«ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ»

ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ ΔΕΛΦΩΝ -ΜΙΟΥΛΗ ΤΗΛ.: 2310 828 989 «ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ» ΕΤΟΣ ΣΤ ΠΑΣΧΑ 2013 www.inmetamorfoseos.gr facebook: Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος

Κατά τη λαμπρή ημέρα της Αναστάσεως διαβάζεται για μοναδική φορά ως ευαγγελική περικοπή στη Θεία Λειτουργία το προοίμιο (στιχ1-5) του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, καθώς και οι στίχοι που αμέσως ακολουθούν από το 6 έως το 17. Η Ανάσταση είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας, γιατί, αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί, η πίστη μας θα ήταν μάταιη κατά τον Απόστολο Παύλο. Στο έκτακτο αυτό τεύχος του Θαβωρίου Λόγου με τη χάρη του Θεού θα μελετήσουμε τη μεστή σε θεολογικά μηνύματα ευαγγελική περικοπή σε νεοελληνική απόδοσή της και με σχόλια πρώτα για το προοίμιο και έπειτα για το υπόλοιπο. Ευχή και παράκλησή μας το κείμενο αυτό να αποτελέσει την αρχή, ώστε ΟΛΟΙ να μη φύγουμε αλλά να μείνουμε αυτή τη μία και μοναδική βραδιά στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και να βιώσουμε κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας αυτό το γεγονός. Κείμενο Απόδοση της Ευαγγελικής Περικοπής στα Νέα Ελληνικά: 1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν κόσμου ήταν ο Λόγος. Και ο Λόγος 1.Στην αρχή της δημιουργίας του ήταν μαζί με τον Θεό, και ήταν Θεός ὁ Λόγος. 2 Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς ο Λόγος. 2 Αυτός στην αρχή, τότε τὸν Θεόν. 3 Πάντα δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν με τον Θεό. 3 Όλα έγιναν με το Λόγο που κτιζόταν ο κόσμος, ήταν μαζί ὃ γέγονεν. 4 Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ και χωρίς το Λόγο δεν έγινε τίποτε απ ό,τι έγινε. 4 Μέσα στο Λόγο ήταν ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. η ζωή και η ζωή του Λόγου ήταν το 5 Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, φως των ανθρώπων. 5 Το φως φέγγει μέσα στο σκότος και το σκοτάδι καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. δεν μπόρεσε να το καλύψει. 6 Ήλθε 6 Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάν- πού το όνομά του ήταν Ιωάννης. 7 άνθρωπος σταλμένος από τον Θεό, νης 7 οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, Αυτός ήλθε για μαρτυρία, ήλθε δηλ. ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, να μαρτυρήσει για το φως, ώστε με τη μαρτυρία του να πιστέψουν όλοι ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι αὐτοῦ. οι άνθρωποι. 8 Δεν ήταν εκείνος το 8 Οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ ἵνα φως, αλλά ήλθε για να μαρτυρήσει μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. 9 Ἦν για το φως. 9 Το αληθινό φως, πού φωτίζει κάθε άνθρωπο, ερχόταν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν στον κόσμο, αφού ο κόσμος έγινε με τώρα στον κόσμο. 10 Ο Λόγος ήταν κόσμον. 10 Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ το Λόγο, αλλά ο κόσμος δεν Τον ανεγνώρισε. 11 Ήλθε στον τόπο Του και κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. 11 Εἰς τὰ ἴδια δεν Τον αποδέχθηκαν. 12.Σε στους δικούς Του, αλλά οι δικοί Του εκεί-

ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. 12 Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. 14 Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. 15 Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. 16 Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωυσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. νους όμως πού Τον αποδέχθηκαν έδωκε την εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού και αυτοί είναι όλοι που πιστεύουν στο Όνομά Του. 13.Αυτοί δεν γεννήθηκαν με φυσικό τρόπο, ούτε από σαρκική ούτε ανδρική επιθυμία, αλλά γεννήθηκαν από τον Θεό. 14.Και ο Λόγος έλαβε σάρκα και έγινε άνθρωπος και έμεινε ανάμεσά μας, ήταν όλο χάρη και όλο αλήθεια. Και είδαμε και θαυμάσαμε τη δόξα Του, δόξα πού την έχει ως Μονογενής Υιός του Θεού-Πατρός. 15.Ο Ιωάννης μαρτυρεί γι αυτόν, ο προφήτης πού εφώναζε και έλεγε, Αυτός είναι εκείνος για τον οποίον είπα, ότι εκείνος πού έρχεται ύστερα από εμένα, είναι ανώτερος από εμένα, γιατί υπήρχε πριν από εμένα. 16.Από Αυτόν που είναι γεμάτος χαρίσματα λάβαμε όλοι εμείς τη μια χάρη επάνω στην άλλη. 17.Γιατί ο νόμος δόθηκε από τον Μωυσή, όμως η χάρη και η αλήθεια έγινε πραγματικότητα με τον ερχομό του Ιησού Χριστού. 1-5. «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος». Ο Ευαγγελιστής αρχίζει το Ευαγγέλιό του με ένα ύμνο, τον οποίο θεμελιώνει σε ιδέες που έχουν αναπτυχθεί σε κείμενα της Π.Δ., κυρίως σχετικά με τη Σοφία αλλά και με το Λόγο και το Πνεύμα του Θεού, συνδυάζοντάς τες με όρους της φιλοσοφίας της εποχής. Στα κείμενα αυτά η Σοφία του Θεού και το Πνεύμα του Θεού παριστάνονται ως πρόσωπα και με τις παραστάσεις αυτές προετοιμάζεται το έδαφος για την αποκάλυψη του δεύτερου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Τις παραστάσεις αυτές τις παίρνουν οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης και τις προσαρμόζουν στο πρόσωπο του Ιησού. Ο Ευαγγελιστής χαρακτηρίζει τον Ιησού «Λόγο» και όχι Σοφία, γιατί ο όρος αυτός στη φιλοσοφία της εποχής δήλωνε τον παγκόσμιο θείο Νου που εξουσιάζει τα πάντα. Αυτός στο πρόσωπο του Ιησού υπάρχει πριν από τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό γίνεται σαφές ότι ο Ιησούς είναι Θεός όχι μόνο των Ιουδαίων αλλά και των μη Ιουδαίων. Στον ύμνο του Ιωάννη τονίζεται ότι ο «Λόγος»δεν είναι δημιούργημα με σάρκα και αίμα αλλά ο ίδιος ο Θεός. 6-17. «Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ ἡ χάρις καὶ ἡ

ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο». Αποστέλλεται από το Θεό άνθρωπος, ο προφήτης Ιωάννης, για να μαρτυρήσει «περί του φωτός», να πει ότι ήρθε στον κόσμο και να δείξει ποιός είναι. Δεν είναι ο ίδιος το φως αλλά αυτός που μαρτυρεί περί του φωτός, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπου που γεννιέται στον κόσμο. Δεν είναι όπως το φως του ηλίου το κτιστό και πρόσκαιρο αλλά αιώνιο. Όμως «ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω». Το κτιστό φως, όταν πλημμυρίζει τον κόσμο, δεν είναι δυνατό να μην το δει κάποιος, το «αληθινό φως» όμως ο κόσμος δεν το πήρε είδηση. Και όχι μόνο ο πολύς κόσμος αλλά ούτε και οι άνθρωποι του στενού Του περιβάλλοντος δεν Τον αντιλήφθηκαν. «Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον». Δεν Τον παραδέχθηκαν ή δεν θέλησαν να Τον παραδεχθούν. Αυτοί όμως που Τον παραδέχθηκαν έλαβαν από Αυτόν ύψιστο δώρο, τη δυνατότητα να γίνουν «τέκνα Θεού». Ποιοι είναι αυτοί; Όσοι πίστεψαν στο όνομα Αυτού. «Θέλημα σαρκός» και «θέλημα ανδρός» είναι η γενετήσια ορμή. Αυτή η γενετήσια ορμή είναι η αφετηρία της υπάρξεως του καθενός μας. Η παντελής έλλειψη «θελήματος σαρκός» και «θελήματος ανδρός» υπάρχει μόνο στη γέννηση του Χριστού. Ωστόσο όμως όσοι έλαβαν το ύψιστο δώρο να γίνουν τέκνα Θεού «ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν»και όχι «ἐκ θελήματος ἀνδρός». Αυτό σημαίνει ότι αφετηρία της νέας ζωής των τέκνων του Θεού είναι το άγιο θέλημα του Θεού. «Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας». Ο Λόγος έγινε σάρκα και συναναστράφηκε με μας και έζησε ανάμεσά μας. Μας δόθηκε η δυνατότητα να δούμε την απρόσιτη δόξα του Θεού, αφού ο Θεός έγινε άνθρωπος και συναναστράφηκε μεταξύ μας. «Δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας». Μία δόξα που την είχε ως Μονογενής Υιός από μέρους του Πατέρα γεμάτος χάρη με την οποία θαυματούργησε και γεμάτος χάρη με την οποία μας φωτίζει και μας διδάσκει. «Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε» Το «κέκραγε» σημαίνει ότι υπάρχει δημόσια μαρτυρία του χωρίς κανένα δισταγμό. Ο λαός θαύμαζε το πνευματικό ύψος του Ιωάννη και ο Ιωάννης γνωρίζοντάς το συστήνει τον Ιησού λέγοντας ότι «Αυτός που έρχεται ύστερα από μένα υπήρχε πριν από μένα και κηρύχθηκε από όλους». «Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν». Πλήρωμα είναι το γέμισμα, ο πλούτος των δωρεών. Αφήσαμε τη μία χάρη και πήραμε άλλη χάρη. Η παλαιά χάρη είναι ο Μωσαϊκός Νόμος, η Παλαιά Διαθήκη. Εκείνη η χάρη δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με την αιώνια και σωτήρια χάρη. Γι αυτό και ο Ευαγγελιστής λέει «ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωυσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο». Τότε δόθηκε, τώρα έγινε, πραγματοποιήθηκε. Εκεί μεσίτης ο δούλος, ο Μωυσής, εδώ μεσίτης ο Κύριος και Χριστός Ιησούς. Η Ανάσταση του Κυρίου αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός της Ιστορίας. Τα Ευαγγέλια γράφτηκαν, για να προσφέρουν τη χαρμόσυνη είδηση της Αναστάσεως σε όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. Η Ανάστασή του Χριστού αποτελεί εγγύηση και αφετηρία της ανάστασης όλων μας. Ας είναι αυτή η ανάσταση για όλους μας πρώτιστα ανάσταση πνευματική. Καλή Ανάσταση!