Μελέτη 4: Για το Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012 ΣΩΤΗΡΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Σάββατο 20 Οκτωβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον µονογενή, διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννη 3/γ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 2/β 25, Ιερ. 17/ιζ 9, Τίτο 1/α 1,2, Ρωµ. 3/γ 19-24, Πράξ. 2/β 37, Λουκά 7/ζ 47, Εφεσ. 2/β 1-5. Βασική Σκέψη: Το πρόβληµα της αµαρτίας είναι πολύ µεγάλο, γι αυτό πρέπει να είµαστε ευγνώµονες που υπάρχει λύση. Το «πρόβληµα της αµαρτίας» έχει να κάνει µε την κρίση που προκάλεσε η πτώση του Αδάµ και της Εύας στον κήπο της Εδέµ, και έφερε την Μεγάλη Διαµάχη, µεταξύ του καλού και του κακού, στην γη. Ο Θεός θα δώσει τέλος σ αυτήν την διαµάχη και θα εξαλείψει ολοκληρωτικά τις ολέθριες συνέπειες της αµαρτίας στην γη και σ όλη την δηµιουργία. Το δόγµα της σωτηρίας αναφέρεται στην ενέργεια του Θεού να ελευθερώσει την δηµιουργία από τις καταστρεπτικές συνέπειες της αµαρτίας. Παρότι αυτή η µάχη διαδραµατίζεται στη γη, όπως είδαµε, έχει επηρεάσει όλο το σύµπαν. Το δόγµα της σωτηρίας επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στον Θεό και το έργο Του να µας σώσει. Και οι άνθρωποι όµως έχουν ένα σηµαντικό µέρος σ αυτό. Είναι αλήθεια πως για την σωτηρία της ανθρώπινης φυλής ο Θεός πρόσφερε κάτι το απίστευτο. Το ερώτηµα είναι αν οι άνθρωποι θα δεχτούν αυτήν την προσφορά. Από αυτήν την απάντηση κρίνεται το αιώνιο συµφέρον µας. 27
Μελέτη 4: Κυριακή 21 Οκτωβρίου ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Η έκταση της ζηµιάς που προκλήθηκε από την αµαρτία καθορίζει το φάσµα της λύσης, και η λύση του Θεού, δεν είναι άλλη από την σωτηρία. Μία λύση που επιλύει το πρόβληµα όσο µεγάλο κι αν είναι. Τι αποκαλύπτουν τα παρακάτω εδάφια για το πρόβληµα της αµαρτίας; Το έχετε δει ή βιώσει, όπως εκφράζεται στα εδάφια; Ιωάν. 2/β 25.. Ψαλµ. 59/νθ 2. Ιερ. 17/ιζ 9... Ρωµ. 5/ε 12. Ιάκ. 5/ε 1-7.. Ησ. 5/ε 23 Β Θεσ. 2/β 10. Και ποιος από µας δεν έχει δει η δεν έχει νιώσει τον πόνο και το κακό που προκαλεί η αµαρτία; Καθηµερινά βλέπουµε την αµαρτία και τα αποτελέσµατά της. Η αµαρτία έχει µολύνει κάθε πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, από το νου, µέχρι και τα ενδόµυχα της ανθρώπινης καρδιάς. Η κατάσταση είναι τόσο άσχηµη που χωρίς τη Θεϊκή επέµβαση δεν θα µπορούσε να υπάρξει λύση. Πόσο ευγνώµονες πρέπει να είµαστε! Σε µας είναι γνωστή ως «το σχέδιο της σωτηρίας», και ο σκοπός της είναι η επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας. 28
Μελέτη 4: Δευτέρα 22 Οκτωβρίου Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Α Επειδή οι συνέπειες της αµαρτίας ήταν άµεσες, χρειαζόταν και µία άµεση αντιµετώπιση. Με την εκδήλωση της αµαρτίας, ήταν απαραίτητο να υπάρξει κάποιο είδος πρόνοιας. Η Ε. Χουάιτ αναφέρει: «Από την στιγµή που εµφανίστηκε η αµαρτία, εµφανίστηκε και ο Σωτήρας. Αν και ο Χριστός ήξερε ότι θα υπέφερε, δέχτηκε να πάρει τη θέση του ανθρώπου. Μόλις ο Αδάµ αµάρτησε, ο Υιός του Θεού εµφανίστηκε ως εγγυητής της ανθρώπινης φυλής και πέθανε πάνω στο σταυρό για να αποτρέψει την καταδίκη του ενόχου.» The SDA Bible Commentary, τοµ. 1, σ.1084. Τι µας λένε τα παρακάτω εδάφια για το σχέδιο της σωτήριας και το πότε θεσπίστηκε; Τι ελπίδα και υποσχέσεις µπορούµε να αντλήσουµε; Τίτον 1/α 1,2.. Εφεσ. 1/α 3-5.... Β Θεσ. 2/β 13,14... Αποκ. 13/ιγ 8.. Σύµφωνα µ αυτά τα εδάφια, ο Θεός προνόησε για το πρόβληµα της αµαρτίας «προ καταβολής κόσµου». Ο Θεός δεν προκαθόρισε την ύπαρξη της αµαρτίας (εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε θα ήταν και υπεύθυνος µία σκέψη τροµερή και βλάσφηµη), ωστόσο, ήξερε ότι υπήρχε αυτή η πιθανότητα, και έτσι προνόησε γι αυτό. Αυτό είναι το βιβλικό «πεπρωµένο» το οποίο ως έννοια διαφέρει από το «πεπρωµένο» που γνωρίζουµε. Εξαρχής ήταν στο σχέδιο του Θεού να βρουν όλοι οι άνθρωποι την σωτηρία στον Ιησού. Το ότι κάποιοι απορρίπτουν την σωτηρία, δεν ακυρώνει την δύναµη και την έκταση αυτής της πρόνοιας, όµως είναι τραγικό το να χαθείς κανείς όταν τόσα έχουν γίνει για µας. ΣΚΕΨΗ: Προσπαθήστε να συνειδητοποιήσετε την υπέροχη αλήθεια ότι ο Θεός ετοίµασε για εσάς προσωπικά ένα σχέδιο σωτηρίας από «προ καταβολής κόσµου». Πώς αυτή η αλήθεια επηρεάζει τη ζωή σας; 29
Μελέτη 4: Τρίτη 23 Οκτωβρίου Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Β Η πρώτη υπόσχεση του ευαγγελίου (Γέν. 3/γ 15), οι πρώτες θυσίες (Γέν. 4/δ 4), η διαθήκη µε τον Αβραάµ (Γέν. 12/ιβ 1-3) και η ιερατική υπηρεσία στο Ισραήλ (Έξ. 25/κε 8), προµήνυαν την ζωή, τον θάνατο, την ανάσταση και την ουράνια υπηρεσία του Ιησού Χριστού την απόλυτη πρόνοια του Θεού για την επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας. Μπορούµε να αντιληφθούµε το µέγεθος του προβλήµατος µόνο αν συλλογιστούµε ότι µοναδική λύση ήταν ο Σταυρός. Η σταυρική θυσία αποδεικνύει πόσο µάταιες είναι οι ανθρώπινες προσπάθειες για την επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας. Μία ακραία κατάσταση, χρειάζεται και µία ακραία λύση, και ο θάνατος του Χριστού ο Θεός να επιφορτιστεί τις αµαρτίες µας είναι η πιο ακραία λύση που θα µπορούσε κανείς να φανταστεί. Η θυσία του Χριστού παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή ως εξιλέωση για την αµαρτία το µέσο µε το οποίο λύνεται το πρόβληµα της αµαρτίας. Πώς ο θάνατος του Χριστού προσφέρει στον άνθρωπο την ανάγκη για σωτηρία; Απαντήστε αφού πρώτα εξετάσετε τις παρακάτω διαστάσεις: 1. Δικαίωση/Συµφιλίωση (δίκαιοι ενώπιον Θεού): Δείτε Λουκά 18/ιη 9-14, Ησ. 53/νγ 4-7, Ρωµ. 3/γ 19-24,28, Ζαχ. 3/γ 1-4. 2. Καθαγιασµός/Αναγέννηση (ζώντας ως δίκαιοι ενώπιον Θεού): Δείτε Α Κορ. 6/ς 8-11, Ρωµ. 6/ς 1-8. 3. Εξύµνηση (βεβαιότητα για την ανάσταση και την αιώνια ζωή): Δείτε Ιωάν. 5/ε 24,25, Α Ιωάν. 5/ε 9-13, Α Θεσ. 4/δ 16,17. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε πόσο τροµερή είναι η αµαρτία που χρειάστηκε ο Χριστός να πεθάνει στο σταυρό για να µας ελευθερώσει από την καταδίκη της και τον αιώνιο θάνατο. Πώς µπορεί η σκέψη του Σταυρού να µας αποτρέψει από την αµαρτία; 30
Μελέτη 4: Τετάρτη 24 Οκτωβρίου Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Μέρος Α Η δικαίωση και η συµφιλίωση του αµαρτωλού µε τον Θεό, έρχεται ως αποτέλεσµα της εξιλεωτικής θυσίας του Χριστού (Ρωµ. 5/ε 6-10). Είναι απαραίτητο η πρόνοια του Θεού, µέσω του Χριστού, να γίνει βίωµα στη ζωή κάθε πιστού. Δεν αρκεί η θεωρητική γνώση της δικαίωσης. Πρέπει να την βιώσουµε για να δούµε ποιο είναι το νόηµά της στη ζωή µας. Στις Πράξ. 2/β 36-38 και 3/γ 19 βλέπουµε πως το πρώτο βήµα της εµπειρίας του αµαρτωλού στην σωτηρία, είναι η µετάνοια. Πώς η µετάνοια, ως αίσθηµα µεταµέλειας, συνδέει την δικαίωση µε τον θάνατο του Χριστού; «Τίποτα δεν µπορεί να αγγίξει περισσότερο τα βάθη της ψυχής, απ ό,τι η συγχωρητική αγάπη του Χριστού. Όταν οι αµαρτωλοί ατενίσουν την απύθµενη Θεϊκή αγάπη πάνω στο σταυρό, θα λάβουν το πιο ισχυρό ερέθισµα για µετάνοια. Η καλοσύνη του Θεού είναι εκείνη που οδηγεί στην µετάνοια (Ρωµ. 2/β 4)» Ministerial Association of the General Conference of Seventh-day Adventists, Seventh-day Adventists Believe, σ. 135,136. Διαβάστε Ρωµ. 3/γ 23-25 και Εφεσ. 2/β 8. Ποιος είναι ο ρόλος της πίστης στην δικαίωση;.... Στην Αγία Γραφή διαβάζουµε ότι, «η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» (Ρωµ. 10/ι 17). Είδαµε επίσης ότι η αγάπη του Χριστού παρακινεί τον άνθρωπο στην µετάνοια. Συνεπώς, η µετάνοια δεν είναι προνόµιο ορισµένων. Με βάση τα παραπάνω, δεν µπορεί να δοθεί υπερβολική έµφαση στην µελέτη του Λόγου, όσον αφορά την δικαίωση. Η καλοσύνη του Θεού είναι εκείνη που οδηγεί στην µετάνοια και στην δικαίωση. Η σωτηρία λοιπόν, ένα δώρο από τον Θεό, καθώς έχουµε σωθεί λόγω της χάρης µέσω πίστης (Εφεσ. 2/β 8). ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορείτε να γεµίσετε έµπρακτα το νου και την καρδιά σας µε την καλοσύνη του Θεού, αναλογιζόµενοι όσα έχει κάνει για σας και από τι σας έχει ελευθερώσει; 31
Μελέτη 4: Πέμπτη 25 Οκτωβρίου Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Μέρος Β Η εµπειρία της δικαίωσης δίνει στη ζωή του πιστού πνευµατικά κίνητρα που τον ωθούν να αλλάξει τη ζωή του. Με την δικαίωση, ο αµαρτωλός συγχωρείται (Λουκά 7/ζ 47, Εφεσ. 1/α 7, Ρωµ. 4/δ 7), απαλλάσσεται από τις κατηγορίες της αµαρτίας, θεωρείται δίκαιος (Ρωµ. 5/ε 16,18, 8/η 1), και λαµβάνει το δώρο µίας νέας ζωής (Εφεσ. 2/β 1-5, Β Κορ. 5/ε 17). Σύµφωνα µ αυτήν τη νέα εµπειρία, ανεξάρτητα από το παρελθόν, τις αµαρτίες και τα σφάλµατά µας, µπορούµε να σταθούµε ενώπιον του Θεού δίκαιοι, καθαροί και συγχωρηµένοι. Αναλογιστείτε την σηµασία του γεγονότος αυτού. Ο θάνατος του Χριστού καλύπτει όλες τις αµαρτίες, ακόµη και τις χειρότερες, κι όσο κι αν σας καταδικάζει η καρδιά σας (Α Ιωάν. 3/γ 20), εάν υποταχθείτε µε πίστη στον Χριστό και αποδεχτείτε την τέλεια ζωή Του µε αντάλλαγµα τα δικά σας «ρυπαρά ιµάτια» (Ησ. 64/ξδ 6), τότε θα καλυφτείτε µε τη δικαιοσύνη Του. Η τέλεια ζωή Του θα λογιστεί δική σας. Αυτό θα πει δώρο ιδιαίτερα για έναν αµαρτωλό! Είναι δυνατόν όµως, να συµβεί αυτό σε κάποιον και εκείνος να µην αλλάξει; Η αλλαγή αυτή που είναι γνωστή ως «αναγέννηση», αποτελεί µέρος της σωτηρίας. Διαβάστε ξανά τα παραπάνω εδάφια και γράψτε περιληπτικά τι λένε για την δικαίωση και τον τρόπο µε τον οποίο την βιώνουµε στη ζωή µας....... Με την συγχώρηση ο αµαρτωλός δεν υπόκειται πλέον στην οργή του Θεού, καθώς ξεπερνιούνται τα εµπόδια για την συµφιλίωση Θεού και ανθρώπων. Έτσι, µία νέα ζωή ξεκινά για τον αµαρτωλό που έχει το προνόµιο να ζει µε τον Χριστό υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύµατος. Η µετάνοια είναι η προϋπόθεση για να βιώσει κάποιος την συγχώρηση και την δικαίωση και συνοδεύεται µε την εξοµολόγηση και την βάπτιση (Πράξ. 2/β 38, Α Ιωάν. 1/α 9). Αυτό εξηγεί το πώς είναι δυνατόν η συγχώρηση να διατίθεται σε όλους, αλλά να µην έχουν συγχωρεθεί όλοι. ΣΚΕΨΗ: Πώς θα ήσασταν εάν δεν στηριζόσασταν στην υπόσχεση, ότι ο Θεός σάς αποδέχεται λόγω όσων έκανε ο Χριστός για σας και όχι λόγω των δικών σας έργων και προσπαθειών τήρησης του νόµου; 32
Μελέτη 4: Παρασκευή 26 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 18:35 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 1-9. «Το σχέδιο της σωτηρίας δεν ετοιµάστηκε µετά την πτώση του Αδάµ. Ήταν η αποκάλυψη "του µυστηρίου του σεσιωπηµένου µεν από χρόνων αιωνίων" (Ρωµ. 16/ις 25). Ήταν η αποκάλυψη µίας αρχής που από την αιωνιότητα στήριζε το θρόνο του Θεού Ο Θεός δεν καθόρισε την ύπαρξη της αµαρτίας, αλλά την προείδε και προνόησε για την αντιµετώπιση αυτού του τροµερού κινδύνου. Τόσο µεγάλη ήταν η αγάπη Του για τον κόσµο που έδωσε τον µονογενή Του Υιό "διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον" (Ιωάν. 3/γ 16)» Ε. Χουάιτ, God s Amazing Grace, σ. 23. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Σκεφτείτε πόσο σοβαρό είναι το πρόβληµα της αµαρτίας που για να λυθεί χρειάστηκε να πεθάνει ο Δηµιουργός. Πώς η σταυρική θυσία δείχνει την ανικανότητά µας ως άνθρωποι, να σωθούµε από µόνοι µας; Τι µπορούµε να προσθέσουµε σ όλα αυτά που έχουν γίνει για µας; 2. Ορισµένοι πιστεύουν στην «αντικειµενική εξιλέωση», ότι δηλαδή η σταυρική θυσία δεν άλλαξε τη σχέση µας µε τον Θεό, αλλά σύµφωνα µε τα λεγόµενά τους, βοήθησε απλώς να αλλάξει η συµπεριφορά µας προς Εκείνον. Πού βρίσκεται το λάθος σ αυτήν την άποψη; Τι δείχνει για το εύρος του προβλήµατος της αµαρτίας εάν για την επίλυσή του χρειαζόταν µόνο µία «αλλαγή συµπεριφοράς»; 3. Υπάρχει πιθανότητα να έχουµε γνώση της σωτηρίας και να µην την βιώσουµε; Τι καταλαβαίνετε από το παρακάτω σχόλιο της Ε. Χουάιτ: «Η καθιέρωση στον Θεό πρέπει να είναι στάση ζωής, και όχι θεωρία µία αρχή που θα χαρακτηρίζει τις εµπειρίες µας» (Our High Calling, σ. 243). Πώς µπορούµε καθηµερινά να ζούµε την εµπειρία της σωτηρίας; 4. Δείτε τον ρόλο της σωτηρίας στην Μεγάλη Διαµάχη. Γιατί ο Σατανάς θέλει να αποτρέψει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να σωθούν στο όνοµα του Ιησού; Τι µέσα χρησιµοποιεί, και πώς µπορούµε να αµυνθούµε απέναντι σ αυτά; 33