Επανάληψη ΕΣΔΔΑ με ασκήσεις πολλαπλής επιλογής 1. Στην Οικονομική επιστήμη ως οικονομικό πρόβλημα χαρακτηρίζουμε:

3 Επανάληψη ΕΣΔΔΑ με ασκήσεις πολλαπλής επιλογής 1. Στην Οικονομική επιστήμη ως οικονομικό πρόβλημα χαρακτηρίζουμε: α) Την έλλειψη χρημάτων που αντιμετωπίζει μια οικονομία β) Την έλλειψη χρημάτων που αντιμετωπίζει μια οικογένεια γ) Τη στενότητα παραγωγικών συντελεστών και τη συνεπακόλουθη σχετική έλλειψη αγαθών σε σχέση με τις ανάγκες 2. Τα κεφαλαιουχικά αγαθά είναι αυτά που: α) Χρησιμοποιούνται συνεχώς για τον ίδιο σκοπό β) Χρησιμοποιούνται στη βιομηχανική παραγωγή γ) Χρησιμοποιούνται στην κατασκευή άλλων αγαθών δ) Υπόκεινται σε αποσβέσεις 3. Η στενότητα του κεφαλαίου οφείλεται: α) Στην έλλειψη χρηματοδότησης των επενδύσεων β) Στην έλλειψη προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης, ώστε να εξελιχθεί η τεχνολογία και κατά συνέπεια να γίνει αποδοτικότερη η παραγωγή γ) Στην στενότητα των άλλων παραγωγικών συντελεστών δ) Στην άνιση κατανομή των παραγωγικών πόρων, που δεν επιτρέπει στην οικονομία να λειτουργεί με άριστο τρόπο 4. Το αποτέλεσμα υποκατάστασης είναι: α) Πάντα αρνητικό για τα κανονικά αγαθά β) Πάντα αρνητικό για όλα τα αγαθά γ) Πάντα θετικό μόνο για τα αγαθά με ελαστική καμπύλη ζήτησης δ) Πάντα θετικό στα κατώτερα αγαθά 5. Σε ζήτηση με μορφή ισοσκελούς υπερβολής αποδεικνύεται ότι η δαπάνη των καταναλωτών είναι: α) Σταθερή β) Συνεχώς αύξουσα γ) Συνεχώς φθίνουσα δ) Αύξουσα όταν η ελαστικότητα αυξάνεται και φθίνουσα όταν η ελαστικότητα μειώνεται 6. Όσο ισχύει ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης η αποτελεσματικότητα του σταθερού συντελεστή και η αποτελεσματικότητα του μεταβλητού συντελεστή : (σελ. 162) α) Αυξάνεται αυξάνεται β) Αυξάνεται μειώνεται γ) Μειώνεται μειώνεται δ) Μειώνεται αυξάνεται 7. Η μακροχρόνια καμπύλη προσφοράς ενός προϊόντος σε σχέση με τη βραχυχρόνια του ίδιου προϊόντος, συνήθως διαφέρει στο ότι:

4 α) Η μακροχρόνια είναι πιο ελαστική β) Η μακροχρόνια είναι λιγότερο ελαστική γ) Η μακροχρόνια είναι λιγότερο κάθετη δ) Η μακροχρόνια είναι σχεδόν μοναδιαίας ελαστικότητας 8. Το πλεόνασμα του καταναλωτή μπορεί να οριστεί ως: α) Το μέρος της συνολικής χρησιμότητας που απολαμβάνει ο καταναλωτής από ορισμένη ποσότητα αγαθού, για το οποίο δεν έχει πληρώσει το αντίτιμο, αφού για ορισμένες μονάδες αγαθού πλήρωσε λιγότερο από ότι θα ήταν διατεθειμένος να πληρώσει β) Το μέρος της οριακής χρησιμότητας που απολαμβάνει ο καταναλωτής από ορισμένη ποσότητα αγαθού, για το οποίο δεν έχει πληρώσει το αντίτιμο, αφού για ορισμένες μονάδες αγαθού πλήρωσε λιγότερο από ότι θα ήταν διατεθειμένος να πληρώσει γ) Το μέρος της συνολικής χρησιμότητας που χάνει ο παραγωγός από ορισμένη ποσότητα αγαθού, για το οποίο δεν έχει πληρωθεί το αντίτιμο, αφού ορισμένες μονάδες αγαθού του στοίχησαν περισσότερο από ότι εκτιμούσε ότι θα στοιχίσουν δ) Οι απαντήσεις α και γ 9. Το πλεόνασμα του παραγωγού ορίζεται ως: α) Το όφελος του παραγωγού από το γεγονός ότι πωλεί όλη την ποσότητα του προϊόντος του στην τιμή που θα πωλούσε μόνο την τελευταία μονάδα της ποσότητας αυτής β) Το όφελος του παραγωγού από το γεγονός ότι πωλεί όλη την ποσότητα του προϊόντος του στην τιμή που θα πωλούσε μόνο την πρώτη μονάδα της ποσότητας αυτής γ) Το κέρδος του παραγωγού από την πώληση του προϊόντος του σε τιμή μεγαλύτερη του κόστους δ) Το όφελος του παραγωγού από την υπεραξία του προϊόντος που πωλεί 10. Στον πλήρη ανταγωνισμό το οριακό έσοδο MR μιας επιχείρησης ισούται με: α) Το μέσο έσοδο και την αγοραία τιμή του αγαθού β) Το συνολικό έσοδο γ) Τα α και β δ) Τίποτα από τα παραπάνω 11. Αν μια ανταγωνιστική επιχείρηση αδυνατεί να καλύψει το μεταβλητό κόστος της, τότε θα πρέπει: α) Να αυξήσει την τιμή του προϊόντος της ώστε να αυξήσει τα έσοδα της β) Να μειώσει την τιμή του προϊόντος ώστε να μπορέσει να αποκτήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς γ) Να αυξήσει την ποσότητα προϊόντος που παράγει δ) Τίποτα από τα παραπάνω 12. Από τις επόμενες προτάσεις αυτή που αποτελεί χαρακτηριστικό μιας πλήρως ανταγωνιστικής επιχείρησης είναι: α) Η ζήτηση που αντιμετωπίζει κάθε επιχείρηση είναι πλήρως ελαστική

5 β) Η καμπύλη προσφοράς κάθε επιχείρησης είναι τελείως ελαστική γ) Η καμπύλη συνολικής προσφοράς του κλάδου είναι πλήρως ελαστική δ) Τα κέρδη στη μακροχρόνια περίοδο είναι μεγάλα 13. Μια πλήρως ανταγωνιστική επιχείρηση πρέπει να διακόψει τη λειτουργία της όταν: α) Οι ζημιές που παρουσιάζει είναι μεγαλύτερες του σταθερού κόστους β) Τα οικονομικά κέρδη της είναι μηδενικά μακροχρόνια γ) Παρουσιάζει οποιαδήποτε ζημιά στο βραχυχρόνιο διάστημα δ) Δεν παρουσιάζει τα κέρδη που είχε αρχικά σχεδιάσει 14. Για να αυξηθεί η ζήτηση που αντιμετωπίζει μια τέλεια ανταγωνιστική επιχείρηση πρέπει: α) Να μειωθεί η αγοραία προσφορά β) Να αυξηθεί η αγοραία προσφορά γ) Να μειωθεί η αγοραία ζήτηση δ) Να αυξηθεί η ελαστικότητα της αγοραίας ζήτησης 15. Το οριακό έσοδο σε μονοπωλιακή αγορά είναι θετικό όσο η ζήτηση είναι: α) Ελαστική β) Ανελαστική γ) Μοναδιαίας ελαστικότητας δ) Δεν έχει σχέση η ζήτηση με το πρόσημο του οριακού εσόδου 16. Μια μονοπωλιακή επιχείρηση: α) Μπορεί να αυξήσει τα κέρδη της υψώνοντας την τιμή του προϊόντος, ανεξάρτητα από το επίπεδο παραγωγής στο οποίο λειτουργεί β) Μπορεί να αυξήσει τα κέρδη της αυξάνοντας την ποσότητα προϊόντος που παράγει, ανεξάρτητα από το επίπεδο παραγωγής που ήδη έχει γ) Μπορεί να αυξήσει τα κέρδη της αυξάνοντας την τιμή του προϊόντος, μόνο αν δεν βρίσκεται στο σημείο όπου MC MR δ) Μπορεί να αυξήσει τα κέρδη της αυξάνοντας την ποσότητα που παράγει μόνο όταν βρίσκεται σε σημείο όπου MC MR 17. Η μονοπωλιακή αγορά είναι λιγότερο αποτελεσματική από την πλήρως ανταγωνιστική αφού: α) Η μονοπωλιακή επιχείρηση μπορεί να παράγει μακροχρόνια με υψηλότερο κόστος από ότι μια αντίστοιχη ανταγωνιστική β) Η μονοπωλιακή επιχείρηση μπορεί να παράγει μακροχρόνια με υψηλότερο κόστος από ότι μια αντίστοιχη ανταγωνιστική και επιπλέον προσφέρει μικρότερη ποσότητα σε υψηλότερη τιμή από ότι θα συνέβαινε σε μια πλήρως ανταγωνιστική αγορά γ) Η μονοπωλιακή επιχείρηση μπορεί να παράγει μακροχρόνια με υψηλότερο κόστος από ότι μια αντίστοιχη ανταγωνιστική, προσφέρει μικρότερη ποσότητα σε υψηλότερη τιμή από ότι θα

6 συνέβαινε σε μια πλήρως ανταγωνιστική αγορά και οδηγεί σε μη αποτελεσματική χρησιμοποίηση των πόρων της οικονομίας δ) Η μονοπωλιακή επιχείρηση μπορεί να παράγει μακροχρόνια με υψηλότερο κόστος από ότι μια αντίστοιχη ανταγωνιστική, προσφέρει μικρότερη ποσότητα σε υψηλότερη τιμή από ότι θα συνέβαινε σε μια πλήρως ανταγωνιστική αγορά, οδηγεί σε μη αποτελεσματική χρησιμοποίηση των πόρων της οικονομίας και αναδιανέμει άνισα το εισόδημα στους παραγωγικούς συντελεστές αφού δεν χρησιμοποιεί όλες τις ποσότητες που θα μπορούσε από τον καθένα 18. Για τα φυσικά μονοπώλια γνωρίζουμε ότι: α) Είναι αποτέλεσμα των έντονων οικονομιών κλίμακας στην παραγωγή που οδηγούν σε φθίνουσα μακροχρόνια καμπύλη μέσου κόστους β) Είναι πιο επωφελές από την άποψη της κοινωνικής ευημερίας να γίνεται η παραγωγή από αυτά παρά από δύο η περισσότερες επιχειρήσεις γ) Απαντήσεις α και β δ) Είναι το ίδιο επιζήμια για την κοινωνική ευημερία με τα υπόλοιπα μονοπώλια 19. Η πολιτική τιμών ενός ολιγοπωλίου: α) Αποθαρρύνει την είσοδο νέων επιχειρήσεων στον κλάδο β) Ενθαρρύνει την είσοδο νέων επιχειρήσεων στον κλάδο γ) Μπορεί να αποθαρρύνει αλλά και να ενθαρρύνει την είσοδο νέων επιχειρήσεων στον κλάδο δ) Καθορίζεται από το Κράτος για την προστασία του καταναλωτή 20. Η ολιγοπωλιακή επιχείρηση σε σχέση με μια πλήρως ανταγωνιστική: α) Παράγει με μικρότερο μέσο κόστος β) Παράγει με υψηλότερο μέσο κόστος γ) Παράγει μακροχρόνια σε σημείο που δεν αντιστοιχεί στο ελάχιστο του μέσου κόστους, αλλά πιθανόν να αντιστοιχεί σε μικρότερο από αυτό της ανταγωνιστικής επιχείρησης λόγω των αποδόσεων κλίμακας δ) Μακροχρόνια παράγει το ίδιο αποτελεσματικά 21. Το υπόδειγμα της κεκαμμένης καμπύλης ζήτησης εξηγεί: α) Τη σταθερότητα των τιμών στο ολιγοπώλιο όταν το κόστος παραγωγής παραμένει σταθερό β) Τη σταθερότητα των τιμών στο ολιγοπώλιο όταν το κόστος παραγωγής μένει σταθερό ή μεταβάλλεται γ) Τη μεταβολή των καταναλωτικών συνηθειών από τη διαφήμιση δ) Τη μεταβολή της καμπύλης ζήτησης ως αποτέλεσμα των μεταβολών του εισοδήματος των καταναλωτών και των προσδοκιών τους 22. Η καμπύλη ζήτησης κάθε μονοπωλιακά ανταγωνιστικής επιχείρησης είναι: α) Τέλεια ελαστική όπως στον πλήρη ανταγωνισμό β) Πολύ ελαστική αλλά όχι οριζόντια γραμμή όπως της αντίστοιχης πλήρως ανταγωνιστικής

7 γ) Πλήρως ανελαστική δ) Πολύ ανελαστική 23. Όσο αυξάνεται το πλήθος των επιχειρήσεων σε έναν κλάδο μονοπωλιακού ανταγωνισμού τόσο η ατομική καμπύλη ζήτησης κάθε επιχείρησης: α) Γίνεται περισσότερο ελαστική και μοιάζει με αυτήν που θα είχε η επιχείρηση σε πλήρη ανταγωνισμό β) Γίνεται περισσότερο ανελαστική και μοιάζει με αυτήν που θα είχε η επιχείρηση σε πλήρη ανταγωνισμό γ) Δεν αλλάζει μορφή και κλίση γιατί το πλήθος των επιχειρήσεων δεν επηρεάζει την ατομική καμπύλη ζήτησης αλλά την ζήτηση του συνολικού κλάδου δ) Τίποτα από τα παραπάνω, αφού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος του κλάδου 24. Η διαφήμιση για τις μονοπωλιακά ανταγωνιστικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζεται: α) Χρήσιμη β) Επιτακτική ανάγκη γ) Επιζήμια λόγω του κόστους της δ) Καθόλου χρήσιμη 25. Ο πραγματικός μισθός των εργαζομένων είναι: α) Το πηλίκο του ονομαστικού μισθού προς το δείκτη τιμών β) Το πηλίκο του ονομαστικού μισθού προς την οριακή παραγωγικότητα της εργασίας γ) Το γινόμενο του ονομαστικού μισθού επί το δείκτη τιμών δ) Τον ονομαστικό μισθό 26. Η προσωπική διανομή εισοδήματος αναφέρεται: α) Στη διανομή του εισοδήματος ανάμεσα στα άτομα β) Στη διανομή του εισοδήματος ανάμεσα στους παραγωγικούς συντελεστές γ) Στη διανομή του εισοδήματος που γίνεται με τις μεταβιβαστικές πληρωμές του Κράτους δ) Στη συσσώρευση πλούτου στα άτομα 27. Ο δείκτης τιμών: α) Εκφράζει τις μεταβολές στο γενικό επίπεδο τιμών σε σχέση με το επίπεδο τιμών του έτους βάσης β) Δεν μπορεί να υπολογιστεί με μεταγενέστερο έτος βάσης γ) Ισούται με τον πληθωρισμό 28. Η μέτρηση του ΑΕΠ σε τιμές αγοράς σημαίνει: α) Ότι έχουμε συμπεριλάβει σε αυτό και τους έμμεσους φόρους με τους οποίους έχουν επιβαρυνθεί οι τιμές των προϊόντων β) Ότι έχουμε συμπεριλάβει σε αυτό μόνο το κόστος παραγωγής των προϊόντων

8 γ) Ότι έχουμε συμπεριλάβει σε αυτό μόνο το κόστος παραγωγής των προϊόντων και το κέρδος των επιχειρήσεων που τα παράγουν δ) Τίποτα το διαφορετικό από το ΑΕΠ σε τιμές συντελεστών 29. Η σύγχρονη θεωρία της κατανάλωσης βασίζεται στις προτάσεις που εισήγαγε ο Keynes. Σύμφωνα με αυτές: α) Το μέγεθος της συνολικής κατανάλωσης εξαρτάται κυρίως από το μέγεθος του εισοδήματος και μάλιστα τα δύο μεγέθη έχουν θετική σχέση β) Η συνολική κατανάλωση εξαρτάται αποκλειστικά από το εισόδημα και έχει θετική σχέση με αυτό γ) Η συνολική κατανάλωση δεν εξαρτάται καθόλου από το εισόδημα δ) Τίποτα από τα παραπάνω 30. Προσδιοριστικοί παράγοντες της κατανάλωσης εκτός του εισοδήματος είναι: α) Η κατοχή ρευστών διαθεσίμων και το επιτόκιο β) Η ικανότητα για δανεισμό και οι προσδοκίες για το μελλοντικό εισόδημα γ) Οι προσδοκίες του μελλοντικού επιπέδου τιμών και το απόθεμα των διαρκών αγαθών που κατέχουν τα άτομα 31. Η μέση ροπή για κατανάλωση ορίζεται με τη σχέση: α) ό / ά β) ά / ό γ) ή ά / ή ή δ) ή ή / ή ά 32. Η οριακή ροπή για κατανάλωση ισούται με: α) C/ Y β) Y/ C γ) C Y δ) C Y 33. Η σχέση της οριακής ροπής για κατανάλωση και της οριακής ροπής για αποταμίευση είναι: α) 1 β) 1 γ) 1 δ) 1 34. Η σχέση της μέσης ροπής για αποταμίευση και της μέσης ροπής για κατανάλωση ισούται με: α) 1 β) 1

9 γ) 1 δ) 1 35. Ο πολλαπλασιαστής των επενδύσεων μας δείχνει: α) Πόσες φορές θα αυξηθεί το εισόδημα, σε σχέση με τη μείωση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή την αύξηση β) Πόσες φορές θα μειωθεί το εισόδημα, σε σχέση με την αύξηση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή τη μείωση γ) Πόσες φορές θα αυξηθεί το εισόδημα, σε σχέση με την αύξηση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή την αύξηση ή πόσες φορές θα μειωθεί το εισόδημα σε σχέση με τη μείωση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή τη μείωση δ) Πόσες φορές θα μειωθεί το εισόδημα, σε σχέση με την αύξηση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή τη μείωση ή πόσες φορές θα αυξηθεί το εισόδημα σε σχέση με τη μείωση των επενδύσεων που προκάλεσε αυτή την αύξηση 36. Σε περιόδους ύφεσης, με κύριο χαρακτηριστικό την υποαπασχόληση των παραγωγικών συντελεστών, η προσπάθεια της οικονομίας να αυξήσει την αποταμίευση και συνεπώς να έχει περισσότερους διαθέσιμους πόρους για να προχωρήσει σε επενδύσεις, μπορεί να οδηγήσει τελικά σε μείωση του εισοδήματος και όχι σε αύξηση, όπως θα περιμέναμε, λόγω του πολλαπλασιαστή των επενδύσεων. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται: α) Παγίδα ρευστότητας β) Πληθωρισμός κόστους γ) Πληθωριστικό κενό δ) Παράδοξο της φειδούς 37. Όταν το μέγεθος των αποταμιεύσεων που αντιστοιχούν στο εισόδημα πλήρους απασχόλησης μιας οικονομίας είναι μεγαλύτερο από το μέγεθος των επενδύσεων που έχουν αναληφθεί, τότε λέμε ότι η οικονομία βρίσκεται: α) Σε ανισορροπία β) Σε πληθωριστικό κενό γ) Σε αντιπληθωριστικό κενό δ) Τίποτα από τα παραπάνω 38. Η κατανάλωση που αντιστοιχεί σε μηδενικό εισόδημα ονομάζεται: α) Αυτόνομη κατανάλωση β) Ιδιωτική κατανάλωση γ) Δημόσια κατανάλωση 39. Το μειονέκτημα της θεωρίας του επιταχυντή είναι: α) Η αδυναμία να εξηγήσει την οικονομική μεγέθυνση β) Δεν μας δίνει πληροφορίες για το βαθμό χρησιμοποίησης του υπάρχοντος κεφαλαίου

10 γ) Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιόδους ύφεσης δ) Οι απαντήσεις β και γ 40. Η μικρή αύξηση των τιμών, με ρυθμούς που δεν επηρεάζουν αρνητικά την οικονομική δραστηριότητα ονομάζεται: α) Έρπων πληθωρισμός β) Καλπάζων πληθωρισμός γ) Στασιμοπληθωρισμός δ) Συμπιεσμένος πληθωρισμός 41. Μια σημαντική επίπτωση του πληθωρισμού κόστους είναι: α) Η μείωση της συνολικής ζήτησης προϊόντων στην οικονομία β) Η μείωση της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος γ) Η αύξηση της ανεργίας δ) Η αύξηση της παραγωγής 42. Αν είστε σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας σε μια χώρα με πληθωρισμό κόστους, θα αντιμετωπίζατε το εξής δίλημμα: α) Μείωση του πληθωρισμού και αύξηση της ανεργίας με ταυτόχρονα όφελος την αύξηση του παραγόμενου προϊόντος β) Αύξηση της ανεργίας με όφελος τη μείωση του πληθωρισμού γ) Αύξηση της απασχόλησης με κόστος τη μείωση του παραγόμενου προϊόντος δ) Όλα τα προηγούμενα ανάλογα με την περίπτωση 43. Η αντιμετώπιση του πληθωρισμού ζήτησης γίνεται: α) Με αύξηση της παραγωγής μέσα από νέες επενδύσεις, χρήση νέα τεχνολογίας και πρόσληψη νέων εργαζομένων β) Με περιορισμό της ζήτησης χωρίς να επηρεάζεται το επίπεδο παραγωγής πλήρους απασχόλησης, χρησιμοποιώντας όλα τα απαραίτητα δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα γ) Με αύξηση των δημοσίων δαπανών και κυρίως των μεταβιβαστικών πληρωμών προς τα αδύναμα μέλη της κοινωνίας δ) Με μείωση των περιοριστικών μέτρων στην κατανάλωση και επαναφορά του πλήρους ανταγωνισμού στην οικονομία22. Το εργατικό δυναμικό ορίζεται ως: α) Το σύνολο των ατόμων που είναι ικανά και θέλουν να εργαστούν και που πράγματι εργάζονται β) Το σύνολο των ατόμων που θέλουν να εργαστούν και είναι ικανά για εργασία, ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι εργασία γ) Το σύνολο του πληθυσμού της χώρας εκτός των ανήλικων παιδιών δ) Το σύνολο του πληθυσμού της χώρας με εξαίρεση τους ηλικιωμένους και τα ανήλικα παιδία 44. Ανεργία τριβής είναι: α) Η ανεργία που οφείλεται σε αδυναμία εντοπισμού των κενών θέσεων εργασίας από τους ανέργους, ακόμα και αν έχουν τα απαραίτητα προσόντα για τις θέσεις αυτές

11 β) Η ανεργία που οφείλεται σε μεταβολές της παραγωγής ανά εποχές και είναι συνήθως μικρής διάρκειας γ) Η ανεργία που οφείλεται στην αδυναμία των ανέργων να καταλάβουν τις κενές θέσεις εργασίας αφού στερούνται των απαραίτητων προσόντων που αυτές απαιτούν δ) Η κεϋνσιανή ανεργία 45. Το φυσικό ποσοστό ανεργίας είναι τμήμα της θεωρίας: α) Των Μονεταριστών β) Των Κεϋνσιανών γ) Των Κλασικών δ) Όλων των παραπάνω 46. Τα αίτια των οικονομικών διακυμάνσεων είναι: α) Εξωτερικά αφού αφορούν τυχαία συμβάντα, όπως πολέμους, φυσικές καταστροφές, τεχνολογικές ανακαλύψεις β) Εσωτερικά αφού αφορούν την κακή διαχείριση του χρήματος από τις νομισματικές αρχές γ) Η προσπάθεια για υπερβολικά κέρδη από τις επιχειρήσεις 47. Το φαινόμενο της ύψωσης των τιμών σε περιόδους οικονομικής στασιμότητας μπορεί να εξηγηθεί καλύτερα από τη θεωρία του: α) Πληθωρισμού ζήτησης β) Πληθωρισμού κόστους γ) Έρποντος πληθωρισμού δ) Συμπιεσμένου πληθωρισμού 48. Η πολιτική που προτείνει ο Keynes για να αντιμετωπιστεί η ανεργία ανεπαρκούς ζήτησης είναι: α) Η μείωση της συνολικής προσφοράς β) Η εφαρμογή ποσοστώσεων στις εισαγωγές γ) Η δασμολόγηση των εισαγόμενων προϊόντων δ) Η ενίσχυση της ζήτησης με δημόσιες δαπάνες 49. Από τις παρακάτω προτάσεις δεν αποτελεί βασική λειτουργία της Κεντρικής τράπεζας: α) Ο δανεισμός κεφαλαίων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά β) Η έκδοση νέου χρήματος γ) Μέσο άσκησης νομισματικής πολιτικής από την κυβέρνηση δ) Ο έλεγχος των εμπορικών τραπεζών 50. Η ζήτηση χρήματος μπορεί να διασπαστεί σε: α) Ζήτηση χρήματος για συναλλακτικούς σκοπούς και ζήτηση χρήματος για σκοπούς προφύλαξης β) Ζήτηση χρήματος για συναλλακτικούς σκοπούς και ζήτηση χρήματος για κερδοσκοπία

12 γ) Ζήτηση χρήματος για σκοπούς προφύλαξης και για κερδοσκοπία δ) Ζήτηση χρήματος για συναλλαγές, για προφύλαξη και για κερδοσκοπία 51. Η τιμή των ομολόγων και το ύψος του επιτοκίου έχουν: α) Θετική σχέση β) Αρνητική σχέση γ) Δεν έχουν σχέση μεταξύ τους δ) Εξαρτάται από την φάση της οικονομικής διακύμανσης 52. Η αύξηση του προεξοφλητικού επιτοκίου, σύμφωνα με τον Keynes θα επηρεάσει τη ζητούμενη ποσότητα χρήματος για κερδοσκοπία: α) Θετικά β) Αρνητικά γ) Ουδέτερα δ) Δεν μπορούμε να κάνουμε εκτίμηση χωρίς να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο εισόδημα. 53. Η ποσοτική θεωρία του χρήματος: α) Προσπαθεί να εξηγήσει πως διαμορφώνεται και πως μεταβάλλεται το επίπεδο των τιμών και το ρόλο που έχει σε αυτή τη διαδικασία η ποσότητα του χρήματος στην οικονομία β) Προσπαθεί να εξηγήσει πως διαμορφώνεται και μεταβάλλεται η ποσότητα του συνολικά παραγόμενου προϊόντος γ) Ασχολείται με τις μεταβολές της ποσότητας χρήματος που προκύπτουν αποκλειστικά από τη νομισματική πολιτική της κυβέρνησης στην αγορά χρήματος 54. Η ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος ορίζεται ως: α) Η ταχύτητα με την οποία το χρήμα αυξάνεται β) Η ταχύτητα με την οποία το χρήμα εκδίδεται από την εκδοτική τράπεζα γ) Ο αριθμός που δείχνει πόσες φορές χρησιμοποιείται μέσα σε μια χρονική περίοδο μια χρηματική μονάδα δ) Ο αριθμός που δείχνει πόσες φορές αυξήθηκε το χρήμα πλασματικά από τον πολλαπλασιαστή των καταθέσεων 55. Η εξίσωση του Fisher δίνεται από τη σχέση: α) M Q P V β) M P V Q γ) M V P Q δ) M / Q P / V 56. Σύμφωνα με την εξίσωση του Fisher αν η οικονομία παράγει σε επίπεδο πλήρους απασχόλησης: α) Οι σχετικές τιμές των αγαθών δεν εξαρτώνται από την ποσότητα του χρήματος

13 β) Οι σχετικές τιμές των αγαθών μεταβάλλονται ανάλογα με την μεταβολή της ποσότητας του χρήματος γ) Οι σχετικές τιμές των αγαθών μεταβάλλονται αντιστρόφως ανάλογα με την μεταβολή της ποσότητας του χρήματος δ) Τίποτα από τα παραπάνω 57. Η εξίσωση της σχολής του Cambridge εκφράζεται με τη σχέση: α) M k P Q β) M P Q γ) M V P Q δ) M Q k P V 58. Η πολιτική ανοιχτής αγοράς σημαίνει ότι: α) Η εκδοτική τράπεζα διατηρεί το δικαίωμα να εκδίδει νέο χρήμα β) Η εκδοτική τράπεζα μπορεί να επεμβαίνει στη διοίκηση των εμπορικών τραπεζών γ) Η εκδοτική τράπεζα μπορεί να αγοράζει και να πουλά ομόλογα δ) Η εκδοτική τράπεζα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να θέτει το ύψος του επιτοκίου 59. Αν η κεντρική τράπεζα θέλει να μειώσει την προσφορά χρήματος στην οικονομία τότε: α) Θα αγοράσει ομόλογα από την αγορά β) Θα πουλήσει ομόλογα στη αγορά γ) Θα αυξήσει το επιτόκιο δ) Θα μειώσει το ποσοστό των υποχρεωτικών ρευστών διαθέσιμων στις εμπορικές τράπεζες 60. Η κύρια συμβολή του Keynes στην θεωρία για το χρήμα είναι: α) Η δημιουργία της εξίσωσης των ρευστών διαθεσίμων β) Η δημιουργία της εξίσωσης ανταλλαγών γ) Η εισαγωγή της έννοιας της ζήτησης χρήματος για κερδοσκοπία