμπειρία στη θεραπεία αιματολογικών παθήσεων ή χρόνιας ηπατίτιδας C και των επιπλοκών της. Σε ενήλικες με χρόνια ΙΘΠ ή με σοβαρής μορφής απλαστική αναιμία, η συνιστώμενη δόση έναρξης είναι 50 mg μία φορά την ημέρα, με εξαίρεση τους ασθενείς με καταγωγή από την Ανατολική Ασία (όπως Ιάπωνες, Κινέζοι, Ταϊβανέζοι ή Κορεάτες), για τους οποίους η δόση πρέπει να είναι 25 mg μία φορά ημερησίως. Μετά την έναρξη της θεραπείας, η δόση πρέπει να προσαρμόζεται για κάθε ασθενή με σκοπό τη διατήρηση του αριθμού των αιμοπεταλίων σε επίπεδο αρκετά υψηλό ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας (άνω των 50.000 αιμοπεταλίων ανά μικρόλιτρο). Η ημερήσια δόση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 75 mg για τους ασθενείς με ΙΘΠ και τα 150 mg για τους ασθενείς με σοβαρής μορφής απλαστική αναιμία. Τα επίπεδα των αιμοπεταλίων πρέπει να παρακολουθούνται ανά τακτά διαστήματα και η δόση του πρέπει να προσαρμόζεται εφόσον χρειάζεται. Επίσης, οι γιατροί πρέπει να εξετάζουν περιοδικά τους ασθενείς με χρόνια ΙΘΠ που δεν έχουν αφαιρέσει τον σπλήνα τους, για να διαπιστώσουν εάν πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Σε παιδιά με ΙΘΠ, η συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι 25 mg για παιδιά ηλικίας 1 έως 5 ετών και 50 mg για παιδιά ηλικίας 6 έως 17 ετών, με εξαίρεση τους ασθενείς με καταγωγή από την Ανατολική Ασία (όπως Ιάπωνες, Κινέζοι, Ταϊβανέζοι ή Κορεάτες), για τους οποίους η δόση πρέπει να είναι 25 mg μία φορά την ημέρα. Σε ενήλικες με θρομβοκυτταροπενία που συνδέεται με ηπατίτιδα C, η συνιστώμενη δόση έναρξης είναι 25 mg μία φορά ημερησίως για όλους τους ασθενείς ανεξαρτήτως της εθνικής τους προέλευσης. Μετά την έναρξη της θεραπείας με, τα επίπεδα των αιμοπεταλίων πρέπει να παρακολουθούνται και η δόση του πρέπει να προσαρμόζεται αναλόγως κάθε 2 εβδομάδες, έως ότου επιτευχθεί το επίπεδο των αιμοπεταλίων που θα επιτρέψει την έναρξη της αντιιικής θεραπείας για την ηπατίτιδα C. Η παρακολούθηση πρέπει να συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας για την ηπατίτιδα C και η δόση του πρέπει να προσαρμόζεται ώστε τα επίπεδα των αιμοπεταλίων να διατηρούνται αρκετά υψηλά (περίπου 50 000 έως 75 000 ανά μικρόλιτρο) και να αποτρέπεται η αιμορραγία ή η ανάγκη μείωσης της αντιιικής δόσης. Η ημερήσια δόση του δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 mg. Τέσσερις ώρες πριν και δύο ώρες μετά τη λήψη του, οι ασθενείς δεν πρέπει να λαμβάνουν αντιόξινα, γαλακτοκομικά προϊόντα ή συμπληρώματα μεταλλικών στοιχείων. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR). Πώς δρα το ; Η ορμόνη θρομβοποιητίνη που υπάρχει στον οργανισμό διεγείρει την παραγωγή αιμοπεταλίων μέσω της προσκόλλησής της σε συγκεκριμένους υποδοχείς στον μυελό των οστών. Η δραστική ουσία του, η ελτρομβοπάγη, προσκολλάται στους ίδιους υποδοχείς με την θρομβοποιητίνη και τους διεγείρει με τον ίδιο τρόπο όπως και η θρομβοποιητίνη, αυξάνοντας κατ αυτόν τον τρόπο την παραγωγή των αιμοπεταλίων. EMA/33466/2016 Σελίδα 2/5
Ποιες μελέτες εκπονήθηκαν για το ; Για τη θεραπεία της χρόνιας ΙΘΠ σε ενήλικες, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονική θεραπεία) σε δύο κύριες μελέτες στις οποίες μετείχαν συνολικά 311 ενήλικες με χρόνια ΙΘΠ. Οι ασθενείς είχαν λάβει προηγουμένως θεραπεία αλλά είτε δεν αποκρίθηκαν στα φάρμακα είτε παρουσίασαν υποτροπή. Σε όλους τους ασθενείς ο αριθμός των αιμοπεταλίων ήταν μικρότερος από 30 000 ανά μικρόλιτρο κατά την έναρξη των μελετών. Στην πρώτη μελέτη, ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών των οποίων τα αιμοπετάλια αυξήθηκαν τουλάχιστον σε 50 000 κύτταρα ανά μικρόλιτρο ύστερα από έξι εβδομάδες. Στη δεύτερη μελέτη, ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών των οποίων τα αιμοπετάλια κυμαίνονταν μεταξύ 50 000 και 400 000 ανά μικρόλιτρο κατά τη διάρκεια θεραπείας έξι μηνών. Σε παιδιά με χρόνια ΙΘΠ, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο σε μία κύρια μελέτη στην οποία μετείχαν συνολικά 92 παιδιά ηλικίας 1 έως 17 ετών τα οποία είχαν υποβληθεί προηγουμένως σε θεραπεία για την ΙΘΠ. Σε αυτή τη μελέτη, διάρκειας 13 εβδομάδων, εξετάστηκε το ποσοστό των ασθενών των οποίων τα αιμοπετάλια αυξήθηκαν σε τουλάχιστον 50 000 κύτταρα ανά μικρόλιτρο για 6 από τις 8 εβδομάδες, μεταξύ των εβδομάδων 5 και 12 της μελέτης, χωρίς θεραπεία διάσωσης. Η μελέτη περιλάμβανε επίσης φάση επέκτασης, στην οποία όλοι οι ασθενείς έλαβαν. Στη φάση αυτή εξετάστηκε η μακροπρόθεσμη επίδραση του φαρμάκου στα επίπεδα αιμοπεταλίων. Για τη θεραπεία της θρομβοκυτταροπενίας που συνδέεται με την ηπατίτιδα C διεξήχθησαν δύο κύριες μελέτες στις οποίες μετείχαν 1 441 ενήλικες. Στις μελέτες αυτές το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο, με σκοπό την έναρξη και διατήρηση αντιιικής θεραπείας σε ασθενείς με ηπατίτιδα C, οι οποίοι παρουσίαζαν αρχικά πολύ χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων για να μπορούν να ξεκινήσουν αντιιική θεραπεία (λιγότερο από 75 000 ανά μικρόλιτρο). Σε αμφότερες τις μελέτες, ο κύριος δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών στις αιματολογικές εξετάσεις των οποίων δεν υπήρχε καμία ένδειξη του ιού της ηπατίτιδας C 6 μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Όσον αφορά τη θεραπεία σοβαρής μορφής απλαστικής αναιμίας, το μελετήθηκε σε 43 ασθενείς χωρίς να συγκριθεί με άλλο φάρμακο. Ο βασικός δείκτης μέτρησης της αποτελεσματικότητας ήταν ο αριθμός των ασθενών που αποκρίθηκαν στο (δηλαδή ο αριθμός των αιμοπεταλίων, των ερυθρών ή των λευκών αιμοσφαιρίων τους διατηρήθηκε πάνω από τα προκαθορισμένα επίπεδα) ύστερα από 12 ή 16 εβδομάδες θεραπείας. Ποιο είναι το όφελος του σύμφωνα με τις μελέτες; Στη θεραπεία ενηλίκων με χρόνια ΙΘΠ, το αποδείχθηκε αποτελεσματικότερο από το εικονικό φάρμακο. Στην πρώτη μελέτη για την ΙΘΠ, το 59% των ασθενών που έλαβε (43 από τους 73) εμφάνισε τουλάχιστον 50 000 αιμοπετάλια ανά μικρόλιτρο ύστερα από έξι εβδομάδες, σε σύγκριση με το 16% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (6 από τους 37). Στη δεύτερη μελέτη για την ΙΘΠ, οι ασθενείς που έλαβαν είχαν περίπου οκτώ φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αριθμό αιμοπεταλίων μεταξύ 50 000 και 400 000 ανά μικρόλιτρο κατά τη διάρκεια της εξάμηνης θεραπείας σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Το ήταν επίσης πιο αποτελεσματικό από το εικονικό φάρμακο στα παιδιά με ΙΘΠ. Το 40% των ασθενών που έλαβε (25 από τους 63) εμφάνισε τουλάχιστον 50 000 αιμοπετάλια ανά μικρόλιτρο για τουλάχιστον 6 από τις 8 εβδομάδες, μεταξύ των εβδομάδων 5 και 12 της περιόδου μελέτης, σε σύγκριση με το 3% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (1 από τους 29). Το αποδείχθηκε επίσης αποτελεσματικό στη διατήρηση επαρκών επιπέδων αιμοπεταλίων στη φάση επέκτασης της μελέτης. EMA/33466/2016 Σελίδα 3/5
Στη θεραπεία για τη θρομβοκυτταροπενία που συνδέεται με ηπατίτιδα C, από τους ασθενείς που έλαβαν, το ποσοστό που διαγνώστηκε αρνητικό στον ιό της ηπατίτιδας C ήταν υψηλότερο σε σύγκριση το αντίστοιχο ποσοστό των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (23% έναντι 14% στην πρώτη μελέτη και 19% έναντι 13% στη δεύτερη μελέτη). Όσον αφορά τη σοβαρής μορφής απλαστική αναιμία, το 40% των ασθενών (17 από τους 43) αποκρίθηκαν στη θεραπεία ύστερα από 12 εβδομάδες, ενώ το 65% των ασθενών που αποκρίθηκαν στην αγωγή (11 από τους 17) παρουσίασαν είτε αύξηση του αριθμού των αιμοπεταλίων κατά τουλάχιστον 20 000 κύτταρα ανά μικρόλιτρο είτε σταθερό αριθμό αιμοπεταλίων χωρίς την ανάγκη μετάγγισης αίματος. Τα προκαταρκτικά δεδομένα που προκύπτουν από μια υποστηρικτική μελέτη συμφωνούν με το αποτέλεσμα της βασικής μελέτης, με το 46% των ασθενών να αποκρίνεται στη θεραπεία ύστερα από 12 εβδομάδες. Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες του σε ενήλικες με ΙΘΠ και ηπατίτιδα C (εμφανίζονται σε περισσότερους από 1 στους 10 ασθενείς) είναι πονοκέφαλος, αναιμία (χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων), μειωμένη όρεξη, αϋπνία, βήχας, ναυτία (αίσθημα αδιαθεσίας), διάρροια, κνησμός (φαγούρα), αλωπεκία (τριχόπτωση), μυαλγία (πόνος στους μυς), πυρεξία (πυρετός), κόπωση, συμπτώματα γρίπης, αδυναμία, ρίγη και περιφερικό οίδημα (πρήξιμο, ιδίως στους αστραγάλους και τα πόδια). Επιπλέον, στα παιδιά με ΙΘΠ, οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συμπεριλάμβαναν επίσης κρυολογήματα, ρινοφαρυγγίτιδα (φλεγμονή της μύτης και του φάρυγγα), ρινίτιδα (φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου), πόνο στην κοιλιά ή στο στόμα και στον φάρυγγα, πονόδοντο, εξάνθημα, ρινική καταρροή και μη φυσιολογικά επίπεδα ορισμένων ηπατικών ενζύμων στο αίμα (AST). Στους ενήλικες με σοβαρής μορφής απλαστική αναιμία οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συμπεριλάμβαναν πονοκέφαλο, ζάλη, αϋπνία, βήχα, δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή), πόνο στην κοιλιά ή στο στόμα και στον φάρυγγα, ναυτία, διάρροια, πόνο στις αρθρώσεις, μυϊκούς σπασμούς, πόνο στα άκρα, κόπωση, εκχύμωση (αποχρωματισμός του δέρματος λόγω αιμορραγίας κάτω από το δέρμα), μη φυσιολογικά επίπεδα ορισμένων ηπατικών ενζύμων στο αίμα και ρινική καταρροή. Επίσης, οι ασθενείς που πάσχουν από θρομβοκυτταροπενία και χρόνια ηπατίτιδα C σε προχωρημένο στάδιο, και λαμβάνουν το φάρμακο ιντερφερόνη και το διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων στο ήπαρ καθώς και θρομβοεμβολικών επιπλοκών (σχηματισμός θρόμβων στα αιμοφόρα αγγεία). Οι εν λόγω ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν το μόνον εφόσον ενδείκνυται κλινικά, και θα πρέπει να βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση. Επιπλέον, μετά τη διακοπή του φαρμάκου ενδέχεται να επανεμφανιστεί η αιμορραγία. Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η CHMP έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή χρήση του ; Καταρτίστηκε σχέδιο διαχείρισης κινδύνου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το χρησιμοποιείται με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο. Βάσει του εν λόγω σχεδίου, στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος και στο φύλλο οδηγιών χρήσης του συμπεριλήφθηκαν πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια, καθώς και με τις κατάλληλες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας και τους ασθενείς. EMA/33466/2016 Σελίδα 4/5
Επιπλέον, η παρασκευάστρια εταιρεία του θα φροντίσει να διαθέσει εκπαιδευτικό υλικό στους γιατρούς που συνταγογραφούν το φάρμακο σε όλα τα κράτη μέλη, επισημαίνοντάς τους τον τρόπο χρήσης του φαρμάκου, καθώς και τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες που συνδέονται με αυτό, όπως ηπατικά προβλήματα, θρομβοεμβολικές επιπλοκές και επανεμφάνιση της αιμορραγίας. Λοιπές πληροφορίες για το : Στις 11 Μαρτίου 2010, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: 02-2016. EMA/33466/2016 Σελίδα 5/5