ΜΑΡΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μιλάμε σήμερα για την αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μας λέτε: «Λείπουν πολλά από την εκπαίδευση, λείπει και η αξιολόγηση». Μας είπατε: «Από κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Ας αρχίσουμε από την αξιολόγηση». Τα υπόλοιπα είναι ήσσονος σημασίας; Το ότι δεν έχουν καλυφθεί τα κενά των εκπαιδευτικών είναι ήσσονος σημασίας; Το ότι οι μαθητές δυσκολεύονται να μετακινηθούν προς τα σχολειά τους είναι ήσσονος σημασίας; Το ότι δεν υπάρχουν βιβλία και βιβλιοθήκες είναι ήσσονος σημασίας; Το ότι συρρικνώνετε και καταργείτε δομές χρήσιμες για τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση είναι ήσσονος σημασίας; Όχι, βέβαια. Αλλά «προέχει η αξιολόγηση». Ποια αξιολόγηση; Μιλάτε για μια ανεξάρτητη αξιολόγηση. Ποια είναι αυτή η Ανεξάρτητη Αρχή; Αυτή που θα διορίζεται από τον εκάστοτε Υπουργό; Πού βρίσκονται αυτές οι αντικειμενικές και αδιάβλητες διαδικασίες; Πώς θα στελεχώνεται αυτή η επιτροπή; Ποιοι θα συμμετέχουν σε αυτήν, αφού δεν υπάρχει καμμία συμμετοχή φορέων της εκπαίδευσης ή και άλλων κοινωνικών φορέων; Σταχυολογώντας κάποια από τα κριτήρια της αξιολόγησης, να αναφέρω τα εξής: Λέτε οι σχολικές μονάδες να έχουν υποδομές. Ποιος ψαλιδίζει και αφανίζει τις υποδομές και γιατί; Γιατί έχουν κλείσει οι βιβλιοθήκες στα σχολεία; Γιατί δεν
συντηρούνται τα κτήρια; Γιατί σταμάτησε η ενισχυτική διδασκαλία; Ποιοι είναι αυτοί που δεν στηρίζουν τις δομές; Να πάτε να δείτε τις σχολικές δομές και ναι, μετά να αξιολογήσετε αυτούς που δεν τις στήριξαν και αυτούς που τις κατέστρεψαν, αυτές, τις όποιες δομές. Έχετε πάει σε σχολειά της επαρχίας ή της Αττικής; Εάν πάτε θα φρίξετε και δεν θα ξαναμιλήσετε για δομές. Όσον αφορά τα προσόντα των εκπαιδευτικών, όταν δεν υπάρχει επιμόρφωση ειπώθηκε από πολλούς συναδέλφους- όταν δεν υπάρχουν εκπαιδευτικές άδειες, για ποιο πράγμα μιλάμε; Επιπλέον, κάποιοι από τους εκπαιδευτικούς έχουν προσόντα, έχουν μεταπτυχιακά ή άλλα προσόντα. Για όσους θέλουν να τα αποκτήσουν, δίνετε κάποια απάντηση ή υπάρχει μέριμνα γι αυτό; Η αξιολόγηση, λοιπόν, όπως και όλη η εκπαιδευτική διαδικασία, δεν είναι ουδέτερη. Έχει στόχους. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που προτείνετε, όχι μόνο δεν προάγει τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και του έργου των λειτουργών της, αλλά αντίθετα είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη συνολικότερη κυβερνητική πολιτική διάλυσης της δημόσιας παιδείας και την πλήρη πειθάρχηση κάθε φωνής που διαφωνεί. Η σπουδή των κυβερνώντων για άμεση εφαρμογή της αξιολόγησης και το πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο της εφαρμογής της -οι προαγωγές, οι καθηλώσεις, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων- υπακούουν φανερά σε δημοσιονομικά κριτήρια:
δηλαδή το μνημονιακό πλάνο μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένων και των εκπαιδευτικών. Και εξηγούμε το είπαν πάρα πολλοί, θα το πούμε ακόμη μία φορά- ότι, όποιες και αν είναι οι επιδόσεις, οι προαγωγές σε ανώτερα μισθολογικά και βαθμολογικά κλιμάκια περιορίζονται εκ των προτέρων. Υπάρχουν συγκεκριμένα ποσοστά. Παραδείγματος χάριν, το 50% του συνόλου των εκπαιδευτικών θα προάγεται στον Β βαθμό και μόλις το 15% στον Α βαθμό. Αυτά τα ποσοστά θα αυξομειώνονται, εάν ο Υπουργός το κρίνει. Πώς θα το κρίνει; Ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες. Αλήθεια, δεν μας λέτε τι θα γίνεται με όσους υστερούν, όσους αξιολογούνται αρνητικά. Μας μιλάτε για τιμωρητικές συνέπειες, αλλά δεν μας λέτε τίποτα για διορθωτικές κινήσεις. Ένα νομοσχέδιο πρέπει να τα περιλαμβάνει αυτά. Είναι και έργο της Βουλής αυτά να τα βλέπει. Πώς θα γίνουν καλύτεροι όσοι εκπαιδευτικοί υστερούν και κρίνονται αρνητικά; Επιπλέον, οι αξιολογητές των εκπαιδευτικών θα είναι οι διευθυντές των σχολείων και οι σχολικοί σύμβουλοι. Οι υπερεξουσίες και οι πελατειακές σχέσεις καλά κρατούν. Μιλάτε για την αξιολόγηση, όπως τόσα χρόνια μιλούσατε για μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Όποιος πέρασε από την εκπαίδευση, γνωρίζει ότι η λέξη «μεταρρύθμιση» φέρει μύρια κακά. Μιλάτε λοιπόν για αξιολόγηση και δεν αξιολογείτε το εκπαιδευτικό σύστημα και τους εμπνευστές του. Δεν φταίει το
εκπαιδευτικό σύστημα για τις αστοχίες και τις αποτυχίες του, αλλά οι εκπαιδευόμενοι, με τις νωθρές επιδόσεις τους, σύμφωνα με την πολιτική σκέψη της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου. Γι αυτό και τιμωρούνται οι κακές επιδόσεις με σχολές υποβαθμισμένες ή με τον καιάδα της ανεργίας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της εργασιακής απαξίωσης. Δεν φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά οι νωθροί εκπαιδευτικοί, οι ανίκανοι εκπαιδευτικοί. Στα ερωτήματα που τίθενται από διάφορες πλευρές, εάν, δηλαδή, θέλουμε καλά δημόσια σχολεία, απαντάμε: ναι, θέλουμε καλά δημόσια σχολεία. Η παιδεία για εμάς, ως ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, ισότιμα σε όλους, με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Άρα, λέμε επιτακτικά «ναι» στην άρση των ταξικών φραγμών, στην απάλειψη των κάθε λογής διακρίσεων, στη δωρεάν παροχή δημόσιας παιδείας υψηλού επιπέδου. Πώς θα φτιάξουμε καλά δημόσια σχολεία; Βάλτε λιθαράκι στη σκέψη και στη δράση σας. Να σταματήσουν όλες οι περαιτέρω μειώσεις κονδυλίων για την παιδεία και για την έρευνα. Να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση για πιεστικές ανάγκες της εκπαίδευσης. Να γίνουν αλλαγές στις δομές του Υπουργείου Παιδείας και στην κεντρική διοίκηση. Να καταργηθούν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι που αφορούν στην παιδεία. Χρειάζεται εξασφάλιση της λειτουργίας και της διοίκησης όλων των τύπων
των σχολείων -γενικής, τεχνικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης- καθώς και των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Να επιλυθούν όλα τα βασικά ζητήματα λειτουργίας τους -σχολικά βιβλία, συγγράμματα, λειτουργικές δαπάνες- καθώς και η επαναλειτουργία των σχολικών και πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών και τόσα άλλα. Να καλυφθούν όλες οι ανάγκες σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των ερευνητικών κέντρων. Ας σταματήσει, λοιπόν, το παραμύθι των προτάσεων διαχειριστικού τύπου. Τόσα χρόνια τέτοιες προτάσεις υλοποιούνται και να πού φτάσαμε. Εξάλλου, τι τις θέλετε τις δικές μας προτάσεις; Είναι δημοσιονομικά απαγορευτικές! Εμείς, λοιπόν, θα λέμε «όχι» στη διάλυση όλων των δομών της εκπαίδευσης μέσω μίας ψευδεπίγραφης αξιολόγησης, θα λέμε «όχι» στην αποδυνάμωση και εν τέλει στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους, με αποστέρηση της πρόσβασης των πολιτών στα δημόσια κοινωνικά αγαθά και στην παιδεία, τα οποία πλέον είναι υποχρεωμένοι να ακριβοπληρώνουν, θα λέμε «όχι» στις γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις και στην εκχώρηση νευραλγικών τομέων του δημοσίου στα επιχειρηματικά συμφέροντα, θα λέμε «όχι» στη βίαιη συρρίκνωση του αριθμού των εκπαιδευτικών, στην επιδείνωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων μέσα από εξοντωτικά μέτρα, στην παραπέρα και την περαιτέρω αφυδάτωση του ρόλου τους, όπως θα λέμε «όχι» και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.